장음표시 사용
81쪽
Remittitur ad Hismarum Remcnsem Gotteschalcus, cum Rabani Epistola, in quam macta annotantur. Os endra tarque Gore chalci dolisinam de omina praedes a-tione, de qua sola tunc astum, calumniosd a Rabano expositam. SE O qui equid sit de latissima illa Rabani praedicatione , &Lupi Seruati disputatione, constat paulo post Synodum iuxta regis Ludovici mandatum, remissum fuisse Gotteschalcum ad Hincmar et Remensem cum Rabant Synodica, quae extat apud Hincmarum inopere depraedestinatione cap. a. his yerbis conis
Rabant D Reuerentissimo fratri & consacerdoti Hincmaro Archiepis Synodica ai copo , Rabanus seruus Christi&seruorum eius, in Domino sa-r 'rum' D lutei a. m x . . dilectioni vestrae, quod quidam Gyrouagus mon D chus nomine Gotteschale; qui se asserit sacerdotem in vestra par-D rochia ordinatum, de Italia venit ad nos Moguntiam, nouas la-ai perstitiones & noxiam doctrinam depraedestinatione Dei introis ducens, & populos in errorem mittens et Dicens quod praedestinatio Dei sicut in bono sit, ita & in malo; & tales sint in hoca' mundo quidam, qui propter praedestinationem Dei, quae eosa' cogat in mortem ire, non possint ab errore & peccato se corria' gere, quasi Deus eos fecisset ab initio incorrigibiles esse,& pcxat nae obnoxios in interitum ire. Hanc ergo opinionem nuper in D Synodo apud Moguntiam habiti, ab eo audientes, & incorrigia' bilem eum reperientes, annuente atque iubente piissimo regen ai stro Ludovico, decrevimus eum cum perniciosa fila doctrina ' damnatum mittere ad vos, quatenus eum recludatis in vestra D parrochia, unde primum inordinate recessit, & non sinatis eum
yy amplius errorem docere, & seducere populum Christianum;quia D iam multos seductos ut audiui habet, & minias deuotos ergan suam salutem, qui dicunt; quid mihi proderit laborare inseruitio Dei: Quia si praedestinatus sum ad mortem, nunquam illamay euadam: si autem male egero &praedestinatus sum ad vitam, sineas ulla dubitatione . ad aeternam requiem vado. Haec ergo paucis a vobis scripsimus, intimantes qualem eius doctrinam reperimus rai vos etiam valebitis de ore eius quid sentit plenius audire, &quidii indessendum sit. iuste decertae. Dominus omairotent sanct Diuitia es by Co le
82쪽
tatem vestram bene valentem, & pro nobis orantem, in aeternum cc A. 8s8. conseruare dignetur.J MCirca hanc Rabani Epsi stolam, quam Synodicam ibidem vocat
Hinc marus, quaedam notanda: primo non esse vere & proprie Synodicam, quippe quae non a Synodo nomine Episcoporum, veISynodi, sed solius Rabani, & peracta Synodo ab eodem ex propria sententia icripta sit, ut ex ipsis verbis patet. Secundo Got te schalcum recta ex Italia venisse Moguntiam non peragratis r
gionibus plurimis,ut ibidem &Epistoli ad Nicolaum Papam uult Hinem arus, quem Epistola ad Amulum Lugdunensem scripserat,ad barbaras & paganas gentes velut Euangelieaturum perre. xisse, nec ex Italia turpiter eiectum Dalmaciam,Pannoniam, no ore iamque adorsum, vi exHincmaro commentatus est auctor an natium Bertinianorum.
III. In illa Synodo actum tantum de sola quaestione geminae praedestinationis, non etiam de gratia & libero arbitrio, nec de morte Chtisti, & voluntate Dei pro saIute infidelium: Licet Gotteschalcus (ut supra relatum est de his ex occasione ,libello suo, quti ibi non apparuit, Rabanum insecutus sit et ita ut gratis 3c . falso colore quaesito praedicto cap. et . dictum sit ab Hincmaro,
Gotteschalcum de omnibus quae peruerse tunc temporis sensa cognouerat. s. sibi elegisse capitula,omnium pene peruersitatum villatum foetidas & coenulentas feces in se continentia,quibus sim- plicium & deuotorum sensus peruertere posset &e. IV. Opinionem, cuius hic notatur Gotteschalcus, non tantum
haeresim sed horrendam blasphemiam esse (ut supr1 notatum est nemo est qui non videat; qualis fuit , Gallis & Vincentio salsa obiecta, in Augustinum Prosperum, & alios sancti Augustini ditacipulos,ut patet ex obiectionibus Gallorum I.hii. & i . & obisiectionibus Vincentianis s. Io. &Ii. Et neminem esse Catholiis cum, qui non ore & toto corde profiteatur,cum Prospero ad prae- pios se iadictam obiectionem io. detestanda de abominanda opinio, quae, obieet
Deum cuiusquaminatae voluntatis , aut malae actionis credit au- is vincent ctorem, cuius praedestinatio nunquam extra bonitatem , num . .
quam extra iustitiam est i Item cum Alausicam Synodo Can. . . vlt. cum Valentina 3. Can. 3.3e Lingonens etiam Can. a. Aliquos is rum sic vero ad malum diuin1 potestate praedestinatos esse non solum is non credimus, sed etiam si sint, qui tantum malum credere ve- .. lint, cum omni detestatione illis anathema d .cimus. U. Hanc ipsam cum Arausica, valentina, & Lingonensi Syno dis fuisse Gotteschalci sententiam , non qualem hic refert Rabaisnus, (ut suprae probatum est; non tantum ex eo quod nullus sic eius errorem retulit, sed & ex ipsius libello & professione fide Disitired by Cooste
83쪽
A. 8 8. apud Hincmarum ipsum nihil tale appareat. Probatur etiam ex eo quod supra relatum est de libello ipl. , in quo praecise distina
Ex libell. xit, quo ad reprobos inter praescientiam Dei, ad vitam eorum Gottes h*. malam, & praedestinationem ad poenam tantum: Praesciuit in-,, quam illos pessimum habituros ortum, peiorem obit uni; prae si destinauit autem eos ad tuendum perenne tormentum & sempitari ternum interitum. Haec sunt ipsa libelli eius verba apud Hine
marum de praedest. cap. a. pag. 23. item cap. 2 T. ubi de morte
Christi quo ad reprobos, haec inter reliqua ex eodem libello referuntur. Neque pro eis ullomodo crucifixus fuit . quippe quos pessimos futuros esse praesciuit , quosque iustissime in aeterna pr*cipitandos tormenta praefiniuit rJ Ex his verbis inimici manu excerptis, quis dubitare possit miserabilem illum Monachum ab illa nefanda haeresi alienissimum filisses inanio vero quis non fa-eile eoniiciat, eum libello illo in repellenda blasphemia quae sibi 1 Rabano inruoneretur plurimum fuisse. IDEM ipsum probatur etiam ex aliis eiusdem consessionibus, quas in ergastulum reclusus postea edidit, de quibus suo loco:. Item ex Hincmaro ipso in praefatione operis de praedestinatione
sub finem, ubi post insertos integros canones praedictorum conciliorum valentini & Lingonensi s. vn 1 cum Prudent ij Tricassini Episcopi tractoria de quatuor capitulis, praeponere pariter mulistiplices (quas vocat tortuosas & venenatas) Gotteschalci sentatentias & complicium eius agones pestiferos necessarium non de predest. xi fuisse asserit, quia eorum doctrina in unum conspirare noscitur, is P seu M his verbis; Ctterum multiplices ac tortuosas ac venenatas sen-M tentias Gotteschalci (cuius debit 1 cum execratione in sequentis, opere saepius facimus mentionem 3 sed & complicium eius ago-M nes pestiferos hic praeponere, non necessarium duximus, quia litas, cet pestilens eorum do strina ea aliquantis se in diuersa scindat ,, itinera, de praedestinatione tamen reproborum ad interitum , &M quod Deus non omnes homines vult salvos fieri, sed eos tantuma, modo qui saluantur, & quia non pro omnibus passus sit, unde opusculum subsequens Catholicorum doctrinam sufficienter 3, ostendit, conspirare noscuntur,&c. JIMMo dc toto illo opere Hinc marus multoties resert&pro bat,doctrinam conciliorum illorum non aliam fuisse, quam Prudentit, Ratramni, aliorum & ipsiusmet Gotteschalci, & conciliorum illorum doctriciam,quam tota semper suscepit & venerata est , suscipit & veneratur Ecclena, non minias infamat & imputagnat, quam Gotteschalci ipsius , & aliorum quos eius eomplices vocat. Sed & ipse Rabanus Epistola sua posteriori ad Hinc ma-
uae in principio, etiamsi diuersitatem intra sententiam Pru-
84쪽
dent ij, qui ex proseii. multis auctoritalibus probauerat Deum A. st p.
peccati auctorem non esse, & Gotteschalci errorem esse velit, nihilominus in traditionem ipsius Gotteschalci de gemina prae destinatione, Prudentium recidere notat &detestatur. Haec sunt ipsius verba Vester nuncius ad me veniens portauit vestram Epita restolam, simul&opusculum quod fecistis an reclusos& simplices requi in vestra parrochia consistunt contra Gotteschalci errorem: ecafferebat etiam secum aliorum scripta qui propemodum memo- cerati haeretici dogma sequuntur et sed non usquequaque : nam PrudentiusTraeamae ciuitatis Episcopus ad vos & ad Pardulum rescribens, plura testimonia praeteritorum Patrum in quaternionita cebus suis collegit, in quibus aliquando nostro sensui concordat, cohoc est ubi dicit peccati auctorem Deum non esse, nec aliquem is ad peccandum compellere , praemium vero iustis immensa gratii misericorditer tribuere: poenam autem condignam iniquis,pro cemalis eorum operibus iuste reddere, quia iustus est Dominus in ta omnibus viis suis, & Sanetus in omnibus operibus suis. Sed quanta redo dicit quod Deus sicut electos prae deuin tione sua ad praeis remium aeternum perducit ; ita praedestinatione se 1 cogat pecca- cc
ores in interitum ire, hoc mihi videtur in congregatione testi- tamoniorum suorum facere velle, ut credamus & conriteamur, iuxta traditionem Gotteschalci, geminam esse praedestinationem. cc
Scilicet quod sicut electos praesciendo & praedestinando Deus ''ducit ad vitam, ita reprobos praesciendo & praedestinando ducat is ad poenam. Sed quia hoc nusquam in scripturis sacris ita mixtim solitum inueni, eius traditionibus assentire non acquiesco. Ex is quis non videat in Rabano certissimam esse, quam supra Lupi Lupus Seo Seruati retulimus sententiam ( ne quid peius dicere cogamur dum inquit de reprobis,praedestinationem Dei dici horrent pleia re rum q' rique atque refugiunt, inquibus & quaedam praeclara Praesulum
Iumina: scilicet ne credatur Deus libidine puniendi aliquos con- cedidisse,&iniuste damnare eos, qui non valuerunt peccatum ac Mper hoc supplicium declinare. I ce Postremo licet hic damnatus dicatur Gotteschalcus, vero fi- milius immo certissimum est iuxta annales Fuldenses ab ipsius Rabani Amanuensi monacho collectos, & iuxta Flodoardum cui infra repulsum verius quam iudicatum, remissum ad proprium Episcopum,ut quid inde agendum esset iuste decerneret, sicut in hae Syliodica habetur: Alioquin contra ius omne diuinu& humanum miserabilis ille Monachus duplici sententia & poenα mulctatus reperiretur. Quod prohibitum apud Prophetam Na
85쪽
Photius in Nomocanone tit. s. cap. I . On . In At D ix h m aeum quod non oportet bis vindicare in idipsuiri. Idem apud Iulianum Paulum receptarum sententiarum lio. I. tit. 6. quod confirmatum celeberrimo Par lamenti placito refert Mornacius, ad i. si . ita vulneratus s. aestimatio ff. ad legem aquiliam.
Ninmarus in placito regio apud Caris cum Anno P p. habito, de Gotteschata causa co oscit. Depraeuiis
cmitionis. Et qui auctores de hoc placito seu conuentu Carisiaco mem/Ureret. NUN c remita adHincmatum Gotteschaleo quid actum fit
videndum et primum ex Flodeardo historiae Remensis lib. . cap. 2I. in quo 'refert quae quibusdam Archiepiscopis vel Episcopis Hincinarus scripserit, patet per eundem nuntium , per quem Synodicam illam una cum Gotteschalco susceperat, ad Rabanum rescripsisse,cuius Epistolae in hoc capite habetur Epito-'' me his verbis concepta: Rabano Moguntiae praesuli super ei utae' dein Gotteschalci, quem idem Pontifex ii parrochia sua obhaera resum semina quae spargebat repulsum, ad eundem cum quibus-D dam complicibus ipsius direxerat, susceptione vel discussione. Vbi notandum, repulsum dici Gotteschalcum non condemnatumr Sed quod addit Flodoardus de quibusdam complicibus missis ae Rabano, delusus fuit ex eo quodHincmarus saepius complicium ipsius meminit, intelligens de Prudentio, Ratramno, Lupo Feris rasiensi& aliis . qui post eius condemnationem, candem doctrinam publicis scriptis professi & tutati sunt. Quid deinde egerit
Hinc matus secunda ad Rabanum Epistola,ipse testatur, cuius ibi-33 dem meminit Floardus his verbis. Item de hac eadem re, & quida, post susceptionem ipsius de eodem egerit, qualemve inuenerita, ipsius vesaniani, consilium ab eo rationabilius, quid sibi aduetius 3, eum agendum sit expetens. JIN T E RIM curae fuit Hincmaro quomodo de Gotteschaleo eognosceret, qui sibi remissus quia in parrochia remensi ordinatus , 1 Rothado Suessonensi Episcopo nihilominus iudicandus erat, eo quod Monachus esset Orbacensis Suetanicae dioecesis. Hinc marus vero ab eo tempore infensus erat Rothado, ut patet ex illius Epistota Q. ad Nicolaum Papam, ita ut condemnationem, quam vellet in gratiam Ramni exigere non posset ab eo, Disiligod D, Comb
86쪽
cui non satis tutum habuit post condemnationem Gotteschalci in orbacensi inonasterio cuius erat, remittere custodiam. niam Rhotadus, inquit, D. Epistolatet. de cuius parrochia erat, illi ne sciebat resistere, dc nouitates amans tenebatur a nobis, ne disce rei praua sentire, qui noluit discere recta docere &c.JDeinde Hincmarus gloriae cupidissimus, quia tribus annis ex Monacho sancti Dionysij in Archiepiscopum, nec saltem aetate maturus, regia potestλte prouectus fuerat, non minimam sibi honoris occasionem fore arbitratus est, si in causa, quq plures totatius Germaniae & pietate de doctrina celeberrimos viros dubios habuerat, iudex praeesset et Cum ergo ad initium anni proximi mandatum esset Ir e placitum in Carisiaco Palatio, in hemensidioecesi, in quo praesentia regis, cuius gratia praecellebat Hinc marus, multum habitura esset ponderis,ut de exitu dubitari non potaset, hoc in conuentu iudicandum censuit Gotteschalcum, ut ipsemet testatur in Epistola ad Amulum Lugdunensem his verbis. Ad Episcoporum eum praesentiam, qui tunc regio mandato pro negotiis apud Carisiacum accersiti erant,producere studui: hoc ipsum ad iussum regium Annales Bertiniani referunt,sed in idem recidunt, Hincmarum scilicet nomine & auctoritate regis rem omnem confecisse. Utque forma aliqua iudiciorum seruaretur, Hinc-marus Rothadam Suessionensem Episcopum huius rei gratia ad placitum venire monuit Epistola cuius Epitomen his verbis protulit Flodoardus D. cap. ai. Rothado Suestanteo , quem saepe ad Synodum venire differentem vel negli sente vocabat, scribit &c. Item pro recipiendo & adducendo ad iudicium Gotteschalco, quem Dominus Rabanus ad dioecesim Remensem remiserat , qui profectus merat ex phrrochia Suessonica scilicet, Orbacensi monasterio. Ubi verba illa pro recipiendo & adducendo, accipienda sunt fictione breuis manus, quasi receperit & adduxerit Gotte chalcum, quem non habuit sub potestate, sed sub manu ra custo dia Hinc mari perseuerauit, eumque apud Carisiacum producere studuit. Illud igitur placitum. In quo damnatus est Gotteschalcus, dc quod nullo auctore inter concilia antiqua Galliae 1 R.P. Sirmon do anno 8 8. positum est, habitum fuit anni 8 p. sequentis initio iuxta annales Bertinianos i inquibus sui supt, relatum est quia huiusce causae cognitio, quae in Moguntina Synodo coepit mense Octobri8 8. protracta est in initium sequentis anni 8 p. quo peracta est in placito Carisiaco, traque Synodus seu placitum ad nunc annum 8 o. refertur: sic & Lupus Seruatus in libello suo de
tribus qui stionibus,tae eadem ratione ortum huiusce controuersiae ad hunc annum 8 p. retulit: sic ec Sigebertus in Chronico dc
87쪽
A. 8 p. in libro descriptoribus Ecclesiasticis cap. y3.3c ex eo Trithemius de vitis illustribus Germaniae in Lupo Seruato. Sed quae insecuta sunt hanc Gotteschalci condemnationem (vt mox videbitur ptimo anni mense placitum hoc peractum esse probant. Huius autem placiti seu Synodi ne verbum quidem in capitula ribus regis Caroli Calui, nulli meminere annales, seu Histori ci exceptis annalibus Bertinianis, in quibus (ut supra relatum est desunt aliqua ad hoc placitum pertinentia; ubi enim mem ratum est Gotteschalcum . ad Hincmarum Remensem redire Annal. compulsum, quatenus illic dignum suae perfidiae nota asteri '' incompleto sensu continuo additur, strenuissimus cultor H Κarolus, aduocato Sanctorum inc moratae diocceseos Episcopo-M rum conuentu, suis aspectibus praesentari decreuit, quo perdu-,, istus publice flagellatus, librosque suarum assertionum igni cre- ., mare compulsus est Sed audiendus Hinc marus ipse, cui saepius de hoc placito scribere necesse fuit, deinde apponemus de sen- . tentiam ipsam, quam in notis aut Itbellis iam ter edidit R. P.
Primum quod extat huiusce placiti,dc ex Hinc maro monumen tum habetur in libro Lugduncnsis Ecclesiae de tribus Epistolis, ad primam, quae est Hinc mari, & ab ipso edita circa finem anni
8s a. aut initium seqvcntis, ut suo loco probabitur, haec habenis Libelli de V tur: post haec interposita quadam narratione, quae ad praesentem tribus Epi- '' responsionem nostram non videtur necessaria, subiungit scriptorqvivi. a= Epistolae de conuentu concilij Episcoporum pro examinandis &γγ definiendis quaestionibus, quas ille miserabilis Monachus pro- ' posuisse vel docuisse dicitur, de quibus quid nostrae pusillitati videatur, iam supra satis ostensum est,& qualiter idem Monachux' ' eorundem Episcoporum iudicio, quia eorum acquiescere sentenis . pytiae noluit, fuerit condemnatus ita dicens: Quapropter, inquit,adEpiscoporum eum praesentiam,qui tunc regio mandato pro ne- 'i gotiis regis apud Carisiacum accersiti erant, in praesentiam '3 etiam Domini Uvenilonis, qui illuc conuenerat producere stu- D dui. Vbi multis audientibus nihil dignum ratione vel dixit velat interrogatus respondit, sed ut abreptilius, cum quid rationabi- 'a liter responderet non habuit, In contumelias singulorum prorupit, & propter imprudentissimam insolentiam suam,perreis D gulam Sanct, Benedicti a Monachorum Abbatibus vel caeteris D Monae his dignus stagello adiudicatus. Et quia contra Canonicam institutionem ciuilia & Ecclesiastica negotia perturbare . D studuit indefessus, & se noluit recognoscere vel aliquo modon humiliare profusus, ab Episcopis secundum Ecclesiastica iura
88쪽
a. De hoc placito siue Synodo anno Scio. aut sequentibus A. p. q.
Hi nematus in opere de Praedestinatione cap. 2, post relatam Hine mari quam supra reposuimus Rabant synodicam, continuo subjungit. de PMdest. Indeque a lynodali conuentu in Carisiaco Palatio iterum auditus M DP, a.
ab Episcopis,& caeteris quamplurimis viris Ecclesiasticis atque Religiosis, qui eidem Synodo interfuerui, videlicet Uvenilone M . Sennensium Archiepiscopo, Hinc maro Remorum Episcopo, Fal- Πcoino Morinensi Episcopo,Teuderico CamerensiumEpiscopo, Rothado Suetanicae ciuitatis Episcopo, Ragenario Ambiancn- sium Episcopo, Immone Nouiomagensium Epistopo, Erpoino Sylvane stemium Episcopo, Lupo Catalaunensium Episcopo,Yr- minfrido Beluacensium Episcopo, Pardulo Laudunensium Epis copo,Teutboldo Prouinciae Lugdunensium & Lingonicae ciuita- tis Episcopo, Gernobrio Turonensium Prouinciae Episcopo,Rig eboldo Remorum Chorepiscopo,VUilao CameracensiumChoreta cepiscopo, & aliis,qui nunc Dei gratia Episcopi ordinati, tune auia istem iam dictae Synodo cum Episcopis luis secundum Ecclesiasti cecum morem suerunt, v venito scilicet tunc cum Ragenario Pa cetre suo, nunc autem Rothomagensium Archiepiscopus. Aneas, ceNotarius sacri Palatii, & modo Parisiorum Episcopus , Isaac ceDiaconus Parduli,& nunc Lingonicae ciuitatis Episcopus. Sed re, venerabiles Abbates Synodo ipii interfuere, Mibertus Coria cebeiae, Bauo Oibacis,&Alduinus Altiuillaris Monaster ij, aliique Domini Sacerdotes ac Diaconi : VVlfadus quoque Remorum ceMetropolis oeconomus, & Rodoaldus Archidiaconus eum aliis resequentibus cleri ordinibus: in quorum praesentia idem Gottesta cechalcus,sicut &in Moguntina ciuitate inuentus haereticus, atque re
incorrigibilis, honore Presbyterali, quem per Rigboldum Re
inorum Chorepiscopum, cum esset Suetanicae parrochiae, inscio ceciuitatis suae Episcopo , usurpaverat potius , quam acceperat is abiectus, &pro sua irreuocauili contumacia, secundum leges re& Agatenses Canones acRegulamS.Benedicti, ut improbus viria regis caesus, sicut decreuerant Germaniae Prouinciarum Episcopi, cene aliis noceret, qui sibi prodesse nolebat,ergastuloest retrusus.J MPostremo de hoc placito & ipso collesenalco Hinc rus ad Nicolaum Papam circa annum 86s. Epistola I T. quae habetur Epist. tr. apud Flodoardum lib. cap. i . cum a Luidone audiisset Nicota Flodo ait.
laum Papam cum eo rationem de damnatione &reclusione cot- lib. 3. cap.
teschalci habuisse, postquam illum ut nequam & perditum deli Mauit, his verbis scripsi; quique a Remorum Chorepiscopo Mqui tunc erat, contra Regulas Presbyter ordinatus, a Monaste rio irregulariter exiens, peragratis regionibus plurimis, & exi- etiosa semina sator pessimus seminans , tandem in Monguntin, -
89쪽
ra eluitate habitae Synodo, & Rabano Archiepiscopo libellum sui
' erroris porrigens, damnatus ab omnibus Germaniae Episcopis, D cum litteris synodalibus ad Metropolim Remorum, cui iam Aui3 ctore Domino praeeram, est remissus. Postea autem a Belgicaera Remorum ae Galliarum Prouinciarum Episcopis auditus & in. uentus haereticus, quia resipisci a sua prauitate non voluit ne aliis ' noceret qui sibi prodesse nolebat, iudicio praefatarum Prouincia-3' rum Episcoporum in nostra parrochia, quoniam Rothado decu-33 ius Paetrochia erat, illi nesciebat resistere, & nouitates amans timebatur 1 nobis, ne disceret praua sentire, qui noluit discere D recta docere. Neve item Gotteschalcus cum aliis communemra vitam ducens,errori suo faceret esse communes, Monasteriali cu D stodiae mancipatus est: docente Apostolo, haereticum hominem
post primam & secundam correptionem deuita, sciens subuersum esse huiusmodi, & proprio iudicio condemnatum. I
. Sententia Hismari in Gotieschalcam , quam a R. P Simondo ter edita est: multa circa hanc sententian annotata. Gottestatium non damnatum fuisse ut haereticum , neque eius Achinam iusto examine discussam. SEQ irvR sententia Placiti Regii seu SynodiCarisiacae,ad
aduersus Gotteschalcum,qualis a R.P.Sirmondo ter edita est cum hoc titulo./' Ecclesiasti sementia in pertinacissimam miteschalcum pro D pter ineorrigibilem obstinationem illim in Onocto apud Cari . eum his; ita , a duodecim Episcopis Ecclesiastico rigore pro
D FRATER GOTTEsci AL et sacrosanctum Sacerdotalis D Mysterij ossicium, quod irregulariter usurpasti, & in cunctis D moribus ac prauis actibus, atque peruersis doctrinis eo hactenus D abuti non pertimuisti, iudicio Spiritus sancti, cuius gratiae mu- . si nus est Sacerdotale ossicium , per virtutem Sanguinis Dominis, nostri Iesu Christi noueris tibi esse, si quomodo suscepisti, sublata a' tum, de ne ulterius eo tangi praesumas penitus interdictum. In- , super, quia&Ecclesiastica&C milia negotia contra,proposituma, & nomen Monachi conturbare contemnens , iura Ecclesiastica
90쪽
Aeetesiasticas Regulas ergastulo retrudi auctoritate Episcopali Mdecernimus: & ut de caetero doctrinale tibi ossicium usurpare non praelumas, perpetuum silentium ori tuo virtute aeterni verbi im- ponimus. IIn hocaudicio non pauca obseruanda de iudicibus , causa iudicii, eius forma siue ordine, & condemnatione ipsa. Quoad iudi ces in superscriptione sententiae notatur a duodecim Di copiae
lata , quos enumerat Hincmarus & tresdecim refert ultra duos Chorepiscopos, & Abbates plurimos. Plurimi nominantur iudices, sed non omnium una sententia, ut supra de Moguntina synodo notatum, ut multis, vel ut plurimis visum est, vel verius, ut Hinc maro visum est, &maxime V Venilonem Senonensem Archiepiscopum . cuius auctoritate iudicium hoc praemuniuit Hincismarus Epistola ad Amulum Lugdunensem, sicut & Pascha sium Ratbertum Corbeiae Abbatem, inultum a doctrina Hincmari alienos fuisse inferius videbimus: ipsum vero Hinc inarum singuis latem genium huiusce iudicij,&quae prs cedunt & quae secuta nidemonstrant: notandum etiam inter iudices numerari Rothadum
Suessonensem proptium Goties chalci Episcopum, Bauonem eius Abbatem, & Rigboldum etiam Remorum Chorepiscopum, 1 quo dicitur honorem Ptes teralem irregulariter v liirpaue; sed sanctus Prudentius Tricassinus Episcopus, innumerum aliorum non refertur, ita ut huic synodo seu placito non interfuisse pro comperto esse debeat. Causam condemnationis extra sententiam ipsam quaerere, Minax inre exscriptis, quae multo post&quaesito colore ab aduersario edita sunt, prorsus iniquum est. i. Igitur aduertendum in sententia coram ipso Abbate lata, ne verbum quidem de irregulari 1 Monasterio exitu, cuius gratis notatur miserabilis ille Monachus tam in praedicto Cap. a. de Praedestinatione, quam in Epistola ad Nicolaum Papam. a. Nec etiam quod ordines iustio ciuitatis suae Episcopo susceperit , ut indicto cap. a. solum habetur: sed quod irregulariter gradum illum usurpaverit videlicet Lex ipso Mincmaro ibidem quod 1 Chorepiscopo contra Regulas ordinatus sit. Id siquidem expresse proni bitum Conc. Anci rano Casta t3. &Conc. Antiocheno Can. io. Leonis Epistola 88. ad uniuersos Germaniae&Gallit Ecclesiarum Episcopos, Caroli Magni Capitularibus lib. V. cap. x8 .gio. 328.& 32v. & ibid. lib. f. cap. 28 . Item sub Ludovico Pio anno Ras. Conc. Pariis
sensi Can. ai. & iterum sub Narolo Caluo post promotionem Nincmati anno 8 s. Conc. Meldensi Can. . . sed prohibitio num illarum multitudo qualis esset regula satis ostendit , usummo in mulsit Galliariun Ecclesus contrarium esse palam mani-