Acta et decreta secundae synodi provinciae Ultrajectensis, in sacello ecclesiae parochialis sanctae Gertrudis, Ultrajecti, celebratae die 13. Septembris 1763

발행: 1764년

분량: 247페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

η XVI. Dum actu operamur secundum ultimum dictamen conscientiae peerti sumus quod ea operatio sit licita, seu non si peccatum. B emb.

O Lacrois. t. I. l. I. n. 2. cit. a Nicol. Malotta, e Soc. Iesu. Theol. mon ad mentem praecipua R. P. Claussit Lacrois. Venetiis , I76o. tom. a. tract. I. de const. recta. disp. I. q. I. c. I. p. 4.

XVII.

Neque dicas primo legem Dei esse primariam regulam : nam haec non applicatur nisi per dictamen conscientiae . . . . Quandoque actus est comtra aliquam legem, & tamen est sormaliter bonus ; si nimirtun proponatur' per conscientiam invincibiliter erroneam, ut conformis Iesi putatae. Nicolam Maeotta, e Societate Iesu. Ibid. cap. D. p. i. XVIII. Licitum est agere juxta conscientiam invincibiliter erroneam. Et Ita communissime Doctores Catholici contra Luther. Ians Synnich Maliquos Doctores Lov. Hinc non peccat qui mentitur, invincibiliter putans esse licitum mendacium iocosum ; qui se polluit, invincibiliter putans id non esse illicitum ; qui accelerat mortem agentis animam sputans eum sic alleViari a cruciatu. Ibi d. p. 32

Conscientiam erroneam invincibiliter sequi non tantum licet, sed etiam oportet. Isaae de Brun Theol. 8 c. LOV. I 687. P. I 4.

X X, Absurdum est d cere quod voluntas mentiendi possit per se loquendo

a Deo exigere praemium , concedo. Per accidens, si mendacium invinci-hiliter repraesentetur ut bonum & obligatorium, nego. BusM. O L rota. supra. t. I. P. 4. 17 7. De omniane probabili. XXI.

Lictum est sequi sententiam alienam & minus probabilem contra propriam Disiligod by Cooste

212쪽

propriam probab;liorem etIam retentam. Matthatis Moh Soe. Iesua

Tribun. poenit. Bamberg. II 6. l. I. Pari. I. q. a. a. 3. n. I I .

Etiam in adminIstratione sacramentorum lieitum est sequi minus probabilia, relictis probabilioribus. Idem. ibid. n. II 8, XXIII.

Si in materia morum oecurrant duae opiniones cerib probabiles. non datur obligatio semper sequendi probabiliorem & tutiorem. Licet Proinde aliquando agere secundum minus probabilem , ac etiam miniis tutam. Nic. Minia , e Soc. Iesu, de aclib. humanis. Viennae Austriae.

17 7. l. I. p. 366. XXIV. Absque petrato licet sequi opinionem probabilem, etiam alienam , diminus tutam hoe est, quae minus remota videatur ab omni specie Peccati quam altera, relicta probabiliore & tutiore propria, seclusa tamen Omni injuria & periculo proximi ; & dummodo opinio quMelisitur adhuc sit probabilis. BUemb. O Lacroia. supra. I 7 7. t. I. P. I a XXV. Quaer. Quibus argumentis probetur licitum esse sequi opinionem pro habilem , relicta probabiliore λResp. seqq. &c.

s. i. Auctoritate SS. Canonum & Pontificum ., , . S. 2. Communi consensu Doctorum . . . Accedunt .... item Auctoressia omnes e Societate Iesu. Ibid. tom. I. p. 34.

- XXVI. Non peccat qui operatur iuxta opinionem miniis probabilem de liscentia actionis, relicta probabiliore & tutiore. Ita Doctores comm nissime plusquam χoci apud Terii. Gob. & Lacroix. . . . contra paucos antiquiores δc rigidissimos probabilioristas. Nic. Macotta, e Soe. Iesu, sit pra, I76o. tom. I. tract. I. q. q. c. 4. p. II

213쪽

DECRETUM X.

Declarat sancta Synodus r

Legem aeternam in omnium mentibus naturaliter instam. nonnisi propter caecitatem & corruptionem cordis ignorari posse : proindeque hujuscemodi ignorationem proprih, pleno& omnino nunquam in adultis, rationis usu fiuentibus , invincibilem esse, nec peccato excusare. Unde cum lacrimis dicebat Psalmista : deliga juventutis mea O ignorantias meas ne memineris I . Quod genua delictorum , si non imp

raret Deus jusus , non ea sibi dimitti posceret homo fidelis a P.

Cum legis naturalis ignoratio h peccato non eximat, multo minus simplicem inadvertentiam , seu non resexionem ad peccati malitiam excusare. Unoe quidquid disconveniens est na- tutae rationali & rectae rationi in adulto qui, deliberath agens , vel Deum ignoraret, vel de Deo aini non cogitaret, est for- . male peccatum ac offensa Dei, & non merum, ut aiunt, peccatum philosophicum. III. Conscientiam falsam & erroneam P quantumvis intrepidam , nunquam excusare a peccato, quotiescunque legi aete nae adversatur. V enim ina quae videtur homini recta , O n, vissima illius deducunt ad mortem 3 . Itaque sive malum Pu-

214쪽

res bonum quod fortὸ agis . sive bonum, masium quod operatis; reumque peccatum es i . I V. Cum nulla possit esse vera, recta & tuta opinio , si h ve

ritate dissentiat, licet a gravissimis viris teneatur ; eoecus enims coeco ducatum praestet, ambo in foveam cadent χ s summopere cavendum ne opinio falsa & Iegi naturali opposita , sed quae videtur probabilis , in praxi tuta censeatur : vel in delestii opinionum minus tuta tutiori, minus probabilis pro- habiliori , minus probabilis & minus tuta tutiori & probabiliori praeseratur. Lex enim Dei veritas 3 , non consuetudo, non probabilitas, non Magistrorum opinio. Itaque damnat sancta Synodus propositiones sibi denuntia- M , nempe οῦ

De ignorantia iuris naturalis.

observatio legis naturalis potest esse impossibilis homini justificato.

Ergb non peccat illam transgrediendo. Probatur antecedens. Potest puer Baptisatus a Barbaris rapi, & cum adeptus fuerit rationis usum , legem

naturalem invincibiliter ignorare, & simul contra illam agere ; quia tunc legis observatio illi est impossibilis. i I. Est nune certissimum quod ignorantia incine bilis , etiam iuris nain rurae, & pro statu naturae lapsar, excuset a peccato formali. Ita cO.nmunissime docent omnes Casuistae) cum Moya.

215쪽

III. De Deo communIter doeetur quod non possit ignorari invineibiliter, farum non diti. Quod si supponamus invincibiliter ignorari verum Municum Deum, contra hunc non peccabit sormaliter Ethnicus adorando idolis. Hinc etiam dicam, si in aliquo homine daretur invincibilis ignorantia plane omnis Dei, talem hominem non peccaturum theologicὲ, sed ad summum philosophieὸ.I V. Possibilis est ignorantia invincibilis relate ad plures veritates ex illis primis legis naturalis principiis, mediate saltem, nec adeb clarδdeductas : puta quod non liceat. . . Occidere Iudicem a quo certo tam, net iniqua sententia. De inadvertentia ad malitiam pueat

Nemo plus peccat nisi in quantum scit & intelligit malitiam peceati. v I. Ut a Calvino , quantum possumus, recedamus , dicendum est nunquam posse peccari sine advertentia ad malitiam, nunquam cum bona intentione.

Cum peccatum mortale si gravissimum malum quo Deus offenditurusque ad dissolutionem ambitiae , & homo redditur dignus aeternae gehennae, dici non debet incurri, nisi sit persem voluntarium ; nec potest esse perse tu voluntarium, nisi sit plena advertentia ad ejus matbtiam

VIII.

Ad peccatum mortale plena consideratio malitiae gravis requiritur . .: quia clun peccato lethali dissolutio amicitiae divinae & poena aeterna debeatur , alienum est a recta ratione credere, tanto & tam pleno supplieio hominem absque plena & persecta consideratione Obnoxium fieri.

216쪽

Ad contrahendum peccatum quodcunque, seu Veniale, seu etiam mortale, non sussicit habere scientiam habitualem de malitia actus , id est, non sussicit cognovisse aliquando, verbi gratia , heri, vel ante complures dies , actum istum malum esse . sed necesse est ut advertentia sit aetiialis , & quidem tunc cum actio Voluntatis peccaminosa cominmittitur aut incipit committi. Imo nemo unquam dicendus est peccare eo momento quo non habet actualem cognitionem malitiae moralis et etsi paulo anth praecesserit. A peccato ergo excusat actualis inad veretentia malitiae in objecto.

De conscientia erranea X.

qua ad en is dat men doeia facimus. X I. proxima regula humanae actionis est eonscientia; lex enim divina Senaturalis respicit operationes nostras quatenus liberas. Libera autem est quando procedit a principio cognoscente. Quare non imputabit culpae operatio quae est contra legem naturalem aut divinam , nisi quae tenus cognoscitur a nobis ita esse.

XII. Conscientia circa illicitum intrepida, excusat 1 peccato. . XIII. Conscientiae dictamen est fallibile speculative, concedo. Practicὶ ἀnego. . . Unde homo honeste agit quando sequitur id quod conscientia dictat tanquam honestum, licet forte non sit.

Lex naturalis docet non quidem esse mentiendum, sed conscientiae obtemperandum quae ex invincibili ignorantia docere potest esse mentiem gum

217쪽

x V. ' Nihil autem est peeeatum quod non sit contra obligationem in eoruscientia, eamque unitam. . XVI.

Dum actu operamur secundum ultimum dictamen conseientiae , certi sumus quod ea operatio sit licita, seu non sit peccatum. XVII.

Neq. dicas primo legem Dei esse primariam regulam e nam haec non applicatur nisi per dictamen conscientiae ... quandoque actus est contra aliquam legem , & tamen est formaliter bonus ; si nimirum proponatur per conscientiam inVincibiliter erronem ut conformis legi pu

tataea

XVIII.

Licitum est agere 'iuxta conscientiam invincibiliter erroneam. Et ita communissime Doctores Catholici contra Luther. Ians. Synnich & aliquos Doctores LOV. Hinc non peccat qui mentitur, invincibiliter putans esse licirum mendacium jocosum ; qui se polluit, invincibiliter putans id non esse illicitum ; qui accelerat mortem agentis animam , putans eum se alleviari a cruciatu. XIX, ι Conscientiam erroneam invincibiliter sequi non tant in licet, sed

etiam oportet. XX. .

Absurdum est dicere quod voluntas mentiendi possit, per se loquendoli Deo exigere praemium, concedo. Per accidens, si mendacium invin-ςibiliter repraesentetur ut bonum & obligatorium, nego. De opinione probabili. XXI. Licitum est sequi sententiam alienam & minus probabilem eontra propriam probabiliorem , etiam retentam.

218쪽

Etiam in administratione Sacramentorum licitum est sequi minus pro. babilia, relictis probabilioribus. XXIII.

Si in materia morum , occurrant duae opiniones emiti prohabiles inon datur obligatio semper sequendi probabiliorem & tuti lim. Hectproinde aliquando agere secundum minus Probabilem, ac etiam Minus

Absque peccato licet seqiu Opimionem probabilem etiam alienam &mintis tutam hoc est quae miniis remota videatur ab omni ireeiepee eati, quam altera relicta probabiliore Sc tutiore prcipria , seclusa ta men omni injuria Sc periculo proximi; & dummodo opinio quae est . tur adhuc sit probabilis. , i j ι h in i lari si et, ill .iXXV.

Q. Quibus argumentis probetur licitum esse sequi opinionem prois babilem, relicta probabiliore Resp. seq. &c. . S. I. Auctoritate M. qatronum & Pon ioum .

S. Σ. Communi consensu Doctorum . . . Accedunt .... item Auctores In omnes e Societate Iesu. . ' - . .. .. XXVI.

Non peecat qui operatur iuxta opinionem minus probabilem de li. oentia actionis, relicta probabiliore & tutiore. Ita Doctores comm nissime plusquam 1oo apud Terii. Gob. & Lacrois . . , coutra paucos antiquiores & rigidissimos probabilioristas. '

. Has propositiones damnat sancta Synodus tanquam salsas, scandalosas , erroneas, Legis aeternae & totius moralis Evan numerabilium opinionum fallacium qu1- facies totius pariter

profluat illuvies ii Ia in- gelicae destructivas. Climque ex his tanquam ex radice

219쪽

Synodus omnes illas opiniones quae quotidie repullulant, quaeque 1 satis nota Societate, velut novum Religionis corpus gregatim & concorditer propugnantur circa virtutes theol gicas, & caetera Decalogi praecepta , dispositionesque ad SD cramenta suscipienda ; ac speciatim circa simoniam, blasphemiam, sacrilegium, magiam, astrologiam, irreligionem, idololatriam , impudicitiam , perjurium , Iudicum praevaricati nes , furtum , compensatioues occultas, homicidium, parricia dium , sulcidium, regi cidium, &c. easque omnes damnat quae jam damnatae sunt a Summis Pontificibus Alexandro VII. Innocentio XI & Alexandro VIII, nec-non ab illustrioribus A chiepiscopis & Episcopis , ac celebrioribus Theologiae Facesistatibus tum Belgii tum Galliae , quibus adhaeret sancta Synodus ; eorumque censuras, in quantum opus esset, renovat &

INSTANTIA

D. Procuratoris sanctae Synodi, pro damnanda doctrina ca. suistarum circa debitum principibus obsequium.

REVERENDISSIMI PATREs , AC UIGILANTISSIMI PASTOREscINTER detestanda Casuitarum dogmata jam censuris norata, unum est ad quod potissimum attendere , cuique reclamare debemus. Nihil enim sanctae quam profitemur Religioni majus dedecus, graviusque de trimentum afferre potest : dogma, inquam, abominandum , quod sequendo , cuique homini licet obedientiam detrahere Potestati a Deo ordinatae , quodque docet incidere interdum caldM , ubi non peccat

220쪽

93 qui vitae Regum insidiatur. Hanc doctrinam vidimus ipsi , nostris tem.

Ioribus , non solum renovatam , sed iteratis facinoribus confirmatam , quae horrendum in modum execratus est universus Orbis, quaeque meis minisse semper horrebit. Itaque nostriim est peculiariter, qui semper omnem & persectam omni Potestati h Deo ordinatae obedientiam professi sumus, testificari palam quantum haec scelera detestemur, simul & eos qui haec conficienda moliuntur.

RELATIO XI.

Circa debitum Principibus obsequium.

LΙΝCΚ, ad Sanctum Vitum, in Hiiversum, Pastor vigila tissimus, votum ejusdem Congregationis exponens, dixit :REvERENDI SsIMI PATRES AC VIGILANTISSIMI PAsTOREs. LICET non intendat sancta Synodus omnes omnino circa deiciatandam Casuistarum doctrinam propositiones quae ad mores speetant, singillatim prosequi, attamcn Videtur notandam vobis esse nece sario hanc eorum doctrinae moralis partem , qua non sollim causas pra texunt solvendi subditos debita Potestatibus obedicntia, sed etiam proferre ausi sunt, incidere casus in quibus licet vitae earum insidiari. Una eademque audacia , & in primam Majestatem , quae Deus est, & in sublimiores Potestates , quae fecunda Majestas nuncupantur , Vicariamque a Deo potestatem in temporalibus sortitae sunt, insurgitur. Inde tot libri olim & nuper in lucem editi nihil nisi furorem fanaticum spiram tes. Hinc tam variae a recentioribus Magistris excogitatae artes, non ut subditis obedientia , sed cujusvis potitis auctoritatis contemptus su deatur: nempe superbi illi & elati homines, nulli, nisi sorte propter iram,sve Papae , sue Praesuli, sive Regi, sive Iudici, parere volunt, domia

nationem spernunt , Majestatem blas hemant i ) , Principibus Populi maledicunt 1 . Inde etiam horrenda illa tot Casuistarum impudentia

SEARCH

MENU NAVIGATION