장음표시 사용
201쪽
on soli exempt de tout pcche modi ni precato mortes O M omnἱ ad tel Sc meme de touic affection au νeniale peccatum assectione liber sis.
Peche Veniet. LE Dochur : Iesus-Christ ni l E- Doctor : Neque Christus, nee Eesiise ne i 'ordonnant pas , cu Saint clesia hoc praecipiunt e neque S. Sale-nlavolt parde de te seire . . . mais it sius committere potuit ut hoc maciale conseille. Cette affection est une peret . . . sed tantum suadet. me a volonte deliberee de perseverer fectio deliberata voluntas es in culpis dans ses fautus. Perseverandi.
Theophiti r Ne faut-il pas utre Theoph. Nonne major requiritur plus laint mur communier uvent, sanctitas ad sapὶ vel quotidie , quam& meme totis les jours , que potir adsemel communieandum pCommunier une seis λLe Docteur r Pour run & pour Doctor : Ad utrumque gratia Drautre, it faut toujours utre en et at tus requiritur. Hae est eadem sanctitas de grace. C'est la mEme laintete imperata r quod vero ad sanctitatem commandue : mais potir la saintete consiliiρertinet, id agi debet uisemper constillee , ii faut stire en sorte crescat. qaeelle augmente.
IV. IV. Ne nous flations potnt. Pour Ia Ne decipiamus nos. Nulla sunt plupari des Chretiens , ii nyy a gue- , uigo , moraliter loquendo , Plerisquores, moralement pariant , d'autre Chrisianis salutis media quam fre-moyen de salut que la frequente & quens O frequentissima Communio.
V. V. Precher & faire pratiquer la Praedieare O imperare praxim fre- Communion frequente, e'est pre- quentis Communionis nihil aliud
cher Sc latre prati quer toti e la Re- es quam praedicare o imperare Praximiigion. Nous autres Pretres & Paia totius Religionis. Νω Sacerdotes OeteurS , nous ne sommes que pour Pastores ,simus Sacerdotes O Pasadininistrer Ira Sacremens. tores eorum ad admini Danda S
VI. VI. Elle est done commandee la Imperata est igitur Communio se
Communion frequente comme un quens tanquam medium moraliters mΟyen moralement necessatre au luti necessarium , tanquam medium salui, comme te moyen te plus effi- fatali efficacissimum. vice pour te salui.
Has propositiones damnat sancta Synodus, ut falsas, scalm Disiligod by Cooste
202쪽
menti inducentes, ac etiam erroneas; quatenus statuunt Religionem persectam, pietatem ac poenitentiam totas esse in usu externo Communionis frequentis ε, atque ad Cam frequen tiam asserunt eas sussicere dispositiones quae nec sussicerent quidem ad communicandum semel.
D. Procuratoris sanctae Synodi, pro damnandis recentiorum
Calaistarum erroribus circa morum regulam. REMERENDIssIMI PATRES AC VIGILANTISSIMI PAsΤOREs. DAMNA Tis ii sancta Synodo Pichonii & aliorum erroribus circa
dispositiones ad Sacramenta cum fructu suscipienda necessarias , stat adhuc alia errorum classis quos necessario ad vos deferre muneris nostri ratio postulat: illam dico fallacium opinionum illuviem quas partim antiquatas iterum suscitari, partim noviter prodire, non
sine magno omnium Christianorum moerore quotidie audimus.
Quot scandala nostis his praesertim temporibus exorta in Ecclesia ex iteratis editionibus librorum quorum doctrinam in Christiani nominis dedecus commenti sunt laxiores Theologi, ac praesertim ex editionibus Theologiae moralis Hermanni B embatim ii Claudio Laerois, Societatis Iesu, pluribus partibus auctae, dc Coloniae typis datae anno I 7 7 ; necnon & Nicolai Marotta, ejusdem Societatis Iesu Theologo , Uenetiis anno I76o impressae ; item o sermone lingua gcrmanica edito 1 P. Franeisco Neumver, Societatis Iesu , in quo Probabilismi defensonem suscipit e quique Romae damnatus die χ9 Maii 176o, rursus 3. Iulii sequentis ab illust. D. nunc Eminentissimo. Cardinali Memi, Archiepiscopo Viennensi in Austria , prohibitus est. Hujus doctrinae singula capita, quam Clerus Gallicanus lassandam Vocat. si pro temporum 6 locorum circumstantiis exponere & damnare nom
203쪽
Ileet, liceat tamen prava clementa unde tanq iam ex amara radice proferuntur amari fructus, damnare ; illum scilicet novam methodum qua nulla legis divinae, quae immutabilis est, habita ratione , temerarii homines tanquam tutissimam morum regulam indicant conscientiam, aut Doctorum opinionem.
De erroribus recentiorum Casui artim circa morum reyulam.
Amissurii , ncc-non Seminarii Praeses dignissimus , votum quartae Congregationis exponens, dixit: REVERENDI SsIMI PATRES, AC VIGILANTISSIMI PASTORES.CU hi sacra Synodus hane Provinciam nobis detulerit, ut investigaremus quid agendum expediret circa morum regulam his positremis temporibus prava ingeniorum licentia & subtilitate corruptam , ad munus nostrum implendum, quae sequuntur proponenda duximus.1'. Tam multi sunt pravi isti Casilistae & ad tanta malorum incrementa pervenit summa illorum licentia , ut ratio temporum Sc locorum sinere non videatur omnes illas opiniones christiatis disciplina r I asipas singulatim attingere. Σ'. Licet Summi Pontifices , eeleberrimi orbis christiani Pastores primi & secundi ordinis , nccnon celebriores Theologicae Facultates ,&c. pro ossicio suo, gliscentem in dies novandi libidinem variis temporibus represserint , mala pluries resecta repullulant, quotidieque eduntur libri in quibus illae opiniones animarum perniciem inserentes , partim antiquatae, iterum suscitantur , partim novae prodeunt, praesemiim a Theologis Societatis Iesu I , cujus membra , licet per omnes orbis angulos dispersa , idem omnes sentium , ut ipsi gloriantur α ,
a Imago primi se culi Societatis Iesu, Antuerpiae I 6 o. cum facultate excu- ndi publicandi librum , concessa a Io . d. Altinare, Provinciali Societatis Iesu rLatinua
204쪽
ra Inus O Gnaeus, Lusitanus O Brasitas, Hibernus O Sarmata , Iber
Gallias , Britannus O Belga ; arque in tam disparibus Maiis .... ntillum certamen, nulla contentio ς nihil ex quo semias plures esse. Ossicium ergo hujusce Synodi esse putamus ut vocem suam exaltet in viis Sion , his gravissimis incommodis occurrat, quantum Dominus ex alto concesserit , & unanimitatem suam in spiritu caritatis tantis malis opponat, expectando fore ut tantum opus more majorum & canonico ordine ab
omni Ecclesia tandem perficiatur. Iam enim, quasi frustra illas morum corruptelas damnarunt non una vice doctiores & sanctiores Ecclesiae Antistites, ac ipsa etiam Sancta Sedes, toto licet applaudente orbe christiano; atque utinam sanctissimi Pontifices Decretorum formulis antiquo
per Flandro-set an , potestate ad hoe Ipsi facti a Mutio Vistelliseo Generali, eum tres Societatis Iesu Theologi relegerint, & edi posse censuerint.
Idem videre est in opere gallico idiomate exarato , cui simius : Remogurante a Monsegneur I Εωίque E' Auxerre ati s et is son Ordonnanee o Instruction Pastoriae . Ponant condamnation de pliasieura propositions extruites des eahires dictes au College d sexenre par se P. te Moine, de la compagnie de Iesus. ι a 6. avec permission de N. . . Ri- Chebourg, Provineial de La Compagnie de Iesus , apris que ι'O-rage a ete revia Par troisTheologiens de Dite compagnie. 1, Graces . la bonte divine . res rit qui anima les 3 premier, Iesuites vit encore chra nous ; 6c par la mEme misericorde, nous e*Erons m ne Ie Potnt perdre : & ee n'a pas aussi ete un leser temoignage en notre saveur, quem dans ces tems nebuleux aucun de novi na varie ni Maneeli. Cuniformite en ee polagm sera toψours Egati n. Id est : gratias divinae bonitati, mens & indoles priorum Iesuitarum adhuc apud nos vigent: ae eadem misericordia nos idem insenium ad finem usque servaturos esse eonfidimus : nee leve fuit nostri eonsensus indicium , quod his ita
temporibus nebulosis, ne uritis quidem ex nostris variaverit, vel animo titubaverit. In hac Parte semper constans erit uniformitas.
Vide etiam Institutum Sorietatis Iesu . avsoritate congregationis generalis XVIII. meliorem in ordinem digestum, auctum, re sum , Prag M a 7 67. Doctrinae disserentes non a itrantur, nee verbo in concionibus vel lectionibus publicis . nec scriptis libris ; qui quidem edi non poterunt in lucem sine approbatione atque consensu Praepositi generalis, qui eorum examinationem saltem tribus com nitiat, sana doctrina ec eliso judicio in ea facultate praeditis. Imb O judiciorum de rebus agendis diresias . quae mater esse solet discordiae , Sc inimica unionis voluntatum, quantum fieri potest, evitari debet. Vnio vero & eonformiras mutua diligentissimh curanda
est , nec, quα ei adversantur, permituenda. Conii. pari. 3. c. I. n. 18. P. 37 a.
Si quis aliquid sentiret quod discreparet ab eo quod ECCLESIA dc ejus Doctores
communiter lentiunt, suum sensum definitioni ipsius Sociaratis debet subiicere . . . . In opinionibus in quibus Catholici Doctores v.iriant inter se vel contrarii sunt, ut eo formitas etiam in Societate sit . eurandum est. Ibid. Declar. in cap. I. p. 37 . Curandum est ut omnes c ut plurimum eandem doctrinam quae in Societate suetit alecta , ut melior o conveniensior nostris, sequantur. Const. p. 8. Declari in caput. I. P 426.
Vide etiam Decret. 3 o. quintae Congreg. n. a. P. I6. dcc.
205쪽
ac probatiori usu receptis quae ad universas Ecclesias pertinerent, infamdam doctrinam proscripsissenti Fortasse metas posuissent perniciosissumae illi ac falsi nominis scientiae , qua instructi homines, ut olim Clerus.
Gallicanus loquebatur : non jam accommodant mores suos ad Gangelieae doctrina normam , sed O i am potius regulam ac sancta mandata ad eviditates suas infectant ae detorquens e nos Eque O inani philosophia tarisianam diseiplinam in academicas quaestiones, ac dubias fluctuantesque serue tias verrunt i . 3'. Satis tamen videtur, veluti uno ictu, illas omnes opiniones damnari a Synodo , statuendo veram & immutabilem morum regulam , Ihgem scilicet de voluntatem Dei aeternam , cujus aequitas infossilis est χ cujub tota unum, aut unus apex non praeteribit; quaeque judicabit vivos& mortuos in novissimo die. Cum ergo moralis christiana ut animadverterunt quatuor celeberrimi aetatis hujus Praesules in duobus principiis tota vertatur, qu
Tum Linum mentem, alterum cor spectat ; unum legem Dei tanquam
facem nobis praefert, alterum eius amorem nobis praescribit, tanquam sacrum illum spiritum quo vivimus & movemur, necesse videtur ut stabilita necessitate amoris Dei super omnia ad cor corrigendum & con-Vertendum ad Deum, regula morum & actionum nostrarum pariter statuatur. Sunt enim haec duo principia adeo inter se connexa , ut, uno CUerse, corruat etiam alterum. Etvero si Deus non est per se ultimus cordis nostri & actionum nostrarum finis , cur ille primaria vitae nostrae regula diceretur Cur mens nostra magis a Veritate aeterna penderet , quam a summa bonitate cor nostrum λ Hinc maximo cum luctu Ecclesiae, in hac saeculoriim faece emerserunt mendaces illi Doctores , --hentes speciem quidem pietatis , virtutem aulem ejus abnegantea 3 , qui iustitiam quandam amore Dei vacuam commenti, jugum etiam supremae atque indeclinabilis legis Degerunt, ut alteram quamdam versatialam, omnique cupiditatum generi accommodam induc crent.
o Iam non investigatur ait in Conventu Ecclesiastico quidam Caris dinalis celeberrimus quidnam sit verum aut falsum ; quidnam
c 1 Epist. Conventus Cleri Gallie. ad Epist. Gall. praefixa editioni libri cui titulus: Iinstructions da Sisim chortis avix confusura. D. Castor. Conae iοολ
206쪽
m iubeat aut vetet aeterna ve itas; sed tantlim quid si probabile aut non M probabile ; id est, seposita lege Dei, sollim quaeritur quid de divinis
is mandatis effutiant homines : unde sensim morum doctrina in traditio-
D nes hominum & pharisaica mandata dilabitur u i .
Hinc initium malorum, hinc omnium corruptelarum caput, id est , hujusce methodi quae veritatem non jam tenens ut sit premam & incon-Cussam morum nostrorum normam , a poena immunem iactitat qui siquis inscienter, aut inattente , aut erronea conscientia inductus , aut quorumdam opinione quam probabilem Vocant , deceptus, contra legem peccaverit. Videre est etiam quosdam qui ponentes tenebras lucem, ausi sunt affirmare conscientiam, etsi legi aeternae repugnantem , esse Iegem Dei secundariam, quam dicunt reflexam ; cujus legis beneficio , coelum patet ei qui vetita quoad se patrat, sed quae falso putat ut a Deo imperata. Hinc in ultima die, nefandi illi plurimos electos sie appellantem Christum inducunt et Veni benedicte Patris mei, quia mentitus es , Oc. in neibiliter means me in rati casu pracipere mendacium χ . De hoc horrendo systemate se augurabatur jam ab integro saeculo
neutissimus ae eruditissimus probabilismi insectator 3 his verbis :is Nihil in tota probabilitate perniciositis est quam quod latissimum ad
B omnem impietatem adytum pandit nemo illis quae jam prodie-D runt opinionum portentis Ecclesiam defunctam putet: imminent alia is longe majora pericula; nec hic consistet ista pernicies. Tam late sitn- ω, duntur scelerati dogmatis rami, ut in totius Religionis aperte grasiis sentur exitium , & in omnium denique Religionum permixtionem B tendant. Caveant IESU ITae , qui alios negatae Incarnationis nefaridis accusant, ne praeter mentem & propositum suum aiebat auctor ni-
haae de Bron. eluae. Societ. Conscientiam erroneam invincibiliter sequi non ta tum licet, sed etiam oportet. Theol. prop. Lovari. 1687. P. I 4. B embaum & Lacmix. Absurdum est dicere quod voluntas memiendi possit, per saloquendo , a Deo exigere praemium concedo : per accidens si mendacium repraue tetur ut honum & obligatorium , nego. Theol. Moralis. Coloniae I 7 7.
3 u in Epist. s. Montal. seli. 3. g. I. n. I. 4 Consule supra do trinam Hur uini oc Penoerii, & D. Procuratoris circa hanc
207쪽
18d Ut truncum Se ramos huius doctrinae uno i hi radicillis eruamus admoveamus morum nostrorum regulam , qualem exhibent Scriptura&Τraditio, omnis & salutaris veritatis sontes ac morum disciplinae; qu lemque cxhibuerunt Summi Pontifices totque illustrissimi Praesules , necnon Conventus Ecclesiastici, qui hanc morum Iuem , jam ab integro saeculo, variis decretis depellere conati sunt. Ut Deus creator est hominum, sic etiam est & magister & legissator& judex, ex cujus sola voluntate promanant cujusvis ordinis leges Per quem & Reges regnant O legum conditoras justa decernunt I . Quaevis igitur creatura rationalis ita a divina Sc aeterna lege pendet , ut nunquam ejus imperium effugere possit. Enimvero quidni de nobis dicatur quod de ipsis etiam Angelis dicit Augustinus : is ab eis, inquit , consulitur incommutabilis veritas tanquam lex aeterna nequem enim ipsi sunt veritas, sed creatricis participes veritatis. Ad illam moVentur tanquam ad fontem vitae, ut quod non habent ex se ipsis is capiant ex ipsa μ 1 . Cum ergo ab ipsisnet Angelis aeterna veritas tanquam lex considenda sit, quanto magis ab hominibus, praesertim
lapsis , qui de seipsis non habentes nisi mendacium O peccatum 3 , veritatem in semetipsis deprehendere nequeunt; & si praevia sua luce iter faciunt, passim a via vagantur 4 . Nempe frustra tentabunt de-
Ponere veterem hominem qui eorrumpitur fecundum desideria erroris , nisi
novum induerint, qui secundum Deum ereatus est in justitia O sanctitate eritaris . Haec veritas , haec aeterna lex , quae nihil aliud est quam Deus ipse, quid aequum, quid honestum sit, sola statuit. In hoe jacee
peccatum , ut huic legi ditana aut dicamus , aut agamus , aut expetamus. Peccatum enim , inquit Augustinus, est factum , vel dictum νel eon cupitum aliquid contra legem aternam 6 . De eadem hac lege dicit Te milianus : nusquam O nunquam excusatur quod Deud damnat. Unde illud ci Prov. 8. IDέ1ὶ S. Aug. de Civit. Dei. l. I 6. c. 6. n. I. c 3 Cone. Araus. a. & Aug.
idem de verbis Apost. Serm. 166. n. 3. Omnis homo mendo. . P. qui loquImΦveritatem, non de suo loquitur, sed de Dei. Nam si ablata suerit homini illustratio veritatis , remanebit tanquam nudus indumento luminis , & non poterit nisi mendacia Ioqui. 1 Sph. 4. 22. 24. 6 S. August. l. in. comr, Faustum. c. 2D
208쪽
axioma TheoIogicum : quidquid legi naturali adversatur prohibitum est; quia malum , non vero malum quia prohibitum. Itaque quasdam ex operibus Calaistarum de quibus agitur propotationes excerptas, sanctae Synodi judicio relinquimus.
De ignorantia juris naturalis.
Observatio legis naturalis potest esse impossibilis homIni justifieato
Ergo non peccat illam transgrediendo. Probatur antecedens. Potest puer baptisatus a Barbaris rapi, ic cum adeptus fuerit rationis usum, legem naturalem invincibiliter ignorare, & simul contra illam agere ; quia tune legis observatio est illi impossibilis. Cabrespine, ε Soe. Iesu. Cod. dictat. in Collegio Ruthenensi anno I 721. II. Est nune eertissimum quod ignorantia invincibilis, etiam iuris nacturae, & pro statu naturae lapsae , excuset 1 peccato formali. Ita communissime docent omnes Casilistae cum Mora. R. P. Hem Busem. baum , Me. Iesu , Theologia moralis, nunc pluribus partibus aucta , a R. P. Claudio Laerois, Ge. Iesu, Oc. tom. I. p. IO4. Coloniae, I 7 7. III. De Deo communiter docetur quod non possit ignorari invincibiliter οῦ fallem non diu. Quod si supponainus invincibiliter ignorari verum &unicum Deum , contra hunc non peccabit formaliter Ethnicus adoranda idola. Hinc etiam dicam ; si in aliquo homine daretur invincibilis ignorantia plane omnis Dei, talem hominem non peccaturum theologie=,
sed ad summum philosophicὸ. Ibid. IV. Possibilis est ignorantia invincibilis relate ad plures Veritates ex illis primis legis naturalis principiis , mediath saltem, nec adeo clara
deductas e puta quod non liceat. . . Occidere Iudicem a quo certe imminet iniqua sententia. R. P. N. Ma otta, e Soc. Iesu , Theologia morat. Oe. ad mensem praecipuὸ R. P. G. Lactoix. Oc. o. uast. I. q. 2. P. λ7. Vinnetiis, 176O.
209쪽
Nemo plus peecat nisi in quantum scit & intelligit malitiam peecati. Cath. pro prima Comm. lec. 4. supra. .
Ut a Calvino, quantum possiimus , recedamus , dicendum est nunquam posse peccari sine advertentia ad malitiam , nunquam cum bona intentione. Car. Ant. Oedi, e Soc. Iesu , Crisis Theolog. Ulissip. I tr. Disp. 8. se l. a. v II. Clim peccatum mortale sit gravissimum malum quo Deus ossenditurusque ad dissolutionem amicitiae , & homo redditur dignus aeternae gehennae , dici non debet incurri, nisi sit perfecte voluntarium ; nec potest esse persecte voluntarium , nisi sit plena advertentia ad ejus maliatiam. Joan. Biam. Taberna, h Societ. Iesu, Soenopsita Theol. Practua , O Trach. 3. c. 6. P. I I. 3. Prop. v III. Ad peccatum mortale plena consideratio malitiae gravis requiritur . . 2 cpita, elim peccato lethali dissolutio amicitiae divinae & poena aeterna debeatur, alienum est a recta ratione credere, tanto & tam pleno supplicio hominem absque plena & perstitii consideratione obnoxium fieri. Richardus Arsiain, e Societ. Iesu , Theol. triparrita universa. Glon.
1744. IOm. X. Pari. X. Iruci. I. c. I. p. 8O.
IX. Ad contrahendum peceatum quodcunque, seu Veniale , seu etiam mortale, non sussicit habere scientiam habitualem de malitia actus, id est, non suscit cognovisse aliquando, verbi gratia, heri, vel ante complures dies, achim istum malum eta ; sed necesse est ut advertemtia sit actualis : & quidem tune cum actio voluntatis peccaminosa committitur aut incipit committi. Imo nemo unquam dicendus est peccare eo momento quo non habet aerialem cognitionem malitiae moralis , etsi paulo ante praecesserit. A peccato ergo excusat actualis inadve
210쪽
tentia malitiae in objecto. Masth. Seor, e Soc. Iesu , Trib. panIt. Bam,
berg. II 6. l. I. Part. s. q. a. a. I. n. 13. P. 342. De consciensia erranea.
Proxima regula humanae actionis est conscientia ; Iex on m divina Mnaturalis respicit operationes nostras quatenus liberas. Libera autem est quando procedit a principio cognoscente. Quare non imputabinirculpae operatio quae est contra Iegem naturalem aut divinam, nisi quatenus cognoscitur a nobis ita esse. Vincentius Filiueius, e Soc. Iesu. UZ mor. Lug. I 6 3. tom. 2. istact. 2I. c. q. de const. n. II 6.
x I I. Conscientia circa illicitum intrepida, excusat a peccato. P. Beon, . Soc. Iesu. Thec propug. Aquens. I 686.
Conscientiae dictamen est fallibile spectaati vh, eoneedo. Pramcὸ ω nego. . . Unde homo honeste agit quando sequitur id quod conscientia dictat tanquam honestum, licet sorte non sit. P. Lemoine, o Soc, Iesu, l. 2. c. I. Iect. 3. art. 3. De conscientia. XIV Lex naturalis docet non quidem esse mentiendum, sed consilientiae obtemperandum quae ex invincibili ignoranti1 docere potest esse memtiendum. Idem. ibid. I724,. X V. Nihil autem est peccatum quod non sit contra obligationem in eo stientia , eamque agnitam. Nicotaus Mur a , e Soc. Iesu, de Leob. te nae Austriae, I 736. l. a. disp. I. S. r. n. IAE. P. 3δη.