장음표시 사용
191쪽
tumaciam Reus conventus afficitur. d. c. Quoniam frequenter. . . eod. in . Hoc tamen hodie est correctum per Concit. Trid. 6f. s. In decret. Reform. c. . ubi statuitur , ad hanc poenam tunc demum Veniendum esse , quando adversus Reos non potest nec realis neque persenalis executio fieri. Quo ad Postremum . Varii sunt flectus Contumaciae praeter poenas, de quibus supradi. O um est Et in primis etficit, ut mittatur Adtor in possessionem earum rerum, de quibus
est controversia, ut dixi Vel tot bonorum, quae sint in patrimonio Rei , quot sufficiant ad debitum, si personalis instituatur Aetio haec possessio fit custodiae causa. d. c. n. HE , qui miti in obf. d. c. Quoniam frequente . a1 Illud quoque . hoc tit. Et si sorte non compareat Reus post annum Adtor fit verus possessor c. suoniam frequenter in s. fini Et ho in tanturm est Verum ut etiamsi ob potentiam Adversiarii non potuerit Adtor possessionem ingredi, aut illarer amiserit, nihilominus pro vero posses re habeatur . . Si tamen . hoc tit. c. Contingis . od Nisi reus dederit cautionem
de stando juri, nam tunc illi uris Canonici.
ob erit restituendus. c. Cum v
nissent de Eo, qui mittit inpossess. Et etiam post annum poterit recuperare possessionem. V. Sed ne missus hoc tit. c. ac floralis. r. Praeterea de ord
Abb. ibi . Vel nisi steterit per ipsum Actorem, quominus possessionem ingrediatur quoniam paria sunt aliqua per me
non fieri , atque per me stare, quo minus fiant. V. Idem uris . hoc tit. c. Imputari de Reg. Pur. in . c. cuia diverstatem. De Concebs. Praenae Alter essetactus est , ut excommunicatus forte propter contamaciam a
delegato Principis non possit absolvi ab Ordinario. r. suor . hoc tit. d. c. Pastoralis . V. Praeterea de Osc. Ordis quia Delegatu quo ad hoc est Ordinario major . . Sane . de ρος. ik1. d. f. Praeterea Nisi in mortis articulo , ut d d rib. o. Quod de his de Sent excommo. Sanctum de Consecr. . . Notandum tamen est, quod
in causis beneficialibui non habet locum missio in posses.sionem is de si quis super
dignitate, personat , vel G. neficio Ecclesiastico obtinendo
posseisione , ob partis adversae Conta aciam in possEssionem mittendus.non erit. 1 Sedi sta. hoc
192쪽
estis. c. Unis is eo si mittit. in pose . in . Hoc tamen restringitur ut habeat locum in beneficialibus tantum un-d si agatur de Rebus Ecclesiae non tanquam de beneficio, sed tanquam de proprietate , habet locum haec millio. c. I. Ut lit non conte'. c. Dilecto . de Verb signi f. d. c. Unic de Eo qui mittitur in postus Ratio verbprimi dicti est , ne hoc modo ad ea ingressus pateat vitiosius. d. c. Unico e non enim istiusmodi res possunt m possessione haberi, sed solum e canonica
institutione G Legum. a. q. r.
c. Ex frequentibus. de Inlit. I. de Reg. Iur. in . Nihilominus hi beneficialibus etiam lite non
contestata contra contumacem potest procedi. V. Licebit. h. t. E c. Unico . c. suoniam frequenter. V. I. Ut lit non contest. c. a. de Dolo is contum in .
Unde etiam videtur tradi pro regula , quod ubi de remedio mulionis in possessionem non
est provisum contra contumacem abientem, potest procedilite non contestata ad Sententiam definiti vanae missio enim in possessionem est ad inVenta ,
Ut reus conventus, taedio arte ctus, veniat aliquando responsurus. d. V. Illud cum concordsupra allegat. ut per Bari in Atitue sui semel. C. quom ct quandoua Atque hoc etiam quandoque habet locum etiam in profanis negotiis cum hac distinctione tamen ; nam aut Reus est contumax tunc requiritur litis contestatio; etiam debet liquere de causa; aut vero Actor ipse contumaciam incurrit is hoc casu etiam lite non contestata cim stante Reo, Iudei testes recipere sententiam ferre debebit . s. suo inserdum
hoc tit. c. Prout . extr. eod. ubi notatur de aliis remediis, quae contra reum dantur ' de hoc tractat Bart. in . Consentaneum C. Quom. quand Iudc. Causam secundum communem intelledium, exi eod. R tio autem hujus disterentia inter Reum contumacem ,
Actorem est , quia major est contumacia Actoris , quam Rei ad hoc reducuntur
omnes rationes , quae adducuntur a DD. a Glo T. in do Causam . Tandem contumacia id efficit istincto si non
venerit in termino , ad quem Reum fecerit citari debet Reo reficere expensias, cavere de comparendo imposterum , alias non admittitur ad aliam citationem . r. Idem quoque . . . c. I. eod. 4. Attamen quam,
193쪽
vis plures sint poenae introdu- ista adversus contumacem una antlim infligenda est 'si contumacia Xcrescat , potest etiam ad alias procedi V. n. boc tit. e. Prois 2 . . . I. n. C. de Mod mult. Abb. in c. 1. de Poenis. Hodie tamen forma procedendi traditur per Conc Trid. d. se . 25. in δε- crat. Reform. cap. 3. quod in Foro Ecclesiastico est omnino attendendum is exacte ob
oblatione. LIoniam comparente eo tenetur Actor libellum edere ob id nunc de libelli
conceptione, oblatione tractatur : Et pro tituli expeditione videbimus
1 cui sit Libellus. Quot snt Libellortim species P Cui Libellus si ferendus; si quibus caus Libellus o fferri debeat Jue suae debeat Libellus conti
Quo ad Primum . Libellus nihil aliud est , quam brevis
quaedam scriptura, Actoris intentionem continens aduris Canonici.
versiis Adversarium necessarib concludens ut bu in princ cap. feratur. 3. q. 3. Autb. fera-aur . C. de is contest. per Abb in o. eod. Quo ad Secundum . Duae sunt Libelliorum species V.Por- rL. hoc tit. Alii enim dicuntur Conventionales, Alii dicuntur Accusatorii . Conventionalis
Libellus es ille , qui in causis civilibus producitur quo
petitur, ut Reus conventus adiolvendum, vel dimittendum, vel faciendum condemnetur
Accusatorius Libellus est ille qui in causis criminalibus o rigitur, cin quo petitur , ut quis tanquam alicujus criminis
reus condemnetur . Gloss. in c. I. extr. de Libet ob ita di
stinguit peculator . de Libet concepi in c. suo sunt species LLbellorum. De Libellis accusato. riis non tractatur in nostro titulo , sed videbimus infra de Accusationibus de Iure Cia vili est textus in L Libellorum.
per Bari tradiatur materiaci est ex de Iure Canonico in c. Legam. 2. q. I. o c. LibeLIorum. eod. Cia . . . Itaque in titulo nostro debemus tantummodo verba facere de Libellis
194쪽
Re offertur adhoc , ut ex ipsius inspectione possit Reus
deliberare , utrum cedere Velit, an contenderes atque si contendendum sit , ut udex valeat despicere , quemadmodum a se concipienda sit sententia. d. Autb mPratur l. n. C. de Fideicom lib. D. in . Vi-ntim . . Si cert petat. l. Ut fundus . . Communi divid. c. Cum dilecttis de ord cogn. est lex.b7 in princ. Quo ad Quartum. Regulariter in omnibus causis Libelli sunt offerendi ; sed nonnulli sunt casus , in quibus Libelli
solemnitas non ei necessaria Primus est in causis summariis , in quibus proceditur sine strepit Iudicii Clem. Sa - pe de Verb fgnis Vel si causae
sint viles . Auth Nis breviores. C. de Sent ex breviloq. recit. Terti si ex consensu partium fui L se remissa haec solemnitas vel si hoc de Consuetudine in. troduetum it , ut non detur Libellus : Sunt & alii plures Casus similes, quos refert Speculator in tit de Libelli con cepi in cap. In quib. ob vel
cistis si feren Librii vel non . in . par. sui operis. Quo ad Postremum . Libel- tu ab Aetore edendus debet
Rei, qualitatem actionis petitae rei etja in nomen jus dicentis , quod non intelli gas nomen proprium , sed nomen dignitatis officii si personali actione agendum erit, petendi quoque caula erit exprimendaci alias Reus ref
pondere non tenetur . V. Exprimet hoc tit late per Hostien in Summa eod. gr. uod contLnere debeat . c. suerelam . de Eleod. Et si Libellus non contineat legitimam formam, eum poterit Iude concerpere , destruere . . Sacerdotibus . ibi Glos in Oesi incendit . a.
Formam autem Libelli potes legere expressam in his versibus sequentibuS.
itis habet. Vel clari HS. Conventi nomen cum ominσConvenientis,
Pudicis o nomen scribet, Causamque petendi, Et quocunque petet res, illas pribere debeζ. Oblato tamen Libello dandae sunt Reo dilationes , ut deliberet , cedendum sibi sit, an contendendum p Acceptandus
195쪽
dus , an Recusandus Judex p denique ut proponat , si
Auas habet , exceptiones Oblato hoc tit. d. Atim inferatur. istae Induciae remittuntur arbitrio Iudicis. Abb in c. Cum in veteri . suint. not. de
Elect. Hoc tamen intelligas de Induciis legitimis quae enim
ad Iudicium subterfugiendum , non conceduntur immo contra petentem praesumptionem faciunt . cap. Ntilius.
pisationibus. oniam ut supra dixi
mus , oblato Libello Reus potest excipere quod fit vel ante litis contestationem vel post litem contestatam ide ut instruamur circa hujusmodi exceptiones proponendas ob id nunc de hac materia tractatur; videbimus:
cuid sit Exceptio ἐχ suo ejus species; suando sui proponendae Exceptiones δ
Quo ad Primum Exceptioni aliud est , quam actionis,
seu intentionis exclusio ut in prisc. Quod declara secundum Abb. in Rubris ext eodii scilicet Exceptio dicatur actionis exclusio , quando in veritate competit actio , eam per Exceptionem excludi oportet ut cum promitto tibi, vel metu compulsus , vel dolori nam hoc casti mero Iure Civili ex stipulatione oritur aes ioci sed adversus eam Xcipitur de dolo , vel metum ut in princ Bistit Cissi de Except. Dicitur etiam exceptio Xclusio Intentionis , quando actio in veritate non competit adtori, agit tamen de facto ut si
petas a me decem ego X-cipio me solvisse ; nam si hoc verum est , nulla tibi compoti actio , cum solutione ejus, quod debetur, omnis tollatur obligatio . D. Q Uit Civit. uis mod toll. bl vide aliqua de hoc per Bari in L Iulianus. de Conae Dib. Quo ad Secundum . EXceptiones sunt vel Dilatoriae quae rem Iudicium diste runt, ut h7 in princ si AppeLlantur. Inst. Civit eod. Aut sunt Peremptoriae, vel Eliser quae scilicet totum Ius agentis perimunt semper agentibus obstant . F. Peremptoriae. h. t. I Perpetuae . U. eod. Et scias,
196쪽
quod istae exceptiones deddu plici nomine appellantur, quia
inter se etiam disserunt , ut per Abb in sua Practica cap. 16. Ubi eremptorias putat eas appellari oportere, quae fundi. tus , vel in totum perimunt, tollunt obligationem civilem naturalem ut eXceptio solutionis acceptilationis quae secundum eum ibi. dem defensione potius, quam exceptione sunt appellandae, quia actionis non sunt exclusivae . Quaedam Vero sunt exceptiones, qua non perimunt,
sed elidunt, ut paeli conventi, doli, metus, has putat melius dici posse elitrias quam peremptorias ita distin guit Abb in loco δεινὰ lis
Rursus dilatoriae quaedam respiciunt personam Iudicis quaedam gentis , quaedam
Rei conventi quaedam vero Actionis,in causae qualitatem,
ut , in princPersenam Iudicis respiciunt, quae vel illius incompetentiam arguunt , vel de ipQ suspicio
nem ingerunt . dJ . Personam hoc tit. c. Si diligenti per tot tit in Foro competen. Et de
hoc dictum est supra in tit de Iudic dum egimus de Iudicis
Ctim spirituali de Appellat cap Suspicionis . de F delegat.
hae declinatoriae etiam appellantur. d. V. Personam . Ad horis partem illae spectant , quae ipsum non habere legitimam personam standi in Iudicio demonstrant. V. Aiutoris hoc tit.
ut puta si quis per Monachum, vel Regularem, aut Clericum agere velit . . . de Θndic. c. Qui vere. 16. q. 1. Item ii quis tanquam Procurator, Vel Syndicus, vel Tutor , vel Curator compareat is illum Tutorem, aut Curatorem, Procuratoremve, sive Syndicum esse negetur . Bari in L . V. De
fendi . . Ex quib cauf. in posses.
eat. Vel sua non interesse Abb in c. Ex parte de sib Vel audiri non debere protestetur, ut per Abb in c. suia
Personam autem Rei respiciunt , veluti si quis ab eo qui alienam litem defendit de Iudicato selvendo cautionem postulet. l. Qui proprio. alium . . de Procurat. l. Exsegent . . eod. it. Aut si ab Actore se spoliatum et se Reus conVentus coram Iudice u ratur, Wide restitutionis beneficium imploret . cap. Cum dilectus . ubi Abb. de orae cognit vel si actorem ex legiti ma
197쪽
c in de for compet. l. a. f. de
Pudic. Actionem autem is causam respiciunt ut cum proponitur de ineptitudine, aut incertitudine Libelli , de litis pendentia . Bald in L eremptorias . in n. C. sent re scindi non posse . Fel in in . Exceptionem eodem Aut cum nondum diem solutionis venisse ostendi. tu . l. 3. in n. l. Non in in f Uuando tales usu se cedat . Atque hae dilatoriae praeter supradictas causias ducuntur X loco , ut quia non sit tutus Clem Pastoralis . de Re Pudic. Ex tempore ; ut si nimis angustum tempus alsignetur
Peremptoriarum autem exceptionum aliae dicuntur peremptoriae litis finitae mus
dam simpliciter eremproriae. Peremptoriae litis finitae sunt , quae litis impediunt m-grelsu D ut Transacti ionis, Ἀ-risjurandi Rei Judicatae capo G ibi Abb. de Drantact. notatur in cap. n. ext fodin 6 jurisiurandi, sive sit pactum Iuratum de non petendo, si v de non agona , ave simplex Juramentum de non
petendo namque omni casu haec exceptio impedit litis contestationem haec ad Rescriptum ad processum apponi potest . D. Communiter quos refer Perusius in c. 1. de Lit conto. in . Facit i. a. de ytire uran. c. Etsi Christus exi. eod. de urejur. c. Veniens . de
Accus. Rei Iudicatae, ab eo stilicet, cui fuit Ius dicendi . . . . Condemnatum . f. de Reyu- dic. I. Non putavit. V. Non quaevis. f. de Bon pol f conir tabul. Ratio autem, quare huiusmodi exceptiones impediunt litis contestationem, ea est, quia abQ-num videtur de novo Iudicium incipere , quod Trans actione, Iureiurando Sententia semel finit decisum ita dicit textus in V. Harum . hoc tit. Facit i. Causas ct l. Fratris C. de Transact. Cceterae verb, quae simpliciter peremptoriae dicuntur , ut doli mali , metus , laeti conventi, non impediunt litis contestationem . s. Caeterae hoc tit. c. 1 o et de Lit. contes . in . Nisi notoriae sint, , ut
ut per Abb in c. I de Oper. no-ι nunciatione.
Sunt etiam aliae eXceptiones, quae mixtae, sive anomalae dicuntur secundum Hostiens in
198쪽
Sum in eod. s. Qui fit exceptionum dioisio Et has Abb insuaprarit. c. 62. Praeiudiciales appellat. V. Sunt etiam . hoc tit. s. Prae udiciales . Ibi Cioil de Action. Et de his not. per Abb. in c. g. De Orae cognit. Hujus modi est Rceptio consanguinitatis , causis restitutionis in integrum . ceptio Natalium, similes , de quibus inferius videbimuS. Riarsus exceptionum aliae Perpetuae sunt , aliae verbTemporales . ut j. eod. l. 3. Item aliae Perinales , aliae Reates . Personales non trans grediuntur personam , cui
competunt . Reales vero di cuntur , quae alicui competunt, omnibus, qui eX persona illius conveniuntur. l. Exceptiones lari in princ j. eod. tit.
4r Rri. Exemplum Temporalium est , ut exceptio pacti conventi ad Tempus, vel etiam e Xceptio Procuratoris & hujusmo. di exceptiones temporales dicuntur , quia non semper locum habent , sed evitari pos
Exemplum Perpetuarum est, ut doli mal , Rei Iudicatae; si quid contra leges, Senatus consulta fac tum esse dicetur: hae dicuntur perpe-
tuae , quia semper habent lo. cum in quacianque parte Iudicii possunt apponi. d. l. 3. Sed hae aut sunt dilatoriae, aut peremptoriae, ut ibi videre est; quod etiam ex infra dicendis apparebit. Exemplum Realium est, ut Rei Iudicatae, doli mali, Iuris-jurandi , Quod metus causari hae siquidem ad fideiussiorem
transeunt . . . Exceptiones laseconda . . eod. se Peremptoriae sunt.
Exemplum Personalium est, ut puta quod Socius, vel aritus non teneatur ultra id quod facere possit . . Verum . . . . pro Soc. l. Maritum. q. Soluto Matrimonio aliae l. Sunt qui de Re Pud Haec CXCeptio non competit fidejus fori. d. I. Exceptiones . Sed hae omnes dilatoriae sunt, aemporales.
Quo ad Tertium . Scire debes , quod regulariter omnes
dilatoriae proponuntur ante litis contestationem. V. Hae vel .
hoc tit Et dixi regulariter quia quandoque etiam post litem contestatam opponuntur,
ut per Canon istas in . Ex ptionem eod. ex infra di .cendis apparebit. Illae autem , quas Declinatorias appellavimus , debent proponi ante Z omnem
199쪽
omnem dilatoriam exceptionem. s. ExceptioUem . . . . e. Pastoralis eod. c. Inter Mona-
flerium . de Reyudic. In c. niam contra . de Probat. Unde si excipiens aliam exceptionem Opponat ut puta, quod Adversarius sit eXcommunicatus; vel aliam proposuerit eXceptionem tunc non potest declinatoriam seri proponere ut quia videtur in Iudicem con ensif- se. I. Items quis testibus . . . c. Cujus in agendo . . q. . clate tractatur in c. rater Mona- flerium de Re Pudis. Itaque Dilatoris ante litis contestationem debent proponi . . cap. Inte Monasterium cap. Pastoralis exi. eod. Excipitur prim dilatoria solutionis quae quamVis debeat proponi ante litem contestatam , a me probanda est , postquam Actor fundavit intentionem
suam . l. Exceptionem . . de Probat. d. V. Exceptionem. 3. q. 6.
Et etiam quandoque potest proponi in causa appellationis c. cim Ioannes . de Fide Instrum. . Siquidem . . eod. Et ne decipiaris nota , quod dilatoria solutionis dicitur milaesis utionem dister ut XcC-ptio pacti conventi tempora lis; item illae exceptiones, quae datatius quibusdam personis, ut
non conveniantiir, nisi in quantum facere possunt. d. l. Sunt qui Secundo loco excipitur illa exceptio, quae lite contestata Reo incaepit competere . cap.
IUnuant . ubi Dis de in c. deleg d. c. Pastoralis : vel quae postmodum ad itis pervenit notitiam quo casu Iurejurando fidem facere debet , remita esse. f. eis lite hoc tis. c. Praesentium . de Tesib. ile.
ne habetur in . . Pastoralis Et tandem excipiuntur illa exceptitanes, quae judicium redderent nullum retro cujus modi sunt eXceptio proveniense defectu mandati . c. in myra ibi Abb. de Procurat. Vel illa, quae defecturn Iuri L. dictionis arguit, ut ibidem vel etiam Xceptio incertitudinis Libelli, quae lidet sit dilatoria, poterit quandoque opponi postiententiam bidelicet cum talis est incertitudo , cineptii cudo Libelli, quae non Concludit Ius agendi , nec super eo sententia formari potest , ut
per Abb. in c. Cum dileaetus do pl. oe vendit Excipitur etiam
facere potest; nam potest pro poni post litem contestatam etiam post sententiam me
200쪽
demnatus sacere potest . l. In re eos . in In de Eesudio. l. In condemnatione . De Herb.
Item excipitii exceptio eX- communicationis , quae in sui substantia dilatoria dicitur quia ea probata Iudicium , si-Ve processus est nullus , sed actio remanet salva . cap. Ad probandum ext in Re Pudic. Itaque haec Xceptio proponitur quandocunque, ante litis contestationem is etiam
post sententiam . . Exc ptionem . At eod. c. Ad probandum in . Et hoc est
speciale in hac exceptione, ne quisquam in periculum animateXcommunicato communicare
compellatur, ut dictis Iuribus. Et in hac exceptione proponenda certa irma est servanda. d. Sed cum . hoc tis dict. cap. I. eoae in . Ut scillae , qui eam opponit , speciem illius, ct nomen excommunicationis exprimat intra octo dies eam probet . Quod
ide introductum est , dilam alitiose frequenter Opponitur ut ibi desin P. V. Se cum . Requiritur autem quod speciem excommunicationis emprima , quia minor Acom municatio non excludit quem a Iudicio . cap. Vestrudam 3. q. q. c. Si quem de Sent em
Hoc tamen verum est, quod si Actor appellavit a sententia, non potest excommunicationis oppositae praeteXtu a prosequutione appellationis excludi Abb. in c. Signi avit is in c. n. eod. oe in . c. Pastoralis. Et supradicta procedunt, quando Adtori excommunicatio Opponitur ceterum timeo opponatur, licet reconvenire non possit , tamen admittitur ad proponendum suas legitimas defensiones . si eus . hoc tit. c. Cum inter eod. c. Intelleximus. destidio ubi de hoc . Absumdum enim esset, si Actorei pugnante , defensionis copia Reo denegaretur; quia sic multoties condemnaretur abil-Vendus et L Absentem . . de
Peremptoriae autem litis finitae in ipse limine Iudicii proponuntur , utpote quae litis ingressum impediunt . r. Harum hoc tit. c. I de Lit. conte'.
tu . Qibi Glos L. Quod procedit quando in vim declinatoriarum proponuntur . Glosis in . c. I. Alia verti Peremptoriae possunt proponi quandocunque ante sententiam sive etiam antequam sit in causa conclusum M postlint etiam