장음표시 사용
201쪽
timendum est, ne sorte non sint in conscientia tuti, qui duas Ecclesias habent, unam Cardinalitiam, alteram' non Cardinalitiam. Causa enim cur piscopi Cardinalibus duae permittantur Eccle Siae, non Videtur esse necessitas vel utilitas Ecclesiae, sed maior personae dignitas Vel commoditas. Quas ausas omnino S.Ilionias' repudiat. Neque sufficienter excusari videntur ex eo quod unam Ecclesiam in titulunt, alteram in administrationem habere dicantur, vel quod hanc polygamiam spiritualem usus a multis annis introductus admittat. Nam ut omittam, quod piseopi Cardinales hodio non e administratores, sed episeopos utriusque ecclesiae diei volunt, certe Concilium ridentinum a Saneta Sede Apostolica approbatum distinctionem illam nominum aperte reiicit, una ait Se88. i. cap. 2. Nemini quacunque dignitate fulgeat, duas Cathedrales commitii debere neque in tituluui neque in commendam seque alio quovis n0mine, et Sess. q. cap. i. duo benescia praesertim curata ne ipsis quidem Cardinalibus concedit. Usunt autem illum a multis malis introductum eadem ridentina Synodus abr0gavit ut omittam, quod ea quae mala Sunt, nisi certa quaedam circumstantia adsit, nulla consuetudine bona seri possunt,
nisi circumstantia illa adsit. Quinta res est facilis translatio O Episcoporum de una Ecclesia ad aliam, quae maxime cernitur in sex piscopatibus Cardinalitiis et in piscopalibus Hispaniae. Translatio enim Epi-8c0p0rum ecundum canone atque usum veteris eclesiae non
debet seri, nisi ob Ecclesiae necessitatem vel maiorem utilitatem. Neque enim institutae sunt ecclesiae propter episcopos, Sed episcopi propter ecclesias. Nunc autem quotidie translationes fieri Videmus, ea solum de causa, ut episcopi vel honore vel pibus augeantur Praeterea notum est ex capite Inter corporalia, deo. Nos cum difficultate transferimus. Quoad sex piseopatus 3 diximus supra. Quoad Hispanos Episcopatus, cogitet D. V., si nunc Regi haec acultas tolleretur, in quantas incideremus difficultates Circa tamen hoc non deserimus monere Regem per
' S. Gregorius, ut reser Jo. Diaconus in itis vita libro 3 cap. 8, nequo ipse illi una piscopum ab oclesia sua ad aliam trκnstulit, neque bullis transferri unquam assentiri voluit add. . Cardinalitios ad . . A non defuimus α. et post Reg. dd. .
Translat EpiSeop. Vinculum matrimonii spiritualis esse aliquomodo maius quam inculum matrim0nii corporalis, ac propterea
non posse solvi nisi a Deo sive a Vieario Dei declarant voluntatem Domini sui. Quis autem credat velle Deum, ut ob solum temporale lucrum vel honorem, vinculum sancti huius coniugii dissolvatur praesertim cum id sine detrimento animarum seritaequeat, ut Xperimentum ipsum docet. Neque enim piscopi Leelesia diligunt, quas brevi se deserturos sperant, ut ad alias
e0mm0diores transeant. Certe intra paucos menses misera Albaliensis eclesia quater mutavit Episcopos, ct Ecclesiae ex Cardinalitiae, quae omnibus alii dignitate praestant, cura et diligentia pastorali omnibus aliis edunt, praesertim hoc tempore, quo tres illarum p0n808 habent polygamos, et in alterius sponsae ditiorisamlilexibus occupatos tre Vero reliquae sponsos habent ita con- seelos aetate vel morbis, ut de bona educationeraliorum, ne dicam
generatione, omnino deSperent.
Sexta res est piscopatuum resignatio P sine legitimaeausa. Nam si tam est arctum ac pene ins0lubile vinculum inter Episcopum et Ecclesiam, ut Canone docent, unde fit, ut tam facile vinculum istud quotidie resolvi δ videamus Alii retentis fructibus, Ecelesiam resignant, ac si quis uxorem repudiet et dotem retineat. Alii divites ex redditibiis Ecclesiae iam effecti renuneiant piscopatui, ut ad maiora sibi viam' aperiant. Alii nepotibus sedem renunciant, ut specie renunciationis haereditate possideant Sanctuarium Dei. Alii malunt in Romana Curia Reserendarii esse Vel Clerici, quam extra Curiam Sacerdotes magni Alii denique caussantur aeris in Salubritatem, alii proventu exiguos, alii p0puli proterviam. Sed Deus novit, an istae iustae sint cauSSaeresignationis, et utrum eiusmodi Episcopi quaerant quae Sua Sunt,
an quae Jesu Christi Q)P. as resignationes dissicillime admittimus, et regularitern0 nisi examinatis causis in Congregatione Rerum Consistorialium; et aliquando admittimus ob ineptitudinem re8ignantium. Q. Haec paucula ita cursim diximus, non ad excusandum' eXcusationes in peccatis, sed ut ipsa p0tius misereatur difficultatibus, quibus impliciti in has aerumnas incidimus. Fatemur enim,
202쪽
Haec sunt, eatissime ater, quae mihi hoc tempore suggerenda Sanctitati Vestrae esse videbantur, ni conscientiam meam hac in parte exonerarem quae sicut a me syncero animo Scripta sunt, ita benigno vultu, ut a Beatitudine Vestra legantur, cum omni reverentia et demissione etiam atque etiam precor. nedum in istis, sed in aliis multis, imo in omnibus peccasse, et nulla re muneri nostro Satisfecisse nec satisfacere. Roget igitur Deum omnipotentem, vel qui sua divina efficacissima gratia nobis opituletur, vel, quod magis optamus, nos ab hoc mortali Vinculo absolvat aliumque subroget, qui omnibus numeris os scium sibi iniunctum ab80lVat.' Sanctitatis Vestra Servulus Robertus Carii. Bellai minus add. α; quam quidem subscriptionem haud minus Cod Cors. I sol. 18' exhibet.
III. Lettere de Card Roberto Alarmini, copiate alii Originali, che si conservavano una volt nella Libi eri di g Alessandro Arctveseovo Cervini, tutiora vivente, e che sono al
A Card de Perrone a Roma. Consesso a V Sgria Ilima, he non stato tanto ii dolore, ehe mi era res della salsita, che mi era stata seritia, quanta stata 'allegregeta, he ho cevulo alia sua doleissima Lettera. Iddio dia a V. S. Ιll. plena mercede ne Regno suo, e perdonia nostri invidiosi Calugnatori. Jo per molli rispelli mi trovoquietissimo in questa mi Chiesa lontano allo strepito della Corte Ma i solo desiderio di eder . . lima, e di arteeipare delia sua otia e affabilissima conversatione, che eos datuti si predicata, mi pingera n gloria a veni prima de tempo,
Praecedit in eodem fer. Copia di Lettera critia da S. Ignaetiodi Loiola Fondatore delia Compagni di Gesu di Roma 4 Jun. 1543 al Cardina di Santa Croee, o si Marcello Cervini sopra i sare observare da
Medio it Decreto, Innocengo ID, cavata ali Originale, che conservasida Ρ. Gesuit in Ancona colP attestagione di esse cavata de verbo ad
Verbum, consorme si vede da quella, che si contiene et Volume XVIII elle Letiere Cerviniane, alle quali in altri tempi a levarono i detii Religiosi. μ' Lρttora dei gr. Cardina di Perrone a Card Bellarmino a Capua. Cod. S. Peti'. it. Roma I Febraro 1605. Illae Sgr Card di dolosa
lato de suo libri, e deito, che arebbe stat bene per a Clites di Dio, ehe non ossero stati rumpati, perche in essi si proponevan gli argomenti degli retici, e non si rispondeva sufficientemente laqtiale Orribile e diabolica calunnia mi ha tanto pili percossora' animo di stupore e di maraviglia, ehe non solamente io non Piso a deti ne pensato, angi a contrario hosempre satio professione di stimari e riveririi sopra tutio uello che stato seriti pella dises della Chiosa da mille anni in qua.' Maximum accessit eidem Ecclesiae Capuanae Ornamentum, dum . . delectus est a S. D. . Clemente Papa VIII a. 1602 ad nobilissimae ecclesiae regimen vir doctissimus ac religiosissimus Rob. Bellarminus S. R. . Card. virtutiim meritia toti christiano Orbi conspicuus, exoptatu votis, collaudatus sust ragiis atque exceptus plausu illud Sacro Collegio conclamante:,Dignus dignae.' Barou Ann ad a. 968, 92).
203쪽
che 'ero determinato Che V. S. I. abbia trovato ante nu0xe Rispost e solutioni di argomenti a favore delia nostra . sede, to credo, e me ne allegro infinitamente e ne ingragio a divina bonist, che secondo i tempi manda alta Chies sua rotetiori Disensori. Rendo ancora a Dio Benedetto molle gragie, eheabbia atto venire a Roma in tempo delia Controversia, suae aliis la persona di V. S. Illina, perche se bene Osi e pili voltebo satio sapere a ostro ignore quanto si vicina at Calvinismo
Agitur de refutatione Hessi Mornaei quoad doctrinam do SS. u- charistiae sacramento. Universa Perronii opera in tres tomos distributa prodieriint cura acobi Dau dii Perron Episcopi Anguiomensis, Parisiis
a G2 et denuo 1622.3 Not Cod. Sin qui si riportata questa Lettera ella ita de Card. Bρllurmino messa suori in Roma ne 1624ὶ.' Cod. Angel. R. 2. 14 Relati de origine et progressi in Hispania
controversiarum de auxiliis divina gratiae est conspectus quem dedi in l. m. . ur Kirchengesch etc. pag. Ill). - Acta Congregationis de An-xiliis ex duobus eiusdem Bibl. Angelicae Mscr. scit. . . 1 e R. l. 5mihi fuerunt excerpta. D. Celsi Migilavaccae Epistola super Historia Congr. de Anxit ad nonymum cui non modicae admirationis fuit, quod post habitas inter adversas partes plures perosasque disputationes praesertim de gratia se ipsa efficaci necnon de initiis conversionis et iustificationis, aperiri minime potuerit, in quo actores causae invicem de his convenire fas erat)Venetiis a. 715 scripta et in Codice . Peta'. t. Vino A. . . . III serunt opus respicit Moguntiae 1699 et ovant 1700 impressum, ut titulus:
Historiae Congregationum de auxiliis divinae gratiae sub Summis Pontificibus Clemqnte VIII et Paulos Libri Quatuor Auctore Augustino e Blanc
quo sub nomine latuit 'acinthus Serr Ord. S. Domin Doctor Sorbon.).' Nella Biblioteca Vati danais sono inque tomi continenti e leggioni deitate a Bellarmino, nilorche era Leitore ne Colleggi Romano, e quivi pure che sono genuine, si chiam probabile 'Opinione Tomistica, che pollici medesimo Bellai mino lasciata elle sue Controversi caratteriggata per opinione, O la tessa, O poco distante a quella di Calvino e di utero . . Qui ci sono tu eos e molio gravi a considerare, in primo luog la Ontroversia Molinistica A'aggira Opra n Dogma Cattolico, ella cui defini-gione it Papa se insallibile era ven. Bellarmino 'oppone a Papa acci non definisca una controversi dogmatica, perche i Papa non 'eologo, bepossa penetrare Piscurissima controversia.. cc che cosa serive in una sua lettera i Servo di Dio a Clemente VIII; aquale si conserva ella iaLibreria, Optata damuella, che siste ella Biblioteea Angelica, e della ui authenticit non si uo dubitare, si questa tradotta in Latino a P. Seri y, stampata ella sua Istoria delia Congr. de Auxiliis ed. Mogunt. p. 325 sq.... humillime Og Sanctitatem vestram, ut quantocius eclesiam prae8enti scandalo liberet, religionis unitatem stabiliat, haereticisque dissidio nostro gaudendi occasionem eripiat. Si vero mihi liceat id Vestrae Sanctitati aperire, quod in re tanti momenti Opportunius mihi visum est: oro ut nitente Perpendat, Susceptam a se rei iudicandae viam et prolixiorem esse et Vestrae Beatitudini dissiciliorem Sanctissimi raedeeessores eius potissimam curam
r opinione delia sica Predeterminatione, e come si abborrita alia maggior parte elle Universita attoliche, massime da uelle, ehe stanno a fronte degli retici: nondimeno a parte contrarialia procurato, che non mi Si data plena sede per esse Gesulta, per conseguenga interessato. in V. gria Ilima non si
non impenderunt in dogmatibus ingenii acumine aut studii assiduitate penetrandis, Sed in communi Ecclesiae, maxime Vero piscoporum ac Doetorum sententia investiganda. Quapropter Summi Pontifices, ab ipso . Petro ad haec usque tempora, consilia solit adhibuerunt ad dei dogmata des-nienda. Addam etiam permultos Pontifices, posthabit studio, multos errores Conciliorum et Academiarum Ope eliciter repressisse cum e contra alii bene multi, seque uniVersamque Ecclesiam diuturno studio in discrimen d- duxerint. Exemplo est Leo , qui non admodum studio incubuit, ut Lu- theranam haeresim condemnareta sed Catholicarum Academiarum, ac praesertim Coloniensis et Lovaniensis Censuras probare satis habuit. Certe Paulus HI, Julius III et Pius IV non admodum studiis insudarunt collaborant tamen Concilio ridentin maximi momenti veritates eliquarun, Idipsum testatur etiam Augustinus, Innocentium scilicet et Zosimum toto orbe Pelagianam haeresim proseripsisse cooperantibus Conciliis Africanis. Dcontra Joannes XX Heum in animum induxisset sanctas animas Dei visione minime frui propterea quod eam esse . Augustini Mentem existimaret, suam illam opinionem promovere conatus est . . pauci illum ea de re alloqui nudebant, sibique ipse veritatis aditum praecludebat Interea tamen decem et Octo annorum spatio, quo Pontifex sedit, institutum sibi finem non obtinuit quia assistens Apostolicae Sed supremi numinis auxilium non sivit, ut quidquam adversu veritatem decerneret . . Ovit etiam Beatitudo Vestra, cui se totamque celesiam diserimini commiserit Sixtus , dum iuxta propriae doctrinae Sensus, Sacrorum Bibliorum emendationem aggressus est: nec satis scio an gravius unquam periculum occurrerit. On id dico, . . quasi Sanctitatem suam studiora movere velim; sed ut ostendam, eam agendi rationem prolixiorem esse, gravissimumque inde celesiae damnum emersurum. Inquiet ortassis Beatitudo V., quaestiones fidei controverti. Si ita res est, ad omnes plane attinet, ut inquit Nicolaus Papa et publicae consultationi committenda venit, non secreto ac cum pauci pertractanda . . Duplex dumtaxat rei conficiendae via suppetit. I. Ut consopiat ac toleret, indicto utrique parti silentio . . 2. Ut Concilium Episcoporum cogat aut, si id minus placet, Romam ex universis Catholicis Academiis selectos aliquos Theologos vocet vel iis saltem Controversiae capita, et lucubrationes hinc inde elaboratas scripto communicet quo demum huiusmodi praemissa deliberatione, quaestiones auctore Spiritu Beatitudo Vestra decernat . . 'h Quando iun altro stacolo cisosse delis tanti, che sin ora ho accennati, questa sola lettera o u impedimento de massimi, per sporre negi Altari it Ven Bellarmino. Questa
lettera sembra uno quaret della Pastorale famosa che si publico in Parigida Cardinale di Noailles et 171 intorno alia Bolla Unigenitus, ella quale appunt si ita it Bellarmino, per dimostrare, ehe i unti di sede non Aisoglion definire aenga n Concilio . . Voto de Card Passione XX sq iod Angel D. 2. 22). CD. Uerner eschichio des homismus pag. 390 sq. Disputant de efficacitatis gratiae modo Dominicani et des uitae, illi
204쪽
384 puo trovare ecce Zione leuna essendo noto a tutti, come Lei pubgiudicare egii di qualsivoglia altro di questa Controversia et non ei ha altro interesse ob della verita e sede attollea sielisi Iddio in mandata, accio te passioni de molli altri e rimulatione che anno colli Gesulti, non faecia inturbidare a veritu in eosa di tanto momento. Con questo ne gli so mitissima iverengaeon baeiargi te mani, e regarii a Dio gni contento.
acerrime defendunt physicam praedeterminationem, qua homines ad pietatis opera inclinantur isti gratiae efficaciam in determinatis circumstantiis vel loci vel temporis, in quibus Deus per mediam quam vocant scientiam, insallibiliter scit humanam voluntatem cooperaturam. Tecum eonvenio, si inter hos Augustinus iudex constituitur, divinae gratiae vindex invictissimus, quoad mediam scientiam caussam praeiudicavit. Praedeterminationi physicae non expresse contradicit ut meum fatear Sensum, terminus physicae praedeterminationis non tantum, ut dicis in tua epistola Alberici II, 13 sq.), nimis rigoris in aures instillare videtur contra eam, quae in libero arbitrio requiritur, indifferentiam, asper et incognitus traditioni et Patribus, Augustino praecipue est latendum anten, non contrariam sententiam hane Augustini doctrinae, id est Ecclesiae, uti media scientia a Molina hodie per librum defensa. Censurum compilavi supra praelatum librum, et ad quinquaginta et amplius notavi propositiones, et phrases erroribus Pelagianorum et Semi-
pelagianorum amnes Alberici II, 24 sq. Bamnii censura in librum e concordia gratiae liberique arbitrii P. Molinae μ); quam primum tibi illam
transmittam. Faxit Deus, ut omnes in meliorem frugem convertantur, et unanimi consensu Molinae doctrinam condemnent. Francisco Lamatae Do-otor Theologo in Universitate Lovaniensi Caesar Card Baronius Romae
Nonis anuarii 1603. CD. Codices allicellani Q 41 Francisci amatae
Dissertatio de praevenientis gratiae esseacia ex S. Augustino ad Caes. Caid. Baronium. Item Prospectus doctrinae Pelagianorum et Semipelagianorum, praesertim eius quae Molinae adscribitur; necnon doctrinae ipsius Molinae
discrimen ex comparatione utriusque censurae adversus doctrinam Molinae.
Animadversiones autographa Card Baronii et Q 44 pag. J1: pistola quam de eadem doctrina scripsit Baronius Romae Idibus Marti 1603 ad Petrum de Villiars Archiepisc. Viennen.). Revera erronius pendentis controversiae definitionem retardaVit. Exstat in odice Angelico B. 6. R. 3. 2 specimen ullae Pauli M. cum duplici notula acce: Ogni sotioseriti di propria an de Consultori essendo uno degli semplar choraul Papa sacevasi faminare partea parte et .s'averin a agione, perche non si publicata, cio pel maneg gio de Card. v ea ron, non per causa deli Interdotio di Venegia, e peri'ubbidienga de Gesuiti. Qua Codici Bibl. Fundat. Pa euchian R-.A. 6 sol. 1i3 sq. inserta est Bulla ad gin ab ad man. Non sui pro mulgata' auctoritate aut V Pontificis Maximi compilata, qua quid in a teria auxiliorum divinae gratiae sub se et praedecessore suo Clemente Ill mae controverSa sentiendum respuendumque discernitur. Paulus piseu pus Servus Servorum Dei ad perpetuam rei memoriam Gregis Dominici etc. , ea quidem cum Idea Bullae iussu Pauli V. D. M. meditatao Le Blanc I Ilat. Congreg. de nux ed. Ovau. Append. XIV. Ol. 213 sq. eoincidit, Vertim
si M. E. Cesare Bracci Archidiacono in Montepuleiano. Roma I Lugii liJl9. Mi son aravigilato, che vel Libro che volgarmente si dice Giovanni Gersone, abbia litoto di S. Bernardo, oiche S. Bernardo si pili antie dira Francesco, non dimen ne Libro, chlamato Gersone, si citano e par0le dira France8e0, come pili antisto, edine ei utra edere ne tergo libro de Gersone a cap. 50 iusne La verita si , he uel Libro hi amato Gio Gersone non si seritio ne a S. Bernardo, ne a Gio Ger80ne, perche S. Ber-
verbis sol. 209): ita cooperaturo ut perseverent, quae ultima sunt contextus Hyacinthi eri y fol. 24 l), ser nostrum Preuchianum huiusmodi subnectit clausulam: . Postquam igitur tam diuturno ac diligenti examine quam indicatum est superius, discussa Sunt omnia et singula quae in digestis hactenus Capitibus et Propositionibus continentur, Nos praesenti decreto et Constitutione approbamus, confirmamus ac desinimus doctrinam in capitibus comprehensam
et declaratam ab Omnibus tenendam esse et Sequendam, eamque sic Volumus
et admonemus doceri et praedicari ab illis ad quos id munus spectat, ut a
verbis abstineant, quae durius aut deterius quoquo modo sonando offensionem possint Parere. Deinde improbamus, resutamus et damnamus propositiones supra Scriptas, et quae in eis expressae sunt et comprehensae opiniones: simulque cum ipsis prohibemus, abolemus et circumscribimus, tum impressos libros, tum descriptos tractatus, qui ad easdem Opiniones docendas, confirmandas, defendendas, seu ad impugnandam aut improbandam veritatem iis oppositam, his viginti retroactis annis, ex professo integre seu Seorsim sunt elaborati et emissi. Quod ver ad libros attinet, in quibus sparsim sive ex occasione inter materias alias, etiam opiniones illae docentur, confirmantur aut defenduntur, seu veritas ipsis opposita impugnatur aut improbatur, poterunt secundum hoc nostrum decretum et Constitutionem corrigi, M sunt authorum adhuc viventium, ab ipsis authoribus; in defunctorum Sint, si religiosi fuerint, a suis ordinibus; sin alii, ab Universitatibus Stu-iliorum, de quorum gremio exstiterunt. Quem laborem qui subierint, volumus ut correctiones quas secerunt, priusquam ea evulgent, transmittant ad Congregationem Sanctae et Universalis Inquisitionis examinandas. Quodsi Auctores ipsi ordines aut Universitates in huiusmodi correctionibus iaciendis aut transmittendis negligentiores fuerint, in tali casu committimus Congregationi Indicis Librorum prohibitorum, ut eosdem libros seu tractatus 8ive expurgent sive isto modo suspendati sive etiam Omnino prohibeant. Ac si posthac deprehendantur, qui audeant doctrinam sic a nobis definitam atque approbatam verbo vel script impugnare aut improbare, vel Opiniones similiter a uobis damnatas docere, praedicare vel defendere, Volumus atque ordinamus, ut praeter anathematis Vinculum quod eo ipso incurrant, etiam ab Inquisitoribus haereticae pravitatis una cum oeorum ordinariis, et ubi non uni Inquisitores, ab ipsis ordinariis contra ipsos procedatur. Nnlli igitur omnino hominum etc. μ
205쪽
nardo si piu antico, e Gersone si pili moderno deli Autore diquella bella Operetia de Imitatione Christi, ehe Volgarmente sichiam Gio Gersone ii nome vero deli Autore di queli opera
secondo molli si ominas de empis . secundo altri simio de Gersen E questa econda opinione a dato n0me a questa ope. retia di Gio Gersone, ierche si sacile mutaremio di Gerse iii Gio Gersone, che su un Dottore di arigi molto celebre E eher autore di quest opera non si Gio Gersone, o testisca it Fra tello di Gio Gersone, che si Monae Celestino, e serisse ii Catalogo delle opere de suo Fratello, e chiaramente asserma n0nesse opera de Imitatione Christi. Cos anco uel Libro de modo bene vivendi non suo esset di S. Bernardo, se bene salsamente gli lene sertito, te reli que Libro diseritio ad una D0nna
hiellarmini sententia stabilitur nuperis solidisque disquisitionibus
super auctore attreorum de imitatione Christi librorum institutis. i. . .
de Ram, qui in Commentatione de Hadriano VI Notice surcle Papiers 'sitatd Pape Adrie VI, transportes a Lisige Vers 1526, et Sur so seerelaire Thierri egius; par P. F. . de Ram, Membre de a Commission royaled' histoire de Belgique. ixtrait dii t. XI m, 2 serie de Bulletin de laCommission royale 'histoire Bruxelles, imp. de M. Hayeg pag. 3: Lessentimenta', inquit, de piet doni it Thierri maius 1aisait profession, soni consignes dans 'opitre dedicatoire 'une traductio flamande de Nicolas an inglie, chanoine regulier de Satnt-Martinis Louvain de 'Imitatio de sisus - Christ, imprimo si An vers en 1552, - ex ista epistola de
dicatoria p. 15 quae sequuntur in medium affert Verba: his . . hescreuen Ontrent ouer honderi tiron, niet Van. Johannes Gerson, Maer alS Wer
eerweerdicheyt enlych is van . . Phomas Hamerken an Campen, Wylen regulier o Sint Augustylis ordon, in eloostere an Sint Agnetenberghebi Wolle, lye ooe noeli mee dierghelyche deuote tractaethens gemaeetheest et hance addit annotationem: Cette spsice de protestation e sa-veu de Thomas inpia contre Gerson sirite 'otre remarqusie. ae traducteur, I imprimeu et elui qui accepto a dedicae de la traductions' accordent si attribue si homas u empis te iure de 'Imitation ous
tirile des editions de a17 si 1500, est concluante en aveu de homasa empis. ies anciennes traductions flamandes et allemandes confirment
Vergine, come . . eggera ne cap. 2l e S. Bernardo non ebbe pili che una S0rella, e quella maritata e pol lo stile diquesto libretto non a che sar niente collo stile dira Bernardo, per questa operetia non e me88 si a te per sicure di S. Ber- nardo, a rarae diibbie. ultavia questo libretto si bello e utile, e . . non ara se n0 bene a voltari in lingua Toseana Con inesto a saluto caramente e li prego a Dio gni bene.
ira eorrispondere alia anta Oeagione, massime in quest anno
de Novigiato perche per ordinario hi sa molt bene ii Novigiato, iii 0 gran stulto opo a Prosessione in tutio it tempo delia vita.
80pra gni 08 si necessario serellarsi bene ei re voti prima di sarti, non volendo ne tenendo co8a per propria, tener erratigii cchi e te recchi ad gni vanita, perche per quelle partientrano te tentagioni e desideri ensuali, a Sopratuito tenendola adre Abbadessa in uogo delia Beatissima Vergine, e lP. Consessore in luogo, Cristo Nostro Signore. Da questo Ser-digio cominciat bene et Novigiato eguita una vita persetia
plena di consolagione in alia morte, e per i contrario hi nons' avvegga a principio a mortificare i sentimenti e la volonta, en0 amettere et uore altro amore he di Dio e de Paradiso,
8empre vive infelice, combattuto da pensieri e desiderii di 0se
m0ndane. Io non Oglio esse pili longo Pregate Di per me,
Cis Epistola quam idem Cardinalis doctrina pariter a vitae sanctimonia conspicuus ad Sororem allaragra ammilia Bellarmini ne Buratti Montepulciano Roma 26 Novembre 1617. Cod. S. Petr supr. it. Scripsit: 80rella amatissima. Quando a V. S. viene desiderio di ederm in abito di Cardinale, si sacci ii segno delia Croce perche questa o tentagione et Demonio, d essendo ei gi vicina alla morte, come sono O, iSOgna en-3are alle coη suture, non alle presenti, et alia passione de Signore, non ἰille vanita et grande2ge de monilo. se ei sapesse di quanti disgusti iravagi si accompagnat quest abito, e la quiete che avevo neli altro ero
delia Compagnia di Gesu, credo che pili desideraria di odermi neli abito ili Religioso, che di Cardinale M pur oviam contentarci di quello hepiae a Dio, e credo chelio abbia voluto metierint in questo stato in granpi,rte per ovvenire alle necessitatae' arenti, alli quali per u Cardinale
206쪽
Bellarmino. Religioso non pu dare se non it necessario, e non arricchirii. Costin Santu Areivescovo a tempi nostri chlamato Don Ommas di illanova, che oras traita di canoniggario, avea renta mila Scudi 'entrata, e i parenti o. verissimi perche era eligios di S. Agostino, ava per limosina tu di20 mila cudi 'anno, edis una Sorella che aveva Overissima, non ledem a pi di 100 cudi 'anno, ed a fratello che aveva Oglie e glioli 0 veri 200. Iddio conservi V. S. eraei preghi Di per me.
207쪽
Α. Judiosum Cardiu alis de Lugo' de Libro de frequenti Commi uione gallice edito sub nomine Antonii Arnaidi. Codeae S. et i a. Vive. Λ . . r; VII.)Vidi librum hunc at sue etiam duos alios Gallice edito contra ipsum a P. Dionysio Petavi Soe Jesu; et puto controversiam' qui post D. I holitam non temere inter alios theologos, acile prin-ediis dici potest, cum in dubiis discutiendis iii auctor Saepe, nullo praeeunte, saleum ita ad radicem ponit, ut rationes, quas ipse in medium adducit, disfieultor solvi valeant. S. Alph. . de Liguori Theolog. Moral. IV, 5 552ed. Haringer III, 1233. Lugo Spagnuolo e Giesulta si riguardevole per ileredito grande che e concilia i sit sapere elle professioni cologiche, eho aggiunta a boni delia vita, it Papa si fida assa de suo consigit, inque per che concerne qualch diibbi di conscienZa, che quanto agi interessi politici non vi 'ingerisce se non quanto rapagnuoli como Cardinale nationale 'ammetton ne Oro congressi, in he si ostra di concelli assai moderati. Relatione in forma di lettera supra i Pontificato 'Innocenti X
li Cardinali viventi Cocl. Corsin. 2l sol. 139 . x Discursu quodam eanonico eiusdem Cardinalis Cod Cors. 882 sol is, sq. : Discorso cho leCorone hanno Jus 'eseludere i Cardinali dat Pontefleato ad g. Questa Sertitura d pure ne Cod. 230 a d mancante de principio come pure ele0d. 220 pag. 1 e pag. 133 ove si dice che ella si de Card de Lugo)hanc notaturus sum conclusionem sol. 83ὶ ἡ permesso a Laici presentarea beneficii da loro sondat e dotati pili uno chera' altro. Hor essendo POnteficat dotato alle donagioni di Costantino, di Ludovico Pio et altri Imperatiari, alia generosita di Pipino e di arto Magno e di Francia et altri Potentati, non disconviene a unine di appresentare a Sacro Collegio, chetra Cardinali degni salti tu uno che nn altro per en commune di uitala Christianitis. Ch. Aser Corsin. 2l sol. 1 sq. Instruitione di M. Gio. Franc. Lollini soprara' altioni de Conclavi et sol. 39 sq. Considerationi cliedevon avere ii Cardinali eli' lettione de Summo Pontesee necnon Cod. Casanat. X. VII. 63 pag. 74 Discors sopra i Cardinali Papabili et pag. 88 Discors de Conclave sopra 'esclusive date a rencipi). De la frequente communion, ou es sentimens des sire8, de papes
et de conciles ouchant 'usage os sacremens de ponitene et 'eucharistio goni fidelement expose pou servir 'ndresse nux personnes, qui penSentherieusementa se converti 1 Dieia, et aux pusteur et consesseiars sile Dourte bien des ames. Par M. A. Arnaul prostro, Docteii e Theologie et dela maiso de Sorbonne. . d. Par. 1613. Cis Eber Jangenisten . Jesultenim Streite liber die simalige ommunion Regensb. 817 pag. 16 sq. ' De la penitende publique et decla preparation si a communion Paris
208쪽
hanc viae ab initio facile ortasse exstingui potuisset et silentibsopiri nimia atriusque partis contentione et disputationis servore eXarsisse in eum statum, in quo non possit absque scandali peri culo sine opportuno edis Apostolicae remedio relinqui. Absit nendum tamen crederem ab acerbitate remedii, ne sorte qui usque adhuc se Catholicos prostentur, censurae acerbioris impatientes in schisma vel inobedientiam apertam laberentur. Cum itaque ipsi me hodie sua dicta vel scripta ad sensum catholicum reducere et explicare c0nentur quamvis alicubi durius et subdole loqui videantur expediret hanc ipsam e0rum explicationem et occasionem arripere, ut non dissimulata veritate doctrinae, Summus P0ntila catholicum eorum sensum acceptare et amplecti Videatur, simulque utrosque ad pacem ac celesiastieam et chri8tianam concordantiam hortari et excitare conetur.
Opportunum itaque videretur, quod Sanctissimus Litteris
Apostolicis enarrato statu c0ntroversiae et seandalis inde exortis, ac dolens quod venerabile Eucharistiae sacramentum quod paeis et charitatis sacramentum ac symbolum est charitatem ipsam et pacem nimia utriusque partis contentione et acrimonia dissolverat, christianam inter utrosque concordiam redintegrare atque ad hoc ipsum eosdem hortari conetur. Quam sentiendi uniformitatem sperat utrosque acile amplexuros, si id quod prae oculis habendum est, deposita contentione animadvertant, in administratione 8acramentorum poenitentiae et eueharistiae aliqua esse ita e0nspicua et communi fidelium sensu accepta, ut negari a nemine possint. Aliqua item, quae quia a variis loci, temporis, criminunt et poenitentium circumstantiis dependent, non possunt universali
et uniformi regula pro omnibus definiri, sed arbitrio prudentis Consessarii relinquenda sunt, qui dato sibi desuper lumine iuxta poenitentis statum et varias circumstantia id statuat, quod tu Domino iuxta probatum celesiae usum ad salutem ac utilitatem poenitentis melius iudicaverit. Primi generis haec videntur esse. Primo non esse hodie
1644. Novam eamque duobus libris auctam editionem a. 1645 parandi data est PetaVio ansa per libraim, quem Godefridiis Hermant vulgaverat sub titulo: Reflexions fur divers endroit du iure u P. Psitau dans tesquet ilapproiive a doctrine dii iure de a frequente communion. CD. DionDii Petauit opus do theologicis dogmatibus ed. Thomas. om. VIII. Barri-Dueis 1870. pag. 427 sq. Ad marginem Cod legitur: Haec videntur esse definita a Sixto IV in Bulla Consistor contra Petrum de Osaea. Cis. Denainge Enchir Symb. n. l Sq.
in Ecclesia universale praeceptum iuris divini vel humani, obligans post quodlibet peccatum mortale etiam externum Poenitentes adimplendam p0enitentiam ante communionem, vel antequam absolutionem obtineant, aut obligans ipsos Consessarios, ut omnes eiusmodi poenitentes extra mortis articulum ab ueharistiae participatione per aliquod tempus prohibeant, vel absolutionem Sacramentalem iis disserant, donec poenitentiam impositam impleverint; multoque minus obligari praedietos poenitentes, si excommunicati vel interdicti non sint, ut sacrosan et Missae sacrificio non ad8int. Secundo non debere Consessarium ob peccata non publica poenitentiam publicam poenitens imponere, immo nec expedire
Τertio ministerium sacerdotum non esse solum necessarium ad taxandam et imponendam poenitentiam.
Quarto hominem Christianum etiam terrenis cupiditatibus et
affectionibus vitiosis implicatum, si tamen sine obice peccati mortali sit, e singulis communionibus aecipere ructum gratiae sanctificantis. Quinto contritionem vernna et perfectam etiam ante Opera alia poenitentiae exhibita asserre semper remissionem peccati mortalis quoad culpam et poenam aeternam.
Sexto ab homine iusto, quantumvis imperfecto, per actum communionis Eucharistiae, si religiose sat cultum liquem et h0n0rem Deo exhiberi. Haec quae omnia sere idem Arnaldus aliis in locis vera esse satetur, quia tamen in aliis ambigue, in aliis vero disputati0nis servore duriuscule loqui visus est debet utique pro suo religionis et communis pacis studio initio eiusdem libri diserte ac breviter proponere, et lateri nihil e contra omnia praedicta sentire, ut sinistram omnem suspicandi ansam Lectoribus de medio tollat, simulque locutionem illam, qua S. Apostolos Petrum et Paulum duo Ecclesiae capita in sua Praelatione obiter appellavit, quam assertionem in alio auctore Sacra S. Osset Congregati nuper cenSura notavit, in sensu catholico explicare debet, ut non intelligatur de duplici capite aeque supremo, sed sub0rdinato. Denique
Locutio ista ex libello famoso, qui: Petrus Aurelius de Hierarchia Ecclesiastica inscriptus a l632 prodierat, desumpta fuit. D. Minimen ausMaria-Laach. Mathoi Monatselirist. a. IV. Frb. 1873. ag. 336 sq. ' Propositio, qua asseritia aequalitas sanctorum Petri et Pauli, dam
nata ab Innocentio , decreto Congregationis generalis Sanctae romanae et
universalis Inquisitionis etc. Gury heol. Moral. d. allerin. . Rom. 1869. I. pag. XLV.
209쪽
quia in variis locis sanctitatem et doctrinae integritatem Cornelii Jansonii pisc0pi prensis mirum in modum coniniendat, quod tamen in aliquam edis Apo8tolicae irreverentiam cadit, quae Litteris Apostolidis aliqua eius leni 0etrinae capita improbavit,
debet ad summum, morum eiusdem, si ita libeat, probitatem commendare, doctrinam tamen non in universum, sed ut qui in multis docte et pie loquutus fuerit. POSteriori generis Sunt, piae arbitrio prudentis Confessarii relinquuntur, et quae quia a multis circumstantiis dependent, non possunt una communi regula definiri. Huiusmodi sunt, qualis quantaque requentia . Communionis singulis magis expediat. Item an huic poenitenti expediat, vel debeat, attent huius statu et criminum gravitate differri communio et absolutio acramentallis, et quanto temp0re, vel an exspectandum etiam, qu0d poenitentiam impositam adimpleat, et alia similia, quae sicut aliquando utilia atque etiam necessaria iudieari debent, non tamen ab omnibus necessario exigenda Sunt. Monendi itaque omne utriusque parti propugnatore sunt, ut in his quae ad Confessarii prudentiam spectant, singuli id faciant, quod iuxta probatum Ecclesiae usum satius et utilius secundum varia poenitentium c0nditiones et circumstantias in Domino iudicaverint, idipsum sapientes nec sese ad invicem mor- delites, prae8ertim apud vulgus, penes quod non possunt Sine
detrimento et seandali periculo huiusmodi controversiae agitari, vel in publicis ad populum concionibus disputari, in quibus quamVis melius in genere loquendo Fideles ad Eucharistiae requentiam alliciuntur, quam ab ea deterreantur, optimi tamen consilii St, illos hortari, ut sese diligenti praeparatione ad eam ructu0Sepercipiendam exerceant, quoad maiorem vero vel minorem 1 requentiam, arbitrium pii et prudentis Consessarii omnino amplectantur.' tibi Fundat. Preueh. in Conv. S. Andreae de Fraci. Codice Scr. . U.
sol. 429 sq. Litterae Unifersitatis Lovaniensis pro impedienda publicatione ullae Urbani VIII contra Jan senium.
Cit ad g. 2. Pari cap. 40 pag. 567. 568. et cap. 46. ag. 23. ' CD. Declarationes et Resolutiones ad . Concit. Trident. Sess. XIlI. do ucharistia in ed. Lips. 853 michi et Schult. pag. 6 sq. ' quae Originem debet Joanni de retic Canonico armiensi, unde etiam nuncupatur Collegium armiense. recta sui liae fundati a. 163let usque ad a. 1798 a Praemonstratensibus Romae residentibus administrata, tempore Napoleonis I devastata, praeclaris Borussicae apud Sedem Aposto'
Illustrissime et Excellentissime Dne. Universitas Studii generalis Oppidi Lovaniensis locorum intervallo absens, sed animo praeSens, felicem in has provincias Belgi- eas limae uae Dominationis adventum gratulatur. Splendor enim samiliae, prudentiae et Sapietitiae lumen caeterarumque virtutum decus n0 aliud spondent, quam in his publicis tempestatibus
adsuturum nobis Salutare sidus. Praeter autem publica et sanguinea Martis bella sunt n0bis Academica praelia, quae a maioribus nostris iam ab annis amplius 60 incepta, ad nos haereditari iuro
Agitur autem Itime Duo de stabilienda Sancti Augustini et Academiae nostrae de adiutorio Dei quo in omnibus actionibus piis et bonis indigemus, doctrina. Illi everter Volunt, n0 retinere et stabilire volumus Bullam ad istum finem ab Urbano VIII subrepti et nobis inauditis Romae anno 642 impetraverunt, et iisdem artibus a Rege nostro Catholico decretum, ut ulla illa Sancto Augustino et Academiae n0strae inimica publiearetur. Et ad istam publicationem exequendam Serenissimum Archiducem
Le0p0ldum urgere non ce8Sant. Petiimus aliquoties dari nobis ex Consiliis Regiis aut aliosqu08cunque neutrale Deputat0S, coram quibus ratione n08tras deponeremus, propter quas exi8timamus nec Romae nec in Hispania nos legitim m0d audito suisse sed nihil hactenus potuitlicam Legationis conatibus c. a. 18G0 restaurata et unacum reliquiis Bibliothecae in Conventu P. Minimorum ad S. Andream de r. collocata. D. Ant. Eichhor Die Preueh'sche Stisiung in Rom Zoitschris fur die Geschichte undisiterthumshunde Ermianda. T. II. Maing 1863 pag. 27 sq. et Franc. mple Analecta Warmiensia Zeitschris etc. T. V 2. pag. 486: Dies Stiniungi die Ansangs de Obliui der orbertiner Oder Praemonstratense in dervia delle quattro sontane anuertraut arri. Statuta Collegii ordinis Praemonstratensium in Urbe, gratia et favore S. D. N. Urbani VII ad Dei omnip., S. Dei Genitricia Mariae maiorem gloriam et fidei catholicae propagationem sub invocatione S. Norberti erecti. Ucr. in sol sine pag. ex . I 630), istbei de Aushebunidieses toster und de Uebersiedolunii de Conventvo S. Andrea delle stati in de Besit des esten Thelles de stulternNorbertinerbibliothe gehommen die seiidem au de Mittet des reuehia- lxum in geeigneter eis vermetiri orde is und gegenWarti etWa 1000 Nummer der erthvolisten erke aus de I heologie und Geschichte Ahit, namentlicli in seltene und votistandige ammtun vo Schriste gur Ge-8ehiclite des Jansenismus, arunte aber aueh iniges Handschristliche, g. B. M8. A. V undisine Rethe eguglicher Briese. μ' Ad marg. Iegitur: Non fuerunt miSSRe. μ' In eminenti. h. ob D0gmengeschichte der athol. irche. Innsbr. 1865. pag. 48 Bq.
210쪽
. 396 impetrari. Quare Illinam Dominationem Tuam suppliciter et Obnix pro assectu quo erga sacras Musas et Religionem christianam sertur, rogamus ut apud Serenissimum Archiducem in hoc diseri mine dignetur nobis adesse et tantisper illius publieationis executionem suspendere, donec et Sua Sanctitas et Rex noster Catho licus de re veritate et negotii gravitate sint rite insormati. Si hoc nobis benescium praestiterit, inter summos Aeademiae et Musarum nostrarum benefactores et maecenates imposterum
habebimus erimusque in aeternum Ilimae et Xmae . . humillimi et devoti.
l. 49 sq. Epistola uterna niti Bruaeellensis ad Rectorem Universitatis ovaniensis pro executione ullae Urbanianae. Magnifice ne. Antiqua observantia quam Academia Lovaniensis erga Sanciam Sedem Apostolicam profitetur, e0nfirmata per honores mihi nuper indigno eiusdem ministro exhibitos, suadet, quod ipsa n0n Sit praetermissura ullam oceasionem debitum eidem Sanctae edi
praestandi obsequium. Transmitto ad Magnificentiam Vestram quod paterna sollicitudine Sanctitatis Suae nuperrimis litteris ad me transmissum sui Breve datum ad heologos et Prosessores Universitatis ovaniensis, quo Eadem monet et iubet ut Constitutionem Urbani Octavi Praedecessoris sui servari saetant. Ego vero sicut non dubito de Academicorum obedientia, ita confido de Dominationis Vestrae Magnificae authoritate et Zelo, qu0d operam dabit ad hoc ut executioni mandentur ea quae a Sua Sanctitate suerunt statuta, cum nihil magis cordi sit Sanctissimo
D. N. Innocenti X quam praedecessorum suorum decreta SerVari et servanda curare, cui rei si Magnificentia Vestra operam praestet, quamplurimum meriti apud Sanetam Sedem acquiret, ad meum erit id Sanctitati Suae repraesentare, et ad votum dictae Vestrae Magnificentiae et totius niversitatis favores impetrare,' Breve Dinocenti X ad Universitatem ovaniens m pro Observanda Bulla Urbaniana d. 20. Februar. 1649 luser cit. Ol. 4973. Ferendi non sunt ii Jansenti piscopi olim prensis assectae, qui post celebre ac repetitum ab Apostolica Sede et ab Ecclesia universa receptum Jansonianae eatissae iudicium cedere nolunt et obsequi, et quorum nonnulli sub specie tuendi ansenti et vindicandi a nota haereseos impacta, non quidem eius personae, ut constat huius controversiae peritis, sed ipsius doctrinae errores damnatos defendere et tradere non dubitarunt, Summis Pontificibus, piscopis omnique ecclesiastica ac saeculari auctoritate ΟΠ'temtis Muratori de ingeniorum moderatione d Augusti 1799. pag. 201 in
quibus omnia optata ab Altissimo appreeor Datum Bruxellis die . Maii 1649. Magnificae D. V. placebit curare, ut hoe Breve in consessu Universitatis publice praelegatur, et reSponsum ad me remittatur. n0t Subsign. )
Prava exordia quae apud nos graS8antur, uni Sequentia. Primo grassatur quaedam praevaricatio Decretorum, quibus
Apostolica Sedes solet libros proscribere. Etenim quidam Nicolai Aletensis piscopi Ritualis liber,' quem optimae mem0riae Cle-
Inter alia quae idem Coriae reuch seu Praemonstrat A. 6 Ontinet, quinque adhuc Sequentes Scripturae mihi visae sunt consideratione dignae: a sol. 3514 Desensio libri Jansenti cui titulus Augustinus contra imposturas Molinistarum. b fol. 385 Epistola dedicatoria qua ulmus Cornelius Jansenius librum suum, cui titulus Augustinus', Summo Pontifici desert inter Manuscripta
e sol. 433 Epistola Abbatum Ord. Praemonstrat ad Archiepiscopum Mechliniensem pro obtinenda suspensione ullae Urbanianae. d sol. 601a Libellus suplex Rectoris et Universitatis Lovaniensis Belgii
Gubernatori porrectus, ut dignetur impetrare apud Summum ontificem novum examen libri Reum Jansenii, cui titulus Augustinusμ.
e sol. 19: n Augustini authoritas sit irrefragabilis magis quam
caeterorum Patrum et sustinetur negativa.
Formularium quod Alexander VI Constitutione Regiminis Apostoliet d. 15. Februar. 166 edixit subscribendum concernit pistola ab isto Nicola Aletensi simul cum tribus Episcopis Francisco Apamiensi, Henrico Andegavensi, Nicola Belluacensi ad Clementem X mense Septembri 1668 transmissa, quae in Cod. S. Petr. a. Vinc. 60 Ol. 37 sq. habetur integra. Disertis quidem verbis testantur sese, prout reliqui Antistites Gallicani id iam antea secerint, congregatis Synodis dioecesanis subscripsisse, liaud diffitentes arduum hoc ipsis ac perdifficile fuisse. Vestrae autem Sanctitati, quam temporalis et Ecclesiae pacis singulare studium toti Ecclesiae praecipue commendat, Singularem quendam ad praecipuum amorem et obsequium hoc nomine debere nos latemur, debitumque praestabimus, ac vicissim quoque sore speramus ut discussis suspicionum nebulis, apostolica in nos charitas vestra nova quadam luce resplendeat. Itaq re compositis undique cum summa ipsius laude dissensionum seminibus, quae vel Regnorum vel colesiae tranquillitatem sollicitare possent, licebit Sanctitati Vestras ad alia om-
missae sibi totius Ecclesiae Vulnera curas suas laboresque conserre, quod ut diutius possit fructuosiusque praestare, longam ipsi supremi ontificatus usuram, et divinorum donorum abundantiam precibus ae sacrificiis nostris assidue flagitabimus.