Mnemosyne

161쪽

αὐτήν περὶ τῆς ἀποδόσεως το βρέφους τ ψμεις αυτὸν ἐγνωκεναι. fui emtor respondet: Δυσαπικριτον ἐρωτM. ἀπορω γαρ o πρι- τερον εἰπὼν ἀπολάβοιμι. Luciano, si tale quid scribere volui set, μι α ιτερον dicendum luisse iam non moror. Sed duo

quum in promptu sint, quibus ad or odili interrogationem possit responderi non id iam agitur, quid prius quid posterius dicendum isam unum au alterum, neque unum vi alterum

respondendum erat sed utrum e duobus sit eligendum. ia-que vix dubium est quin LuciANus scripserit πότερον εἰπώνοπολαβοιμω. Apud Soholiasιam Nica Da Alsae harm. ad quem his ipsis diebus orto fortuna delatus sum v. MKN. πρα- ιον ,1 ἱγ ἡ ρύγγου, δ ἐστιν εm βοτανους vitium, quod in πρα- σιον latet, non potui emendare; at certissimum est pro ἡ ρύγγου legendum esse ρυγγον, cuius plantae mentio fit apud ipsum Nicram , Thes 848. Haud inepte annecti posse videtur Taetri loeus iussisιoriis, eadem librariorum incuria pessumdatus, qua de verborum signifieatione securi, pro lubitu coniungendo et dirimeni gravia soriptoribus, quorum verba depingebant, vulnera in- hixerunt. Mistorior. lib. II. 1 Vitellii inexplebiles exagi- santur libidines Ipse abundo ratus, si praesenιibu fruaretur, eo in Ioviis e stillans, novies millies sesωrtium paucissimammaibus λι-seriisse redirur Magna et misera ivvas, sodem γηοχιAonem uelliumqua passa, inter Vinios Fabios, estos, auiales uaris e pudenda sorι agebaι, done successere mesa- usis Mareolis a magis alii fiomines, quam alii mores. Apud nemiuem litorum, quos quidem leuit conserre, suspieio ortari e videtur de vocabulorum traditorum genuinitate. Nec tamen laetis mihi persuaserim ipsam in his Aciet manum appa- N. Quaenam, quaeso, vocabuli magna in sententia si quae

praecedit ἀσυνδέ- adiecta est vis' Mihi quidem, quamquam identidem singula vocabula ponderanti, nullam excogitare consigi rationem, qua vulgata lectione servata idonea loci inte pretatio evaserit. Eo confidentius, quod in mentem venit,p pono. Etenim ubi legeris Ipse novies mittie sesιω-

ηι dissicultas, quam adiectivum illud peperit, e medio erit sub- i , et vocabulum restitustur, Vitellii libidinibus definiendis imprimis aptum Nam vox sagina, quotiescumque de homini-

162쪽

bus usurpabatur, aut iocose dicitur aut cum contemptu. Iam ab hoc deverticulo ad Grammaticum rediturus, quo melius demonstrem, in Gram malicorum Lexicographorumque emendatione consimilis generis scriptorum continua et accurata coae. paratione vix alterum esse magis efficax criticae rite lacesseh. dae auxilium, locum tractabo, nullo corruptelarum genere nollinquinatum, sed qui ab omni sere labe et aliis scriptoritas collatis et certa coniectura vindicari possit. Effundit Gramae ticus, Aneodot pag. 416 et 17, quae de Apaturiorum est evariis sontibus collegerat, ad quos bonum actum aditum nobis haud secus atque illi patere. Etenim et ExxRRI Grammaueti

et SuiBAs i. v. 'Απατουρια doctrinae suae longe maiorem partessi surripuerunt Sohol. RisT. Aeham. 146 ARIM. Pae. 8s ei PLAT. Tim pag. 21. B. Nam quae apud Aapoc TI Eu, Bsycniun, POLYARNUM, alios de eadem re tradita leguntur, ex aliis sontibus videntur esse deducia. Antiquissimum iudicavi, diversum locum lectoris oculis subiicere, quo facilius appareat, quid in singulis corrigendum suerit. Απατουρια ἐπτη Asing ἀγομένη Διονύσον Βοιωτῶν μαχ νων ΑθηναIοις ἐπὶ ris; ΓΟἰνόης καὶ Μελαινων Ξανθου του Βοιωτου ἡγεμόνος καλεσαμένου εἰς μονοριαχίαν Θυμοέτην, Αθηναtio βασιλέα, αὐτούτου - ποι εἰναντος, Μέλανθος ὁ Κόδρου πατὴρ, Ἀμρψγἱ τῆς βα-Mus υπέστη ' εὐξάμενος δὲ Διὶ πατηνορών,

προσιόντι - ἀνθον ἔφη οὐ Mκαια ποιεῖὐ δευτερον γὰρ babs μόνον μονομαχμα προκαλεσαμενον ἐπιστραφέντα δ' MDν ὁ Μέλανθος λαβὼν ἀποκτεθει καὶ διὰ τουτο την ιορτὸν ἐνρμ' τέρψεν αγεσθαι, ἡ καὶ κατ 'Iωνειν συντελουσιν ετ δε

Ἀπατουρια επὶ 1μέρας τρεῖς, καὶ ἐκαλεῖτο ἡ μὲν πρώτη, - συνδειπνουσι μονον, δορπἱα , δε δευτέρα, ἐν ἡ θυουσιν, ἀνάρησις τὸ γαρ θυειν ναρύειν καὶ τὸ θυμα νάρυμ Ωιγε ἐπεὶ οἱ ἀρχαῖοι νακλῶντες α ρεῖα καὶ fa νω ἄναρνον τμεθυον. Versu 2 ei 3 legendum est, quod si s servaruo ' MhoL RisTOPH. okarn. περὶ χωρI Κελαινῶν Nomen i nos urbis, apud alios eiusdem rei auctores Celaenis subsilisi

ium vid. SohOL LAT. Tim 2 i. B.), a male sedulo lectore ' hic aut in eo libro censendum est adscriptum esse, ut so it Ura debet accepta. - . . Codri pater ab ho Melanthus, t

163쪽

illo nominatur Melanthius. Dixeris in rebus metricis et pros laeis ipso Apolline vix maiorem et sanctiorem dari arbitrum: gilem POLYMNvs Strategem libro I is auctor est Xantho sortemmam esse vaticinatum versu hocce vel post Asamoni curas claaditante, cui metro suo restituendo ineassum operam navavi aaανθον πατμα Μελάν&ος ἔσκε Κελαινάς. sed Apollinem haecce credamus cecinisse, sicut speeiosum i lud Luciis in Ioue Dag. 31 servatum composuit oraculum. τρωοδος παρόντος μετε θυμιαματων ἡ πη- μαντικει, ιαν Κοπταλία ἐστis, atque molli brasmi. 25. MugLιga et Seta inissed rivolin. IX. pag. 35), quamquam mortalium, auctoritatem secuti eundem Melanthum potius vocatum fuisse confidamas V. 8 pro εDαι legerim εναι suadente POLYAllso'. l. καὶ μὴ ἀδικετο δεύτερος ἰών --μάκην. V. 9 vocabulum μινον, ἡχibi raphia natum uncis curavi includendum : eadem exilii poena Getendum vocabulum ανω, v. 15 inepte repetitum Versu 10 quis yelaee non monente λαβών in βαλών mutare dubitabit Crebraeisse natae sunt turbae, quod syllabarum literae initiales inter se sunt commutatae. Quod in eodem vocabulo βαλλο sactum

servavi apud Sohol. Animore. v. 245 καμπτετε δὲ, καταβάλλετε, HIετε. At tu legas: καπτετε δε καταλάβετε, ἐσθIετε. tiam apud Baa OT , III 6s ω θυγατερ, δειν γεγονυια ευ-Iνδυνον αναλαβέσθαι, τὸ α o πατὴρ ποδύνειν κελεύη, et duobus vel tribus praeterea apud eundem locis pro ναλαβωθαι exquisitius saltem legeretur αναβαλέσθαι. 80dem modo peccari solet in vocabulis θυμὸς et ι θος et deri- Iatis. Ita v. c. in vita Bougni, p. 32 MAL ) αρπαγην Ἀμαμνικως καὶ Βαμως πρασσομένην λυκοις εἴκασεν, non, quod VAL--isai in mentem venit ad AMMON. p. 56. ὁρμητικως, sed haud dubie legendum est θυμικως. V. 13 pro δορπω legendum esse δορπε Ia, et v. 13 - 15 pro ναρυσις, ναρυειν ἀνα- ρυμα, αναρυσις communi sublato Vitio αναρρυσις, ναρρυειν,

' Ingeniosum est quod onieoit amicissimus Naam: νθω ἀπαντήσας δ Μελὰνθιος σχε πιλωνὰς, sui vero ideo non assentior, quod verbum παιὰν quod omni sabulae videtur

Rusam dedisse, necessario requiritur.

164쪽

αν ἀρρυμα, ἀναρρυσις vel sine Scholiastarum, uiuanque et ΗxsucsII auctoritate nemo sacile iret infitias. In iis, quae sequuntur, quum unum tantum sit, quod ae, rari legentem possit non opus est ut totum locum deinceps transscribam Narrat Grammaticus, unde nomen acceperit temtia est dies, quae Κωνιῶτις appellabatur: ἐν ταύτη γὰρ dicit,

τους κούρους εἰσαγουσι καὶ σ-στασι ταῖς συγγενέσι καὶ γνωρι-

μοις, πα τρέφοντες εἰς τὸν πολιτεIαν εἰς ob φρατωρας ἐνιγρασον. Duplex die isto, qui κουρεοτις audiebat res ago. hatur et recens natos ala ob φρ ορας Βῆγον, et adultorum puerorum pubertatem, ut Boxcxlli verbis utar, eodem die publiea professione declarabant. Vid. nauam, Anιiquiisιι. r. 31 . 14 et ibi laudatos olim ambiguae huius apud vim doetos, sed iam ab omni parte, ut videtur, satis erit argumentis suffultas rei hic ipse in quo versamur locus testimonium vide. tu continere haud spernendum. Hoc enim dieit Pueros ius die et solemni modo ostendunt consanguineis et amicis, et, ubi adulti sunt, in φρατόρων album reserunt. Quod facilius et cie istis verbis elici posset, si pro τρέφοντες legeretur τραψέ,- τας sed sunt, cur de coniecturae veritate ipse magnopere dct, lem. In vocabulis εἰς τὸν λωίαν εἰ του φράτορας alterutruae est supervacaneum malim servare ευ τούς φρατορας . De eo quoque tempore, quo primum in phratrias introducti suerialpueri, utrum recens nati an tertio vel quarto aetatis anno, non convenire inter veteres huius rei testes, docuit me astuansus,Mιiqvilat M. I 100 2. s. Sehes. LAT. Tim. 21. B. ἐν ταυτ γαρ τοῖς κόρους ἐνέγραφον εἰς τούς φρατορας τριετεις ἡ τετρα-Hῖς ἄντα. - - τωνδεω ν οἱ ἐντρεχέστεροι πουήματα αττα leg. ποιημάτια Rον, τα τω, παλαῶν αφφMυντες. Unde haec opinio, quae hoc uno quantum scio testimonio innititur, originem traxerit, vix enucleari poterit. Quae haud digna esse ,3 Eiusdem omnino generis emblema Bauongam aimendum ea in or eontra ML III pag. 117 9 26. Baxx. in hises: υχι τὰς ποLτεια καὶ τὰς πώλεις αἰτιον παρήενται καὶ τετραρχίας κατέστροεν. ἄν μονον κατὰ πύλεις ἀλλά καὶ cit δουλεύωσιν collati su a et Lam ι- mi i. v. τετραπια ooabula καὶ τάς πολεις eiicienda esse lueuienter satis

demonstrabunt.

165쪽

detur virorum doetorum cura. Semel an his su το- φ πορας pueri suerint introdueti olim vidimus dubitatum fuisse Poles,

ne eo modo ista opinio esse nata, ut unus ex iis, qui semel tantum solemni ritu pueros luisse introducis putarent, lectis, quae . . EsycnIus tradidit : Κουρεωτις ἐν ἡ τὰς ἀπὸ τῆς κεφαλiu τῶν παλιν ἀποκειρωτες τραας 'Αρτέμιδι θύουσω, noli posse esse sermonem existimaret de insantibus recens natis, sed de κόροις, eo iam aetatis provectis, ut eorum coma posset ἀπο- κευεσια. Sed haec omnia perquam esse incerta et lubrica omnium optime ipse agnosco, ne ignoro, in talibus disquisitio. nibus, quae incertis veterum indieiis sunt superstructae haud raro nos tenere, quod dicunt, ἀφαν ἀντὶ περιωρῶς.

In fine prioris de Apaturiis apud BaxxEauu excerpi additum est fragmentum Epicharmeum, alieno loco atque fortasse ab alia atque ipsius Grammatici manu adiectum, quippe in quo

verbi ἀναρρυειν vel ἐμαναρρύειν, de quibus supra sermo fuerat, vestigia supernatant. Καὶ E.πIχαρμος, πο ψηφι

quae aliorum sagacitati enodanda relinquo. Alterum deinceps est additum aliunde petitum de Apaturio. rum Origine excerptum, priore etiam peius habitum. Απατούρια ὁορτη ἐστι παρα ΑθηναIοις Πυανεψιωνι τελουμένη ἐπὶ

γενομένην τῆς Μελαν Ιας χώρας. πο μουντων γὰρ τῶν Αθη- να- πρὸς Βοιωτους, Μέλανθος, ὁ τῶν Αθηνα. βαψιλεύς, ανιοντο Θηβαών μονομαχῶν, ἀπατμας ἀπέκτεινεν ουτως γὰρ εφάνη τῶ Μελάνον τις ωσδε του Ξανθιου καὶ ὁ Μελανθιος ἀνεβιπεν ἀδικεῖν αὐτὸ, δεύτερον συνεπαγιμενον Mὲ ἐπεστρώφη, ὁ δὲ μέσας ἀποκτεμε αὐτόν. ἐκ τουτου ἡ τε ἐορτὴ 'M gwούρια καὶ ἡ Διονυσο μέλαινα si γIδος σαντο βω- μου. Vere 4 scribendum est, ut supra, του Κελαινων χωρ Ιου , v. 6. excidit, quod collatus Suin s suppeditat vocabulum κονομαχούντων Pro Ξανθ Ιου et Μελάνθιος rescribatur Ξάνθου et Μελάνθος. xxxEnsu post ανθis vocabulum nihllum apposuisse lacunae signum est quod magnopere miremur. Nisi enim ponas, hoc loco periisse, quae Suinas et Seholiasis

166쪽

pessime mulcata sunt extrema vocabula. Non multis mihi phierit ambagibus nec magno apparatu, ut evincam, olim lectuti suisse καὶ Διονυσο μελαν αἱγιδος δομήσαντο βωμόν. Licebit eadem opera reliquis scriptoribus, apud quos Apaturiordo fit mentio, pauculas quasdam maculas abstergere. Apud SuIsλη i. v. Ἀπατούρια initio legitur. ἐν ἐγραφη ἐν τῆ πολιπε- ο υἱοσαιταλ- κου του Θρ eῶν βασιλέως. Legatur Σιταλκους . In iis, quae a sine sequuntur: καὶ Διονυσου μελανα aος δομι μαντο periit voeabselum βωριόν, quod addatur. Adiicit Sehol. Astiset Pae. 890 is invφασι τὸν Διόνυσον παραστῆναι - μνον συν αγροικικω σχημm. Verum est δ αγροικικῆ σπήματι. Neque de re ipsa neque de prseclivi utriusque praepositionis commutatione opus est ut verbila amplius addam. At vide, qui in talibus est instar omniussi riset in Commenι Palaetar. p. 7l et Congruu Vari Leec pas165 et 240. Ita v. c. apud Luciλη- Bacchus dicitur suisse hπορφυροι και χρυ ἐμβαλ 54. ). In Sehol. Astisetopa pist. 11ss: αὐτὸ ποικ&α Λεωει τὸ ἱματια, ν' ἡ ποικέλα iam ἔχουσα σεμνως δεθες πορφυροῖς γαρ καὶ ποικέλοις ματέοις ἐῶ πευον, restituatur necesse est ἐν πορφυροῖς Saep ερα LuciAssu commutata esse σκευα , ἐνσκευαζω, συσκευαζω staeiliὸ Coagetus l. l. multis exemplis demonstravit. Eodem modo isti permutata sunt συγκαλύπτω, quod est vocabulum nihili, ei ἐγκαλύπτω apud RNOPHONTR. et in Symposio, de quo loco sita egi, et in Cyropaedia libro VIII. n. 26 Cyrus moriens haeet liberos rogat: μαν δ' ἐγώ ἐγκαλυψγωμαι, αἰλυμαι μας, εις, tiὶς ετ ανθρώπων τοὐμὸν σωμα δέτω. Idem eiusdes capitis 3 28 dicitur: ταυτ' ἰπῶν καὶ πάντας δεούσαμενος, ο νηεκαλύψατο καὶ ουτως μελιυτμεν. Scripserat XENoreo in καλυψατο Apud Is RATEM VII. 62 p. 150. D haecce exstaal: ἐπεὶ νυν γε τίς οὐκ auciari τοι γιγνο νοις τῶνδε φρονουντων iλ

γμειεν , ταν πολλούς των πολιτο- ..... χορευωτας si, ἡκρ- ῖς ἱματίοις, χειμια ντας δ' ἐν τοιουτοις, ἐν οἷς οὐ vi

' ITALcA nomen corruptae librorum scriptura substitui coamus apua SVNOPHONTER , euen. VII. v. 15. Legebatur: οἱ δὲ περὶ τώλκαν τε κῶ

dationem nescio an uinoaν1M in novissimam suam Hellenteorum editionem ' oeperit.

167쪽

λομα λέγειν quem locum adduxi, ut putidum demonstrarem glossema cuius omnino simile alitur apud Luci suu Vitar flues. 5. I cp- αλλος εἰμὶ καὶ οὐκ ουτος οσπερ νυν πρὸς σὲ λα- λέγοιMG Redeo ad scriptores, qui de Apaturiis egerunt. In

Εpsoa Dagmento 25 οτι πολιμούντων Αθηναίων πρὸς Βοιωτους β πὲρ Θῆα τοι Μελαινοιν χώρας. MUR RRus com-gere debuerat πὲρ του Κελαινῶν χωρέου, quod maximam partem ita iam emendatum era a Amsac ad Aam-cRATIONxu i. v. 'Απατούρια, unde Emon fragmentum est e serptum. Apud TagopanasTu denique Charaoι 5 - παρόδιν Apaturiolum sit mentio, sed levi locus vitio premitur Καὶ Βοηδρομιῶνος κω τὰ μυστηρια, Πυανεψιωνος δὲ Αποπουρια, Ποσειδεῶνος δὲ τὰ κατ ἀγρους Διονυσια. Excidit nimirum artio lus ante Απατούρια More meo, quo Grammaticorum satuas et

insulsas dapes meliorum seriptorum symbolis condire soleo. duos apponam locos uetaneos, in quibus articulus perperam illatus scriptoris sententiam obscuravit. In pologia 15 Πρὸδε των λων μεμνη θαι κρη τούς ἐπιτιμωντας, τι οὐ σοφω simm ἐπιπιι μουσιν, ἀλλα - ἐκ τού πο ου δμου, quantocius msingendum est ἀλλά τιν, et haud maiore molimine alter sanari potest locus in Ioue Tragoedo 56. ubi in acri Sophistarum cedi iam in indignabundus imocles Bamidem, Deos hominum sorti prospicere negantem Πάντα δὲ, interrogat εικῆ φέρεται λιγντῆ φον scilicet hic quoque pronomen indefinitum ἀλόγινφορ necessari poscitur. Passim per Anee ιorum corpus lacunae apparent, paene omnes lacili negotio, quod editor in se suscipere detrectavit, exple dae solligam, ne pluries dein mihi sit recantandum, aliquot eius generis exempla Pag. 555 11 Αἴγλης ἀριτες πιθανῶς ἐγενεαλόγου - τὰς ἁρπας ΑἴγMνς δε ἡλιος, ἐπεὶ τὰς χάριτας λαμπρὰς Βαι L aegatur: Αἴγλη Iγλη δὲ ἡλιοσκτε. - Pag. 357 1s: Λιωνέω διὰ παντός. In fine glossae verbum periit. Scribendum: λὰ παντὸς μένει. - Pag. 38s. 28 'Αριωσγέπως οπωG-οτε, ἔν γέ τινι, καθ' ὁντιναουν τρώπον. Legendum est ἐν γέ τινι τρόπιν et hic et eo loco, unde sua furatus est Grammaticus adeo plumbeus et stipes, ut, quo vitio laborarent, non agnosceret, apud Sohol. PLAT. Phaedr. 228. C. Be ipsa locutione uberrime, ut solet, exposuit linx.

168쪽

υτωμοσέ Scriptum erat ἀντὶ του πειπεῖν τε πωμοσίφ. Pag. 406. 26: Αντίδοσις ἡ οὐκ ἐθέλοντα λειτουργεῖν x. τουτ καλεῖται ἀντέδοσις. st lacuna ex iis, quae nasci soleat quum uno eodemque vocabulo in eadem sehi.ntia bis redellaulibrarii oculi a priore ad posterius aberrabant. Scribendum est:

οὐκ ἐθέλοντα λειτουργειν ἀντιδουναι τὴν εαυτο καὶ τολτον ἀντιλαβόντα λειτουργεῖν. Fid. xxx. Aneod. p. 187.

Mit de huiusmodi lacunis Aset ad reg. CorintA. pag. 8ι Qui exemplis ibi commemoratis addere potuerat, quod nubaonus commisit in Schol. Bou. l. . 458. Exponit Sehesiasiade ognomini Κύπρι etymo ἔστι γουν inquit, κατα metim ii ειρημένον κυοπόρις, ἡ τὸ κυεῖν ρI-ουσα. ιον γαρ τῆς 'Aφρα δισιακης συνουσIας. At exstabat in codice meis B, quBExxxaus e Codice Lugdunensi suppleverat Ἀδιον γὰρ - - Ητης τουτω. οὐ γὰρ ἄλλως γυνMκες κυImeουσι 'M a σιακῆς συνουσως. In eodem Scholio e .pud Baggnauu et apsti VI insonsu omissum est, quod doctorum cura fortassis haut ita est indignum, quam hae hallucinantis Grammatici eomaeest in etymologica Legitur καὶ γαρ ε σπανέως Ελικώνιον τὸν Ποσει δῶνα εἴρηκεν απο ΕλIκωνος , ἐπεὶ ἡ Βοιωτέα κτλ Sed in fodie is naso B exstat απὸ ΕλIκωνος, ῶς ὁ ἈρIς αρχος βουλεται, imκτὲ - Pag. 411. 284 Ανυττειν οἱ Ἀττικοὶ, με ἡ μεις - ἡ ' δὲ τὸ σπεύδειν. Lege με ἡ με I ἁνυει - νύειν δὲ τὸ τ Ad eam normam apud Mollaina pag. 62 1gas pro ἀνύσας . eorrigendum esset ἀνύσας λέγε συνελὼν λέγε leg συνελi λέγε). 'Eλληνικως. Sed salsus est Grammatieus. si episeertum discrimen utramque inter locutionem. Ανύ- λω lynificat die aιatim, συνελόντι λέγε die patieissimis. Ἀου. ut 27 Ἀπι- τὸ ὀπεδον καὶ τὸ ὁμαMM Θουκυδam.

αριστον νειν ἐξωθεῖν ταυτα καὶ καταλ-- εις δαφος '

φοντας Iesendum esse videtur ἀμως γέ πως.

169쪽

κλείδημος καὶ ἡμιδιζον τὴν ἀκρόπολιν, περιέβαλλον δὲ ἐννεάπ--

Tam VII. 78). Idem Lironaui verba asseri sed alio loco i. v. Α πέδιζον. Grammaticum nostrum scripsisse prohabile est Θουκυδ ι πεδα τὰ σήπεδα καὶ ἀπεδέζω τὸ μαλιζω. κλείδημος κH. Eiusdem generis laeunam visus mihi sum offendisse apud noriun i. v. 'Eple στέφαντες ἀντὶ του στέμμα περaέντε. Πλάτων Πολιτειας , quae glossa totidem verbis legitur apud Suinis. Sed primum legendum est ἀντὶ το στέμμα ἐρIων περιιέντες, deinde locum cedat literae, quum PLATONis locussit Rap. III. 398. A. Nullus omnino est scriptor, qui ab hui generis librariorum παροράμασι prorsus sit immunis. In Luci iras Dagoedo 11 cuius dialogi textum emendatum hoc ipso anno edendum eurabo, Iupiter Mnesithe naucleri tam Ἀκατομβας Athenas se contulerat sed ille, quae periculis circumventus pollicitus erat non amplius recordatus haud nimis lautas et piparas dapes Diis paraverat itaque indignabundus

Iupiter adspicit viri τυ σμιικρολογῶν, ἐκκαιδεκα θεους ἐστιῶνα λεκτρυόνα μόνον κατέθυσε, γέροντα κακεῖνον μη καὶ κορυ- ζωντα. Periit loci lepos, nisi mecum remeabis, quod vocavit sequentis prima syllaba absorbillavit, α ἀλεκτρύονα L e. να ἀλεκτρυόνα μόνω. Be, Aulis μόνος et εἷς eonivnotis dignus est qui evolvantur ScHARνga. μωι. r. pag. 19. Eodem vitis vide an non laboret Maonorus,GII 154 σωδέ μοι εώ τει Ἐλλάδα τρατευεσθαι Malim ἐπὶ την 'Eλλάδα πρωτα στρατεύεσθαι. Oppositioris , quam dicunt, vis est sublata apud anom. Har. vi. 8 οἷα μέντοι σοὶ τότ' ἔν τὰ λυπηρα, τοιαῖ ἐστὶ τὰ τῶν τυράννων καὶ ἔτι δεινότερα Credo Xasore TEu dedisse τοιαῖτ' ἀε ἐστι. Insigniter depravatus est eiusdem gnomonvis locus Oeeonomico XX. 14 Δοκε δέ μοι ἡ γῆ οὐ κακους τε καγαθούς το ευγνωστα καὶ εὐμαθῆ παντα παρέχειν αριστα ἐίρετα ιν οὐ γὰρ σπερ τα αλλας τέχνας τοῖς - ἐργα μένοις ἔστι προφασμσπινθα , τι Οὐκ επώστανται γῆν δε πάντες os σιν leg ωασιη λευ πάσχουσα ευ ποιεῖ Ἀλλ' η ἐν γεωργἰ ἐστὶ σαφης ψυχει κατ γορος κακῆς. Et ex iis quae praecedunt et ex iis quae sequuntur necessario mihi quidem videtur consequi X -- Tnu non aliter scribere potuisse, atque ἄλλ' ἡ ἐν γεωργἰφ

170쪽

unde nata sit in aprico est. s. Is R. Areopag. 44 τους , γὰρ ποδεέστερον πραττοντας ἐπὶ τας γεωργως καὶ τα ἐμπορώικἔτρεπον, εἰ δότες τας ἀπορως φῶ λα τας ἀργεις γιγνομένας, a δὲ κακουργως λα τας ἀπορως. elangar haec officii mei parie,AκLusi' addito loco, quem nescio utrum lacunosum dieam an illeorruptum, ut librarium in compendio quodam legendo dieas lapsum esse. Valet de AELIAR Variis Historiis, quod de ita. dem isιoria Animalium dixit ALcx NAnais , is fragm. f1III1. p. 206, in opere elegantissimo ' centena adhuc esse vitiata, quibus aiLLEa et AERAMMI GEONovi certe non fuerint eaeese dandis. ΛαMi secundo primi libri V. B. capite de araneis, aes dicit texendi artem a nemine suisse doctas. Η τλο ει α κρωαιτο τήν τοιονδε θήματι τὸ τοιουτον θηρίον τίδε αρα τάν καὶ οἱονεὶ κύρτος ωτὶ τοῖς ἐμπAmrcim. perae pretium est 63ω Novi evolvere editionem, ut videas, quid in illo loe deliraro rint editores, vel ipsum Elligonisu dixeris aliud egisse, siussi suas in Aginnuu notas conscriberet. Sed nil aliorum opus est annotationibus, ut reddamus AELIANO quod scripserat τὸ - .

Revertendum iamiam ad id, quod ab initio nobis proposuera mus, ut ordine percurreremus Anee ιorum librum, additis his illic ex nostro qualicumque penore in alius generis scriptoriosis emendationibus et correctiunculis. Pag. 366 18: Ακριτόμυθος πολυλογος , διακρΘους ἔχει σου λόγους. st λέω Homeriea II 4. 246, quam iisdeae verbis apud sinis est legere. At utroque loco corrigendum escis κέων του λόγους. s. speciosum SomocLis fragmentum, sty STOMaus servavit XVIII. 1 T ταυτ' ἐπαινεῖς; πας γαρ bωθέις ἀνὴρωσω ιῶν ὀργῆς τι του δὲ νου κενός

' Haud ita multo postquam typis mandata erant, quae superiore asoto' qde hoc eodem argumento disputaveram, Lugduno allata mihi sun c. L. Bapyri uocula electa, quae L 11m ausa donum mihi erant exoptatissimum, 'Ioco ALLIANI, Uar. Nise. I. 21, ubi παιζων in περσίζων uiandyMesse oonieceram, idem video Mauri in mentem venisse quod eo magis ε' tor, quo minus amicissimum I x, quum do oo κιiλη Ioo oum eo iv putarem, in meam sententiam trahere potueram.

라틴어 텍스트