Mnemosyne

171쪽

ἄκων ἀκουειν ους ἔκὼν εἶπε λόγους.

Pag. 371 1: Ακασκα μυχα φαρδέα Κρατῖνος νόμοις. Barbarum vel potius nihili vocabulum pellendum est seribendo: ησυχοι, βραγέα. Idem vocabulum revocandum est in corrupiamgain1 glossa in voce 'βαδIζειν 'Αττικως βραχυ PIRRsoNUsmEnina hoc sibi voluisse censet, secundam verbi βαδοι syllabam brevem esse apud Atticos. Sed quum αδ v ubique .secundam producat apud Poetas Atticos, quid ollat sibi voluerit hac observatione, sibi non satis esse exploratum confitetur Neque magis mihi quidem exploratum est, quorsum Ballgna spectat coniectura, βραχέως legentis Mollabsis scripsisse arbitror: ἀδην, Αττικως βραδέως 'Eλληνικῶς). Eodem artificio utendum est in loco Luci m de Parasi 314 quam eoniecturam meam dubitanter propono, non quo mihi ipsi eam non persuaserim sed quod neminem virorum doctorum, qui pulcherrimum libellum annotationibus illustrarunt aut sospitarunt emendationibus, in eis verbis miror

haesisse. καὶ μην, αλλαι τέχναι τὸ υστερον τουτο ἔχουσι μετα τὸ μα- καὶ τούς καρπους ἡδέως πολαμβανουσι πολλὴ γαρ καὶ θρθιος οἶμος ἐς αὐτάς ' η δε παρασιτικὴ μον των αλλων ευθυς απολαυε της τέχνης is αὐτον τον μανιανειν, καὶἰμα τε αρχεται

καὶ ἐν τῆ τέλι Aris. Hoc artem parasiticam gloriatur praeterea sibi habere peeuliare et praeclarum emolumentum, quod ad eam non aspera semita pergendum esset et surgendum, sed quod, qui ei se dedicaret, inter discendum fructus statim posset per cipere. 'equiritur si quid video adverbium, quod se εὐθύι

sit oppositum. Hoc habebis, ubi mecum revocaveris καὶ τούσκαρπους βραδέως πολαμβανουσι. Unum WILLANDUM. euius e si Germanica L IA' est doctissimi commentarii instar, simile quid videtur esse suspicatus, quum ita Graeca verteret Sodanu, is de Genua be decubrisen Mnsten Κιwas das ers auo Ler. , nen μιρι si trasen Fruelitis, aber res ut παι Belohnun der, v hemegangenen Arbsit, und de m daaucis lanitin steti. Pag. 375. 6 'ΑλεIτ31. αμαρτωλὸς πλανητος Altera explieationum additarum aperte est salsa. Scriptum erat, opinor: 'ΑλHτυ αμαρτωλὸς αλι τυ πλανητης. Vitium inde est natiim, quod et M inter se confusis nullum inter utrumque

172쪽

voeabulum discrimen apparebat. Quo Vitio ει ι, η, αι, ele. inepte esse confusa, nullum esse quod alius pateat, eaeihi dubitatur cuius corruptelae innumera iam sunt demonstrala exessi. pla, at vix minor numerus superest emendandus; quorum θη- nulla, ut videar et ipse κυλέειν τὸ σειον, dabo correela, ab ipso MEExa Grammaιὰ initio acto. - Pag. 381. ἄλφιτα ποιουντες appellantur ἀλφισοῖς quos rectius ἀλφεστεῖς diues. - Pag. 390 20 editum est: ἀν αἱ δην ἀιν , σφοδρῶς Est Sinosium Platonisum in pag. 308. A quo ebplicatur vocabulum ἀνέδην - Pag. 596.12 Ἀνε ιλ) θυιαν άπ

τI σοι ἐνιαυτ φυγεῖν τὴν πατρίδα ἐπ τισιν ἀδικήμασιν. Seholiatia PLAT. Legs. IX pag. 866. s. restituendum est ἀτενι Hi ναι, atque idem vitium Suinis adimendum i v. - - .l3.

Pag. 31. 16 γῆ ευμιος ἡ ἀεὶ μιουμένη pro εύειλος si pag. 547. 52, ubi corrigatur εἱλης pro ἔλης. - PMetius eiusdessi stneris mecatis scatet, quorum potiora quaedam delibavit in Tus , ar Leeι pag. 4. Paucula quaedam iis addere libet. M

pag. 2s s Ευειρον εὐήριον. Leg. εύερον pag. 158. l. x φρκρῆσαι κατακέω duplici errore pro καταχρῖσαι pas. in 12 Κηρυκένην γυναῖκα κηρύττομα λέγουσιν Leg. κηρυκ νM

pag. 274. 4: μετὰ τους ' δέκα ἄνδρες ἔρχον ἐν τῆ Πειρam μιγῆν ὁ Μιλ ης. E Suis et IriapocaLTIOR vir suum B0ssit est Μόλπις restituendum. Ε compluribus exemplis, quae Misit ireserre vix operae est pretium, unum addo pag. 646 7 8, i, ubi tribus glossis ιε, σε uia, φοιIναι et φθεωεται eripi exstant pro φθέσθαι. θηναι et θήσεται et, paucis istiti positis versibus, eiusdem paginae v. 14 φοεἱσονται pro φ

σωνται. Apud Mogaingu eodem credo librariorum stuporem 6 Plaus. forma Ἀνακεῖον cedere coacta est soloeco Ἀναxm

atque apud eundein pag. 88 αὐλεω θύρα abiit in aὐλDν ssi qiam correetis vitiis in scriptoribus, qui quo sunt ieiuniore t saciliorem emendaturo operam reddunt, eodem artificio in ali quoi melioris notae seriptoribus utar. Apud Lucinava a '

173쪽

Dag. 12 Iupiter litem inter eos ortam de lom, quem unumquemque in concione decere ooeupare, in praesenti componere detrectat. Δια Iβομεν ν Ερμῆ, παλαι δέον ἐκκλψια ι Ἀστενυν λὲν ἀναμὶξ καθιζουντων, θ' ανεκαστος ἐθέμ, μαυθις δὲ ἄπο-Dθμεται περὶ τούτοis ἐκκλη is κἀγὼ εἴσο μαι τότε ἡντινα χρὴ ποιησασθαι την ταξιν ἐπ' αὐτοῖς. Ita respondere Iove est indignum, neque enim se nescire, quo ordine sint collocandi, sat, tur sed iam talibiis pretiosum otium non esse terendum et intervertendum admonet. Quam ob causam, Olim scriptum suisse autumo κἀγώ - τότε. Eadem observatio prosit loco as paONTIs in emoralibus IV. IV. 24, olim recte in editionibus expresso, sed a recentioribus editoribus, si recte iudico, pessumdatus. Ita enim imoarius: ἡ τὸν Δια, ο Σώκρατες, ura, ιεἱοις ταυτα παντα D- τὸ γαρ τοι νωους αὐτους τοῖς παραβαίνουσι τα τιμωρως ἔχειν βελτιονος ἡ κατυνθρωπον νομοθέτου δοκεῖ μοι εLαι, recepto θεέοις ex uno vel paucis quibusdam Lodicibus, dum vulgatum erat θεοῖς, quod retinendum esse censeo, nisus locis, quales complures me legere memini, quorum hoc temporis momento unus tantum in promptu est, lectus mihi apud Pllicosetaxetuu Beroto. p. 726 τὸ γαρ γινώσκειν ταλτα θειλμαλλον λανθρώπιν ἔοικεν ' Librariorum in ipsis his exarandis vocalibus socordiam sexcenta vitia Grammatica, quae vocant, in Graecos textus introduxisse manifestissimum est. E quibus vix alterum novi turpius, quam quod toleratur in versiculo. quem LMAacas laudat s Garruliιαι pag. 514. B: Iλαυτος

γαρ ως καὶ φιλόδοπος ο τοιουτος νέμει τὸ π ῖστον μέρας τούτφ μέρος, ιν αὐτὸς αὐτου τυγχαν κρατιστος v.

Lapsus est librarius in particula α, cuius unam tantum signbficationem habebat in numerato. Rescribendum est τυγχανει, at sana fiat sententia atque syntaxis salva evadat. De syllabis

175쪽

, pauca disserere operae pretium duxi, praesertim quum quaeri soleat quatenus antiqui populi ius gentium noverint atque exercuerint V p. 1 . e schrque schiss nodus eo ius gentium me machet immers ut de aangehaalde Woorde gerus opm ken antenemen doch weldra thhi et dat deae conclusiore niet ui getrokken magisorden integendeel eg hi in et resum de protegomena thesis i): veteres ius gentium quale, hodie intelligimus ignoraverunt.' Bid de behandeling an de quaestie, in oeve de oude vol-ken et ius gentium noverint atque exercuerint V maah W.een anuan me de opmerkin dat de Griehen e Romeineneenen peregrinus ἐχθρὸς en hostis noemden hominem plane negligebant eius modo agnoscebant dat ghisen perpetuunt exilium gna gelisskstelde me de oodstras ena. Maam de

in vitia poena non multum differre existimabant' is en enomalo n.aae. Eu hendon olis et exilium te ais stra te lude an cicano. - Itaquemmulla in Isso nostra reperietur ut apud etoras ivitates, maleficium uum . illo esse muItatum.' I p. aso. 34. 3 100.

176쪽

conclusi volgi: ibi ea iura non vigere putamus, quae nillla..tur principio, quo omnes homines ab uno eo creatos, pari, iure sibi vindicare libertatem et quietam possessionem residais, quam incolant fas et aequum censetur p. 2).Waar dergethh gevoelen goiden, rehende me in de sor. log alles genori se et ais de geschiedenis de Griehen est ph. meino , multis exemplis declarat V p. 5), Achoon de Roaeetaea, non immoderate victoriis suis abuti solebant', en an dethliva hun regi gebrui maahlen, quando exacerbatum hostetis exstirpare, aut exemplum edere vellent, cuius rei Albae Isia., gae, artha in is Corinthi et Numantiae ruinae tristissima silal, testimonia' ergethhe eschouWingenoch hnen geen lepia gigio verraden in de consequente politie va Rome gerherinnere gichae bl CATO steed terugheerende Carthagilleas censeo esse delendam' en et verhaal hi PLvTΑacad die essargument an CATO om Carthago te emoesten citeert ea er, guth groote en schoone id gen in dat land roeiden dat fleuis, optarie ageniseereis an Rome lag ' De Romet ne geli latea dikwhisae sedrachun ne maiores die magis invidia ae mi,. quam ullius eius temporis noxiae' , Carthago verwoes hal

den: en dat an Corinthe Meteliae geldi, blisthi genoecilii it

hlagi an Cicgno dat Corinιhe alleen vermoest is methne lis ging ne posset aliquando ad bellum faciendum ipse locus i , hortari si V, die hortis dege oorde ecliter volge laal lat, belli quidem aequitas sanctissime selial P. R. iure perscript

177쪽

Eraeston dus in omni antiquitate' geen regi da dat vanden sierksten p. y Ossehoon de Griehen in notione iuris gemtium grootere orderinge gemaah hebben an de Pergen gil

-pissime neglexissent' p. )l Nadat w o deae Wissae dit edeelte de historia iuris bi deviri,

he heest asgehandeld homen de Rometnen. Bi degeniservi meni de heginne vix quidquam, quod puriorem et provectiorem, huma nitatis sensum in iure inter gentes prodat . ier is de starque goo alimeermalen niet grer consequent Want er bestaan volgens hem twee instellingen, de reciperatio en het ius fetial , quae imaginem reserunt magis excultae notionis iuris inter varios populos'', en de instellin van dat ius etiale mordi laterisaneen de honinge toegeschreven p. 16y ja het homi W waa schilalqk oor dat Nuri reed setiale had. p. 11). - ve sehillande eugden de Romelne ais incorrupta sides, religio, pietas, ena selenden o hen aut ean invise ui dat gh wel-dra nonnisi iusta bella voerden. Ten e ijgo hiervan ordiaingehaal dat Scipio bl Livius aegi: Omnes gentes sciant, Populum R. et suscipere iuste bella et finireV, etwel goo meldoor de Orieksche als door de latere schrqvers mordiaevestigd p.

6. n. ) - goo a Res te minste de oorde op , idem, Graeci et etiam recentioris aevi rerum scriptores perhibent' .

178쪽

geschiedenis an de Griehen hisben ageschreven. et seloon dat'. hieriet stoli da moebeiij door em heweeten an morden. - . FABIus Harie L. IscIM ALI metus seAravan in hei Griehaeh maar mare Rometuen Mu. L. I. . an de eorsten est ima: apud F ium longe antiquissimum auctorem I. 40. I. 44. XXII. 7. - . heest mot de Woordon , nam qui sprimi res Romanas litteris mandarunt et Graeci fuerunt et floruerunt demum' secula sexio . . et qui successerunt Romani scriptores, hos in urbis iuvinordiis enarrandis Graecos secutos esse satis est verisimile V p. 10 tota BI LEs a Peparethus niet edoel van wien rivriacam in Rom. c. 3 en

179쪽

, illud apud Romanos lati' verdeel in de volgende 33

, tribuereni.

Wi bique ducinae onetaere an wel volvise de Rom. honingen want de setiale moete volgens'. et ingesteideth duo de honingen het ius fetiale heest vergenomen. Tentyde an BousLus ware e reed Fetiale docti et ius μιiata hadde de Romelne nos niet , haud sine veri specie coniicere, licet Romanos quoque setialibus usos esse ante quam ius se-Hiale legitime definitum, apud eos invaluisset unde Livius

180쪽

, me videtur nominata eam enim quod sperant ore, serussi.