Reginæ christianissimæ jura in ducatum Brabantiæ, et alios ditionis Hispanicæ principatus. [By Antoine Bilain]

발행: 1667년

분량: 355페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

nulla renuntiatione filiae paternis bonuexcludentur quaeque natura sine ullo discrimine omnibus liberis aeque concessit , uni prae altero non imperti et Cum itaque haec una fuerit ratio politica, curi praeter jus publicum, naturalem a qui talem pacta renuntiationum usu recepta int . probata, ut communi familiarum utilitati splendori, cum aliqua filia rum injuria consuleretur qui potest ibi ea constare ratio, si pater hac potestate si

hi permissa ad tuendum suae familiae de- cus, sic abutatur, ut eander in sua d mus perniciem convertat, interpolico renuntiationis pacto, stirpem suam eji- ciat, quo alienos haeredes instituat Quid hoc aliud est quam familia suae exitium moliri , ac renuntiationis ipsius vim omnem, maturam convelleres Nam eo spectat, in eum est usum instituta, ut do- mus, .generis splendor conservetur, non in stirpis ruinam est comparata. Q lod si enim ejectis liberis alieni in haeredita- tem vocentur, jam non renuntiatio, sed exhaeredatio dicenda est. Quare ante hoc saeculum nulla umquam est facta renun- latio quae aliorum initim fratrum lucrocederet quod si ad sorores etiam pertineret , vel hoc yso irrita erat, nutila conventio. Unius quippe reneris, aut nominis, aut similiae , non sororum, nedum alienorum ducta est ratio. Atque ea constans est communis o lorumctiam

172쪽

16 Reginae Christam si iura

etiam Hispanorum sententia Saliceti,cui- donis Papae, aspardi, acciae, covarruviae, ut Antonium abrum, Argena In L. pay treum , malios ex nostris omittamus a. a et jure omnes utuntur Nationes, ncque Tract. de unquam ab eo discessum est; sed omissa

πο meliΦ communi causa ad nostram veniamus.

V. Non potuit sane in mentem venire Serenissimae Insant ut jura sua , de Principatus omnes jam delatos sorori suae junio ii concederet. Non potuit quidem Patri non obsequi aut Regis Imperium detrectares; sed, que publicum jus toto orbe receptum, naturae leges potuit perfrino ere Cum enim sanguinis via successiones ab aliis in alios velutirono alveo fluant, non magis deduci alio possunt, aut est O i, quam profluentis amnis inhiberi vis , aut cursu in aliam partem contorqueti Terris quidem irrigandi d. ivari interdum aquae solent, ped nulla humani in reni solertia , aut operosus hominum labor id potest consequi, ut a ni fluminis impetus in diversas partes ni flectatur. Id si sorte hominum temeritas moliatur , una naturaves ut indignara torrentium auteX-

undantium aquarum vi oppositas moles disjicit. Eadem pene est successionum ratio nam usitata sanguinis via velut suo quodam itinere, alveo labuntur, nec

173쪽

humani consilii potest ordo ille a natura constitutus verti. Qila in contrarium parant, quae moliuntur Principes ipse plerumque cuciatus damnat; quaeque a liberis exigilia paci a ceu quidam cOn tae, aut Alera ominis pessimi, &naturae infesta Imperiorum saepe ruinam minantur. Neque eiam fieri potest ut quena natura, S patriae leges ad ceptrum vocant is jus hum non persequatur, aut tam humili abjecto sit animo , ut contemni se , is alienos in patrimolium suum irrumpere patiatur ut periniqua conventione stare malit quam di-onitatem suam tueri contumeliam

sibi illatam propulsare. Qii in injusta sit c laturae inimica illa clausula, quae Regni jura stirpi Rrcriae

adimit, eaque in alienos consert et monstratum arbitramur quae hanc excipit, non naturam modo id etiam re-ugionem videtur matrimonii dignitatem oppugnare. Hujus itaque clausularea sum ma est , Reginam Christianissi mam Principatus, successionum jura, spes omnes abdicare nil sol te de vidua, liberis o ibata fuerit tum enim sua ju omnino salva, is integra retinebit. An serenda est tam inhumana conventio Quae matrimonii causa qui finis quae vota, nisi proles ipsi, aut liberorum ducatio 3

Quid si dignius in quo omnis parentum

174쪽

16 Reginae Chrisiani si iura

diligentia, labor, industria consumariu Nepotibus etiam in longum tempus suturis avi prospiciunt hinc substitutiones, Malia juris subsidia sunt excogitata, quibus posteris suis cavere parentes solent. Nihil deniciae natura hominum genericarius , nini jucundius es e voluit. Id munus caeleste est , divina indulgentiae beneficium , spes parentum, familiarum decus, Reipublicae robur. Ergone Cecunditas qua semper in honore suit, huic connubio, uo non aliud est in orbe plendidius, uni Reginae Christianissimae calamitosa acerba sutura est Quod si primogenitum Ecclesiae filium Regina pepererit, hic priusquam usura hujus lucis fruatur, exhaeres erit, materna successione movebitur , 3 quod indionius est, matri ipsi erit exitiosa foecunditas: nam aucta prole jura sua, spes Regni

simul amittet. Contra sterilitatis praemium eam manet, bonorum suorum,

Principatuum illibata possessio. Quam perversa est illa, praeposter Hispanorum prudentia, qua Rex Christianissimus pater se non potest, quin sponsa exha redetur nec Reginae filius nasci, quin mater filius avitis Regnis spolientur . Nihil profecto leges ipsae aeque re': seu spuunt atque illas clausulas, quae nuptia-

dandae legis gratia esset a 'scriptum, legem enim utilem Reipii blicae , sobolis scilicet piocreatidae causa latam , adjuvandam cucinterpretatiotie L. S. I. Si tuis. D. de condit. U.

175쪽

rum libertati matrimonii dignitatira repugnant. Si qui ea conditione mulieri quidlesaverit, dum ea non nubat etiamsi nuplerit, legatum ab ea peti posse leges decernunt . inlinita sunt hujus generis sub

exemillat, sed in re tam uisitata fatis est

monuisse nullo jure , nullis moribus , non nupse- sterilitatis, aut orbitatis praemium mu rit, uix G

lieribus umquam utile propositum Atque si Ti- hujusmodi conditiones, quae nuptiarum ti restituit votum,aut liberorum procreationem m. i; redire possunt pietati Christianae bonis statuitur, et moribus, imo .PhiloBphorum decre nupserit,

tis omnino repugnant'. Saepe incidunt petere tempora cum bona repetuntur ubi haere posse, non

des, aut legatarii sine liberis decesserint . I

At numquam conditio contraria recurrit, ominissum ut si quis liberos sulceperit hae reditatem, pi aestare L. aut legatum reddere teneatur inhone- I. 9d - .stum quippe visum est vinculo poenae imatrimonia obstringi q. mir uxori.

L. O digere. D. de jure τairon. c Displicuit sententia , non entia voto mulieris opponi tam ominosa interpretatio debuit L. Cum tale. D. de eondit. Memo tr. L. I 34. D. de ei b. oblig.

Illud itaque portenti simile videtur , instrumento dotali cavere ut mater exhaeres sutura sit, ii liberis augeatur cum pacta dotalia ad liberorum utilitatem comparentur , eo spectent nuptiae , in eam

spem jungantur connubiaci nulli ante haec tempora Rijusmodi conventio in

176쪽

VIII. Reginae Christiantismatura

mentem venerat. Ne illo um quidem qui nuptias damnabant, eo provecta est audacia, ut matrem omni haereditate pellerent quod liberos genuisset Eam tamen vim habet haec claustula, eo tendit ut Re- iae Principi patrimonium adimatur, in prole selix. Memoriae quidem traditum est Reginas olim Imperio mulctat.ri,

fuisse, quod steriles essent, quod spe sobolis majestatem Regni non sustinerent: sed nullo dum exemplo proditum fuit, ut Principi oecunditas fraudi siet, ibeam causam throno dejiceretur 'liberos procreatlet cum sceptra tua, Imperia stirpe regia, ac liberis firmentur. Ergo Regina ex omnibus una est cui dignitas matris, aut filii decus sit detrimento. Neque enim persona displicet,

sed matris honos aut prolis splendor apud Hispanos offendit. Nihil haberet negotii, aut controversia si sterilis foret: at foecunda sine summo fortunarum omnium dispendio esse nequit. Divina m-dul rentia, vis Sacramenti, natura ipsa incau a sunt cur patriis bonis exuatur; qua omnibus gloriosa est,a decora, ni Regina est exitiosa foecundita. quae ad successiones dare solet aditum, huic omnes eripit, quae ille est votorum summa, hic sola et exhoedationis ratio.

177쪽

R,Ducatum Arabantiae, ere. 67

Contili iura majore errore labi, quam cum ea clausuli instrumentum dotale foedavit. Non enim modo illa est iniqui, naturae, uri, moribus religioni denique adversa conditi, sed tiani absurda plane iis dissicultatibus involuta , qua nulla ratione possint expediri. Quaerere enim libet quis in Regnum Hispanicum jus habuisset, si Rex Catholicus ne filio superstite ante obiisse , quam Regina Christianismima sobolem procreasset. An sorte interim dubia, incerta, ovelut pensilis Regni Hispanici, ibit

futura possessi, An interea temporis Serenissima ii fans ex secundis nuptiis nata fiduciario , aut precario jure regnaret

Anea lege tantum retinerct Impcrium,

ut Re rinae Christiantisimae id cederet, si sorte hae marito liberis orbaretur Negabunt sorsitan id eventile, cinio ei Labunt; sed nos illis velut tor menta quaedam adbibemus , cum ab iis quid tum futurum suillet , exquirimus. Potuit enim id accidere, tumque summa ex ithi conditione esset secuta consutio Verum ex ista dissicultate emerserint iam meditentur Quid stiturum iit, Reo Catholico si quid humanitus acci dei I, si ull. relicta prole nondum adultum fata interceperint. Quid respondeant, obscurum non est Junior uident Infans in Res nunt succedet. At si orte issus quem clausula designat, inciderit; ii Re -

178쪽

166 Regiis Christiani simaeJura

s Regina quod absit,ci marito, kliberis superfuerit, quem exitum conditio tum est habitur, An qui Infantem duxit Imperator, statim Hi panici regni deponerinsignia, eaque Reginae Christianissim e est traditurus mirum si eo ni dulcedine illectus, jam accepta fide a subditis, tam facile cedat Hispania. Quousque crgo

Hispanici Regni us suspensum Ddubium

suturum est, aut quando certa sede consistet 3 Nihil quidem ab iis constitui potest

Quod non incurrat in magnam aliquam dissicultatem : utrum enim Regina liberorum superstes sutura sit, necne, in Occulto est ergo sit Rex Catholicus e vita discesserit precaria tantum non fixa erit

Hispanici Regni possessi, Quorsum illae

ambages, sinuosa conventiones, quae fundamenta justitiae , religionis pervertunt, quae nihil quam discordias pos sunt, regnorum inter se nunquam intermoritura afferre dissidia Cur Principem omni patrimonio, civita haerediate excluditis Quot mater liberos nixa fuerit, tot suae exhaeredationis causas dabit. O infelicem Regina sortem quoquo se verterit, in maxuno eam iacitia versari necesse est. Utrum enim sterilitatem suam deploret, qua Galliae Regem dare prohibetur an sibi fatalem, Macerbam foecunditatem incuset , qua regni Hispanici successone dejicitur Da hostem immanitate barbarum, Melatum victo

179쪽

II Ducatum Erabantiae, sec. 16 tria tunc ille nunqtiam captivae Principi

legem dicet nec belli tire, aut armorum licentia ferox, tam chiram, tam injuli unconditionem imperabit. xlid ergo,quam infensus hostis legem Principi clare non possit, hanc pater, tutor, Rex filiae, pupillae, subditae imponet' Quae enim vis belli majore ruina Christianissimam Re-lginam percelleret, qua in haec periniqua conditi, quae non sortunas modo , non jura, sed spem quoque omnem illi praeripit. Vel nos fugit ratio, vel id pacti genu similius est redemptionis pretio, quam dotali conventioni Crudelis sane politica, saeva Hispanici Consilii prudentia, quae sacri connubii Christiano orbi salutaris foecunditatem tam immani iactura mulctat. An dissimulamus moloco essent res Hispanicae, quam accisae, pene deposita vires, cum lux pacis oborta, cum foedus sancitum, cum utriusque hujus sideris felix conjunctio procellas disjecit, placidam Europae quietem amavit Θ Hispani tamen quali hoc esset

illis exitiale conjugium sic suturam ex eo prolem inscciantur, ac pene proscri

bunt.

Nemo quidem est cui id se atina non occurrat , potuisse Reginam Christianistiti mam cum patre suo Rege Catholico vel, ut expostulare, ex illo requirere, cureo author fieret id connubium . cujus

180쪽

16 Reginae Chrisian si maejura

λcunditatem adeo extimesceret; nipucordi essent hae niaptiae, ii exoptata tutura

soboles , cur ab ea tam graves poenas eX- peteret cur eam tam diro seriret vulnere, Clar nepotes suos omni successione ex u-deret cur iano uinis jura, maturae leges violaret' At nullus est amplius his queresis locus quod Regua Christianissimae dolendum , jam non potetia patre suo contendere, ut quae perperam acta sunt, rescindantur Tametsi nemo sere i morat illam exclustionem non Regis Catholici voluntate, sed magis ab Ut panici Consilii iniuria proscctam ull-Sed utcumque ea sint, nihil est quod Reo in Christianissimae pietate magis aut hristiana religione , aut aequitatis leo sibi a rendum putet , quam ut ussiam orbi niverso probet ac renuntia tionis inlustitiam sic in omnium minis defigat, ut eam cernere oculis quodam-

o o videantur. Non enim dubitamus cuin ista conventio , ut acerba D II na est , sic omnibus appareat , cum le ita e Versam , Qua ustam tot a- , t ibus ot argumentis o lrit , ut nul Li vel probabili desentione

lii Proceres aut attentius cogi stet x, uam pericJosa, is aluti publicae

inccptu, quam foeda exitu, quani

SEARCH

MENU NAVIGATION