장음표시 사용
191쪽
in Ducatum Arabantiae, sec. 79
sensum habet , vitamque communem: quamquam vis illa qua illarit, argu me utatur, colligit, qua bellu is antecellit non eum utique ab infirmitate corpo- is exsolvit, neque obstat quonamus non alimentis modo , sed etiam multis egeat ad vitam praetidiis . atque eadem pene subeat corporis incommoda , Quae animantes rationis expertes. Ita quidem maena est summae dignitatis excellentia, multa, ut diximus, eximia A praeclara iura tibi vindicat, quibus ab aliis dominus sejuno itur at si Principatus conliderare volumus ut gentilitia quaedam, haere ditaria bona , iisdem omnino sicce lD- num legibus, quibus seuda, aut aliae haereditates devmcIuntur.
Duo quippe insunt i inicipatu, quae non con a sed distincta quadanitatione spectari debent i seudum videlicet e silmina huic adjuncta dignitas quid utrique seorsim conveniat, quid summo Imperio ut seudum est, quid illi ut caeteris dignitate praecellit,
tribuendum sit, diligenter intuendum ne sorte labamur errore sermonis, denominis authoritas velit fulgore quodam mentis aciem perstringat , cum tamen vox ipsa rei naturam non mutet . Quamobrem id facile concedimus, studes, aut dominia cum summis Impe
riis conjuncta, praeclara quidam ei c
192쪽
17 Reginae Chrisiani simaejura
conditione 3 reliqui longe esse praestantiora adeo ut vim ipsam δε eximias Principatus dotes in se quodammodo traxisse videant hir. Sunt eniti libera nulli obnoxia, ab omni alienatione, aut divisione tuta. Sed illud quoque fatendum est, novae illius velut sol mae , aut splendoris accesssione nihil mutari undum, qui ut materies quaedam huic di altati substernitur; neque adeo nativas nudi dotes extingui, aut illius demum everti naturam, qua vestitura legibus, iatriae consuetudini adstringitur. Ille quippe dignitatis apex est instar cujusdam ornanienti, vel accidentis, quod substantiam rei cui inlidet, non destruit, sed speciem ei de decorem addit. Quot numerari possunt seuda cum summo Imperio conjuncta, quae in sua origine fuerunt ab eo separat, Imo nullum est, quod natura sua, Mab ipso sonte optima illa fuerit conditione institutum. Hoc utique iuris, hanc praerogativam politica quaedam ratio in nostros mores induxit, ut
alia quaeque dominia huic velut Principi subjiciantur. Sed non continu irati iis id coibus, quibus ante erat obnoxium, liberatur. Hinc praestantissimi iuris Interpretes praeclare nos admonent longe aliam esse Principis, aliam Principatus, aut dominii rationem illiuρ potestas e caelo defluxit nullis ea quam iustitiae , aut rationis finibiis continetur.
193쪽
Cum autem dominitura , .uit eucium Principatus , vel summi impcta voce si gnamus , tum nomine quidem abuti vitiemur menti cogitatione rem depingere , quae esse nullo modo potcst, ut
politellio , ut undus iners, inanimis rationem habeat imperii , quod vim
quamdam excellentem in actione, motu, S authoritate positam intellectu tuo complectitur. Quoctica nihil dici potuit situsius, quam nihil licere consuetudini, aut patriis moribus in vacuam Principis morte
post uionem , quaeque Principatus solet appellari. Quali fundus ipse patriis legi
bus non teneatur, atque ab eo divelli posta sint jura vel onera, quae sunt a natura prosecta. Undecumque enim Principatus dixerit, eri post constitutas leges, A sit - itam consuetudinem summa rerum a populo delata ad Principem fuerit se ii potius ante extiterit Princeps, quam jus ullum, aut lex municipalis esset compoti ix nunquam ab eo jure publice recepto est di cedendum. Quod ii enim Princeps, iam ol)orata consuetudine .stabilitis legibus ad summi Imperii decus vocatus a populo fuerit, id quidem non alia conditione factum credimus, Quam ut Pa tria leges a Majoribus traditas contervaret; cumque iis legibus subesset populus, penes quem rerum summa Dat C
194쪽
18 Reginae Christavissimaeiura
sitit, equum videtur Principem, qui in populi vicem successit, iisdem quoque legibus, quarum custos ipse est, constrin- i. an si ante fuerit Princeps , quam se res ullae , aut municipali jura citent constituta tum quoque nihil magis edicinitate sua is facturus est,' iam ut te patriis eoibus, jublico uri subiiciat. Tum enim non aliis, sed fabripli, ustitiae subdetur cum id juris non aliunde natiis sit, quam a Principe, nec ex alio sonte consuetudo illa , quam a re- natrice domo manaverit. Rex quippe, ut Princeps in familia sua jura successionum primus descripsit , qu e nobiles primum, tum plebeii arta puere, 'anc velut sormam postea secuti sunt. Ita enim est comparatum , ut munes pene Principum imitatores existant. Hinc adeo ius gentilitium in seuda succedendi ortum si , hinc alia pleraque jura fluxerunt. Quodque longo, veterato sit probatim est , id consuetudinis nomen Obtua uti non quod omnis consuetudo originem suam duxerit a subditis , quaqua dam ibi leges praescripserint, quilbrincipem quoque adsitan erent : .l potius ipsa con tetudo duis est a Principis domo , atque hinc velut a capite a populum universum permanavit , ut adem lege quae mens est, antimus, On-
silium ci tatis , totum coruus regeretur. Postquam id uris vetustate conur-
195쪽
matum fuit, tum in Principem juxta, subditos ejus valuit uilio cita sci tametsi, ut diximus , originem suam a Principatu
Cum autem una sit dominatrix fami XI. lia , cinnumerabiles prope subditorum, nihil mirum est si ex his quaquaversus diffusis uberior quam ex domo Prin- cipis suppetat exenapiorum copia, Tre-ouentiores in iis casus incidant, quibus luccessionum jura distinctius explicen-
tur. Cum in regnatrice gente, quae una est , nec tanta exemplorum varietas, tam multiplices succedendi rationes poli in occurrere, quae etiam temporum saepe obscuritate manent involutae. Quamobrem in principali domo plerumque miniis expressa consuetudinis ap-l arent vestigia , quae in moribus populiate dissuli sunt apertioraci tametsi ubique eadem sunt jura rivulis, non sontibus diducta. Ac ne alia quaeramus exempla , u XII, bitare non possumus quin ea dignitates, quae in Hispania Majoratus dicuntur, a Regali potestate fluxerint , uti Docto xes omnes Hispani consentiunt iisdem quoque successionum legibus continentur, ut lex et titulo s. r. partis decernit. Hinc Molina intermis nos Do
ctores nobilis in eo tractatu quem c
196쪽
18q. Reginae Christianissimae iura
Majoratibus conscriptit, ut certum, S exploratum docet Majoratus dignitatem ad Reoice potestatis formam , eXemplum Lissi constitutam eadem utrasoue jura successionum esse descripta, ac denique Regnum Hispaniae ommum a a Ipsum Hi joratuum caput existere R. Huic succinit ,- - Ioannes Cutieres , dum ne at alias cita in Majoratus Regnum si incedendi N*j r xum lectes aut caput alio spiritu quam mem-
egetari . Cum iis sentit, ut alios
ne in primo omittamus, Covarruvias Q Atque in hoc
'' esii, summa est inter ejus Nationis authores
adeo verum consensio. a' eonfidenter dici possit, non so immispaniariam Regni a verum M oratum esse Imo Regnui Hi
a capite derivari, succedendique rationem accipere, adeo ut i dasneue tendi ordine in H irilius contendatur , ea lis si secundum leges ad Reg tuta decidenda . . .
cumque Majoratus particularis Hilpaniae, quia noleapite discedere lib. I.
XIII. Sed qua potuis utemur quam Hispanici Consilii authoritates cum jura lic- cellionum in Regna , vel Principatus, ad patrias leges consuetudine referri oportere, sua consessione compro
barit. Quid enim opus fuit illa solenni derogatione, si hujus generis bona sinta municipali jure soluta , ac liberat Quorsitan tam cxquiritis verbis,
197쪽
in Ducatum Erabantiae, cre is s
religione cavere Hispanici Consilii Pro
ceres, ne quid exclutioni ulla obesset, laut si aucti esset consuetudo mirod lenim nulla sit consuetudinum authoritas, si uminum Imperium his eoibus non
teneatur, cur tam sollicite ex his vinculis, quibus non est alligatum id expedire moliuntur Inutilis quidem est illa derogatio, si nulla ante ruit obligatio. . Nonne per ridiculum id siet, si major
annis privato contra tu minorum privilegiis derogaret Si paterfamilias en tu consiliti Macedoniani , quod filios familias tantum complectitur , exceptioni renuntiaret si maritus sibi abjudicaret beneficium Velleianum, quod in gratiam
mulierum sui comparatum Cum itaque non alio spectet ista dero alio, quam
ut vis effectus legis inhibeatur, Palam fit quod sublata derogatione, ex vim suam, authoritatem obtineat. Quid ergo an sorte imprudentia lapsum est Hiipaniae Consillium , cum hanc derogationis clausulam intexuit Qui potuit
ignorare non alio , quam ipsius consuetudinis jure communi unamquamque utici nationem ; atque hanc instar animae in corpus universum cujusque gentis dis ii sun ii 3 Adeo ut permirum videatur, qui venire in mentem ulli homini ho- tuerit, ut jus Regni, aut Principatus, si publico jure , aut constetudine recepta nota dirigi contenderet praesertim
198쪽
ubi de jure successionis in Regnum , vel summum dominatum nihil aliud uitle e , aut usu, aut traditione constitutum. Nec fere quicquam notius est, aut omnium gentium, qua municipali iure utuntur , consensu magis comprobatum, quam seu lorum nativas dotes, Qvelut affectiones ii ill s infidere, ut etiam mutata possessione ab iis seudis divelli nulla ratione pollini Reales quippe sunt , ut loquuntur , ac fundi, non
persona conditionem 5 naturam consequuntur.
IV. Quod si consuetudine , aut municii ali jure civitas quaeque Imperiuriatamquam mente , animo ubernatur; si hujus authoritate jus suum quis que retinet, bona vel a parentibus relicta , vel labore parta possidet, cur caput ipsum , cur Princeps eodem velut spiritu , eodem consilio , atque iisdem motibus non agatur non siccus atque intelligentia , uti nonnullis videtur Philosophis , caelestium corporum O-
trices communi motu una abripiuntur.
Sua quidem sunt, ut i epe diximus , culque Imperio propria Dab aliis discreta jura quaedam sic Regibus adhaerescunt , ut in alios conferri non possint; quo loco habentur Regum patrii Onia, quae ab ipsa Corona divelli nullo modo Queunt. At bona reliqua. praedia aequori u ui e
199쪽
in Ducatum Brabantiae, o c. 87 iure cum subditis possident. Hine il-
a bonorum quae Principibus mancipio iunt, a Jurisperitis usurpata distinctio, Ju. quae jam patrimonii nomine , quae-aam privato ure detinent, omnium pene entium , c aetatum consensum meruit Eadem quoque ratione ut Principes, aut privati agere solent, contrahere. Quocirca Regale dominium cum Corona conjunctum habeat sua jura ab aliis bonis separata sed cur privata quaeque Regis praedia , aut dominia eadem non in conditione .iisdem omnino
leoibus , quibus subditorum bona non teneantur ξ Nec vis illa praecellens sumnat Imperii res ipsas a communi lege eximit; ut mens quae corpori praeest, id a communi corporum imbecillitate non vin-
Quae igitur Princeps ut summi Imperii compos molitur ut cum sancienda sunt foedera , cum indicenda bella
cum status univerti Regni constituent diis , tum nulla videtur consuetudine,
aut municipali jure constrictus at si praedia emere , aut vendere , si legatas capere , si haereditates adire , aut aliis, relinquere, si jungere connubia , si res, rationesque contrahere voluerit , tum aequo jure quai privatus transigere , aut pacisti , non pro imperio agere videbitur: quaeque acta fuerint, lure XV.
200쪽
bae ad leges municipales omnino erunt reserenda. Hinc civili jure quae imperfecto testamento legata Imperatori suerunti, ea non potest vindicare . Sicinis, to E i ii Oiscioli testamenti exceptione adverta Va dei sus Imperatorem, ut adversus privatos commissi lic , , Neque is potest lege in hae reditatem agere , cum ad eum sui sola pollicitatione delata Ac leges binum Falcidia , Trebelliana VocOnia ad Imperatorem subditos aequo pertinent
imperatorem vindicare invere indum est.
XVI. Sed ne ab ea quam tractamus causa lonotus abeamus: Principum, ut privatorum bona jure municipali, de patriis legibus contineri , cum allorum Docto rum, tum maxime Hispanorum autho η ritate demonstremus. Ex iis Albertus Brunnus Astentis statuta, seu patrios mores vim habere contractus, iisque Principem juxti subditos teneri existimatu IIuic accedit Guillelmus Mons serra tentis natione Catalaunii , qui in constituendo jure Regni, aut Principatus potiorem esse putat consuetudinis, quam Romani , vel communis uris authoritatem quod ea iit velut conventio quaedam ex ritu Principis, subditorum