장음표시 사용
201쪽
zu Ducatum Arabantiae, ere. 89 modo possit . Joannes item de Terra
Rubea Rec norum jura, .successiones tum iuni-
consuetudine publice recepta de sciri,
ut rem certam apertam docet . eonsuetudo
cipulis bona municipali jure compre contractus,lliendi ς. Negat Petrus et iuga P ci- j p oena ab illitata consuetudine, praescrtim luntarium, iubi casus ablege provisus non Lerit, citra iiijustitiam poste discedere His
adjunoamus Franciscum Hotto manu , sensu toti s
instituti moribus Re 'ion una, ut a. cxploratam uris regulam , Xam est eou- tradit Ioannes item Faber Baldus suetudo ,
mnes ad eius observantiam obligat, se adstringit Dee num 4 . 4 ct 66 In Regnis , Ducatibus , de similibus potestatibus successio haereditaria patrimonialis potest per consuetudinem locum o tinere, ut in vim ejus regna deserantur haeredibus et aa desuee. Quid autem in consuetudine , an liget Principem , vide Andream de Isera i in rub de cons rect seudi , in qua vult quod oblimetur Prince besti id in rationabili, maxime si consuetudo talis it ii te Vincipe dominante Sc dicit Bald. in cap. i. f. mali de his qui seu ita dare possunt , quod bonae 8 naturales consuetudines ligant Principem , adi. 6. it. I. mim. pari. Si ergo casus non esset a lege provisus , stare debet Princepsongaevae consuetudini, nam si facit contra nam terrae consuetudinem, non reprobatam a lege Regni pro tali casu contra justitiam saceret, quia tenetur ad illius observantiam. In pee. Princis .cop. 3. Valeat igitur illa uris laudatis regula, ut in causa Regiarum se sodalium successionum vetus cujuscumque gentis institit tu in Q ananas leges vincat. Lib. i. it. 13. I ud. Si principi cadat haere litas, consuetudo terrae ligat Principem, saS. x nonsortio. IUtit. de uinat .gent Oisi ν.
202쪽
19 Reginae CL Vtiani βni jura iso Barbatias , Paulus de Castro, artolus, Alexander cujusque sentis consuetu- ' in his, dine Principem devincium est decer- - .ς μ in . iunt. Sed ne sorte videamur Hi panis V equiti principum jura ad sentcnxi Doctorum, velut ad certas leges alligare;
qua mente suerint Imperatores, quibus non alia major insedit cura, quam ut Imperii majestatem conservarent, hoc quo que loco demonstremus. I profecto solent Procuratores suos gravissime admonere, ne authoritate Imperatoria ad Iniuriam abutantur, neve quid contra municipali jura moliantur , aut Majorum instituta convellant ac Principi quidem statuunt omnia licere, dum patriae te esseruentur incolumes, nec a municipali ju- Noe in re discedatur
verum est si rion ex municipalis curatori Reipublieae amplius concedat. - ο
X VII. Hoc itaque cum rationibus, tum locupletissimis testimoniis effectum sit, jura successionum etiam in Regna Principatiis ex publice recepta consuetudine, cum huic lex nulla repugnat . constitui Oportere nec in dissicili est id ipsum exemplorum δε monumentorum authOritate confirmare. Atque haud scimus nullum adhiberi possit exemplum illustrius ad causam nostram magis idoneum, quam Caroli V. Imperatoris, cuius testinaonium nec recusare Hi pani, nec
203쪽
'ec ita firmate clueant. Cum enim is in Beloium universiim hoc juris inducere statuisset, ut in successione Principatuum liberi parentes suos referrent celebratis Ordinum Comitiis, cprobata omnibus consilii sit ratione , tandem Pragmatica Sanctione anno quingentelim quadragesimo nono supra mille lina una edixit, ut in dominatrice tantum familia jus repraesentationis deinceps obtineret simul
omni consuetudini, aut contrariae legi ita aliouo Provinciis usurpata derogav. t.
Ex qua quidem Sanctione intelligimus
successionum jura in Principatus, ut in privatorum bona lege municipali, aut patriis moribus ae lue contineri. Quid enim
causae erat cur id novi juris statueret, ut receptam ante consuetudinem abrogaret, nisi quaedam Provincia contrario iure uterentur, neque in iis regionibus filii aequo loco, aut jure cum parentibus haberentur ξ Quid opus fuit derogatione,iaut prolixam illam perscribere Sanctionem,
qua statutum, aut lex quae ante non fuit, mutaretur Quid demum nece ue erat Ordinum coetum convocare, nisi ut id
unum novi juris institueretur Neque enim aliud quidquam exilitata consuetudine mutatum est nisi id solum, quod in successitone Principatuum jus repraesenta tionis attingit. Reliquam adeo consiletu- 'inem hac exceptione firmatam esse con-
. quaeque ad jura successionum in u-
204쪽
19 Regisae C risianissimae jura
prema dominia pertinent, praeter unium illud, de otio diximus, quodque nova Sanctione sublatum est, Imperator rata esse voluit,vi perpetua.
XVIII. Nec video qui possint Hispani hoe
exemplum contemnere; cu constitutionis authorem , seu rem ipsam qliae san- eita suit, seu denique interpositam Comitiorum authoritatem conliderent. Neque enim Carolo Imperatori, vel in rebus perspiciendis sapientia , vel in tuenda Imperii dignitate studium , vel in augenda potentia defuit ambitio. De jure successionum in Belgi Principatus tum agebatur , quae res Provinciarum suffragiis Ordinum consensu est constitutari adeo ut in illa Sanctione nihil praetermissum, nihil neglacium omnino
XIX. IIuic exeniplo alteruta . ljungamus X Brabantiae Annalibus erutum, quod simul habet rei judicata pondus, vetustatis authoritatem Margaret Flandriae Comes Avenensi primum Comiti, tum Ampetre Dynastae nupseratri nati sunt ex utroque connubio liberi, prior quidem matrimonio dirempto, quod Hypodiaconatus ordine initiatum venensem Marc areta longo post intervallo comperisset Haec itaque alteris nuptiis cum Ampetreo initis liberos in spem haeredis
205쪽
litatis procreavit. Hinc gravis, ac io. si inter venentis Ampetrei sobolema orta est controverita Joannes quidem,l Balduinus venenses matris bona fidet nitebantur, ac negabantis esse uitan
'uam nothi, S il lcgitimi materna successione excluderentur , quod eas esse justa nuptias Margaret credidissct Tum id etiam quod potentissimum crat,jus ipsum ἰ consiletudinem urgebant . qua libcri cuicumque ii sint in materna bona succedunt Neque enim nothi esse , aut dici possunt, quatenus ad matrem idem reseruntur. Utrique tandem Sancti Ludovici , se Legati Apostolici judicio causani
suam fortuna permisere. Redili cni ter quaesita in disquisitione consuetudinis
facti illegitimos etiam filios ex gentis illius instituti matri succedere compertum est. Itaque udices Comitatum Hann ni , Valentianas Austrcbatensem tractum Avenentibus Flandria autem o mitatum Ampetrei soboli adjudicarunt; quaesitione de Avenensium statu, aut capite ad summum Pontificem relata. Interea tamen a lege municipali, quae nothos ad matris haereditatem vocat, discedere noluerunt nec aliud quam patrios mores secuti, secunduin prioris connubii liberos judicarunt.
Ne it id quoque praetereundum vide X X. tur , quod iisdem Annalibus Prodit uni
206쪽
est hoc videlicet Brabantinos ut jure ut seuda quaeque ab alterius parentis Orte ad liberos devolvantur, relicta luperstiti sola utendi fruendi facultate , Omdominio ad sobolem transato. Hua
Ducem inter liberos anno milleiimo ducentesino trices uno pravis est Orta contentio, an suprema dignitas ea lege, qtia reliqua seuda teneretur ita ut ne
tu qui iem uxore fato uncta alienare
quicquam posset , aut distrahere. Quae ad Henricum Romanorum Regem cum delata esset controversi , iis illud devolutionis ad Ducatum pium , ut a, ireliqua seuda pertimere a Principum Imperii sententia judicavit. Hinc Duci interdicta est omnis alienatio ; idque adeo tentaret , filiis ejus liceret repetere, latuue ut rem suam vindicare , quod re devo itionis seuda , quaeciumque illa
rare Quod Guiseus in Annalibus Hannoniae cribit Balduinum Comitem, qui Graecorum postea factus est Impe- a Mor , anno ducetitesimo supra millesi-qmum antequam ulta essent inuo ip llas descriptae lex es , iureiurando se coram Procerum coetu magna populi sta tia obstrinesisse ire ut patrias d s, praesertim quae successionum iura
207쪽
iis Ducatum Drabantiae, De I9s
constituunt , eadem religione, qua tenuiores quique observaret, neque ab iis unquam recederet. Quid illud Sigis avndi judicium, duod ickr Vi uerius , qui Historiam Lollia ringia conscriptio parumne legum municipalium vim 3 au
thoritatem commencat e Cum enim ante ducentos annos de succcilio nisi Lotharingiae Ducatum jure magna esset orta disceptati, hanc Sigismundus Imperator, qui Basileensi Concilio tum inter erat, coram Patribus ex communi seudorum consuetudine, quae in ea regione obtinebat dijudicavit. Huc etiam perti net quod Fro1sardus, Muguelinus scribunt, anno mille limo trecentesimo quadra elimo de successione in Britanniae Ducatum inter Joannem Comitem a Montes orti, carolum Blessensem, qui Joannam Britannia in matrimonium luxerat, coram Philippo Valesio, 3 Procerum conventu summa fuissedissensione certatum cum ille se potiorem esse contenderet, quod jure seu lorum foeminae exesuderentur, nec alius quisquam vi rili stirpe propior existeret contra Ble- sensis Britanniae consuetudine nitebatur,
qua filiae parentes reserunt, xstirpi virili gradu remotiori anteponuntur. Di qui-1itione facta, perspecta consuetudine vicit Blesensis, ac municipalium legum authoritate Joanna adversus patruum us suum obtinuit.
208쪽
XII Nota est. omnium pene Scriptorum mandata literis inter Robertum M. Philippi filium Mathiidem Othonis Buri uniliae Comitis uxorem, de c- cession Conritatum Atrebatentandiu multumque jactata di cepi. o. Cum Mathildis Roberti II filia , 'obe
t III amita ex Atrebatenti contuetudine , quae jus repraesentationis in recto descendentium ordane non admiti , causam suam defenderet oti lcum Comitatum ad Rcginam fabellam jure haereditario venisse, neque adeo latinas ea post isone excludi ostenderet contri Robertus Bellommitatius Comes Roberti Atrebatenti ex Philippo, qui prius Quam pater natura con-
plio natu minori concessum ante tu hic contenderet. Sed potior tat coniueiud, eius authoritas, quae jus repraesentationis in hac regione non recipit. Hinc ' '
c iit: tiee stirpi; directae favor nec sexus praerogativa jus municipale potuit .
X XI H. Qis illa tam inusitata inaudita ire o quae Joannem venensem Han-s
: P em incessit, cum aviae sua a
209쪽
li in Ducatum Drabantiae, circ. 97
Maigaret adiit haereditatem , nonne ma no est argumento, omnium aetatum, ac regionum cana semper sitisse sententiam jura successionum in Principatus ad consuetudines, Geges municipales re- serri oportere' Is enim Margareta Comitis ex Joanne venensi, qui ante matrem decesserat, nepos, aviae Cornitatum Hannoniae succellit, quod ea esset indotali nitrumento adjecta clausula, qua jus in Prnicipatum cum Joanni Avenenii patri, tum ejus liberis tribueret. At CO- me subinde veritus ne ad eam successionem repraesentationis ure, quod ex patriis moribus nullum erat, vocatus videretur; quo omnes intelligerent nihil se contra jura municipalia moliri, quocumque possessionem initurus accedcbat, eo patris jam ante mortui corpus inseri jussest, ut paterno. haereditario,non reprae sentationis jure se in Comitatum succedere demonstraret.
Quid sibi voluit illa Philippi Bur XXIV.
undis Ducis obnuntiatio, cum landri anno millesimo quadringentesimo quinquagesimo septimo leges munici pales describere, cin certum ordinem dioerere statuissent, ut ante sexennium Carolus VII. leges consuetudines quibus Galli Di diversis provinciis utuntur , in unum corpus redegerat Z
210쪽
Plandro ab instituto revocaret , iisque denuntiaret fore ut his leo ibus non teneretur, ni ad Tent qui Principis vice fun- 'erentur,m dignitatem conservarento pulcre enim intelligebat vir prudentita simus e res municipales ad Principem juxta , . subditos pertinere. SeXcenta quidem possunt ex publicis monumentis in eam sententiam proferri testunonia. Nec fere unquam de jure successionis inter Principes , aut erciscunda familia, aut doariis , aut panagiis constituendis mota est controversii , quae ad patrios mores consuetudines non haerit revocata. Ne ipsi quidem Imperatores se liberos , ac solutos ab iis legibus credidere Augustus imprimis cum
Livia Imperatrici plus quam leges in r-
mitterent, testamento legare statuitiet, legum veniam sibi a Senatu duxit impetrandam Trajanus quoque Imperator rerum gestarum gloria , virtute, consilio pra stantissimus, quorumdam flantatorum pravis sermonibus, quia priss te ibus Imperatores non adstrino dict1-tiant , non modo non credidit , sed etiam ut eo majori authoritate refelleret, pro rostris edixit, nihil Princmenima is e dionitate sua, justitia , securitae agere posse, quam si jura cujusque
gentis municipalia summo studio reti-τηη ista neat. In quo quidem prisca xij. tabularum lege non recessit, qua Magiitratus,