Danielis Heinsii orationvm

발행: 1642년

분량: 777페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

seruire potuit , neque potitiise, quia geniti

ad libertatem sumus. Nemo enura esse seruus potest, qui pro libertate potest mori, aut qui non timere potest. Est enim animus qui

seruit quem inuictum atque impatientena dominationis , cum praerogatiua in qua nati sumus, natura protinus accepimus Cujus ope ac fiducia innixi, cum vicinis Regibus, Principibus, ac Rebus p., pacta ac societates mutuas iniuimus saepe terrari saepe mari, paucis nauibus aut manu, cum potenti hoste decertauimus ,rbes infinitas paucis annis cinximus, cepimus, occupauimus, euer timus. nam ille in agro suo, sed quam totos quatuor aduersusXamem, pestem, mare in hostem, eo ipso testes, atque amicis nostris omnibus, defendimus tanto militum ardore, ut cum attollendis munimen

iis terra desectilet cadaueribus commilitonum, marissimul Hispani furias arcereia: ipsi semilaceri ac semiuiui, inimilio res iis quos premebant. Ita vi coacti, ad

necessitatem, a necessitate ad virtutem , a

virtute ad praesidiari neruos hostium deue nimus Denique, ut absoluam paucis quod incoepi ex quo scire coepimus, quid vires

102쪽

inceretilr, aut ad opes nos deduxit quibus ii peratus est. Ita Indias ingressi sumus. bi bella rursus cum eodem hoste; quotidiana quidem donec post illustria virtutis maximae exempla , cum jam nemo , ac ne ibi quidem, ignoraret qui essemus, aliis foederibus innexi sumus. Vna jam Hispaniare- stabat quam terrore solo nostri atque ad

ventu, paulo ante proterruimus cujus fauces, cum Virtute nostra freti, paulo ante inducias inuaderemus, non in mari jus tantum&ad muros oberrauimus impune, sed classem quam rebatur nemo vinci posse, in conspectu urbis fudimus , accendimus, deleuimus. Ita digni visi sumus, qui cum specioso libertatis nomine, ad pacem cinduciarum pacta posceremur. Verum heu, Vt nihil certum in humanis rebus esse selet ac

diuturnum dum securitate nostra fruimur ac pace, terror ille nominis Iberi, amor generis humani ac deliciae, Henricus ille Magnus , cujus in amplexibus libertas nostra tot per annos educata fuerat ac enutrita, nihil tale cogitantibus , immani scelere a etatur. Quem nos, sicut merito ac vere, ita caeteri ambitiose lugent. Hi sunt, Princeps Serenisanae, Nos Patres, qui Respublicas cum Regibus committere conantur qui quotidie libellos in nos edunt maledicta, Bunquam laesi cudunt, uomunt, ac spargunt:

103쪽

ergo, liberi, ut ante dixi, ita libertate digni,

ad Vos venimus. Quod, ut felix sit actaustum, iterum precantur. Precamur Vobis,

quicquid nobis liberisque nostris hactenus precati sumus. Et, quod omnium est primum, ut in posterum forentes, ut beati simus, vim colimes. Vobis fausta omnia precamur, Patres Antenoridae salua te ecta, saluos focos, silua jura atque auspicia omnia. Incolumem Rempublicam, incolumemSenatum, incolumem augustam illam majestatem, cui

nihil simile aut secundum ipsi jam libertas

habet,&quae lege aequalitatis temperata, avis horrorem sicrum incutit, a vobis dominum auertit Incolumem inprimis libertatem,&; quae anima illius est, amorem ejus verum immensum. Quo superstit ut desint qui seruire vobis velint, nunquam deerunt qui seruient. Nam ut mater libertatis vera virtus est: ita qui amore vera libertatis ardet, seruitutem nescit nisi quam imponit Optamus vobis laeta omnia ac fausta, terram pariter ac mare liberum ubique ac Vobis peruium , aduersis invium atque inaccessum magis tamen illum spiritum , illamque mentcna, quam jam annos mille ducentos

104쪽

liostes vestri nominissenserunt, caeteri ubique celebrant atque admirantur. Inprimis autem Belgae sorderati; quorum eque belloiaeque pace dextras quisquam hactenus accusat qui pro vestra libertate ac sua, istas Vobis

pariter animos conjungunt certi aut cum ista, aut pro ista mori. Ita Deus Optimus ac Maximus, cujus summam inhumanis rebus majestatem colimus, agnoscimus,ac profitemur, trumque populum, recenti foedere conjunctum, libertatis suae compotem, terra pariter ac mari, bonis auctibus ubique auxit,

ubi tu incolumem ac saluum , profligatis

perduellibus, victorem, praeda onust una, decoratum spoliis, laetum ac lubentem, domum reducem dimittat liostes autem sui nominis ac nostri, pessimis exemplis imminutos, fractos, atque obtritos, a fortunis nostris ac

ceruicibuSauertat. Ad Serenis imum Venetorum Reipub lucem a Semreium, cum ab uniuerso que 'D. Marci designatortiset.

Serenissime Princeps Patres Augustissimi, Liberalitatem Vestram, lonores quos in alios confertis, nemo digne fatis aestimare potest, nisi qui splendorem Vestrinominis ac dignitatem recte intelligit. Nam quoniajor est MaiestasVestia eo maior liberalitas

105쪽

quam in humillimos consertas Ideoque , bene intellignur, non abjectam Q plebe animam, sed nobile atque augustum pectus requirit qualia eorum lint plerunque, qui in ipso libertatis sinu nobilissimi nascuntur. Hanc praerogatiuam cum natura vobis dederit, non potest nisi magnum esse beneficium ac sumiamum , cum in alios transfertur.

Ideoque soli, quos fecistis tales, sentiunt quid

Vobis debeant. Affirmare tamen Ostum, maximum ac dignum Vobis este id quod suscepistis Vindicare a contemptu eruditionem. Qi cum saeculi calamitate, non ex merito, prematur, tempus est ut liberali causa vindicetur manu. Idque ab iis, quorum maxime interest, ut rebus gestis nulli gentium secundi, laude literarum ab obliuione eas tueantur quae ut immortalitatem nulli debent, ita armis quoque ac virtuti bellica conferre eam solent. Ego, Princeps Serenissime, Vos Patres, sicut generi familiaeque mea ad posteritatem omnem honorificum existimo, quod qui hactenus honores magno animo contempsi, tantum autem nec sperare debui, sine ullo ambitu aut artibus quas surpari in his talibus nonnunquam audIo, communibus tot Procerum suffragiis, ad eos sum euectus, qui illustres aut inueniunt aut reddunt,

ita mihi gibriosum duco, isti Reipublicae obstringi, quae, ut dominum non habet, ita,

106쪽

8 DANI 2LI HE INSII qiiod ad diuturnitatena pariter ac majestatem, similem in terris hactenus non habet. Et praescrtim, salua mea Patriaeque libertate .cujus cause, sicut bellum hactenus cum aliis gessissis, ita cum hac gente nostra foedete sanctis, simo conjuncti estis.

Ad Illustri . M. Antonium Mores inum, Serenis . Rei' Legatum, cum ab eo Haga Comitii, ordine, torque ac

QVi res vestras, Legatorum splendos

Marce Antoni, ab aetate omni florentis

simas legerunt, scrunt neque majus apud vos deserri cuiquam posse quam quod nobis hodie delatum est, neque posse fieri, quin qui de

nobis cogitet, heroas simul tot ac tanto ani in percurrat qui, priusquam ad honorem hunc admissi sunt, ad summum prius dignitatis aut virtutis fuerant euecti quidam totas acies totasque classes manu ac virtute profligarant. Porro cum Virtutis magnitudo omnis, omnis splendor sit ab animo cujus que, quo, si vere generosus ac creetus sit, ne

illi quidem qui nascuntur illustris imi cum omni laude sua ac splendore, majus quicquam sibi vindicant, quemadmodum fortassὸ nihil dignum beneficio hoc vestro polliceri de me ausim, ita animum hunc exhibere vobis possum, qui honorum omnium obliuion supra

Omnes

107쪽

ORATIONE s. 83 omnes positus, in eum se recepit locum, ultra

quem ambitio , ne quidem honestissima, procedit Eum cxliibere vobis positum, qui honorem nullum eo nomine dignatur, nisi qui ambitionem anteuertit, nisi qui a magnis illustrissimaisque viris sponte offertur quem ab ostentationes inani histrioni , quam vulgus in his talibus exercet, ad modestiam ac moderationem reuocare, illius esse existimamus, non qui hostem bellica virtute pro ligauit, sed qui totum vitae apparatum, Intra sapientiae praescriptum ac virtutis contineri intellexit. Cum hoc animo, si dignum eo judicatis, quem in Principe non raro contulistis, enitendum nobis erit, ne, si sponte oblatum declinemus, illos ipsos quibus ornamento semper fuit, aut Rempublicam, qua

nihil sapientius in terris extat, contemnam US.

Si quid superest post illa , Ducum sanguis

MarceAntoni, Principi ac Reipublica renuntiabis, nullos melius honores collocari quam qui eruditis impenduntur. Nam Lanimum capacem vera laudis huic generi mortalium

inest e, neque praeter illos eis qui diuturnitatem benencio conferre post unt. Quod in iis perit, apud quos obliteratur. PANE GY

108쪽

PANEGYRICUS,

Suecorum, Gothorum, Vandalorum Regii Oc. consecratus.

s haec orana Majestate Tua dicerem,

Auguste, dubitandum non est, quin cmanus illae gentium victrices, quae tot osculis, tot gratulationibus des uigantur, di coelestis ille animus, quem uniuersa nunc Europa loquitur. vultus ille, quem Mars habitato facundiam dicenti aspirarent. Nam, si orato res prisci , cum ad puluinaria Deorum autcsigies , facturi verba essent , rapiatque in coelum ire videbantur quid oportet eos, qui

ad veri numinis imaginem patronum, vindicem, tot rebus gestis, tot victoriis probatum coelitus, dicturi constiterunt Caeterum, cum splendor tanti nominis, cum merita ubique occurrant, fieri non potest, quin absentes aeque accenda , quos iisdem beneficiis obstrinxit, iis fortunae suae reddidit. Obstrinxit autem orbem universam ac mortale genus. Nam nec orbem voco, ubi nulla libertatis cura, neque homines, qui seruitutem amant. Nemo Regum veterum Ducumque, vel majora gessit, vel fortuna ac vir rutis majus precium ab uniuersis tulit Nemo annum ita coepit, ita terminavit. Nunquam Ianuariae Calendae, tot ominibus ex

109쪽

ORATIONE s. prceptae,nilia quam laetioribus auspiciis ac votis

libertati illuxerunt. Anni autem proximi, quid aliud quam servitutem minabantur Antecesserat Germania, quae quid sperandum porro e siet, suo suo ac calamitate nunciabat, Principos ejecti, diademata ac sceptra conculcata aut extorta, jus commune eversum,

patria erepta miseris, ubique exuleS,AEXtOrres, profugi, silc cessum Belgis tot annorum, caeterorum seriem ac calamitatem ipsa miseratione commendabant Lachrymae, que resae, gemitus, cum terris amplius non cape rentur, coelo aria recepti viam tot victoriis

parabant. Nobis, qui de vita magis quam delibertate propria securi sumus, Procerum no strorum ac Nasibviorum animis , virtute, armis, inuoluti, durum videbatur, superesse quod timeri posset Maris terminos ac fines,

metas hominum extremas praetervecti, imminere a tergo dolebamus, quod felicitati ac successibus obstaret. In extrema India, ac prope extra Solem proeliantibus, videndum domi ac respiciendum, ne naufragij periculum in terra adiremusci Rhenum, magna parte nostrum seruitutem suis ac Hispaniam, non semel mari domitam , minari. In hac tempestate gentis liberae ac metu, semel cum

suspicione nostra ac spe hostis decidisti. Subito a mari Baltico exorsus, cum exigua tuo- Ium manu tot prouincias, tot terra vita dica-

110쪽

83 DANIELI HEINs IIsti, ut qui aduenturum vix credebant, non venisse prius quam vicisse, scirent. Proxima, remota, dissita, vicina, penetrasti cum exercitu commilitis, qualem vix memoriae paren tum celebrant, exercitato, opulento, agili, ex omnibus terrarum gentibus conscripto, quali

ad filutem orbis Christiani festinares, obiter sic transegisti, te uerso, fuso, caeso, profligato, praemium lectoriae, tot oppida, tot urbes quot restabant, vix celerius adires quam intrares. Ne fortuna quicquam imputares, nilui, praeter Deum, animos, ac ferrum, attu-

tulisti destitutus copiis aut viribus, stipendia ac militem ab hoste tuo cxegisti qui, pleris que in locis, partibus, a quibus steterat, dissi

sus, animos victori protinus atq; operam addixit. Quae cum omnes merito mirentur, singula sic perfecisti, ut ad omnia nunc primum orbis haereat atque obstupescat instar fulminis, quod vix conspectum, ita venit, urit, desinit, ut prius obuia accendat, premat,

dissipet De quibus aliquid dici urus, quid

dicturus sum, aut unde initium nunc sumam λNam si Rhetorum praeceptis obstringendus animus, qui, vel in disciplinis, seruitutem odit, aliena Majestati tu et tribuenda erunt: quς, sic propriis abundat, ut, qua omne aeuum patet, qui sunt, qui fuerunt, perte illustrentur.

Parentemne tuum hic commemorem, inui

SEARCH

MENU NAVIGATION