Danielis Heinsii orationvm

발행: 1642년

분량: 777페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

olatum scribendi ad amicos ii Iecenseam , quo nonnunquam solo perire sibi diem saepe querebatur: Quotidie aut Galli, aut Germani, aut Itali, aut Angli aliquid ex eo quaerebant , cui respondendum cs-sset Nemo enun dubitabat, quin qua cuncti ignorarent, unus in hac urbe ellet, qui sine ulla explicare molestia posset. Fuit fuit illud tempus , cum in una hujus ciuitatis domo , unus homo pilares linguas quam Europaeorum quisquam teneret. Fuit fuit illud tempus , cum unius in hac urbe viri domus, orbis uniuersimus eum esset. Cum remoti Maronitae Arabes, Syri&AEthiopes , Persae ix Indis nonnulli, eum in hac

urbe hominem haberent, cui mentem animi , lingua interprete explicare possent.

Haec ex tuacta, uersa deleta, praeter nomen ejus , nunc sunt omniaci neque ullum

nisi ex ejusdem liberalitate regia solatiurn relictum est. Nam cum amplius prodest e praesens Academia non posset, totam huic peregrina eruditionis suppellectilem reliquit qua jam omnes hac in parte bibliotheca prouocamus. Verum quo praeclarius hoc munus tuum, magne heros esse Omnes fatemur, eo magis imbecillitatem nostram agnoscimus. Nam quemadmodum Achillis arma eo interfecto ne mouere quidem quisquam poterat cita tuum illud i-pientia:

82쪽

DANittis HEIN SI Ipientia instrumentum , videbunt omnes nemo uniuerso forte victu unquam. Sed

de illud quoque magnitudinis tuae futurum et iudicium QAotquot enim ibi volumina relicta erunt, totidem de ignorantia humana xliuore spolia videbimus: toties occulta magni tui nominis mentem animumque nostium inflammabit memoria ooties, qui laudes tuas praedicare nolunt, eruditionem tamen tuam admirari cogentur. Tu vero, o excelsa anima, quae soluta parte imbecilliore tui, de liuore de fortuna, postremo de morte ipsajam triumplias, quam insigni vultus conflantia , magna inciatis praesentia, sine ullo gemitu aut noerore diu venientem fortiter vidisti , tandem etiani

sustinuisti, qui ingrato orbi qui majestatem gentis tuae in conditione tua ferre non posset, maxima cum voluptate illum tuum

Regum Principumque tradescena spiritum surripuisti , jam in dignitatem vindicata

tuam, spatia immensa acris peruagaris jam quam vivo inuidere gloriam homines malebant, saltem sepulto concedent. Quicquid tu aliquis odisse poterat, partem ejus O bi vis paulatim consumsit quod e morborcstabat, tellus jam tenet. Tu in ore , in

animo cris omnium nominisque ma nitu

dine orbem uniuersum diuturnitate autem famet, vastam temporum profunditatem aequabis.

83쪽

aequabis. Salve vera Se postrema soboles Sca-li erorum, salue heroum 1 inguis, aliae lite-x rum princeps , salite inuidia victor , salue domitor monstrorum: alae , aue , de aeternum vale. Quod si quicquam cogita- tionum humanarum in te st relictum , si tuorum curam adhuc geris, si qui te parentis, praeceptoris loco semper coluit, quem tu filiorum primogenitum vocare soles , ad quem ex ancti ima haereditate tua, quam

majorem tibi est non sinebat virtus , par tem peruenire voluisti, cui scripta tua, hoc est, mentis tuae ac ingenii pupillos, commIssiti, si illius in hac luce constitutus, hac tuorum gratulatione, inter Julii tui ample-Xus, a quo totus jam est in deris , si mei, mei, inquam, meministe adhuc potes, o Pater, accipe postremum hoc munus, quod cum vitae meae acerbitate, cum lachrimas, cum sordibus, cum gemitu a me tibi offertur. Ego orbus optimo parente, praeceptore destitutus , jucundissimo suauissimoque studiorum teste ac patrono priuatus, inter hostes literarum humani generis propudia, in caliumniarum Sc improbitatis coeno volutari porro pergam : donec tecum cum

ipsi aeternitate coniungar. Vo autem, NO-bilissimi Amplissimi Clarissim1 viri, voLque praestantissima ac lectissima juventus nunquam in hoc auditorio augustum Scali

84쪽

DANIELI HEINs Irgeri vultum videbitis , cujus corpore cum vacuum hunc locum videtis, omnibus scientiis ejus ac virtutibus vacuam Academiamelle cogitate.

Ad mpti mos cademia Curatores, ct urbis L grunensis Consules , de Onumento eidem ab iis de

crero.

Martium Plincipem, in hanc urbem euocastis, nemini dubium esse potuit, quin quae ubique sapientia studia jacerent, ea copiis vestris atque industria in hac urbe vivere ac spirare inciperent. Cum eidem autem mna ipsa ciuitate felicissime defuncto, monumentum publice erigendum decreuistis, videmini mihi gloriam .existimationem vestram eodem hoc in marmore, in quo nomen ejus, insculpsisse. Videmini cum in mortalitate illius viri contendisse, iisdemque quibus ille alis ad aeternitatem eniti voluisse. Nam si quisquam post memoriam Ortalium in terris, cui, cum cadem lege natus esset, mori pariter cum omnibus necesse esset, omnem mortis vim ac potestatem longe euasit sit quis altius ulchro suojacet,&cum corpus terrae naturaeque concesserit, gloriam cum uniuersitate rerum adaequa- uiti

85쪽

ORATIONES.

uit is piosecto ille est, hi cumjam nullos tuo amplius possetis , mortuo honorem

hunc exhibuistis. I Josephus caliger est, inquam qui non admirationem sui, sed stuporem posteris reliquit. Cu)us incredibile

ingenium , atque ardor mentis, tanquam fanam quaedam aut fax publica , e coelo his temporibus delapsa arte omnes, OmneS disciplinas illustrauit cujus inexhausta memoria, linguarum omnium ac rerum, quoddam quasi receptaculaim, aut abdita vorago fuit. In quo ipsi experiri voluit Natura, trum plura obtrect are improbi, an admirari

eruditi ac honesti possent. iii imperio majorum atque antiqua dignitate spoliatus, faeuientis impetum Fortunae primus retardavit. quae cum at uana temulenta quaedam ac insana foemina, in domo illustri mina, quaecunque squam obuia raptaret, frangeret,ac laceraret, immortalitate eam literarum eXarmauit suis autem, quia caetera non poterat,

ereptam ab hac dignitatem atque existimationem reddidit. Neque dubitandum, quin quod vestrum de hoc homine judicium postabitum e terris fuerit , orbis uniuersus jam exspectet quin opinionem de hoc viro tam coelesti suam , ormae quae ubique vivunt gentes, confirmari optent quin suffragium sententiamq; vestram ultima propemodum Barbaria, de tanta ac tam inaudita hactenus

tirtute

86쪽

6 H eam S 1 Ivirtute poscat & silagitet. Inprimis vero, parens illa artium acci rinceps Gallia , quae ciuilibus vexata jam discordiis tot annos, suorunaque caedibus ac sanguine inuoluta, virum liuncinuita olim vobis tradidit, tmater qua dam impos sui, de potest te mentis tot calamitatibus dejecta , ab uberibus hoc pignus tum auelli pasi est , nunc

paulatim )ace recreata, lamore litterarum

flagrans, solum iunc miratur, loquitur ac obstupescit cum adhuc vitium colerex volebat ac amplecti non potuerit, lacinorem saltem ultimum, persoluere desiderauit. QAod animo nunc toto fieri a vobis optat,

postremum hoc decretum, tanquam Oluntatis vestrae testem vitiinum implorat.

Etenim si , ut prudenter olim a Solone dici una finis expectandus est, recte judicetur, post actum fabulis supremum plausus excitatur: acet eruditi ille orbis plandor anima ac fama illa iterarum quae supremum hoc a vobis debitumque tot virtutibus suffragium requisit. Non quo magis innotesica qui celebritatem atque gloriam bique jam diffudit non uteruditis commendetur, qui jam princeps literarum ore omnium ac Rex Musarum judicatus est; sed vi nerui inuidia ac poplites, tanquam acutissimo mucrone ac gladio sum agio hoc vestro succidantvi vijugulus calumniae petatur:

quae

87쪽

quae ut bellua immanis ac cruenta, adhuc cineres exitincti, adlluc stari reliquias inuadiici neque finem ibi ponit odii , ubi vitae ipsa posuit Natura. Nam cum relliqui hominibus , conditionis strae imbecillitas pari Ocanetur , cujus proprium errare .labi, huic soli nihil ignoscendum putant, qui virtutes tantum maximas immodice oderunt.

Sed quemadmodum in mari Siculo, in quo Virilem oberrasi antiqui ferunt , Scyllam esse quandam fabulantur , formosissimam puellam , cujus inguina perpetuo allatrant canes ita omnes magni hujus vir siue errores siue naeuos , monstra atque abortus quidam literarum ventilant, excutiunt, atque urgent qui ingenii caelestis majestatem nec intelligant, nec tangant. ubi ut magis recordatione tam inusitata laudis ac virtu- Vulnerentur ut acrius odisse incitant, quae, nisi tales essent , admirari satis nunquam possent, non in chartis tantum sicut antea&libris, sedi in saxis ac lapidibus, inuit posthac ac nolentes, laudes caligeri ac commendationem legent. 'uaecum calamo pro dignitate scribi ab humano enere non possent, ferro admodum prosunde in marmore incidendae erant Vt non O do in priuatis hominum mus eis ac tricliniis, sed Min templis, hoc est , proprio diuinitati loco, Cccurrant Satis jam ptiuata laude

88쪽

commendat i erat, qui terrarum orbem nominis celebritate occuparat publica requirebatur, quajam totum vobis virum vindicastis. Et proscino, quamuis magnus Caesaris parentis ejus Jam receptus coelo animus, extra fortunam atque inuidiam, in ipso nunc aeternitatis sinu conquiescat, cinanes insta sese curas hominum contemnat Oamen esse indignos deposito tam inuidendo itiobrigas existimo quibus quoties accedit peregrinus , digito sepulchrum viri tanti demonstrandum cst quem ibi situm esse nemo sciret , nisi quidam superessent, qui per sese aut ex aliorum scriptis meminisse possent. Nemo caligerum hic ouaeret , quin continuo inueniat ac deprehendat neque tantum oculi peregrinorum,

sedin animi ac mentes, in his ductibus, his literis, in hoc monumento vestro, in hoc testimonio elogioque habitabunt. Exultabunt eruditi ac praestantes viri, contabescent improbi furiosi peregrini vero, nusquam liberalius virtutem ac scientias haberi fue-buntur cujus certissimum indicium suffragiumque est, quicquid jam defuncto exhibetur. Et cum omnium judicio post mortem liuor evanescat , aut paulatim magnis virilitibus concedat ucstra quoque gloria benignitasque cum aetate accrescet quo major omnibus videbitur , cui postremum hunc

89쪽

hunc honorem habuistis, eo luculentius de vobis quoque omnis sentiet postea itas. Et solescet indies illius viri nomen, quo Orem nulla aetas vidit, nulla isitan videbit.

Vastum illud, prodigiosum ingenium, admiranda illai stupenda posteris industria,

illa tot linguarum scientia, uot sine admI- ratione numerare nemo potest, diurnum illud de antiquitate tota judicituri quod mo- miramenta ejus singula testantur, non latere magis quam deleri aut extingui potest; led cum immortali vestra laudes, supra vim an norum .inanes improborum motus, supra sectiones aemulorum, semper eminebit ac,

tignis quidam, semperi per uniuersum

orbem, latius emergeta erumpet. Vos supremus eruditionis magistratus, Senatus quasi quidam literarum, quibus nostrae cura Academiae incumbit, cum patriae Parentibus Josephum caligerum in hanc urbem

euocastis, viventem omnibus honoribus ornastis, mortuo ad aeternam exstino i recordationem ac memoriam , publico sumptu monumentum decreuistis inuidiae ac ma- probitati obviam eundum judicastis indelubro publico, virtutes ejus omnibus legendas dedistisci nihil quod a vobis exspectari humanitatis poterat, aut superstiti negastis, aut defuncto jam a vobis praetermissum est. Tu pro summa mannanimitate tua ac morer ς liteIa-

90쪽

DANIELI HEINs II literarum, Ili obit me , unicum humanitatas Belgicae exemplum, in cujus anima, ipsa studia haec nostra cresceres forere videntur , primus in hanc curam incu-

lem posthac neminem idebis , pro amore solo ac beneuolentia , a x infimum autoritatis tuae pondus reddi i iiiii QAlcqiud restat, nobis id committi- te. Nos ingenii humeris inuas ceruicibus supra ipsa Mausolea, quae expressis hic vi ictas , ipsa inuidia si celante ac rinnente rustra Regem nostrum cxtollemus ac lo-i cabimus quam ipsi per nos folle adferre non posscinus , a memoria diuini vir , abide illa plusquam humana , fauente Deo mamortali , vim dicendi ac scribendi mu

tuabimur.

GRATULATIO,

deratos ovir

Vod utrisque norium, liberis nepoti- busque vestris pariter ac nostris, seu 1 tum sit ac felix Priticeps crentissime , Vos Patres celeberrimae trique nenti, foedus,gratulamur, quod, cum bonoDeo, a quis

rater

SEARCH

MENU NAVIGATION