장음표시 사용
161쪽
ORATIONE I9 deo interpretum ingentem manuniano IlpIO
fanos illos barbarosque, qui duo siccuti
sunt, ut cinepte loquerentur, Mautor tenebras offunderent ac noctem , sed praestantes illos, Alexandrum, Joannem, Ammonium, Themistium, Simplicium inui cum
Omnes Vera laude, nemo tamen est ex illis,
qui non aliqua peculiariter excellat Perspicuitate Alexander, libertate Joannes , diligentia Ammonius , facilitate Themistius,
eruditione vaga quadam idis ius Simplicius quem profecto virum, fecialem , patratum quasi patrem, Aristotelis vocare ac Platonis soleo ita studiose hoc agit. Huc
accedat Andronicus noster, omnium aetate forsan primus quem felicitate nostra ante menses aliquot inuentum, maximo labore emendatum ac Latine jam loquentem, Vestra autem liberalitate ab indoctorum potestate emancipatum ac dominio, hac inama, non Feretrio, si Diis placet, aut Statori, sed in arce hac Apollinis, cum bono Deo, Musis memoria: sicraui qui non libros de Natura, non de refellendi arte aut disputandi, quibus vita haec carere potest, sed quiveram solidamque vitae sipientiam ac rationem docent, Sole ipso, ipso die clarius interpretatur. Neque de Plutarcho quicquam adhuc dixi qui compendium scientiae, prudentiae thesaurus, mare antiquitatum vita us que
162쪽
que gentis&dminus quidam promicondus est neque quanquam longe antiquiorem,sunplicem, venustam, ac facundam, ultra quam fortasse illa potest, sed inaffectatam tamen , Xenophontis suauitatem attini QAantum Di Deaeque, ignorant, quanta voluptate ac oblectatione carent, qui haec nunquam degustarunt aut, quod satis admirari equidem non possum, lingua aliena potius quam sua, loqui audiuerunt Nam quod nectar, quae ambrosia excogitari potest, quae Socratica dissimulatione illa&lepore sit jucundior Gam de Plinio quid dicam 'tu naturam uniuersam rutrumque mundum , plane inustata ante caeteris audacia, praeclaris illis sex triginta voluminibus inclusit Z qui imperio Romano , cui terra habitabilis cessisset, coelum quoque adiecit quod non armis aut vi bellica , non ullo aut ariete aut balista, sed sublimi animo an lustriaque expugnandum fuit. Quodsii laudem illi merebantur summam, qui ignotum Populo Romano animal, elephantum puta aut marinum passerem , spe es an dum primi exhibebant, si Pompejus ille Magnus, tertio triumpho , quem superbus victor de piratis, Asia Pontoque egit, Lunam pondo
circiter triginta auream monstrasse dicitur; quanto majus fuit, Solem pariter ac Lunam, cum errantibus ac fixis , nondum sitis eo
163쪽
tempore Italis perspecta , omnium aspeetii subjecisi eΘquibus animalibus, ut Plato loqui solet, nihil Deus natura magis admirandum fecit. Atque hunc quidem ipsum quo piaculo omisi: cujus magnitudine animus as surgit, .commemoratione bl , quas ad
occursum diuinitatis commouetur aut memoriam cujus coelesti suavitate ac lepore, incantatus quasi, impos mei sepe vixi. Inpriami tamen , quoties ambitiose istos qui cum votis singulis luctantur , qui optando sepe pereunt miselli, neque optare tamen desinunt, aspicio Alcibiadem posteriorem consulo quasi e specula nim uniuersum genus hominum videre vidcor quorum vix est quisquam , qui non aut sperando aut optando consenescat alii quippe opes, abi honores, alii longa uitatem, alii liberos, alii 'gros, alii alia exoptant supra autem in x-elsa quadam rupe senem quendam, facie
agresti, barbo stupidoque aspectu, simum, ac gibbosum, palliastro scissili indutum talis enim Socrates depingitur qui nihil praeter animi tranquillitatem optat, ni autem Deo caetera committit. Sedebat inter libros
chartasque suas hic senecio, cum nihil praeter Alcibiadem Athenienses loquerentur, ardentem animum adolescentis adulatione nimia sors infammaret cum de Hellesponto ac Byzantio, magnaque parre Asiae, jam
164쪽
7 DANIELI HEINs II triumpharet. Idem , cum fortuna de hoe ipso triumpharet, tutus eodem loco ac securus sedebat Sedebat , inquam , paup ac deformis senex, quem ne inter muliones
quidem suos quidam aestimassent, qui aetatem
tunae rationem subducebat quae plerosque, quos in aere suo habet, petulanter admoduit exercet opes, quas pleriq; petunt, rex Lydonim impetrarat, sed ut caperetur dignitates, quas plerique ambiunt, Miltiades tenebat, ut in vincula conjectus expiraret. Priamus Ongaeuitaten , sed ut tot horum uncra propemodum quot annos numeraret. Agro SplurimosThemistocles, nec famae minus, qui vix apud Barbaros sepulchrum profugus inuenit. Quae cum diligenter obseruant, solus neque optauit quicquam, quae carteritimerent, sortiter contempsit. Omnes paupertatem timent Socrates contempsit omnes
mortem horrent cille vero etiam optauit. QAippe cum jam manu poculum teneret,neque amplius quam haustu unico a morte abesse , nondum desiit mari. Nam cum amicissimum adolescentem, nomine Phaedonem, tristem admodum videreti perculsum, Salui, inquit, Phaedo noster sumus. jam de pallo coc itandum. Alii mortem hominis intellium , ille incolumitatem sui vocabat, Semper enim mori didicerat dum viveret, Sc
165쪽
contemplatione mortem contemnere animus non potest. Haec exercitatio quietem amat, solitudinem exoptat, , ut Sacra antiquorum longum pertinaxque silentium requirit. Si quis enim ultimum humanitatis bonum semel si ecutus cst, is prosecto nec timere amplius cum multis, sperare aliquid cum Socrate audebit. Cum enim corpori animus, animo rariens ipsa, menti vero imperet Deus; si quis ita vivat, ut a populo corpus, mentem ab animo, quantum potest fieri, sejungat, secum vero de cum Deo vere optimo ac Maximo conjungat, solica selicitatis viam est ingressus Quippe, talia cum aliis conueniunt, ita unicum felicitatis instrumentum , mens est quam si quisquam ita colat, vi ab omni pulchritudine oculos, ab omni aures strepitu auertat, sensus vero ita caeteros cohibeat ac moderetur, ne vel hac
vel illac quicquam peruenire ad eam positquo turbetur , quasi enim clauo quodam sensibus assixa mens haeret in quamuis partem facile impelli solet toti autem illi
sine cura vlla sit intentus .in contemplationem veritatis serio incumbat, omnem regiam conditionem quam longissime excesiit ultimo felicitatis nostrae termino
166쪽
r DANIELI HrINs II versatur veri intellectus scilicet , mei. Quae adiri nullo sensu, nuthi ratione externa pervideri possunt. Sicut enim vehementer erret , qui ut imaginem intueatur pulchram , aures admoueat, aut ut harmoniam
audiat venustam, oculos intendat ita qui ad contemplationem veritatis aliter quam sola mente perueniri pollia credit, frustra laborat. Sana ne mors quidem interrumpit, sed absolvit ut qui semper corpore initito umbram veritatis assecutus est, exuto us onere, ipsam cominus intueatur. Hoc a Melit accepit beneficium, hanc elicitatem Anyto debebat Socrates. Stabant a carcere non procul, in quo homini sanctissi- mox vita abeundum erat, foeda scelerum mancipia , qui ultimum fortasse excedentis gemitum haurire exoptabant. Ille
vero aliud agendo lepide gressus est 'oti autem populo Albeniensi triste lacerbum sui desiderium reliquit. Si quis quaerat, cur tam pauci ita se exerceandi breuiter id dicam: Paucis vacat Alii in aulis , alii in Reputat ca corrupta, alii in foro vivunt ubi
sensus animum,animus inuoluit mentem,lae
intenta esse bono suo possit. Quod si rhetorem in castris, diale nicum in foro , mathematicum in vita meditari posse cxistimamus; credam eos quoque intentos sibi csse, qui sic. vivunt. Illa vero pars diuina, cum abire a
167쪽
minabus recedit. cum lassicum ipsa vivit, nulli quicquam inuidere potest. Cum placere sibi coepit, omnes voluptates praeses pernit veram nim solidamque inuenit. Equidem , ut de me rursum aliquid hic dicam: Ego quoties Rempub. hanc meam, cui me praeesse voluistis video, cum illustres illos ciues hic contemplor, quorum corpora naturae concesserunt , animarum autem in hoc
ipse loco vultus ac imagines seruantur, fieri non potest, quin hilaritate maxima persundar, quin tranquillitatem meam regnis aliorum iotentiae opponam. Si enim nemo ita sitas hactenus munire ciuitates potuit , Vt,
cuna hostes exclusisset, curas quoque arcere
posset; longe me feliciorem, qui apertis cani mei foribus, tutus securus vivam. hi habenda subditorum aliqua est ratio, hi sunt illi vir , quos in tam angusto loco mecum conjunxistis , quibus Magnus Alexander, quodjam vivat, C. Caesar, quod adhuc trium 1 et omnes denique, ubique Reges immortalitatem debent suam. Hi sunt sapientiae magistit, praeceptore veritatis , rerum ac scientiarum omnium consulti; delibuti dis cerpti ex aeternitate animi. gorum alii sex centos , alii nongentos , alii bis mille annos sunt locuti humana vitae breuitatem claritate mentis extenderunt. Cum his maximisi de
168쪽
de rebus suauiter conserre, quanta est voluptas cum his ocos pariter ac seria miscere, quantum oblectationis habet Quod si institutum nostruma hanc vitam, quidam semiliterati, siue in foro siue alibi, contemnunt, qui aut prehensando, aut cursando,aut facundiam locando, diem ineptissime consumunt,
jam profecto pares sumus. Quippe nisi hos
vicissim contempsissem, nunquam ab eorum instituto recedendum nobis judicassem Animus vero , incredibili amore iterarum fagrans,liberum a vobis, cogitandi, commentandi, contemplandi locum .pulcherri naum hospitium accepit Gratias ergo, Nobilissimi Amplissimique Viri, vobis habeo
quas si ulla reserendi ratio excogitari potetit, ne de illa quidem cogitare desinemus. Quicquid enim in diuina hac Musarum aedeApollinis oraculo ac templo, vestris, quod hic ne cessario fatendum est,auspiciis,labore autem nostro atque industria, sc liciter excogitari, ob seruati diligenter accurate annotari poterit,
id omne laudi vestra atque existimationi cedet. Et quandoquidem magnitudine animi, summos imitari Reges Principesq; jam carpi, stis, quorum instituta hactenus probastis, eos voluntate quoque in hac diligentia aequate. septuaginta librorum millia Ptolemaeum instruxisse, quorumPhalereo curam commisis. s. unci Caesar dictato ,donu omnium foris que
169쪽
it neque populum victorem sine hoc sa-
pientiae instrumento, vivere, ut Oportet, posse existimauit Augustus , cum haereditate curam hanc suscepit, , quod inchoatum a parente erat, animose absoluit. Quod si illam Martis vrbem, bellici furoris sedem, 'uae semper arma vel inferret sua, vel timeret aliena, publico hoc sapienti armatio carere haud posse principes terrarumjudicarunt; quonan illa modo,quae deuota dedicata, consecrata est Mineruae, quam tot alia respiciunt ac intuentur gentes, quam Germani, Galli, Ancili, Poloni atque alii quotidie accedunt, ut ab ea vitae cultum sapientiam, atque eruditionem petant, istis sapientia magistris carebit Atque ita est profect o Viri summi, sicut opulenti domum ciuis, quae in rutis prope excurrit laxitatem, cujus pauimenta opere mu-sitio, transmarino marmore parietes, auro argento distinguuntur laquearia, in qua omnia eximia, sumptuosa, admiranda sunt, sine tamen supellectile nemo habitare potest: ita Academiam hanc vestram, quam mirantur omnes, sine necessaria hac eruditionis supellectile, absolutam esse non poste, Omnes fatentur.
170쪽
In bitum Clarissimi celeberrimique Viri Ehilippi C
SI, quam sitatum est efferri homines in
terris, tam vulgaetum citet, viros magnos quos orbis 'dmiratur, mori nemo sibi aliquid in publico dicendum de virtutibus existimaret. Nunc, cum, hoc praesertim tempore, magnorum tanta sit penuria ac paucitas virorum, ut cum singulis qui moriuntur, ipsa prope eruditio ac litera efferri videantur ca- endum nobis ci inprimis reor, ne, quos ad exempla laudum atque aeternitatem nominis natura genuit, sine ulla commendatione, tan- ouam iugitivi, elabantur Romanos quidem p legimus a Graecos, quorum literiSac sapientia ad vitae consuetudinem tiributi sumus, ne in castris quidem, in conspectu hostium ac bellico tum ultu commisisse,ut non, quoties praeclara virtus aliqua e terris emigraret, parentes quoque, patriam, ac genus uniuersum, ejus, qui destinctus esset, commendarent. Publice enim interesib ad exempla morum, qualis quisque in vita cxstitisset: ad cujusque autem inortem , quali quisque animo excedereti vita quippe ut ab actionibus praeclaris vitam , ita eas illustraria constanti morte quaecum exitus sit hujus scenae supremus quasi actus , fit plerumque, ut eo magis omnium in sese ocu-