장음표시 사용
181쪽
geic , quam mentem uniueis an Cluilio traderet aduentantem quoque, sed quod festinantibus videtur diutius cunei antem, ut molesti creditores solent, posceret ac flagitaret. In extrema hac necessitate assiden
dentes sibi aliquot Theologos habebat qui alloquiis assiduis ac monitis, pacem illi, si
quid animo haereret, cum supremo numire ac hominibus conciliarent. Ab his cum de immortalitate animi nonnihil ex occasione ageretur, intentior quam ante ac cum
aliqua, ut in hoc morbo siepius solebat, indignatione, Ne Strabonem quidem suum, hominem in hac militia , quam Christiani militant, paganum, de hoc dubitasse dixit. Quanquam enim sciret, non dimensionibus locorum , sed constanti fide ad coelestem illam terram perueniri eos tamen, qui de iis Quae profani homines naturae beneficio de-hniissent, dubitare auderent, scarabeo potius quam homines existimabat qui profecto ipsi, si de mente nostra aliquid hausissent, quamquam inter sordes ad quas nati sunt saeces, facile intelligerent , diuinam illam
partem, quae tot pacia locorum, tanta mala, tot montes, totum denique hunc orbem
uncti instar capit, ac, quod omnibus his
majus est, ad rationes vocat, cum hoc corpore non terminari cui quamdiu haeret, nisi
prorsus stupet, vim inserti e societate ejuS
182쪽
ico DAN iELI HEINs II ac caliginem offundi sibi sentit. Intercesserat jam pridem illi, ut mortali sanguine ac
propagine omnes oriundi sumus , cum Isicio Pontano , viro excellenti, de re Ceographica nonnihil controuersiae quae ad velitationem ac ostensiunculas erupit. De quacum prudenter , qui tum aderant amici v- . triusque monuisient, totum hoc ex animo
delere se prosessus est. Sciebat enim vir clarissimus , a Christo suo, cui semper haeserat, jam consecrandus, quemadmodum informe hoc corpus, nisi prius gloriaercstituatur, ad posscssionem filiorum Dei non aspirat , ita ardentem odio ac studio vindictae
animum, ad elicitatem suam non admitti. Sanguincini carnem, ad felicitatem ejus non admitti, qui e cauce pendens, interlaniatus ac tormenta , sub immani illo onere
depressit quod ne cogitando quidem quis-
ouam nostrum hactenus accessit, anicquam
his remum illud sacrificium parenti consecraret, tortoribus ac carnificibus ignouit. Audivistis finem ejus viri, cui pares oppido quam paucos aetas nostra tulit ciis artibus ac disciplinis, quibus animum emancI- parat, forte nec superiorem vidit Cujus quidem varios errores, casus, acaduersa, qui putabit, nihil obstitisse tamen dicet, quin ad voti sui portum, a columnas, ut Geographiloquuntur, Herculis peruenerit Linguas
183쪽
orbe suo nusquam peregrinus, 4bique natus videretur Liberos reliquit duosci tanto omnium com miseratione inam di gnos, uanto orbitatem minus sentiunt. Quibus
ex hoc uniuerso, quod in cni, eruditio totum possidebat parens , nihil praeteructum& penuriam , relictum est. Volunatem qui post obitum exsequerentur, viros praestantissimos acceleberrimos dilegit Petrum, scilicet Cunarum, Academici Senatus Praesidem , Antonium hunc Thysum,
ac Euerardum Volstium Amicos mecum, praeter illos, aliquot communes habuIt. In ter caeteros , caligerum a Casaubonum.
inter eos qui supersi in hodie Johannem
Meursum , Thomam Erpentum merar- dum ossium, clarissimos artate nostra viros qui ossicia, quaecunque excogitari pos sunt, aegro, aut post mortem, praestiterunt. Inter primos autem ac praecipuos, Richardum Joannem Nereum, Theologum doctissimum cui libellum sacrum, se autore scriptum , ante obitum commisit quibus omnibus , Cluuere optime ac praestantissime, memoriam moestissimam ac luctum re
liquisti. Reliquisti Magnae Graeciae , quae
184쪽
summam a te poscit manum.Reliquisti Graeciae, quae opem aliquando expectabat tuam. reliquisti tot autoribus, ac inter reliquos,
Straboni, quem tot locis emendasti. Reli quisti uniuerso orbi, de quo illustrando, de
scribendo , ac delineando, cogitabas. Reliquisti niuersis literis ac cruditioni, quam unius causa uniuersam exornabas. Nam ex parte quidem tua, nisi duriores aequo acina- imites limus, etiam gaudendum reor. Non jam de angustia pulmonis ac spirandi quere iis disticultate non uxorem jam cum mortacolluctantem , inter meditationes tua audis non de liberorum patrimonio ac tuo, suo fortuna jam superstiti abstulerat, sol- dicitus ac moestus sedes non undantem sanguine Europam, non distractos populanum dissensione animos, nec foedissimas doctorum inter se contentiones,& extremum no- stro tempore venenum, personatas amico
sum laudes , detestaris. Alium in orbem, nauigantibus ignotum ac cographis, trans latus es. Vbi non, ut ante sumina ac sontes, maria ac syliras, oppida .lucos, ut, solebas , non Pachynum tuum, Lilybaeum ac Pelorum, non Italiam, terrarum dominam, ejusque principem Romanam urbem, sed coelestem allam ciuitatem vides, iras sursum quam tot flumina exhilarant ac ingunt ciuitatc sanctam ciuitatem Regisma Ini.
185쪽
in agni In qua nihil cuiquam deest in qua cuiuis exhibetur quantum quisque optat: li in qua denique, vi vir Sanetus loqui solet, bonum suum quisque intelligit a quaerit. tale quidem prima hinc avulsus es sed quam vigiliis ac animi contentione , vltra senectutem plurimorum produxisti. Opes enues atque arctas reliquisti sed nec beatorum animae has norunt. Ac ne sapientes quidem qui peculium cum foenore in animis reponunt. Et paupertas antiquissimum virtutis patrimonium, ac sapientiae vernacu- d la a viris magnis nuncupatur. quae in Aristide, ut cum veteri scriptore loquar, justa, in Epaminonda, strenua ac prudens, sapiens in Socrate, facunda in Homero, in non pau- cis erudita fuit tecum , optime Cluuere, terras omnes vidit ac mensa est Liberos desertos ac parente orbos reliquisti sedi tales patrem suum habent. Et habemus ma- trem omnium communem, Prouidentiam
tales maximIe intuetur legislator noster, pullos quoque auium ac nidos , in tutela sita habet. Sed praestantissimi supersunt viri: quorum tu humanitatem tape praedicasti. Supersunt, hoc loco adsunt Curatores Academiae, patroni tui, nobilissimi clarissimique vir , quibus ocium libertatum tuam debuisti nos Germaniam, Siciliam,
186쪽
1 DANI rLI HEINs II italiam, debemus qui pro copiis, quas prudentissime impendunt, pro considio quo Valent, ne hic quidem defuturi sunt. Si quis honos superest desunctis, si quid pia recordationis alibi relictum cst, si contemptum reruditionis, qui hoc tempore grassatur, cum domestica calamitate ac familiari, cum impensa valetudinis atque ipsa morte, depre icari magna atque illustiis virtus potest se lbunt peregrinae quoque gentes , quarum regna, ditiones, atque imperia, illustri loco posuisti, tantis meritis ac cruditione virum, plurimis ad vitam eguisse cum funambuli ac moriones a principibus alantur equi
quoque ac canes , ad virtutis gloriam aut Voluptatem, saginentur. Audiat Fortuna ta-amen, magnis animis aduersa, cum qua hactenus luctatus es. Tu desertus prope ab ea ac neglectus , totum terra orbem, illustrandum tibi pariter ac contemnendum, elegisti. In Europa, Asia, ac Africa, in quibus di- .gnitates quidam atque honores , opes alii
atque aurum, Omnibus omissis, consectantur, inuenisti dignius quod ageres. Intelligere ipsas ac complecti ratione voluisti Principes prouincias, Germaniam, Siciliam, Italiamque, ita devinxisti tibi, ut non eos modo qui nunc spiritum in iis ducunt, sed Veteres scriptores, quos tam multa docuisti, laudis tuae instrumenta atque lieroicae vir
187쪽
ORATIONE s. uestutis habeas. Habiturus quidem, quamdiu eruntea omines in terris, qui aut scripta tua legent, aut illarum positum ac formam, non ex ipsis, quod immensae molis est, sed ab industria ac cura tua discent. Italiam nos quidem certe, quam , ut alteram pupillam, viris micissimis in terris commendast i, tanto stulo, labore, diligentia, ac cruditione, non inquam tantopere demeruist i, inter lay- ,ridis amoenitates ac delicias, sed in Batauia, suprema libertatis arce, a te descriptam ac renatam, inter monumenta ejus ac trophaea suspendemuS.
QVod frequentes ad exequias praeclari
praestantilliinaique viri conuenistis, recte ac ordine a vobis factum reor. Non enim corpus, in quo habitauit id quod quisque sumus, ut Platonici loquuntur, ea lege in terra ponitur ac collocatur, ut cum faecibus ac sordibus perpetuo putrescat, sed, ut animus hic noster, cum hospitio hoc ruinose ac de imi, in quo sapientia arcanain arcana creatori S sui, coluit, tractauit, intellexit, maxima cum voluptate aliquando ad gloriam jungatur. Huii thesaurum in hoc asculo gestamus,
188쪽
is DANIELI HEINs II. equo, ubi spiritus excessit, ouicquid superest, contactu foedum visu triste, ipsi recordatione sordidum, ac, nescio quo paci o, Omin O- sum videtur. Neque alia de causa Populus
Romanus, cum ad curam animi ac corporis contemptum , leges prope omnes , omnia conferret instituta, tantas funeri impensas, tantas corpori defuncto eremonias adhibuitri ratus ut, videlicet, hoc quicquid est, quod juxta belluae nobiscum laabent, Vngerent, pollincerent, lauarent praefixas,libitinarios, ac vespillones vestes, ornamenta , ac coronas, procurarent. Idem usitato ritu collocarent, idem publice Terrent, idem sepelirent , ac in cinerem , cum fragrantissimis odoribus, unguentis ac liquoribus redigerent inserias postremo, epulas, ac luctum, quidam consecrationes quoque, huius causicelebrarent qui cum veritatis nostrae sacramentum i norarent, notas tamen quasdam eius ac vestigia seruabant. Quorum nos CX-emplo, id quod ultimum mortalitati nostrae in hac vita superat ac restat, viro optimo ac praeclarissimo nunc persolvemus. Cuius cum
memoriam ex tot annorum consuetudine
infixam atque insculptam animis geramus, tempus est, ut cum jam corpori litatum sit,ad animum, eiusque imaginem ac ductus, quis que se conuertat. Qi; cum multum sint ab alteris diuersi, solis au imisvideri,neque aliteaquam
189쪽
quam verbis nermone explicari aut depingi
postulat quem ut diligenter accum cura audiatis, non tam mea quam defuncti causa, fagito a vobis, Auditores, ac contendo. Ante omnia, cum more singulorum ac ingenia,
pro patria plerunque censeantur, quo piaculo Batauiam dissimulaburaus 3 Quae ut laude bellica ac literarum, primas inter caeteras hac tempestate tenet; ita nihil elegantius aut bellica virtute illustrius Lugduno habet. quae Hispani olim viribus ac armis cinci a, hostem, non tam ferro quam conflantia, j
cit: eruditionis ac scientiarum matcr, literarum nutrix , nam ortalitatis anima ac vita: quam non tam in patriam, quam orbem, niuersum, tanquam corpus num aliquod diffundit cujus nominis celebritatem , urbes uniuersae , admirantur potius hoc tempore quam aequant Ex uberibus tam magna matris, primas disciplinas, sed ante omnia, amorem libellatis incredibilem ac prope ineffabilem, deduxit quem ne ipsa morte quidem imminutum aut extinctum reor Patre natus est Gerardo Bontio, reconditae ac summae eruditionis viro qui cum accurato atque
assiduo platonicae Philosophiae a Graecarum literarum studit , cognitionem Medicinae junxerat quam cum pari omnium utilitate atque applausu , annos aliquot in urbe hac catercuit aut docuit. Hoc pareute natus, quo'
190쪽
piaeceptore quae elicitas illius fuit uti iiDuci, animum ad disciplinas, Philosophicas
ac Mathematicas, astrologicas inprimis, appu- lit, adjunxit quascum maximo labore, nec nainori voluptate , sub Rudolpho iacilio, clarissimo eximioque viro, cujus nunc virtutes filius simillimus absoluies, tunc perdidicit atque hausit Saepius audire ex eo memini, Nihil dissicilius fuisse sibi, quam ex amoenis sima hac disciplina, cum familiaris ratio urgeret, in praescriptum a parente Medicina portum se conferre. Erectum, scilicet, ingenium ac pulchrum, veritate demonstrationum, ad principia naturae trahebatur quae impatiens terrenae faecis, non per Pelion misis, ut poeta canunt, sed diuinas animi conclusones, coelum suum affectabat. Mortuo parente,
ad profestionem Philosophicam admissus est.
ita tam en, ut eodem tempore medicinamcxerceret. In qua arte ita se continuo probauit, ut, cum singulorum ratio obscura ac distust, ideoque aetatis vltimae praerogativa, in adolescentiam vix cadat, noster cum experientia ac usu natus videretur. cum intra juventutis adhuc spatia consisteret, judicio ac animo maturus estet. Evcnit sub initia ac rudimenta tyrociniorum eius, vi grauissima in ciuitate hac contagio ac lues grassaretur. quae cum multos subito asstarct acquibus