장음표시 사용
201쪽
O s. 179 partim etiam pudendis, occupatam atque intentam tenent. Sunt qui sine Icnsu vitam omnem ac aetatem transigunt, transmittunt qui cum causas vitae numquam intellexerint didicerintque ocio, fastidioque ejus pariter ac sui, misere torquentur, Sc, quod eleganter autor vetus dixit, praeter propter vitam, non in ipsi vivunt Putes per praeconem publicum de nunciandum illis esse. Infra terram cile quandam, quae tot herbas, fruges, stirpes. animalia producit. Cujus siue liberalitatem ac benignitatem videas, nec est e est, ut obstit et una vehementer te atque obligatum fatearis sine occultas abditasque causaso nemo omnes hactenus inuenit. Supra cro, Solem, qui quotidie e coelo , tanquam arce quadam
celsa atque illustri, signum omnibus sustollit.
Cui Luna mox succedit, quae formosis comi- tata imaginibus ac flammis, oculos aspectu. mentem contemplatione sui varie oblectat. Per hos gradus , altius perueniendum est. Postquam enim locum istum, in quo ventioliuntur, nubes colliguntur, nives grandinesque deferuntur, tonitrua ac sulmina terribili sta rore mentem seriunt humanam ac percellunt ubi irides colore, areae splendore suo, capreae saltu, omnia quae summum coeli non attingunt ambitum, assidue mutari docent, jam euasit, quicquid supra inuenitur, purum ac corruptionis est immune. Ibi de
202쪽
18 DANIELI HEINs IImum quintam Aristotelis essentiam,ibi summum nobilissimum purissimumq; clementum, ibi immortalem illam sedem inuenies,
Luam nonfusca hyems, qua nullo tingitur
imbri. ibi Deum proximasque Deo beatorum anImas, aut, ut circumspectius loquamur, aliquanto altius, philosophi locarunt. Quam vero, Auditores, mentem nostram exultare Oportet, cum de corpore triumphat, cum emancipata hac contagione , terram deserita sursum sertur cum relicta terra, a quod
proximum ab ea ipsi sibi maxima cum voluptate occurrit, & originem natura suae, quam in corpore nec inuenit nec habet, ibi esse videt, ubi finem contemplandi Deus S natura posuerunt. Ibi penitus in se conuersa, quicquid homines mirantur, muneri intenta suo obliuisci gaudet Putatisne animam
tam alte positam, vel opibus cujusquam vel sortunis inhiare me videre quidem potest. infinitis enim ista spatiis diuisa sunt.Illa exo libera jam ac vicina Deo, orbem omnem peruagatur,4 coelestibus aflixa globis, motum quoque illorum imitari discit. Currit cum Sole, circumfertur cum Luna , cum planetis errat, haeret cum fixis. Minimum
quod videt, ipsa terra est. quae Oceano distincta, diuisa, parua sui parte habitatur. Quicquid magnum est in ex solitudo tenet. Si
203쪽
O Il rad homines respexit, sortis illam suae poenitet Pudet me quoque, dicendum tamen. Omne illud in quo auaritia, in quo ambitio grassatur, in quo opes alius corradit, alius. invadit, alius absumit, in quo alius honores ambit , alius consequitur , in quo spes, inuidia ac arrogantia, in quo metus regnat serocia , in quo tanta reges moliuntur &4yranni, naeuus ab autore libri hujus appellatur in quo nihil magnum aut excelsum, praeter unum sapientis inuenitur animum: qui humanam sortem aut irridet aut contemnit. Scit hoc omne quod Romanus vicit, maculam aut naeuum steri scit quod tantis viribus subegit Alexander, si intuearis coelum, vix quaerendo inueniri posse. O vanas hominum curas kpectora caca Luati,iu in tenebris vita quanti periclis Degitur hoc aut quodcunque est Spatium hoc omne, cui tanta nomina imponitis, quod Europam Asiam, atque Africam dixistis, in quo misere erratis ut miserius vivatis, in quo nauigatis, itis, festinatis, curritis, in cujus parte sea exigua prope nulla, annos decemcirculator ille Homericus jactatus fuit, si cum toto conseratur, vix unius horae iter est. Hoc qui capit, nunquam aestimabir
itam munquam sormidabit mortem nunquam enim totum sese in angustias has dabit, qui tam magna sui parte terram jam ex
204쪽
i 1 DANIELIS HEINs III cessit. Dicam vobis, Socrates quid fecerit, opulentum ac ferocis araim adolescentem,
Alcibiadem docebat qui cum aliquot agrorum causa quos iu terra Attica haberet, felix sibi videretur, orbis uniuersi tabulam adferri jussit. Hanc cum admouisset, ubi esset Attica ex Alcibiade quaesiuit.quam cum aliquot vix atomis majorem ibi inuenisi et, petiit ut agros suos demonstraret. Erubuit, ac prope lachrymas emisit adolescens ita insolentem fregit prius, mox ad alia deduxit animum Tabulam ocratica simillimam habetis quam si
diligente euoluetis, non rerum modo naturalium , quas ordine desciat, hic videbitis,
scientiam ac causas, verum contemptum
imbibetis. Postquam enim coelum postquam orbes illos, quorum nullus sere, qui non terram parte sui altera excedat , lautorem Deum, qui haec flechit, voluit, conseimat, luculenter, quamquam breuiter, depictum
videritis, in angusta quadam uniuersi hujus parte orbem habitabilem inuenietis , cujus situm aliud agendo leuiter percurrit. Qui tam parua semper cogitare potest postquam tam ingentia atquc ardua inuasit, indignus est, ni fallor, qui in coeliim umquam oculos
attollat. Nunc ad alia pergamus.
205쪽
ORATIONES. 4bitum Generos mobilissimi uuenu Ernesti Ludovici a fure ior ex tempore habita.
Eontinus Gorgias, ex numero eorum, qui dicendi artem ante Socratem in Graecia profitebantur, cum jam senex nam ad summam peruenisse artatem memoraturi vicinus morti esset, quaereretque ex eo amicorum quidam qui tum lecto proximus astabat, an libenter moreretur, Minime, inquit, sed ex putri illa domo maxima cum v luptate excedo. Sentiebat nempe, vir ingeniosus, veram vitam neque duci in ioc corpore , quod tanto opere tantoque studio plerique colunt, neque mori eos qui x comigrant. Eam vero magnam esse animam, quae non aliter quam instrumento utitur,
quamdiu ex praelaripto Dei circumferre illud cogitur rursusque ubi imperator jubet, tanquam instrumentum, non visui partema, cupide deponit, .in terram suam abjicit. Extulimus hoc die Adolescentes Nobilissimi, commilitonem vestrum: unus gener sum, illustre quod pro singulari vestra erga mortuum benignitate, chumanitatrincredibili , praesentia ac comitatu vestro, quemadmodum ossiciose inuitati fueratis ita studiose condecorastis. Quidam, ex gente
206쪽
it DANIELI HEIN si rgente rostra humeros supposuistis, quodque
usu est receptum inter eos quos beneuolentia conjungit, corpori impositum, ad sepulchrum usque detulistis. Quae res vobis laudi, nobis, quantum potest in dolore, voluptati, toti autem nationi est latio. In hocjuvene, quem alii vidistis in hoc loco, alii nunc comitati estis, alii efferre voluist s, praeter genus ac majores splendidissimos , multa alia suere, qua cognosci publice merentur, sed in primis Vitae exitus quo ut quisque nostr in optime defungitur in terris, ita felicis sinus censetur. Cujus causa, etiam dereliquis dicendum crit:
quae ut diligenter audiatis atque attente, Vehementer peto ego quanta brevitate potero, benignitatem hanc ossiciumque demerebor. Natus est Ernestus Ludovicus a Burch-storph, eques Marchicus, illustriri notissima
ex omnibus annalibus urchstorphiorum stirpe, anno supra millestinum, quingentesimo , non apesino, quarto , patre Iano aBurchstorph, celebri toparcha in Podoltetig, matre Tugentricha a Robcll. cui cum
abunde caetera quae a fortuna dispensantur, tum in primis corpus vegetum, agile ac procerum, vultus generosus, sorma regia,&, qui huic praesidebat, altus praeclarusque animus contigerat. Qitem ut primum vitra usitatos
litetarum terminos prouexit, totum sapientiae ciuili dedit Iudicabat enim, nihil tam nobilitate
207쪽
O Iss nobilitate sua est dignum, quam ut eam non jactaret, sed ostenderet. Nihil tam illustii conuenire viro, quam in ea sapientia versatri, quae ad actiones hominem deducit quam carum causis euentus intueri. Et quandoquidem in singulis e quibus sus experientia parantur, haec scienti a versatur,in ex his icissim omnis artis scientiae principia, trecte monet Aristoteles, procedunt, nondum ad Remp. admotus , omnes perlustrabat. Populos sibi omnes , populorum institutare omnia ac mores in Historia, quae mater estu prudentiae, ob oculos ponebat In qua mili larem quoque disciplinam serio considerauit. In hac rationem priscis, statam, oppida cingendi machinas expediendi, stationes col- uocandi, in insidiis aut suos ordinandi, aut etia 'ciendi alios, discebat quibus artem eam ad ijungebat, quae munitioncs nobis usurpatas, Mearum modos hodie receptos, ex praescripto artis proportione docet. Preter ista, tantos in troque jure secerat progressus, ut in patria illustre testimonium, post disputationem ma-rxima cum laude habitam, a toto j viis consul - torum ordine obtineret quod non sine summa admiratione curiosis oculis inspexi. ii Nam cum studia ut plurimum, priusquam
i maturescunt, ad finei perducuntur, per Igrinatio, quae animum cum corpore a medi
rationibus auertit, vel impediat, vel penitus extinguat
208쪽
DANIELI HE INSII extinguat tanta fuit indole Ernestus, ut eodem tempore utrumque felicissime praestaret. Lipsiensem, Tubingensem, Alcorphensem vidit Academiam ubique magnos, ubique eximios audiuit viros. Sed in hac praesertim, cum quem vix recordari sine lachrymis ac maximo dolore postumus, Conradum Rit-teis hiasium: cuius amicitia dum viveret, nunc sancta nobis est memoria Quem praeclarum virum, hospitem, praeceptorem habuit. Ab hoc quasi manu ad justitiam eiusque sacra deductus est. Porro cum torpescat corpus, nisi excitetur crebro, neque animus in tali stirpe, quae militia splendorem suum debet, ab hac plane avocandus sit, summa diligentia ac cura corpus quoque exercuit. Pompeium illum imitatus, qui in castris saltu cum alacribus, euo cum veOctbm, vecte cum Hbustis au validissimis certabat. Idque eo diligentius, quod nunquam ex illius animo maiores eius, magni strenuique exularent
viri quorum expicitas, non in atrio aut arca,
sed in pectore imagines gestabat qui ardentes per se spiritus adolescentis ire et , tanquam creditores quidam laudis ac virtutis suae, noctia quoque atque in bionis agitabant. Quippe qui quocunque oculos conuerteret, domesticam virtutem ac familiatem inueniret. Saepe lardum cogitabat, e quitem illastrem, qui cum princeps maxi
209쪽
ias Henricus Auceps ludos Parthenopolistituisset hasticos, inter alios qui legem scrirent certamini, ab illo constitutus est: scenumero Levinum , qui equestres, quos udolphus dux Saxoniae cum apparatu cplendore maximo edebat, inter primos moderatus est tapenumero Ottonem, qui cum ducibus Burgundiae , in Palaestinina contra Iracenos magno animo trope indomitoosectus, eques rediit auratus Petrum deque audovicum, viros summos minib
osque , Lebusienses Episcopos Ergo ty-
ociniis iisdem , ad virtutem , non ciuilem,odo sed & militarem, magno impetu enitupe punctim dimicare aut caesim hastam ore militari quatere, aut in altum subitossam, manu iterum colligereri vibrare: uum ligneum, a dextris modo, modo a si nistris, quod Romanis quoque usitatum fuit, 1 insilire ac desilire arte tanta ac velocitate, Vt stupori suis esset. Dum in his versatur, dum non nisi magna quaeque se digna cogitat, dum, ut aetas illa solet, plena roboris spei, sit praesertim calcar illud a majoribus accedat, inta sua condit, o iniquitatem rerumh emanarum i illaccs spes ac cogitationesmostras lytabes juvenem invadit inuidendast illas vires atque agilitatem conficit con-ofectum atque exhaustum, mors in flore, tant quam segetem in spica, occupat,invadit: qua. uobis,
210쪽
188 DANIELI HEINs II nobis, praeter desiderium, exaectam moriendi normam, sed vix imitabilem, reliquit. Qibam, cum alii detrectent, ille quasi adnuc in palaestra esset, ad certamen prouocare videbatur. iurasses, sacramento, ni Deo Dconstantiae dixisse. Quod si de virtute licet augurari, non in entes hostium cateruas , non instrui has timuisset acies, qui cum mortis violentia tot menses dimicauit, neque retro cessit. Nam qui cum armatis aliquot congreditur, momento victor est aut amplius non est. Mortem quippe nemo metuit post vitam, nemo horret, nemo aestimat aut pendit. Quam qui magno tulit animo, inuictus est: qui spectare rectis audet oculis , ne apparatum quidem ejus, gladios hastas formidabit. Haec est, Generosi juvenes, quae velum leuat, qua personam tollit, quae ostendit hominem, quae foras integrum producit reliqua choragium
aut phalerae vocentur. Ille mortem tardo passu venientem vidit, nec extimuit aut animum contraxit: cum dolore lento perpetuo luctatus est, nec de constantia remisit corpusjam emaciatum, jam exhaustum, jam exsangue, jam cadauer erat, neque adhuc eum spiritus auit, haereditaria majorum renerositas deficiebat. In fidiculis naturae quali tormentis positus , obambulauit quamdiu potuit ubi amplius non potuit, stetit adlauc animo nec clypeum abjecit.