Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

71쪽

Pag. 156 15. 0rtunam Atheniensium cum hilippi fortuna

παντων των ε Μακεδονι βασιλεων, non intellexit h0m absurdas loqui. Apertum At enim genitiVO τουτου et τοὐν βασιλεων pendere a Verbi εκ πλείονος χρόνου , unde haec exit senisentia habeniti Allenien/e fortunam a maioribu trassitum antiqviorem

non modo Philippi fortuna ed etiam omnium quotquot in Macedonia rege fuerunt. Absurdum hoc quidem est Drtuna theniensium a maioribus tradita antiquior est quam fortuna Philippi. N0mo id heret mirabitur, sed ho mirabile est tam ine0gitanter aliquem, qui se Dem08thenem esse simulet, Scribere potuisse. Deinde non minus inepte hilippi fortuna distinguitur ab aqua caeteri assedonum rege Olim usi fuerunt, quum Atheniensium ευτυχία SiV ευδαιμονία τυχην dicebant ipsi Atheniens0s)ab ultima maiorum mem0ria repetatur. Sophistici acuminis haec vitia sunt, et haec Demosthenem dixisse opinabantur l

ηιπιν νουσας ουσα c ἡ 'κείνω. Sed optimus S omittit παρά. Seio sed hoe quoque ei sexcenties inra nonnulla verba desiderari, Sine quibu loci sententia aut dicendi usus nudo modo c0nsistit. Itaque testi uni omnium ptim sed saepe sallentinis adstipulant sana ratione non redere prae8tat. Postquam Sophista multis argumentis certam de hilippo victoriam esse docuit, candide quaerit pag. 56. 22. τί ποτ'

igitur, inquit, ut nobi nihil lorum in reperiore bello profuerit

τολμιωμιεν. His igitur moribus putat Philippum debellari 6sset Sud ad meli0ra hortatur cives, nulli rei nec publicae nec pri-

72쪽

vata parcere iubet, sortiter pugnare et - χρησθαι τρατηγοῖς αἴκείν τι η προτες ις. Haeccine dixisse Demosthenem sillo indiet 0, in quo de salute esset dimicandum, quotus qui8que cre

dat Quod do belli ducibus addit movet risum. Habebant

unum solum, praeclariSSimum omnium οὐκ scio να τον χρητόν

Ased non erat blandus et adulari nesciebat. Utebantur tamen seius forti et doli opera, et 10 ipso semp0r0, quo haec dici in Oncione finguntur, cum magna lasse erinthum et Bygantium sex hilippi manibus eripuit sibique et patriae insignem gl0riam ac laudem peperit.

lac ηκου τατε πικρω πρότερον. Si operae pretium videre unde hae imposior consarcinaverit. Demosthenes enim dixerat pag. 24. 21. αλλ' οἶμαι, καθημεθα ου Γεν ποιουντες - ου η χυ κατόνες ιν εἰ τρατευόμ ενος καὶ πονων κεῖνο αυτος - ἡ Ζῶν μελλόντων καὶ ψηφιζοφώνων καὶ πυνθανομενων περιγίγνεται. et pag. 43. . ἡ βουλε σδε, εἰ πε μοι περιῖόντες αυτῶν πυνθανεσθαι κατα τὴν ἀγοραγ m. man. pr.), λεγεταί τι καινόν γε νοιτο γαρ αν τι καινότερον η Σκεδάν νηρ Αθ1ηναίου καταπολεμων καὶ τα τοὐν EM. . νων διοικων Ex his unum apud falsarium mendum eximi debere arbitror et pro νεώτερον bis καινότερον reSeribi. Nam quis nescit quid iniser καινότερον et νεωτερον καινοτομιεῖν et

νεωτερίζειν intersiti Sed hoc leve vitium est prae turpissimo menilla, quo laborant

Quis non haeretiit in λαμιβανε ιν νομ ἱζοντες Non enim proditoresso dona acci pure opinabantur, sud Satis sciebant. Itaque exortus est olim corruetor, qui audacter nodum diss cans pro λαμβανειν νομ ἱζοντες substituit . αμ βανουτε , ut sic nunc in Di illis legitur. Nihil si pr , si linus, Aod listisenda oras iura scriptura ex loco

73쪽

Demosthenis quem salsarius compilavit. Legitur pag. 80. 26.

o ου αἰσχυνονται Φιλίππω t οὐντε καὶ Ου β αυτῶν πιατριδι καιτας παρ' κείνου δωρεὰς λαμβανοντες IONTA ,ἴκαδε λαμβα- νειν τα οἴκοι πωλουντες id Si alii Verbi8 τας arae ρ' κείνου δωρεας οἴκαδε λαμβανειν νομ ἱζοντε ρυ αἰσθανονται καὶ τα τῆς πολεως καὶ τα σφων αυτων πωλουντες, quae clara et perspicua Sunt. οἴκαδε λαμ βανειν et τα οἴκοι πωλεῖν contraria sunt itaque

οἴκαδε λαιὰ Θανειν est τον ἴδιον οἶκον αυξειν Si igitur salsarius n0ster dederat sententiam Dem0Athenis de more aliis verbis vestiens ad furta tegenda sed factum est quod assolset ex simili 0c adhaesit ου αἰσχύνονται Φιλίππω ζωντεα, quo facto ΟΥΔ' , θάνονται pro ου αἰσθανονται nece88 erat Scribere, et sic nata est vulgata lectio, quam admirari p0terit qui volet, sed intelligere nemo poterit umquam. Ρag. 157 18. - λογισαμ ενου Οὐις ου δ' ἐς ' ἡμῖν ς το ῖασκειν αγειν εἰρηνην. Hoc quidem semper in Uniuscuiusque potestate situm est. το ΦACKEIN εἰρηνην γειν. Quid multa Elimina molestum vocabulum et rescribe: ουν ς' ηι ι λὶ τὸ εἰρηνην

Ubi dixerat pag. 157 24. oportere χρῆσθαι ρατηγοῖς ἀμείνο ν

χρης γενησεσθαι Falsarius ea ad suam rem ita accommodavit ut δι' ων masculino genere περὶ τοὐν ρατηγων diceret quum apud Dem0sthenem neutro genere de Atheniensium inertia tsocordia dicta 8Sent. Pag. 158 9. 'Aθηναίους δε οἶς πατριον so1 δενεις ιακουειν. In omnibus libris est Vr Πακουειν, quod Soloecum est, nam υπακουειν apud Qtere regi dativum. Solus S Verum servavit. N0tat,ilis haec est lectionis arietaS, quia tam Saepe πακουειν

TINO vitiose legitur. s. quae cripsimus ad Xenophontis Cyropaedium Mnemos. 1875. pag. 406.

74쪽

Pag. 158. 13. φημὶ χρηγίαι παρεσκευάσθαι Zὲν πρὸς τὸν πο- λε μυου , παρακαλεῖν δε τούς Ελληνα μη γάγοις αλλα τοῖς εργοις πρὸς την παρ' Nχων. Sic S. caeteri περ ημ ων συριμ. Σχιαν. Neque παρα neque περ Sanum St. Expuncto emblemate cogitatione supplendum πρὸς το πολεμον aut επὶ τον πολεμιον παραυ- καλεῖν του Ἐλληνα c). Saepe in eadem re πιαρακαλειν abs0lute p0nitur, Veluti pag. 29. 7. αυτοὶ παρασκευασα αενοι - τους αλλους δη παρακαλωμ εν, et pag. 129 22 ου μεντοι λεγ μη Γεναυτους περ αυτων ναγκαῖον θέλοντας ποιεῖν του αλλους παρακαλεῖν.

Multum intor se disserunt duo imposiores, quorum alter Philippicam quartam Demostheni Supp0suit, alter Orationem πρὸς την επις λ ἡ την Φιλιππου Qui tilippica1n quartum composuit ex permultis Demosthenis orationibus genuinis tostos quosdam insigniores consarcinavit iisdem paene Verbis, quibus a Demosthene erant oncepti. Contra falsarius qui alteram rationem conflavit tantum non omnia ex una et eadem ratione furatus est ex Olynthiaca eounda. Nihil ex prima, nihil ex tertia, nihil ex caeteris nisi quod unum locum pag. 157 1. sumsit ex Philippio prima pag. 43. 8, et inum pag. 57. . ex Oratione περ 'Aλον νησου pag. 80 27. Praeterea, ut sua furta dissimularet, Demostheni gententias aliis verbis vestivit quasi histrio aliis atque aliis ornamentis indutus idem in scenam prodiens. Nihil ot pr0dest nam tenetur ubique furti manifestus. Comparat mihi aliquis hoc locos, Demosthenes pag. 20. 19. εἴ τις

75쪽

κα κα τοῖς πολλοῖς ἐςἱ κτε. Quam sint huiuscem0di loci similes et ad vera lectione reperiendas et ad fraude deprehendendas utiles sp0nte intelligitur Mendorum Originem et progressum tamquam oculis cernimu8. Dixerat Demosthenes παντ'ανεχαίτισεν, in libris Si νεχαίτισε καὶ κατελυσεν. Dixerat δειναὶ συγκρυφαι, libri συγκρυφα καὶ συσκιασαι. Sic Vetus

vitium lat0n pag. 155 27 deprehenditur. ditur: συριβαίνει

vitiosa est c0mpositio. Ex Demosthenis loco apparet legendum

periisset vocula γαρ corrector aliquis συμ βαίνει γαρ de suo addidit. Sed nulla in re salsarius melius de Demosthene meruit quam

76쪽

servanda vera lectione in Olyntliae II pag. l. 16. ubi Codices miles ad aum hanc Scripturum exhibent: ως απας

Quid falsarius noster pag. 158. 16. eandem sententiam paucis

Perpetuus Dem0sthonis imitator Libanius in declamationunuper primum dita Herme 1874 pag. 29. - περιέσεσθαι

του παντας μὲν ἐνοχλουντος του ευδοκιμιουντας φθόνου, μυαλιτα

δε οσν καὶ ριέγις δοκω κατορθουν ἐμέ. En ICTO ΛΗ bΙΛΙΠΠΟΥ. Sequitur επιτολη Φιλι oro . quam non magis Philippus adedo scripsit quam aut tu, qui haec legis, aut ego. Rectissime iudicavit Taylorus apud indorsum ad h. l. is Mihi videntur profecto otin epi/tola si lippi. mn oratio adverδaria multi aliis de au/i indignae δε ea tempeδlate atque antiquitate, qua prae/e ferunt. Eadem est indorsi sententia assentientis iis qui hanc epiδtolum ab rege non vi δoriptam 3δ crediderint quam quae orationi de Corona unt inδertae eiuδdem epi/tolae Orationiδ enim color argumentique fruetundi ratio ophiδlae multo imiliorra quam relli. Apud me quoque nulla est dubitati quin ex adum ossicina ut epistola et oratio prodierint. Quod autem commemorat 80phista complura hominum et loc0rum nomina, quae Vulgo ignorantur, facilis est coniectura omnia haec ex Thoopompi Φλιλιππ ικοῖς e88 Sumta. Sunt enim haec puria perantiqua ta Callimacho in tabulus Bibliothoea Alexandrina redacta εἰς τους πίνακας αναγραφέντα sinu ulla suspicione fraudis Ita lud

77쪽

scripta sunt illis temporibus, quum heop0mpi Φιλιππικοι Ssent in omnium manibuS. Nunc epistolam, cuiuScumque St, Ordine percurremus Siquid forte emendatione vel interpretatione indiget. Destituimur in ea re ptimi et fidelissimi testis auxilio. In C0die S Epistola hilippi 0 comparet, quae propterea aliquanto mendosior quam reliqua Sunt circumsertur. Ρag. 158 3. ἐπειδη πολλα - μου πρεσβεις ποῆείλαντος - οὐδεμιἱαν ποιησασθε ε τροφὴν ἴκην δεῖν πεμbψαι προς υμ αις περ

δηλωσαι καθαρως. OphiSticum magis quam regium est: ἡθαυμ ασητε το μῆκος τῆς επις ολῆς, et melius talia in fine p0nuntur. Incongrua haec Sunt in epistola minaei, qua Philippusto et tantarum iniuriarum impatiens atheniensibus 'perte indidit bellum.

In παρχοντων pro οντων agn08gitur equior aetas labente Graecitate nihil interses inter Βαι, ' ρχειν et καθεταναι, ut supra pag. 153. l. οἱ κατα την Ασίαν σατραπαι καθεῆωτες. Tum repetita syllaba lege: πολλων γαρ υπαρχοντων ΩΝ

Pag. 159 2. ου τοῖς παρανομουσιν πετιμησατε τι ἡ δίκηναλλα τον δικουμενον εἴρξατε δεκα μηνας. indorfiu m0lesta

Verba τι την Πικην eiecit et adscripsit habe/δ ab Codd. du0bus Augeri. Valeat Augerus cum sui Codicibus, quorum nulla est in Demosthene emendando auctoritas neque ulla habenda ratio, nisi forte alicubi acutam et laticem correctorum Veterum c0niecturam exhibent. Latet ulcus sed Micamus in tenebris.

78쪽

Sententia fert ου τοῖς παρανομιουπιν ἐπετιμ ησατε, ο υχ οτιδικην πια, αυτων λαβετε). αλλά τε Fecialem violare impium est saginus. Itaque personatus hilippus dicere potuit: vo tanti celeri auctore non reprehendiδliδ, NEDUM poena de iiδδum3iδli , ed etiam et sed ut in tenebris nihil certi dispicitur. Ρag. 159 10. Διοπειθης εριβαλων εἰ τὴν χωραν Κρωβυληνῖχεν καὶ την ιρίτασιν ξηνδραποδίσατο, την δὲ προσεχη Θρ 1 1νεπόρθησεν. Mirifico errore ei8kiu pro Κρωβυλην reponebat

Καβυλην ex Demosthene pag. 100. 22. incogitanter oppidulum in media Thracia l0nge dissitum in Sedem alieni88imam transferens Diopithes ex Chersoneso aggreditur ppidula quaedam in proxima Thracia. ἡ ιρ ἱήταοις ubi ita fuerit claro d0eet Scylaeis

περίπλου cap. 67. 2 ετ δε την ερρονησον Orientem versus kὶ Θρί3κια τείχη ταδε ' πρωτον Λευκὴ ακτή , ειρίτασις , Ηρακλεια κτε Castella haec sunt τεἱχχ, , non urbe8. Itaque manifestum est την Κρωβυλην quoque sui SSe castellum εν ῆ Προποντίδι inter Λευκην κτην et ἡν ιρίτασιν Iterum quaero, unde haec minutissima homo scire potuit ni8 εκ των Θεοπομι που Φιλιππι -

κων , quem in tali re etiam in tenuissimis diligentissimum fuisse satis ex fragmentis cogn0Acimus lΡag. 159 16. καὶ ταύτα τω ἡμ, ευδοκουντα ποίησεν. In libris si s δοκουντα. lebeium ac novicium ευδοκεῖ Ρ0lybio et similibus scriptoribus relinquendum. Quid est igitur legendum καὶ ταυτα τω δηριω TN δοκουντα ποίησεν. Nihil propemodum interest inter C et T. Συνδοκεῖν in tali re n0tum

ac frequens Perinde est συνδοκουντα et συναρεσκοντα ponere.

Dicitur Diopithes hau omnia populo assentiente et probante

79쪽

Quis eredat regem Philippum Ath0niensibus hanc histori0lam

de Anthemoerito tali tempore Serio narrasse ut ostenderet impium et Sceleratum esSe facinus sacrosanctum Fecialem Vi0lare aut necaret Praeterea a Reishi aestipe υποιχνημ pro πομ.νηματα. in d0rsus Vulgatam retinuit imili exempla δε dicens. Si oeis depravati erit credendum, de naturae veritate et simplicitate actum est Negat sana ratio, libri aiunt utri rediti/, Quirite/IContrario errore peceatum est apud Demosthenem pag. 16.1 8. τοὐν εργων ν υπομνημι ἡσαν οἱ ἐφοινοι. Addita literula

Quam ineptum est de longo et molestissim bello dicere: τε φανερως διεφερό χεθα.

Verissima haec Sunt et a heopompo Sumta. Ipso Demosthen auctore in Phil. III pag. 29. 10 anno abhinc terti legati ad regem ergarum missi sunt. Movit regem legatorum orati et Satrapi orae maritimae imperavit ut Perinthiis a Philippo obsessi opitularentur.

Sod ista vitium in verbis διαγ.εγεσθε περὶ τῆ επιμ αχἱαρ. In libris est περὶ τῆς πιτυρι μιαχίας natum e επιμ αχία c. In no Codice c0rrector πιιχαχία emendaVit. Recte quidem quisquis est; sed viti0se abundat articulus in περὶ TH επιμαχία e. x ipsa rei natura postquam foedu8, societas, pax composita est

appellantur αἱ σπονδαί, α συνθη και η συμ μαχία. η πιμαχία, η εἰρηνη. Sed dum de pace et de caeteri agitur incerto eventu dicitur διαλεγεσθαι περὶ εἰρηνης, περὶ σπονδάν, περὶ συμ μ λχίας.

80쪽

εμιολον διπο Σπαρτας περὶ TAN διαλλαγαν. Non definio sitne αλλαγαν περ an περ διαλλαγα an alio modo scribendum, sed certum At περὶ ταν διαλλαγαν cum rei natura pugnare N0Stro redde διαλεγεσθε περὶ mi ιαχιας. Personatus hilippus criminatur Athenienses qu0d a maioribus degenera8Sent, quoniam regem ersarum in Graeciam adducerent: οἱ πατερε υμ ων, inquit, τοῖς Πεατιτρατιδαις πετιμων ως επαγουσι τὸν Περσην επὶ τους Ελληνας , μεῖς δ ου αἰσχυνεσθε ταυτα ποιουντες α διετελεῖτε τοῖς τυραννοις εγκαλουντες. SURViter, credo, ad haec AthenienSe arrisissent mirati h0minis toliditatem nil interesse putantis inter Pisistratidas patriae prodi

αλιτηριον. Haeceine a Philippo bellum indicent scribi p0tuisse viderit Ρag 161 καὶ Σιταλκου ραν αποθανοντος , ψ χετεδοτει τῆς

πολιτείας , ευθυς ποιησασθαι προς το αποκτείναντα φιλίαν, περ δε ζερσοβλεπτου πολεμιον αιρεῖ α προ ηριας . De graViSSimo errore, quo Σιταλκης et Κοτυς confunduntur, Omnia interpretes

optime exposuerunt. Qui hilippum ipsum credunt sic errare potuisse, non sacile quidquam incredibile Age putabunt. Legendum Sse αρασθαι pro αιρεῖσθαι admonuit obraeus, sed dit0res non audiunt. Est tamen re certi88ima; δνδoipere bellum Graece dicitur aut αἰρεσθαι πόλεμον aut ναιρεῖσθαι non αιρεῖσθαι , Sed quia ιρεῖσθαι et αἴρεσθαι in libris confundi s0lent circumseruntur etiamnunc manifesto mendosae lectiones, ut h. l. Idom vitium recurrit pag. 178. 25. ubi inra legitur πολεμιον

Indi tu ita stulto iii idem dicitur; sed prius necesse est Vetus