장음표시 사용
441쪽
sic Comicus , quem lautus vortit barbare, coniunxerat καρυδια, θερμίδια, συκιδια Sed haec obiter. Iliad. M. 276.
Comparandi sunt ad eliciendam ex his Aristarchi manum duo alii ex Iliad loei:
442쪽
et T. 423. His igitur omnibus inter se i0mp0sitis agn0se, aristarchi
του κορεσθῆναι αυτον ποιησουσι του πολέμου και περ προθυμίαν
ἔχοντα, quae 8 λέξις 'Aριιταρχου hunc locum in linguam p0pularem c0nVertenti8. Iliad. E. 470. Γ ου ουτος ἀγηρ Προδεηνορος αντὶ πεφασθαι
misere laborat metrum, iam de Drma ξείδεται , non εἴδεται nulla esse potest dubitatio. Suspicor olim fuisse:
αἰδὼς - νέον ανδρα γεραιτερον ξερέεσθαι. οπερ αγνοησαντές τινες γραψαν ἐν ανδρί. Quam dicit in his αμφιβολίαν ine88 eadem At quae in noto oraculo: aio te, Aeacide, Romano vincere oras. quod dicit τινες unum de more hominem reprehendit, Rhianum poetam, qui in Suam διορθωσιν recepit: αἰδως δ' υ νέ 1 ανδρ γεραίτερον Ἀξερέεσθαι.
cf. Schol. ad Od. . 24. Iliad. n. 70.
443쪽
του δ' ἐγ αντίος εἶμι καὶ εἰ πυρὶ χεῖρας ενοικεν, εἰ πυρὶ χεῖρας εροικε, μένος δ' αἴθωνι σιδήρη.Forma εροια pro νεροικα non minus sitiosa est in si quis ἔλοιπα vellet dicere pro λελοιπα. Recte BehherVS νεξικτον Scripsit et ξενικτην, Sed nihil uni ενοικα ffendit Fortasse lim ita cantaverant: εἰ πυρὶ χεῖρε νεξοικεν. postquam το γαμιμα usu exemtum est hiatu in χεῖρε Θοικεν correctione quae ad manum erat remotus St. Iliad. i. 11. αλλ' ἐπαμ υνε ταχις καὶ ἐμπΙπληθι ρέεθρα
444쪽
Observandum semper diligenter est quo pacto rimas aut explere aut occultare veteres fuerint soliti, quia eadem opera di Scimus antiquam veritatem reperire et agnOScere. Iliad. . 16.
Ter siti0sam nominis formam Eustathii utili testim0ni deceptus in textum Homericum B0kkerus invexit, Iliad. . 701.
445쪽
annotatur ad Odysseam: πηνήτης ὁ χεῖλος πρωτον χνοαζων γενείφ, ubi Scribe πρωτον υπηνητης. Admoneo latoni causa apud quem πρωτον missum Omnem loci leporem sustulit Editur enim in Proluqora pag. 309. . ου τυ μεντοι Ομήρου παινετης I, ς ε ῖν χαριετάτην ηβην εἶναι τού υπηνητ 'ην νυν 'Aλκιβιάδης εχει quod inepte digium erit d0nec suppleveris του πρωτον υ πηνητου. Non 8 dubium quin huc respexerit is qui ad Iliados l. l. adseripsit: πρωτον πηνητη μεθόριον ἡλικἱρις ἀνδρος καὶ παιδός. - περὶ τους τοιουτου δε ἡ καὶ ρ Σωκρατικος spως. In Sch0liis ad latonis l. l. legitur: τῆς αυτῆς φρασεως καὶ το αρτι χνοαζων τοις παρειας, και τ αρτίχνοος καὶ oἰουλοις ποσκιαζόμενος ἔδη, καὶ το πρωτος leg. πρωτον υπηγητης.
Od. A. 115. ὀσσόμ ενος πατερ' ἐσθλὸν ἐνὶ φρεσὶν ν ποθεν ἐλθων
446쪽
tria vocabula in his l0co suo mota esse videntur. Optime pr0- cedent omnia si regeripseri8:
Sed meliorem etiam huius loci emendationem mihi suggessit locus in Od. . 225. S0let enim in carminibus H0mericis aut idem ἀοιδο sua repetere, aut alius aliena imitari, ex quorum locorum comparatione Vera lectio optime c0 Atituitur. Legitur l. l.
Certa metri labes scripturam l0ci vehementer suspectam facit. Suspic0 olim fuisse: ἴς τον λαιον Aγειρα. Forma γειρα et alibi legitur et . 285. πολλα δ αγειρα χρήμo τ' αγ' Αἰγυπτιους ανδρας. Od. . 33.
Homerus et thenienses omnes non alia forma tuntur quam κρεα ultima brevi. Legendum 8 igitur κρεοι τ ρύπτων. Passim c0nsunduntur in libri φάμ νον ερριμινε παρεμωί νε et Sim. Et μυεῖναν, μοειγε, παρεμεινε Corrigendus est locus d.
447쪽
et manifestum est haud ita muli post meridiem Ulyssum ex somno esse exstitatum. Quod autem reposuit εἱλετο 0vum et inauditum verbum est Sine auctore, Sine teste ullo. Nemo ex tot grammaticis et Criticis δείλετο OSSe Videtur, nemo commemorat, praeter num u8tathium, qui scholia nostra habebat sit indu sum sit pag. 1580. 18. φασὶν οι προλ.α ιρὶ 'Αρίταρχος
et tymol0gum magnum pag. 209. 6. δυο ετ ν ηελιο e: εχρῆν ΔΕΙΛET εἰ δείλην τραπη. ἡμ ερα γαρ ην τι .Fortasse minore molimine Verba poetae expediri et mendari p0ssunt Est Aristarchi ann0tati ad Iliad. H. 465.
διι τετο δ' ηελιος, τετελες Mε εργον Αχαιων. AriStonicus σημειουνται τινες τι αντὶ του δυετο. Altera est animadversio Aristarchi ad Od Z. 321. δυσε τό τ' ηελιος:NΥ προς δυσμα απεκλινεν ημερας γαρ ετ ρυσης Βερχεται 'Οδυσσευα παρ καὶ ριχλυν αυτω καταχεῖ. Sed quo tandem pacto δυο ετο, quod Semper Si occidit, NUNC Oterit esse verye-bal ad eoasum Actum erit de omni sana interpretatione nisi τα αυτα περὶ τοὐν αυτων dicentur et Verborum potestates apud
Scriptorem certum certae et tabiles erunt. Quid igitur Reliquum est ut vetus mendum c0rrigatur et Sic o διηνεκε Ουλαχθῆ. Exemta una iterula omnis erit sublata dissicultas. Suspic0r olim fuisse: ΔΥET ηελιος. quod stetissimo περὶ δείλη πρωιας dicitur statim p0st meridiem incipiontis Facile potuit δυετο in δυσετο abire praesertim ubi subesse poterat aliqua de metro dubitatio et controversia. Δυομαι
448쪽
et φυορραι natura pr0dueunt primam, Ied noto usu pic0rum saepe Δ et in ictu destituta sunt pro correptis. E. 140. ἀλλα κατα ςMμ ους δέ τυι ι, τί δ' ἐρῆμα ψοβεῖται. o. 345. Dθαι καὶ θ ο ρεβοντο, δυοντο δε τεῖχος ἀναγκη . Sub0rta igitur suspici0ne fagiles δυσετο subrepebat, Me quo ambigebat nemo.
tur Non enim vinoula iuravit, sed irretit0 liberavi vinoulis. Od. . 580.
Mend08um. Si pronomen τοῖσι quod ab loci sententia alienum est. Dicitur haec Age Aristarehea scriptura in sch0li0:
449쪽
Didymus: χυτως 'Αριταρχος πρὸς γαρ τον 'Oδυσσέα, ως καὶ το ἐξης ο λοφυ ρ α θυμ ω ad haec indors. videntar igitur alii aliter Dyiδεe. Qua fuerit altera lecti faelle intelligitur, nempe αντεβολησA Simillimi his versus leguntur Od. v. T.
ubi erat eadem lectionis discrepantia, namque αντεβολης legebat grammaticus ad Iliad. . 29.
450쪽
Certa et constans H0meri consuetudo postulat ut legatur: TON δ τις - βλάψε φρένας. rsim conficit Vetus Ach0lium huc referendum n0 ad s. 179):
γυνίχῖκα τε θησατο χαζόν Il. Ἀ1. 8.). καὶ οι ' ωτειλην M. απολιχμήσονται Il. Φ. 122. . Poterat meliora exempla attulisse, quorum magna Si copia, sed manifestum est ob culos eum habuisse: To δε τι - βλίου se φρενας. Sadpes Mae AE Homerici sermonis consuetudine annotavit Aristarchus, Veluti ad II. 124. b. 38. Od. O . 396. Od. r. 214. αμυφιχυθεὶς πατερ εσθλον δυρετο δακρυα λείβων. scholion, Ἀρίςαρχος Ἀριφιχυθείς. indors. altera oriptura quae fueri ne/oim .' Faciam ut scias. Legitur Iliad. T.
Acholion in B. αμ ριχυθέντες, περιλαβόντες. et in V. αμφιχυθεὶς πατέρ' ἐσθλόν. Duplex utrobique serebatur lectio: μι*ιχυθέντε- αμφιβαλόντε et μοιχυθείς - μι*ιβαλων In Sch. . legendum: αριφιχυθέντS: περιλαβόντες. Hinc He8ychius 'Aμφι
Ex antiqua annotatione, quae integra exstat apud Apollonium et tym0logum magnum in Κόπροα, et parte mutila apud Hesychium V. Κόπρο colligitur κοπρίCCοντες e88 Verum, quae flama longe melius cum analogia Graecitatis congruit quamqu0d 0kkerus recepit κοπρητοντες. NIZΩ 0Ν ΙΠΤΩ. Od. r. 179. Penelope ad Eurynomen, quae dixerat: