Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

462쪽

MENANDRI FRAGMENTA IN EDITA .

Plus quam triginta et quinque anni Aunt e quo cum C0NSTANTIΝ0 1SCHENDOR amicitiam et familiaritatem suavissimam c0ntraxi arisiis primum, deindu in Italia, ubi 0rtius nobis aedessit sodalis dilectissimus AROLUS AD M. Ego et AD Mdiu in Italia mansimus, 1SCHEND0R interea Syriam, alae8tinam , Aegyptiam peragraVit. Ex hoe itinere ad me misit φιλιας μινχ1sχεῖ ν UnUSculum, e perantiquo Codice descripta verba incerti Graeci poetae. In qua tandem Bibli 0theca et in quo libro haec invenerit non fecit me certiorem. In fronte Achidulae ipsius manu Scriptae, qua fragmenta haec c0ntinentur, inscriptum est: Frumenta duo Codiei antiqui imi IV ut videtur aeculi. Posteaquam Tigeliend0rs, qui numquam de his fragmentis in lucem e tendis cogita880 videtur, excessit e vita, ipse id sacere decrevi et ostendere Menandrea haec esse ex duabus C0moediis sumta, quarum altera quae uerit incertum est, alteram esse τον Δεισιδαίμ ονα, mox demonstrabo 08tquani ischendorsi ap0graphum quam fidelissime primum descripSero .

464쪽

Ne dubites quin certa sit haec logi redintegratio, compara Menandri fragmentum a Clemente Alexandrin servatum Strom. VII pag. 884. Ottqr apud Meineli Prum. Comio. IV pag. 100.

EAS haec Ἀκ του Δεισιδα μιονος et argumentum loci declarat ut Clementis testim0nium pag. 42. Poti.

465쪽

Hunc ipsum l0cum in Dagment0rum fine subesse per8piduum est nec verbis indiget. Initium primi agmenti in hunc sere modum constituendum

Veteres τους βους dicebant, Aed multa huiusmodi in Menandro ο αττικιτα reprehenderunt. Quid autem aliud latere p0tust in TOT CBO ' ΩΝ ΟΥMENOClla iis quae sequuntur nihil aliud suppleri p0test quam: τουτ' έ γὰλ προσεριεγον. sed obscura res est et missamu in tenebris. V8. . lege:

466쪽

πως ουν ὁ τυρὸς εν Βοιωτοῖς ρύγιος ,

unde restituimus apud Lucianum in curomenippo cap. 24. νε- κρινε μι - πως νυν ὁ πυρός ες ιν νιος in ur. Lecti pag. 108. Sermone de annona hominum pauperculorum crebri et sunt ut suerunt. Theophrasti αδολωχης cap. III. λεγε οὐ αξιοι γεγόνασιν οι πυροὶ ἐν τῆ αγορῶ uerentius Andria IV. 4. 7.

467쪽

Menander dixisse videtur ut Pherecrates apud Suid. V αξιος. o I S*' 4 in ποτ' Ἐ1W γ πυρος - ξιος. Ρr0misque dicitur in ea re ὁ πυρός et ι πυροι. Sitnu παρ' ,1μων an aliud quid supplendum , quis pro certo

ut apud Arist0phanem in V pi 253:

ut Alexis apud Diogensim Laertium III. 26.

Alexis apud Athenaeum pag. 558. . in mulieres si invehitur: ων ρυ εχρη αςχουσιν, ων δ αρχειν ἐχρῆν

et Antiphanes Athenae pag. 123. B. εν χύτρ δέ μοι

468쪽

c0rp0ris sed animi et mentis lianc aegritudinem esse assirmat: τουτ' ἐς τἀρρως ημα , inquit hic morbu quo tu labor .

Ad hane ludem quis punctum temp0ris dubitare p0test quino hac ipsa fabula et eadem fabulae parte nempe ex principi0)sumti sint dulcissimi Menandri vergiculi, quos Servavit lutarchus in Guδolatione Apollonii pag. 103. D.

Eadem res, ut vides, inter Osdem agitur. aedagogu Senex alumnum suum, τὸν τρόφιμιον herilem filium a Se educatum, animi pendentem c0n80latur et aegrum animum blando ali 0qui0 et prudenti consilio recreat. Alumnu8, ὰ Φειδίας, morbo Se Vexari queritur ἀτόπως ἐμιαυτου καὶ βαρείους ἔχω. 80mnum e capere p08Se negat οταν δ αγρυπνεῖν in ης) B0nus senex corpori hunc morbum 88 negat Sed animum aegrotare. Quam vellem me lacunam explere p088e, quae S in s. 35. φορτικωτερον δέ τι ἐπέρχετα ριοι, τρίψιμε, τυ γνώριην δ' ἔχε.το δη .εγόριενο ρυπι χει

469쪽

in quibus Ν 0 satis certum ess ann0tavit iseliend0rs. Sed nihil ullo modo expiscari potui neque quo proverbio τὸ δηλεγο αεγον usus Sit Seio, neque quo uti potuerit excogito. Itaque haec aliis indaganda relinquo. Vs. 39.

eodem modo dictum est quo hilsimon dixit apud thunasium pag. 569. D.

rtasse lucem afferre poterit obseur et paenu conclamato tosto Theophrasti charact. XVI. ο δε δεισιδαιμ οὐ τοιουτος τις οἷος ἐπιχρωνῆν ἀπονι lαμενος ac χεῖρας - περπτατεῖν DiSerte sieἐπιχρωνῆν in alatino scriptum esse vidi sine sensu. Quid si dederit πο κρουνων τριων Σπονιψάμενος τας χεῖρας. P. S. ευρηκα, ευρ ηκα, quod dudum frustra quaeSi veram, quid tandem lateret in Verbis: ορτικά τερον δε τι

470쪽

Manifestum est Ant0ninum omissi versieulum laudasse, cuius

sed ex loci exitu mergit vera lectio haest υ7ro των ἀγαιθων γαρ υκ EXSIC 'OHOI SCHIC . et eadem opera nostri loci lacunam si supplebimus:

et si optime intelligimus cur dixerit:

φορτικωτερον δε τι ἐπέρχεταί χοι, τρόφιμ ε συγ γνωμ ην δ' ἔχε, namque erat honor praefandus auribuS.

Apparet igitur in antiquo Codice, quem is hendor describebat, non exaratum fuisse, quod ipso Tisehend0ri dubitanter dedit, sed On, in quo ποι latebat, ut de vetere Scriptura: ου εχεις 'Ono XECHIC), nulla Supere8se possit dubitatio. Spem adiunt hae pauca Menandri lacinia in veter libro repertae fortasse plura etiam Menandrea et copiosiora et integriora in Oriente latere. Tisehendors, qui t0tus erat in libris Sacrae Scriptura indagandi et excutiendis, hae φιλολογικα neque de induStria quaesivit neque nisi ἐν α ρόδω attigit. Obscura quaedam sama ad meas aures pervenit esse in monte Atho libros rue0nditos, quibus Monandrea quaedam contineantur. Explorent omnia et perscrutentur illi, quibus haec l0ca adire continget namque Menandri reliquias fiam tenues et exiles liabentissime accepturi sumus.