Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

491쪽

λα θρίη, ρατευειν Vel Urbes si occupare it nemo entias Dixerat Demosthene τον υτοὶ ρανερως δικρυντα, deinde quae SSentilla ιαδικ ἡ κατα adscripsit neScio qui τρατευοντα , πολει κατα- λαριβανοντα. Nempe falsarius, qui Phili leum quartam c0 8ardinavit, haec ita formaverat pag. 46. 20. τί ποτ οἶν - τον ριεν ουτω φανερῶς αδικρυντα καὶ πολεις καταλα αβ ανοντα ουδεὶς πωποτε εἶπεν es αδικεῖ καὶ πολεμοποιεῖ Hac igitor contagione verus Demosthenes impletus est. Ρag. 107. l. αλλα διαμ ένω λεγων ε ω εγο μεν πολλωνελαττων εἰμί παρ' At ιν τε. Nemo umquam Graecorum ita locutus Si διαμ ενίου λεγων. In S e tur αλλα λεγων et in margine manu antiqua διατελω. 00 verum et apud omnes usitatum est: αλλα διατελο λόγων. Nihil est in Attica tritius quam διατελω .εγρων, πραττων , ευγους ae et Sim. ag. 225. 2. Dην μεν οι ν εα ων ἐγὼ 'νια ε λω τῆ τε ποῖ.ει καὶ πασι υψιν, ipsa deeret Verba Demosthenes posuit, quae diserto laudantur pag. 44 12 του μεν ου γραψαι πραττοντα καὶ

Nota res est et continuo equitur: α μὲν ριόνου κατα πόλει cαλλα καὶ κατ' Ἐχ δουλευωσιν. Iam olim οἱ εἰς ταχος γραψοντες πο scribebant aut pro πόλις aut pro πολιτεία, unde haec sexcenties inter se praetor Scriptoris Sententiam conlacta Videmus. Audi Is00ratem pag. 85. B. τους μιξ αλλους ωρων τους ενδόξους τοὐν ανδρων πο ΠΟASCI καὶ νόμιοις οἰκουντας καὶ ουδεν ξοναυτοῖς αλλ πραττειν πλὴν το προσταττόμιεγον. Si non intellistis

492쪽

quid sit gro πολεσιν Λεῖν expediet te ipse Isocrate pag. 108. .

Confunduntur πολιτείας et πολεως pag. 74 27. πολιτει , et πολε pag. 585. 25. et aliis locis Qu0 nem mortalium ipse dixisset aequis animis Omnes

ferunt apud Demosthenem pag. 123 10. καίτοι το α πρισιν ασελγως ρυτω χρωμενον T οἴεσθε επειδὰν καθ' να ημων κά του κυριος γεγοηται, τί ποιησειν Sed non 8 haec eleganter com-p08ita periodus. Quant numerosior accideret ad aure oratio Si c0ncepta τί ποΩ σειν oti σθε επειδαν - κυριος γενητίον Ρag. 125 17. ου τοι νυν παρα τουτοις αAO Si S. caeteri μογοις το θος τουτο πάντα κακα εἰργασατο, χλλοθι δ ρυδαμ ρυ. Demosthenis consuetudo postulat παρα τουτοι Μῆ pro μιργον. Frequens admodum est apud Dem0sthensem et aequales haec componendi forma: καὶ ου εγραψα MEN υκ πρωβευσα S. Ρraeterea si qui ho aget saepe videbit χεν et χονον inter Se permi Sceri. ag. 174. 17. ἀλλα νη Δία ταυτα MO NON τοτ εἶχε βελτιον η νυν, τα V ιλλα χεῖρον pag. 614 28. ιαλλαγη Δία ταυτα se τοιουτος εςιν - αλλα δ' σθ' ιχ καλως διω- κηκεν. et pag. 755. 3. αλλα νη Δια ταυτα MONO τοιουτοι γεγονασιν - ιλλα δ' ἡθ' ι καλως δι*κηκρισιν Viden μ εν pro ροόνον olim Scriptum fuisset Pag. 127. 7. τ ουν ποτ αντιον - το καὶ τους 'ολυνθίους καὶ τους 'Eρετριεῖς Aerib 'Eρετριας καὶ τους 1ρείτας ηδιον POCτούς περ Φιλίππου λεγοντας εχειν η τους περ αυτων Scribendum i PO τους περ αυτων Praepositioni προς notum compendium in causa fuit cur saepius necessaria Ocula mitteretur. Multa huius rei exempla ante dedimus infra plura daturi. Pag. 27. 25. post verba: επείδαν εἰδῆτε ε λογισμ ου ριηMενυμ D εγον, manu recentior in margine Codicis S ad ex alio libro addidit: καὶ τους ει ταυθ' ί σάγοντας υμ α ρρων υ ορρωδωαλλὶ δυσωπουμ αι γαρ Ἀξε πίτόδες ἡ δι' Ἀγνοιαν εἰς χαλεπον

493쪽

πραγμα πάγουσι την πολιν. Summo iure chaeserus statuit: ispannis αδ ab ineptiδδimo hoMine olim δδulum surpurae oratoriδ Τamsen constat haec olim ab Harpocratione apud Demosthenem lecta fuisse in V. Δυσωπου και αντὶ του φοβουρια Δημοσθένης

σθενης Φιλιππικοῖς Nempe fallit pinio eos qui Harp0crationem multo meli0ribus libris quam nune habemus Sum 8Se putant. Pauca quaedam habet meliora nostri neque ea magni momenti. Ex libris Attidianis qua affert aut perexigui pretii sunt aut aperte mend0sa Saepe eum Vitiosae lectiones in fraudem induxerunt et si quando Criticum agere vult turpiter se duro Solet, ut V. 'Aπροτων, λιμια ,: et alibi. Haec ipsa et multa his similia declarant quam mendos libri veterum iam tune circumferrentur, de qua re ad alium Dem0sthenis locum pluri

τους πατερας, Sed in aliis locis haec dicendi forma puriit, ut pag. 498. χἡ πεποιηκοτα TA add. ἐO' la ευρετο et pag. 1123.

494쪽

Ρag. 32. 24. - τους βουλομένους χρηματα λαμ βανειν χειντον δώσοντα. Humani quid pa88u est indorsius, qui nescio cuius infelicem coniecturam τοῖς βουλομ ενοι recepit in teXtum. Ρag. 34. 17. καὶ τουτ εξ αναγκης τροπον τινα νυν ΓΕ ΔΗ ποιεῖ Iura legitur νυν γ αν et οιοῖ. Descriptus locus est a sal8ari ex pag. 70. 3. καὶ τουτ' ἐξ αναγκης τροπον τι αυτ νυ ΓΘ ΔΗ συμβαίνει. Confusa sunt de more A et ΔΙ et Sic Scriba ποιοῖ dedit pro ποιεῖ. Demosthenes ipse in eadem re dixit pag. 99 28. κά του εἰκοτως τροπον τινα πραTTE , ubi qu0d in nonnus is libris Si τροπον τινα, νυν γε δ πρα,ττει, unde natum Sit apparet. Ostendimus iam ante in sqq. esse legendum πολυν δη χρονον, et οἱ γαρ υσιν ἴχετεροις εχει χρῆσθαι τουτοις τε et ουδ αν ἐν Μακεδονιορ ιχένειν ἀσφαλωρ ἡγεῖτΑΙ. Ρag. 35. 2. ἐριν ποτε συμβῆ τι πτασμα πολλα δ' ιν γένοιτο ανθρώπω κτε. γένοιτο τανθρωπωι. Supra pag. 100 2. ἐάν ποτε συμ. 8 τι πταῖσμ α α πολλα γένοιτ ὰν ἀνθρωποῖ). Utrobique seribendum πταιορια πολλα δ' , γένοι ἀνθρωπcy . N0 dicebant Oratores in tam rapido Verborum flumine γένοιτο ἀνθρώπω multo etiam minia ρυ οι δύο πως aut παρα Αλεξαν-

δρω, sed adhue in his omnibus caecos duces scribas inepti sequimur. SaepisSime autem in antiquo lecti0ni vitio crase0ssit elisi0nis impressa Ve8tigia apparent. Qii melius haec sentiantur Demosthenis lectoribus suaserim ut summum oratorem non taciti legant, Sed alta Voce pronuntient, namque Sic fiet ut incale8centibus et συνενδε υσιωσιν ea 0mnia non dici, sed agi apud populum vel ad iudices videantur. Sic etiam optime apparebit quam rapido cursu concitata Attica oratio feratur, et quam ineptae Sint χασμωδια ex libri invectae. Idem saepe c0lligas ex librorum Scripturis inter se c0mparatis, cuius rei dabo unum exemplum. Editur pag. 300. 15. υτω σώφρονας παρέσχεθTE μῆς αυτους, sed in libris est praeter Soto παρέσχεσθε. Nulla est dubitati quin Verum sit παρέχειν

495쪽

genda Sunt craSe quoque Vetere et certae revocandae, de

quibus alibi dabitur dicendi locus.

Ex hac ipsa, quam praesertim iunioribus commendo, alta Voce pronuntiandi con8uetudine auris exercetur et Sentimus Siquid in verborum molesta repetitione aut in aliena Sede collocati0ne ouel vitima. Recita mihi locum pag. 200. 22. αλλα

adm0net frigidum additamentum tolli portere. Praeterea rosa cmale pro ποίας dictum et prorsus inutile resecandum est. Ρraeclarus est in hoe argumento l0eus apud Dionysium Halicarn. , Uem non graVabor iunioribus describere Legitur in libro de eloquentia DemoδMeui pag. 102l ReiSk. ταν Δημ. σθε-

τε καὶ ἰδίων γωνων deinde de actione dicit et pronuntiati0110:ου ενι ἡ βουλομιενω ν ηδον ως αναγνωσμ α διελθεῖν τους λάγους. αλλ αυτοὶ διδασκουσι πως αυτους ποκρίνεσθαι δεῖ, νυν μιεν εἰρωνευομιενον, νυν δ αγανακτουντα, νυν ε νεμεσῶντα, δεδιττ μ ενονα καὶ θεραπευοντα καὶ νουθετο υντα καὶ παρορμιωντα καὶ πανθ' αβουλεται ποιεῖν η λεξις αποδεικνυμενον επὶ τῆς προφορας. εἰ δητο δια τοσουτων ετων add. ἐγκαταμιιγνυμιενον τοῖς βιβλίοις πνευμ α

496쪽

τοσαυτην χὐν ἔχει , ηπου τοτε περφυές τι καὶ δεινον χρῆμα γε, των ἐκείνου λογων. nec minu egregie in eandem sententiam pag. 1ll8. αυτη γαρ η λέξις δίδασκε τούς ἔχοντας φυχην ευκι - ητον μεθ' olae τῆς ποκρίσεως ἐκ φέρεσθαι δε ηυι, et allatis exemplis exclamat pag. 112l. ταυτα ου καταβοῶ leg ου αυτα βοδ)πως αυτα δεῖ λέγεσθαι μόνον ου ψωνῖον διέντα et inflammato animo locum his Verbis concludit: υκ ενεςιν λογου ζωου ψυχηνεχοντα, μιῆιλλον ε λίθου φυσιν νωθραν αναίσθητον ακίνητον Σπαθῆ,

την Δημὼ σθένους προ φέρεσθαι λέξιν. Sic igitur legendus est DemoSthene οςις εχει ψυχην ευκίνητον et quam vim id habeat ad interiorem Orat0ris intelligentiam quis non videt lΡostquam hae Dionysius scripsit undeviginti Saecula praeterierunt, et tamen haec eluti in nostra tempora scripta admirabundi legimUS. Ρag. 38 27. ου μην αλλ εχει τινα πρόφασιν. ReVoca X omnibus libris praeter unum S χει Γῆ τινα Saepe vidi in neceSSarium γε nescio quomodo intercidisse. Ex multis locis

pauculo indicabo. Vid pag. 602 26 605. 6, 13. 10, 685.

27. Satis autem inter omne constat καίτοι - γε, καὶ μὴν γε, ρ ριην γε, αλλ' υν γε constanter dici s0lere, sed

saepius in libris γε aut transponitur aut plane omittitur.

Ρag. 42 9. του μ ν τοίνυν ευπορους - ου χιόνον ηγουμαι ταδίκαια ποιεῖν Γαν , αλλα καὶ τα λυσιτελῆ. Oculam αν alieno

l0c0 0sitam S mittit. Emenda τα δίκαι' 'A ποιεῖν Scribebatur ΑΔΙ ΚΑΙ ΑΠΟΙΕΙΝ. Saepe αν excidit, Saepe a correctore e fuga retrahitur, sed restipitur fere in alienam sedem.

culae αν est ἐφελκτικον Eadem est ratio in καν καὶ αν , quod saepe vitiari solet, ut pag. 593 10. α καὶ λέγειν γ

497쪽

Ρag. 47. 1. εα μιεν ιχεῖς μοθυμαδξον ἐκ χιας γνωμης Φιλιππον αριυνησθε manifeStum et putidum emblema tandem aliquando expellamus. Sati notum et frequenS St μολμαδον, ut tali additamento carere possit pag. 188. 8. εἰ μυοθυμαδον

blandi0re et honesti0re n0mine ξενους, unde ξενολογεῖν, ξεναγεῖν, ξεναγο dicuntur. Multis l0dis scioli ubi e sensu ενοι commemorantur Suum μισθὸ*οροι adscribunt, qu0d quia mne ξενοι sunt χισθοφοροι viti0se abundat.

Ρag. 155 12 των χεν πολλων εαν αμυαρτν τις ζημι AC κατατην αξια ε ληψεν Si S pro ζ ηι οἱαν Incongruum Si perseq- tum εἴληφεν neque recte habet ζημοίαν λαμ βανειν pro ζημιουσθαι. Suspic0 olim fuisse ηικίας κατα την ξίαν 'ST TXSΝ, deinde quum τυχεν expalluisset aut alia qua de causa n0 8ati commode legi posset, a correct0re ἴλη pSN 88 Suppletum. Z ημοίας ἔτυχεν Si t ημοι θ η, ut passim τυγχάνειν ponitur in verbi passivi periphrasi. Sic laudari, επαινεῖσθαι, digitur παίνου τυγχανειν, ituserari, ikfγεσθαι, ψογου τυγχανειν , et Sic τι χῆς τυγχάνειν, τυ γνωμης τυ χανειν, et multa similia dicuntur. Pag. 56. 20. πλείους φορμας προς τυ των θεα ν ευνοιανεχομεν. 0lent Athenienses conStanter την IAPA των θεωνευνοιαν Vocare, ut infra Stendemus. Recte legitur pag. 4. 20. unde haec Sumta Sunt πολυ γαρ πλείους αδορφχας εἰς το την παρα των θεῶν ευνοιαν χειν ορ υμ.ῖν ουσας non γρυσας η κείν*.Ρag. 179. 15. ὁ χεν - χρήματα δωσει τισὶν αυτων καὶ φιλίαν προτενεῖTAI, requiro προτενεῖ ut προτείνειν ἡ χεῖρα, ἡ δεξιαν

ut similia dicuntur, et προτείνειν πἱςιν pag. 659 8 cf. Nov. Leoti pag. 60 l. Non disserunt significatione προτείνειν et προβαλλειν ut in . γρῖφον προβαλλειν Sive προτείνειν. Idem men-

498쪽

474.

dum, Ilod in προτενεῖται, commi88um erat pag. 12. 27. in προβαλλεται. In omnibu libris Si του νομα μιλ το τῆς εἰρηνης υ ν προβια λλεTAI, Sed S Servavit genuinum προβαλλει.Ρag. 17 l. 20. δουλοι τῆς επὶ ρ χειροτονεῖσθαι α ριτος περιερ- χονται TEASCθῆναι ρατηγὸς κα*ος σπουδάζων. Ab8urdum eSSe τε2.εσθ ῆναι pro αιρεθῆναι, et id ip8um e constant: omnium usu re8titui oportere Supra monuimus Natum Si mendum ex viti08 Sequiorum συνηθεία qui τελεῖν pro creare USUrpabant.

Libanius in destiam alione nuper edita Hermeδ. 1874 pag. 39.

Mirabar mendum apertum tundiu latere p0tuisse. Nunc apud obraeum Vide0: mulim περ R icardus P 0rson . Grati aecipimUS.

Pag. 9l. 12. φανησεται δ' o κεν πρυτανευσας ταυτα καὶ πείσας Mαυσωλος *ἱλος εἶναι iασκων Ῥοδίων την λευθερίαναυτων ψη ρηριενος VitiOS et inepte abundant Verba καὶ πείσας. Omnia sunt in πρυτανευσας, quod quum 8Set e sensu antiquum ut rarum, ut Supra pag. 58. 16 ad πρυτανευοντα addiderunt διοικουντα καί, Sic t. l. ad πρυτανευσας app0Suerunt καὶ πείσας.

499쪽

Noe quoque πρυτανευσας idem fere Si quod διοικησας, in quon0tio του πεBaec iam inest. Ρag. 202. 16. ἐαν τα χεταξ τις ἐγχειρ λέγειν ΚΑΙ υμιεῖς μη περιμ.Dητε μιχθεῖν , pro και in Prooemii pag. 424. . ubilite loeus describitur S exhibet κατα caeteri καὶ ταυθ' Bekher et indors. κατα μεῖς dederunt, Orator isSe καθ' υἷχεῖς.

ΚΑΙ ΘΥMEI facillime si corrumpi potuit.

Sic enim pro ντινα ε τροπον omnibUS Sitatum est dicere, non ως δε CL pag. 31 8. το δε 'OΠΩ τουτο λεγε. Ρag. 2I6. I. Alexander αλλους τε ἐτερω Θ καὶ τον παίδοτρίβην εἰς Σικυωνα κατηγαγεν. Nece88arium At ἐρίου CS. Ρag. 217. 4. ουδέι υ εγκαλέσει, ero nata forma in Attieam ἐγκαλεῖ convertenda St. Ρag. 219. 22. ἐν ταῖς κοιναῖς ὁμ ολογίαι διειρηπινο μ, ηδ ευτοιουτον ισδέχεσθαι. manifestum vitium in omnibus libris circumsertur pro διειρημι ἐν O N.

Spuria sunt verba τα δεινά ut optim in Cod. S missa AtroeiaeSSe crimina in Se coniecta aliquant melius et acrius dixit in

500쪽

rectum.

Ρost pauca pag. 32. 25. 0brae obtemperandum est in

καὶ διεξηλθε e); summo iure frigidissimum καὶ διεξῆλsες expungenti. Ρag. 232 4 καὶ ταυτὶ πανθ' υπερ τῆς ληδείας κριβολογουμαι καὶ διεξέρχομαι J. Aliquanto plus S ponderi in κριβολογεῖσθαι quam in διεξιεναι, ut ho quoque iner additamentum tollendum

plebi/oitum id quod modo distebam

In verbis interpolatis την ταχίςην in alienam Sede aberra-Vit: πλ.εῖν τὴν ταχίς ην aniSSimum St, Sed τους ορκους τὴν ταχίτην πολαριβανειν Vitiose dicitur. Simili id optimo habet πλεῖν ἐπὶ τούς τοπους, ἐν οἶς αν οντα τον Φίλιππον πυνθανωνται, non ἐν οἶς αν , quia incertu hic locus est. Contra πλεῖν apud interp0latorem melius Si quam ια ποπλεῖν Πλεῖν enim de euislibdia et certum locum petentibus ponitur, αποπλεῖν de abeuntibu et locum aliquem relinquentibus. Rectissim dueadem re dicitur pag. 388. 5. πλεῖν την ταχίς ην. Pag. 235 23. ἐξον ηιχερῶν δεκα, 'OMO In δε τριων ἡ τετ-