Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

501쪽

δ' πεξιμεν, ubi alii μεξίωμεν habent, et pag. 753 2. πως

Non est in t0t Demosthene putidius emblema quam pag. 239. 15. ου τουτοις τοῖς ἡμασι γραφαc, ταύτα δε βουλόμενος δεικνυναι. Haeccine dici STATIM postquam Philippi epist0lam recitari audissent, ad AthenienSes quo pag. 32. 22. παντων ξυτατρυς γνωναι τα ρηθεντα diei fuisse. Pag. 241. 1. των ἐν τῶ πολιτευεσθαι δωροδοκουντων αὶ διαφθειροριενων ἐπὶ χρι μασιν . Si legeretur ρουροδοκουντων καὶ δωροδοκουντων ridiculum magis laret sed non minus ineptum quam quod nunc logitur. Qui haec addebant solsebant ipsi δωροδοκsDdicere pro δεκαζειν, χρήμασι δια*θείρειν. Annotant igitur sicubi δωροδοκεῖν antiquo sensu erat dictum , Significare χρήματα λαμβανειν, διαφθείρεσθαι χρήμασι vel etiam peius επὶ χρήμασιν. Quis erat, ut hoc utar, quod apud Dinarchum est κατα Δη-

502쪽

εθελοντας παραχωρησαι Φιλιππ*. Rep0ne in margine. creet ardens αυτεπαγγελτους non fert languidum et iner εδελοντας sibi additum. Olim Henricus Stephanus in hes L. G. v. Aυτε ro: γελτος laudat loco Demosthenis mirum δι inquit)εθελοντας addi, quom alioqui αυτεπαγ γελτος et θελοντὴς idem δini; et uvectu eδδe soleδ Dou8. ad quem ostiam Verissime adscripsit Ludovicus indors. Libri emo theni quum tot repleti sint impud0ntissimorum hominum additamentis, rectiδ-δime l. lyn Ouδε videtur delendum io erae δελοντάς. Qui certe copulam erui interpoδituruδ, xl in imilibu vnonymiδ, de quibu Diony/iu de vi Dem. o. u. p. 1127. D0braeu8, quo nemo in h0 genere astutius cernit, hune locum silenti transmisit. Pag. 248. 18. πολεις Ελληνίδας 'AC μεν αναιρων, εἰς 'AC ετους φυγαδας καταγων. Nem Atticorum sic loquebatur, sed ας ίν - εἰς τὴ δε OnStanter Omne dicebant Graeculorum ea St Vitiosa ' ἡ δειοι Lucianus in ψευδοσοψις ridens imperitum grammaticum pag. 554. υ ς ε σκοπει δoloeciδmum ,

σαντες τημιερον. Qui addidit an λεγων non intolluxit id ipsum in βλασφημων inesse. )uod sequitur βοδ ιχεν εχ intelligi non potest, et puriit necessaria pilositio. Optimum 880 βοας

Quod addidit setolus καὶ λεγων stodum modo pag. 347 28. in nonnulli. libris interpolatum is καὶ λεγοντων, et in Orat.

503쪽

de . L pag. 577. 21. βοῶ καὶ λεγει . et apud Libanium IV.

bus libris. Solus S exhibet κτησα ριενης a scriba dormitante prosectum et aperte mend08um. Tamen ob libri audi0ritatem ακρ ως Si receptum. Quaecumque documenta publica in pri0re parte orationis περὶ του ςεφανου inseri leguntur, φηρισματα επιτολα , γραφαί,

et similia, omnia ad unum puria et commenticia sunt inepte ut uoriliter feta et supposita ab iis, qui neque rerum antiquarum neque linguae Veteris rationem tenebant. Qui haec interp0lavit 08 pag. 291. pertae8us, ut videtur futilissimae Operae repente desiit. Unaim tantum X Omnibus omnes habet veritatis numer0 et sine controversia probum S et genuinum pag. 255. o των Βυζαντιων ψήφισιχα. Quae Sit huius rei causa et und nacti sint seriba antiquissimi monumsenti exemplum exp0suimus in Mnemo ι XI. 1862. pag. 95 sqq. ubi et nonnulla emendavi

504쪽

Ρ0riit sigia praepositionis et restituendum rbMς υπερ τῆς Id0 factum est in loco vigin pag. 262. 10. αροι γε πικρα

νου c. InSiticium 88 τους πλουσίους arguit inepta sedes. X- pulsum glossema Sestum trahit inutile πενητας.Ρag. 264 28. εὶ τω τινὰ αρχὴν αρχοντι δίδονίοι τη πολειτα εαυτο ου εξεται. DixiSSet saltem o ρχην τινα Sed omnibbus conSuetum est dicere ἀρχὴν αρχων ἀρχην αρξας et Sim.

ρως delendum Sine ulla dubitatione. Nam praeterquam qu0d intolerabile est φανερως bis repetitum, etiam sententia prius φανερως re8puit: ου γαρ φανερως συνηγωνίζετο, ἀλλ' c οἷόν

505쪽

Dobrae videntur. quidem una litura deleverim. Quam se vida Sunt priora usque ad επὶ την 'Aττικην πορευε θ' ανθρωπεις, tam frigent reliqua. Si hilippus infesto exercitu petebat Athenas, quam fatuum est addere non erat a liuore ambigua, ed irata a bellum. V Quo paeto quaeso, intiabat bellum,

quod hilippus summa vi gerere dicitur lΡag. 277 2. προβληδεὶ πυλαγορας ουτο καὶ τριῶν ἡ τεττα- ρων χειροτονησάντων αυτον αγερρηθη. Si hoc ages facile senties molestam copulam expungi portere. Ρag. 277 3. ω M - άς, ετ εἰ του 'Aμψικτυονας - ανθρωπου απείρου λογων καὶ τ μ ελλο ου προορωμενους τους ρο- μιγηριονας πείθει ψηφίσαοθαι περιελθεῖν την οὐραν. Non uno argumento ineptum emblema arguitur. Primum alienam sedem essupat deinde non S0J0 ἱερομ γήμονα Sed αμ φικτυονα omneS id est et ἱεροι χλήμ ονα et πυλαγοραί commemorare debebat. Sed nihil rat opus, quia mod dixerat φικετο εἰ του 'Aiu.

euum additamentum loci 0ncinnitas respuit. 'Eπαραι, quod ipsum significat θρασεῖ ποιησαι. tam male haec verba sibi addita habet ac si in sqq. scriberetur: καταπλῆξαι καὶ εἰς ροβον καταςῆσαι Concitata orati hanc Verb08itatem n0n admittit. Praeterea καὶ θρασεῖ ποιῆσαι in libris mutat locum, ut ea solent quae in margine olim adscripta suerunt.

506쪽

κελευω δεκα πρεσβεις κτἐ Seioli antiquum obtinent quia φημι δεῖν et χειροτονησαι δέα πρεσβεις tot verbis interpositis diremta sunt solitum fulcrum κελευω SuppOSuerVnt, quo non utimur. Ρag. 292 8. μειδη δ' ου τότε, ἀλλα νυν δεῖξον ει,ε τίς ἡ λόγος, οντιν' ἐχρῆν ευρεῖν, ἡ καιρος συμφερων υπ' ἔχου παρελείφθη τῆ πόλει . Vulgo legitur: - δεῖξον. ει, τἱ κτε. Sed δεῖξον vitiose sic absolute ponitur, et inter δεῖξον et ει, nihil plane interest. Resecto emblemat optime habent omnia αλλα νυν δεῖξον τίς λόγο ἡ καιρος met ρελείφθη. Verba τῆ πολε loco non Suo posita et prorSU Supervaganea osse. Ρag. 295. V. - γαρ υκ οἶδεν - τι καὶ παρα Θηβαιων καὶ

παρα των τι τουτων πρότερον ἰσχυρων γενομιεν Λακεδαιμυονιων και παρα του Περσων βασιλεως μετα πολλης χάριτος τουτ ιν

κτε. Expunge με ex deterioribus libris insertum ut viduquam sit vehementior et ardentior Verborum sententia. O TOTE 'Aθηναῖοι dicitur de certo et definito temp0r et una h0minum aetate, sed in iis quae praecedunt tres aetate enumerantur: bellum ersicum, imperium Spartanorum, Thebanorum p08t victoriam Leuctricam potentia. Itaque vel hac de causa importunum τότε regecandum erit. In praecedentibus μιετα πολλῆς χάριτος et σμενως perVerSecopulantur, quia hoc inest in illo. Redeat igitur ασμ ενίους in

marginem. Pag. 296. 5. τίς γαρ υκ αν αγρι CAIT τοὐν ανδρων κείνων της ἀρετης et OS pauca Κυρσιλον κατ α λιθὰ αντε ις Numquam audivi scriptorem Atticum αγασασθαι dicentem pro αγα- σθηναι, neque tamquam eorum quisquam καταλιθουν dixit pr0

καταλευειν, ut in hac ipsa historia scribit Her0dotus X. . t omnium perpetua conguetudo est. Suspic0 igitur aliquid raudis subesse et utere lacunas v0eabulis non Atticis olim uisso expletas Erat, pin0r. AI AC ut AI AA ANTEC,

507쪽

et in re aperta sententiam recte ceperunt magistri, sed in verborum delectu et forma titubarunt. Fuerat enim 'AΓΑ Ch et KATAAευ CANTEC, ut Omne con8tanter loquebantur. Pag. 298. 6. καὶ παραλαριβάνειν γε αμ α τη βακτ ρι καὶ τω συμ βόλω ο ῖρον 1μα o της πολεως νομίζειν ἐκ Στον μιων δεῖ, οταν τα δημιόσια εἰσίητε κρινουντες. Quoties hane praeclaram sententiam relego toties me Ossendit γομ ιζειν perinepte me quidem iudiei additum. Intelligo quid sit et admiror letumisiudicem in cauδα publica magno civitatis viritu SUMERE oportere' sed uumere e ARBITRARIV quid sit non sentio. Mir0r equidem quo pacto νοιχίζειν irrepere potuerit, n0lui tamen hanc suspicionem silenti premere iudicium penes ali0s esto. Pag. 299. l. προοηγον κεινους legato MacedonMn προτερους

Εrant ἐν τυμυμ αχων ταξει. Non Si in his articulo locus. Recte scriptum est pag. 77l. 8. ω θ' καῆον ριων κατηγόρου ταξιν εχειν, et Sic RSSim. Post pauca de iisdum digit pag. 299 12. δεικνυσαν ως ωοντο. In huiusmodi suntontia olent Omnes aut γε aut γε δη ironice add0re legendum igitur Ie ' οντο. Pag. 300. 5. υτο σά ορονας παρ χετε μα αυτου c. Si S. in plerisque e8 παρωχεσθε in quo latet vera isectio παρ χε Θ'υμ α αυτου c. Saepe Sic in libri Dem08thenis erratur, ut supra ostendimUS. Ρag. 301 14. ιν εἰδητε H μιν συνεχεια - απειργασατο. Non habent haec Graecae compositionis formam. Diei poterat ῖν ειδῆτε ἡ ει ην συνεχειαν τι πειργασατο, Sed Vulgata ferri non potest. Transpone τί in suum locum et optime procedent

508쪽

Quid est et αἱρεσθαι λόγου el Nihil pr0raus Praeterea re ipsae τα προ τουτων Iraeteriti temporis participium requirunt. Suspicor Demosthenem dixisse πολλους καὶ θρασεῖς P Eριενος

Fieri etiam potest ut aliquid exeiderit. Comparato enim loco

Pag. 307. 26. I γαρ η τη δεινότης εἰς νησιν 1κει τῆ πατρί&; Mirum sit inauditum loquendi genus et vehemonte Su8pectum. Poterit fortasse vera lectio elici ex pag. 328. 13. λογους συνείρει - νησιν μεν ου δειχίαν φεροντας - συμφοραν τω τυχοντι τοὐν πολιτων καὶ κοινην αι χυνην. Quod enim Latin dieitur δε honori, decori, opprobrio, emolumento et sim Graece sonat φερειν τιμην, Bχυνην, νειδος, κοσμιον, βλαβrην, κερδος, ρφελειαν,

509쪽

ρνησιν et similia complura. Rectissime igitur haberet haee Agriptura: INA γαρ η τὸ δεινοτης νη γ ΗΝεγκε τη πατριδι Ρag. 325 12 ουν σα συμβεβούλευκα πω ποτε τουτοι τὶ μοίως υμων ωσπερ εἰ εν τρυτα ν J Jεπων ἐπὶ το λῆμμα συμβεβου- λευκα. Meliores libri omittunt εἰ ἐν Etiam hi pr0bo et Aequor obraei sententiam is οὐσπερ αν εἰ εν τρυτανη De oratione de Pae p. 60. . in intruδa.' Non At enim hic ullus comparationi l0cus, et quae Videtur esse comparatio ea absurda est. Adscripsit aliquis qui ρεπε ιν quid proprie esset ostendere v0luit. Non p0tuit acerbius dicere quam ὁμοίως πιν επω επὶ

tum est hae diei non de ingulorma hominum, Sed de civitatium Graecarum calamitatibuA: itaque υδ ENEC Scribendum, quo recta ducit vetus eriptura in A0lora servata ἐκεχρηNτ αν. Praeterea expunge σφαλῶς. Aliquant melius est et aerius

Pag. 327. 26. ταυτα καὶ τοιαυτα πράττειν τον καλον κα γαθὸν πολίτην δεῖ, - ου τὸν πράγμοατ' αξια της πολεως ποτανταλεγειν καὶ γραφειν καὶ ριενειν ἐπὶ τουτων προελομιενον βασκαI-

νειν. Inutile et Supervacaneum participium mittit optimus meli0res tantum non omnes Addidit magister qui non senserat καὶ ριενειν επὶ τουτων ex πραταντα pendere. Retinent tamen προελομενον ditore omnes. Pag. 332 10. την δεξιαν προτείνων καὶ υαγγελι si ενος του - τρις ρυς αν κεῖσε απαγ γεΛΛειν οἴωμαι. Turpe mendum pro

510쪽

48i,

scribi oportere. ΠEPI THC APAn PECBEIA C. De oratione Demosthenis περὶ τῆς παραπρεσβεἱας diligenter egimus in urit Lectionibu pag. 504-514. aucorum locorum spicilegium superest, de quibu nunc breViter ab-

mosthenes pag. 29. 12 millendi uni inquit leguli ad onmea

οὐδεναι PasSim legitur apud Thucydidem et alios χρόνου εἐγγενοπινου Vel γγεγεν φώνου, et Sic Dem08thene quoque dixerat το χροιο 'EΓγεγενῆσθαι πολυν. Ρag. 342 10. δεδοικα uera τινα λήθην ἡ συνηθειαν τοὐν αδικη-μιατων mi εριπεποιηκΗΙ. Natura rei p08tulat, ut Opinor, χἡεριπεποίηκEN Thucydides III 53. νυν δὲ φοβουμεθα χῖ αριψο- τερων ημαρτηκαμιεν. lato Lyδid pag. 218. D. φοβουμ α μιηωσπερ ανθρωποις αλαζόσι λογοις τισὶ τοιουτοις ψευδεσι det. ἐντετυχ ἡ καμιεν. et in Phaedone pag. 4. E. φοβεῖσθε μιχ δυσκολωτεροντι νυν διακειμαι ἡ ν τω πρόσθεν β 0, ubi Sunt qui διακειριαι c0niunctivum Sse opinantur quam recte Stendit ISocrates pag. 85. . ἐξεπλιχ ησαν μὴ δια το γηρας ἐξες ηκα του φρονεῖν Demosthenes pag. 372. 1. ην pacem - δεδοικα ριἰ λεληθαριενωσπερ οἱ δανειζόμιενοι ἐπὶ πολλο αγοντες. Eadem opera mendum

eximamus ex Sophoclis Philoolet 493.3 δη παλαιον ἐξότου δεδοικ' ἐγω