Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

511쪽

eles ipse βεβηκῆ, nam sensus est δεδοικα μὴ τε ηκSIN. Haedomnia ad eandem analogiam formata sunt φοβουμ αι, δέδοικα,

τῆ πολει. Nonne satis erat dicere τον παξ λαβόντα N0nnesio putide bis idem dieitur sine ullo sententiae aut orationis emolument0 Neque enim sententiae Vi augetur, neque ratio gravior et numerosior accidit ad aures. raeterea est in Verbis vitium. Quid sit χρήμασι διαφθαρῆναι intelligimus, Sed υπὸ χρημιατων non item Romani largitione corrumpebantur, sed ab largitione nemo umquam corruptUS St. Eadem est rati l0ci pag. 344 15. διεξιὰν ηλίκα τὴν Ελλαδαπασαν - δικρυσιν οι δωροδοκουντεις καὶ ρ υατα λαριβανοντεςJπαρα Φιλίππου Nata Sunt insulsa haec emblemata quum δωροδοκεῖν Vulgo diceretur pro δεκαζειν καὶ δωρα διδοναι. Vide et supra ad pag. 241. Q.

Pag. 343. 23. εμι μιεν φαυλον ηγεῖσθε, τουτον δε ψετε. Scrib. αφίετε, et ob praestedens γεῖσδε et ne in exitu periodi quatuor breVe concurrantis Pag. 347. 7. εἰ αρα ηρις Ισβ: τε μιχ αληθη λεγειν ἐριε. Attici constanter dicebant 1 ιψῆσβητουν, Ut 1ντεβολουν, ηντεδίκουν, ἡμιφεγνόουν, quae Omnia a Scribis vitiantur. Aelius Dionysius apud holium V. 'Hνείχετο καὶ ηνωχλει και η κη κρει καὶηντIβόλει κοι ον των 'Αττικων ἰδίωμια, ne nunc quidem pepercerunt formae ηντῆβόλει, de qua manifestum Si τὸν αττικιήτην dicere. Dindorlius 1 0rmas Atticas ηριφεσβητε et ημιφεσβνστχ1θη

C0die S oblatas recepit pag. 886. . t 986 29 et 1175. 25. Sed neque in hac re neque in compluribus aliis eiusdem generis equitur analogiam et semel repertam veterem dicendi e0nguetudin0m reponit sicubi in libris τῆ συνηδεία loco cessit.

512쪽

Etiam nunc mendos editur pag. 1006. et 1013. 1ντΙδίκει. et pag. 70. ἡντΙ Θολει, et similia quaedam alibi. Ρag. 348. 23. ταυτα δε θαυμ, ασι' ἡλiΚΑ ΚΑΙ συμ φέροντέδοκει πεπραχθικι τ πολει. Sine mora expelle molestum αἱ vitio ex praecedente syllaba natum nempe τα συμ, φεροντα plan nominis naturam induit et dicebatur τοι μοι κρα συμφεροντα και τα ρεγιαλα Dem0Sthene pag. 34. 26. τα AIκρα, συριψε- ροντα της πολεως ἔδει με Ουλιχττειν , τα ν λ ωσπερ ρυτοι πεπρακεναι Si igitur et uno dixerat θαυμάσι' ηλίκα συμιφε- ροντα . Similiter pag. 368. 23. ως θαυριασί ηλia πεισόριενοι

δια τουτους αγαθύχ.

Ρag. 349 5. εξεκλειον λογου τυγχάνειν τούς ἄλλους Si cum his comparaveris l0cum pag. 1107. 4. εγο δε ἀπεκλεισθη TOT λ. γου τυχεῖν περ ων δικρυμ α intelliges articulum 880 e fuga retrahendum εξεκληου TOT λογου τυγχάνειν. Eodem enSUdictum est pag. 29. 14. ου γαρ φαιρεῖσθαι δεῖ τὸ προσελθεῖντο δημ.ρ καὶ λογου τυχεῖν, et pa88im Sic λογου τυχεῖν dicitur quo minus veniae habet mirificus error Harpocrationis V. A. ργου

τυχεῖν.

praeter . a. quibus creditur etiam ubi fide indigni sunt. Quid est in Graec0rum lingua tritius quam οἴα ulla sibi inter se respondentia S0ph0cles Eleolr. 751.

513쪽

Ρag. 372. 10. εἰρήνη si ἐν ουν δι' κείνους, et κινδυνος δὲ καὶ σφαλερα καὶ πιτος δια τουτους γεγον Rωροδοκησα ντα ςJ. Uper- Vacuum et OleStum δωροδοκησαντας et alien loco positum et Verb0rum Onginnitatem vitian delendum. Ipsa Oppositio inter δι' κείνους et δια τουτους additamentum hoc arguit et respuit. Ρag. 409 28. Aeschines ad Demosthenem φοβου περὶ σεαυ- του, ait. ReSpondet: εἰ ψ' οἶς ο χη δ οτιο υν αλκων φοβουμηνεγω μη δια τουτους πόλωμ αι , τ τουτους προσηκε παnῖν ρυς αυτους εδικηκοτας ReSela pannum aliunde assutum, qui iquam maxime sententiae c0nveniret, tamen non poterat inter-p0ni inter εἰ φοβουμην Em, TOTTOT προσήκει παθεῖν; Ρag. 42l. 22. αν πιώδιον λαβων επὶ την κεφαλην περιγος ῆς.

Nemo in antiqua Graecia sic l0quebatur: qui capiti imponit

galeam , coronam, pileum dicitur περὶ την κεφαλην περιτιθεσθαι περικε*αλαίαν τε φανον , πῖλον , πιλιδι ν, et in persecto περ&ειμ αι εοαγον et Sim. 0ntra qui quid in capit gestat , της κεφαλῆς φερειν dicitur, ut is τῶν μυων. Sequiore Graeculi pro περιθέσθαι minu proprie επιδεσθαι dicere coeperunt et haec συνηθεια aeta est Aristophanes Theuemos . 380.

παρ' εἴκου τουτὶ το καλυριμα λαβώνεχε καὶ περίθου περὶ την κεφαλήν. et sic constanter Vetere omnes ut in subπεχεσθαι, περιβαλλε - σθαι , περιδεῖσθαι. Itaque lem08theni redde suum: πιλίδιον λαβων EPI την κεφαλην. Pag. 426 13. πρὶν ξελθεῖν ἐνιαυτον του πολεμου τας πολει cαπασα απωλωλεκεσαν οἱ Ολυνθιοι τα εν τη αλκιλκῆ προδι- δοντες. alii οι προδιδόντες και Φίλιππος ουκε εἶχεν πακουειν τοῖς προδιδουσιν υ δ' εἶχεν ο τι πρωτου λαβ η. Non tantum

προδιδοντες οι προδιδόντες additum laedit aurem ob vicinum τοῖς προδιδουσιν , sed etiam cum loci sententia pugnat. Nempe

514쪽

απωλωλεκεσαν de UniVerSi Olynthii dietum manifest signifieat απεβεβληκεσαν amiδerunt. Oterat totur dici πωλωλεκεσαν υ πο των προδιδοντων, Sed Vulgata abSurda est.

Certum vitium certa emendatione Reisli sustulit expunct0αψειλέετο, quod e praecedenti loco adhaesit. In aliis libris stνο- ὼν pro εγοιχιζεν. Nempe Sic Vetus corresst0 impeditam verborum Scripturam conatu e8 expedire 110 admodum seliciter. 8 operae pretium hanc manifestam interp0lationem diligenter animadvertere. Ρag. 458. 18. εἰ τοίνυν τις - ξετασειε ποτερον ποτε λυσιτε - λεςερον ἐς κυρίους μω υἷχῆς Daci τῆς δωρεας, ἐξαπατηθέντας δέ TI καὶ φαυλω τινὶ δουναι η τε Pro δέ τι in omnibu praeter unum S leotur: δε ποτε. Rectissime diuitur ξαπατα τι , id est liquc falluetum truere, ut apud Aristoph. Avib. 521. Aαμυπων ν οἴχνυο ετι καὶ νυνὶ τον χῆν' ίταν ξαπατῆ TI. et apud Dem0sth pag. 659. . quem locum ind0rfius attulit. Sed n0n cadit 400 in locum nostrum ReVoca ξαπατηθεντας δε ποτε, et expunge ποτε in ποτερον ποτε Non est enim huicv0eula J0cus in bipartita interr0gatione ποτερον - ἡ .Pag. 458 24. εκ μεν του πλείονας ἡ προσῆκε τιμαν πολλους ε ποιεῖν προκαλ.εῖσθ' ἴχας, ἐκ δε του χηδενὶ μηδε it ηδ αν αξιος διδονα παντας α πείρξετε του φιλοτιμιεῖσθαι. 1 S mi 880 μιηMεν

515쪽

M του HAENA ιι ηδ' se αξιος ἡ παντας πεIρξετε κτε. OSt- quam semel vitio natum est μηδενὶ μηδί, nesci quis διδοναι inseruit de suo. Nunc demum omnia apte et concinne composita sunt, et contraria contrariis reSpondent πλειονας ἡ προσῆκε τιμ αν et κηδένα τιμ α μ. ηδ αν αξιος 1. Praeterea αξιος τιμῆς recte habet, αξιος του λαβεῖν τι non item Sumere potuit sciolu Suum μι δενὶ ut ηδ εν διδογα e pag. 488 15. ah ἐξεῖναι τὸ δήρι των αυτου δρυνα μυηδενὶ χηδεν. et pag. 488 27. μιν δενὶ

O AI Γους τιναρ. N et OA fastillime e0nfunduntur, et saepe pr0 I scribitur et contra.

tographia est: ιι δε in textu, μηδὲ a 0rreetore in margine. Pag. 459. 12, ους ρυδ αυτος ουτος αντει πρι α μη ρυχ' καλῶς εχειν. Vocula αν non St u loco posita. Requirit 0nstans e0mp0sitioni conguetudo ut seribatur: ου δ' 'AN αυτος ουτος αντείποι μιχ ρυχὶ καλως χειν, et Sic legitur in neget quo C0- die Parisiensi de veteris correctoris coniectura.

Saepissim in C0die S particulam αν aut scribarum negligentia omi88am esse Vide aut contra dicendi usum l0e suo

αυτην επιταξασαν τοῖς ἰδιωταις. Volebat dicere h0m quisquis est: ἡ πολι ητις αυτη τουτο τοῖς ἰδιωταις πεταξεν Sed quis non intelligit e sensu dici non p088 την αυτην επιταξασαν lPraeterea illa verba plane Sunt supervacanea et otiosa. Eadem enim sententia ine8 in verbis J χρ γεγρα*θαι.

516쪽

est et ex ipsa re et ex iis quae pra0cedunt. raeterea emblema in tam m0lesta sede c0R0eatum est ut vel hinc fraus pateat. Ρag. 460. 29. τὸ τῆς πολεως ηθος - ἴδοι τιας αν τοιουτον, repetita syllaba lege τοιουτον 'ON. Ρag. 46l. 6. ω ι νω χει ζους BD αἱ παρὰ των δή1μ ων δωρεαὶ

νυν τω νοχω. Intorpolatum et spurium est participium διδομε- νων. Dicebant αἱ παρα των δήμων δωρεαἱ Sine participio, quod si addi fuisset solitum dixisset αἱ παρα τῶν δημ. οὐ δωρεαὶ διδό-μ εν AI των παρα των αλλων πολιτειων μείζους εἰσίν. Sed nihil est hac compositione frequentius: αἱ παρα οὐ δήμων δωρεαί

appellantur pag. 46l. 16, 467 27 476 2, 478. 16 490, 1.

Etiam de ea hutibu sic dicitur:

517쪽

In hac componsendi forma saepse librarii genitivo substituunt dativum aut contra repugnante sententia et linguae usu veluti pag. 789 24. δεῖ παρ' ci QOP μονον ευνοια λοιπή, degendum

Est operae pretium observare participia quaedam spuria Codicis S testimonio confutata. Vide pag. 77. 29. interpolatum μιελλοντων. et pag. 206 19. βοηθουντων. et pag. 474. 15. κρί-

Ρlura etiam in ipsum Codicem S non minus spuria se insinuarunt, Veluti λεγων, κελευων, κελευσα , διδόμ ενο et alia complura de quibus suo loco et dixi sit dieam Imprimis gaude me ex huius corruptelae Observati0n duas laedas maculas eluisse ex praeclaro Oco pag. 37. 22. ἴσω αν- των τοιουτων γ1μμ ατων παλλαγείητε, α τοῖς ασθενουσι παρατων ἰατρων σιτιοι διδομ ενοις εοικε καὶ γαρ κεῖνα ου τ' ἰσχυν υτίθησιν υτ αποθνησκειν β. POStquam neScio qui διδομενοις addidit, ut nostro loco πολιτειων διδομενων , supervenit alter qui ασθενουσιν inseruit de suo. AthenienSe dicebant τα παρα των ἰατρων τιτια, Ut αἱ παρα των ἡμιων δωρεαι. Eodem modo

Pag. 462. 2. ο τοίνυν την πλιν φαιρων νόμιος ουτορ λιχόν φκρειττου εἰσὶν αἱ παρ μων δωρεαὶ τουτ αφα ipsi ται. Quod de auctor legis Demosthenes dixerat id nesei quis ad ipsam J0gem Ieserendum esse opinatus est. Itaque νόμιο ουτο addidit, quod se in textum insinuavit. 0 eo loco qui raudis indicium

518쪽

sadit Non potest enim ὁ - νοικος ουτος sic disiungi et dis80cari. Triplicem interpolati0nem in eadem re Sube SS SUSpicor pag.

εισφορων καὶ τριηραρχιων - ου εισιν ἀτελεῖς. Tribus his odis sub unum conspectum positis animadverti potest unde alius ex ali verbis alienis vel inutilibus oneratus sit.

tata serit, απHλλάξεται, de qua forma diligenter egi in Nov. Leoli pag. 42 q. Sati esto nune so88am Hesychia nam

pertinet αυτου ' Nempe ad τω νόμ ω , inquies. Licetne igitur Sic διαρρηδην interponere Non licet Deleamus igitur iners et Superfluum pronomen Deinde scribe δι EIρησθαι, vel potius ab optimis libris oblatum ocipe. Sexcentius videbis inter se confundi διε ρηκα - δι ρηκα et διείρηs αι - δι ρηιχοι tantiam non in omnibus libris etiam antiquissimis et fidelissimis. Fersenumquam διηρῆσθαι caret Variante Scriptura διειρῆσθαι et contra. Hoc unum spectandum quoque loco est utrum sententia verborum διαιρεῖν postulet an διαγορευε ιν id est διαρρηδην λεγειν. Ipwum δὶαρρόδην hinc natum est: διείρηται - διαρρέδην ut παραβεβληται - παραβληδην , βεβυς ιι - βυζην βυσδην), κεκρυπται - κρυβδην, ανεῖται - ανέδην. et alia his similia plurina n. Διείρηκα et διηρηκα certant ii loco pag. 465. 20. χόδεναειναν τριηραρχία ατελη διείρηκεν ὁ νόμοc Sio libri omnes.

519쪽

Dindorfius Dἡρηκεν sub8tituit, Secutu D0braeum, qui nun qui do fallitur. Διαιρεῖν et διορίζειν de lege promiscue et 00dem sensu dieitur

apud omnes, ubi re diverδae γδfmguuntur et omnino ubi diδerimen aliquod conδtituitur, διαγορευειν c0ntra est diδerte, di/ertihverbis dioere. 0 si tenebis Scribarum errore ubique statim deprehendes velut in J00O OStro: ο νομιος ιείρηκε μιηδενα, εἶναι τριηραρχιοις α τελη quia manifeSt dicitur lex diaertia verbi id iubere, vulgatam movere non oportuit. Similiter in alter loco χη διειρησθαι του ατελη quoniam nullu8 Si διορις - μος, sed hoc dicit Orator non esse id in lege e preδδ Scriptum, satius erat Vulgatam non tangere. Eximius in hanc rem et διδασκαλικος locus si in Platonis

scentur pag. 436. 25. de orastulo, εἰ μιεν οἱ ν οἱ θεοὶ πολε

,1 ιχ η, indor ex libris deterioribus male Substituit δι κρηται. Pag. 76 28 ουτω ο αφρος ὁ νομιος διείρ ηκεν, indors perverse δι ρηκεν dedit auctoritate magistelli qui annotavit: ἐν των τ αντι του δι εχ λι τε ν nisi forte διωρισεν dixit, nam

διεχώρισεν plane ineptum est . Recte et Suo loco legitur pag. 1115. lx ὁ νομιος διεῖλεν,

Rectissime.

520쪽

Pag. 471. 22. λογιωθω τι περὶ νομου πιλλε φερειν την ψῆφον ω μιη λυθέντι δεησε χρῆσθAI. Languida admodum et frigida haec sententia egi ac paene inepta lege, quae antiquata uou is, si oportere. Sed periit Vocula necessaria sic explenda: δε η τε χρησθM 'AEI, etiam ubi n0lueri et contra remp. esse intellexeriS. Ρag. 472. 20. περχετοι μοι πρωτους ξετιασαι του ἐκ Κορωου*Υγονταί. Leg. ψευγοντας Appellantur enim Xδule promisque οἱ φυγαδε et οἱ ψευγοντες et οἱ εκπεπτωκότες, non item οἱ ρυγοντερ. assim haec in libris permiscentur ut λείπειν

εἰσφρεσθαι et πεισ*ρεσθαι diligenter exposui in Var. Leo l. p. 775 sqq. ubi .a restituendum 8Se ει ῬεφρOTNT το ρατευμ α Stendimus , ut apud Euripidum legitur in Troad. 653.

ριονίων ἐξέπεσον Eruditi lectoris ann0tatiuncula est ἡ ἐπὶ 'Aντα δου. Non est oratori talia commem0rare . et nihil omninos adit ad rem. Hoc unum agit Demosthenes ut stendat cives Corinthi0 d Atheniensibus optime meritos ob id ipsum post pacem comp08itam a Lacedaemoniis esse patria expulsos. Quid