장음표시 사용
241쪽
VII. VI. VI. VII. 219 qitos capiunt, quod idonei eliceSque Sunt, praepeteS appellantur, idcirco Daedali pennas praepetes' dixit, quoniam X lo eis, in quibus periculum metuebat, in loca tutiora peruenerat. I Deo porro praepetes et augine appellant triniam Duri in a iam ad Dum p r iis o dixit Praepetibus sese pulerisque iocis dant. Auibus autem praepetibus contrarias auis inseras ap-10 pellari, Nigidius Figulus in libro primo augurii priuati ita dicit Discrepat dextra Sinistrae, Praepe in serae, e quo est conte et ire, praepeteS appella-1ltas, quae altili Sul)limiusque uolitent, cum disset re a praepetibus Nigidius Mnseras' dixerit. AduleScen ego Romae, cum etiamtum ad grammatie0 12itarem, audiui Apollinarem Sulpicium, quem in primis
Sectabar, cum de iure augurio quaereretur et mentio praepetum auium saeta esset, Erueio Claro, praesecto urbi, dicere, praepetes Sibi uideri S se alites, qua Homerii S τανυπτέρυγας appellauerit, quoniam Sta potiSSimum nu-gure Spectarent, quae ingentibus ali patulae atque porrectae praevolarent. Atque ibi hos H0 meri uersus dixit Tυνγ δ οιωνοῖσι τανυπτερυγεσσι κελευεις IIειθεσθαι, των υ τι μετατρεπομ' ου ὁ αλεγίζω. VII. De Acca Larentia e Gaia Taraeia deque origine sacerdotii
Aecae Larentiae et Gaia Taraeiae siue illa Fufetia est. 1 nomina in antiquis annalibus celebria sunt. Earum alterae Post mortem, Taraciae autem uiuae amplissimi honores ap0pul Roman habiti. Et Taraeiam quidem uirginem e 2 sta suisse lex Horatia testis est, quae Super ea ad PDPulum lata seu lege ei plurimi honores sunt inter quos ius quoque testimonii dicendi tribuitur testabilis que una omni uni seminarum ut sit datur. Id uerbum est legis ipsius
242쪽
220 VII. VI. VII. VIII. 3 Horatiae contrarium est in duodecim tabulis scri- ptum: Inprobus intestabilisque esto. Praeterea si quadraginta anno nata Saeerdoti abire ac nubere uoluisset, ius ei potestasque Xaugurandi atque nubendi facta est munificentiae et beneficii gratia, qu0 campum Tiberinum siue Martium populo condonaSSet. Sed Aeea Larentia corpus in uulgus dabat pecuniamque 6 emeruerat e eo quaestu uberem. Ea testamento, ut in Antiatis hist 0ria scriptum est, Romulum regem, ut quidam autern alii tradiderunt populum Romanum bonis suis
heredem fecit ob id meritum a lamine uirinali sacrificium ei publice fit et dies e nomine eius in fastos additus. Sed
Sabinus Masurius in primo memorialium, SeeUtUS quosdam historiae scriptores, Accam Larentiam Romuli nutricem suisse digit. Ea, inquit, mulier e duodecim filiis maribus unum morte amisit. In illius locum Romulus Accae sese filium dedit seque et ceteros eius filios fratres aruales' appellauit. X O tempore collegium mansit fratrum aruali unam ii mero duodecim, cuius sacerdotii insigne est Spicea corona et albae infulae. VIII.
Nolata quaedam de rego Alexandro et de P. Seipiolle, memoratu digna.
'Aπίων , Graecus homo, qui Πλειστο νεικης appellatus est, fastili atque alacri saeundia fuit. Is eum de Alexandri regis laudibus seriberet Victi, inquit, hostis ii Xorem , facie
incluta mulierem, uetuit in conspectum Suum deduci, ut eam ni oculis quidem ui contingeret.
3 Lepide igitur agitari 90test, utrum uideri continentiorem parsit, Publiumne Asricanum superiorem, qui Carthagine ampla ciuitate in Hispania expugnata, uirginem tempeStiuam, forma egregia, n0bilis uiri Hispani filiam captam perductamque ad Se patri inuiolatam reddidit an regem AleXandrum, qui Darii
regi S UXOrem eandemque eiusdem Sororem, pr0eli mη noeaptam, quam esse audiebat exuperanti forma uidere noluit perducique ad sese prohibuit.
243쪽
VII. VI. VIII. viiii. 221 Sed hanc utramque de elamatiundulam Super AleXandro et Scipione celebrauerint, quibus abunde et ingenii et otii et uerb0rum est nos Satis habebimus, qu0d echistoria Si iid dicere: Seipi0nem istum uero ne an salso incerium, amatamen, eum eSSet aduleScenS haud incera fuisse et propemodum cola StitiSSe, hosce uersu a C n. Naevio poeta in eum Scripto eSSe Et iuni qui re manu magna Saepe re S Sit glo-
His ego uersibus credo ad luetum Valerium Antia-6tem aduerSu cetero omni Scriptore de Seipionis mortibus sensisse et eam puellam aptiuam non redditam patri scri-PSiSSe contra quam no Supra diximus, Sed retentam a Sei-pi0ne atque in deliciis amoribusque ab eo uSur9Itam.
Locus Xeinpthis ex annalibus L. Aoni historiae et orationis lepidissimae.
u0d res uidebatur memoratu digna quam secisse Cn. IFlauium, Anni filium, aedilem curulem L. Piso in tertio annali Scripsit, eaque re perquam Pure et uenuste narrata a Pisone, cl0 eum isthim totum liue e Pisonis annali
Cn. inquit, Flauiu patres libertino matus. 2Scriptum faciebat, isque in eo tempore aedili curuli apparebat, quo tempore aediles Subr0gantur, uniaque pro tribu aedilem curulem renuntiauerunt Aedilis, qui eo mitia habebat, ne-3gat accipere, neque ibi placere, qui Scriptum saceret, eum aedilem fieri Cn. Flauius Annis i lius, dicitur tabulas posui S Se Seriptu e Se abdicasse: isque aedilis curuli saetus est Idem o
244쪽
222 Vll. VI. Vt III. X. Cn. Flauius, Anni filius, dicitur ad collegam uenisse uisere aegrotum. Eo in conclave postquam introiuit, adulescentes ibi complures nobiles sedebant. Hi contempnente eum RSSUr-6 gere et ii emo u au it. Cn. Flauiu S, An ni sit ius, aedilis, id arrisit sellam curulem iussit sibi us serri, eam in limine appo Suit, ne quis illorum X ire posset utique hi omnes inuiti uiderent sese in sella chiruli sedentem.
Historia super Euelida Socratico, cuius exemplo Taurus philosoplius hortari adulescentos suos solitus ad philosophiam nauiter
1 Philosophus Taurus, uir memoria nostra in disciplina Platonica celebratus, cum aliis bonis multis salubribusque exemplis h0rtabatur ad philosophiam capessendam, tum uel maxime ista re iuuenum animos expergebat Euclidem 2 quam dicebat Socraticum saetitauisse. Decreto , inquit, suo Atheniense cauerant, ut qui Megaris ciui S SSet, Si intulisse Athenas pedem prensus esset, ut ea res ei homini capitalis esset. Ianto Athenienses , inquit, odio flagra- . bant mitimorum i minum Megat ensium. Tum Sine Liviis, qui indidem Megaris erat quique ante id decretum et esse Athenis et audire Socratem consueuerat, postquam id decretum an Xerunt, Sub noctem, eum adueSperaSceret, tunica
l0nga muliebri indutus et pallio uersicolore amictus et caputrica uelatus, e domo sua Megaris Athenas ad Sostratem commeabat, ut uel noctis aliquo tempore Onsiliorum Sermonumque eius fieret partieeps, rursusque Sub lucem milia paSSuum paulo amplius uiginti eadem ueste illa tectus red-5 ibat. At nunc , inquit, uidere est, philo Sopho ultro eurrere, ut Oceant, ad sores iuuenum diuitum eosque ibi sedere
atque opperiri prope ad meridiem, donec diSeipuli 0eturnum omne uinum edormiant .
245쪽
Verba ex oratione . Metelli Numidi ei, quae libuit mentinisse, ad Osfidium grauitatis dignitatisque uitae ducentia.
Cum inquinatissimis hominibus non esse conuitio decer-1tandum neque in maledietis aduersum inpudente et inprobos uelitandum, quia tantisper Similis et compar eorum sas, dum paria et consimilia dicas atque audiaS, non minu e Oratione . Metelli Numidici sapienti uiri, cognoscip0test, quam e libris et disciplinis philosophorum. Verbata haec sunt Metelli aduersus C. Manlium, tribunum plebi S a quo apud populum in contione laceSSitus aetatusque suerat dietis petulantibus: Nunc quod ad illum atti-3net, uirites, quoniam se ampliorem putat e SSe,
si se mihi inimicum dictitarit, quem ego mihi
neque amicum recipio neque inimicum rospicio in eum ego non sum plura dicturus. Nam cum indignissimum arbitror, cui a uiri bonis benedicatur, tum ne idoneum quidem, cui a probis maledicatur. Nam si in eo tempore huiusmodi homunculi in imo in ii oes, ii mi vim ii e n m i ad Frehim et e mora e metim e Liri id si e Lari. XII.
9uod neque les lamentum, sicuti Servius Sulpi eius existimauit, neque sacellum, siculi C. Trebatius, duplicia uerba sunt, sed a leslatione productum alterumJ, alterum a saer imminutum.
Servius Sulpicius iure consultus, uir aetati Suae Id0etissimus in libro de sacris de te Standis secundo , qua ratione adductus testamentum uerbum esse duple Seripserit non reperio. Nam compo Situm esse dixit 2 a mentis contestatione. uid igitur ealciamentum , quida paludamentum , quid μauimentum , quid ue Stimentum , quid alia mille per huiuscemodi formam producta, etiamne iSta omnia composita dicemus 3 obrepsisse autem uidetur Seruio , uel si quis est, qui id prior dixit salsa quidem, Sed non abhorrens neque inconcinna quasi menti quaedam
246쪽
224 VII. VI. XII. XIII. in hoc voeabulo significatio, sicut heret C. qu0que Treba-5tio ea leni concinnitas obrepsit. Nam in libr0 de religionibus Secundo: Sacellum est, inquit, locus paruu de Sacra tu cum ara Deinde addit uerba haec: Sacellum e duobus uerbi arbitror com-6 positum sacri et cellae , quasi sacra cella . Hoc quidem scripsit rebatius Sed quis ign0rat, Sacellum et implex uerbum esse et non ex sacro et cella copulatum, Sed ex Sacro deminutum Z
De quaestiundulis, apud Taurum philosophum in conuiuio agi latis,
Factitatum obseruatumque hoc Athenis est ab his, qui
erant philos0pho auro iunctiores eum domum Suam no SUOearet, ne Omnino, ut dicitur, immunes et asymboli ueniremuS, coniectabamu ad cenul'm non cuppedias ciborum 3 sed argutias quaestionum. Unusquisque igitur 110Strum commentu paratusque ibat quod quaereret, eratque initium. loquendi edundi sinis. uaerebantur autem non grauia nec reuerenda, Sed ενθυμγημάτια quaedam lepida et minuta et florentem uino animum laceSSentia, quale hoc serme est
subtilitatis ludistrae, qu0d dicam. 9uaeSitum St, quando morien moreretur cum iam in
m0rte es Set, an eum etiamtum in uita foret et quando Surgen Surgeret cum iam Staret, an eum etiamtum sederet; et qui artem diseeret, quando artise fieret eum iam S Set, 6 an cum etiamttini non esset. Vtrum enim horum digeS, absurde atque ridicule diXeris, multoque absurdiu eSSe uidebitur, Si aut utruntque esse die' aut neutrum.
Sed ea omnia cum aptiones esse quidam futtiles atque inanes dicerent, nolite , inquita auru S, Miae qua Si nuga rum aliquem ludum aspernari. Grauissimi philos0phorum Super hae re seri quaesiuerunt et alii moriendi uerbum atque momentum manente adhue uita diei atque fieri putauerunt alii nihil in eo tempore uitae reliquerunt totumque illum que illud, quod mori dieitur, morti uindieauerunt.
247쪽
VII. VI. XIII XIIII. 225 Item de ceteris sit nilibus in diuersa temp0ra et in contrarias sententias discesserunt Sed Plat0', inqtiit, n0Ster neque 10 uitae id tempus neque m0rti dedit, idemque in omni c0nSimilium rerum disceptati0n secit. Vidit quippe utrumque esse II
alterum c0nstitui quaesti0nemque fieri per diuersorum inter se finium mortis et uitae c0haerentiam, et ideire peperit ipse expressitque aliud quoddam nouum in confini tempuS, quod uerbis propriis atque integri τὴν ξαίφνγὶς φυσιν
appellauit idque ipsum ita, uti dico', inquit, in libro, cui
Parmenides titulus est, Scriptum ab eo reperietis . Τales aput Taurum Symbolae taliaque erant mensarum 12 secundarum, ut ipse dicere solitus erat, ' τραγλημάτια .XIIII.
Poeniendis peccatis res esse rationes a philosophis attributas; et quamobrem Plato duarum ex his meminerit, non trium.
Poeniendis peccatis tres esse debere causas existimatum 1 est Vna est causa, quae Graeste uel f κολασις vel 'νου- 20 εοια dicitur, cum poena adhibetur castigandi atque emendandi gratia, ut Is, qui sortitit delinquit, attentior fiat correctiorque Altera est, quam hi, qui u0cabula ista curiosius 3 diuiSerunt, ιμωριαν appellant. Ea causa animaduertendi est, cum dignita auctorita Sque eiuS, in quem eSi peccatum, tuendaeSt, ne praetermissa animaduersi contemptum eius pariat et honorem leuet: idcircoque id ei uocabulum a con-Seruatione hon0ris actum putant. ertia ratio uindicandi est, . quae παράδειγμα in Graeci nominatur eum poenitio pr0pter exemplum necessaria est, ut ceteri a similibus peccatis, quae prohiberi publicitus intereSt, metu cognitae poenae deterreantur. Idcirco ueteres quoque nostri exempla pro maximi grauissimisque poenis dicebant. suando igitur aut Spe magna est, ut is, qui peccauit, citra poenam ipSeSeSe ultro corrigat, aut Spes contra nulla est, emendari eum P0SSe et corrigi, aut iacturam dignitatis, in quem peccatum eSt, metui non necessum est, aut non id pesteatum est, cuiuSeXeml lum necessari metu sanciendum sit tum, quicquid GEI Ius 15
248쪽
226 VII. V l.)XIIII. XV. ita delietum est, non Sane dignum esse imponendi poenae
Has tris uleiscendi rati0nes et pliilosophi alii plurifariam
et noster Taurus in primo commentariorum , UOS in Gorgian Platonis composuit scripta reliquit Plato autem ipse uerbis aperti dua Solas eSSe poeniendi auSaS dieit unam, quam primo in loco propter eorrigendum, alte- ram quam in tertio propter eXempli metum posuimus. Verba
haec sunt Platonis in Gorgia IIροσήκει δε παντὶ
μγνω i 3ελτιον γιγνεσθαι καὶ ὀνίνασθαι , ' παρ αδείγματι αλλοις γίγνεσθαι , να αλλοι
οἱ χρωντες πάσχοντα φοβουμενοι Ῥελτίους γίγνωνται. In hiSee uerbis saeile intellegas, τιμωρίαν Platonem diXisSe non ut supra seripsi quosdam distere, sed ita ut promise diei s ilet pro omni punitione. Anne autem quasi omnino paruam et contemptu dignam praeterierit 90enae Sumendae causam propter tuendam laesi hominis auctoritatem an magis quasi ei, quam dicebat, rei non ne- deSSariam praetermiserit, eum de poenis, non in uita neque inter homines, Sed post uitae tempus capiendi Scriberes, ego in medium relinquo. XV.
De uerbo quiesco, an e lilera corripi an pro due debeat.1 Amieus n0Ster, homo multi studii atque in b0narum di-Seiplinarum opere frequens, uerbum quiescit' usitate e litera e0rrepta diviti Alter item amicus, homo in doctrinis quasi in
praeStigiis, mirilicus communiumque uo eum respuens nimi et fastidiens, barbare eum dixiSSe opinatu eSt, quo ni In produ- Meere debuiSSet non corripere. Nam quiescit ita portere diei praedicauit, ut calescit nitescit stupes ei et alia huiusce modi multa. Id etiam addebat, quod quieS e producto, non bireui disteretur. 0 Ster autem, qua eSt rerum omnium erecunda medi0eritate, ne si Aelii quidem Cincii et Santraedicendum tamen suissent, obseeuturum e suiSse ait contra perpetuam Latinae linguae consuetudinem, neque Se tam in-6 Signite loeuturum ut abs0na inauditaque disteret literas tamen
249쪽
VII. VI. XV XVI. 227 super hac re se ei inter exercitia quaedam ludiera et quies eo non esse hi Simile, quae Supra posui, nec a quiete dictum, sed ab eo quietem , Graecaeque uocis et modum et originem uerbum istud habere demonstrauit, rati0nibusque haut sane
si igidis doetiit quiesco e litera longa diei non e inuenire. XVI.
Verbuni depreeor a poeta Catuli inusitate quidem, sed apte p0si tum e proprie deque ratione eius uerbi exemplisque ueterum
Eiusmodi quispiam, qui tumultuariis et inconditis lin-1guae Xercitationibus ad amam Sese facundiae promiserat neque rationis Latinae usurpati0nes rati0nes hie ullas dididerat, eum in Lyci s0rte uespera ambularemus hido ibi et u0luptati suit. Nam eum esset uerbum deprecor doetiuSeulepo 2 situm in Catulli carmine, quia id ignorabat, frigidis Sim0Suersus esse dicebat, innium quidem iudicio uenustisSimos, qu0s subseripsi: Lesbia mi dicit Semper male, nec tacet umquant De me Lesbia me di Speream nisi amat.
9uo signo quia sun t totidem mJea deprecorin Lam
YSSidue, uerum di Speream ni Si amo. De preeor hoc in loco uir b0nus ita esse dictum putabat, ut 3 plerumque a uulgo dicitur, qu0d Signis eat ualde precor et oro et supplico', in quo de praep0sitio ad augendum et eumulandum ualet. uod Si ita esset, rigidi sane uersus sorent. Nunc enim contra innino eSt: nam e praepositio i luoniam est ancepS, in uno eodemque uerbo dum capit. Sic enim deprecor a Catuli dictum est, quasi detest0r uel exedror uel depello uel abominor'; χ0ntra autem ualet 6
eum Cicero pro P. Sulla ita dicit: uam multorum hic uitamst a Sulla deprecatus Item in dissuasione Tlegis agetariae, Si quid deliquero, nullae riunt
ima ine S, quae me a uobi deprecentur.
Sed neque solus Catianus ita isto uerbo usus est Pleni sunt ade libri similis in h0 uerbo significati0nis, e quibus
250쪽
228 VIL VI. XVI. XVII. 9 unum et alterum, quae Subpetierant, appo Sui . . Ennius in Erechtheo n0n longe Secus dixit, quam Catullia S 9uisbus nunc, inquit, aerumpna mea libertatem
Quibus seruitutem mea mi Seria deprecor; significat abigo et amoli0r , uel prece adhibita uel qu ali010m0d0. Item Ennius in Cresphonte: Ego meae eum uitae parcam letum inimico
11 Cicer0 in libro sext de re publica ita scripsit: uod
quidem eo fuit malu S, qui faJ, eum au Sa pari Ollega se essent, non modo inuidia pari non erant, sed etiam Claudi inuidiam Gracchi caritas deprecabatur hic quoque item n0n est ualde precabatur, Sed quasi pr0 pulsabat inuidiam et dein Sabat inuidiam , qu0d Graeci propinqua signi statione παραιτεῖσθαι dicunt. 12 tem pro Aulo Caecina c0nsimiliter Cicero uerbo isto utitur. 9uid, inquit, huic homini sacias nonne concedas interdum, ut excusatione summae Stulti-13tiae Summae improbitatis odium deprecetur Item in Verrem actionis secundae prim0: Nunc ero quid saciat Hortensius auaritiaene crimina frugalitatis laudibus deprecetur At hominem flagitiosissimum, libidin0sissimum ne qui S Simumque defendit. Sic igitur Catullus eadem e lacere dicit, quae LeSbiam, quod et maledisseret ei palam reSpueretque et recu- Saret detestareturque assidue et tamen eam penitus deperiret.
0uis omnium primus libros publice praebuerit legendos quantusque numerus fuerit Athenis ante clades Persicas librorum in bibliothoei publicorum.1 Libros Athenis dis diplinarum liberalium publice ad legem
dum praebendos primus p0suisse dicitur PiSistratus tyrannuS. Deinceps Studi0Sius accuratiusque ipsi AthenienSes auxerunt; sed omnem illam p0stea libr0rum copiam XerXeS, Athenarum 90 tituS, urbe pSa praeter areem incensa, abstulit aSportauib