장음표시 사용
251쪽
VII. VI. XVII. 220que in Persas. Eos porro libro uniuersos multi pse Stoempe ustatibus Seleucus reX, qui Nicanor appellatu est, reserendo SAthenas curauit. Ingens postea numerii librorum in Aegypto ab Ptolemaeis 3 regibus uel conquisitus uel conlaetus est ad milia serme uoltiminum septingenta; sed ea omnia hello priore AleXandrino, dum diripitur ea civitas, On Sponte neque per eon Sulla, sed a militibus s0rte auXiliaris ne en Sa Sunt.
252쪽
Hesterna noctu reelene an cum uilio dicatur et quaenam Super istis uerbis grammati ea traditio sit; istin quod diniae in uni in XII tabulis nox pro noctu dixerunt. u. M a ea S a t. I. 4. J II. Duae mihi decem uerba ediderii Favorinus , quae USurpentur quidem a Graecis, sed sint adulterina et barbara quae item a me lolidem aeceperil, quae e medio communique usu Latine loquentium minime Latina sint neque in ueterum libris reperiantur. III. 9uem in modum et quam seuere inerepuerit, audientibus nobis, Peregrinus philosophus adulescentem Romanum e equestri familia, laniem segnem apud se ei assidue Sellantem Et assiduo os ei laniem uidit, alque illius quidem delieatissimas mentis et corporis h)aluei nationes. Non. Mare . . .
Puod Herodotus, scriptor historiae memoralissimus, parum uere dixerit, unam solamque pinum arborum omnium caesam numquam denuo ex iisdem radicibus pullulare et quod item de aqua pluuiali et niue rem non salis explora iam pro e0mperta posuerit.
253쪽
0uid illud sit quod Vergilius eaelum lare puluere , el quod Lue ilius p delus sentibus Stare diXit . u. On Mare. s. u. Stare p. 391 Sq. M. JVI.
Cum post offensiunculas in gratiam redeatur, Xpostulationes fieri mutuas minime utile esse , Superque ea re ei Sermo Tauri ex- po itus et uerba e Theophrasti libro sumpta et quid M. quoque C ii eam de amore amistiliae Senserit, eum ipsius uerbis additum.
VII. Ex Aristotelis libro, qui περὶ μνήμης in Seriplus est, eo gnila
aeceptaque de natura memoriae et habitu atque inibi alia quaedam de exuberantia aut interitu eiu leel auditaque. u. O n. Mari. S. V. meminisse p. 41 M. J
9uid mihi usu uenerit, interpretari e quasi effingere uolentil0e0s quosdam Platoni eo Latina oratione.
0u0 Theophrastus philosophus, Omnis suae ae lalis sa-cundissimus, uerba pavea ad populum Atheniensem faelurus, deturbatus uerecundi Oblieuerit; quodque idem hoc Demostheni apud Philippum regem uerba facienti, euenerit. 9ualis mihi uerit in oppido Eleusine disceptati cum grammati eo qu0dam praestigioso, tempora uerborum et puerilia meditamenta ignorante, remotarum autem quaestionum nebulas et sormidines capiendis imperitorum animi ostentante. 3 halophantam mendaeem uelit. Noti. Mare . . u. halophantam p. 12 M. XI. 0uam ostiue responderit Xanthippae uxori Socrates, petenti, ut per Dionysia largiore sumptu cenitarent.
254쪽
232 VIII. XII.-XV. XII. luid significet in ueterum libris scriptum plerique omnes'; et quod ea verba accepta a Graecis uidentur.
Cups0nes , qu0d 0mines Afri dicunt, non esse uerbum Poenicum, Sed Graeeum.
Lepidissima altere alio Favorini philosophi aduersus quendam intempestiuum de ambiguitate uerborum disserentem atque inibi uerba quaedam ex in em ii poeta et C n. G edi Lo non usitate e6llocata; alque ibidem a P. N is P i o origines uocabulorum ex-pi iratae.
0uibus modis ignomin iJalus raelatusque sit a C. Caesar L a borius poeta atque inibi appositi uersus super eadem re eiusdem Laberii dii Macr. Sint . L . J Fragmentum cap. ine. JHi gloria i libris Heraclidae Pontici, iucunda memoratu et miranda. Prisc. Inst. r. L 11. 6 l. p. 705 P. J
255쪽
luamobrem uinius Claudius uadrigarius in undevicesimo annali scripserit, reeliores certioresque eius fieri, si sursum quid illas, quam Si de OrSum.
quintus Claudius in undevicesimo annali, cum Ioppidum a Metello procon Sule oppugnari, contra ab oppidani deSuper e muri propugnari de Seriberet, ita scripsit: Sagittarius cum sunditore utrimque Summo tudio spargunt sortissime. Sed Sagittam atquel 9pidem deorsum an ursum mitta S, hoc intere St: nam neutrum pote Si de Or Sum uer Sum recte mitti, sed Sur Sum utrumque Optime. Puare milites Metelli sauciabantur multo minu et, quod ma Xime pu erat, a pinnis hostis des endebant facillime sunditore. Pereontabar ego xii tim Lum Liri a imum rhet0rem, currah0c ita usu ueniret, quod se uadrigarius diXis Set, ut contigui magis directi0resque eius stant, si uel lapidem uel Sagittam SurSum uerSus aetaS, quam de0rSum, cum procliuior saciliorque iactus sit ex supernis in infima, quam e infimis in Superna Ium Iulianus comprobat genere quaeStio 3nis: quod de sagitta , inquit, et lapide dixit, h0c detinniser missili telo diei potest Facilior autem laetus est, sicuti dixisti, si desuper aetas, si quid iacere tantum ueliS, 0n
256쪽
234 VIIII. I. I. 5 erire. Sed eulii m0dus et impetus astius temperandus deri endusque eSt, tum, Si in prona iacias, moderati atque rati mittentisque praeeipitantia qua lidumque ipsa et pon-6 dere ea lentis teli eorrumpitur. At Si in editi 0ra mittas et ad percutiendum Superne aliquid manum et oculos c0nlinies. iiii m0tus a te datu tulerit, e telum ibit, quod ieceris . 7 Ad hanc ferme sententiam Iulianus super istis . Claudii
8 9u0d ait idem . Claudius a pinnis tostis de sendit in triti fidi iis , animaduertendum e St, uSum eSSe eum uerbo di seni et, an Pn0n ex uulgari consuetudine, sed ad-9 modum proprie et Latine. Nam 'defendere et issendere inter SeSe ad uel Sa sunt, qu0rum alterum Significat εμπ0dωνεχειν id est inqui rere in aliquid et incidere, alterum εκποδων ποιεῖν id est auertere atque depellere, quod hoc in loco Claudi dieitur.
II. 0ualibus uerbis notari Herodes Atticus salso quempiam ultuamieluque nomen habitumque philosophi ementientem.
1 d Herodem Atticum, consularem uirum ingenioque amoen et Graeca saeundia celebrem, adiit, nobis praesentibus, palliatus quiSpiam et erinitus barbaque pr0pe ad pubem usque porrecta ac petit, aes sibi dari εἰς αρτους Tum 3 Herode interr0gat, quiSnam esSet Atque ille, uultu S0nituque uocis obiurgatorio , philosophum sese esse diei et mirari quoque addit, cur quaerendum putas Set, quod uideret. 4 Vide0 , inquit Herodes, barbam et pallium, philos0phum n0ndum uideo. 9uaes autem te, eum bona uenia dicas milii, quibus nos uti posse argumentis exiStimas, ut eSSe te phil06 sophum no Settemus 3 Interim aliquot ex his , qui eum Herode erant, erratistum esse hominem digere et nulli rei in-e0lamque esse Sordentium ganearum, niSi aecipiat, quod petit, conuitio turpi 0litum incessere atque ibi Herodes Memus , inquit, mi aliquid aeris, cuicuimodi est, tamquam h0mines, non tamquam h0mini et iussit dari pretium panis trig inta dierum.
257쪽
VIIII. I. III. 235 Tum nos aSpieienS, hi eum se elabamur: Mu sim ius . inquit, aerus eant cuipiam id genus et philosophum Seses stentanti dari iussit mille nummum, et eum plerique disterent, nebul0nem esse hominem malum et malitiosum et nulla reb0na dignum, tum Musonium subridentem dixisse aiunt: αξιος ουν ἐστιν αργυριου . Sed hoe potius , inquit. do-9lori mihi et aegritudini est, qu0d istiusmodi animalia spurea atque probra nomen usurpant sanetissimum et philo S0phi appellantur. Maiores autem mei Athenienses nomina iuue 10 num sortissimorum Harmodii et Aristogitonis, qui libertatis re euperandae gratia Hippiam Traianum interseere adorsi erant, ne umquam Seruis indere liceret, decreto publieo SanXerunt, quoniam nefas dueerent, nomina libertati patriae deuota seruili 0ntagio pollui. Cur ergo no patimuri Inomen philosophiae in histrissimum in h0minibus deteri imiseX01 deSeere Simili autem , inquit, eXemplo e contraria Spe ei antiquos Iloman 0rum audio praenomina patriciorum quorundam male de republica meritonim et ob eam auSam capite dampnatorum ensuisse, ne qui eiuSdem genti patriei inderentur, ut 0eabula quoque eorum defamat atque demortua cum ipsi uiderentur .sII. Epistula Philippi regis ad Aristololem philosophum Super
Philippus, Amyntae filius terrae Macedoniae reX. Cuiu 1 uirtute industriaque Macetae loeupletissimo imperio auetigentium nationumque multarum potiri coeperant et euius Uim atque arma toti Graeeiae cauenda metuendaque inelitae illae Demosthenis rationes eontionesque uocis eant i 2 Philippus, eum in omni fere temp0re negotiis belli uietoriis ille adine tu exercitusque esset, a liberali tamen Musa et a Studiis humanitatis numquam abfuit quin lepide eo miterque literaque et laeeret et diceret Feruntur de libri epi 3 Stularum eius, munditiae et uenustatis et prudentiae plenarum uelut sunt illae literae quibus Arist0 teli phil080phonatum esse sibi Alexandrum nuntiauit.
258쪽
236 IIIl. III. IIII. Ea epistula, i ioniam curae diligentiaeque in liberorum disciplinas hortamentum est, XScribenda utSa S ad com- monend0S parentum animos. Xponenda eSi igitur ad hanc seri ne Sententiam:
Philippus Aristoteli salutem dicit. Filium mihi genitum sello. 9uod equidem dis habeo
gratiam, non proinde quia natu eSt, quam pr0 0, qu0 deum nasci 0ntigit temporibus uitae tuae. Sper enim fore, ut eductus eruditusque a te dignus existat et nobis et rerum
Ipsius autem Philippi uerba haec sunt:
Φίλιππος Αριστοτε λει χαιρειν. Ισθι μοι γεγονοτα ιον. IOλλὴν ουν τοῖς θεοῖς χω χαριν, ου ουτως ἐπὶ τῆ γενεσε του
παιδος, ως ἐπὶ τ κατα την σην ηλικιαν αυτον γεγονεναι ' λπιζω γαρ, αυτ ον υ πο ου τρα- φεντα καὶ παιδευθεντ αξ ιον σεσθαι καὶ
ἐμων καὶ τῆς των πραγματων διαδοχῆς IIII.
De barbararum gentium prodigiosis miraculis deque diris et exitiosis irascinationibus atque inibi de seminis repente
Cum e Graecia in Italiam rediremus et Brundisium ire-mu egreSSique e naui in terram in portu illo inelit spatiaremur, item P. Ennius remotiore paulum, Sed admodum scito ossabulo praepetem appellauit, saSee librorum ue-2 nalium Xpositos uidimus Atque ego aut de Statim pergo ad libr0s. Erant autem isti omnes libri Grae ei miraculorum fabularumque pleni, res inauditae, incredulae, ScriptoreSuetere non paruae auetoritatis Aristeas Proe0nnesius et Isigonus Nicaeensis et Ctesias et Onesicritus et Po- Lys Lepi an iis et Hia aes Dari ipsa autem u0 lumina e diu- tino situ squalebant et habitu aspeetuque taetro erant. AcceSSi tamen pereontatusque pretium Sum et additetu mira atque insperata uilitate, libro plurim0 aere pauco emo
259쪽
VIlli. IIII. 237e0sque omni duabus r0Xinii noctibus curSim transe0 atque in legend earpsi exinde quaedam et notaui mirabilia et script0ribus sere nostri intemptata eaque hi commentariis aspersi, ut qui eo lectitabit ne rudis inniti et νῆκ00 inter istiusm0di rerum auditione repperiatur.
Erant igitur in illis libris scripta huiuscemodi Seythasi
ill0s penitissimos, qui Sub ipsi Septentrionibus aetatem agunt,e0rp0ribu h0minum uesci eiusque uictus alimento uitam ducere et Ἀνθ ρωπ0φάγους nominari item esse homines sub eadem regione caeli unum eulum in D0ntis medi0 habentes, qui appellantur Arimaspi, qua suisse faeie Cyel0pas p0etae serunt; alios item esse h0mines apud eandem caeli plagam Singulariae uelocitatis, uestigia pedum habentes
retr porreeta, non, ut ceterorum hominum, proS prosi)umpet entia et antispectantia praeterea traditum S Se mem0ratumque in ultima quadam terra, quae Albania dieitur, gigni h0mines, qui in pueritia eaneSeant et plus ernant oculis per noctem, quam inter diem item SSe 0mpertum et creditum, Sauromatas, qui ultra Borysthenen 1luuium longe colunt, cibum capere Semper diebus tertiiS, medio abStinere.
Id etiam in isdem libris seriptum offendimus , quod postea in libro quoque Plinii Secundi naturalis hist0riae Septim legi, eSse quasdam in terra Asrie h0minum familias uoce atque lingua effascinantium, qui si impensius 8mrte laudauerint puleras arbores, segetes laetiores, insanteSam0 eni0reS, egregi0 equo S pecude pastu atque cultu pi-maS, em0riantur repente haec omnia, nulli aliae cauSae b-
noxia. eulis qu0que exitialem fascinationem seri, in isdem libris scriptum est traditurque esse homines in IllyriiS qui interimant uiden d qu0 diutius irati uiderint, e0Sque ipS0 mares feminasque, qui uisu tam n0eenti sunt, pupillaSin singulis oculis binas habere. Item es Se in montibu terrae 9 Indiae h0mines caninis capitibus et latrantibus eo Sque Ue Seiauium et ferarum uenatibus atque esse item alia aput ultima orientis terras miracula homines, qui ' monocoli appellantur, singulis cruribus saltatim currentes, uiuaci S Simae pernicitatis; qu0sdam etiam esse nulli ceruistibuS, OeulOS
260쪽
238 VIIII. IIII. 10 in humeris habentes. Iam uero hoc egreditur omnem modum admirati0nis, quod idem illi seriptores gentem esse aiunt aput extrema Indiae, corporibus hirtis et auium ritu plumantibus, nullo cibatu UeScentem, sed Spiritu sorum naribus hausto uietitantem; Fgmaeos quoque haut longe ab his nasci, quorum qui longiSSimi Sint, non l0ngi0re esse, quam pedes duo et luadrantem. 11. I Haec atque alia istiusmodi plura legimus, Sed eum ea Seriberemus, tenuit nos non idoneae Seripturae taedium, 13 nihil ad ornandum iuuandumque usum uitae pertinentiS Libitum tamen est in oeo hoc miraculorum notare id etian), quod Plinius Secundus, uir in temp0ribus aetati Suae ingenii dignitatisque gratia auetoritate magna praedituS, non audiSSe neque legisse, sed scire Sese atque uidisse in libro 1 naturalis historiae septimo scripsit Verba igitur haec, quae infra o Sui, pSiu Sunt, ex eo libro Vmpta, Hae profecto metunt, ut neque respuenda neque ridenda sit notissima illa ueterum poetarum de Caenide et Caene canti-I5 lena E seminis, inquit, mutari in mareS, non eSSe sabulo Sum. Inuenimus in annalibus, P. Licini CraSS0, C. Cassio Longino con Sulibus, a Sin puerum factum e uirgine Sub parentibus iussuque aruspieum deportatum in insulam desertam. Licinius Mucianus prodidit, uisum esse a Se Γ-gi Arescontem, qui nomen Are Scu Sae sui S Set, nub Sisse etiam, o barbam et uirilitatem pro-Ueni S Se Xoremque duxisse eiusdem sorti et Zm Frnae puerum a se uisum. Ipse in Africa uidit nutatum in marem die nuptiarum L. Cossitium ciuem Thysdritanum uiuebatque eum proderem
16 Idem Plinius in eodem libro uerba haec serip Sit
Gignuntur homines utriusque se XUS, UOS Hiermaphroditos vocamus, bini androg Fn0S UO- eat 0s et in prodigiis habitos, nune uero in de-lieli S.