Illustrissimi archiepiscopi Cameracensis epistola, qua ad secundam illustrissimi S. Pontii episcopi epistolam respondet. Ex gallicâ linguâ in latinam conversa

발행: 1708년

분량: 154페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

ule, is re ih non satis habet silentium obse quiosum polliceri. Denique qui Vult certo cre .dere , ille iantdm abest ut indigeat obsequio flentio. He scilicet sitia oratione Ecclesiam laedat,m contra promptus sit semper ac paratus ad suus animi ten fus Oratione declarandos. Quid igitur Praesul illustiissiine : ista flexiloqua & ambigua verba sigpificant 3 lNon latis est dicere , summum Pontificem hoc jubere , ut' adiungatur o sequium interius, quo factum credatur. Id quieritur: num tibi persuasum sit, summum Pontificem recte

cerὸ' , dum illud jubet num tibi persuasum sit , ab unoqnoque haberi. opostere secti fidoma

quam senimus Pontifex postulat, cellam & mu-hationi non obnoxiam. Hoc ipsum est controversiae nostrae caput. de quo vi apertὸ ac fide ulla circuitione pronuncies quid stlitias , obsecro re per iIlud depositum , cujus cura nostrilin rurrique pariter eommissa est , etiam atque etiam

νisum eo plara tentare , qua m- -e fores . rentavissest , atque llum adeὲ statuisse, Consti 'rarionibus Apostolicis obsequioso silentio minime satisfieri. Nam summus quidem Ponti sex non plura tentavit, quam ipsius decessores tentaverint , u- quidem & numquam ipsius decessores fecere po- 'testatem sic iurandi, ut certa fides non adiungeretur . & eam certam fi 3em satis habet summus Pontifex , quae niti non potest nisi ea autoria

quae sit falli de fallere nescia. Deinde Uro

122쪽

non illud quaeritur, num cibi jam persuasum fix, iaid quod summus Ponti sex & Ecclena univeis,

postulat, silenti viri obsequio sum , quamlabet mi tigatum ad temperatum , non satisfacere Constitutiosa ibus, & necesse este ut unusquiique fidem certam & murationi non obnoxiam habeat. Quana 4 u perges ita dicere, rem hanc totam non per

tinere nisi ad institutum ouoddam discit, linae . cuius natura est ut mutari possit interdum , non facilc adducar ut existimem , tibi quidem satis persuasum este, Ecclesiam pio suo jure posse fi- 'dem illius. quod factum dicitur . certam ct muta

tioni non obnoxiam imperare. .

Arque illud praeterea me longe magis angit ac dubium tenet, quod ais,. XXIII Eρ scopis Mentium obsequissum visum else accommodatum atque omnino sussciens ad sedandos animos , turbasMρmpessendas , ct pacem ac tranquillitatem Eccle- 'fia restitue ηdam. Eam loquendi rationem , inquis , . Praesul illustrissime , illi adbibuerunt , qua tum . erat in usu , hodieque si sinent in viris , so modo sequerentur. quo Eccis a loquitur, atque ultro Sanc- .

id inii Domini Constitutionem cum seis ColIegis ad mitterent ; cui scilicet nisil aliud fuit propistrum,

quam ut est ceres , ne 'δη siti nomine ebigeret uncρnsilium sine pei niciosam propunaηda illius doc- .rrina , qua propositionibqs. quιηque continetur , quρι .ct ipse satis aperte declarat. Quare. videris hanc

tenere rationem, quae est hominum di secta , ut decretum ot'pe velis pertinere Hiatum Od. ad

123쪽

Εpiscoporum tempore silentium obsequiosum su-inebatur sensu proprio atque harum duarum VO Cum nativo. Tum Nero videbatur illud esse accommodatum atque omnino sulficiens ad sedandos ani mos ..... o pacem ac tranquillitatem Ecclesta rest ruendam. igitur si te audimus. summus Pontifex postrema sua Constitutione illud siqntium accipit eo sensu . qui non natis us est ac proprius.

Affirmas futurum suisse, ut illi Episcopi, si qui 'dem ad haec tempora viverent , adduci se pateren tur ad hinc significationem miniis propriam, no Vamque hanc locutionem approbandam. Illi scilicet loquendi rationem, quaς nunc in usu, sic adhiberent , ut Iamen mentem eamdem sen' entiamque retinerent : nam te quidem profiteris in eadem . qua semper fuisti , mente ac senten- ia permanere. V ideris igitur sie existimare, Constitutionem ab Ecclesia ea tantibo de causa recep- am elle, & silentium obscuuiosum ab ea repudiatum quasi minime sufficiens, quatenus eo silentio quidam homines abut possent, ut 3psius lenti i nomine Obruerent rans Ilum sane perniciosum propugnanda illius doctrina , qua propositio qnibus 3uinque continetur. Hanc rationem dum t

n*s, videos . si verhloqui volumus , non silentium res suin damnare , sed vituperate di m taxat perversum silentii illius usum ; imo videris non tam timere , ne quis male abutatur hoc silentio, qyam nequis illud sientsem tam susta ciens, tam

aptum ad res omnes atque accomodatum omittar.

grati nos prope ut credamus, eum tibi vid ri

124쪽

Ecclesiae eonsentire in accipienda Constitutione, qui sic iurat, ut tamen non habeat absolutami P aeque integraris ficti fidem , modo ε--ε ille non, obtegat consilium sane perniciosum propusanda ita, Irus doctrina, quam tu quidem contendis propo-μιο vibus quinque oontaneri. ta pergis a ' Nisi M. sum harum daarum simia conjuηctaram .sensum na- rirum ac proprium quidam homines maligna detor-i

Assent, aemρe ut eas summo ρου ci Iuspectas es ficerent, numqu4m iste voces εώ duas speciasset ae perduellionis ac conismasia signa oc. Quare sic exiit imas. Praesul ulustrissime, silentium hoc a

summo Pontifice hon fuisse damnatum tanqualia.

minime sufficie . nisi hei sub maligne detorto, & contra sensum nativum ac rvrivm. Itaque non nisi per flaudem adductus est summus Pontifex hocce indicium serres. Maligne ac nullo pror-isus jure . fecerunt. qui dederunt operam , ut si ilentium' hoc i pili suspectum esset. De hoc silentio: longε prudentius fuerat, si te a sedimus . Cleinentis Ix. consilium, quam fuit postea C mentis XI. et cum ille. uJs es facilitate atque indulgentia , ,

, qua maxime deceret universa Ecclesia caput communem fidelium omnium ρ4rentem . amplexus est , flentium obsequiinum tam u/m valde accomodatum ad reconciliandos animos . ct xa in F lesia confir-: mandam ; atque es pacto nimirum mavsit ea pax aι.

Quis non videt, Presul Illustrissimed ex ista:

tota citatione tua confici nova Copstitutionct. nihil nisi tutiarepacem ean i, quae fuerati a Cle- , meri e lX. constituta , liquidem Clemeas M.

125쪽

sensu detorto ae minns proprio sumit silentium illud obsequiossim, quod Clemens IX. sensu nativo ac proprio sumpserat. Atque istam tuam mentem explanant atque apertius declarant ea quae subiicio. Sic nobis visum fuerat, inquis , satis significari yeverentiam , qua summorum Pontifcum decretis: iexhiberetuν , si ad fleuitum Obsequiosum accederet comminatio de iis omnibus castigandiis , qui Pontificiis Bullis in ficti negotis parere recusarent. Et Pero annos triginta re amplius pax est consecuta. Sed quia quibusdam hominibus collibitum est vocem tuam sc interpretari, 't .a excluderetur omne ob

sequium Ecclesia ιe factis judicanti , Omnis fides c. Ostendi perspicuὸ , ni fallor, Praesul Ilelustrissime, rem illam totam minus diligenter tibi fuiste cognitam. Do'ores o. obsequium ejusmodi etiam interius admisere , non minus quam tu admi seris ; illi atque actu credidere , omni no Ecclesiae deberi eant . quam praesumpti em at que observantiam appel Iane, licet non debeatur ipsi fides certa neque obnoxia minationi. Ad

ebsequiosa relare, non mos, mentem Ecclesia decreto com arsam sed erias voluntatem ct consiliu reclamandὶ ct contra Bulus Pontistius scribendi ac loquendi cte. Ea verba qui audat , is prosecto intelligit, sic tibi videri. flentium obsequiosum non sussidere, qumenus illud tum servatur, imo non postf illud non satis esse, nisi ad suo lania:

126쪽

scias scribenti ac loquendi. Nae illud silentium per.

quam bonum ac laudandum est , cujus violandi sola voluntas & propositum potest improbarit Cateium . Praesul illustrissime , minime h1a-gitur , quid expositum summo Pontifici fuerit de eorum hominum studiis , qui eo se silentio sontinent. Totius rei caput in eo est . quod Ec-ςlesi pati ac sustinere non possit, factsim quod piam ab eo jurari , qui factum illud fide certa non credat, nihilqqe aliud velit praeter silentium obsequio sum polliceri. Verbo dicam: ex his duo.

bus alterum nec elle est ut concedas. Si enim fateis ris, debere factum fide certa credi, & quae mu rtationi non sit obnoxia , nullus amplius obsequio si silentii sensus, nullus verus usias esse potest. Sin vero fidem illam certam neque obnoxiam mutationi ab omnibus habendam non censes , rejicis Constitutionem ,& solus adversus Ecclesiam universam insurgis. I ita piae terea verba tua sunt: t Igitur hoc unum

e bis vocibas pronunciari potest , iis illud idem contigisse , quod alii. plurimis contigit, ut nunc erro'ris, nunc fidei catholica signam ac 'mbolum fue rint, neque tamen propIere a jure vituperari pol istit, qui illas sensu nativo usurpavere. Inde conficitur, videri tibi Ao. Doctores non potu i sse iure vitu- 'pexari, nedum tam atrocibus notis configi , tam gravi censura damnati , si modo silentium obsea quiosum acceperunt nativo vocum ipsarum sensim quo scilicet tu accepisti. Atqui ipsis Doctorum illorum verbis suci manifestum , eos silentium ota

127쪽

sequio sum accepisse eo sensu , quem tu Vis ea-llum vocum nativum sensum esse , quo nimirum tignificatur obsequium interius . ac vera animi robservantia, sine ulla certa facti fide. Igitur tibi O. DOctores , aeque acXl X. Episcopi, vhdentur non posse iure vituperari. Ex quo seqintur. Constitutionem ipsam , & ea Mandata , quibus Docturres illi innoxii tam severe damnantur , injusta esse. Ec per vim ac tyrannidem lata. Quid quod & silentium obsequio sulti cum ipsa consis tam laiis Oce comparas, ac deinde sic pios reris et e IiIuέ idem absque dubio continget in Iansentano facto ,

atque atat es Pentara mirabuntar, tamdiu fuisse qui crederent, pertinere ad digniιatιm suam, ut aliorum mentem alii assequi nollent, atque adeὸ oportuisse ,

ut Sedes Apostolica tam sape pronunciaret de iis

erroribus , quos a se damnari omnes ultro pro iterentar. Videtur itaque Sedes Apostaica tam θρι, nimirum editis quinque Constitutionibus , praeseretque tot Brevibus , pronunciarisse de commentitiis quibusdam erroribus , de quibus ne semel quidem pronunciare necessie fuit, siquidem eos a se damnari omneι ultro profitebantur. De iis Cle-cus Gallicanus tam saepe, tam inutiliter , quam Sedes Apostolica pronunciavit. Id unum ageba' tur, quod erant qui credereηι , Μνιinere ad: dignitatem suam , uir aliorum mentem alii assequi ποι- lent. Nimirum adversarii eorum , qui se S. Au- sustini discipulos praedicabant. eos audire nolue-aunt, dum asserrent argumenta sane gravissima

ἐκ firmissima , quibus caulam tuam cumPά --

128쪽

hant. Atque illud eli scilicet, quod,site audimus,

Verum expendamus , quaeso i rarionem eam mediam , quam tibi inter summum Pontificem deh m,ines e secta ineundam esse duxisti. 'l' Laudabitur , inquis. eorum studium, qui illud propV- μνerunt , quod i is e dignitate atque commodo Ecclesiis maxime futurum esse videbaιur. Hanc XXlli. Episcopis laudem tribuis. Summi vero Pont. ficis hanc laudem propriam facis. Neque rejicietur ea cura , qua summus Ponii ex usus est indumvandis iit vocibus , qua cμm primum pura σosisque veneno fuissent , postea sunt ad perνersum usum adhibita Non obscure sigmticas , Praesul Illustrissime , venturas aetates eo nomine lauda ruras esse studium Episcoporum X X Ill. tum quod silentium obsequiosum in facti controversia propugnaverint . tamquam id quod ipsis e dignitate atque commodo Ecclesia maxime fututum eset videbatur , tum quod illud nativo ac p=oprio sensu acceperint. Summi vero Pont,ficis, inquis, non re icietur ea cura , qua usus est in damnandis iis νρcibus, qua prim m pura st absquν veneno suerunt , quae etiamnum venenum nullum habent ,

nisi deιorqueantur ad sensum alienum atque 1 pr prio sensu discrepantem. Caeteram ostendi, pe versum illum , quem memoras usum , totum essec semmentitium. Non alium o. Doctores illius uium adhibuerunt , quam qui a te fuit adhibitus. itaque sic existimas , silentium illud non fui ite a lanimo Pontifice damnatum , nisi sensa

129쪽

quoaam alieno ac detorto, non autem nati O. ac sproprio ; non fuisse damnatum . nisi propter pcr- versi cujusdam usus metum commentitium , de quo homines quidam fraudulenti plura etiam . dixere quam veritas p ateretur . ut nimirum eas avoces sua sanctitati suspectas escerent. Jam Ver. omitto quaerere , utra sit laus jllustrior , eane quam tribuis silentii obsequio si patronis , qui illud proprio ac nativo sensu acceptum forti animo propugnaverint , an ea quam summo Pontifici concedis , quod voces quasdam sensu de- . torto ac minus proprio acceptas damnaverit , propter perversum aliquem usum , de quo fraudulenti homines & pacis inimicι ipsi multa retulerunt.' Ut ut eib , certe significas videri cibi, i Constitutione nihil nisi damnari voces quasdam i& eas quidem sensu detorto acceptas. Si vero quis paulo diligentius perspicere Velit, iquid tandem intelligas illo obsequio interiori , atque ista facti file, quae duo ad silentium tuum obsequiosum agitu sis, legati sane quae ex Em

fisisse , statueruntque huic Ecclesia decreto iquans aut directe aut indisecte repugnare, atque it

β.gestos es juraverunt , dum sermula subscrip serunt , omissου omni de Vansentano facto disquisit ione. Istis verbis non damnas eos, qui sic affecti iant, lino valde improbas, eos a me dam-

130쪽

eertam saeti fidem, si quidem ponis eos. Omni de Iansieniano facto disquisitione, id unisi tenere , ut credant propostiones ex Iansenti libro deis

sumptas, damnatas ab Ecclesia fuisse , statuantque

huic Ecclesta decreto numquam au ι airecte ant indirecte repugnare. Non is credit, quinque haereses

esse accurate desunt pias ex Ian senii libro atque illo vere contineri , qui tantum credit , haereses quinque ab Ecclesia seu bene seu pei petam de sumptas, ab eadem fuisse damnatas. Non modo postulat Ecclesia ut quisque credat , ipsam sibi videri accurate desumpsisse ea quae delampsi e ,& recte decrevisse ea quae decrevit: postulae praeterea ut quisque credat idem. quod illa credit de sua tum in desumendo dii gentia , tum in decet nendo aequitate. Deinde vero, qui statuit huic d treIo numquam aut directe aut in dilecte repunara. non ille decreto ipsi assentitur , sed tantum taeet . atque alios huic as,iariri di credere sinit non ille fatetur silentium obsequiosum non sativesse , imo se hoc obsequioso silentio continet thon ille certo credit id , quod Constitutione decretum est , sed id tantum ex mera observantia seu obsequio suscipiet Arque hoc tamen ani O velles iurare eos , qui formulae subscribuni X I X. . DENI Da fi vis haberi errorem imperiti ru

i . . ... ct eommentum . . . . ad perseus eos qui Iam se mani vocantur . sententiam eo riam omni umpis oporum , quibus persuasum est , quamdam esse sectam honi illam, qui obstinate credam sen'

SEARCH

MENU NAVIGATION