장음표시 사용
301쪽
non est pro accusativo positum.
Poetae dieebant deditus in aliqua re. Lucret. 3 , 647. in pugnae studio quod dedita mens est. 4, 816. in rebus deditus. CatuII. 61, 101. in mala deditus vir adultera. cf. Porgon. ad Elielpid. Med. 629. Ovid. Met. 3, M. doneo Agenorides Gniectum in gutture se
rum usque sequens pressit, dum retro quereus evnti obstitit. h. o. ferrum coniectum preaait in gutture. Varro de L. L. 4, 8. 5, 47. Cerotiensis quartieeps eirea Minervisim, qua in eaelio monte ituri iter in Tabernola est. Ita Videtur scribendum. Certe in monte recte se habet: nam via etiam per montem eaelium ducebat. Lindemannus coniecit in caeliom montem, Mullorus e caelio monte. Petron. 136. ad refelandum ignem in Nieinia oveurrit. i. e. qui erat in vicinia. Petron. 26. Gitona libentissime officium tuentem usque hoc iubemus in balneo sequii. .e. Ob equi, officia subire in balneo.
Hirt. Beli. Asrio. 36. ex oppido Tisdrae, in quo tritiei modium miluia CCC comportata fuerant. Iustin. 22, 2, 3. eontra elo in gymnasio senatu. Cic. P. Rosc. Am. 32, sI. ruebant in ten bris. quod Arusianus Messus male accipit pro in tenebras. vid. Matthiae.
Poetis Iatior patuit eampus. Virgil. Aen. 6, 337. qui libyeo
Nuper cursu dum sidera servat, exeiderat puppi mediis e sua in undis. l. e. medio in mari, nec opus est coniungere Verbae Fusus evrsu. Bene id intellexerant grammatici, quos Arusi
nua Mesaus commemorat P. 528. Cic. de Div. 1, 47, 106. abiicit efflantem et taeeratam ora it in unda. non alia ratione, quam qua Virgil. Aen. 12 , 255. praedamque ex tinguibus ales proiecit Iuvio. Lucret. 1, 249. haud igitur redit ad nihilum
res ulla, aed omnes diseidio redeunt in eorpore materiai. Qui ita habent, notantur codices quatuor: reliqui corpora. At Poeta non dicit res rodire in corpus materiae , .aed omnes res In eo Pore materiae contentae discedunt. Redeunt intelligo, unde venerunt. Ovid. Fast. 3, 664. plebs - in saeri uertire montis
abit. Sic Heinsius o quatuor eodicibuar reliqui erat. Displiceret et compositio verborum fuga et abit, et quod diceretur
Negligentiam depravatae Iatinitatis videmus apud Ves. Max. 3, 3. Ext. 1. in euius braehio ardens earbo delapsus est. Columel I. 12, 21, 2. aal autem quam eandidissimus conlisitur in urceo titi sine pice. etsi haec eum supra dictis comparari Possunt. PHIM. Febr. 25, 11. mittuntur in uaseulo. Iul. 8, 2. mittis in Duiligeo by Coosl
302쪽
caseulo. Octob. 14, 10. mIttatur in dolis. Alia vido apud
Gronov. ad Macrob. Sonin. Scip. I, 4. Et apud Cortium ad Sullitiit. Cat. 42, 3. et apud Schesia r. ad Obsequent. z1. Lactant. de Peraec. Mori. 39, 3. in matrimonio postulat. 35, 3. in manu traditis. et alia upud Buneinania. ad 21, 11. Iul. Obseq. 97. quum in Apulia reverteretur. Luin prid. Comni Od. 8. Dalmaticus in publico processit. Hyginus Fab. I90. patrem Thoatorem in adiutorio vocavit. 92. ut deducat eas in Ida monte. 139. Iuno autem Iovem in eretensi insula detulit. Et similia multa, quao nec librariis imputari, nec ratione satis vindieari possunt: imprimis spud SuIpicium Severum et apud recentissimos. vid. IIurtilii Adversa r. 29, 9. Qui vero codices scriptos manibus versare solent, tacito
confitebuntur, nullum sere locum dubium inveniri, in quo non Iibri quidam appicta lineola, quas in aliis omissa est, nccusativum exhibeant. vid. Oudendorp. ad Caes. H. gall. 8, 8. Orolli. ad Cic. de Leg. 2, 14, 26. Lege etiam, quae narrat Go ren-zius ad Cic. do Leg. p. 82. Xoc miraberis in codico quodam Caes. B. gal. 1, 6. Iegit quod nondum bono animo in populo
romano Miderentur, quando eorum memineris, quae de compendio horum veni, ornm dixit Schcsserus ad Iustin. 38, 6, 9. Apud Liv. 30, 41, 3. Sigonii liber ceteris Praestat in verbis riu Etruriam prorogatum imperium est. Sallust. Π istor. Fragm. I, 9. quorum in gratia plerique eo cesserant. Anio omnia demonstrari debet apud Augustinum legi in gratiar tu in quod uireri ille Exemplorum auctor, quom Frontonem nominant, sumplum videtur e eorruptis codicibus. Quare IcritZius iuro repositurus est in gratiam. Idem Verocriticus admodum prudens fallitur in eo, quod dici posse ad Sallust. Iug. II1, 1. eontendit rem in gratiam haberi. Ea quaenlibi exposuit, id certo non demonstrant. Nemo ita umquam loqitutus est. Alioquin etiam recte diceretur in gratiam esse Pro in gratia. Manil. 5, 389. Anguitenens - quum venit in regione tuae, Capricorne, fgurae. Male interpungebant Olim rnunc reserunt verba in regione ad voc. Deit in altera parto enuntiationis. Apud Petron. 48. scribendum est: voca cocum. In medis quum eonstitisset ad mensam cocus. Longa est disputatio Burmanni, qua demonstretur, recto dici in eonspectu venire alleuius, et Clarhius in Caesare ubi quo id restituendum censuit propterea, quod eleganter significaretur, in locum venire, in quo quis deinceps staret in Conspectu. Permira est haec ratio et no Hurmanniis quidem aliud quidquam essecit, quum ut indicaret, in quibus locia librarii lineolum omisissent, aut ex sui temporis uau in conspectu acripsis-Diuitig Cooste
303쪽
sent. Qtiare haud tacito mutari poterit in Septim. BeIl.
Troi. I, 10. quae iii conspectu popularium venerat: ne quo in Arguinent. lib. d. IIctatu. Ovid. sab. 7. Ad caindem aetatem referri debet Pliuedr. 5, 1, 15. quinam einaedus ille in eonspectu meo audet venire. Nain ub auctore huius tabulae illam subtilitatem alienam puto, qua verba in hunc ordinem redigi Erit et ius ilibet: quinam cinaedus ille, qui in conspectu me est, audet huc uccedere 3 Quae Dralieni, orclitus in eam domsententiam protulit ud Liv. 7, 40, 1. non magis hanc rem confirmant, et quod in Liv. 9, 27, 4. ab omnibus codicibus exhiberi dicitur castra in conspectu hostibus data, eo modo est corrigendum , quom 3, 69, s. alii libri monstrant. Nec eredamus Ciceronem acripsisse Hriit. 60, 219. in senatu se Caesare consule Non accedere: ncc Senecam do Hones. 3, 37. in ordine redigere, aut1, J. in matrimonio produxit: quae criticis non displicuerunt.
Inepto etiam dolandunt in Livii 39 , 42, 7. 40, 18 , T. contieere
in earcere. Otho in Gitanti Observ. p. 226. so in codice Prisciani invenisse narrat verba Naevii 6. p. 679. evenit in mentu hominum fortunas. Pro ei venit in mentem et p. 1003. vertia Terentii e Phorm. I, 3, 5. quod titinam ne Phormioni id sit dere in mente in eidisset. Sed librarius, qui evenit scribero Potuit , nullam fidem inveniet in reliquis. Nec quisqi iam tam ineptus est, ut adhibcat exemplum Virgil. Λen. b , M . gratior et pulcro veniens in eorpore virtus. ubi venire Pro apparere, , dicitur. Corrupti sunt otiam hi loci r Caeci l. apud Non. 2, 211. tanta huic invasit in eorde indulcitas. Meliores enim libri in eoi da. Varro de Re r. 2, 10, II. utique uterque
horum ut secum habeat equas domitas singulas in iis regionibus, in quibus stabulari polent equas abigere. Vrsini emendatio nou potest probari. Alii ad attractionis formam reserent. Tamen a scriptis Iibris exspectam ua auxilium. 3, 1, 4. non sine caussa maiores nostri eae urbe in agris redigebant suos cives. Ante Victorium legebatur in agros. Loci Cic. ad Fum. I, 9, 26. et
quos ibi eomparavit Cortius. Curtii J, 2, 2. 5, I, 2. 10, 6, 4.
Caesaris B. Il. 8, 8. et M. et 27. nunc Ieguntur ex melioribus Iibris omendati, nec in Frontin. I, II, 18. nec in Valer. Max. I, 7. Ext. 2. consentiunt codices. Ita sui temporia pervcrsitatem scrvant quidam libri Liv. ab , 27 , 4. et 7, 40, I. et qua
Drahentioreti tua ad 9, 25, 3. de vortiis in potestate venire narrat, negligentiam scribarum, non antiquam auctoritatem com-Probant. Clarvilia apud Hirtium II. Asric. 88. ausus erat de- sendere in fuga destinatam. Vterque modus divorsum significationem obtinet in his i in-
304쪽
et ineidere in aes Cic. Phil. 1, 8 e 16. Taciti Ann. 12, 53.
Laiir. Valla J, 8. sine caussa distinguit, o in marmore, inquiens, incisae sunt litterae, non in marmor: e diverso in aes, non in nero. Referre in rationibus, in tabulis et in rationes, in tabulas et quam dictionem exposuit Noeren Z. ud Cic.
de Fin. 5, 30, 92. Cic. p. Pis. 38, 92. ut esset, quod in basi tropaeorum inscribi incidique posset. Gellina 11, 18, 6. decemviri
autem nostri - in duodeeim tabulis seripserunt. Sic etiam in sententia addere apud Sallust. Cat. 51, 21. et in sententiam apud alios. In illo intelligo sontentiam declaratum, in hoc autem declarandam. vid. Eritet tua lid Sallust. Iocum: cuius viri subtilitatem equidem non assequor in eo, quod Rd Iiig. 4, 6. existimat dici posse plebis vis diversa i. ι multitudine. Vtiquo non potest. Sed nomen multitudinis non ad dispersa, sed ad verba quae sequuntur minus poterat recte reserebant alii
critici, nec Obest natura vocabuli dispersa. De utraquo eon Etructione verborum suecedere in consulatu et in consulatum Burmann. ad Sueton. Caes. 21. do verbis grassari in aliquo
et in aliquem Benechius ad Iustiti. 38, 6, 1. Errant vehementer qui in auxilio esse Pro auxilio esse neci-PIPnt: et quod Heneckius ad Iustin. 5, 11. assert ex Plinii Ilist. n. 29 , 4 , 24. legitur in aurilium. Num avaeilium etiam significabat cohortem auxiliariam. ut apud Curi. 3, I, 8. .npud Tacit. An n. 6, 34. Iustin. 5, 11, 10. in eo proelis deem millia Graecorum in auxilio Cyri suere. Frontin. 3, 9, I 0. Rhodiis, quos in auxilio habebat. 2, I, 8. 3, 3, 7. Codices a librariis in- , doctis interpolati iii 2, 3, 13. exhibent: Gastron Lacedaemonius quum in auxilio Aegyptiis adversus Persas venisset. Id tamen probavit Oudendorp. ad Caes. II. gall. 3, 1 l. ubi cod. potaV. tibi in aurilio a Belgis arcessiti dieebantur. etiam uti errore librarii. Apud Florum 3, 3, 18. e codd. restituatur: manus, quae quasi in subsidio Noricos insederat Alpium tumulos. In
praesidio habere dixit Vul. Max. 3, 2, 12.
IV. Accedo ad accusativum casum. Et praeponitur in ad motum iudicandum, quo quum etiam animi actiones designare soleamus, multiplex nascitur usus. 1. Quo in usu primum observamus . introitum , Ve-
Iuli introire in alienam domum Plaut. Mil. 4. 4, 32.
Vbi vero haec notio verbo satis declaratur, etiam omitti poterit praepositio. Latini vel cres tamen omiserunt eam tantum in nominibus urbium et in nominibus domus etrus, quando non locum, sed aedificium et villam signi
ficabant. Nam ipsa nomina oppidorum si pro locis ac-
305쪽
7, 3. defendit se, quod scripsisset in Piraeea: Non. enim hoc ut oppido Praeposui, εsd ut loco. - Nostrum quidem εi est peccatum, in eo est, quod non ut de oppido loquutus sum, εed ut de loco. Neque audiendi sunt Alvarus et Perigonius, qui Tarius praepositionem urbium nominibus addi docuerunt. vid. Ruddimanti. 2. p. 279. et Vossius de Constr. 42. p. 469. qui
Plautum testem assert. Recentiores autem scriptores etiam alia nomina ad hanc formam redigere consueve Tunt, nec minus poetae Ceterum nomina urbium c
Tere non possunt praepositione, ubi nomen, quod adiici debebat, appellativum praecedit. In reliquis nominibus,
etiam terrarum, orationem moderatur verbi naturat nam
dici poterat Sardiniam oenire de classe, et napigare Aegyptum. Et nomina adieetivae formationis apta sunt praepositioni. Grammatici vero praecipiunt, insulas Vel propterea, quod commune nomen habeant cum urbibus, vel quod parvae sint, urbium instar, nudo accusativo designari. vid. Bremi. ad Cornel. Milt. 1, 1. Ρa vitas autem insularum in hanc considerationem prorsus non Venit, sed insulae et terrae maritimae cogitantur
ut loca, ad quae naves appellunt et ad quas dirigitur
cursus. Cie. Phil. 2 , 28 , M. domum tuam te latroire putas p Sed Tusc. 5, 10. Socrates primus philosophiam - et in urbibus eoi Iocavit , et in domos etiam introduxit. Liv. 4, 13, s. tela in domum Maelii e ferri. ΛIiam' habet rationem verbum introire. Sueton. Caes. 18. nisi priuatus introisset urbem. 81. introiu
Plant. Baeeti. 2, 3, 1. ibo in Piraeeum. Most. I, I, M. ego
ire in Piraeeum volo. Liv. 42, 22, 3. si non ante idus novembres in urbem Romam introisset.
LIV. 40, 4, 10. redituri in Thessalonieam. Non est delenda praepositio. Nam nominis forma est adiectiva, ut in Alexandriamo Plaut. Cure. 4, 4, 1. salvus quum aduenis in Epidaurum. Mil. 2, 1, 35. hve inritam mulierem in Ephesum aduehit. Bacch. 2, 3, 120. senex ibit in Ephesum. PIaul. Curc. 2, 3, 60. rogat, quid veniam Cariam. Rei v. M. in Cariam. Pera. 2, 3, 7. herue meus me Ereιriam misu. Cic. Diuitig by Corale
306쪽
vere. I, o, 46. Delum Oenit. 18, 48. eonfugisse Delum. P. Mur. 16, 34. quum - Bosporum e fugisset. Sallust. Iug. 28, 7. l giones per Itaἰiam Rhegium atque inde Siciliam - transvectae. Cie. p. Leg. IIun. 12, 34. inde Sardiniam eum classe venit. Caes. B. ei v. 3, 106. conlaetans eum Aegyptum iter facere. i. e. naehreypten. Liv. 44, 10, 2. navigare Aegyptum pergit. Mela 3, 8. Aegyptum tendentes. vid. Olidendorp. ad Suet. Tiber. 72. r diens ergo propere Campaniam. Multa Livii exempla notavit Drahenb. ad 33, 41, 6. Iustin. 7, 1, 7. quum Emathiam venisset. Bell. Iliap. 35. Lusitaniam proselieitur. Lucan. I, 687. ferior Libyen. ubi Cortius. Stat. Achill. 2, 247. mittitur Aem niam, magni qui Pelea faeti impIeat. AdeoquE Tacitus II ist. 3, M. Vitellius Aventinum, in domum inoris sellula defertur. Curi. 3, 4, I. interea Alexander - regionem, quae Castra Cyri appellatur, pervenerat. Apuleius saepe nudum accusativum P sulti vi do Oudendorp. ad Metam. p. 24. et M. Cortium ad Luean. 5, 572. 8, 161. ITI. Wagner. ad Ammian. 17, 13, 34.
2. Ingredimur in aliquam rem . quando nos vel agentibus inserimus, vel aliquid tu nos suscipimus, vel conditionem aliquam vitae subimus.
Plaut. Mil. 4, 9, 16. nune in tumultum ibo. Ovid. Fast. s. 89. in litem studio eertaminis issent. Quintil. 6, 4, 13. in
rixam non ibimus. 2, 10, 5. ut - gaudeant materia et quasi in corpus eant. Formula eomitia usitata est: ire iii malam eru-eem. Plaut. Trin. I, 2, M. ut in eamdem tute Meederes infamiam.
3. Verba eundi, proficiscendi, veniendi, millendi praepositionem in nominibus addi iubent appellativis, quando non introilum, sed accessum ad aliquem locum vel terminum significant, quod alias a d. Graeci dicunt ἐστὶ, Germani et hincu et in et nach. CL Grassus in libro de Ρraepou germ. p. 29. Quo modo etiam nomina terrarum usurpari constat, quamquam in his saepe omitti luc praepositio, ut iam diximus. Commutatis vocabulis. εἰς et in praefiguntur nominibus gentium, quae communis ad terras designandas adhibuit usus. Non dicebatur in Graecos proficisci. sed in Persas. vid. Brem. ad Cornel. Pelop. , A. Heum anni Poecile T.. 2. p. 12. De in pro ad posito vid. Diomedes p. 409. Cortius ad Lucan. 3, 572. Iacobus a Cruce in Gruleri Lamp. T. l. p. 685. negare videtur hanc commutationem. Sed Burni annus ad Virgil. Aen. 6, 720. et ad L
307쪽
ean. 3, 359. paullo subtilius demonstrat ad proximitatem significare, in autem coniunctionem, atque differre verba Iugere ad sumina et in flumina, et in viciniuς et maiore parte persectum iter notare, ut si quis Romae pararet se itineri, posset rectius dici properare aci H Uaniam, sed itinere suscepto, etiam Properare in Hispaniam, ut apud Cic. Epist. 2, 25. 9. remis in patriam omni festinatione properari: aliudque esse au urbem, aliud in urbem oenire, sed non posse in usurpari de hominibus. Tamen Seneca Epist. 72. miraris deos αα homines oenire. Deus ad homines penit, immo quoa proseius eat, in homines. Neque negari poterit in eliam significare accessum et directionem. Quare multa sunt promiscui usus: multis in locis librarii ob hane ipsam caussam praepositiones commularunt. Vide criticos ad Virsit. Aen. 6, 720. ad Lucan. 5, 14. 10, 437. De ver- his in avras et ad auras disputavit Wagne rus in Quaest. Virgil. 10. quem vide. Redire in aliquid apud Horat. Carm. 1, 2, 45. et Virgil. Ge. S, 3l6. quomodo disserat ab redire ad aliquid, demonstravit Schmidius ad Horat. Epist. 2, 1, 48. Priscian. p. 1000. inoenitur tamen, etiam Pro u a, quum huic casui pra monitur in accusatioo, ut Virgil in 1. Aen. λρulit in lalva, pro ad M- tua. Lucunua in tertior in Puppim rediere rate3, Pro
Sallust. Ing. 102, 1. uictor pervenit in oppidum ortam. 75, 1. dein Thalam pervenit, in oppidum magnum et opuIentum. Cic. de Re p. 2, 19. se contulisse Tarquinios, in urbem Etruriae so-rentissimam. Liv. 3, M. I. Regillum antiquam in patriam seeontulerat. Plaut. Amph. Prol. 102. hine abiit ipsemet in exercitum. Cie. Acad. I, 4, 13. ergo Antiooo id magis timerit - remi
grare in domum veterem e nova, quam nobis in novam e vetere.
Tuge. 5, 35, 102. quae qui privatim habent, nee tam multa, et
raro vident, quum in sua rura venerunt. '
Germani dieere soIent naeh IDIIand handein, naeh England rhavsen. Id etiam latino exprimi posse eodem modo Drahen-horellius existimavit, quum legisset in Liv. Epit. 49. qui ' a Serv. Galba in Galliam venissent. i. e. venumdati essent. Quod Eonfert seribere legiones in Bruttios aliam habet euussam, nec pro graecismo poterit haberi. Dcsideramus igitur adhuc e
Caes. Beli. gau. 4, II. petebant - sibi uti potestatem faceretis Vbios legatos mittendi. CorneI. Pelop. 4, 3. legatus in riseras est profectus. Curi. 5, 6, 17. ventum eat in Mardorum gen-Diuitigoo by Corale
308쪽
tea. Cic. ad Fam. 15, 9, 2. a te ipso missi in ultimas gentes. At Taeit. Ann. 12, 22. in Lolliam mittitur tribunus. quod non pro ad Lolliam dictum, aed in significat impetum, Pro contra
4. In hunc modum formantur verba nuntiandi. quae intelliguntur de nuntio perferendo. Graeci non aliter.
Isocrat. de Bigis 3. εἰς Uiν βουλήν. vid. Matthiae Gramm . , 578. b.
Taeit. An n. 4, M. quum id Zmyrnam in tonetonem nuntiatum. foret. Lactant. de Μοrt. Pers. 46. Nuntiatur in castra. vid. Vophens. ad Iustin. 19, 2. 34, 2. Tucit. Hist. 4, 32. mox ait iis Getauham in eastra nuntiis.
5. Quod germanica lingua in designando adscensu vel motu sursum facto per aris, hinctu exprimit, et quod dicitur ian in verbis ans Licht Irelen et in aliis, id Latini uno vocabulo in notant.
Cornel. Patis. 4, 5. Pausanias ut audivit, Argilium confugisse in aram. Bremius explicat haec do gradibua arae et redditatis den Altar. Sed qui contagit in aram, in ara conisedit. Cio. Tusc. 3, 10, 25. tamquam in aram confugitis ad deum. Columell. de Arbor. 16, 4. Ne - in altitudinem repat. Plaut. Cist. 2, 3, 78. quid nune supina sursum in eoelum eon-vieis Z Cic. de Orat. I, 53, 228. Quintum pupillum flium Uae
pene in humeroe suos extulisset. Claudian. in Ruf. I, 22. tolluntur in altum. Lueret. 2. 795. neque in lueem exsistunt primordia rerum. Sisenna apud Non. 2, 4 I. eonventum in populum perduxit ammatum. i. e. ad Populum congregatum.
6. Ii errant, qui docent in cum accusativo iunctum significare apud. Semper enim subest notio directae actionis sive progressionis.
Tacit. IIIst. 3, M. inerum etiam is exterae gentes legatorum ἐus. Haec o formula, quam n. 21. illustrabimus. Cie. In Verr. 4, 11, 25. quae saucioritas nisi grauis erit apud foetoa . in exteras nationes ubi erit imperii nomen et dignitas 2 Inepta estaententia et contorta verboruin constructior tibi erit imperii nomen in exteras nationes. Boni codices praebente apud sorios et exteras nationes. Tacit. Ann. 6, 22. non initia nostri, non Inem, non denique hominea diis evraer ideo ereberrime tristia in bonos,
ἰaeta apud deteriores esse. Ellipata est haec: tristia in bonos immitti. Diuitiam by Coos e
309쪽
usurpari demonstrat variis exemplis, nec aptis. Statius enim quum Tlaeb. 6, 270. dicit: primus anhelantem duro Tirynthius angens pectoris attritu sua frangit ire ossa leonem. non intelligit ossa Herculis, sed leonis,
qui frangitur in sua ossa, quando eX Ufraque parte Ossa comprimuntur. Theb. 5, 672. anne ducem seroatricemque cohortis - audea mactare in tumulos. Ηος est in tumulos piandos. . Properi. . 4, 6 55. PharetractPondus consumit in arcuS. Nemo nunc cum Grono viointelliget imponendo in arcus, sed comparabit graecum αναλίσκειν εἴς τι. Marklandus revocat ad Lucan. 9, 160. sacer in Magni cineres mactabitur Apis. quod est ita honorem Mugni, cineribus. vid. n. 26. Sed recte tribuimus praepositioni significationem motus deorsum facti, quem Germani exprimunt duruber hin. Sic caderes in aliquid, incumbere in aliquem. Restituenda est optimorum librorum scriptura in Livii 21, 35, 12. omnis Jerme Mia Praeceps, anguδια, lubrica erat, ul - alii super alios et iumentα in homines occiderent. Poetae transferunt molum ad conditionem vel si alum ex motu oriundum. Properi. 4, 5, 47. Si pulset inanis surdus in obductam somniet usque seram. Non est de tempore accipiendum, sed usque significat perpetuo, et in obduciam aerum, intellige inclinatum. Stal. Silv. 5, 3,
67. Obstantesque manus turbiamque tenentem Mincit, in ardentem, liceat, moritura maritum. i. e. εe iactura in maritum. Valer. FIace. 1, 132. illa sedet directa in Iumina palla.
8 , 204. 8. Multiplex est usus, quo Verba inserendi, mittendi, tradendi, recipiendi, accipiendi et proprio et
metaphorico sensu cum praepositione in componuntur, Nec operae pretium videtur confirmare eum multis exemplis. Salis erit commemorasse insigniora quaedam. Ex iis nonnulla, quae cum praepositione ad construuntur, ubi accedit notio insinuationis, assumunt inr alia etiam non adhaerente illa notione, veluti accommodare in aliquid. Plurima actionem significant, qua efficitur, ut aliquid sit in aliquo locor multa autem statum Vel conditionem, quam quis subit.
Cie. da orat. 2, 9 , 322. est id qtiidem in totam orationem
eo fundendum, nec minime in extremam. Distii od by Gocrati
310쪽
Cie. In vere. 4 , 27 , M. iste unumquodque vas in manus in meo. P. Plane. 12, 29. Luean. 10, 533. in famam et pae is mitti. Quintil. DeeIam. 18. mittit in ora populi. Cf. Burili. ad Claudian. Cona. Probr. p. 120. Gronov. Observat. I, 11. p. 96. De verbia in studia mittere Rutinhen. ad Vellei. Pal. 2, 5s, 4. In manum eonu nire. Hadrian. Caed. de Modia Iat. loq. p. 285. 830. In Gn- speetum dare. Draventioreh. ad Liv. 9, 27, 4. In manus tr dere. Drahelib. ad 2, 27, 4. In civitatem aeeipere, in amisitiam recipere, in medium aeeMpere. Haec illustrat Drahelib. ad Liv. 4, 3, 14. Et EI, 46, 9. Curi. 4, 6, 20. quem proximi ereeptum in eastra receperunt. Sallust. Iug. 85, 26. ne quis modestiam in eonscientiam dueeret. 82, 2. quum rem alii in Euperbiam vortebant. Quibus inexplicandia fallitur Cortius, a vulgari structura haer aliena putans. Dissert enim metaphora a grammatica ratione, qua diaeimus modestiam dueere in locum conscientiae. Cie. do Div. 2, 54, 111. adhibiat etiam latebram obseuritatis, ut iidem uersus alias in aliam rem posse accommodari viderentur. Venire in rem praesentem, quod legitur apud Cic. do Oss. 1.10, 32. et apud Senec. de Benet. 4, 35. significat accedere, ut Praesena rem Inspiciat. Cf. Heierua ad Cic. loe.
In ordines ire Curi. 4, 13, 19. Wyundi in Iugum 4, 15, 29.
Ernestiua ad Sueton. Caes. 34. quum negasset dici pomo r digere in deditionem pro ad deditionem, ideoque correxisset inditionem, Paldamus arbitrabatur Vulgari usu commutatas osse notionear quoniam redacti ad deditionem ueciperentur in ditionem , in Iocia Suetonii et Curtii R 7, 38. et Flori 3, 10, 25. in deditionem pro ad dedit. dictum esse. At redigere proprie eum in praepositione componitur, velut Iustin. 9, Φ, 7. alios in exsilium redegiti atque deditio recte de conditions dediticiorum urpaturi id quod Wolfius bene perspexit. Sic in dedisionem venire Caea. B. gall. 6, 3. in ded. aeeipere I, 28.
s. In verbis, quae ipsa hanc praepositionem in se
habent, duae res sunt animadvertendae. Vsus enim, non ratio effecit, ut alia cum accusativo solo, alia cum ablativo, alia cum utroque casu coniungerentur. Sic
dicitur inserere in aliquam rem, iniicere in aliquid,
sed impramere in aliquam rem et in taliqua re. Tum Verba composita, quae cum simplici accusativo eo struuntur, interdum etiam, neutrali sensu Posita, Prae