De scriptoribus ecclesiasticis liber vnus. Cum adiunctis indicibus vndecim, & breui chronologia ab orbe condito vsque ad annum 1612. Roberto card. Bellarmino e Societate Iesu auctore. ..

발행: 1613년

분량: 328페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

3 6 De scripuribus Ecclesanicis

De Timore, I De Livore,& Inuidia, et De Ieiuniin .s . I De S. Archadio, i De Spiritu, & corpore, I De Resurrectione, I De Auaritia, 3 Ex his, sermo in illud, Attende tibi; & sermo in Evangelium Lucae, & sermo de ieiunib, & sermo de liuorem inuidia,non sunt

S. Zenonis, sed S. Basili1 magni, ut notum est, tum ex stilo, tum ex communi sententia .ritem sermones in Psalmos , si non omnes,certe maiore ex parte apud Hilarium inueniuntur. De alijs non habeo,quod dicam,nisi aliquos esse breuissimos, vi sermones dici non mereanturi aliquos esse repetitiones ali rum; aliquos ita obscuros, ut intelligi nequeant; &, quod meis male habet, de his sermoniblis nullam extareiapud veteres mentiomm. Primus enim, qui eos inuenit, Cuarinus fuit Verone sis Orator, ante annos circiter centum: editi sunt autem vene-tijs anno is o8. & postea emendatius , & pulchrioribus characteribus Veronae anno II 86. consulat Lector Card. Barcinitim .ia notis Martyrologii.

SAnctus Victorinus Pictiabionensis Episcopus,& Martyr, sancti Cypriani aequalis , vel paulo posterior multa opera seria psit, teste sancto Hieronymo in lib. de Script. Eccles. Nunc δε-lum extat Commentarius in Apocalypsim , & de hoc ipso dubium est, an sit Victorini opus . Scribit enim sanctus Hieronymus in epistola praefixa CommendarioVictorini in Apocalypsim, Victorinum in isto filo Commentario secutum esse errorem Chi hi astarum, quod etiam seripsit in libro de Scripta Eccles. in Pa. pia : qua de causa Gelasius Papa, Victorini opera inter apocrypha numerauit. At Commentarium , quia nunc extat sub nomine Victorini, non solum hoc errore caret, sed contra hunc er- Torem etiam pugnat. Hic beatus vir sub Diocletiano marty

SAnctus Methodius Episcopus Tyri claruit' tempore Diocletiani Imperat. & anno eius ro. martyrio coronatu& est, ex

Hieronymo do Seripi. Ech si Ismulta scripsit, sed n ine solum extant stagmenta setis magitu ex lib. eius de resurrectione. ad uersus

72쪽

uersius Origenem, apud Epiphanium haeres sq. Extant etiam alia stagmenta apud Photium in bibliotheca . Circunfertur ii bellus reuelationum sub. nomine S. Methodi; , sed supposititius

m Doralbeo rem inara illo et uta Dorotheus Tyrrensis dicitur tempore Diocletiani exilium, passus, & scripsisse Synopsim de vita Prophetarum , & di scipulorum Christi: quae Synoseis extat in bibliotheca sanctorum

Patriti es Dequenter citatur. At huius Dorothei nullam mentia, nem andni apud Eusebm S Hieronymum,vel Gerrassium,aut etiam to Trithemium , qui scripserant deviris illustrabus . iIpsa vero Synopsis plena est fabulis : consulat lector, quae ille auctor scribit in vita Abdiae, lonae, Isaiae, Hieremiae , & Elisaei ιPraeterea consulat,quae scribit in vita Iacobi Alphaei,& Clemen tisi& in summa sciat, ab isto numerari inter a.discipulos Christi, omnes, qui ab Apostolo, Paulo nominantur , etiamsi Ethnici sierint, vel seminae a& illos omnes uoti solum discipulos I omini, sed etiam Episeopos facere. Non meminissem libri tam sabu' .losi, nisi vidissem a multis citari, ta non minimi fieri .

- Α Rnobius sub Imp. Diocletiano floruit, teste sancto Hieronymo de Script. Ecclesi ac Vt probaret , se vere factum esse ex pagano Christianum k scri id libros reptem contra gentes : nam octauus, qui illi operi adiunctus est,.non est liber octauus Arnobii, sed Octauius Felicis Minut ij, de quo supra dictum

est. Feruntur etiam sub nontine Arnobii Commentaria breuia in Psalmos . Sed ea non videntur esse huius Arnobis, sed alterius recentioris: nam in expὲicatione PDI .:rc8. relellit hic auctor haeresim praedestinatorum, quae tempore S. Augustini, vel postea exorta i in E in explacatione Psallia. nominati in re senis Photinuiti haeresis Ebionitarum instauratorem. At Photinus Una pore Valentinianes eratoris xixit, teste se ido Hieronymo de Scrip . Eccles.quo temporeiArnobius superstes esse non poterat. Fuit enim Arnobius praeceptor Lactantij, Lactantius autem i extrema senectute vocatus est a Constantino Magno,. vi Crispum

filium erudiret teste sancto Hieronymo de Scripe. Ecclςc in Lanctancio.Quamuis aritet' Commentariam Pismos, non itot illud iam si Arno.

73쪽

De Seripioribus Eecles incis

.Arnobii, qui circa initia Principatus Diocletiani sorebati sunt tamen auctoris alicuius veteris, qui etiam rirnobius dicebatur, ut constat ex Commentariis Bedae in Psalmos, in quibus expliacatio Arnobii non semel adducitur. Vide infra in verbo Arn bius iunior . Feruntur etiam annotatiunculae in varios locos Euangelii; sed parui momenti, neq; certum est, an sint Arnobi3. De Lactantis Firmiano. 29o.LΑctantius Firmianus,Arnobii auditor,soruit sub Diocleti no, & ad Principatum Constantini Magni in senectute peruenit,teste sancto Hieronymo in libro de Script.Ecclecubi multa eius Opera recenset, quae non extant: quae autem extant haec sunt:

Diminarum lassitutionem lib. Carmen de Phaenice, De Ira Dei, et Aliud de Passione Domini, De opificio Dei, i a Tertium de resurrectione elusi Epitome in libros suos. 11: dem, & de Paschate.

Et quidem opera omnia,exceptis carminibus,sine controue . sia Lactantii sunt: & quemadmodum ad eloquentiam Tullianam proxime accedunt, ita erroribus varijs sic deformata sunt, ut non sine causa Gelasius Papa in Concilio Romano apocryphacenseri voluerit. Carmen de Phaenice Ethnici hominis esse videtur. Carmen de Resurrectione, S de Paschate, ut etiam de Passi ne, ambiguum est, an Lactantii sint, quia nonnulli negant illius esse : & tamen non habemus certum argumentum, Unde probetur illius non esse.

. . a Seculum Quartum ab Anno 3co. ad Aoo.

L ii De Consantino Magno Imperatore. 3o 6.

Constantinus sanctae Helenae filius, Imperator Maximus, Aselicissimus , quamuis occupatissimus in Imperio Orbis terrae gubernando, quod suscepit anno Dom. 3o6. & tenuit usq; ad 3 scripsit tamen multas latinas orationes, earumq. magnam partem recitauit , Eusebio teste libro . de vita Consta lini cap. 29. Vna tantum nunc superest, scripta ad sanctorum coetum: cuius meminit idem Eulebius lib .cap.3 2. de vita Co stantini, atque eadem excudi solet post iplas libros de vita Com,

74쪽

Ab anno Doma O .ad 3o6. stantini . ratio seia pulchra, de luculenta de Chimaduentu, &diuinitate : ubi etiam cap. IS. inseruntur carmina Sybillae Erithraeae, quarum literae capitales reddunt hanc sententiam, Iesus Christus, Dei filius, seruator, Crux. Scripssit etiam idem Imp rator epistolas multas, quarum aliquae extant tum in hist. Eus

bij, tum in libris de vita Constantini. Sed epistolae possent so lasse tribui Secretariis; sed orationes ipsius Coustantini proprio labore,& studio scribebantur,ut diximus. De Eusebis Caesariensi. 3 26. Vsebius Pamphili Episcopus Caesariensis, tempore Constan xa lini Magni floruit, scripsit plurima, ex quibus haec nunc

extant:

De Euangelica praeparatione lib. I

De Euangelica demonstratione Io . L a . a 'De Historia Ecclesiastica, ro

De vita Constantini, Aduersus Haeresim Hieroclis , IDe Philosophorum dissensione . IChronicum interprete S. Hieronymo. i. Inr Ex his, libri de preparatione,& demonstratione Euangelica imperfecti sunt. Scripsit enim Eusebius, ste sancto Hieronymo de Script. Eccles. De praeperatione lib. i s. De demonstratione

lib. dio. Nunc autem illi sunt i 4. isti sunt io. Historiam Eusebii Ecclesiasticam Russinus vertens libros nouem confecit,' quibus duos ipse addidit.:Sed Io. Chrystopho onus in sua interpreta ttione libros decem esse ostendit, quot etiam sanctus Hierohymus numerauit. Caeterum Rustinus non ad verbum vertit, sed aliqua addidit, aliqua detraxit. Hanc historiam Gesasius inter apocryphos libros retulit, sortasse ob nimias laudes Origenis . et Scripsit praeterea Eusebius sub nomine S. Pamphili martyris Apologiam pro Origene : quamuis enim sanctus Hieronymus in libro de Script. Eccles. in Pamphilo testatus sit, a sancto Pamphilo scriptam fuisse Apologiam pro Origene i tamen idem san cius Hieronymus lib.a in Ruffinum, se postea comperiste dicit, Apologiam illam es h partem Apologis Eusebij pro codem Origene, cui Rumnus mutauerat titulum , & hoc ipsum probat te stimonio Eusebii, qui sanctum Pamphilum nihil scripsisse asseruit praeter epistolaS aliquot. Porro Eusebium hunc Caesariensem Arianum haereticum fuis-

75쪽

se testatur sanctus Athanasius in libro de Decretis Meenae SD di: testatur sanctus Hieronymus in utroque libro aduersus Ruia finum, ubi Eusebium hunc non solum haereticum Arianum, sed nunc signiferum, nunc Principem Arianorum vocat: tellatur septima Synodus Act. s. ubi primum Legati Apostolici,deinde tota Synodus reijciunt auctoritatem Eusebii Pamphili, tamquam haeretici Ariani. Quare mirum est,eur aliqui moderni Eusebium hunc tanto ardore defendere velint. DEIl l .l De Iuuenco Poeta Christam . 3 3 o. IVuencus presbyter scripsit Constantino Imperante libros quatuor carminum,quibus Euangelicam historiam complexus est. Laudat hoc opus sanctus Hieronymus tum in libro de Script. Eccles. tum in epistola ad Magnum, tum etiam in Commentario ad cap.7. Matthaei. Extant hi libri in 8. tomo Bibliothecae Sanctorum Patrum editionis secundae. Defuncto Antonio Abbate. 33O.

SAnctus Antonius Abbas eodem Imperatore Constantino floruit, scripsitq. epistolas septem lingua AEgyptiacli, sed sensu& spiritu Apostolico, ut sanctus Hieronymus testatur in lib. de

Script. Eccles. Extant epistolae S. Antonii in Bibliotheca sanctorum Patrum rudest. Io. Trithemius in libro suo de Script. Eces. scriptos fuisse ab eodem magno Antonio duos libros sermo num, qui pariternunc extant in Bibliotheca sanctorum Patrum. Sed mirum est Trithemium non aduertisse , in sermonibus illiscitari, Basilium, Gregorium Nyssenum, Io. Chrysostomum, Nilum, Photium, & alios, qui multis annorum centurijs posterio res fuerunt S. Antonio Abbate, de quo nos loquimur. De S. Pactomis. 3w.SAnctus Pachomius ex milite gentili Monachus probatissimus essectus, S.Antonii aequalis , & serte discipulus scripsit regulam Monachorum , Angelo dictante , quae extat inter opera Ioannis Caisiani,Romae excusa. De

76쪽

teste in libro de viris illustribus librum diuino sale c3nditum de Instructione vitae Monasticae : hic liber extat in Bibliotheca SS. Patrum editionis secundae, tomo quarto .

msancto Machario Seniore. 3 O. SAnctus Macharius senior S.Antonij discipulus, & S. Pacho-mii, atque Orestesis aequalis, scripsit homilias quinquaginta ad Monachos, quae extant in Bibliotheca sanctorum Patrum tomo secundo editionis secundae. Desancto Athanaso. 34o. SAnctus Athanasius Episcopus ΑIexandrinus, sub eodem

Constantino florere coepit , & sub Valente Imperatore migrauit ad Dominum, teste sancto Hieronymo de Script. Eccles. Opera S. Athanasii quatuor tomis continentur, nec tamen sunt omnia r meminit enim sanctus Hieronymus duorum librorum contra gentes , Ec libri unius contra Valentem & Vrsacium , &alterius de Psalmorum titulis , & etiam de vita S.. Antonii, qui tamen libri in his quatuor tomis desiderari videntur, nisi λrte mutata sint nomina,vt mox dicemus.

Tomi Primi. oratio contra Idola, Oratio quod Christus sit unus. De Incarnatione Verbi eiusque Ad Adelphium fratrem contra

ad nos aduentu

Ad Epictetum Episcopum Corinthiorum epistola. Expositio fidei. Liberi; Episcopi Romani ad Α- thanasium epistola. Athanasij Responsio. Ad Antiochenses epistola. De aeterna substantia Filii, &Spiritus sancti cum Deo .

ArianoS. Orationes quatuor contra ArianOS.

In hoc dissicum,ex Deo Deus est

Verbum s.

In hoc dictum, Omnia mihi tr dita sunt,&c. Compendium e superioribus contra eos, qui dicut Spiriatum sanctum esse creatura.

77쪽

De Seriptoribus Ecclesiaclicis

Obseruatio in libros Primi Tom. . O Ratio eontra Idola,& liber de Incarnatione VerbI, vide

tur esse duo libri contra gentes, quorum sanctus Flier ny mus meminit. Nam initio libri de Incarnatione Athanasius dicit, se hactenus disputasse contra Idola, nunc sequi, ut dispum tet de Incarnatione Verbi, ut plane appareat duo illa opera esse coniuncta , & unum esse partem alterius. Vtrunque autem est contra gentiles,&resertum testimonijs gentilium. Quare mirum est cur unum dicatur oratio, & alterum dicatur liber, cum utrunque sit disputatio contra idola, & pro Christo aduersus

gentes.

In eodem primo tomo est quaedam expositio fidei, de qua num sit Athanasii ambigo, tum quia diuersa est a Symbolo Athanasij, nec scio cur duas expositiones secerit; tum maxime , quia haec videtur illi contraria r in hac enim dicitur , tres personas diuinas non esse tres subsistentias, seorsim distinctas: in illo autem , Symbolo dicitur, alia est persona Patris, alia Filii, alia Spiritus sancti, & Graece, alia hypostasis, idest, subsistentia: testatur enim sanctus Gregorius Nazianzenus, Oratione in Athanasium extrema, ab Athanasio fuisse declaratum intelligi a Latinis per nomen personae, quod a Graecis per nomen hypostasis, di Graecos dicere tres hypostases, Latinos tres personas. In eodem tomo habetur epistola Liberii Papae ad Athanasiu . tiresponsio Athanasij ad Liberium: sed neutra videtur conuenire auctori, cui tribuitur. Liberius enim ita stribit ad Athanasium, ac si dubitet de eius fide: & iubet illum anathema dicere Sabellio,& Ario: deinde addit rationem, Ut ego securior eff-eiar , tuaq. mandata inhaesitanter obeam . At neque credibilo est, Liberium unquam dubitasse de fide S.Athanasii:neque etiam ita se illi subiecisse, ut mandata eius obiturum se polliceretur. Adde, quod epistola, quae tribuitur Liberio incipit per, Ergo , sine interrogandi nota, ut conclusio potius epistolae, quum epi.

stola esse videatur.

Responsio quoque Athanasi non habet formam epistolae, sed simplicis confessionis fidei: neque consessio concepta est verbis satis proprijs, praesertim ubi dicit, IlIa caro suspensa est in Cruce, non ipse: in illa omnes humanas passiones,ut homo sustinuit, non ipse. At negari non debet, ipsum Christum, siue etiam ipsum Deum Crucifixum in carne: sic enim loquitur sanctus Pe

78쪽

trus, Christo igitur in carne passo. &, Christus passus est pro nobis r & sanctus Paulus, Humiliavit semetipsum factus obediensusque ad mortem. &,Nunquam Dominum gloriae Crucifixissent. Sanctus vero Athanasius maxime proprie , & castigate de eiusmodi mysterijs loqui solet. Proinde non videtur eiusmodi scriptio sancto Athanasio tribuenda. Tomi Secundi. Apologia ad Constantium, Ad Serapionem epistola. Apologia de fuga sua. Ad solitariam vitam agentes Epistola ad omnes Orthod epistola . xos . Ad Iovianum Imp. epistola. De sententia Dionysij Alexan- De Synodis Arimini, & Seleu-drini. Ciae. De decretis Nicaenae Synodi Ad Dracontium Episcopatum contra Eusebium, fugientem epistola. Apologia contra Arianos se- Ad Episcopos Africae episto .cunda.

Obseruatio in rimum fecundum. IN hoc secundo tomo nihil est, de quo aut ego ambigam, aut

alios ambigere sciam . Illud unum admonendum duxi, quod sanctus Hieronymus in libro de Script. Eccles. scribit, extare etiam librum Athanasii contra Valentem & Vrsacium, recte accipi posse de libro inscripto, De Synodis Arimini,& Seleuciae: in illis enim contra Valentem & Vrsacium proprie scribitur . Sunt etiam in hoc tomo duae breues epistolae post epistolam is ad Iovianum imperatorem, quae nescio, cur in indice sint praetermissae.

De Incarnatione Verbi . tatione Psalmorum . De natura humana suscepta. De Incarnatione Christi.

De salutari aduentu Christi

contra Apollinarem. Contra omnes haereses sermo.

Ad Maximum Philosophunias

Oratio.

In illud, Profecti in pagum, inuenietis pullum. In passionem Saluatoris. Ad Marcellinum de interpre- De Virginitate, siue de medi

tatione.

Testimonia ex scriptura de naturali communione similis essentiae trium personarum. Ad omnes ubique per AEgypta,& Syriam,&C. Refutatio contra hypocrisinus Meletij.

De sanctissima Deipara Maria. In passionem di cruce Domini.

79쪽

Ad Serapionem Episcopum, cilio contra Arium I musaeos epistola. Homilia de semente. In illud, Qtucuque dixerit ver- Declaratio Levitici de diue

bum, &c. fa eiusdem rei nomencla-Disputatio in Nicaeno Conci- tura . obfertiatio in Tomum Teritum. Liber qui hic dicitur, de interpretatione Psalmorum , videtur esse ille, quem sanctus Hieronymus vocat de titulis Psalmorum,in lib. de Script. Ecclesin Athanasiomarn Cassiodorus quoque hunc eundem librum vocat, de titulis Psalmorum, idest, de

varia excellentia Psalmorum.

Sermo de sanctissima Deipara , non videtur esse sancti Ath nasij , sed alicuius posterioris, qui post Concilium tertium, &

uartum , imo etiam sextum floruerit: ita enim accurate di- putat de unione diuinae & humanae naturae in una hypostasi; nec non de appellatione Deiparae , quod Virgini ea appellatio iure conueniat, & denique de duabus voluntatibus, & operationibus unius volentis, & operantis Christi, ut dubitari non possit, quin iste auctor viderit decreta Conciliorum contra Nestorium , Eutychetem, & Monothelitas. Ac ut recte ratiocinatur Card. Baronius tomo primo Annalium ad annum Christi

8. si hic sermo esset Athanasij sine dubio citatus fuisset a fancto Cyrillo,& a Patribus tertiae, quartae,& sextae Synodi ad conuincendos haereticos . Videmus autem non citari unquam hunc sermonem,sed libros de Incarnatione,ubi non tam aperte Athanasius loquitur . Adde , quod in hoc sermone auctor dicit, attributa Dei non esta ipsam substantiam Dei, sed circa substantiam versari: quod valde in proprie dictum est,& alienum a consuetudine sancti Athanasij, qui valde considerate loqui solet. Adde ultimo,quod in explicatione vocabuli ουεια dicit vocem M. significare qualitatem : at Graecis in s est aequalitas, non tota illa dediictio vocis voce ζιοπς est leuior, quam ut Athanasium decere videatur.

Disputatio Athanasij eum Ario, quae in hoc tomo habetur, non eli habita in Concilio Nicaeno, ut inscriptio indicare videtur ; sed est habita in Monasterio aliquo, ut ex initio disputationis intelligi potest: neque est habita proprie cum ipso Ario, sed cum aliquo eius discipulo, ut perspicuum cst ex illius verbis, IVerepente ex radice Christo inimici Arij bellua sub humana specie ad nos insiluit. Neque obstat, quod postea , qui disputat, dica-.tur Arius: ponitur enim Arius, pro, Arianus: quo modo in ea. dem

80쪽

dem disputatione, non semel ponitur nomen Sabellii, pronomine Sabelliani. Vtrum haec fuerit vera disputatio, an dialogus conscriptus in personam Athanasiij, & alicuius Ariani; de virum sit ab Athanasio, an ab alio scriptus, non facile iudicari potest .i Tomi Quarti . i aestiones ad Antiochum, Ad Marcum Papam epistola. Principem . Marci Papae Responsio.

De definitionibus Theologicis. Ad Serapionem de sancto Spi-Disputatio cum Ario Laodicες ritu, epistola.

habita . De unita Deitate Trinitatis. Exhortatio ad Monachos . libri septem. De Passione imaginis Domini. Synopsis totius Scripturae.. OUeruatio in Tomum Quartum. In hoc tomo nihil fere est, quod vere sit Athanasii. . Quaestiones ad Antiochum , Athanasij esse non possunt, nam

quaest. 2 3. citat auctor magnum Athanasium , & ab eo dissentit. Quaest. io8. dicit, Romanos esse Francorum genus: ex quo apparet , auctorem esse recentem. Franci enim dicuntur omnes occidentales in Regnis Turcarum.Quaest. ias.citatur sanctus Gregorius Theologus , qui tamen pollerior est Athanasio. Multo minus Athanasij sunt quaestiones quadraginta sex, quae in alijs codicibus inueniuntur: nam in ijs citantur ut antiqui Patres, Epiphanius, Gregorius Nissenus, & alij. Liber de definitionibus Theologicis non videtur esse sancti Athanasij, quia in cap. de Actu, citat ad confirmandam suam sententiam sanctum Gregorium Nyssenum, his verbis , Actus , t quemadmodum sanctus Clegorius Nysienus inquit, est naturalis cuiusque rei,&c. At credibile est Gregorium Nyssenum nondum scribere coepisse,quando Athanasius obijic obiit enim Ath nasius sub Valente r Gregorius autem sub Theodosio scribere coepit, ut probabiliter colligitur ex lib. sancti Hieronymi do Sript.Eccles. Scripsit enim eum librum sanctus Hieronymus anno is . Theodosij, ut ipse mei testatur in extremo libro t&in e

dem libro dicit, a Gregorio Nysseno lectum sibi fuisse librum,

quendam a se compositum, ante paucos annos . Adde, quod in hoc libro de definitionibus, tam distincte loquitur auctor duabus naturis Christi in una hypostasi , ut omnino scripsisse videatur post Concilium Chalcedonense. Disputatio cum Ario Laodicaeae habita, non potest esse Athanasij vera disputatio: dicitur enim habita anno secundo Consantu, do tamen introducitur Athanasius diaconus disputans E cum

SEARCH

MENU NAVIGATION