Scipionis Gentilis ... De coniurationibus libri duo. Ad Christianiss. Henricum 4. Francorum regem. Cum indice locupletissimo

발행: 1602년

분량: 397페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

, C o i V L A et 1 53. hostiurn segnius agentibiis tribunis&ignorant bus occidissent, rapi eos iussit, & in crucem tolli,. seruilique silpplicio assici quod exemplum noli extabat dicens euenire potuisse, ut essent insidi ac periret Romani imperii reuerentia. Et cum ii gens seditio in exercitu exorta esset, processit iiii dxis, campestri solo tectus ti & ait: Percutite; in pu me, si audetis :& corruptae disciplinae facia. nus addite. Tunc conquiescentibus cunctis in ruit timeri quia non timuit. Quae restantum di sciplint Romanis addidi tantum terroris bari, . ras iniecit,ut pacem annoru centum ab Antonini absente peterent: siquidem viderant dant nato, Romani iudicio ducis, etiam eos qui cotransum . cerant. De hoc multa grauia cotra militum licet tiam facta inueniuntur apud Antilium Parthia nianum;qui affectatores tyrinidis iam inde ave retibus historiae tradidit. Nam & virgis caesos iri , ' foro & in mediis castris securi percussit qui it meruerunt, & manus multis anipulauit. Et prae-r ter laridum ac buccellatum atque acetunt, initiis bi in expeditione 'quidlaam portare prohibuit : & si aliud quippia reperit, tu retriem non letiisse adicio affecit. Extat de hoc epistola Diui Marci a I . praefectu suum talis : Auidio Cassio lesiones riacas dedi diffluentes luxuria, & Daphnicis incia ribus agentes: quas totas excaldantes se reperiss C sonius ectiliarius scripsit; & puto tite non e lirin: siquid ehi & tu riotum habeas Callium lim minem Cassianae seueritatis &disciplinae, nequEenini milites regi polliunt nisi in vetere disciplina Scis enim versum a bono Poet dictuin & orni

192쪽

orsim utiquis re at 'mana rim. tautam fac adunt legionibus ab ude continea-s quos si bene Aut lium noui; scio non per lutos. Praefecti ad Marcum: Reche cosului mi qmino; quod Cassium praefecisti Syriacis legio-m ius. Nihil enim tam expedit,quam homo seu Graecanicis militibus . ille sane omnes excal itatione omnes stores de capite coli' & sinu,rniali a excutiet. Annona militaris omnis parata est, ue quidquam deest sub bono duce: non enim lituo aut quaeritur aut impeditur. Nec fefellit .

tio iudicium habitum. Nam statim de ad signa e

i iussit, es programma in parietibus fixit, ut siquis cinctus inueniretur,apud Daphnem, discinous rediret. Arma militum septima die semper spexit, vestinaenia etiam & calciamenta dc o eas, delicias omnes de castris submouit: iussitq; s hyemem sub pellibus agere, nisi corrigerent t mores: & egissent, nisi honestius vixissent. ercitiunt septimi diei fuit omnium milituna, L sta ut sagittas Imitterent, dc armis luderent. Dic - sbat enim miserum este,cum c ercerentur Athl t yenatores &sladiatores,non exςrceri milites;

libus minor esset fututus labor, si consuetus es. Ergo correcta disciplina, & in Armenia dc in Mabia dc in AEgypto iles qptime gessit maiusq; om nibus orionialibus, & .eciatim ab An- 'pochensibus: qui etiam imperio eius cQnsens t ; ut docet Marius Maximus in vita D. luci. 'M curn pucolici milites per AEgyptum gra uia multa facerent,ab ho retusi sunt; ut ide Ma- Maximus xin tineo libro, quem secundum vita Marci ci Antonsili edidit. Hic Imperatorε

193쪽

se in oriente appellauit,ut quidam dicunt. Faut na volente; quae valetudini Marci iam disssidebat.& timebat, ne infantes filios tueri sola non pos set,atque aliquis exsisteret, qui capta statione r h gia infantes de medi6 tolleret. Alii autem dicit: nanc artem adhibuisse militibus &prouincialies , Cassium cotta Marci amorem, ut sibi posset con it sentiri: quo diceret Marcum diem ibuni obiici Nam & Diuum eum appellasse diciti ii videsiderium illius leniret. Imperatorio nomine cu pro lectati et eum qui sibi optauerat ornamenta regia.

statim praefectum praetorii fecit: qui & ipse occ ' λ e, sus est, Antonino inuito, ab exercitu: qui &

tianum,cui erat commissa Alexandri quiq; con rsenserat spe parcicipatus Callio inuito,atq; igno- irante Antonino interemit. Nec tamen Antonia linus grauiter est iratus,rebellione cognita; nectis :ε eius liberos aut affectus seviit. Senatus illum horo

Q stem appellatiit, bonaque eius proscripsit l, quas . Antoninus in priuatum aerarium congeri noluit quare senatu praecipiente in aerarium publicum ii sunt relata. Nec Romae terror defuit,cum qxi Avidium Casilum illae hiat, absente Antonino qui nisi voluptariis unice amabatur,Romam ese I

te venturum, atque urbem tyrannice direpturuir maxime senatorum caussa qui eum hostem iudi bonis proscriptis. Et amor Antonini hoe maxime enitalit, quiod consensu omnium praeter

Antiochen es Avidius interemptus est: que qui dem occidi non iussit, sed passus est, cu apud cuti .los clarum est et,si potestatis icta fuisset, parsiua

illi fuisse. Caput eius ad Antoninum cani delata citet, ille non exultauit, non elatus est: sed etiam

194쪽

uit,ereptam sibi esse occasione misericordia dun diceret,se vitium voluisse illum capere,ut illi .exprobraret beneficia sita, eumque seruaret. D nique cum quidam diceret, rcprehendendia Antoninum quod tam mitis esset in sos em suum; iusque liberos & affectus,atq; omnem uos conscios tyrannidis reperisIet,addente illo,qui reprehendebat, Quid si ille fecisset'dixisse dicitur, Nose deos coluimus, nec sic vivimus, ut ille nos vinceret . Enumerauit deinde omnes principes qui occisi essent, habuisse causas, quibus mererentus occidi:nec quenquain facile bonum vel victum a tyranno, velocessiim; dicens, meruisse Nerone; debuisse Caligula,Othone & Vitellia nec irnperare voluine Nade Pertinace& Galba paria sentiebat, cum diceret, in Imperatore auaritia elle .cerbissimum malum. Denique non Augustum.. non Traianum, nori Adriatiu, non patrem sit uni, i bellib. potuisse superari,cuni& multis uerint, ipsis vel inuitis vel iniciis extincti. ipse autem Antoninus a senatu petiit ne grauiter in conscios defectionis animaduertcretur, eo ipse tempore, i foro it nequis senator temporibus suis ca-i i lisupplicio adiceretur: quod illi maximum a morem conciliauit: Denique paucissimis ceni rionibus punitis, deportatos reuocari iustit. At Vochensious qui Auidio Calso colenserant, ieci&aliis ciuitatibus quae illum iuuerant, ignobiliquum priino Antiocliesibus grauiter iratus esset,. Hsque .spectaculas istulisset 5e multa alia ciui a- is ornamenta; quae postea reddi sit. Filios Avidii

Ostii Antoninus Marcus parte m.edia paterni. Matrimonii donauit:ita ut filios eius aris argen

195쪽

to& gemis honestaret. Na &Alexadri filii Cus

sit & genero Druentiano libera euagadi potest. litem ubi vellent dedit: vixerutq; non quali tyramni pignora, sed quasi senatorii ordinis in summa securitate: cum illis etiam in lite obiici fortunam lipropriae vetuisset domus, damnatis aliquibus ob iiniuriam, quod in eos petulantes fuissent: quos i

quidem amitae suae marito commendauit. Si quis autem omnem hanc historiam scire desidera te gat Marii Maximi secundum librum de vita Mao- ici in quo ille ea dicit quae tum Marcus mortuo iiam Vero egit, tunc enim Cassius rebellauit; ut i. probat epistola missa ad Faustinat cuius hoc ex . emptu est: Verus mihi de Avidio verum scripsi, lirat,quodcuperet imperare. Audisse enim te arbia itror, quod aeruscatores de eo nuntiarent. Veni igitur in Albanum, ut tractemus omnia diis vol ' itibus, nihil timens. Hic autem apparet, Faustinaria hista nescisse: cum dicat Marius, infamari eam cu'm piens, quod ea conscia Cassius impertu sumpsis set. Nam&ipsius epistola extat ad veru, qua viri get Marcum, ut in eum grauiter vindicet. Exen plum epistolae Faustinae ad Marcum: Ipsa in Ab. e. banum cras ut iubes, mox vetita:tamen iam horo itor ut si amas liberos tuos, istos rebelliones acer irime prosequaris. Male enim astiaeuerunt & div. ices & milites i qui nisi opprimantur, opprimenti Item alia epistola eius lem Faustinae ad Marcianar i. Mater mea Faustina patrem tuum Pium eiusdem

in defectioite Celsi sic hortata est , ut pictato pes . imum circa suos soruaret, sic circa alienos. Non et .

nim pius est imperator qui non c0gitatvxorent ia re filios. Commodus noster vides in qua ςtatu sit: iPompei

196쪽

ammpeian' gener x senior est & peregrinus. Virui quid agas de Avidio Cassio dc de eius consciis., Noli parcere hominibus qui tibi no pepercerunii &nec mihi, nec filiis nostris parceret, si vicillent. a Ipsa iter tuum mox consequor: quia Fadilla no-i stra aegrQtabat, in Formianum venire non potui, , , d si te Formiis inuenire non potero, assequar a PC puam: quae ciuitas& meam dc filioru nostr tum qgritudine poterit adiuuare. So eridam me-F dicum in Formianum yt dimittas, rogo: Ego aut item Pisitheo nihil credo, qui puellae virgini cur ne nescit adhibere. Signatas mihi literas Call. hurnius dedit: ad quas rescribam, si tarda uero, . Caecilium senem spadone,hominem ut scis,

ι Calai, & filii, & geneb de te iactare dicantur. Ex his literi intelligitureassio Faustinam cotis clams non fuisse; quin etiam supplicium grauiter exe-

ste: siquidem Antoninum quiescentem dc cle- 'entiora cogitantem, ad vindictae nectissitateniue amplisit. Qui Antoninus quid rescripserit, stabditita epistola perdocebit: Tu quidem mea Faustinai ligiose pro marito sc pro nostris liberis agis ἀ aim relegi epistolam tuam in Formiano,qua in hortaris,ut in Auidii conscios vindicem ; Ego ve- uro Meias liberis parcam, de genero, dc uxqri; re Senatu scribam, ne aut proscriptio gratulor sit, t poena crudelior. No enim quidqua est, quod

i l Ixuperatorem Romanum melius c0mendet gen- tibiis,quam clementia. Haec Caesasem deum se - cit, haec Augustum cesecrauit, haec patrem tuum . . nprimis Pii nomine ornauit. Denique si ex mea

erit; a de bello iudicatum esset, nec Avidi

197쪽

occisus. Esto igitur secura: dii me tuentur, iii pietas mea cordi est. Pompeianusti nostrum in annum sequentem consulem dixi. Haec Antoni-husa a coiugem. Ad Senatum autem qualem orationemiserit, interest: scire ex oratione M. Antonini .. Habetis igitur P. c. pro gratulatione victoriae generiim meumconsulem Pompeiana dico e cuius aetas olim remuneranda fuerat consulatu nisi viri fortes interuenissent , quibus reddidebuit, quod a repub. debebatur. Nunc qii ad defectionem Cainanain pertinet,vos oro atqi obsecro P. C. ut censura vestra deposita meam pietatem clementiamque seruetis: imo vestramineque quenquam ullum Senatus occidat, nemo Senatorum puniatur , nullus fundatur viri nobi lis sanguis: deportati 'dehi;proscripti bona ro cipiant. Vtinam polletia multos etiam ab inferis excitare.Non enim unquam placet in Imperatore vindicta sui doloris . quae etsi iustior fuerit, sectior videtur. Quare filiis Avidii Cailii & genero& uxori veniam dabitis. Et quid dico veniam λ cailli nihil fecerint. Quant igitur securi, scietessu Marco se vivere. Vivant in patrimonio parent pro parte donato i auro, rgento , vestibus seu tur: sint diuites, sint securi sint vagi & liberi de perora omnium,bique populorum circumferae meae, circuserant vestrae pieratis exemplum . Nec inagria haec est P. C. clementia , veniam pros si ptorum liberis A coniugibus dari Ego vero av bis peto , ut coscios senatorii ordinis δc equestris a caede, a proscriptione, itimore, ab infimia.ab inuidia, & postremo ab omni vindicetis iiiiuria rivitiique hoc meis temioribus, viiii caussa tyra- nidiu

198쪽

a i a E R II. lis, qui in tumultu cecidit. probetur occisiis. Flanc eius clemetiam Senatus his acclamationi, bus prosecutus est: Antoninς pie dii te seruenta Antonine clemens dii te seruent , Antonine clemens dii te seruEt. Tu noluisti quod licebat ;nos fecimus, quod decebat. Comodo imperium i Mim rogamus; progeniem tuam robora. Facs iuris iiiiiiberi tui: bonum imperium nulla vis dit. Coin modo Antonino Tribunitiam potest ros mus, praesentiam tuam rogamus philo- tuae, patientiae tua . doctrinae tuae, nobilia talis tuae, innocentiae tuae.. Vincis inimicos, hostes peras : dii te tuetur : & reliqua. Vixeruti tui posteri Auidii Cassii securi, de ad honores admissisunt; Sed eos Comodus Antoninus post excessum diui patris su omnes uiuos incendi ius sit: quasi in factione deprehensos. Haec sunt qύς de Cassio Auidio coperimus: cuius ipsius mores ut supra diximus 9 varii semper fuerunt, sed ad

censuram crudelitatemque propensiores : qui si ὀbti uisset imperium, titillet non modo clemo, sed bonus, utilis de optimus Imperato . Nam mi epistola eius ad generum suum iam Imp inoris suiusmodi: M isera resp0bl. quae istos diuitiaruria cupidos & diuites patitur misera, Mars' Joino sane optimus ; qui dum clemens dici cupit. os patitur vivere, quoru ipse non probat vitam. i L Cadius,cuius nos frustra tenet nomet V bi Marcus ille Cato censorius Z via.omnis disciplina maiorum i quae olim quidem intercidit,nunc veris nec quaeritur. Marcus Antoninus philosophatur, dc quaerit de clementia, & de animis , & de honesto dc iusto, nec sentit pro republ Vidi

199쪽

18 1 Dx C o N 1 v ii A et 1 o N. multis opus esse gladiis multis elogiis, udin antlia i uum statum publica rma reddatur. Ego vero tistis praesidibus prouinciarum, an ego proconsit - akS,an ego praesides putem,qui ob hoc tibi a Sena - tu, & ab Antonino prouincias datas credant, ut luxurientur. ut diuites fianti' audisti praef. praeto rii nostri philosephi, ante triduum quam fieret, . mendicum & pauperem . sed subito diuitem n et Unde quae ,nisi de viscerib. reipubl. pro huincialiumque fortunisὸSint sane diuites, sintII, ecupletes; aerarium publicum resticient. tantum ' dii faueant bonis partibus. reddant Cassiani reti tpub. principatu . Haec epistola eius indicat quata Lieuerus & quam tristis iaturus fuerit imperator.

a OH ANNIS CHRYSO STO MI

In Eutropium eunuchumpatracium ac cossiem

s. cui ipse antea ius 6 se abr gare conatus fuerat. za s Is vfMvND' GELEN io interire te SI unquam antea, nunc maxime licet dic λ iVanitas vanitatum, omnia vanitas. Vbinuiscinclytusille consulatus splendor3 , bi illustres illis facesὸ ubi applausus illi ac choreae, epulaeq; & Ω- ni conuentust ubi coronae draulea'vbiure riur urbis &ille Circensum speci atorii faustae ac la- anationes atq; adulationes innia illa perierunt: irocella vehemens sella deiecit, arborem spoli

200쪽

tinareddidit iam radicitus vacillantem: tantaque vis venti impacta est, ut cum neruos eius unia uerses concusserit, tum ipsam funditus proste nereminetur. v binsec fucatillii amiciὸ voicompotationes & coenαὶ ubi par storum examen,&merum per toxum diem exhaustum, variaeq;c9viorum artes. & potentatus cultores, illi ad gratiam omnii a dicere ac facere assueti Zomnia illa nialal nisi nocturnum somnium fuerunt,apparent die evanescens. Flores fuerunt verni, vere exactoi parcueriit omnia. umbra erant & praeterierunt .l irinus erant, dc soluta sunt: bullae erant,& diru-ii pia sunt araneae erant.&lacerata sunt. Quapro'. pter pirituale hoc dictum occinimus,indesinet

, ter dicentes, Vanitas vanitatum, omnia vanitas

i hoc enim dictum in parietibus, in vestibus,in foro, in Edibus, in viis, in sencstris, in ianuis, sed potissimum ipsa cuiusque conscientia contineter inscriptum oportet. omniq; lcmpore cognitioni 7 obseruari: quandoquidem negotia fraudulenta, & per nata ac inimica veritatis opinione apudi plerosque sibi parauerunt, hoc dicto, in prandio, cena, in cartu hominu quemque proximui . i in compellare oportebat, idemque ab illo vii risim audire,nepe quod vanitas vanitatu, omniat 'anitas. Annon assidue tibi dicebam fugitivas elu diuixiasitu vero nos non ferebas. An non di ς', mam fugitivi seriai naturam eas habereὶ tu vero derς nolebas. ecce experientia docuit, quod, fon soluna fugitivae fc ingratae, sed homicidς etia

SEARCH

MENU NAVIGATION