Scipionis Gentilis ... De coniurationibus libri duo. Ad Christianiss. Henricum 4. Francorum regem. Cum indice locupletissimo

발행: 1602년

분량: 397페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

η D E C o N I v R A T I o N peccatis tribuebatur,multisque ob eam dies dic batur penitus dissimulabat. Suetonius in Domi tiano : Impie locutus Palmularius. E contrari Pietas dicta,si quis bene animatus essetan Princi-

Iem, eiusq; iniitrias vicisceretur vel quasvis ver

orum contumelias: nam & impietatis crimine tenebantur. Tacitus lib. 1 11 . A nnal. Id Tiberius selitis sibi ambagibus apud Senatum incusauit, cum extolleret pietatem etiam modicas Princia pis iniurias acriter ulciscetium, deprecaretur, tam praecipites verborum poenas. Suetonius in Augusto. Laudauit quide pietate tantopere prole ii di gnantium. Nolim itaque R obertum, nomine crime selum significari dicere, quod ad uersus Rempublicam perpetratu sit, ex ς o, quod . εσιον,ut ait, publicum significet. Nam & priuatis praesertim patribus communicantur haec nomina . Impietatis,& Maiestatis. Perduellionis aute no men non facile quis reperiat alibi Hurpari qua in in crimine in Rempubl. vel Principem Rom. ad misso, cum quis hostili animo aduersus eos antia matus est,ut loquitur Vlpianus in d.l. vlt.& ex eo, , Opinor, veterum glossae, in quibus, Perduellines, ς βασι- λεων. De Horatio, qui perdRellioliis iudicatus ob

interfectam sororem, alibi coulose exp0sui, in bro ad L. Portiam de suppliciis siue de libertate:

Romana. Eleganter D.Hieronymus in patre hoc verbum usarpat, cum ait Abs Olonem cQntra pa- trem perduellionem praeparauisse, in lib. 2. Reg. cap. I s. Sed id nsiqua pater, sed qua Rexerat. Sed ad rem: argumentum Contii infirmissimum est cx Graeco vocabulo ductum praesertim cum non

62쪽

h i η E R I. sh haseant Graeci nomen, quo Perduellionem exi Primant, sicuti nec quo limite Tationis, aliaqueu nihilia: ut docet in quadam epistola Iul. Scaliger,

Ciceronem defendens. Sed neque contrariari en-g- . teritiae auctiorum firmum est, triodex d. F. Inter Σ dam. Ecd. l. vlt ducunt. Nam iustinianus& Vl-

u. Piarius illic publicari bona dicut in perduellionis ei: Caussa non quia noti Sc in aliis maiestatis crimini- o biis publicentur': Sed quia in solo perduellionem memoria damnetur & bona publicetur mortuopb TEO,quamuis nulla ad cusatione iri si tuta decesse 5 rit de hoc enim illi agunt. Deinde rei ellitur haec sententia ex eo quod iri aliis cauilis maiestatis delis Portationis poena irrogetur, quam sequitur taci chi te bonoru publicatio .l. eorum. D de poenis Quidis, igitur dicendu ξ Vulgo duo capita legis Iuliaem testatis faciunt, Vnuin summum, quod Perdue in o. nio dicitur, atque in eo omnes consentiunt. In aluaui Hro ponendo & explicado inire variant. Sed se i. ab iurectius sit, tria capita vel potius tres gradus f cere. Vnum, in quo contineantur ea, quae pertinet ad caussam perduellionis, in quo selo memo , ita post mortem damnatur. d. l. vlt. D. ad L. Iul inalest. Alterum, in quo leuioracrimina sues ista collocari debent, quibus non Principis vel ibi Reipub. salus ac tranquillitas petitur nec hostilia iovila versatur, sed dignitas eius violatur,aut alia quid ei detrahitur; sed non hostili tamen animo. iii tu est,si Principis statuae iam consecratae violentur, puta deiiciendo, vel contiando eas. l. 4. cum tribus seqq. D eod. ii t. nisi rebellionis vel si ditionis caussa id factum sit: ut Antiochiae deie-

, eus imp. Theodosii imaginibus ; id enim iure pro

63쪽

summo maiestatis crimine habitum, A vinclica tum in authores praecipuos fuit. Qua de remulis extarit D. Chrysostomi in ea urbe conciones ha- . bitae. Tertium gradum horum criminum facio, cum quid sit vel dicitur,quod maiestatem Princiapis nullo modo imminuat, contemnique a sapientibus & bonis Principibus deset vindicaria I

pea malis, veluti quod quis prope statuam Impe-Tatoris seruu caeciderit, vestem posuerit, urinam

fecerit,&similia plurima, apud Tacitum, Saet

nium Dionem, alios , praeserti io si non animo co tunaelia inferenda , sed vel errore fecerit,uel ire

tutantia,vel stultitia. In his rebus diiudicadis ma xime ante oculos haberi debet, quod est in costi tutione Theodosii & filioru Arcadii & Honori in l. via. C. si quis imper. maledix.&apud Mod stinum inl.fanios b. s. D.ad L. Iul. maiest. Hoc crimen a iudicibus non in occasionem ob princia

salis maiestatis venerationem habendum est, in veritate, &personam spectandam esse; & quae sequuntur. in secundo illo gradu laesae maiestatis locum habere bonorum publicationem veri est,d. l.nec eorum cum simil. D. de pom. adeoqΓ&ipstim cotineri erbo qn Gωσε sui dicta Auth bona. Odebon. prost ripi.

it Lex, Omnibi bonk. Nos solum quae habet, cum damnatur, si1pplicioque adficitur, sed etiam quae habuit alienavit, postquam hoc scelus cogitasset, imo & qua habiturus titisset, nisi deliquitiet. De primo genere clara res: nisi quod incidit quaestio de bonis fetidalibus & ecclesiasticis, & si quar similia habui de quibus commodius postea dica ad ve

64쪽

a lau

irin.

lba illa, risco nostro. De secudo genere etiam suot oco exponam, id est, ad j. emancipationes. infra L l. De tertio hic dicendum. Ac primum de spe vel iure succestioni , quod habebat. Et amittereo m ne ius eum, certam est. nam si bona acquisita ivi sua perdit . multo magis acquirenda. arg. l. pa-t re. D. de his qui su ni sit. vel aftur.& praeterea si GIii eius inni cetes si mi pune incapaces,multo magis ipse. Sed de illo dubitatur,an h. aec quoque bo-Ma, quae spe & iure ad eum pertinuissent, fiscus vindicare postir, tanquam qui in locu rei succeLserit. Et verum est non posse, quia in fiscum non transeunt iura acquirendi ed iura iam adquisita. l. l. . an bona. D. detur. fi c. l. iii. C. adi. Iul. devh Sicut nec in patrem vel in dominii l. is qui heres. D. de adquir.hered. l. cum proponas. C. de herect in sti t. Deinde bona confiscantur haclege, sed ius illud& si es adquirendi est extra bona. l. pretia letum. D. ad L. Falcid. Ergo verum est, ab aliis fiscum excludi primum a sitio stitutorei, si queri, habuit testamento datum. l. via. F. in secundo. C. de cad. toll. s. ex facto. g. ex facto. D. ad SC. Trebell. kbi filii post deportationem patris sitscepti, osa faciunt deficere conditionem illam, si sine liberis, nec prosunt patri: sed bona vindicantur fisco cum sua tame causta, id est, cum onere fideia commissi relicti sub ea conditione. ex quo apparet substitutum suu fideicommissarium fisco po- . tiorem esse. Si Cibstitutum non habet, sed colla rederii vel collegatarium, etiam hi praeferiathir fi-s od a. via. de cad. toll. Neque refert, quod ad fi- cum praesertim adtinet, utrum delatatu haeredi- incapaci, an vero capaci: dc si incapaci, ut

65쪽

Dt C b N i v K A T i O N. trum ab itiitio testamen ii incapax fuerit, ari poea. Istiori enim casu pro non scripto habet Ur, vel substituto,vel coli redi vindicabitur,vel δε Cia' tro extante, hqreditas intestato succede cibus 'aut si de legato agatur, penes eam remanebit, arvo id testator reliquit d. l.via. I. in primo. sed post testamentum capax esse desit, id quod re licium ei est , in caussa caduci esse dicitur: dc idem ius quod in priori casu,seruabitur ex eadem Iast niani constitutione,nis quod in priori casia onus, si quod adiectum hereditati vel legato erat, non transit ad eos, ad quos transire haereditatemgatum diximus; sed vi illa, pro non scripto habe-

turilia posteriori casu transit omne onus cum ipsi

re. Sin autem post mortem testatoris caeperit

incapax. hic,quod relictum est proprie caducadpellatur: sed neque hic quicquam fisco ad q ritur ex dicta saepe constitutione. Namsseu, si cedit indignis: eripit,inquam, haereditatem in suis: at is qui capere non potest multum ab indi suo distat. Indignus enim potest capere, & reuo vi capit, sed retinere non potest, quod cepit, torquente fisco. Incapax autem qui est, is stati, repellitur,& antequam capiat,quod &ipsummen incapacis satis indicat. inare hereditas gno delata non recte S proprie dici potest c- ca,sed potius ereptilia,ut Vlpianus adpellatina, tulis Regularum. Ad hoc qui indignus est, is etiam haeres est, manetque haeres etiam post haer .ditatem sibi a fisco ereptam,saltem nomine. Cuius nominis ratione consequi quaeda potest, qua illi ius nominis sequela sunt. l. ex facio. 9. Iulius ὁ

quae

66쪽

quae de indignis constitutasunt, nihil se immutauisse Iustinianus profitetur in j. quae autem antiquis. d. l. via. de cad. toll. Sed videamus,quid si h et reditatis delatae tempore incapax primum est, a .. hoc saltem casu haereditas fisco deferatur Z quod nequaquam dicendum est: defertur enim iisdem personis,quibus ante demonstrauimus. Nam si ii K pax coepit esse vivo testatore , quasi caduca haereditas est, necdum etiam deferri ei potuit: si mortuo testatore,caduca. Sed dices, quomodo post mortem testatoris incapaci facto potuit deferri haereditas: cum haereditas deferatur statim a morte testatoris ii pure relicta si 'Nam si sub co . ditione vel in diem certum relicta si ne defertur quidem antequam conditio,vel dies extiterit. d.l. via. S. sin autem aliquid sub condit .& l. delata. l cedere. D. deverb. sig. cum simit. Igitur nec adiri, aec repudiari antea potest,adimus enim & repudiamus duntaxat delata l. is qui haeres. D. de c'. velamit. haer. Sed ponendum est, haeredita

tem ei delatam esse cum capax esset, sed priusquaeam adiret, vel repudiaret, desisse capere posse sed hoc casti proprie caduca haereditas dicitur,cuid contigini mortuo testatore ι ubi quid iuris sit, iupra docui. Quod si iam adiuerat haereditatem. tunc quia ei ad uisita est aditione,& eius propriu patrimonium tacta est. l. si plures. S. conaeredi. D. de vulgar. & pupil. substit. idem seruabitur, quod in caeteris eius bonis, quae fisco vindicantur. Quid si pendete adcusatione haereditatem repudiauit Z potest enim adire interim dc repudiare,

cum integri sit status, ut & post sententiam pos 'xponden eappellatione. l.filio . . irritum.D. da

67쪽

vel confirmatur sententia, poterit haereditatenixeuocare, tanquam in Daudem suam faei a repti diatione λ& verius puto, non reuocaturum: neq enim tenetur reus nsco acquirere, sed non dimi

nitere in fraudem fisci, argu. Edicti fraudatorii. quod autum in pr. D. quae in fraud. credit. Hoc edictum inquit ibi Vlpianus pertinet ad diminu entes patrimonium situm ; non ad eqs, qui id a gunt,ne locupletentur. Nisi quis allicr statuenda putet in hoc crimine perduellionis, in quo iniri hii spicimus meditati sceleris h. l. g. emancipatio

nes.& pen. & vlt. C. eod. Sed hoc tamen ad bo na acquisita pertinet & sia: nec uspiam reperiodem statui in bonis,quae quis omisit acquirere, cu posset. Haereditas etiamsi repudiata non si tam non est haeredis,nisi eam adeat,neque inter boni eius numerari potest: nec personam haeredis an te aditionem sed defuncti repraesentat. l. haeredi ias. D.de adquir. rer.domin. nec publicatio bono rum trahitur ad futura. l. si tibi mandauero.

cui. D.Mand.multo minus ad ea, quae amisia tan .

sunt, puta repudiatione. Amplius dicendum est

ne fideicommissum quidem purum adquiri fisc

si reo,cui relictum est,non sit facta *b haerede r stitutio: quia sicut ante aditionem non adqui tur haereditas, ita nec fideicommissum ante citi tutionem s. restituta. Inst. de fideic. haered. l. facta. in pr. D. ad S C. Trebell. Imo etiam in iis c sibus,in quibus receptum est. vi fideicommissi re stitutio siue adquisitio sat ipso iure,tamen abii rede debet fideicomissarius possessionem reruni petere, ut notat Adcursius in I i. sed quoticiis.

68쪽

L i s r n. i. si verti. acniones. D. ad Trebell. glosin in c. 1. de , os leto l. Quare etiam fiscus, ii ea bona per se

Cc Passer vCstituere teneretur, ut praeclare docet

simi ira os ead em de om ni itire conditionali,q, reus 1 Ct, diceda sunt,sed in ultimis tantum volutati bos,riora in cotractibus. nam eo qui contraxit, dari,ilaro, fiscus etiam in illud ius conditionale succedit quia stipulationis ius ac spes ad la redes tras imittitur. 6. ex conditionali Inst. de verb. obl. e go & fisco idem tribuendum, qui loco h redis est. atque hanc differetiam inter ultimas voluntates, ει contractus communiter a Doct ribus adprobari, testati it Menochius cons. C i. quamuis contrarium sentire Thomam Grainmaticum cos vi ticriminali dicat, id est, idem ius esse in ultimis vo- il luntatibus quod diximus in cotractibus Ego neci in contractibus facile hoc ius recipiam: neq; in ta v eor supra scripta ratione: uia fiscus licet in mutis Ussimi sit haeredi, tamen non iureiacere sis su ita cedit, scd uodam proprio, vel regalium, ut pul- , i chre ait Zalius cons xi X. lib. 1 l . vel pra eminentia tiari uius d. ina. ut alii loquuntur. Quadere alibi copio ius di seruimus. Huc facit, quod ius condias fi lionale est ius fututum. at publicatio bonorum id non trahitur ad iura futura, imo nec ad bona filial , iura, vel postea adquisita, ut supra dictum. atque ita putarem etiam in contractibus talibus nihilton ire ad fiscum. licet non sit in iis hoc expedi

tum, ut inultimis voluntatibus ut notat Car. MO-boeus in consit. Decii ccxxxv. num. I ii. seque de

disiae inconsuetud. Paris at quaest.c x cu in.

69쪽

s 1 DE CON iv RATIO N. Nunc de filiosamilias perduellionis reo, videa mus. Et primum incidit quaestio de legitima, quae filio debetur, an ea fisco cedat' De iure ciuili loquor. naim extare 'litoriandam Principum pr sertim in Italia leges scio, quibus non solum legitima , sed etiam omnis succestio nec patris solii, sed

aviarum etiam maternarum item omnia fidei c5-

missa, quae ad aliquem si crimen non admisisset, venire debuissent, fisco suo addicunt, non siccus, ac si fiscus illa esset ipsa persona, ad quam haec pertinebant, nisi coniurasset. Iure ciuili autem ne legitima quidem debetur fisco: quia nullum ius in eam habet filius vivo patre, ut Bariolus docet re ei e in l. i. J. si impuberi, per illum textum. D. decollation.&ini. fin. D. de lib. agnosc. l. fili. C. depach. ideo si vitio patre filius damnatus sit, & post

mortem patris adhuc viveret, non fisco, sed li redibus legitimis ab intestato venientibus ea legitima deberetur,ut respondit Paulus Castrensis consit. 2 I 2. vol. 2. Nec obstat quod legitima ista dicatur natura ipsa, nedu iure ciuili filiis deberi. vi l. cum ratio. D. de bo n. damnat. cum simil. quia intelligendum est, mortuo tandem patre, no Vi-uo. Deinceps de peculio cognoscamus. In quo duplex distinctio tenenda est, una inter genera peculiorum: altera inter damnationem patris, &silii Igitur si pater damnatus sit, bonis eius pubi catis, non venit peculium castrense, vel quasi castrense: cum id totum sit filii & vsufructu & do-rninio, in eoque paterfamilias habeatur. l. I i. in sine. D. de benatusconsuli. Macedon. imo nec damnato filio publicatur, sed patri conseruatur,ut

hostea docebo. De peculio profectitio dubitatur:

70쪽

e ciuili,

apiis cin hac ii

ctus,

illatas

tu i

L a R E R I. 'en enim id totum patris, ut castrense filii .l. sin in Pr. C. debon. quae lib. Idemque nominatim traditum est in t i o. 9 . virum. D. de minori b. ubi poculiam profectitiium filio separari ex quadam c5sitatione Claudii dicitur: quod singulare est, ne que alibi reperitur, ut battollis de Cui acius monent.. Scio illum I. loqui de bonis patris non ob delicitum publicatis, sed ob debitum a fisco occu- Patis puta si ex contractu pater, vel ex admini ilr xione debuit. Sed rect e Gulielmus de Cuneo, multo magis in publicatione id valere debere dicit, cum eo casu fiscus certet de lucro, & ideo munus ei faciendum sit: in contractus autem & ad- nainistrationis caussa de damno vitando satagata l. vlt. C. de codicili.&l. vlt. 9. licetia. C. detur. deliber. Vnde & creditores constitutum est fisco in poenis praeferri. l. i. C. pcon. fisc. cred. lib. x. l. quod placuit. D. de iur. fiscal. multo minus obstat Li. I. alienatio. D. Quando ach. de pecu Lania. est,ubi fiscus succedens patri deportato diciatur teneri actione de peculio. ut quiuis alius hae res patris teractur. Nam nihil impedit quo minus peculium sit penes filium qui morte patris vel deportatione est siti iuris effect ut ibi dicitur actio 'no aute de peculio successor patris teneatur . l. II. ad L. Iul. de vi. l. si quis posthac. S. sed in his. C. deia n. proscript . Quamuis filius hoc casu te neatur petuli fisco cauere de indemnitate, aut si sciis de peculio retinebit, ut ind. l. i. subiicitur Atq; hoc quidem expeditum est in aliis crimini-hus: In hoc vero perduellionis cotra puto, omni

no publicadiim peculium pros initium est enim o di i, patrui: cuius omnia plane bona haec co

SEARCH

MENU NAVIGATION