장음표시 사용
351쪽
VII. Solebant autem Pontifices Maximi ad excitandum Principum animos vexillum S. Petri illis mittere, ut adversus infideles , atque Paganos expeditionem susciperent. Uictor III. illud Roberto Guis cardo in Graecos Schismaticos bellum moventi tradidit deserendum teste Guillelmo Apuliensi lib. .degesIs Morthmannor.Quum viginti serme abhinc annis S. Matthaei Apostoli vetus Basilica ab ipso Roberto magnificentissime olim exstructa Salerni, expia munificentia Poerii Archiepistopi instauraretur, multi aerei,& argentei inter rudera inventi sunt nummi: quorum pars altera effigiem S. Matthaei, altera Roberti equo insidentis, gerentiique vexillum cruce in lignitum exhibebat. Umanus II. Hugoni Magno Comiti in prima expeditione sacra,ut habent Scriptores rerum Hiero lymitanain rum, & Alexander II. Northo Duci Nort limanniae, ut legitur apud Ingulphum pag. 9o. illud tradiderunt. Varia ad Reges, Duces, & Comites missi vexilli exempla collegere Ducangius inglossario verbo Hexitium , Ma Zerius in vita S. Petri Thomasii Patriarchar Constantinopolitani, e. 3.
apud Bollandum 29. Ianuarii,& Nicolaus Alemannus e. t S. I9. Uetus quoque mos erat, ut memorati Pontifices Maximi S Petri vexillum geminis insignitum clavibus ad Principes mitterent, qui in Paganos, schismaticos, alio Gque Ecclesiae Romanae hostes expeditionem erant suscepturi. Formula traditionis, & benedictionis eius exstit in Caeremoniali Romano m. I. FH. 7. Cum Vexillis claves quoque , instar illarum, quibus sepulchrum S. Petri claudebatur , Limaturam, ut vocant Catenarum ejusdem .
S. Apostoli , aliisque sacris muneribus mitti consuevisse
Fresinius verbo Clavis , commemorat.
352쪽
I. PatrisIσtaI Carolo M. a Stephano III. nou ab Adriano Leollatus . Iacobus Gutheruι, Ioannes Mabillonius, notati. II. Ca D M. Romam advenienti, ceu P eruis , Adrianur I. Pontifex Max. Curas universer , ct popuIur cum Crucibus Οὐviam egreditur. III. Ioannis Mabilloni opinio mantis pos moditem P pini Carolam M. Patricii Romanorum titulam sumsisse, illuseratur . IV. Caroli Magni eum
titulo Patruit Romanoram Inscriptiones variae. V. Titulo Regis Longobardorum nomenclaturam Patrici Romanorum Carolus M. ρυ osuit, O quare t UI. Annus Patriciatus ejusdem, qaando in diplomatibus notari emptur. VII. In Missa ,-Litaniis pro Corolo M. Romanoram Patricio strerer fame. Disola Orien-t s Imperatoris ad Carolum M. Patruium ab Monymo Salernitano relata, commentitia. VIII. Alter Caroli M. in Urbem a Ventus tempore Leonis III. , Husiue caussa . IX. Trina populi acclamatione IN rator dictus. X. Carolus M. Imperator renunciatus Patrieti titulum reliquit. I. Ollato a Pontificibus Maximis Galliarum Reg bus Romanorum Patricia tu , ae per ipsium, ut via dimus , suscepto Romanae Ecclesiae patrocinio , omnium celeberrimus post mortem Pipini Regis, tempore Adriani I. Summi Pontificis, fuit Patriciatus Caroli Magni apud Historicos commendatissimus; ad quem omnia Patriciatus munera , iura praerogativa , & officia Scriptores referunt. Digna idcirco nobis particulari examine visit
res est. At primum ii quidem Scriptores sunt refellendi, qui
353쪽
qui ab eodem Adriano I. Carolum M. Patriciatu donatum censete quos inter Iacobus Gutherus deo . Domus Augus. IIb. a. cap. I9. scribit: Carolum M. diviso Imperio, 'primum Romanis imperasse, ct a Graecis Franeorum Reges Imperialem dignitatem fuisse trantiatam, atque C roto , ejussique successoribur Adrianum Patriciatum comes Isse : ac ut alios inferioris ordinis praetermittam, idem censuit Io: Mabillonius oblitus quae libro de re diplomatiis
ca dixerat, quum in Musto Italico tom. I. pari. 2. ια avita Adriani: Cujus, inquit, Adriani) morte, ODrolus Francorum Rex audita nimium condoluit, diu aes in lamentis dedit, ipso Romanorum Patri- eius consitutus fuerat, Regnumque Daliae tuo favente susceperat . Historica Monumenta superius a nobis ex eodem Mabillonio prolata demonstrant, jampridem, Stephanum III. in Basilica Sancti Dionysi, Carolum M. Romanorum dixi sse Patricium , una cum Pipino patre, R Carolomanno stat re . Haec quoque secutus Natalis ab Alexandro histor. Eules faeculo VIII. cap. I .lom. S. idem prodit ἱ pronunciatque adversius eos, qui hanc dignit Drem Carolo ab Adriano asserunt collatam fuisse : Nee Patriciatum ullum Adrianus Carolo concessit, nec digni tatem Patriciatur eontulit in commentitia IIIa SDodo. Siquidem Mephanus II. ipsum eum Pipino patre, O Car Iomanno fratre Patricium Romanorum appellaverat. LeBlane in dissertatione edita post tractatum historicum Galliae Numisimatum hari vernaculo gentis suae sermonu
sit Patrue dei Romains. Id ipsum censuit, & Vir Cl. UNgnotius in libro, cui Antiquiores Romanor. Pontis denarii in Leone III., quem eruditissimis notis , & additionibus nuper illustravit Vir Cl. Benedictus Flora valites.
354쪽
II. Qui Romanorum Patriciatum Carolo M. ab Adriano Papa collatum memorant, primo ejusdem Regis in Urbem adventu id factum censent: quando, Adria no sedente, universus populus Romanus unanimi acclamatione in Basilica Principis Apostolorum Patricium Romanorum illum dixit. At eodem tempore dignitatem ipsam Carolo non primum collatam , sed confirmatam potius licet conjicere. Qua sane in re illud potissimum est animadvertendum : Regem Carolum ab Adriano exceptum fuisse iisdem prorsus honoribus, quibus Patricius excipi consiuevit; Quamobrem fateri necesse est; eum, antequam Urbem Romam ingrederetur , Romanorum . Patriciatu fuisse auctum . Enimvero Desiderio Longobardorum Rege ad Papiam devicto, ipsoque cum uxore , &liberis in fugam acto , insigni potitus victoria , ac trium phalibus ornatus insigni is anno post occupatam Italiam CCUI. Christi vero DCCLXXIV. ad Urbem accessit; ut
notat Martinus Magerus de Addoc. armat. cap. S. NA. 29
Dum vero Urbi proximus mille sere passibus esset, idem Summus Ponti sex universas militiae scholas, eum excepturas direxit, una cum patronis ; simulque pueris , qui ad distendas literas pergebant; Quos manibus in signum ejus
pacifici adventus olivarum ramos portantes per urbem ire, ac ejus canere laudes siolemni acclamatione jussit. Ipse demum Pontifex praecedentibus venerandae Crucis signis obviam procedens, celebritate summa , ac ingenticum honore illum suscepit: qua de re Anastasius Bibli theearius in Adriano ita scribit: Obviam illi ejus Sanctuardirigens Fenerandas emees, ides signa,sicut mos es ad Exarchum, aut PATRICIUMsuscipiendum, eum eum ingenia
Θonore suscipi feeit: I e vero a Deo institutus benignissimur carolus Francorum Rex,et PATRICIUS ROMANORUM, qua hora easdem seratissimas Cruces , aesigna sibi obviam advenisse conspexit, descendor de equo , quo sedebat, ita cum fuit judici ut ad B. Petram pedestris properare studuit. Feria
355쪽
Feria sexta ante Pascha solemnis Caroli in Urbem adventus contigit. Sabato autem Sancto mane diluculo surgens Adrianus cum Clero, & Populo ad Carolum se stipiendum properavit in Templum Principis Apostolorum , ut eodem loco prosequitur Anastasius. In ipsa Ecclesia sequentidie festo Paschate celebrato inter Missarum solemnia ejus, dem Caroli filii Pipinus Italiae, & Ludovicus Aquitaniae
Reges oleo sacro inunguntur: Carolus autem universo acinclamante populo, PATRICIUS ROMANORUM appellatur ; ut refert Otto Frisingens s in Chron. LI. e. 8. &Martinus Magerus de advoc.arm.custo loco n. 296. Haec autem populi solemnis acclamatio non ad honorem tunc primum collati Patriciatus est reserenda , sed ad pompam ,& laudem, qua Populus Romanus Patricium suum est prosequius . Ejusimodi si quidem honorem praelatae Crucis tantaque celebritate institutam progressionem totius Cleri , & populi, qua Pontifex Maximus Carolum excipi vo luit , tanquam jam Romanorum Patricio , atque Ecclesiae Desensori debitam agnovit Petrus de Marca de Concordiacte. lib. I. cap. I 2. num.6. Ab eo tempore Patriciatus Caroli M. frequens apud historicos mentio est ; indeque sortasse nonnulli putarunt id genus dignitatis tunc primum eidem Principi ab Adriano Papa fuisse collatum . III. Placet autem Viri Clarissimi Ioannis Mab illonii opinio , qua lib. a. de re diplomat. cap. 3. num. 8.censet: Carolum M. quamvis a Stephano III. renuntiatum Patri cium , vivente nihilominus Pipino patre , nunquam Pa triciatus usurpasse titulum; neque eo mortuo ante aditum Longobardorum Regnum: sed eo jure belli an nonccxxxiv. mense Majo sibi asserto: ab ipso tempore, se non modo Francorum Regem , sed & Longobardorum, & Patricium Romanorum dixisse : Antea enim nulla Patriciatus mentione saeta , ejusdem literat hanc praeserunt Inscriptionem e Carolus gratia Dei Rex Francorum Vir inlustris rydusatim Corolus cait Mabillonius) ab exordio Franeici
356쪽
Regni sui , sed ab initio Longobardorum principatu Patri-eiam se dixit in suis literis, quae omnes ante id tempus hanc
praeferunt inscriptionem. Carolus cte. Hoc iisdem fere verbis repetit in supplemento recitati tractatus east. comprobatque Pagius in Critica ad annales Cardinalis Baronii ad annum DCCXL. num. q. cf. atque Euerardus Otto dissert. jur. publie. ct privati dissert. I. cap. a. q. 8. Popro non solum ipse Carolus ante acquisitum Longobardorum Regnum Patricii Romanorum titulum omisit; sed nec Carolus Martellus, neque Pipinus , neque is Carolomannus eo usi fuerunt. Hinc illorum Patriciatum honorarium dumtaxat fuisse affirmat idem Mabillonius In hune itidem sensum descendit Petrus Delalande infu plementis Concilior. antiq. Galliae a Iacobo Sir mundo editorum in notis ad epistolam Adriani Papae ad Bertherium Viennensem Antistitem ad annum Christi DCCLXXU. quum scribit: Notandum es discrimen inter Patriciatum Caroli Martelli, Pipini Regis, ejusue filiorum visente Patre, ct Patriciatum Caroli M. pos mortem quoque fratris , in eo , quod Pontimes Romani merum , nudumque . . Patricii nomen, ct honoris ea a tantum abrique ulla jurisdictione in Senatum, Populumque Romanum concesserint: Id ipsium affirmat, & Euerardus Otto loco paullo ante designato : Quare , ut idem Dei alande eodem loco notat: Inde illi Pipinus , & Carolomannus ) n quam hoe P tricioram titulo in suis Epipolis usisunt, contra vero Cainrolus M. Rex hune Patrietasus titulum numquam omisis in quibuscumque dictis , ct DLIIs: Rem autem , quam Carolus ab eo tempore uti Romanorum Patricius suscepit gerendam , nimium extollunt memorati Scriptores . Illa tamen , quoniam peculiarem disquisitionem postulat, opportuniori loco in examen vocabitur. IV. Ab memorato anno DCCLXXIV. Patricii Romanorum titulo usus est Carolus frequentissime ut liquet ex innumeris diplomatibus apud Dublet tum, Ughelo
357쪽
titim, Purri cellium , Balutium , Mabillonium , & alios. In iis vero illud hic opportune est observandum : non semper eamdem nomenclationis formulam adhibuisse: Et imo quidem exemplum Patris secutus additamento Gratia Dei perpetuo usius est, deinde ea sormula : Carolus gratia Dei Rex Francorum , ct Longobardorum , ac Patricius Romanorum : Saepe quoque addit: Vir Illustrii: Sie videre licet in Bullario Cassinensi apud Comelium Margarinum tom. 2. consit. 22. ad annum DCCLXXXI. ubi Caroli M. privilegium recenset, quo Monasterium S. Salvatoris, & Iuliae Brixi ensis a jurisdictione cujuscumque Judicis , & quovis temporali onere immune pronunciat ; in eo si quidem sequens legitur titulus : Carolus gramtia Dei Rex Francorum , ct Longobardorum, o Patricius Romanorum : In novo thesauro Anec dolorum Ursini
Durandi, & AEdmundi Martenae extat praeceptum Caroli M. pro Monachis S. Martini Turonentis editum sub an num Christi DCCXCV., in quo scribitur et Carolus gratia Dei Rex Francorum , ct Longobardorum , ct Patricius Romanorum : In quodam diplomate donationis ejusdem Caroli M. factae Cassinensi Coenobio , ubi illius Abbatiae fines describuntur , vulgato per Uir. Clarisi. Era muna Gai tota in his. Abbat. Cas nens pari. I. seculo g. legitur : Carolus gratia Dei Rex Francorum , ct Longobardorum , se Patricius Romanorum . In appendice autem tom. 2. Balutiani col. I Oo. hanc diploma sormulam praesert: In nomine Patris, ct Filii , di Spiritus Sancti . Ra-νοIus Serenissimus graiia Dei Rex Franeorum, ct Longobardorum , ac Patricius Romanorum : At Ioannes Mabillonius de rediplomat. lib. I. eap. 3. num. 7. insolitam esse hujusmodi invocationem, & vocabulum Serenissimus, eam que sortasse scribam de suo addidisse existimat , quemadmodum in multis aliis accidit, sive ex imitatione aliorum,
sive ex vana interpretatione quorumdam calami ductuum,
qui initio veterum Diplomatum solebant apponi. Sed tamen Disitiros by Cooste
358쪽
inen certiora sunt, quae hanc formulam habent: Carolus gratia Dei Rex Franeorum, ct Longobardorum, ac Patricius Romanorum, addito is pissime Vir Inluseris, ut videre licet apud Dublet tum , Ughellium in Italia Sacra, & alibi passim , quod etiam notavit Erasmus Gai tota recitat' paullo ante loco. Eadem formula occurrit in tribus epistolis; quas idem Carolus scripsit ad Leonem III. ad OG sem Marciorum Regem , & Bagulphum Abbatem . Censet autem idem Mabillonius interpolata , ac falsa esse stria ad Carolum M. spectantia diplomata apud Dublet-tum; quorum primum legitur pag. 72 a. ubi mentio fit de Duce Lotharingi ae , alia duo exhibentur pag. 723. ρο 27. , idque ex insolita invocatione, quae in Exordio apponitur , & ex subscriptionibus , quae in calce leguntur. Vitiosissimum item putat alterum pro Taurinensi Ecclesia editum apud Ughellium in Italia Sac. Iom. q. col. I 2., cujus initium eli: In nomine Ganme individuae Trin talis ego Carolus Magnus disina illustranIe elementia honore Rogni, di Romanorum Patricius praedunus. U. Illud profecto notatione dignum videtur : ex hujusimodi in seriptionibus, & titulis Patricii Romanorum adhibitis a Carolo M. perspicue colligi posse , non tantum eximium ejusdem Patriciatus honorem , sed & munus . Duplici, eodemque praestantissimo in Italia Carolus
M. potiebatur titulo , Regis nempe Longobardorum , &Romanorum Patricii. In ea enim terrarum parte , quam
imperio, & ditioni siuae jure belli adjunxit, appellari
voluit Rex Longobardorum; in altera autem, quam E clesiae Romanae restituit dici voluit Patricius, atque defensor . Atque eam ob caussam Patricii Romanorum titulum Regis Longobardorum nomenclaturae ibi postposuit: Idque factum putamus, ut ex iis constaret, nec Regem Romanorum fuisse , ut alii voluerunt, neque
ullam jurisdictionem in Urbem, uti alii opinantur , per Patriciatum acquisivisse; sed eam dumtaxat suscepisse
359쪽
praesidiariam tutelam , quam pro Ecclesiae Populique Romani felicitate , R tranquillitate impendere debebat uti Patricius, Desen Qr, R Advocatus. Rem ipsem apposite expendit Nicolaus Alemannus Indissert. de Lateran. parietin. cap. II. Luandoquidem , inquit, Carolus in Italia duobus claris nominibus fuit Regis, ct Patruit. Hus enim ditionis universe, ex qua LongobardoI expulit,
alteram partem Pontifeibus olim posse Foribus re se, res tuisse ue illam noviinus; alteram belli juresuo a unxisse
imperio . In hae quidem Longobardorum Rex diei voluit , in illa Patricius , atque Defensor : Potuit quidem , Rex
autem esse, vel diei, nec potuit, nec voluit, atque eam ob rem Patricii Romanorum titulum Regis Longobardoinrum titulo , ubique postposuit: Ejus denique magis fixos, ut ita loquar ac regulares dignitatum, munerumque titulos in diplomatibus , quam in epistolis , &capitularibus suisse notat Mabillonius citato loco num. I . HO-rum siquidem varia est inscriptio. Capitula selecta anno DCCC. apud Sirmundum to. a. Coneiliorum Galliae pag. 23 o. hanc praeserunt dignitatum formulam; Carolur gratia Dei Rex Francorum , ct Longobardorum, ac mir eius Romanorum : Et infra ibidem: pag. 23 I. Rarolus gratia Dei Rex, Regnique Francorum Rector, dev tus S. Ecclesiae defensor , atque adjutor in omnibus : Apud Balutium tom. I. Capitular. eol. 329. legitur: Rarolus gratia Dei Francorum , ct Longobardorum Rex, ac Parrulus Romanorum .
VI. Ab eo itaque anno DCCLXXIV. post Longobardos nempe deviastos & seperatos non siolum , ut vidimus, dici, & nuncupari coepit Carolus M. Romanorum Patri eius; sed ab eo tempore usurpata quoque est prae cipua ejusdem Patriciatus epocha , quae proinde in caussa fuit, ut Scriptores nonnulli paullo ante a nobis de lignati Patriciatus dignitatem ab Adriano P P. Carolo tunc primum conlatam existimaverint. Praeterea Petrus Dela-lande
360쪽
lande in notis ad epistolam Adriani Papae ad Bert heri uiri Uiennensem Epistopum : Observanda es, inquit , antriciatus Caroli M.; cui hanc revera dignitatem, at que tunc utilem conceserunt anno DCCLXXIV. Iacobus Hosmannus in lexico universali verbo Patricius: Carolus posea Patricius Romanorum, ides Pater totius Re pubBicae , a populo Romano creatur es , hoe es anno DCCLXXI C. Neque solum a Carolo, sed ab ipsiOmet Adriano P. M. ab eodem anno notari, ac subsignari coepit in Apostolicis litteris aera Patriciatus Caroli M., ut constat ex memorata epistola ad Bertherium , quam designato loco refert Delalande, & Labbeus in to m. I. pag. Io9. in qua legitur: Datum RaIendis Duuar. imperante piissimo Augusio Consantino, annuente Deo , coronato, piis O Rege Carolo anno primo Patriciatus Uus . Hujus epistolae fidem, rerumque in ea desicriptarum vindicat idem auctor epistolis Zosimi, Bonifacii, Leonis, Hilarii, & Symmachi Romanorum Pontificum pro Metropolitis Provinciarum Viennensium . At fictilium, ac falsium esse prodit Natalis ab Alexandro histor. Ecclesias. faeculo VIIi. cap. i. Iom. S. Adriani I. privilegium conces unc, Ecclesiae Turonensi, quod edidit Radulphus Monstiers in libro, eui titulus : Celeberrimae S. Martini Turonensis Ecclesiae jura propugnata, in quo , temporis epochahae sormula obsignata legitur: Indictione nona Carolo Romanorum Patricis . Indictio nona , idem Scriptor o servat, quod cum Patriciatu Caroli Magni non concurrit; ea enim in annum DCCLXXXVI. incidit; Patriciatus
vero Caroli Magni anno DCCLXXIV. Uerum hujus diplomatis , s qua dici posset , falsitatem , ex insolita potius formula signandi AEram , quam ex indictione cum anno Carolini Patriciatus minime conveniente , argu rem . Nam annus DCCLXXIV. suit primus Patriciatus ipsiumque anno Christi DCCC. Imperator renunciatus,