장음표시 사용
381쪽
nonnullos Cardinales, & Episcopos detineret: si Populo Romano fuisset conserendae hujus dignitatis potestas , non a Pontificibus Max. memorati Reges, & Imperatores eam postulassent, sed potius a Populo Romano quaesiissent. Ea sol una res erat Populo Romano publicis nimirum acclamationibus per omnium Ora serre sdelectum : Qumque appellare Patricium. Ita quidem Carolus M. Patricius a Populo Romano in S. Petri Baslica acclamatus suit: tametsi tum primum ab Adriano I. Patriciatum recepisse ejusinodi acclamatione decepti plerique Scriptores reserant. Ea namque non dispar acclamatio fuit , qua Imperator a Romanis est appellatus , ita tamen ut non ab iis Imperium , sed a Leone III. sui se assequutum, nemo est, qui dubitet. Sed haec ipsa multo magis perspicua fiunt, repetenti ea , quae supra retulimus cap. 3. ubi narravimus Carolum M. jam Stephano II. Patricium renunciatum ad Urbem accersis,se; aliisque, vel absentibus, Patriciatum fuisse concessum, vel ritu solemni collatum . Quae itaque de Patriciatu Caroli M. & Ottonis I. Imperatoris per Regiae legis auctoritatem ex Senatusconsulto Populi Romani serunt Goldastus , & ejus assectae ab hujusinodi populi acclamationibus accepta fuisse, quam longe vero abesse exactus quisque rerum investigator facile conjiciet. Inde Senatusconssilii nata fabula, eique Caroli Magni, & Ottonis I. Patriciatum affictum . Cui refellendo commento , etsi satis , superque sint hactenus die a, alia nihilominus afferemus momenta in postremo hujus libri capite , ubi jus ipsum per summam injuriam Pontifici Max. a Populo Romano ereptum videbimus; eosque, qui eripuerant propterea perduellionis damnatos .. III. Conserendi Romani Patriciatus auctori accedat Ritus solemnis, quo hujusinodi dignitas praestantibus Regia , & Imperatoria maiestate Viris Principibus conserebatur. An aliqua certa fuerit adhibita caeremoniae
382쪽
nite forma affirmare non audeo . Varias ea de re circumserri video Scriptorum sententias , quae varios item Ritus aperiunt. Ioannes Mabillonius in supplemento rei diplomat. cap. 9. & Pagius in Cruica ad Annal. Carrin Iis Baronii ad annum DCCXXVI. Expendentes propriorem huic Patriciatui formulam a nobis quoque superiori libro recitatam , dubii quaerunt, an eodem ritu Galliarum Reges fuerint renunciati Patricii Romanorum . Pagius, quid primum in ussi esset ostendit, quid ipse sentiat, omittit; sed Mabillonius : An eumdem Ritum, inquit , observaverit Stephanus, eum Patricios creavit Pipturam , ejussique liuos Carolum , ct Carolomannumi, incertum : Ego vero primam ejus Patriciatus inaugurationem recolens , quum illam dignitatem Gregorius III. Carolo Martello in Galliis commoranti contulit; tradi tionem sacrarum clavium consessionis S. Petri, & vexilli Eccle lite Romanae , sequutam esse lego . Quod idem narrat Pagius num. S. Gregorius III. , ait, Carcium Mar- tellum Romanorum Patricium eligens , si claves misi , imo, ct vexillum: Is si quidem a Pontifice cum absens elset, nulla profecto solemnitate Patriciatum consequutus suit, ut ego quidem censeo ; sed Uir Clarissimus Ioannes Uignotius libro , cui titulus , AntiquIores Pontifcum Romanorum denarii in Leone III. memorati vexilli traditionem animadvertens , cum aliis Romani Pa triciatus insigni is , quibus pictus , ornatusque visitur Carolus in Camera Triclinii Lateranens s , scribit: Summi Pontifcer Romanorum Patricios gladii, ct vexilli traditione investre soliti erant.
IV. At illa certe omnium celeberrima , nec antea ,
nec insequentibus visa temporibus suit inauguratio , qua nimirum Pipinus , Carolus , & Carolomannus Franc rum Reges a Stephano III. Patricii creati suere in Basilica SS. Martyrum Dionysii, Rustici, & Eleutherii. Constat si quidem Reges ipsos a Summo Pontifice Sacra un-
383쪽
ctione adhibita Patricios factos : cujus ritus memoriam acceptam reserimus laudato Mabillonio de re dipumat. in lib. s. in tabella XXII. pag. 384. edition. Lutetiae Parisorum, qui ex antiqua Anonymi subscriptione libro de Gloria Conse rum Sancti Gregorii Turonensis , cujus exemplum habuisse testatur a Viris Clarisi. Hen schenio & Papebrochio, penes quos exstabat autographum , haec desicribit: V praedictus Domnus Florentissimus Pipinus Rex pius per auctoritatem , O Imperium sanctae re-eordationis Domni Zacharis Papae, unctionem Mnesi Chrismatis per manus Beatorum Sacerdotum Galliarum tribus annis antea in Regni solio sublimatur perhibetur; posea per manus ejusdem Stephani Pontificis die uno i ,
Beatorum Martyrum Diovsii, Rusiet, ct Eleutherii Eeelesia subi ct venerabilis Vir Folradus Archipres ter,
O Abbas esse cognoscitur) in Regem, ct PATRICIUM
una eum praedictit filiis Carolo , ct Carolomanno in nomine Sanctae Trinitatis UNCTUS ET BENEDICTUS EST. Idipsuna, & Annales Metenses ad annum DCCLIU.& Duchemius reserunt tom. a. pag. 28o. Illum Caro lum) praedecessor suus beatae memoriae Stephanus Papa unctionesera tiniens in Regem, O PATRICIUM ROMANORUM ordinasit: Le Blanc in dissertatione adjecta tractatui antiquorum Galliarum Regum nunaisma tum , & Pagius eo sidem sequutus in Breviario histor. gestorum Sum m. Pontific. in Stephano II. num. II. idem prodidere Stephanus Pipinum , Carolum , ct Carolo- mannum Reges inungens eos PATRICIOS ROMANORUM dixit: Sacra unctio propria erat, & quidem an liquissima inaugurandorum Regum a Iudaicis petita Ritibus , & Caeremoniis ad exteros populos inde progressa: cuius vestigium jam Saulis Hebraeorum Regis aetate lib. I.
IO. Dccurrit. Tulit autem Samuel lenticulam olei, O
fudit super caput ejus, ct deosculatus es eum , ct oi οῦ
384쪽
pem , ct liberabis Populum suum de manibus inimicorum ejus, qui in circuitu ejussunt. Et hoc tibi signum , quia
unxit te Deus in Principem. Regiam Pipini unetionem triennio ante a Bonifacio Archiepiscopo faetam deseribunt ad annum DCCL. Annales Eginardi , Regino, Marianus, & Sigebertus. Locum etiam nempe Monasterium Sancti Medardi in Urbe Suessiona , ubi ille Chrismate delibutus suit, memorant Annales Lauris hemenses ad ipsum annum : Hoc anno Pipinus Rex Francorum appellatus es, ct ad hujus dignitatem honoris unctus Dinera unctione manu f. m. Bonifacit Archiepiscopi, ct Mamtyris , ct more Francorum elevatus in Solio Regni in C sitate Suessiona : Ex his facile evincitur longe aliam ab Regia suilla unctionem , quam Stephanus Pontifex Max. adhibuit: propriamque suspicari licet, qua Romani P tricii Ritu solemni inaugurati suerunt memorati Gallorum Reges .
V. Ab hac prima Pipini unctione inon enim alios Galliarum Reges unctione sacra linitos esse ante Pipinum constat , ut prodidere Gerardus du Bois his. Meles Paris lib. I. eap. I. q. I. seq. Tillet tus Haillan . aliique Francicarum rerum Scriptores) mos in Galliis ortus, ut Reges in solemni Regni inauguratione Sacro Chrismate ungerentur e quod certis adhibitis caeremoniis frequenti Inno Procerum Francorum & populi fit concursu. Hunc Ritum eleganter enarrat Nicolaus Thuanus Episcopus Carnutensis in descriptione lieninis unctionis , &coronationis Henrici I U. eamque Theodorus Gothoste-dus in libro te Ceremonial de France pag. 6 I. cum aliis
id genus edidit. Peragendae hujusmodi unctionis munus Rhemensis Archiepiscopus veteri more sibi vindicat, ut constat ex vetustis actis coronationis Philippi, huius no minis, Primi r quae ex Rhemensis Bibliothecae archivo evulgavit Joannes Bodinus de RepubI. lib. 6. cap. I. Illa
de Gervasio Antistite, qui sub annum Christi MLIX. vivebat ,
385쪽
vebat, ita loquuntur: Accipiens baculum S. Remeti differuit quiete ct pacifice , quomodo ad eum maxime pertineret electio Regis , ct consecratio , ex quo S. Rem IusNLudosicum hodie Clodoveum appellamus) Regem baptizavit S consecravit ; disseruit etiam , quomodo per illum baculum hanc consecrandi potestatem , ct totius Gaialiae principatum Ormisdas Papa sancto dederit Remigio ct quomodo Cittor Papa , sibi, ct Ecclesiae concesserit. Tunc
annuente Patre ejus Henrico elegit Philippum in Regem At id quidem pervulgato Scriptorum testimonio praestantissimum est : ipsos Reges minime inungi oleo communi, sed Chri sim a te sacro, e cies o delato , quo Galliarum Rex inter universos terrae Principes solus linitur: quamobrem de ipso pronunciant locum Psalmi 3. 8. Unxit te Deut , Deus tuus oleo Let tiae strae consortibus tuis: Idem oleum ad haec usque tempora in vitrea ampulla Rhemis religiosissime servatur , cujus formam ad indicandam unctionis memoriam die tantae celebritatis in aureis nummis cudunt, ejusque exemplum lectoribus exhibuit Chisi
fletius in ipsius ampullae di siquistione pag. 7 . Fertur
autem exeunte seculo quinto , quum Sacerdos ad baptismum Clodo vel Chrisma allaturus a multitudine interciperetur , ne ad sontem venire posset, subito columbam nive candidiorem vitreum illud attulisse vasculum , sacro repletum Chrismate, quo Clodoveus post Baptis naum delibutus suit. Pro caelestis hujus ampullae origine pugnavit Hubertus Morus facundissimus Rhemensis Ecclesiastes in opere de sacris unctionibus , Guillelmus Mariolus in tractatu de unctione Regum, Daniel etiam Prie Zacus & Iacobus Tenneurius vindicias pro simpulo Rhemensi ediderunt, quibus pauca , quae adderet novis si me habuit Abbas Uer totus in dissert. Gallico sermone,
de hoc argumento conscripta , quae reperitur tom. II. δει memoires de litterature pag. 38 I.
VI. Quum autem oleo cauesti Pipini unctionem sa-
386쪽
ctam minime prodant annales rerum Francicarum, nec
ipsum Clodoveum caelesti Chrismate, Regia, sed Sacra bapti simi unctione linitum esse profiteantur iplina et illustriores caelestis ampullae patroni, digna res visa suit multis , quae rigidioribus conjecturis , & argumentis ad veritatis trutinam examinaretur . Unde locus, & invidia & contentioni datus. Ad me autem quod attinet, malo quid alii sentiant , referre , quam alterutrorum argumentis & conjecturis adhaerere . Horum namque pars magna per invidiam , ut reor , in laesionem Regii nominis , R inclytae nationis vergit. Unum prae aliis oppugnatorem acerrimum nominasse sussiciat Chimetium ,
qui singularem disquisitionem de ampulla Rhemensi edidit , quae in omnium sere eruditorum virorum manibus versatur . Testes fictionis, ipsos advocavit Gallos, qui exordia Religionis Christianae in Gallia accurate persequuti sunt, &Clodovei baptismum quam accuratissime descripserunt: de ampullae tamen miraculo, quod potissimum in tanta actione ipserum diligentiam occupare debebat, ne verbum quidem protulerunt. Hinc mar ulnRhemensem docet, seculo nono inclinante , ampullae hujus secisse primam mentionem : at nullam eum mereri fidem asserit, quippe qui quatuor alios gravissimos errores in describendo Clodovei baptisino commiserit. Verum etiam , ae legitimum S. Remigii testamentum affert quod est praecipuum caelestis ejus originis sundamentum sed hoc idem nec materiam ampullae , nec formam caelestem ostendit. Validas deinde auctor conjecturas addit, unde pia fabula orta videatur . Huic accessit Euer ardus
singularem tractationem de ampulla Rhemensi instituens, Chimetii assertum , atque sententiam novis argumen 'tis sulcire nititur: quibus pondus arcessit a silentio veterum , expenditque praecipue neque Anastasium Roma innum Pontificem in missa ad Clodoveum gratulatoria epist .
387쪽
epistola, quae tom. S. apud Dacherium legitur, neque Nicetum, Avitumque Episcopos tantae rei secisse mentionem . Illorum haec sent argumenta potissima, quibus Rhemensis ampullae fabulam ab Hincmaro Archiepiseopo, qui omnium primus illius meminit, confictam aperunt . Ad idem Hincmarus miraculum hoc non modo in vitia,S. Remigii apud Surium II. Ianuarii ex vetustioribus Ecclesiae Rhemensis Codicibus, literis tradidit, sed Metis publice, ac velut ex suggestu in Caroli Calvi in auguratione adstantibus Franciae , & Lotharingiae Regnorum Primatibus, & Episcopis, traditionem , uti a majoribus jampridem acceptam enunciavit. Sunt tamenta quibus parum verisimile fit antistitem ipsum adeo omnem abjecisse pudorem, ut fabulam a se recens confictam, vel ut dignam sacris annalibus & monumentis historiam . in tam illustri omnium ordinum consilla venditare, ac religiosis caeremoniis immiscere voluerit. Uerba capituli ab Hinc maro pronunciati apud Stephanum Baluti una tom. II. capitular. mg. a I9. ista sunt: Domnus A.
Ludovicur stius Imperator, Augustas ex progenie A Lud vici Regis Francorum inelyti, per B. Remigii Francorum Apostoli Catholieam praedicationem eum integra geote contersi , ct eum tribui Franeorum millibuι, exceptis
partulit, ct mulieribus vigilia S. Pashae in Rhemensi Metropoli baptizati , ct caelitus sumpto Chrismate, unde adhue habemus, peruncti, ct in Regem serati : Ceterum alia Francorum argumenta pro ampullae hujus caele
si origine vide sis apud Almonium lib. i. de gestis Francorum east. I 6. Nicolaum de Braja in Ludovico VIII. S. Remigio, aliosque memoratos paullo ante Scriptores. VII. Dum aliud ex alio disseritur , diutius , sortasse, quam par sit, in Regum Francorum unctione
commoratus Hirri; nec tamen est , cur poeniteat, quum nullus Rex alius solemni orem , ac celebriorem unctionem , quam Gallorum adhibuerit. Nec alter post ipsos in
388쪽
in Romani Patriciatus inauguratione, quamvis Regali, aut etiam Imperatoria dignitate ptaestiterit , oleo saero est in unctus et quare non dubito quin alia siuscepti Patriciatus solemnia fuerint, Ritusque alius. Pipinus certo post Regiam unctionem alia Patriciatus est usus; ut veluti Regali praestantiae Patriciatus dignitas designaretur aequalis. Distincti utriusque actionis Ritus nos latent
omnino . Incertum est etiam , an eisdem prorsius caere
moniis alii deinceps Reges & Imperatores usi fuerint Illud certe ex antiquis Scriptoribus liquet, diversam a Regia Patriciatus suisse inaugurationem . Quod enim ad Imperatores pertinet Regiae stirpis, in Patriciatu fusicipiendo Sacra unctione sequiori aetate minime usi sunt ἀHenricus siquidem , licet non oleo Sacro, Rhemens ampulla tamen Sancti Martini Carnuti, in qua non impar oleum caeleste servari ferunt, unctus suit in Regem , Quum enim propter vim hostium, nec Rhemis coronari,
longa oblivione sepulta , ex Monasterio Marmonstariensi deducta est, cujus oleum haud minorem ei venerationem, dc auctoritatem, quam caeteris Rhemense concilia vitia Sulpicius enim Severus , Fortunatus , & Paulinus in vita S. Martini, ac Theodorus Gothostedus in appendice Caeremonialis Francici pag. 7OS. Reserunt Uirum . Sanctissimum , atque alterum Francorum Apostolum, , quum per confragoses scalae gradus decidens multis vulneribus , sauciatus suisset, ab Angelo perunctum statim convaluisse; quodque olei reliquum erat in eam ampullam condidisse . Quamobrem in ejusimodi unctionis memoriam januae, qua custodia ampullae clauditur , in Choro Ecclesiae Marmonstariensis hi versus inscripti leguntur et
Angelus ampulla Martinisuela membra Unxit: Id Henricus Maximus omen habet.
Id de ejus in Regem solemni inauguratione olei miracu-
389쪽
losi unctione peracta sertur ; sed quum Rex ipse Patriaciatum esset initurus, convocatis totius Italiae Epist pis , generalique conventu Basileae habito, corona, seu circulo Patriciali Regio capiti imposito, Romanorum Patricius appellatus est: quod paullo ante ex vetustis Monimentis proximo capite retulimus . Deinde Imperio restitutus a Clemente Pseudo Pontifice Roman Tum Patricius benedicitur , ut totidem sere verbis tradit Matthaeus Parisiensis ad annum MLXXXIV. Henricus tamen, inquit, in Imperio resiluim es , o Pup. a Clemente benedicitur Patricius Romanorum : Eam bene di istionem a Leone III. jampridem Carolum ipsium postulasse, qua veluti in ea dignitate confirmabatur , colligere licet Ex epipola 84. Alcuini, in qua Iegitur : Lua tenui Apsolier sanstitatis pefrae divina donante graLia,
Sanctorum aDocuis precibus, me ubique Apsolica benedictio consequatur et Sed Imperatoribus solemne suisse a Teor, quum Patriciatum si scines r i , praecipue huius dignitatis ornari in ligni is in frequent immo Episcopo-Tum , & Procerum conventu, nimirum corona, & circulo Patri etali: quo sumto succedebat populi acclamatio, qua Patricius publicabatur. Prosellio non Henriineum dumtaxat Patriciatus coronam sum si se, sed & L tharium pari ceIebritate in Urbe S. Germani coram insigni Cardinalium , Episcoporum, Abbatum , Virorum que Principum conventu, hujusmodi accepisse circulum, constat ex antiquo auctore Chronici Monasterii Cassinensis, cujus verba alibi recitavimus. Au stor ipse Henricum item II. id ipsium egisse memorat. VIII. Designatam Patriciatus coronam Aureum cir eulum Willelmus Malmesburiens s appellat in libro I. degesis Anglorum pag. I 67. editionis Nechelianae, R Justus Fontaninus in dissertat. de coransferrea cU. q. quae quum in solemni inauguratione suturo Patricio capiti impone Letur Praeter Re Siam ac Imperatoriam sumebatur . Non enim
390쪽
enim solum hoc aureo circulo circumdati Imperatoressuerunt, quando Patriciatum inibant; Pipinum quoque , Carolum, & Carolomannum una cum sacra unitione , & impositione Patriciae coronae Patriciatum a Stephano III. accepisse narrat Mabillonius in supplem. rei diplom. cap. 9. Stephanus II. Pisinum denuo in S. Dio- nasii Basilica, duosve ejus suos Carolum, ct Carolomannum coroclavit, eo ue Patricior dixit et Quin imo , & ipsum Carolum M. Romana adventum iterum ab Adriano I. Pontifice Maximo Patriciali diademate in capite ornatum fuisse, quo tempore universi populi acclamatione in Basilica Principis Apostolorum Patricius di istus fiuit , licet colligere ex Anonymo Salernitano in Chronico c. 26. Is enim seribit: ROviam venit Carolus) ct ibidem introisit , ct ab Adriano PP. in evite ejus, ut retro redeam pretiosa imposita es eorona : Quam coronam in notis ad eumdem Vir Clari sis. Ludovicus Antonius Muratoriusto m. a. p. a. rer. Italie. Datriciatus sui sie animadvertit. Corona Patriciatus memorati Caroli M. exprimitur in
tabula, quam ex Gnorismate Pauli Petavii exhibuit Chiia setius in Anastasii Childerici cap. 9. pag. Igo. itemque Ioannes Mabillonius is annalibus ordinis S. Benedimσom. a. pag. o. ct in supplemento rei diplomatteae reeitato east. 9. Apud Leblancum in tractatu historico antiquorum Galliae Regum numismatum , Leonis III. denarius exhibetur , in quo aureus Patriciatus circulRs , quo Carolo M. caput cingitur gemmis ornatus inspicitur , de quo Clarisi. Uignotius in libro cui titulus, Antiquiorer Romanorum Poniseum denarii in Leone III. haec habet rAlius Leonis III. denarius habetur, in quo ipse Carolus aureo eirculo gemmis disincto ornatur, dextra manu ensem,
Ansra Urbis Romae sexulum gerit, quae scilicet Patrui tur insignia sunt: Et Euer ardus Otto dissert. Dr. pubI.