Opera S. matris Teresae de Iesu Carmelitarum Discalceatorum et Discalceatarum fundatricis in duas partes distincta studio et opera Mathiae Martinez ... Ex Hispanico sermone in Latinum conuersa Operum S. matris Teresae de Iesu Carmelitarum Discalceato

321쪽

tor meus'Vt vero penam meam intelligas,cur necesse me est loqui, cum tam euidenter&liquido videam,te intra me esse Sed haec mea ineptia stupor est; sed heu, Deus meus,quo modo certo scire pote io, non esse me a te separatam ac difiunctam cur, o vita mea, vivere desideras tam paruam secutitatem habens rei quae tanti momenti siti Quis te desideret aut velit, cum commodum quod a te haberi aut sperari potest, quod est Deo in omnibus placere, tam incertum ac periculis plenum

SIEpe numero Domine mecum considero,num si vita aliquaitatenis habendo, luἱtentari ponit, ad fieri pollit per solitudinem, quod ibi nima cum tua requie requiescat; elio , quod plene liberrime ea nota

fruatur. saepe hic tormentum eius duplicetur: verum tormentum quod

se uit, quod cum creaturis tractate debeat , in solitudine sola eum

Creato te tuo agere&conuersati nequeat, essicit, ut prius illud etiam pio voluptate ducatur. Sed id hoc eli, Deus meus, ut ipsamet requies animam delatiget,tibi soli placere cupientema Quam, is potens Dei a-mr,enectus tui diaerentes sunt ab amoris mundani effectibus micenim loci uti non quaerit,quod ab illo tibi ausere dum, leseq; ab eo quod possidet deturbandum putet: at Dei mei amor, quo plures amatores Cius elle intelligit,eo fit intensior; gaudia velo eius inde minuuntur qubdomnes hocce bono non fui videat .Hoc, o bonum meum, in causa est. vici uim in maximis deliciis ac recreationibus quae a te habentur,memocia,tum multorum illorum qui haec gaudia habere nolint, tu mi illorum, qui haec maeternum perdituri sunt, commiseratioue, parum memoria arfligatur. Vnde anima media inuestigat, ad consortium aliquod maercndtim,dceo quo liuitur gaudio haad illibenter sese priuat sum cogitat ahquo modo se in causa futuram ut Malisipso frui procurent. Verum, d Patet caelestis,an non multo melius foret haec de iideria omittere &- illud te pus cleruare, quo anima minus recroationibus&con lationibus tuis gaudet in tunc se totam in tui fruitionem impendat FQuam, b in Iesu, magnus est amor, quo nos filios hominum prosequensi maximum enim quod tibi impendi potest obsequium est,iosorum causa ad fructum in plis faciendum , tui fruitionem relinquerer quod cum fit , tum magis integre possideris: nam, tametsi tanta voluptas non sit, quod voluntas gaudeat ac fruatur, anima tamen gaudet, quod sic tibi placeat&satisfaciat, tum etiam quod terrae huius gaudia videat esse incerta, esto illa a te descendere& dati nobis, interea dum in hac mortalitate vivimus videantur, nusi eadem cum amore Proximi coniungantur.Hunc ergo qui non ama r 2 bit,

322쪽

ai s. MATO TER Es Arbit,Domine,no amat te; quod amorem,quo filios Adam ipse prosequoris, tam copiolo effuso sanguine testatum ac demonstratum videamus. III. CVm, o Deus meus, gloriam, quam in voluntate tua exequenda perseuerantibus ae parasti, quantitq; laboribus Jc doloribus filius eam

tuus comparatat, qua id nos male promeruerimus.quaq; nos merrto

magnit udini amoris huius , qui tam operosein lumptuose nos amare docuit, ingratos non este oporteat considero , maximo pete in animaam gor angustior Quitiei potest, Domine, haec omnia lic obliuioni

tradi, whomines tui ita Immemores esse, quando te offendunt 8Er, quata, Redemptor mi .eorum Obliuio est, ut Noolitiis alitur sui S quar tatua bonitas,ut etiam tunc nostri recorderis; cimique ceciderio in

1ic ictum vulnus morta se tibi inlligendum, tu hui iniuriae oblilius, denuo nobis manum porrigas, nolq; a phrenesiac vesania adeo in curabili educasvi excites. ut salutem nostram proculemus, i te petatuus' Benedictus sit talis Dominus, benedicta quoque lit tam fingularis misericordia, iitq; tim perpetuum pro tam ingeri ac milei icordiota pictat: laudatus. Benedicet go anima mea in perpetuum tam magnum Domi num. Quomodo autem in ipsum quis iniurgere potestZquom ouo vero ἔj qui iii grati unt, haec pla gratiae magni t do nocebit Cui rei , tu dDeus meus,medere dc remedium admM. Porro filii hominum, usquequo duri cordes ei itis,&cor animumque habebitis , raduersus hunGmansuetissimum Iesu in litigatis 3 id hoc est tanfortasse malitia nostia contra eum perstare Ac pue ualere possit Nequaquam . nam vita homirris sicut flos faeni pertransibit,&filius Virginis. ad terribilem illam sente-tiam serendam semel veniet. Cum d potes Deus meus, debeamus,esto nolimus, a te iudicari, quomodo ergo non videmus quanti nostrareserat, te in illa hora propitiumvi amicum habere At quis tam iustu habere iudicem nolleti Beati illi, qui intremendo illo temporis puncto Marticulo tecum laetabuntur Ecquae. Deus meus Domine suppetit Iario, uris, quem tu iam a lapsu erexisti inuicti cognouit, quam misero Ie ad breuem aliquam voluptatem comparandam perdiderat.& iam fi miter decreuit semper quae tibi placita sunt facere, si modo uiuo eu fauore prosequaris, cum d animae meae bonu, te amantibusvi quaerentiabus minime desis, ac te inuocanti respodete non negligas postea adhuc luere possit, ut non emoriatur, du se tantu bonu, , habuit, tu cu in innocet in baptismali esset recordatur amisisse Meliore aut habercvit anci potest, quam emper hocce in sensu emori. Sed quomodo anima, quς te tenere amat,id tolerare a ferre poteriti Sed ii nepta impertinensq; hec

323쪽

MEDITATIONE ANIMAE. 3ι diaru tuaru ac quomodo in mundu pro peccatoribus redimeris vene risis quomodo ta ingenti pretio nos emeris, filsaq; nostra gaud ala uiris tot mentisac flagellis lueris, oblita prorsus else.Caecitate mea curasti,du diuinos oculos tuos velaries passus; vanitate es ocum lati a ccHonai pinea m capite euasti. Haec porro Omnia, Domine,c: qt i te amat, R gi Sarini gutta cruciat:& hoc soluexaltera parte euconio l. tui, nute Iicordia tua in epirernum ab hominibus decantabitur; cuiniquitas mea scietur Minnotescet:& tamen nescioran haecenas molestia ante alia tae δε-daliti qui in te videndo, omnes mortalitatis huius miseriae auferantur. IU

UI detur, a Domine, tum anima mean mihil serenari& quietari, cagaudiu quod habebit. ubi per mileticordia tua illi tetiui datu hierit, conliderat.Sed prius vellet tibi fetu ire. cum necessiarib eo fui debeat. quod tu ei seruiendo. illi co parasta. Quid ficii Domine mi quid faciam

Deus meus p Qii 3 sero deiideria mea accensa fuere, 'ua me corra tute pellaueri mane acquirere vocare studuisti, ut me tota tibinnarenderet An, in qua Dite miselu aliquε deseruisti. aut pauperem mendicu, cuad te gestit accedere reputillii An forsan magnalia&magnifica opera tua, crito alitio termino concluduntur 3 Quomodo, Deus,&miseri cordia me.ria he cincinc illa tua ite de re potes Poces es,magne Deus iaintelligi poterit. nu anima mea te ipsa n intelligati cognoscat, tempusq, pei didit consideran io,, quomodo tuo ne in mometo efficere posisti, Vt di. laden ore cupet et . Video ni in hic ineptire cite pus semel amissu amplius recuperari non posse, vulgo dicit oleat. Benedictus si

quis impossibile eri ei qui poteli omnia Sine,D , Hine mi, line. vestametsi miserabilissim fici niter cred nihilominus post te quodcumq; c pis.&, quo maiora mirabilia tua audio & plura te posse tacere cosidero, rides mea magis corroboretur, maioriq; cum resolutione ει celtitudine credaea te factutum in id vero miramur id, quod facit omipotens' Nosti, Deus meus non obstantibus omnibus miserijs meis, numquam me non magnam potentiam, misericordiam tuam cognouiae. Prosit hoc mihi, Do:oine, quod in hoc te non offenderim. Recupera mista Deus meus, tempus amissum gratiam mihi dando in praesenti in futuro, ut coram te in veste nuptiali appaream,cum dummodo velis,id possis.

OVomodo te, Domine, gratiam rogare audeat is qui tam mali iba seruiuit, &quae ei dedisti, tam male seruare potuit Quomos

Adalva ei qui toties produot fio Quid ergo fa cim,desolatorum sola

324쪽

tium,& medicina eius quia te medicinam eupit 3Melius forsan erit,medem cis necessitatibus tacere , exspectando ut tu ij succurras, me- de iii Nequaquam mam tu,Domine,&voluptas mea utpote qui, sti permulias illas soles, alleuiamentum insigne nos sensuros ex eo quod eas tibi exponamus dicis,ut te rogemus&petamus , te nobis petita concessurum. Venit mihi subinde in mentem quaere Le&expostulationis sanctae illius mulieris Marthae r quia certissimo mihi perluadeo illim non tam de sorore sua conquestam esse , quam potus mamconquerendi causam fuisse, magnum ideo dolorem sensille , quod pitta icite Domine sibi non compati,nec miserari laborem quem sustinebat,nec curares vi&ipsa apud te esset, maneret. Videbatur illiso lassis, quod illam tanto amore non prosequebaris,quanto sorore hoc certe haud dubie magis sentiebat, quam quod seruiret illi in quem tanto amorere rebatur; cum quem suscipiebat labor, ei requies: recreatio videretur. Et hoc apparet ex eo, quod nihil omnino sorori dixerit , sed omnes querelas suas in te Domine e studerit amor namque in causa fuit,vi dicere ausa sit se tibi curae non esse. Quin Me respontione tua id ita esse colligere est, & eius interrogationem ex eo quo iudico, procesi sese: quod, solus amor omnibus rebus valorem & pretium addat, quin re maxime necessarium iit, illum tam magnum esse nihil ut hominem in

amando impediat; sed quomodo, b Deus meus,amorem habere pote Iimus talem.qui respondeat meritis ac amori amati, nisi amor, quo tu me prosequeris,eum secum coniungat 3 Ergone uin sancta illa muliere conis querar Quam nullam ad hoc habeo rationemri etenim semper mulio maiora&plura amoris argumenta in Deo meo vicii , quam aut pctere, aut desularare potui nisi enim de nimia tua,quamne tolerauit, benignitate , conquerar,aliam conquerendi ansam aut materiam non habeo.

Quid ergo res adeo miserabilis atque ego sum,petere poterit ma mihi Deus meus, qud illud deinde tibi cum S. Augustino reddam vi sic aliquid tibi oluam de multo illo quod tibi debeo, recordare quoque me opus Eacturam tuam esse;&da ut cognoscam,quis creator meus sit,Vt

eum amem.

VI. Voluptas mea, b omni u rerum creatarum Domine ac, Deus meus.

I quamdiu adhuc a tua praesentia videnda excludar quid conii iij suggeris ei, quae tam parum consili in terra videt, ut aliquod extra te solatium inueniati vitam longam,&vitam poenosam 5 vitam quae non vivitur 'δ nimis quam solam solitudinem, quam omni ope destitutam lQuando ergo Domine, quando usquequoρ quid faciam bonum meum. quid faciam an de uderem non desiderare tera Tuo Deusin Creator

meus.

325쪽

meus,plagam insistis,&non adhibes medicinam vulneras, vulnus

non apparet; occidis,&plus vitae das,in summa, Domine, facis quodcumque Volueris,utpote qui potenses. Ergone me vermiculum tantiao temptibilem hasce repugnantia ferre chipis stla sat Domine cum Ditisse velis meque enim aliud ego volo nisi quod tute vis. sed eheu, eheu, creator meus, dolor ingens me cogit quieri, dicere,nullum hic turpe tete remedium, quoadusque tu velis. Vnde aniena, ita in carcerat . ad suam aspirat libertatem,tamen ne vel apicem ab eo quod tu cupi

cedere ac deflectere vult. Permitte et No b gloria mea ut eius,curi, cret cat,vel totaliter ei medere.Nescio, mors,mors,quisnam te timeat, cuin te sit vita3at quis te non timetiit, qui magnain vitae suae partem in suo Deo non amando impendit Cumque ego talis sim, quid ergo peto, aut desidero an tam bene promeritam peccatorum meorum castigationem 'Ne id,obsecro,permittas,tu 3 bonum meum; caro enim tibi mea stetit redemptio.Sine,d anima mea,vt voluntas Dei tui fiat: hoc enim te facere conuenit.Serui ei, spera,quae eius misericordia est,illum amaritudini paenis tuis remedium adnibiturum, cum culparum tuarum paenitentia aliquam illarum rem illionem promerita erit. Noli line pausione quietem & fruitionem habere velle. Ne quidem hoc , o vere Domine,&Rex meus , facere possum,nisi mihi suprema manus magnitudo tua auxilio siti, nam cum illo nihil non potero. OVando , spes mea, o pater&creator meus,' vere Domine Afrater meus, verba tua mecum perpendo, quibus delicias tuas esse ais agere cum filijs hominum, summo anima mea gaudio exultat .Q amo Domine caeli ac terrae,verba haec accommoda sunt, ne ullus peccator

devenia consequenda desperet,aut fiduciam amittat' An tibi deest. Domin quicum delicieris, quod tam scelidum vermiculum atque ipsa sum, quaeras 'Vox quoque illa,quae in filii tui baptismo audita est , dixit tibi in illo bene complacitum esse.Ergone omnes aequales ei essed

beamus,DomineρPro ingentem misericordiam, fauorem, quem nullatenus promereri possumust Et nos mortales haec omnia sic obliuisci a Recordare, obsecro, Deus meus, tantae miseriae, mimbecillitatem nostram respices , cum nihil te lateat. Considera, b anima mea, magnam complacentiam, gaudium, amorem , quem Pater caelestis

haurit ex eo quod filium suum cognoscat vieissim filius, ex eo

quod Patrem cognoscat necnon inflammationem ardorerret,inria

Spiritus sanctus illis se iungit Munit: quomodo illorum nullus ab hoc se amores cognitione disiungere valeat, quia inter se num quid sunt.Hae supremae ac diu et petion et inuicem se cognoscunt ac dii SuDr,

326쪽

amor meus cur cum cupis Deus meus' quid ex eo lucraris p Benedictus eito benedictus esto, tu si Deus meus in perpetuum : omnia creata te. Domine, sine fine laudent, cum nullus in te finis ac terminus esse queat. Gaude. 5 anima mea quod sint qui Deum meum ament, uti promeretur:gaude, qud sint, qui bonitatem& dignitatem eius cognoscant: gratias illi age quod aliquem nobis in terra dederit, qui eum ita cognoccit, vin liust pilus unigenitus.Sub noc preitextuia umbra ad eum venire poteris,eumque rogare,vt,cum Maiestas ipsius tecum delicias suasa bere velit,nihil in terra creatum ita potens sit,ut te impediat,quo miniuin magnitudine Dei tui gaudeas & exultes, 4n eo quod in tantum mari ac laudati mereatur ad haec ut te ipse adiuuet, aliquo modo ut in causa esse possis,quo nomen eius sanetum benedicatur,4 veraciterdicere valeas Magnisica is uua, vim somnum. VIII.

OVam 5 Domine Deus meus, verba vita habes, in quibus omnes

mortales id quod cupiunt inuenient, si modo ipsum quaerere velimustSed quid mirum, Deus meus,nos per stultitiam& imbecillitatem. quam opera nostra mala causantur . exborum tuorum obliuisci 3ΟDeus, Deus, Deus meus,omnium rorum creat rum conditor, quid sunt, quaeso, creaturae, si tu Domine plura alia creare velles Omnipotenses,&opera tua sunt incomprehens: bilii. Praesta ergo Domine, ne verba tua a cogitatione mente mea umquam recedant. Tu dicis: imitis me omnes qui laboratu onerarios, ctegore clam vos. Quid voltimus amplius,

Domine quid plura petimus equid quae timus cur homines mundani pessum eunt nisi quia requiem dc consolationem quael unt Deus bone, quid hoc est Domines,quam res miseranda:quanta cecitas, nos requiem quaerere in re in qua repeliri prorsus non potest Harum creaturarum tuarum miseratio te tangar Creator cogita . nos ipsi snon intelligere nos,nericira quid desidere mus. nec nossc quid petamus Da nobis, Domine lumen'; ac vide , magis ipsum nobis necessarium esse quam caeco nato hic namque lumen caeli videre desiderabat , nec poterat hodie verbipsum videre nolumus. Quam est hoc malum in-

curabilet tua ergo, Deus me iis . potentia ac insericordia hic interueniant necesse est. Quam vero rem arduam a te peto , verax Deus meus ut nimirum cupias eum qui te non cupit , aperias te non

inclamanti sanes eum, qui libenter insimus est, .rnale sanus esse gaudet.quin, infirmitatem ultro sibi accersit; At enim tu dicis, Domiane,venisse te,Vt peccatores quaeras: hi autem,Domine, veri sunt pecea tores: noli,5 Deus meus,tam caecitatem nosti alvi respicere, quam copio sumo

327쪽

sum quem pro nobis filius mus dilectissimus et sudit,sanguinem In tam

eminenti singulari malitia,tua reluceat misericordiari considera nos pus manuum tuarum esse,tua proinde bonitast misericordia nos ad

IX. DIcis quoq; clementissime Domine,ce amantissime animae meae, reis Uite ad me omnes fit tes, o ego dabo vobis bibere. Quomodo veto non sitiant, qui vivis concupiscenti miserarum harum mundi huius reis Tum flammis aestuant maxima sane aquae necessitas est, ne prae hac ipsisti deficiant aut emoriantur.Iam tum de bonitate tuanoui, te mihi illam aquam daturum:id enim ipse promittisvi spondeo verba autem

tua fallere non possunt. Iamsi in hoc igne vivere assueti,ela in eo enutriti;iosum non sentiunt,&,quae eorum stoliditas est , magnam suam necessitatem videre non possunt,quid remediiDeus meus,Tu in m udum venisti, ut tam magnis necessitatibus achae sunt medereris;incipe ergo Domine;in rebus difficilioribus potissimum tua relucere pietas debet. Considera,Deus meus,inimicos tuos quotidie multum lucrari,misereis re ergo eorum qui stipsorum non miserentur; cumq; ipsorum infortunium eo in statu illos collocarit,ut ad te venire nolint,tu ad illos, Deus

meus,venire dignare.Hoc,illorum nomine ego te rogo ac scio, dummodo ad seipsos reflectant in sese redeant,teq; gustare incipiant, Inor- tuos hosce resuscitandos.Noli, b vita mea qui eam das omnibus , quam hanc dulcissimam quam eam petentibus te daturum promittis.

mihi denegare:illam volo,illam peto,& ob illam ad te venio;ne te ergo

abscondas a me,cum necessitatem meam noris, lanc veram animae perte vulneratae medicinam esse.Quam,b Domine,vatia ignium genera in hac vita sunt quam ergo merito hic cum timorevi metu nos vivere oportet hi quidem animam consemunt alij eam purificant,ut te truendo in perpetuum vivat. Quomodo,o vivi vulnerum Dei mei fontes,

semper magna cum abundantia ad nostram sustentationem, usum manebitist quamque per vitae huius miserabilis pericula seeurus incedet is, qui diuino hoc liquore se reficere sustentare sataget

OVomodo, d Deus animae meae ad te offendendum festinamus , quomodo ex aduerso tu adhuc magis ad nobis condonandum Vnde prouenit Domine tantam tamq; stolidam nos audaciam induere Zan ex eo,qubd misi icordiam tuam magnam esse sciente , iustitiam tuam istam esse obliti sumus Circumdederiit me dolores mortis. Heu, heu,heusquam graue quid,est peccatum ivtpore quod satis tuit ad Deutantos per dolores tormenta eisiciendum i auam vero,b Deus

328쪽

32 S. MATRI TER Esameus,peccatis circumcinctus est Quonam te conferre potes, ubi te non crucient Mastligant et omni pa ite mortalia tibi vulnera infliguntur. Tempus iam est,5 Christiani, Regem vestrum propugnandi, eumque tanta insolitudine comitar lli; nam quam paucissimi de subditis ipsius, apud eum mansere ingens alitem est turba&rnultitudo , quae Lucia serum stipatri comitatur. Id autem longe pessimum, quod palam se amicos illius e me ostendant , clam autem in secreto eum vcndant:vt pene vix inueniat cui fidat. O sincere, vere amice, quam male tibi rependit i , qui te prodii 'Adiuuat o veti Christiani , Deum vestrum inplorando , neque enim tam ob Lazarum piae hae eius lacrymae sunt, quam ob illos qui aliquando resurgere nollent , quantumcumqtae ortiter Maiestas iptius eos vocaret. Quam 5 summum bonum meum, culpas,quas in te cominisi praesentcsturn habebas Vtinam he, Domine, finem iam habeant, utinam finiantur , ti&omnium aliorum culpa: Mortuos hos resuscita vox tua Domine tam potensi valida st ut, tametsi vitam a te non petant tu nihilominus illam eis des; vestariam liqdando,Deus meus. profunda voluptatum suarum fodia egic diatur.. Lazarus te non rogauit, ut illum resuscitares sed in peccataicis mulieris gratiam id fecisti. talem illa vides Deus meus & maloiem multo quamula fuit Reluceat hic tua misericordia: hoc egoaametsi misera,a telo eo pro ijs qui id a te petere nolunt. Iam tum, Rex meus , nosti, quanta mihi crux nt,videre. illos summorum illorum cruciatuum, quos suae fine nisi ad te redeuntes resipiscant palsuri sunt usq; adeo oblitos esse. Vos verb,qui voluptatibus,recreationibus delici,s,utq; vestiam voluntateia in omnibus faciatis dediti estis, vestit ipsorum miscreat: ac mementote, vos furijs in sernalibus semper,iugiter , inaeternum subiectos esse debere.Cosiderate, Iudicem illum, qui sententiam damnationis aliquando in vos detonabit, modo vos rogare,vos verbcertos non esse , vel ad a nomentum vos vitam extensuros cur ergo non vultis perpetuo&xternum vivere iocordium humanorum duritiem tu, Deus meu , pes immensem pietatem uana,eadem emolli

Vana magnum , he Deus meus Deus meus,mihi tormentum cordoliu est, dum me cuipsa considero, quid sensura illa sit anima, quae hoc in mundo semper in honore&ie putatione omhibus cara, culta, in pretio habria fuit, delic sis circumfluxit; quando iam mortua, se in perpetuar damnatam, perdita esse conspiciet. liqvado intelliget, numquam se finem habi tiram aut constim edam hic namq; ei no proderit, nolle de rebus fidei co ita re, uti hoc in mundo cogitare nolint &diue is videbit ab eo quo vixdum serius caepisse putabir Et merith: Naquidquid una caicqva fastusinonili instar status est. Culle inter so

329쪽

ciari debebit coniecta in lacu illum putentissimum,ac serpetibus repleriim; ubi qui plus poterit, plus illam in morabili illa obscuritate, in qua aliud nihil videbit,quam quod ipsam torquebit&cruciabit , nullam ibi videndo lucem,nili fortasse flammae cuiusdam tenebrosae) mor-

serus est. Quam parum id exaggeratur extollitur, pro eo atq; reueraestiums,b Domine,tanto animae huius oculos luto oppleuit, ut non viderit hoc usq; dum hic sese videt suis,3 Domine, aures eius obturauit,ut non audierit tum cum id illi tam saepe dictum est, nee ad horum tormentorum arternitatem aduerterite Quo modo te b vita, quae nu qua esse desinet, biormentum sine fine duraturu,ac numqua finiendum,notimeant illi, qui duro in lecto.nequa corpori suo afflictionemi dolore

creent,dormire metuunt Deploro, o Domine Deus meus,tempus quo

ut id non intellexi; cumq noris,Deus meus quam mihi graue sit acerbum,videre qubd quamplurimuin lint qui id ipsum nolunt intellia gere; saltem viiu Domne,vel unus inquam quod modo a te peto lumen a te tale consequatur, quod in causa esset ut multi illuminentur.

Idq; non in mei gratiam Domine quia id minime promereor sed per merita hiij tui praesta:respicere illius vulnera Domine; cumq; ipse igno-

DEus meus , vera fortitudo mea,quid bocesse dicam Domine, ut

ad omnia tardivi inertes simus,praeterquam dum contra teres agi tur 3 Huc omnes filiorum Adam vires impenduntur dolendunt.Et si ratio eorum excaecata non esset,omnium simul iunctorum vires non sufficerent ad arma contiaCreatorem silmere,continuumq; contrae qui uno momento in abyssum det ui b.ire eos posset bellum fouere ait den-dv. Verum . quia haec Caeca est. hinc sunt velut stulit,ultro sibi morte que

ventes; iud fini maginatione sua per hac sese putent vita sibi parate.Sut deniq; velut gens line consilio, iudicii expers Quid, Deus meus,r ciamus his qui hoc stultitiae s veliniae morbo laborant ρ Dicitur stultitia& vesania stultis vites addere,& corroborare: Atque ita fit his qui se a Deo separat quis es imbecilliss t,quia omnis eoru turia&im per cotrate qui pi eis colers boni,vertitur. Qua d sapieti qua coprehcdi, O potest omnis ille amoriquo erga creaturas tuas serris,necellarius fuit ad a. tam stoliditatem nostram aequis animo perferenda,&exlpectandu usq;

tu sanemur,& mille id mediis, modis procurandui Non possiim non mirari,quando perpendo illis vires deficere ad se vel in re leuissima superandos, eosque vere sibi persuadere, non posse se quantumuis ve-liutiverunam occasionem fugere,aut periculum unum in quo animam. suam

330쪽

ari s. MATRI aTERas Aasuam perdunt,euitare;interim tamen robur nos&animn m habere ad tam magnam Maiestatem,uti tu es,oppusnandam. Quid hoc est, b bonum meum,quid esthoc lcus vires has Iuppeditatὶ forte dux ille quem hac in pugna Contra te sequunturHedan non ille seruus tuus est,&ternis fiammis addictus;cur ergo contra te insurgit 3 quomodo qui iam

victus est,animum alijs dare potest quomodo sequunturin adnaerent ei qui tam pauperest ut caelestibus diuitiis dispoliatus sit quid dare potestis,qui nihil sibi habet, nisi muliam calamitatem Miniat tunia Quid

hoc est,Deus meus 3 qtizd hoc esse dicam,mi creator 8Vnde tantae hae viares&connisus contrates tanta vero contra diabolum inertia vecordia procedunttCerte,etiamsi tu, Princeps meus, tuis fauore tuo non

adesses;& huic Principi tenebrarum aliquid deberemus adhu c par non esset tam inertem nos animum ostenderes tum quod tu magna nobis bona,quibus frueremur in sempiternum,reseruasti,tum quod omnis ius gaudia promissa , fallacia, proditoria est videamis QS'omodo vero is nobis non proditor futurus est , qui&erga te proditorie se gessit Pro ingentem , Deus meus , caecitatem ira magnam- rex meus, ingratitudinemio insanabilem stultitiam nostram . quod diaboli obsequio impendamus N consecremus id , quod tu, De meus , nobis das quod magnum, quo ipse nos prosequeris. morem compensemus amando eum qui ita te detestatur,&in semp ternum detestaturus est. quod post sanguinem a te pro nobis effusem post flagella&diros cruciatus quos tulisti, post intolerabilia tormema quae passiis es;tantum absit,ut pro Patre tuo aeterno vindictam quia tu vindictam non inpis.sed tortoribus tuis etiam ignouisti obtam magnam indignitatem irreuerentiam quae in filium ipsius commissa est; capiamus,ut etiam in socios, amico assumamus eos, qui tam diris modis

eum tractarunt:Cum infernalem eorum ducem sequamur, cerrum clarum est,unum nos eum ipsis futuros vi semper in ipsorum secietato victuros, nisi pietas tua sentias nostros immutando in quae praeterita sunt ignoscendo, nobis adsitin medeatum Redite, redite ergo in vovipsos,mortales,&Regem vestrum intuemini: nam nunc eum mansu rumin benignum inuenietis tanta malitia vestra iam finem accipiat, vestram vero furiam&robur aduersus illum conuertite, qui vobis bellum insere,&primogeniturae vestrae iura vobis eripere conatur.Redite, redite inquam,ad ingenium&mentem; aperite oculos vestros,&-gnis cum clamoribus, lacrymis lumen petite ab eo qui illud dedit

mundo.Per amorem Dei obsecro, intelligite vos totis viribus vestris Decem moliri et,qui,quo vitam vobis daret, suam perdere non dubitaxauit,& considerate, illum esse , qui vos ab inimicis vestris protegit az