Theologia dogmatica et moralis ad usum seminariorum. Authore d. Ludovico Habert ... Tomus primus septimus Tomus septimus. Continens tractatus De Ordine, de censuris, de irregularitate, et de matrimonio

발행: 1792년

분량: 730페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

sivit sanguine suos firma tamen stabit nostra responis Eo , scilicet sacerdotes, di alios inferiores ministr8st' taliter cultui divino addictos esse selectam , ac pr. Cipuam Christi sortem , quemadmodum Levitae in ve . teri lege prae caeteris Iudaeis erant, ac dicebantur speἀeialis Dei haereditas.

R. De fido est distinguis ita enim definiit Cone.

. . uom ἰmprimi ebaracterem , vel eum ,

his, in ianἰmaris gregi, in quo υοδ Spirἰνur Sanctus psis δεῖν Episeopos reora Eicuesiam De ι, quam aσquisivis. sanguine suost a. Probatur a. ex constanti MeIesiae Traditione, quam invisitssime demonstrant r. ninmenta in confirmatio anem superioris responsionis prolata 3 ministros enim gliaris distinguunt a laicis non solum nomine, sed

etiam .stam , ae . conditione it a. quae dinimus tum tractatu de sacramentia Io gemere c. a jde ordinatio ne non iteranda, nec unquam iterata prope ex chara ct rem quem Imprimit 3 tum i tractatu da Eucharisti cu. 16. , ubi fuse Probavimos, sacramentam ita

22쪽

Paea Pνἰma Da ordin/ .lud non possit celebrari, nisi ab iis, qui saeerdotes, nsecrati sunt; ex iis enim orsinibus istud conficitur argumentum a Universalis Ecclesia eos semper a 'noviedi vana iiistitutione distinctos a laicis , quibus sieci te nomen, de honoris gradum ab initio hucusque seris avit c quos Christi charactere insignitos nul Io schi mate, nullave haeresi delendo semper asseruit, quos denique conficiendae eucharistiae, de sacrificii offerendi poteuatem solos habere hactenus docuit et atqui haec fuit constans universalis Ecolesiae doctrina, ut patet

ex locis mox notatis, Ac consulendis: ergo. . Consi amatur communi nationum consensione, quae ut Deum vive verum, sive falsum coluerunt, ita qti . .

dam a plebe discreverunt ψ eiciique religiosis initia xant, ut rebus divinis vaearent, sicut magistraru Lpolitici a probatque Philosophus I. polit. C. 8., sacer. dotes inter necessaria reipublicae membra recensen sis, quia finis politici regiminis, inquit, est emce- Te eives bonos , & vii tutis, ac praesertim religionia adminiculo ad felicitatem perdueere, impiorum enim ustissima sors non potest esse, nisi summa miseria et arqui sacerdotis munus est mores populi ad norma

virtutis exigere, Nebem in cultu divino coadunare, ae eontinere, docereque, quibas viis supremum numen sit placandum, dc conciliandum ergo respublica non minu& sacerdotum, quam magistratuum ministeri

indiget et quod autem ordo sacerdotalia in prati puta. honoris gradu fuerit etiam apud ethnicos, vel inde pater, quod imperatores romani momen summi saceris dotis saepius ambiet ira, & etiam nunc apud Sinas hunc honorix titulum, quin ossietum sibi vindicet eorum' perator: nec mirum, quia si in republica, qui regi prollime a Mdent, , ipsi immediate ministrantrae reris praeeminent, rella ratio. quin & ipsae natprae instinctux inclinat ad singularem iis reverentiam exhibendam, qui divinae mal tis eultui manes pati sunt: Be haec quidem apud ethnicost apud cultores autem veri Dei isthaeo ordinix, sacerdotalis diseretio magis enituit; in lege, quippe naturae, quae permansit a creatione mundi utque act Moysen ,. primogeniti, qui erant suae semiliae principes, decorabantur sacerdotali dignitate, ut ex liebraeis reserant Hieronymus

23쪽

Pars P νῖma D. ord;no Abulensis, & alii r in lege vero scripta Deus Ip e separaxit tribum Levi, ει sibi applicuit, ut sacerdo intio fungeretur in praemium egregii facinoris, quo Levitae vituli aurei cultores Exod. 3 a. nullo Iacto delectu , seu fratrum, seu filiorum, seu pa 'entuin , Caeco divinae iustitiae Eelo trucidarunt, sed admiratione dignum, quod sacerdotium fuerit singuis raris praerogativa Μessiae , illudque Deus tanquam Praecipuum eius insigne iureiurando solemn Ite I lpiu

Promiterit: Inra It Dam Inias, ct non pinu rebit eum, inquit Prophera Psalm. ros ., tu es sacerdos α termnum Deundam ordἰnem MelahUedeeh, ex quibus spieuum est, novatores, apud quos ossicium sacerdo is tale est mera procuratio a populo accepta, di ad nuintum eius retrahenda, vim inferre non solum Iat Ion I, sed ipsi etiam naturae: nihilominus ut temeratatem

suam excusent . . .

Obiiciunt a. Unum dumtaxat colligitur ex allatIs scripturae, & Traditionis testimoniis; scilicet ordinaistione divina Pastores em praeficiendos per manuum imposi inmem, quod apud nos, inquiunr, religiosiimme rvatur, nee hac de re ulla potest ege controversia: sed contendimus, penes fidelium multitudinem ius esse eligendi, & ordinandi Pastores, qui praesint in eius nutum, ita ut desinant tum esse Iaitores , eum populus eos ab ossicio praedicandi Evangeli cleposue is rit: ita observarunt Apostoli electione s. Math κ . Act. a. t fideles congregati d os statuerunt, nempe Ioseph. , & Mathiam. & dederunt eas sortes: In eleis ctione etiam septem diaconorum Actor. 6. v. 3. Petrus ad plebem ait : Considarate orgo, fratres, v Iros ex πο- .is boni esιmo οἰῶ svrem . . . oe piae uῖν sermo coram omni m M ltitudἰne , ct elegerunt Stephanum αC. EumerItum, inquit Lutherus lib. de potestate Papae, pεν multas episto Ias cyprἰantis eammemorat, semper fustragium popuιἰ, ct itidIeium pro Inquἰortim Episcolorum

ita allegans, ut hane ex Deo ordinat Ionem usa eumfdueia pronuntiet: ergo in Ecesesia romana nulli funiveri Episcopi, seu Pastores , cum omnes Oadinentur,sne suffragio , & eonsensu populi.

Nego; antecedens, & conseq.; distinguendum enisa

sst electionem ipter, di ον dinationem: in potuin

24쪽

para Pe ma De ordine ἰ arsum a II luando tulisse suffragium ex eo neessione Ecaelesiae non dissitemur s in ista vero popnius nullam umquam habuit potestatem 3 quis enim credat, Paulum auctoritate multitudinis Timotheum consecrasse Ephesiorum Episcopum j de Titum, quem idem Apostolus Cretae reliquerat, eadem auctoritate presbyteros per civit tes constituisse Reponunt adversarii, privilegium fuisse Aposto Io rum ordinare Episcopos, & presbyteros absque conis sensu multitudinis, quae plerisque in locis nondum erat collecta 3 sed unde habent, Apostolos potestatem sibi divinitus traditam non ad suos succesiores , sed ad coetum fidelium transmisisses clamat enim Hiero. Dymus epist. 8 s. ad Evagrium, antiquam Ecclesiae esse fidem, potestatem ordinandi non competere presbyteris, nedum populo e suἰd facit ψ -eepta ard InalIane , Uevtis, quod non faeis presbyter & in dialogo eonistra Luciferianos ex illis constanti Catholicorum fide coneludit adversus Hilarium diaconum , sed schisma isticum, sectam, cui praeerat, non esse veram Ecclesiam',

cum Ecclesia sine sacerdote stare nequear, di ipse dia. V d

conus sacerdotes ordinare non posset a ΗIὸν ἰαι, quies esim diae onus de E lasia reeesseris, sol qua, O

Christi Ecclesia, ut quae non habeant saceldotes s Lutherus enim presbyter, & Calvinus , qui negat , se unctione sacerdotali pollutam, sacerdotes ordinare

non potuerunt . - .

. obiiciunt ria Tertuli. , qui lib. de ex hori. ad 4ost.

saeardatos Deo, colligit on es fideles esse sacerdotes r Nonne, inquit, ct ιαἰσὶ Deerdotes om- ergo clericos inter, & laicos nulla est distinctio. Distinguo antecedens δε omnes fideles sunt laeerdotes metaphorice, quomodo ibidem dicuntur regnum, seu reges, quatenus dominantur suis assectionibus , M

laudis, ae eleemosyna ificia offerunt, concedo s

25쪽

sacerdotes sunt proprie, nego antecedens ' Vide dictae. 1σ. de eucharistia, ubi pluribus momentis hancce solutipnem 'confirmavimus, &-ex Tertul. objici

possunt, plane diluimus.

Instas. Tertullianus loco cit. sic ait: DFerant 7agis taper .rdἰ m, O plebem eo ἰνω It Ecclesia auctorIras, ἐν honor p.r ordinἰs confessum fama fleatur a Deo: eristo Deus non distinxit clerum inter, de plebem. Distinguo antee.: constituit Ecclesiae auctoritas ex parte, di quoad eleistionem, de Cooptationem, seu . ut aiunt, intoniEationem , conctas constituit sola- Ecclesia auctoritas quoad omnia, puta quoad ordinationem, nego antecedens 3 conceptis enim verbis do. et Tertullianus, duo hanc differentiam cp ntituisse , scilieet Ecelesae auctoritatem, di honorem a Deo sinisfiea tu me itaque in consessu ordinis emesesiasti ei duo sunt distinguendar primum est assa tio e statu lato cali , se cooptatio 'in collegium nrinistrorum Eecle si aer secundum est ipsa electi consecratio : istud po-

serius esse a Deo agnoseit Tertulliamis. Ee honor , inquit, per ordimu eonfessum sanctσσαναν is Deo, di fisserentiam inter ordinem, de Helem consituit: priu autem urget ad stabiliendum errorem, quo montaniissa iam sinus damnabat secundas Muptias, quas Caiatholiet licitas asserebant. et sic autem disputat adversus Catholicus: bigami , vobis fatentibus, .clerici esse reqaeant: ergo laici non' debent esse bigami, nam quae clerici 'non nascuntur, ,sed fiunt ex laicis, di in ordinem Oeerdotalem cooptantur dispositione Eccleὼsae, quae sua et ibera electione differentiam lateos inter, fle clericos constituite ire de si omnes laici sine bigami, nullust poterit esse clericus, cum, silentibus t Catholieis, illicitum sit, higamm in. numerum cleis aleorum aggregare, seque colligit Tertullianus ecinia tradictionem in sententia Catholleorum, qui biga mos reent ab ordinibus, de nihilominus permittunt. omires lateos ad seeundas nuptias transire..

26쪽

CAPUT III.

REspondeo assirmative 3 id enim fide divina ere

dendum definiit Conc. Trid. adversus novatores eis. a 3. ean. in quo sic habet: S'ἱ-dἰxeris,

Cerdotalis gratia, Apostolus exponit. vors. sequenti: Non enἰm dedἱe nobIs Deus 'is ritum timor ἰς, sed vἰνω-tiit id est fortitudinis , O EI Iactἰonis, O sob IeraeIs, ex quibus merbis sic ratiori nari licet: ad sacramentum proprie, dictum tria requiruntur, & sum edunt, ur ad. mittunt adversari I, nempe signum externum di, initu,

institutum, promissio gratiae, Be divinum mandatum exterioris-Ilims signi usurpandit atqui liaee tria in laudatis Apostoli verbis reperiuntur: et . est signusnexternum, scilicet impositio manuum et a. huic signo annexa est gratia 3 ibi enim Hieitur data per imposiationem manuum: 3. divinum mandatum; Apostollenim, di eorum successores initiandis ad saeerdotium manus imposuerunt non sine divino maneato 3 quis enim sanae mentis aeredat , Apostolos sibi arrogasse potestatem conserendi gratiam per impositionem φα- ruum D arum, si Christus t eis non promisisset, nee ritum illam usurpare mandasset R. no. tores xd illos Apostoli textus, v. manuum impos ionem non esse sigmim sacramentale, sed eae remoniam' quandam tum fidelibus, tum ira Melibus . tominanem , qua per manus levationem, graece chi

27쪽

a Pari Pr: ma De Ord; . trotonian , significabant se suffragium dare alieni, ut ieligeretur ad magistratum, vel quodlibet reipublicae munus obeundum: sic Apostoli Iuxta morem gentis suae suffragia orationum suarum apud Deum sive irro infirmorum salute, sive pro venia peccatoribus impetranda, sive pro dono spiritus Sancti neophytis. di ministris Ecelesiae obtinendo, mannum impositione lexprimebant ρ hinc usus Eccleta imponendi manus

neophytis confirmandis, peccatoribus reconciliandis. diaconis ordinandis, & Pastoribus praeficiendis r a. graaiam . quam Apostolus asierit collatam Timotheo per manuum suarum impositionem, non fuisse graistiam sanctificantem , ait enim fuisse datam per prom .phetiam , hoc est, seu ad prophetiam, nempe ut ii lie'angelizanti daretur verbum in plenitudine multa

1ara quἰd IO quam Inl: eiusmodi gratiam satis indieat vox graeca eharUma , quam usurpat Apostolus de quas gniscatur gratia gratis datae unde S. Hieronym. in illum Apostoli locum gratiam hanc interpretatur donum exponendi Scripturas, & 5. Chrys. auctorita rem docendi, ερ praedicandia Contra I. Quemadmodum ron sequi ur , baptisma quo initiantur Christiani , non esse verum sacramen tum, ex eo quod Iudaei .baptismata usurparent ad c Iices , lectos, & quaelibet alia mundanda , ut Iesertur

Marti T. v. . 3 ita novatores temere Colligunt, manuum impositionem sive confirmatoriam, sive reco ciliatoriam , sue ordinatoriam, non esse sacramentum ex eo, quod Apostoli, & Iudaei inommoniter manun levare, & extendere solerent ad omnem orationem rnee absurdum videri debet, . quod eadem materia pro diversis sacramentis, puta gonfirmatione, ordinationi Abus Episcoporum , presistero m , 3e diaconorum adhibeatur 3 verba enim ministri illam determina ad varia fgnificanda. Contra a. Communior, de , ut videtur, verior a terpretatio est , prophetiam hic non signiMarectum ordinationis, sed causam, propter quam motus est. Apostolus ad ordina um Timotheum, sei licet

.divinam revelationem ipsi factam, ut Timotheum

28쪽

Episcopum consecrare is sic enim ad eumdem sexibit

epist. I. p. I. vers. 18. ι Hoe praceptum

aui. βιῶ. Timothee , Deundum praeede ψει ἰn re prophe-δIas , ut militer ἐ--ἰΠἰs bonam mἰIitIam, habena sidem. O bonam conseἰens Iam et sed otio , Apostolus Thimotheo Imposuerit manus. ut acciperet donum prophetiae . seu donum in tolligendi Scripturas , de ex illis intrepide praedicandi Evangelium. , nomen que charisma , ad gratias gratis datas iis nificandas extendatur 3 an pro iter in excludit ur gratia sanctificans Apostoli neopli1 tis manus imponebant, ut acciperent dona lingua in aum, prophetiae, curationum die. an inde sequitur. Meophytos non accepisse gratiam sanctificantem, recharitatem, qua per sp ritum Sanctum diffunditur in cordibus , quamque Apostoliis I. Corinth. a. vers. Mit. .voCat charisma melius, .& excellentius an spiritus virtutis, dilectionis, di sobrie ratis, quam idem

.Apostolus etsi erit collatum Timotheo per manuum suarum impositionem , numerandus est inter gratias gratis datas, quae in aliorum dumtaxat commodum co edunturi ex his ergo, & aliis adversariorum ecth giis id unum ediligere licet, nempe nece hariam om-rino osse Ecclesiae traditionem ad resti Lendas falsas haereticorum de sacris scripturis , Ru bus abutuntur . interpretationes, quasque ad erroneos suos sensus deisa orquere omnes ab initio Conari sunt ἔν qnare /Probatur a. ix traditione vini versalis Ecclesiae . . Saneh. Ambro lius lib. de digestate sacerdotali cap. S. Hamo .isponit mantis: Deus largis cir gratῖam: δε- eerdos iandinis oppLeem dexteram, Detis benediela po

Innocentius I., qui inaugurous est summus ponti ex anno ε ea. , de hareticis potestatem sibi arrogantibus ordinandi ministros Ecclesiae sic habet epistoliis . ad Alexandrum Episcopum Antiochenum: Needaea alias Spiritus Sancti a plenitudἰnem po ny, φυα

rarii sua perfidiam partur, sis am Per sidem, dῖxerim,

perdiderunt .

S. Hieronymus in toto fere dialogo contra Luciniaria nos confert ordinationem eum baptismo, ostendi tisque , non magis esse reordinandos , qui sunt ab hae te- Haberi Tom. UIT B eticis

29쪽

Pars Pr ma . De Ordine.

ticiS ordinati, quam rebaptizandos, qui ab iis semiunt baptizatii Si , inquit , in fide Da bapriva pa ba .pti cans noeere nou potuit; ct Iu side se a Deerdor m

Sed quia Lutherus libr. de captivitate Babilonica cap. de ordine sol viri Dionysium dicit posse citari ex antiquis auctoribus, qui ordini nomen sacramenti tribuerit , ut apparcat , quam crassa ignorantia laborer, vel qua impudentia mentiatur, ex antiquis Patribus seligendi sunt, qui saeram ordinationem nomine sacramenti appellarunt: itaque

S. Aug. libr. i. contra epist. Parmen. cap. IJ. D in natistae eodem argumento, quo S. Hieronym. citato

dialogo, sed aliis verbis, sic insectatur: ExplIeent, quomodo SACRAMENTUM baptizati non possit amitri, de SACRAMENTUM ord Inati psist amittἰ s s en Im, utrumque SACRAMFNI UM est, QUOD NEΜΟ DUBITAT , cur illiad non a m it; tur , ct ill id am Itiἰtur metit rἰ SACRAMENTO Iritur Ia Deendex est : hie ordionat; quater vocatur Sacramentum, quidem aeque iiii te sumptu in , ac baptismus , & tam constans erat illa fides non solum apud Catholicos, sed etiam a p:ad Donatistas, ut de hoc dogmate nemo dubitare posset. S. Leo epist. gr. ad Dioscorum Alexandrinum Episcopum probat ala oritate tum sacrae Scripturae, tum traditionis Apostolicae , ieiunium praeire debere sacrae

ordinataoni : Ut utemigamus , inquit, quatita cla dan- titim , ct aee' erit tim devotἰone curandum sit ut tara

ta benedῖctionῖs SACRAME QTUM' negIIgenter videntiarimpleti m. ti epist. 87. ad Eipscopos Mauritaniae de orii illatiore ait: T. υἰs dii mi lare ala deat, quod in x an αἰ SACRAMENTI perpetratur Intur Ia. S. sῖ regorixis, aut quivis atri or libit quaris in lib . 1. Reg. cap. S.; num. I. astra ἰ promovetur ad la Cerdotium beue foris tingἰtiar, si Initis i Irtute SACRA AIENI I roboreeur: mitto alios Patres; qui sacram' ordinationem nomine sacramenti de si nant; sed praeis vermittendum non est, non solum Ecclesia in Latinam .s d & Orientalem reponere ogdinationem inter saCra ia

30쪽

Christo , non erat sacra me sumn et nec ordina.

tio, quam Apostoli , & eorum successores aliis conia

tulerunt .

Nego conseq. Namque Cluilaus per potestatem . quam excellentiae vocant , pleruinque sine sacramento produxit effectus sacrament I., sicut din Pentecoites v. gr. confirmavit Apostolos, corroboravit virtute Spiritatus Sancti: similiter pridie quam pateretur in ultima ςqna eos sacerdotes constituit, nullo observato ritu 3 sed potestatem, quam iis, eorum successoribus concessit, remittendi peccata, & iam stificandi homi-mines , ita signis extetioribus alligavit, ut non ni: Per eam gratiam conferre possent . Instas . S. Gregorius Nysienus in vita s. Grego iis Thaumaturgi aiarrat, ipsum absentem consecratarii fuisse Neocaesariense in Episco pum: ergo Ordinatio non est nisi mera deputatio εNego conseq. ἡ S. enim Gregorius Thauma turgus absens quidem fuit electus , & creatus Episcosus . quemadmodum etiamnum eliguntur, & crean put Episcopi, di Parochi, qui absentes sunt ς sed praesen sconsecratus est : sci ibit enim S. Gregorius Nymenus . S. Gregorium Thauma turgi im non obiisse Episcopale ossicium , nisi, ut ait, Omnibus post hac , qtia Fari

Iolent , legir mis . seis solamnibus in eo peractis . Alia momenta , quae no Varo res solutat opponere ad 4

vel sus nostram responsionem ca2ite praece ac irii prae- .cc rara vinuas, ac d luimus . ' γ

. De OrdIn Is dIυνιου e . Q. r. Q Uur ne plures ordInes O Res p. Id Fide divina credendum statuit Concit. Triden r. sess. a 3. can. a. , in quo sic habet: '

SEARCH

MENU NAVIGATION