장음표시 사용
31쪽
sacri, di minor est ita Concilium Tridentinum citat. Cap. a. , ubi subdiaconatus maioribus, 3e sacris ordinibus, scilicet presbyteratui, & diaconatui accenseti
Resp. Ratio in promptu est pro presbyteratu, &dia in Conatu, quia cum propius accedant ad eucharistiam . a quo singuli ordines accipiun t honoris, & dignitatis gradum , liri duo ordines caeteri sacratiores haberi deis bent ι di ita eos semper habuit Ecclesia 3. sed dissicultas est de subdiaconatu, qui per plura saecula non . est annumeratus inter maloies, & sacros ordines. Alii existimant, subdiaconatum ideo haberi sacrum, quia ei annexa est perpetua continentia, adeo ut que madmodum locus sacer habetur, cum Deo dicatus est nec sine sacrilegio ad usus profanos potest converti; ita subdiaconus per legem perpetuae continentiae ipsi impositam VI. saeeulo sic cultui divino est mancipatus, ut absque impietate ad saecularia vota transire nequeat . verum ista ra ici non satisfacit namque subdiaconatus non fuit habitu ordo sacer ante x retris saeculum : de eo enim se scribit xi t. laeulo magister sententiarum in
Alii eensent, subdiaeonatum ideo esse ordinem sacrum, quia eum prius subdiaconis non liceret vasa saera contingere, ut patet ex Ccincilio Laodice
no . de Agathensi; illud privilegium postmodum ip-sis
32쪽
ss eoneessam est. ac propterea ordo II lorum saceris est habitus . Sed contra . subdiaeoni ex sua ordinatione ius sem.
per habuerunt pertractandi vasa saera , ut patet ex canone s. Conei lii IV. Carthaginensis Suinae onus ,
nem. Laodie enum de vasis saeris, quando in iis continetur Corpus aut Sanguis Christi . quae tunc subis diacono con trectare non licet : quamquam primis Ecclesiae saeeulis laici etiam Corpus in domos su as deis portabant, de propriis manibus eontingebant.
Resp. itaque a. Vera ratio , eur subdiaeonatus Teis
censeatur inter malores, repetenda est eκ disposition e Eeclesiae , quae propter ministeria in subdia eonis praestantiora, di sanctiora, quam in inferioribus clericis, utpote quae immediatius ad ritum saetificii eo neu rorant, illot m ordinem inter maiores , di saeros reis censuit, eum eosdem prius lege perparuae continentiae astrinxisset, ae postea per Urbanum II., qui obiit anno io s. Ipsis indulsisset, ut 3n Episcopos eis Iigi possient de lieentia Romani Pontificis, vel Μetropolitani , eum antea nu Ilus in Episeopum eligi posiset, qui non esset presbyter, aut diaconus: referturi Ilud deere tum dist. do. cap. q. Nullus. Quibus motus In noeentius III. subdiaconat s ordio metis 4nter maiores, de saeros repo su it , ut patet ex
. nuον funν ονdhias R. Fx antiqua, de constanti Ecelesiae Lrtynae traditione septem reeensetuur , tum ab Eugenio IV. in detreio pro Armenis, tum a Conei I. Trident. se T. a 3. Cap. a scilicet presbyteratus, diaconatus, subdiaco ismatus , ,eoIythatus , exorei status , Iectoratus, di ost ia-xiatus τ de presbytera tu , M diaconatu nullum potest esse dubium , eum eorum mentionem faciant Apostois Iorum se rapta e de inferioribus igitur ordinibus. Probatur i. ex Conei Iio Carthaginensi 1 v. , in quo sedit S. Augustinu. anno 3 8. 3 ibi enim recensenturi idem ordines, qnos reeensuit Concilium Tridentinum3B a, eXPO-
33쪽
exponiturque ibi quo singuli coni 1rri sciperent:
a. ex S. Cornelio , qui . re it Ecclesiam circa medii III. saeculi 3 sic eni in habet in epist. ad Fabium Anisti ochenum , quam resert Eusebius hist. lib. 6. cap.
Is ergo NOVat ab , quἰ Evangelaum v In Ieabat , nase Iebat , in Ecclesia tinum Episcopum esse debere, M hi videlibet esse pras by peror quadragῖnta sex, d Iaconrs septem, subdiaconos septem , ae obibos quadragInta duor, exore fas , dr lectores cum ostiariis qtiῖn qu Inta dtiss&C. et ex qui biis patet, a primis saeculis in Ecclesia.
Latina sep em ordines edit: tiiste. Dico , Iu Eceti si a Latina i nam apud Graecos a milis ye annis. & amplius quattior tantum Ordines agnoscuntur , scilicet presbyteratus , sita conatus , subdiaconatus, de te horatus, ut patet ex eorum euchologiis, ex Con cilio VIII. Gener ali actione 9. can. s. , ex Niceta invita S. Ignarii Consantinopolitani Episcopi , N: eae
epistola Joannis VII. ad Imperatorem Glacorum:' vi. dentur tamen recessisse ab antiquo more r Concilium quippe Luo dicenum can. a . Π eminit lechorum, cant runt , exorcistarum , dc ostiariorum, & s. Epiphanitis, rn expositione fidei ., recensitis ordinis Episcoporum , presbyterorum, diaconorum , siὶbdiaconorum , & te issctorum ; hae subdit: Pορ illos ennues de Inceps ex ore Iis fla sequuntur , ct linguarum interpretes tam In tict Ioiamrbus, quam Pn co-ἰορἰ, usi se uti uzur Iaboraules, q&ἱ
. tR., Concilium ita apprcbavit, ac confirmavit septenari uni illud numerum , ut nec damnaverit mortem Graecorum , qui quatuor tatuit m Ordines retinent , 13 c negaverit, plures in Ecclesia Latina esse agnoscendos ; satis quippe illi suis retundere novatorem obiam ectationes ad Mersus septetm illos ordines, nec volui eattingere Catholi eorum contrρ versias 3 alii enim, ueCanon istae, contendunt, tonsuram e ricalem ad denis dam septenario ordinum numero , alii cantoratum psalmistatum , cuius saepius fit mentio apud veteres axe praesertim in Concilio Carthaginen fi IV. can. Io.
34쪽
pars prIma. De ordine. 32 Q. 6. Tonsura eler Iealis , eant ora tua , ct episcopatus sunt ne ordines d f;is III 3R. Communis est Theologorum sententia , nec tonissuram clericalem, de qua postea , nec Cantorum esse ordines: non quidem tonsatam, quia nulla ci comis
competit fui ctio circa Corpus Christi sive reale, sivernysticum , sed' est quali novitiatus , & praeparatio sua da ira ad ordines suscipiendos r non Cant Ora tum , quia solus Episcopiis est ordinationis minister r atqui
cantoratus confertur a presbytero ex Concilio Carthaginensi IV. citato can. Io. , in quo sic habet: Potam Ita , Id est eantor potest absque scient Ia ηἰβοpi , sola lossione presb3tιrἰ osse tum fuscipere ἔ ergo canto is ratus est merum officium , quod Bellarminus existi, viat nunc confundi cum ossicio lecto iis ι sed cclebris est Scho Iae controversia circa Episcopatum, num scilicet sit ordo distinctus a presby teratu . S. Thomas cum iunior scit beret in dist. a . lib. III.
sentent. qn. 3. art. a. , referturque in supplena. g. Αο-art. S., Censuit, episcopatum non esse ordinem distinctum , sed extensionem dumtaxat characteris sacer clara lis ad novum ossiciam, & .ampliorem potestatem, ac dignitatem, ita ut episcopatus aliud non sit, . quam sacerdotium perfectum : verba eius sunt cit. art. b. suppΙementi in responsione ad a. : ,, Dicendum quoa ordo, prout est sacramentum imprimens characterent,
Ordinatur specialiter ad saerament3m eucharistiae, in quo ipse Christus continetur, quia per characterem ipsi in Christo configuramur 3 & ideo licet detur aliqua potestas spiritualis Episcopo in sua promotione respecta
aliquorum sacramentorum , non tam em illa potestas habet rationem characteris,& propter hoc Episcopatum non est ordo 3 in hac sententia fuerunt Hugo a S. Victore , magister sententiarum, Alexander Halens s , Albertus Nagnus, S. Bonaventu Ia , & eκ retentioribus Dominicus Soto in eamdem dist. a . , & alii passimo - Αd hane veto sententiam inducti sunt illi Theolo, et his praecipue momentis . i. quia una est Cathoin licorum vox, in Ecclesia septem ordines existere: atis
qui si Episcopatus est ordo distinctus, iam non erunt septem , sed octo ordines : a. quia distinctio repeti deis bet ex diversa habitudine, sed resp*ctu ad eucharisium,
35쪽
ya Para P νἱma . 'a ονἐIste. Mi laepius diximus : atqui episcopatus aliam non habeo habitudinem ad c ii charis iam , quam presbyteratus 3 potestas enim e yiscopalis tota est ad regendum Corpus Christi Nysticum , ad confii manaos neophytos, o Id inanis dos Μinistros , de alia munia obeunda erga omnes fideles 3.3m clericos, quam lateo se ergo potetias i Ila non est Botus character, sed extensio characteris sacerdota,
. o modo vero idem character possit extendi, allῆ aliter explicant iuxta vatias opiniones de natura, diessentia e haracteris genetice suinpti , de quibus in traoέtatu de sacramentis in genere: qui opinantur charaω, - rem nihil aliud esse, quam relationem , docent, divinitus extendi characterem sacerdotalem , quomodo pom vestas praefecto urbis a rege collata extenditur , quans.
do rex amplificat eius iarisdictionem, illumque praefiα
fi it toti Provinciae et qui vero censent, characterem esse qualitatem, di eunt, illum extendi eo modo, qum e X-tcnditur habitus alicuius disciplinae , puta Phylosophiae stuc in enim habites , creseente petitia Philosophi , si-nnil crescit , di extenditur ad plures conclutiones . Communior sententia, cui subscribimus, docet , Or-d nationem episcopalem esse ordinem distinctum, no- vuinque imprimere charactetem et quχre R. a. Episcopatus eis ordo dictinctus ae presbyteratu . . Probatur 1. ex consutation di oppositae sententiae; si, quid enim obstarer, quominus Episcopatus esset orde, a presbytelam aeque-diltinctus , ac diaconatus , dc alii mkriores ordines , maxime quia non haberer specia is Iem respectum ad eueharistiam , di contra cominu en Catholicosum sententiam admittendr essent plures quam septem ordines r arqui eiusmodi moment ac res, ponsioni nostrae non obstaret.
Non primum, quia Episcopus magis ordi a tui ad euel aristiam, quam ostia rius, lector. , & e ore ista constituit enim eueharisti, ministros . iisque legerupraescribit, ut tu in dignitate , ac maiestat augustissimum illud mysterium peragant: atqui isthaec Episcopi
mun)a magis tendunt ad eueharistiam . quam ossicium
ostiarii, lectoris , ω exorcistae , ut per se patet ergo episcopatus potiori iure numerandus est inter oldines quam ostiariatus, Iectoratus Non
36쪽
Jaνι prἰma. De ordiae . II Non secundum, quia diaconatus est saeramentum a presbyteratu distinctum, ut die e tur capite inuenti ι idque concedunt plures ex patronis oppositae sententia non solum de diaconatu , sed etiam de inferioribus ordinibus; attamen una Catholicorum vote septenti
sunt tantum legis novae saeramenta et essent autem
octo quin & tredecim , si diaconatus, di inferiores
ordines reponantur inter sacramenta .
Porio eadem ratione solvitur uterque dissicultatis nodus, nimirum ordo, 3e saeramentum duobus mois
dis spectari debent, nempe generarim, de fleetatim a ordo , di sacramentum generice sumpta dividuntur immediate in septem speties , sicut animal in rati nate, & irrationaler di ita sicut sunt tantum duae species animalis, scilicet homo, ει brutum, smili- Iiter septem dumtaxat sunt ordines, & totidem sacramenta : sed sieut animal specifice sumptum, putabrutum, subdividitur in infinitas propemodum spes eles 3 quot enim sunt volatilia diversae speciei, quot
terrestria , quot aquatilia ita subdividitur sacramenis tum ordinis in nostra sententia postmodum stabilienoda , in episcopatum , presbyteratum, & diaconatum: In aliorum vero sententia in totidem species sacrament , quot sunt ordines e similiter ordo sacerdota. Iis, qui generi ce est unus, subdividitur in duas spe .cies, nempe episcvrium, & presbyteratum.
Nee dicas, Episeopnm non disse esse , qui non
si presbyter: contra vero valide, quamvis illiciteor dynaeti presbyterum per sa Itum , ut aiunt, hoc eae omisso diaconatus gradui ne, inquam, hoc dicas , quia non sequitur ba ex nium , confirmationem , &ordiriem non esse distincta saeramenta ex eo , quod nullas possir va Iide confirmari, aut ordinari , nisi prius fuerit baptisatus . Levius est quod obiiciunt, nimirum Iesse eet Iesiasti ea ordines non esse conserendos , nisi sabbato qua-
tuor temporum ir consecrationem vero episcopalem ea.
dem Iege peragendam dumtaxat diebus dominicis, ετ solemnibus , ac proinde episeopatum non esse ordiis nem e numquid enim minores ordines iisdem diebus conferre non licet P addo, Ecclesiam, quo fideles majori in pretio e iscopatum habetent, utpote qui sit
37쪽
I lacerdotii summus apex , merito sanxisse, ut Epi pus non consecraretur, nisi diebus solemnioribus . Probatur a. positive nostia responso . In illo agnoscendus est ordo distinctus in quo est distinctus character , & specialis potestas habitudinem , & respe-'ctum habens, saltem remotuin, ad eucharistiam 3 baeo enim vera ordinis notio , ut constat ex dictis et atqui in Episcopo est chara ter distinctus a presbyte si charactere , Ueci; isque potestas, Ac quidem divi-oitus instituta, quae non competidi presbytero, ut in secunda parte dicetur: Episcopus nempe neophyto Sconsirmat, magisque praeparat ad percipiendam euincharistiam, e usdem sacramenti ministros constituit , ipsisque ritus praescribit, quibus tam augustum m ysterium digne peragant e ergo episcopatu S revera est. . . oldo distinctus a presbyteratu . Dicer. Si ordine ita multiplicare liceat, episcopa Iussur fus erit dividendus in primatum summi Pontificis, archiepiscopatum , Id cor episcopatum presbyteratus si is n. iliter in archipresbyteratum , & simplicem presbyte- satum : diaconatus quoque in archidiaconatum , & si misplicem diaconatum: atqui eiusmodi ordinis divisio est contra omnium Cathoe orum sensum: ergo. Nego sequelam maioris ; omnes enim illi honorisci tuli, praeterquam quod ab Ecclesia sunt instituti exiscepto palmato tam mi Pontificis, quem in secunda parte dicemus esse iuris divini hi aliam non habent habitudinem ad eucharistiam , quam episcopatus , presisbyteratus, di diaconatus, nihilque eiusmodi ordinibus superaddunt , quam mera ossicia hierare hica ad arctius colliganda, & vincienda inter se membra Ecclesiae , quae est Corpus Christi mysticora , subditosque 1ldedes sec urius, di accuratius dirigendos ad beati Iudiis nem: sed de ejusmodi ossietis, ubi de hierochia
Doctrinae series postulat , ut tradita , & elucidata notione ordinis se aetatim sumpti, & vindζcata
38쪽
pars prἰma . De ord; ias. eapite praecedenti adversus novatores existentia pluiarium ordinum, speciatim jam exponamus, quae si deis finitio, quaeve officia unicusiusque ordinis: eliei quia dem possunt ista duo ex dictis capite superiori de plurium ordinum existentia 3 sed cum it Ia imprimis soleant inquiri in examine ordinandorum, non abs re erit, si eadem distinctius, ac dilucidius exponamus.
Haec descriptio eruitur ex ipso mei ritu ordinaticiis is , in quo Pontifex, cum claves tradit ordinandis , eos ita alloquitur: is Sic agite, quasi reddituri Deo rationem pro iis rebus , quae his clavibus recludunis
tur e de Inde ad circumstantes eonversias aἱν t Deum
Patrem omnipotentem, fratres charissimis, suppliciis ter deprecemur ... ut si eis fidelissima cura in domo Dei diebus, ad noctibus , ad institutionem certarum
horarum ac invocandum nomen Domini .Q. a .. I ex out σἰανἐἰ m tinia Quatuor recenset ex Pontificali Cateehismus RG manus parte a. de saeramento ordinis.
Primum , ostiarii est Ecclesiae ianuas dignis aperiis re , & indignis claudere : puta infidelibus , excommuis nicatis &c.: seeundum, curare, ne quis laicorum proprius ad altare accedat: tertium, pulsare campanam , di populum fidelem statis horis convocare ad divinum offrium 3 quartum servare vasa sacra , Momnem Eeelesiae suppellectilem : ipsi, inquit Μagister sententiarum libr. IV. distinct. a , renenaes clavem, omnIa Insus, ct extra et pod ἰunt: ostiarii igitur exprima sua insitutione sunt saerarii custodes, & E cocles ae thesaurarii , ut aperte declarant laudata Ponis ficiis verba, quintum ostrarii munus designat conciislium Mediolanense I. tit. de Ost IarIo , nempe invigia Iare, ut omnes in Ecclesia reverenter se gerant rostiarἰtis , inquit , fores Eee Iesa eustodἰens , Eeeteosam suo tempore flandar, ct aperiat 3 Infideles, ber B ε νIeo ν
39쪽
Paget, ἔ- ascendentem ad priguum ordinis gradum ita 4 eberet esse affectum, ut cum Propheta veracites diavere queat: Dρmine , dilex ἰ. decor m. domus tuo, detis cum boit axis uir gloria sua Psalm. a 3. . si umo qnam ossis ium. ostiariorum fuit Ecclesiae necessarium,hῆs nostIa.. aetaJe , qua pro pier. decrescentem
fidelium i cis votione; , di sis lutio dedi in templis in v
uerunt. Quanta vora. sit ostiari oriun dignitas , aesturari de- heest L. eX. praestantia ianito Ium veteris . legis supra
Populum verant id li Leritae, . selecti Domini haerediatas , excubantes ad quatuor portas domus Dei, dc qui .d im magno rin mero . , litao quippe r. Paralipomenon
9.. v. 2M ICCensentur at M ad maiorem venera λtionem templo. conciliandam, & ma 1estatem ejus an alius deel arandam: quod si in tanto. honore. erant qui . ambiae deserviebant, quanto mavis qui propalatae veritavi nunc ministrant λ. a. eA dinnitate , Mia in publica aliis, praeminen , qui praefieiuntur ad, c stodiam. regi palatii, di thesauri s o Me enim eorum Ggnitas, qui praeficiuntur ad . custodiam ipsiusmet, Dei basilicam &. sacratissima , quae, in ea recluduntur, s tanti aestimantur. custodes aulae regia: . consta axiuminum magnum , inquit S. Chrysost. ho m. . ao. I n ais ad Cor. circa finem , misgno se honore aecturum ex ἰ- Amavit Adius, A. in vastibulis ealloear ex pUetitorIs , ω' quod. In regiis paIetiis ianitores δει ni regἰbuo , Id ἰαδε - ρ lchro reges snt piseatoribus : or ἰlli qMIdem νι κx iuras ue ι Dam Ini ἐntus habit a s h ἰ vero xa quam cola, ae v ἰeἰnἰ praelare Deum agἰ ptitant, si ianvo usi ing etur. τυἰbrat mi ς 3. Praesertim ex Chri iiii Domis
40쪽
Purs PrIma . cndrar. x Domini exemplo ostiariorum ministeria mi rem in m sedum illustrantur; ipse enim stranavas Sacerdos. & totius sacerdotii fons, & origo Telum suum pro domo Dei in obeundis ostiarii muniis quam saepilsime commendavit: Marci M. v. 16.: Non sinebat , vir quisquam straus emet vas per emptum L hoc est prohibebar. nequis p tofanis onustus sat cinis per atrium. templi hi vi oris. ω commodior is Vis causa pertransiret: hae v ,εra . non sinebat, indicant, Christum hocce munere suisse defunctum , non ana. aut altera Viee , sed 'iis.1ibet occasione quae se ipsi qaotidie do emi in te misplo freqetenter offerebat: nec verbis tantum, & sua. si ibiis violatores sacri loci redarguit se interqum stas ellis,d ver xibus ejecit vitth. ar.Marci I I. &ao:a.
Q. a. squot sunt Iactaris. UDIM . n. Quinque. Primum, Iectoris est in Ecclesia publice regere. r. Scripturam sacram, non solum veteris, sed etiam novi Testainenti migo victorinus lib. a. de sacramentis excipit libros Evangesto turri 3 sed Concilium Laodice ἀ