장음표시 사용
31쪽
sin. ubi silpr. lib. 22.ec ali 1 leguntur infinititii multus, ae indicibiles seditiones, quae ea ad corriaptionem , mutationemqtie impuleriant, non vero in regiminibus religios brum
hominum; eorsi perfectio,quam unusquisique ordo secundum proprium institutum profitetur, obitat morbis proictis. Pro remi ponsione sit, quaeso Religios brum perfectio
forte dar, ut in ortu non contraxerint origi nalain culpam minime quidem: denuo, eo rum perfectio concedit,ut ipsi eximantur ab
illo decreto diuino : Sraturum est Omm ,ssemelmm nequaquam.tandem eorum perfectio praestat, vi in suis sacris sodaliths non cognoscantur mali homines, At filii Religios 3 non ceri de imo ad perfectam Religionem spectat, ut non solum colligat optimos viros, qui de die in diem magis, ac magis perfectionem propagent, sed etiam ut adu-net fictos homines ob rationes recitandas indub. 42. tert. parti Eorum igitur perfectio
eximete*nequit talia regimina, ne subiaceant aemulationibus,contentionibus,factionibus, ac seditionibus, ut tandem, sicut caetera omnia creata mortalia sint, quod magis
explicabitur in subsequenti conclusione. 3ECUNDA CONCLUSIO.ε. Eligiosorum hominum regimina si-I cui constituuntur ex viris in peccato natis , mortique addictis , & sub ius tam boni, quam mali moranturi, ita, sicut caetera omnia creata,tumultus,ac seditiones,ut mortalia snt,experientur. Suadetur ex discursu Emm. Rodriq quaest. Regillantom. 2.qu. I. arr. I. ita loquentis. In hoc Mundo Omnia sub contentione, & discordia versanturet, omnia enim ex partibus,& qualitatibus contra-xijs sunt formata, & homo, in quo omnia creata continentur, ex bs qualitatibus contrari)s est compositus,5 in eo caro concupiscit aduersus spiritum , & spiritus aductius
Carnem, cuius natura post peccatum originale ab adolescetia sua prona est ad malum,uod non solum ex sacris literis patet,sed viemus in iure edoceri: unde Euripid. in Bel- Icrophonte ait. Ingenita quidem est malitia Cunctis mortalium,quod tradit Ioannes Sto-baeus , dc in quadam ordinamentorum lege
continetur, propter quam causa natura ita
post peccatum corrupta, S: ad malum inclinata, unusquisque viam suam sequitur, de i clinationem, de assectionem amplectitur,ita ut in sua unusquisque opinione pers stat, i telligens suo sensis abundare : ex quo me emanant inimicitiae, inuidiae, partialitates, contentiones, insectationes, iurgia, bella , aemulationes,& alia huius generis mala:quae omnia in dies magis', ac magis oriri, de a geri in hoc loco solitudinis,& horroris, proh dolor l aspicimus : ex primo enim peccato ἐπι dictum est, re tradit Scriptura diuina Grai. explicat D. August. lib. 11. de Civit. Dei
C. 22..ranquam ex quodam seminario lim: omnia efiluxerunt; in eo enim sicut omnes peccauerinat, ita praefacta genimina viperarum a charitate abberrantia in omnes homines pertransierunt, & sic factum est, ut nullus sit in Mundo etiam minimus vivens,
in quo huiusmodi pestis dissensionis, comtentionis , aemulationis, de ambitionis non irrepserit , ubique enim regnat supelbia , ocomnes, quae sua sunt, M. etiam,& ambitioni incumbunt,de primas cathedras, & sedes in sequi non verentur,quod adeo effudit in omnes , ut etiam ad statum Ecclesiasti m , de Resularem peruenerit, & ita in eo suas immiserit irradicatas radices, ut vulnus ab ipsis
ortum in eo dissicillimo possit mederi, cum in statu Ecclesiastico, ac Regulari colore reli, iustitiae, de boni regiminis sit obuoluturde paulo inserius: partialitates enim sanguinolentae Guel forum , de Gebellinorum , de
quibus meminerunt Neuietan. Alciatus, de Tiberius Decianus,naaximum malum in Italiam intulerunt: quae discordiae multorum malorum abundat illima sunt seminaria, ut luculenter Baldus, Boerius,& ath tradunt,dc maxime in Religionibus effecisse stragem, experientia docet: haec Rodriqueet. Pro s e. cunda probatione audiamus verba zelantis
simi viti Iuth Negroni e Societ. Iesu in tract.
de particularibus amiciti)s tract. 3. cap.
2. sp . 3. qui postquam descripsit quiudam conspirationes seditiosorum excitatas in sacris Ordinibus fratrum Minorum, Praedicatorum , Camaldulensium , dc Godi montensium, inquit. Nullus fere ordo est, qui huiusmodi seditiones , conspirationes in se subnascentes non sentiat, qu uis optime sit constitutus, Sc salutaribus imgibus temperatus; nam ex S. August. in μs . probatissima sententia: In omni congre-
32쪽
segregatione mucritu is ne eiecti, τι inueniantarin, A : quos alibi epist. ad Cler. N p. biip. probat inductione, vel in sanctis congregationibus inueniri: co- firmat S. Bonaventa in sex alis Seraph. c. 3. docens praeterea no esse laudabilem R eligionem, in qua titillum malum suboriatur, quia
nulla huiusmodi esse potest in hoc scito ;sed ea,in qua nullu malit impunitu relinquatur, peccatis aditus diligenter prςcludatur,& unde honi inesincorrigibum,& perniciosi expellantiar: quorum Sanctorum domina mitifice solatur Ordinum bene constitui
rum Zeltatas moderationes,& refellit calumnias bulanu, ex hoc capite saetissimos Ordines iniuria criminantium: lum Negronus. Audiamus etiam aliqua verba a D. Petro Damiano lib. 6.epist. 8.epist. tom. I. scripta
ad quenda Abbatem,qui Prςlaturet onus de
Posuit,quae veritatem conclusionis isnuare videntur. Clinis e Paver, inqim Inas aut
hori bonora-Deo gratiara refero,qua teperfusisti iam docuis neu o Me tempore aridam Getam vana Praetitionis a cera, ct adpriauaram an a tua custodiam, expeditu gressiabus,s mare: num vere mesu Abbas esse ca pini, esi praeesse alidis desim: ecce de No muLrigena serinusis ereptus ingenua tiberrati esper misericordiam re utas i serua- enim Iesecalarium, seruum te se necesse fuerat Gram Monachoom; istora siquidem, ne monast rium laderem; soram venine rati consurarae famonissandata generarent; aera m e v rebaris,ne domus Dei Mna diriperem istos aurem, ne domestic edisionis aduersus se machia
Addamus tandem lachrymas,ac gemitus S. August. in ps sy. loquentis de portu tra-quillo Religionum , in quo Claustrales vitam quietam sibi elegerut,remoti l strepitu populari, a turbis inquietis, atque a uia nisfluctibus saeculit, & demonstratis, quod1ntendimus probare Iam ergo, inquit, ιιι,idest in Religionibus, ram ibi iubilario nondumsed adhuegemitus,adhue Iohritudo 1εtationum: habet emm aha e oportus adiiu: portet ergo, vi ex aliqua tarte pareat,atiqua . autemper eam partem, qua patra,venias immit, se scopuli non sun naues se mulcem eoI sa confringunt. 7. Placuit authori in secunda editione
huius primet centuriς huiusmodi qu situ ab)spr mittere ad tantillum insinuandum altissimis regimen diuinae Prouidentiς quod sicue ab humano intellectu capi nequiti ita sciat id admirari, & propria ignorantia facie velare dicendo cu D. Paulo ad Rom. II. Oal Dudosapientiae, e cientia Dei. qaam iucpprehens Iasus iudicia estis,et inuestigabiles via eius. me inquit Chris Ost. in D Paul. loc. it. to.
. dispensatione , na ct ipsa n otium estgno
xHeunt/dnec quaere quaaὰ anxie quς renduno est, cur mala permittat Deus, ut in Religionibus grasseturaliqua lo,earumque regi mina etia sim his legibus munita corruPantur sed,vt ia dixi,hoc est admirandu, & pertimescendum.
Expenditur alia ratio, quare Deus inter
christianos, Religiososseditisnes, Et factiones permittat. S V M M A R I V M.
I. T Tus nulla modoris esse causa se macispeccati proprie, cstris rare, eo quὸd manifeste repugatsuae Bonitati,ac Iastim laesus ιame impedirepeculiari suo benesi ιioquami peccata, δ' hoc itas hominis a burio.
2. Concedendum tamen es Dram permum ne malum permittere 1 atioquin di ueret ordinem in arum in creatura rationati : permittit autem ab3uodselus propter ima. Prim. ad Me, τι inde bonum insigne eliciat. Secunἀ.
vi caeteris peccantibus gnoscamus . Terι. vitaisi per eos exerceantur .
Deomsa Sapientia infinita ordinarissiam e permit Ieremati probasis, ex qui ipsea infinita bona elisit. 4. Praesertim permittit factiones, se sectas grassari inter ChriBianos, ct uiam Retigiosos τι comparationefactioserum virtute praediti viri, meritisque ornasi magis eiacescant i quae permisso a Deo emanat ob malorem demerita, qui se indignos, ne regantur ab ipso, redd/δε- runt : issoluuntur duae obiectiones. I. Not. prim. qu6d scut docet fidesDeuno esse proprie, & positive causam peccati zmaliter, ut mortale malum est, prout ex multis locis Sactae tiripturae, nec non & testimonio multorum SS. PP.nempe Dionis,
Basili), Origenis, Athanasis, Chrysostomi,
33쪽
Nahianreni, Ambiosj, Hieronymi, x alioruelicitur, ut videre est apud Bellarmin. to. 3. de statu peccati lib. 2.ca. 8. & s. Ratio est, quia ipsemet peccaret; nam velle peccatum est peccatum: sed si esset causa peccatorum hominum, vellet peccatum: ergo peccaret, quod diuinae Bonitati, & Iustitiae manifeste repugnat εἶ ita admittendum est Deum esse causam permissiuam peccati,sic docent c5- muniter DD. Theologi , peccata enim cadunt sub ordinem diuinae l)rouidentiae, cui sane prorsus subduntur,quatenus a Deo ipso sunt perinista, potest enim Deus sua gratia impedire quςcunq;peccata,ne fiat, salua in qua,& illaesa hominis libertate ideoq; pecu liare Dei beneficiu est, quando aliquis praeseruatur a peccato : idem autem est, no impedire peccatum,permittere peccatum, esse
causam permissiuam peccati: quae permissio
dicit in Deo actum positiuum, ec est volita a Deo per actum positiuum,ut optime defendit Trigosi super D. Bonau. q. in art. . dub.
a. Ex qua doctrina sequitur, & est secud.
not. quod decet diuinam voluntatem mala permittere,ut optime tangit Alensin prim. quaest. 2 . membr. I. quia summa ratio dictat, ne Creator naturae dissoluat ordinem, ab eo institutum in ipsemet natura; quare si liberum arbitrium cogeretur ad bonum, vel prohiberetur a malo, dissolueretur ordo i stitutus in creatura rationali, videatur S.Th. lin. 23. in D. Dionysium de divin. nomin. c. q.ex hac enim decentia duo admiratione digna dignoscuntur. Prim. quod in natura summus emicat decor, ut tangit Isidorus desiimmo Bono : χuamobrem non emitteret Deus nulla oboriri,nisi ex ramranis malis x tura decor emterra: Ec. S. August.deCiuit. Dei Iib. I i. c. 23. mala nigro colori comparat, qui
tametsi sibi sordescat, tame aths pretiare coloribus admixtus hs ornamentum prςstat: Ω- eulptatara, ait, csi colore nigro siuo loco posita iita uersias reri s auis post intueri etiam cum peccatorabus, pulchra eis, quamuis per se ipsos con eratossua defor mitas turpet Nideariar etiam cap. I S. eiusdem August. Secund. quod multa bona eliciuntur, quae commemorat S. Ioann. Damascen. lib. a. de fideo hod . cap. 29. ipsem consulite: tantum irra hic extenduntur. Prim. est Deum aliquando permittere aliquod magnum scelus,& flagitium , ut inde aliquod magnum, Ecadnairabile bonum operetur, & eliciat, ut videre est in Iudaeis permisit enim , ut per sdi Iudaei turpissimam Crucis mortem Christo in tret,ut inde operaretur per eius crucifixio Juniuersale generis humani salutem Sec. permittere,vet Sacerdotes, popul que Pastores labantur in peccatsi,ut prςtς- rata infirmitate ducti ali)s facilius ignoscant, ut accidit in Petri negationci, sic loquitur S.IOann. Damas c. lib. a. parall. c. 86. Peccas
Petrus horia succubuit,ut peccatu αum regiatos, ae Domini remissionem ipse quoqαὶ alijspereantibus benignis ignosterra: Inia in tripli eatam negationem,derelimu Petrus, inquit Robertus lib. I de Sapientia c. 28. pulchro .ctoecrabili ordinesapiensia, τι credamus
perire eis,qui praesum tam propter ipses, quam propter alios, quibus praesunt, ad hamilitatem,
vel eo assionem erudiri per magnum,ct me morabilepraeteritae infirmitatis experimentum. Tert. rande permittere , ut mali diu vivant in hoc Mundo, ut,mediantibus eorum prauis moribus,re aeriinis, ni, ac iusti exerceantur. Ita S. August. in ps Fq. ad i. vers Ne
putetis gratis esse mavos in Me Mundo, o n
hil boni de His agere Deum; omnis malas aut ideo vivit, τι corrigasur; aut ideo visit, ut per iliam bonus exerceatur : de ita ante Dei conspectum metiris cumulati gloriosiores , inquit S. nau.dist. 7.q. I F.aIl. 3. Istant.
P RIMA CONCLUSIO.3. I Eus sita diuina sapientia ita ordina
tissime administrat uniuersam totius Mundi machinam, ut recte mala permittar, ex quibus postea infinita bona colligit, di elicit. Conclusio habet duas partes , quae latis intelliguntur probatae in notandis; proindθ S. August. lib. Ii .de Civit. Dei c. ip. r 8. GFodnuta faceret Deus, quem maia praesici et ni sipariter nuper,q bus bonora ombus accomodareti. & in Enchirid. c. roo. Prof- terra, ait, naque magna opera Domini exqui ta in ones voluntates eius, ut miro,ct in abili modo no fiat praeter eius volunIate , quia noferet, se nos ret,nec utique nolens sinu ,sed meias, nee sneret bonus fieri mala,nis omnipores Hia de malo facereposset bene: & S.Th. de regimin Princ. c. s. inquit.E ira Deus malaesed in Mudo n3 sineret,nis ex eis bona elu ria ad utilitatem, o D riturine Universi:
34쪽
SECUNDA CONCLUSIO. Ermittendo Deus, ut sectae,. .l nes dominentur inter Christianos , α Religiosos, hoc unum intendit elicere, ut iri virtute prςd:ti,meritisque ornati colnpa-
Tatione factiosorum manifestentur, simulque maniscitetur, proh dolori factiones, dissensione que grassari ob malorum demerita qui se indignos , ne regantur a diuino Numine , reddiderunt . Veritas conclusionis quoad primum membrum elicitur ex doctrina S.
I aul. r. ad Corint.c. t t. lintrentis de hominibus Corinthiorum, qui erant in sectas, & δε- ctiones distracti ab ambitione dominandi, desiderimite Principatus ducti iuxta sensum
Theodor. in eod loc. Paul ita eos acriter reprehendit : Primum quidem conuenientibus
mobis in Mesesiam audio scissuras esse inter vos: idest schismata, & sectas explicant c. hrysost. Theodotet. & Caiet ibid. Nam oportet,addit Paulus, haereses esse; id fectas m voLs, inquit Ca eran regnosci bat enim Paulus eos pronos a ectas, ut gesta eorum tesantur: ego sum Pauli, ego AZoilo, ego Cephae, or ex nec late pronisatis eorum dicit, quὸd oportet in eis est Iectar, cs' propterea non esse miram, siam rennemunt,dissedon, iuersitas .n Murum mater
st discordia, tandem subdit Apostolus Vt is yui probati suut,manifesti fiant in vobis: eece
bonum, quod elicit Deus ex permissione factionum Ec sectarum: gloria,N decor hominum Christianorum coram tota Ecclesia quino laborant factionibus, re sect.s 1 laus,& hυ-nor hominum Religio brum coram tota Religione. qui non deelinant in factiones, re secta'. Ita docet egregie Caiet ubi suprnis dissidia, inqω, - sectae in genere snt malorum, Deus tamen hae mala ordinat adhoebinu,
ut et inprobi manifestentur in vobis eo Mariane malorum; probi n miri non declinan adfectas,eenti fiant sipossint, eas, O se relat asalios mariseidentur 'idem dicunt S. Ansel M.
ει S Chlysost. mloe. cit. Paul Ille: Vt per hosissuras boni. est qui iam Deo probati, ct nai seni, manifesti sani hominibks in m. , MUinter vos Hiet Propterea non dixit, mr Νηι
festi, ostendens, quod Hiam ante tales erant, sed miscebantur eum vulgo t ninie autem Vsa foditio, se eontentio eos eisit manifestos , strutumpectar senilugubernatorem, neque Lit, ut vos appareatis probati, sied ut probati Dis
manifesι quisunt intervos tales. Veritas conclusionis quoad secundum membi uin deducitur ex ratione, quia, cum regimina praescr-tim Ecclesiastica, eorumq vutus sint a Deo, ut patet inna,& cii Deus sit unitatis N pacis ut tradit S Th intia, di cu sectae & factiones sint inalorum,ut docet Caici. t uprὰ,lequitur, qtiod si homines distrahanti ir in sectaeς,& Ω-ctiones, permittitur a De ι quare hoc Deus permittit nonnisi quia illi se itidi gnos malis
operibus reddiderunt, ne regeret itura diuino Numine. Ita elicitur cx D. Basil. de iud. Dci. Separatim autem mutuam inter nos 1 os mutio m dissensionem inde originem deduc re,qu.d nosme ipsos indignos reddiderimus, ui
Dices, haec sectarum , seu factionum permissio a diuina sap entia ordinata, quae inter claustra aliquando grassari videntur, ut viri probi inciantur manifesti, non vidctur congrua , nam licet gloria illorum non declinantium in factiones Sole clarior ante omnes elucescar, nihilominus est tantum malum cichuiusmodi putrido moibo im mans , qu dobtenebrare videtur bonum gloriae , quod
elicitur, 'multi e .lim scandalia antur, pia sectim supi a tr bunalia , cum ad coluinaures ina una peuuenit, quini nequit euit ri 1 nam euς natura est cxl l e ec amoles usque ad Principit m , ac Regum'tribun tia nim sine maximo Re igiOiris di erimine, ait RoclDq. t m 2 quaest. l. arr. i piae et n. tltorum subuersionein i nam inquit nectamn
ra vitiant. caeca obiectio, to caeca ob mctio i stupremum regimen ita oris utatur a d uin S. pientia , ut non sit virtuι , quae mmmittatur in pt ,hationis fornacem H Mnegaranusius, inquit S. Aosust de rempor . seliri. t 82. tom. io' est probatus iunus unde Lactantius de instit tib s. e. 7. Virtutem , MC, eerni non posse, nisi habeat vitia contraria' , t non esepe sectam , nisi rerereagor adue D : ideo Dominus dicebat Paulo i. ad Cot. c. 2. Virtus in infirmitate preM r: S s.
August. in ps cs. hi non tentatur, nonfro batur, est qui non probatur,non oscit i eito multi sint scandalizandi, imo peruertendi: id sand non dicerem nisi ducem haber mTertulli n. aduellus hoereses lib. i. cap 7. αB loquis
35쪽
Ioquitur de fundamento Religionis Christianae, de virtute fidei dico: audiamus eius verba. Conaestio, ait, praesentium temporem etiam hane admonitionem nostram, non oponere nos mirara se per haereses tuas ,
si e quia sunt; futura enim praenuntiabantur, siue quia fidem quorumdam seu retunn, ad hocem unt, ut fides habemis tentationem , habeat etiam trobationem : vane ergo, ct inconsideratepleraque hae ira scandatilamur in illis : quasi dicere velit. Vos, qui in schola Religionis christianae pro primis rudimentis fidem didicistis, id sit vobis ad perpetuum monitum,quod nulla debetis laborare admiratione, si modo dominantur luxreses, quia hoc est ab Apostolo dictum: Nam oportet haeresis esse : si modo illarum occasione nomnulli subuertuntur; fides enim babere suam probationem debet, ut qui non abherrant ab ea, manifesti fiant in vobis, ad summam Dei gloriam , propriamque utilitatem 1 proinde qui scandaliciantur, vane, M inconsiderate icandalizantur. Religiosa eligiosi inter vos tandem sectas, de factiones oportet dominari, esto sint multi scandalirandi, multique sipplantandi; vestra enim unitas, pax, soci eas, atque concordia probari debet, teste D. Paulo ubi supr.=bris, Dinumst ps.7 F.ait: pro
serit aliquis tumultus aduersus montes in Ec-
a, aut per popu esseditiones carnabum,autper aliquos se .spiciones hominum, bonus mons repest ast omneliui volant propter ipsum ab unitate recedere ι Iic enim ine rem nebit in unitare, si propter ipsum non diuis fuerit que unitu: vi,qui pro ii sunt, mani- restitam in vobis, quos sint viri probi omni virtute ornati, meritisque insignes,etiam Deo probati, ac noti, ab unitate, ac pace non resili tes, illorum comparatione, qui iactionibus adluerent, ut Deo sit simma gloria, vobisque silmma laus: vane ergo, dc inconsderate plerique scandalizantur in illis; ignari enim viaentur esse, quomodo se gerat inuina Sapientia in suo alto, dc stremo legimine.
Vt autem non ignoretur radix, Zc causa miliorum subuersionis, ad omnium eruditionem, timorem,ac tremorem, eorum pGesertim, qui in via Dei negligentiam affectant, nudiamus nonnulla verba chrys. r. ad Cor.
resti esse : quae optimc trahuntur adrem no stram Simile e factum Regnum Caesorum hι aminiseminanti semen bonum in agro suo,cum dormirei homines venit inimicus homo, orsu- . perseminavis Pniam : vides haeresum causam hane esse, quὸd homines dormierunt,quia negligentes fuere,quod nou diligenter his, qua dicta sunt,mtendere f. quapripter ut ne Pu diacat, quare hocstermiserit Christus eis Pautas: Nil ιιιι nocebit ea permissis,pprobatus fueris einde enim mali. Harior,se manι fessior euades. non enim ιdem fuerit nullo, vel ahquosubuem tente, o ὰ nussis, velη liis facti spumatum
manere immotum, or non circumactum . nam, τι arbores bene, ct Hlgenter raἀcatae, venet
rum vi , cum aguntur hine, se inde solidiores μηi ; sic o braias Maias infundamento verae
fidei animas qua inque irruunt haereses , σι dant fortiores ; tot.m abest, neIubuertam: quid orem de infirmis dicit, quι leui arasmemto circumaguntur, se supplantan/- , neque ictob haeresesi impetam , sed ob suam ιmbera Mum Me patiuntur: imbecilliIHem,inquam Munatiuam , sed volumanam, qua HIna repr-hensione , quaesunt c, rea est, quam ct a vomisi. corrigimus, eamque emendamus Iaa damur, s inemendaram relinquimus, puniamur : iam, ut discas, quia sobry , atque ρ dotes nocere non possunι: quid eis δει Ioris
Diabol 'sus,quid etiam inquinaraus veru ne tamen illi tam malus, tamque importunus, a
laque pote se praeditus, licet omnes machinas in Iob eonuerteret, omnemque Maretram mcorpore iusti expleret, ipsum tamen nonset
non subuertit , Ied se Hariorem fecit, O HOquidem nihil incommodi a Diabolis accepit; Iuda autem,quia negligens erat,ae desii, ne M ras consuetudo profuit , nam post tot con lis, postque plurimas istus admonitiones mansit quacid ero proditor: causa autem est quia Deus -- Πι vi, neque cogit/qua non v- : ita Pe nec nos cui neque Io , modo priaenies A rara, nocerepoterit Diabolus: at Aobrajρ --oentesque non fuerimus,sed ignor, etiam Asia ,s in prodessepossent , n oderunt,uem --
ae interim faciemus racturam , senium m
mali est non auendere sibi ipsi, q- μη sint, sicut par ea regere, id quia o
in corporibus videre licet , nam , quι ος sit latorat , etiam a Mis senas con--
36쪽
Duommodatur:Qhaereo antem Harius inhoesirmone; sunt enim nonnuast, quibus, tametsi Hs rear ignauia sua, quique se a torpore Gn- dicent, ebam iant, tamen quaerentes frigidas excusatiunculas, Cr diiunt, nisi esset Diabolus non periremus , msux esset, non peccaremus ;nis haeresi essent, non supplantaremur : am1-ee, hae, quas praetexis, casae neminem laese nιmnquam, scut nihil quoqueprodest ei, qui δε-
proinde O tale quiddam Paulus insinuans dicit, itprobat, manifesti fiantiA vobis , quasi
diceret, ne turbemini, ne marreatis,nihil enim
mos nocere poterunt haereses: iam tametsi is haeresibus sermost, non tamen hoe ι um agitur, quo rem onat: haec Chrysestoni. Dices aduersus secundam partem, Impetium non est a Domino, sed ab homine; hic enim regit, & gubernat multitudinem , ut patet. Quid dicis amice t falleris , Ialleris: Aon spotestas, inquit Paul.ad Roman. cap. is . nisa Deo : & Sap. c. 6 . DaIa eupo- repas a Dimino vobu, o virtus ab Altissimo, qui interrogabit opera vestra, ct cogitationes scrutabitur, sec. hinc Tertiit l. in Apologet. Inis, aut, eis Imperasor, viae es homo , ante. quam Imperator; inde patefas issi, inde se Spiritus. Sed, ut id clarius intelligatur, aduertendum est duplici oculo inspici posse regimen : activum , quatenus dignoscitur potestas in regente, iubente, S praecipiente: passivum, quatenus in iubditis fulgeto citentia parens praeceptis impositis , ac
legibus ordinatis ι utrumque enim emanat . 1
Deo. De primo iam audisti Paulum , qui paulo inferius appellat Rectores , ac Principes ministros Dei: ininistri enim Dei sunt:
unde S. om. in cit. loc. Paul. lech. i. Sunt
enim, inquit, sub regimine Dei, quasi supte
Principis, tanquam ministri ordinati: Reges , es Principes , addit, E. de regim.Princ. c.J s. Vices migerant in terris, per quos Deus arx dum gubernat,sicut ter causas secundas propter quod, subdit loc. cit. c. I 6. tota virius
domisy ex Deo dependo, scut eius minis ν; -de inpossibile est Reges, o Principes m
errare, nisi ad utam , qui omnia gubernat, O omnium est rendito e conuertant: docet idem Sanctius ubi supr.cap. a s. Hac de causa Ag pitus Draconus pie monet Iiistinianum I Peratorem, ut a Deo supplex postulet cre-Dro auxilium ad sapienter, ac lecticiter re-
gendum, sic loquitur in admon. num. 62. Recurrere a upremum auxitium, cum homo, qui vix debet salutem, quam expectat, tum ante omnes Imperator , utpote qm pro omnibus solicitus est , cum enim a Deo cujussitur , Iam
hostes generosa manu de stat, quam Jossedulo
communit. De secund ita affatus est S Chiv- stom. in psalm. I 43. t m. I. cxponens illa verba elegantur: Protector meus , quisibit populum meum sub me : Hic quoque, aliove no auxilio opus est, ut qui ditionijubsectisunt. acquiescant, nee seditionem agitent, nec insurgant: non selum ergo inflabiugandis inimicis, sed etiam in sius subiacendis, ct in o Io contι-nendis remo nobis auxilio opus est; nam hoc quoque magnum est seuos bene regere, nee mi nus 3ua uos inimicos vincere: mani lusdem certe saepe numero trophaea m bellis erexerunt, in pace autem carsi sunt, eum eorum , imbra
praeerant habenas non retae lusunt moderari: non ergo in Regni potestates tum est, ut cora Iubyciantur ed in Dei auxitio ', quemadmodum autem ab eo procedunt vicuria de hostibus; ita etiam suoram obedientia : sed clarius id elicitur ex S. Anselm. in cit. loc. Paul. N quam enim, inquit , posse fieri nis operatione solius Dei, τι tot homines et riseruirent, quem confiderant unius secil esse fragilitatis, ac naIurae sed quia Deus subditis itiserat timorem , es obed endi voluntarem, contingis is . hinc pr claro dicebar Ioannes Carnotensis Episc. cpist. lib. q. C I. Policratic. Princeps spore spubliea,es in terris gnadam diuina. Maleis satis imago, procul dubio magnam qnid diuina vinatis declaraIur inesse Princi 'bus, dum homines nutibus eorum estgasu suuini, Omcuri Herunque feriendas praebent ceruices , se impulsu diuinoiqui que limen, mi ipse timori est. De utroque tandem regimine ita loquititur Tlieodorol. in loc. cit. Paul. Porro sciem dum ea , quod magii ratum gerere, ei Deparere a dimna Prouidentia penarie Hatuit Hai nus cloisolus: Finis vero diuini regiminis tanquam fundamentum aliarum virtutum est, ut homines in unum colligati in summa pace, ac tranquillitate conuiuant, ut eleganter, ac satis dii hase probat S.Chrysin .re, Iatus in dub. i Si .in tr.de conserenae suffrag.& ideo S.Petr. Chryselog. sem. 3.de Pace.& S. August. serm. 17. in append. rum. IO. Pax fratrum, aiunt, volistas Dei eis, sucum
duas chrisi, o c. hinc est, liud summis B L Deus
37쪽
Deus sitis ministris, idest Principibus, de Rectoribus , hoc imposuit onus solicite procurandi unitatem subditorum, pacem sectando
in eorum commodum, ac utilitatem, ut plurimis in loeis dicam, & testatur Apostolus ubi supr. hisce verbis i ininifra Deisunt in hae ipsum seruientes : idest, inquit Chrysin.
in loc. Apostol.lom. . me enim His eis vita, hoc Budium, ut ιu quoquo modo pace fruaris :propterea in alia viisoti mustum exert, utissis Abdamarsed ut ore spra illis, communem hane quo se, se ise utilitatem ostendens, ae Hrens, ut piacidam , or quietam vitam δε- sam δε neque enim parum nobis est ad praesentis vitae natam conducunt monimenta tonentes , hones pro gentes, sedulossis Vrbibus cohibentes, quasvis τbique calamitates dissoluenmus : hinc est, quod subditis, ne eorum natura unitati adhaerere, pacemque colere rCpugnet, praeter timorem, ac o diendi volun- ratem, quae quotidie eis inspirat, inclinati nem , ac propensonem naturalem ad illas largitus est, teste D. Thom. in c. I x.de divin. min. Icch. I. Est naturale cuiuslibet rei , ut initatem desidereri. & prius ipso S.Aug. lib 2. de ordin rom. I. Ex hac ergo doctrina deducitur : quotiescunque videmus in sede Impe-rb sedere virum, quem subditi, ut ita dicam, adorant tanquam caput factionis, non est regimen a Deo; nam eius ministri sup*rnas recipiunt illuminationes ad pacem accendendam,unitatemque inserendam,in hoc se manifestantes esse Dei imitatores, teste D. Th.
in iis, vel inter alios manifestat hominem esse Dei imitatorem, qui est D- unitatis, ae flam: & ad timorem incutiendum liabditorum libertati, quando peruersitate ducta vellet abire in confisio m : Libertas enim ista, inquit Chrysesto loc.cit. Paul.hOm. 23. disso
luta, ae moderamme carens ubique mala , eo m
fuson que causas: quotiescunque videmus subditos ambitiones ductos rapi in unam, vel plures tactiones, non regunt ut a Deo; timor enim in subditos, qui gubernantur a summo Numine, immissus, & prompta voluntas eis concessa ad obediendum mouent ad conco diam , dc ad pacem excitant, ut in eis tanquam in 'roprio loco habitet Deus ad cos Protegendos, sanctasq; operationra incitam Ubicunquepax, inquit S. Bernard.
Pastor in sinoa tigret. At Dem quia iudice Iactus est locus eius: unde ergo tot scissit rae ram in Capite, quam in membris Ratio in promptu est , quia amplius non Ieguntur a Deo, quia amplius non vivunt iubtecto regimine Dei ; de quare eos dereliquit Deus t quia malis operibus se indignos reddiderunt, ne a Domino regerentur, inquit S. Basil .ubiliapr.
Au in tauferendis honoribus, ae dignita tibus locum habeat iustitia disertistilia. S V M M A R I V M.
i. TVpitia diuribuliua maximὸ locum habet I inier eretus Rellisortim fecundum Iecl
emmum Doctorum opinionem, stret nonnussi
sub praetextu perfemonis religiosa conentur eam sudum e caenobys euellire,aserentes P Lituras Regularium non posse donari tanquam prolum virtutum exprimaria, vel secunda ria intensione, pose tamen, dato esses, tuta conscientia tribui dianis, posthabitis dgnioribus. a. In ρην positasti iustitia di ibutiva decmonitratur, O ubi pνaecipuὲ re deat, nempὸ in Superiore; se lices subditi non habeant ius strictum ad omnia commoda Religionis , possia
3. Adnotatur prolixius falsum esse Insitu
tores Religiosoram Or am non potuisseium- ruere Praelaturas, messentpraemia mentorum, saltem ex secundaria intentione, est hoc propter multa incommoda, ctitationes ab urdas, is
videre est insuper hie adnotatur lepide, quia Hi vult disere responso ,seu argumcuram pa
. Subditus per votum obessientia no e r ADat in voluntare Superioris, τι mancipium traiis, aut besto aequisitum ι ideo charitania, ct rationabiliter tra fandus est.
h nor, quem haud renunciam Religio re --um professionis: istam enumerantur tuis,obyss alicui debetur honor. 6. Probatur multis rationibus Halararaa
Regularium cadere in ali buriane sub iusiaria disributivam , ita τι finem secundaris μι ρηιrmia virtutum, o meritomm r
edi cuidam obiectioni subsit .
38쪽
1. Cum de iustitia distributiva saepe, ac saepius simus loquuturi tanquam de fundamento principali rorius operis, imo Omnium regiminum tam tacularium , quam Ecclesianicoriim, nec non & Reylarium iuxta sensum DD. placuit tame Vasq.opusc. de benef. cap. 2. F.3. dub. 3.& sorte non sine arte eam infirmare, Ec a coenobhs alienare,
uena postea sequutus filii Emm. Card. Lugo
e iust e. disp. 31. se l. s. Ilum. sc . tom. d. dicens. Non enim mihi persiladere possum, quod Praelatum regulares institutae sint exprimatia, vel secundaria intentiolie, ut prin-inia, sed solum ad bonum communitatis, &ri habeat bonos Praelatos, a quibus regatur; cum enim religiosus status ordinetur ad hoc, ut sit bditi pellecti sint contemptorcs hora ris temporalis, & procul ab omni ambitio. ne , ac desiderio imperandi, imo ex se a horreant eiusmodi ossicia, quomodo Institutores potuerunt ex secundaria etiam intentione ab lioc instituere Praelaturas, ut essent proemia meritorum e Be paulo inserius addit fieri posse, quod sit aliqua communitas religiosa adeo reformata, oc ita ex interno feruore intenta ad perfectionem, ut singuli sint propensi ad regularem discipluiam
retinendam, ut Praelatus non dignor, sed dignus possit sinc ullo periculo eri prassici;
tunc non erit peccatum dignitatem Conserte digno, quia nec periclitatur bonum commune, nec iustitia disti utilia laeditur,co quod inter Regularcs non habet locum. Pro in relligentia quaesiti sit. 2. Prim notanae quod iustitia distributi. ua,n dicam in dub. s. tota posita est, atque versatur in distribuendis commodis, dc muneribus communitatis in partes communi tatis , ut docet Lugo ubi supta disp. I. sca 3. num. dixi inter partes, quia communis, α vector opinio assirmat iustitiam distributi Uam semper exigere plures, quos comparat inter se,ut optime docerit S. Tho. 2.2. quq l. GI. t. I. Molin. tract. I.disp. I 2. Vasq. I. t. disp vltim. α . Turrian. in praesenta disp. l. dub. I .multos alios referens; nam vox sistrubuere, connotat multos: ille ergo proprio distribuit, cum plures occurrunt accepturi. Nec argumenta Suar. opust. de iussi sin. s. 1 num. 8. Sc Rebell. in praesentita I. lib. I.
quaest. 3. num. I si tenentium contratiam
tentia ar videntur esse. grumomenti ;
nam, quando vacat unum beneficium, sed cathedra licet uni tantum conferatur ,& sit a s iustitiae distributivae, attamen attendi tui ad merita plurium Concurrentium, de comparantur inter se, ut appareat, quis sit dignor, per accidens vero est,quod non di uisetur inter plures, quia res est in se indiuisibilis : quod si uni tantum conseratur, eo quod solus accedit ad concursum, adhuc se
iratur Comparatro inter multos non accedentes ad huiusmodi concursum ; nam ille, qui venit ad concursem, habet maius metatum,& dignitatem, quam aliJ recusantes concut sum : hinc est iustitiam distributivam pro-ptic ,:& formaliter residere in Superiore; nam distribuere bona communitatis inter membra ipsius communitatis est actus publicae potestatis, α Superioris i quod, si aliquando exerceatur per subditum, est de ma-
dato ipsius Superioris. Ita Lugo ubi mptanu. F. hinc est, quod, licci subditi non habeant ius striiniim ad omnia bona Religionis, ut docent multi DD praesertim Lugonum. II. & consequenter nulla intercedat obligatio restitutionis, negari tamen non potest, residere in eis aliquod ius ad omnia commoda Religionis, ut dico ex mente Leis' de iustit. c. 22. dub. 3. num. IS. lib. 2. Cui addo Sancti.Opust. I. lib. 2. C. I. b. I. nu. Σώα Arag. 2.2. qtiain. 6 3. art. a. aliter professo et iniusta,qui cum stllidam contractus Onerosas ultro, citroque obligiatorius, ut do cent Sancti .summ. lib. s. c.s. num. 7. Ec Ba tolom.de Vecchis in prax. noui dub. 1 3. n. q.
quo prostitus se obligat Religioni ad inseri
utendum ei secundum regulam in quocun, que loco, e contra, Religio se obligat ad eum retinendum, alendum,& ita udum rati quam filium iuxta suum institutum, si omne ius esset in Religione circa subditum, & ali. quod ius non resideret in subdito circa Reliis gionis bona. 3. Not. sec. quod non valet ista conse quentia: status Religionis ordinatur ad hoc, ut subditi perfecti sint contemptores honoris temporalis,& procul ab omni ambitione, ac desiderio dominandi: ergo Institutores non potuerunt ex secundaria etiam intentione ad hoc instituere Praelaturas, ut essent proe ameritoriim, quia sequerentur musta incommoda. Prim nec valeret ista consequentia:
perfectioiomnium Christianorum est non
39쪽
infringere legem impositam: ergo lex non debet permittere aliqua peccata, quod videtur fallum, quia peccatorum aliquorum per missio est enectus legis, &consequenter bona : nec etiam haec: interest perfectioni Reipublicae, quod peccata commula non
remaneant impunita : ergo omnia peccata
sunt punienda : falsum est, quia , ut docent DD. ad bonum publicum non spectat,quod
omnia peccata puniantur, ted aliqua remittantur diuinae iustitiae vindicanda : neque etiam valeret haec consequentia: ad perfectionem Religiosorum pertinet omni conatu obstare inclinationi, & propensionibus naturae, quia retardant spiritualem profectu : ergo Deus non debebat instituere diuersas Religiones: fallii:n est, quia, debebant in E clesia Dei varu modi vivendi vigere, qui
essent accommodati iuxta ingenia, complexiones, & propensiones hominum , quoium aliqui diligunt, litudinem ; altu vero frequentiam i unus libenter orat:alius libenter legit, vel operatur, &C. ut naturae hominum non repugnaret. perfectior modus vivendi,& ita maiori cum facilitate per viam perfectionis currerent ad optatum finem consequendum, ut optime insinuant Suar. q. de
Rel. tract.9. lib. I .ic. I. num. I 2. di Bellarm. do Monach. lib. 2. C. 3. tom. I. tandem dico
neque etiam valere hanc : ad perfectionem Religio rum spectat omnia peccata venialia cohibere t ergo sunt omnia a P latis punienda : talium esse videtur, quia multa sunt dissimulanda, ne regimen sit nimis durum , & Piaelatus reddatur subditis odiosus,ut asserunt DD. Quamobrem concludendum est illam consequc iam in principio notandi deductam ex illo principio nullius roboris
esse: & ideo dicendum , quod Religiosi dupliciter possunt considerari; vel ut singuli;
vel quatenus constituunt unum corpus , cuius caput in Ordine ad regimen spectat ad Praelatos : si considerentur ut singuli, persectio eorum petit, ut sint contemptores honoris temporalis,procul ab omni ambitione,&desiderio dominandi, re ita Institutores lane non potuerunt instituere Praelaturas, ac dignitates,ut memia Religiosorum: qua
tenus vero constituunt unum corpus, pinc-ctio eius postulat, ut sint institutae promia meritorum propter bona elicienda, & malamitanda: propter bona dico, quia , ciun in
qualibet congrcgatione plures infirmi, ac debileς morentur, non v riliter luctantes cum prauis ast hibus, ut docent Sotus, & Suarcet pluites citandi in tractatu ; ideo tuit neci Liarium non negligcie eorum merita , sed ea dignitatib , iis ac Praelaturis recognoscere, ut suaviter alliceremur ad stientium celtamen contra malas inclinationes, maximo
quia multi sunt, inquit S. Thom . . de regiuriarn. Princip. .p. qui magis piosciunt in diu gnitatibus constituti, quam sine illis : quia etiam Religionis onus permultorum ann tum seriem ab hominibus ferendum cos op primeret, ecia veloci cursu persectionis r tardaret , unde Nauarr. comm. . de Regul. num. 24. dicit: Nimis durum est omni h nore, ac ossicio in Religionibus priuati, Sopus est maxima patientia, cuius rei aequantinis patientia non est omnium, sed paucorum , quos Iupiter aequus amat, dc ardens
exit ad aethera virtus: propter mala eui
tanda dico, quia facillime restringi possent
sub praetextu boni communis Praelaturae , ac dignitates in paucos i unde non parua Occ sio daretur, ut exclusi homines ab honoribus suscitarent discordias, & seditiones , & p stis ambitionis inciperet omnia bona Religionis inficere, ut bene notat S. Antonima p. tit. q. c. 8. de discordia g. i. hisce vel bis. enim nimis aliqua vexantur tiboratas,a0 nimis albuantur,vkcum honores, otia ahquibus copiosὶ conseruauur, Mys autem parum , auInm I, indie generatur discordia, orinuidia inter eos: imo addo, quod potuerunt esse institutae in ordine ad singulos Religiosos ob rationem Caietanti in obiecit erecllandam. Nec obstat dicere, quod ista distributione dignitatum secundum meririta conferendatum oboriri possunt aliqua
incommoda, maxime in materia ambitionis squia sicut Deus instituit diuersas Religiones cum diuersis modis vivendi, etiamsi praeuia derit multa incommoda sequutura, dum aliba se praecedere contendunt vel honore, vel loco,&c idc aestimauit ea esse patui momenti comparatione utilitatis , quae elicitur ex varus modis vivendgita illa incommoda a bitionis putanda sunt parui momenti comparatione utilitatis, quae sequitur ex ben: administrata iustitia distributiva, maxime in ordine ad perfectionem totius corporis Religi cinis: imo addo, quod ambitio uiscitanda
40쪽
non erit illa,quae eradicat totum bonum R Igionis, quia hominum merita per iustitiam distributivam viediantibus dignitatibus fuerunt compentata : audice, quaeso, vel ba Suarra ubi supra pm instructione omnium regiminum: Res humanae , ait , huiusmodi sunt, ut nunquam omnibus incommodis careant . & ideo quando haec sequuntur, non ex re ipsa, vel actione, sed ex infirmitate. vel malitia hominum,non sunt propter illa omittenda bona maiora, sed adhibenda remedia, ne illa sequantur; potissimum est charitas. Ex hae ergo doctrina colligitur,quando DD.em responsione alicuius argumenti dissicilis solutionis adducunt, obstat pei sectioni Religiosorum, dec. esse quoddain velamen ad tegendum aliquid durum , & rigidum praesertim in regimine, quod nequit caluari, nisi recurrendo ad patientiam subditorum sub praetextu perfectionis religiose, ac proinde nuncupari dcbet argumentum patientiae, seu resimnsio: hoc non dico ου, doctrinam Em. Lugo, quia ex eius scriptis sitis constat eum optime intelligere naturam regiminis Regularium unitam cum hominum ambe cillitate,sed propter alios, qui hac respons ne nec ipsa intelligere prima principia regiminis videntui. NM.ter. quod, licet subditi per votum
obedientiae dominium suae voluntatis tran- siniserim in superioris voluntatem, & totos se resignauerint in eam, non tamen hoc intelligendum est, ut ideo possint Superiores, tanquam seruos , aut mancipia pretio, vel bello acquisita eos ad libitum pessundare, desupercalcare, sed ut tractentur rationabili.
ter, discrete, di charitative. Ita Petrin. de iubdite q. i. c. I i. resens Tabim Angri. Si laeta. Roseli. asserentes in omni obedientia esse intelligendas aliquas conditiones, hi licet, s potero, vel si rationabiliter praecepe.
I. Not quare. honorem definiri ex s. TE.
α2 . g. s. ex Lugo ubi supr. disp.r . sin. r. m. a. esse testificationem quandam excit. lentiae, & videtur esse pro tum cuiuslibet virtutis secundum sensum D.,Thomae ubi sepL.M. I 29. an. . in cor p. huic autem ho nori, quatenus est praxmium virtutis, non re nururunt Religiosi pet votum pinsessionis, ut ne notatS.tarum. ubi capi. M. I M. an. T. Qad di ibi Caietan. Nauarr. C inter vel ba.eοὐ
clus s. num 64.&comm. a. de Regul. nu. 2. Valent. tom. s. di . . quaest. O. P. F. veri. hoc igitur. Clauis regia lib. II C. q. num. I r.
Suar. s. de Relig. lib. . c. num .3. Petricubi supr. hinc idem S. Thom opus c. t 9. C. 2. optime dixit: Religiosi enim Hrvorum Reti. gums Aran Me modo abrenuntians Mundo, ut rebus Manssi uri mn po ι , sed mundana vita, iis licet --ἀ actiombas non occu--δε se sunt in Mundonquantum
resius e funae utuntur,st nonsant de Munia
6 , inquantam a mundanis actionibus sent δε-bm,unde non est contra votum ereum,si quan uoque honoribus utantur, o se assis nιm ter itur honor, sed ambitis honoras, ficus etiam omnibus : O dio, quod honor sistuc
ter ad Mundum pertinere metem atur, non ta
honor alicui debetur, eos enumerat Lessiusci iustua: Ma dis 2. Mamp. liba. nimii ind