장음표시 사용
311쪽
clesiae. ipsitis censuris subjacebit. Ita contra paucos Conin-
Q. III. An reus citatus a judice ad videndum fieri de-
nunciationem censurae. quam incurrit. si interponat apye talionem , suspendat talem denunciationem . n. Ante responsionem supponendum est, quod qui censuram e traxit, debet denunciari, ut ita citius resipiscat rcv. Peroenia r. cv. Pastoralis f. Verum de a peti. cv. Parochian . et cv. Conquesti de seni. excom. Quod si
censura lata sit a iure. denunciatio facienda est vel a pmprio ordinario vel ab Ordinario loci. in quo aliquis delictum ininissis, cum ratione delicti fiat ipsius subditus. Si vero lata sit ab homine, sive statuto . et jure speciali ipsius episcopi , ab eodem facienda est denuntiatio, sive ab ipsaus
delegatis: cv. Pastoralis cit. Suar. div. 3. seci. 13. n. 7. Candid. dis . a a. a. 3. dub. 3. Quia tamen, etiamsi crimen sit notorium . potest reus in sui defensionem adducere causam excusantem a censura. ideo antequam denuncietur censura ligatus . citari debet. ut se possit defenderet nemo etenim inauditus est condemnandus e cap. I. de catis. Posseas. et Pruriet. c n. Nos in quemquam x. quiaest. 2. Hac citatione non praemissa. sicuti i
dex non potest prius devenire . nec debet ad sententiam declaratoriam criminis, ita illieite et invalide aliquem declararet censura ligatum per textum et Gloss. in Clament. 3. de cens. et in clement. a. do paen. Supposito autem quod reus citatus statim compareat, lateatur crimen. et Osserat condignam satisfactionem. iam utpote emendatus . et non amplius contumax. non est denunciandus. sed absolvetulus. Suar. d. 3. seel. I . num. 17. Sed quid, ut in prae tiinquiritur, si interponat appellationem pSi index sit delegatus . et acceptet appellationem. Cum non amplius sit iudex in illa causa. iam non potest ad d
nunciationem devenire, secus si appellationem non acceptet. Iudex vero ordinarius. etiam post acceptatam appellationem. devenire potest ad denunciandum aliquem incidisse in censuram ab homine latam: cum appellatio interposita post latam sententiam et contractam censuram non impediat illius inmetum et denuni iblionem: caρ. Pastoralia g. Verum de ameti. cap. cum contingat de of . deleg. cv. Is qui de seni. -- com . in s. Leander. d. 7. q. II. Pluribus citatis. Duiliam by Cooste
312쪽
Regulae in prari observandae I. Consessarius, dum audii poenitentem se accusare de aliquo crimine , cui annexa est censura. statim interroget:
an sciverit illud crimen prohibitum fuisse sub censura: si
etenim respondeat se ignorasse censuram, quamvis non ignoraverit malum suisse id, quod patravit, debet statim illum 1 mnunciare immunem a censura. Ex hoc capite pol erit quam frequenter absolvere. qui iociderunt in casus in bulla coenae prohibitosi nam rari sunt qui sciant pluribus exeatibus in ea contentis annexam esse censuram; et cum aliunde solum ratione censurae resementur. consequens est.
posse absolvi eos. qui ignorabant talem censuram, ut te quia ratione ignorantiae censura non ligantur. II. Si poenitens respondeat non ignorasse censuram, qua prohibitum erat suum crimen , iterum interrogetur, an hujus scensurae recordatus fuerit. dum delictum perpetravit, vel 'potius fuerit oblitus, seu non animadverterit. Dissicile e. g. erit adinvenire aliquem, qui ignoret, Percutientem clericum esse excommutat tum: at in actu percussionis Lena potest quis ita passione Perturbari, ut non advertat censuram latam contra percutientes clericum . Cum autem semper eiusdem non recoritetur in actu. quo commutu delicium.
III. Advertant hic etiam Conses.arii nostrae dioecesis priamam tabellae excommunicationem afficere eum, qui intra annum a die scientiae etc. non solvit legata pia . Quamvis ergo quis ignorantia culpabili nesciverit obligationem solvendi pium legatum, et ob id intra annum non solverit, licet graviter peccaverit. noti tamen incidit in excommunicationem ex dictis supra: qui etenim ignorat ignorantia
crassa et supina. et ex Pluribus, saltem in materia odiosa etiam assectata, non dicitur scire , Incurrit ergo excommunieati em si non solvit intra annum a die. quo scivit.
vel a tempore, quo ius Vel testator praescripserit . ut magis explicabo agendo de legatis., Eadem doctrina applicanda notariis, vel aliis scribentibus
testamenta. qui. ut constat ex eadem tabella, lenentur tran mittere sub poena excommunicationis latae semenitae ad cancellariam spiscopalem etc. notulam legatorum piorum.
aut alterius piae dispositionis intra duos menses a die sciemtiae ohitus testinoris. Sed iteriun de hoc, ubi agam de Dolariis.
313쪽
CAPUT VI. De censurarum a/solutione.
Q. I. An censurae alio modo tollantur ac per absolutionem .
n. Censurae nonnisi per absolutionem Possunt cessare. natio est quia potestas serendi et removendi censuras d ta est Petro per potestatem ligandi, atque solvendi ipsi concessam Mati. I 6. potestas autem Solvendi non exercetur nisi per absolutionem. Hinc habetur excommunicatum non debere restitui aliorum communioni. nisi post absolutionem: cap. Cum desideres de sent. excom. Id etiam ulterius constat: quia censurae, quas iam quis incurrit, non cessant per mortem serentis, vel per illius remotionem ab officio icum etenim sint poenae. Conveniens est durare quousque legitime tollantur: cap. Pastoralis q. Praeterea de sic. im dic. ordis. ean . Si episcopus 21. 3. Item non cessant per mortem illius. qui incurrit censurami nam quamvis decesserit contritus, adhuc absolvendus est ad effectum gaudendi ecclesiastica sepultura. et communibus ecclesiae suffragiis.
cap. Λ nobis a. cap. Socris de sent. e comm. cv. ti cui eod. timi. in 6. Denique non cessant cenSurae cessante contumacia excommunicati: nam quamvis rensura imponatur.
ni delinquens emendetur . et parti satisfaciat. id non signi
ficat censuram cessare stante illius emendatione, sed a iudice tunc esse removendam per absolutionem e cv. Cinn d sideres de sent. excomm. cv. Quo fronte do amellat. ωρ. M literis de excom. Et re vera Cum nemo a censuris absolvatur, nisi sit emendatus, sequitur quod si cessaret censura , statim ac cessat contumacia, absolutio data ab Ecclesia semper esset otiosa et inutilis. Contrariam opinionem
damnavit Alexander VII. dum sub num. ιι. sequentem proscripsit propositionem: Quoad bonum conscientiae, reo coria
recto, ejusque contumacia cras te, cessant censurae.
Scio plures affirmare, dum quis excommunicatur. nec restituat vel salistaciat, cessare censuram absque alia absolutione, posita satisfactione et videtur enim ipsis. quod eodem tempore ac judex tulit censuram . absolvere simul intellexerit adimpleta conditione satisfactionis. seu restitutionis. Coninta. d. rc. d. 17. n. ars. Palavsinu. 1. P. Q. g. r. n. c. re v. 'verum conformius est sacris Canonibus. si dicatur illas formulas signiscare, reum non esse absol-
314쪽
QUAESTIO I. CAPUT VI. 31 SVendum , nisi postquam restituerit. Et quidam cap. A nobis a. de sent. excomm. definitur mortuum in excommunicatione non censendum esse ante absolutionem liberum a vinculo censurae . etiamsi in vita susscienter satisfecerit. Alterius I. c. d. r. cv. I. et alii apud Leandrum div. II. q. 5. Bene tamen suspensio. et interdictum ad tempus pro Peccato' praeterito cessant transacto tempore absque alia absolutione: quia tunc non habent rationem censurae, sed Poenae vindicativae.
Q. I l. Qii luplex sit absolutio a censuris. n. Multiplex est absolutio censurarum. Alia igitur est aia soluta, et est illa, quae impertitur reo absque ulla conditione. Alia est sub conditione, et si conditio sit de praeterito vel de praesenti, non suspendit absolutionem, sed si tim nulla est si non existit conditio . vel statim transit in absolutam, si existit. Si vero detur absolutio sub conditione de
suturo, ut si dicatur: absolbo te, si intra octo dies satias ceris, tunc absolutio suspenditur usque ad adventum conditionis . Unde hic notandum, quod licet manere non possit suspensa absolutio sacramentalis. quia supposita dispositione poenitentis recipit statim ex institutione et intentione Christi suum essectum, non repugnat suspensam remanere absolutionem a censurat cum etenim inducta sit iure humano , potest voluntas absolventis suspendere suum effectum usque ad adventum conditionis. Verum tamen est, quod
si non detur aliquis casus particularis, in quo prudentia dictet utilem futurum talem modum absolvendi, illicite ita daretur absolutio; tum quia non est conveniens. quod reus posita conditim ex semetipso judicet de sua absolutione itum quia ni idetur absolutio debere manere in suspenso:
arg. cv. Ad haec de avellat. Suar. d. feci. 8. n. 8. etc.
Gibal in. - . 9. q. a. a num. 3. Coninthius disp. 4. dub.
- Alia est absolutio ad cautelam , quae tunc datur, dum quis eam vult ad maiorem quietem et securitatem conscientiae , si censuram incurrisse dubiteti et danda est sub eonditione, si quis ea absolutione itidi at, et eum obligatione satisfaciendi casu. quo quis postea certioretur de censim ra . vel de obligatione satisfaciendi. Item danda est sub conditione de comparendo coram Sia periore, si censura suerit ex reservatis. Dari etiam solet ante collationem ordinum
vel beneficii, ad removendum impedimentum, si quod sorte subesset; Bonac. de cena. q. 3. P. 7. n. a. Duiliam by Cooste
315쪽
Alia est absolutio ad rellicidentiam, qua tolli uir censura usque ad certum tempus. Haec autem duplex est. Alia impropria. qua tollitur censura ad tempus limitatum V. g. usque dum quis obtinuerit tale benesicium; vel ad essectum limitatum . usque dum e. g. censuratus testificetur de aliqua re . quod alias sacere non Posset. Alia propria. qua censura tollitur in perpetuum sub conditione tamen aliquid
taciendi intra certum tempus, alias reincidendi in censuram . Xerum tamen est . quod si intra tempus praescriptum sine culpa non adimpleatur conditio, absolutus non reiiicidii in censuram . natio est quia cum per absolutionem ablata omnino fuerit censura, renasci non potest sine nova cubpa et contumacia. Unde non valet hic partias de eo, qui ad tempus absolveretur e . g. ab exilio. quo tempore transacto, absque nova culpa eadem redit poena. diam quod iterum redeat latis poena temporalis per aliquod tempus suspenSa. Seu ex parte ablata. bene correspondere potest praecedenti culpae i at censura per absolutionem penitus ablata redire non potest sine nova culpa: neque enim nova Poena sine nova culpa est inducenda . Ita contra plures alios C
nincti. disp. 3 c. dub. 16. n.'a16. Palaus diU. 3. p. 33. k. a. n. 8. et alii apud Leandrum disp. I. g. 17. d. III. Quis possit absolvere a censuris. R. I. Si censurae latae sint medio aliquo praecepto transitorio Per sententiam specialem contra personam determi natam . illas absolvere potest solum . qui eas tulit . vel ipsius delegatus, seu ipsius Superior . vel successor in iurisdictione . Haec responsio est communis i nam illius est sol vere . cujus est ligare. adeoque judex, qui per sententiam particularem mesonam deteriliti alam exci in; nicavit, poterit etiam absolvere cap. Pastorali g. Praeterea de osse. Ordin. Idem dicendum de ejus delegato seu successore injurisdictione , cum eamdem iurisdictionem obtineant. et inubio magis de ipsius Superiore in jurisdictione i Dam iurisdictio . quam habet praelatus inferior . est cumulative. et ampliative in ipsius Superiore in iurisdictione. Huriado disp. t 3. dist. 6. n. I9. et alii apud Leandrum div.i7. q. 18. Aliis vero non competit huiusmodi censuras a solvere . De lurbetur jurisdictio serentis censuram . et illius auctoritas comminuatur: cap. Aver de sent. excomm. Quod si iudex, seu notarius in scriptis testetur censuratum esse
emendatum, vel sinitam esse litem, seu parti satisfecisse.
316쪽
per hoc vel censetur absoliatus, vel concessa cuilibet consessariis facultas illuin absolvendi. Salinant. de cem. cv. a.
Aliqui casus recensentur in iure. a quibus non potest absolvere qui tulit censuram. Primo si delegatus Papae excommunicavit inobedientem suae desinitivae sententiae. non potest illum absolvere post annum a sententia definitiva i vel M aliquos excommunicavit ante sententiam definitivam . non potest illos absolvere post sententiam definitivam t cv. Quaerenti do ooc. deleg. Secundo potest episcopus excommunicare incendiarios, sed non absolvere post denuneiationemr cv. Tua nos de sent. excomm. Tertio siqui tulit censuram evadat excommunicatus non toleratus.
non potest ab ea absolvere: quia amisit iurisdictionem . Quarto solus Papa potest absolvere. si ex certa scientia confirmavit sententiam latam ab inseriore. Quinto si Papa committat alicui aliquem excommunieare absque cognitione, tunc. tum sit merus executor . non Potest absolvere. Pa- laus disp. r. p. I. g. c. n. c. et Communiter. R. II. A censura lata ab homine per sententiam generalem. seu per statutum generale contra eos, qui hoc vel illud secerint . potest quilibet Consessarius absolvere, dummodo non sit reservata. Ratio est . quia hujusmodi censurae in omnibus aequiparantur censuris a jure latis, quae si non sint reservatae, subsunt jurisdictioni cujuslibet Conse sarii. Hine cum aequiparentur censuris latis a iure. non ideiur huic opinioni oppositum caput Nuper de sent. excomm. quo conceditur absolvere solum a censuris a iure latis, et non reservatis . Praeterea cum Versemur in materia favorabili. amplianda est, quantum res 'psa patitur. Ita pluribus refragantibus Nauar. in man. c. 27. n. ι . Tolet. . I. cv. I 6. n. ΣΟ. Gibal. disq. s. q. 3. n. 8. Palaus d. I. P. I. g. c. n. IO. Bonae. q. 3. P. I. n. g.
R. II l. Quilibet Consessarius potest absolvere a censuris a iure latis. dummodo non sint reservatae . Id convincitur ex ratione allata cap. Nuper citato, ubi asseritur quemlibet posse ab excommunicatione minori absolvere. hac adducia ratione . quae militat etiam pro censuris maioribus, si non
sint reservatae νὴ quia scilicet cum conditor ovinonis ejus abia inlutionem sibi speetaliter non retinuerit, eo imo concessisse Miderer facultatem aliis relamandi. Ita communiter. sentiunt
DD. Immo advertendum ex Gibalino dis. 9. P. 3. n. 7. et aliis, quod cum privilesa principis sint amplianda, Ρ Diuitiros by Corale
317쪽
318 TRACT. IV. DE CENSURIS ierit quilibet Gnsessarius absolvere a censuris a iure latis
sed non reservatis . tam Pro foro interno quam externo, sicut tam intra quam extra consessionem, ut inter alios ii iat Coninctius diu. I . n. 23o.Q. IV. Quando possit inferior absolvere a censuris Superiori reservatis. R. Quamvis a censuris a iure reservatis nemo possit absolvere, nisi qui eas tulit . vel ipsius delegatus. successor. seu in iurisdictione Superior; dantur nihilominus plures casus , in quibus Possunt episcopi absolvere a casibus et censuris Papae reservatis. Possunt igitur episcopi ex vi lacultatis sibi concessae a
Tridentino sera. ac. c. 6. absolvere in quia cumque casibus occultis. etiam sedi vostolicae resemalis, delinquentes quoscumque sibi subditos in dis eat sua per se*sos, aut ν
carium ad id specialiter duutandum in Dro conscientiae etc. Ubi etiam observandum, quod etiamsi delictum deductum fuerit ad forum contentiosum, adhuc occultum reputatur. si non fuerit sufficienter Probatum. Hinc tamen gravissima consurgit dissicultas. an per bullam coenae intelligatur derogatum praefatae facultati ci,ncessae episcopis a Tridentino , et maxime absolvendi ab haeresi occultat nam in eadem hulla adimitur potestas absolvendi a casibus in ea reservatis etiam concessa per cujus, is concilii decreta. Quainplures sustinebant per eadem verba non intelligi derogatum decretis Tridentinii quia necesse erat, ut de eo fieret specialis mentio. ut cum pluribus sistinet Sanchez l. 3. do matri disρ. 26. num. 27. Sed hanc opinionem reieci tr. 3. de leg. q. c. cv. I. quaesit. c. Praeterea ea verba aequipollent clausulae speciali deroganti decretis Tridentini; nam cum non possint nisi de iisdem ve-rificari. remanet, ut demgatio, quae generalis apparet, revera sit specifica et individua ex lv. a. st. de liber. et po
Maius robur apud me haberet illa ratio. quod correctio iurium est vitanda quoad fieri potest: arg. cv. Cum exped. de eleci. in s. et dixi in tractatu de legibus. Hic autem videretur talis correctio Posse vitari. dicendo per Tridentinum concedi episcopis facultatem absolvendi ab haeresi culta . et in bulla coenae probiberi absolutionem ab haeresimanifesta. Ulterius lex generalis Posterior distinguitur, et limitatur Per specialem priorem ; unde in regulis iuris dicitur generi per speciem derogvi. Videretur igitur dici pos- Diqitigoo by Corale
318쪽
QΠΑΕSTIO I. CAPUT VI. 33sse bullam coenae generaliter prohibentem absolutionem ab haeresi distingui et limitari per legem Tridentinii ac proinde intalligendum de absolutione ab haeresi manifesta, non vero occulta, de qua loquitur Tridentinum .
Nihilominus modo recedendum non est a contraria DPinione: quia plures asseruntur declarationes s. Gangregationis. quibus asseritur per bullam coenae . quoad casus in ea compreliensos sublatam suisse episcopis facultatem ipsis tributam a Tridentino. Ita Pignateli. t. r. consuli. 29 I. Spereli. decis.
II a. n. 6 I. Fagnan. in . cap. Quontiam de constit. n. 29. et
in cap. Dilectus de te . ordin. n. 3 I. atque ita declarasse etiam plures summos Pontifices videre est apud Barbosainde Osso. et ρotest. viscv. alleg. co. n. 23. ' Videantur dicenda tract. 19. q. 7. cv. 3. ' Denique Alexander VII. non solum damnat sub n. c. posse praelatos regulares absolvere in foro conscientiae suos subditos ab haeresi occulta. et excommunicatione propter ipsam incursa, sed antea sub
n. 3. sequentem damnaverat propositionemr Sententia afferens bullam caenae solum prohibere absolutionem haeresis et adiorum criminum, quando publica sunt et id non demeare facultati Tridentini. in qua de occultis criminibus sermo est, an. 1610. 18. Iulii in conclatorio s. Congregationis emineritissimorum cardinalium νisa et tolerata est. Quamvis autem, attendendo solam litteram . videatur dumtaxat damnata opinio allarens toleratum fuisse posse episcopos absolvere ab haeresi occulta, nihilominus per hoc quod dicatur id non fuisse toleratum, videtur valde derogatum opini ni affirmanii, ut observat Viva in eamdem propositionem. Poterit ergo solummodo episcopus tamquam delegatus apostolicus haereticum notorium post haeresis abiurationem pro soro externo absolvere: arg. cap. O Uscium g. Si Merode haeret. λ 6. Farin. de haeres. q. I9a. G. n. 57. Palaus de sid. tr. 4. d. c. p. 3. g. a. n. 23. Sublata autem ab episcopo excommunicatione, quivis Gnsessarius absolvere poterit a peccato haeresis. R. II. Episcopus, stante impedimento adeundi Pontificem. potest ab Omnibus casibus etiam bullae coenae absolverei id enim ipsi conceditur a jure : cv. Mulier . cv. De cia
Dro, caρ. Ea noscitur de sent. excom. Nec obstat ibi solum sermonem esse de excommunicatione contracta ob clerici Percussionem; nam ratio, quae adducitur, ne scilicet perimium incurratur salutis aeternae . communis est omnibus
impeditis accedere ad summum Pontificem: et ita de lacio
319쪽
3so TRACT. IV. DE CENSURIS exienditur ea potestas absolvandi ad omnes casus: cap. Fos. qui da sent. excom. in ia iuncta Glossa g. canonis. Et ita
est communis sententia theologorum et canonistarum. Paucis exceptis. Laym. l. I. tr. 5. c. s. n. S. Palaus de Iid. tr. c. disp. c. ρ. 3. g. 5. n. 4. NaVar. in man. cv. 27. Quod si .impedimentum sit perpetuum, impeditus absol- eradus est absque onere coii parendi: si vero sit temporale. Praesitio iuramento, injungendum illi est . ut cessante impedimento adeat romanum Pontificem vel ipsius legatum. accepturus mandatum at ostolicum, sicut dicitur in supra allegalis canonibus, et si non compareat . reincidit in censuram: cap. Eos qui de sent. eaconi. Eadem obligatio imponi debet imiae lito. si absolvatur ab episcopi delegato: cum etenim in casu impedimenti episcopo competat facultas absolvendi ratione officii et dignitatis episcopalis. Muitur ei competere iure ordinario. adeoque est delegabilis: caρ. Du. do offc. jud. ordinar. juncia Glossa ν. casibus. Itonae.
aeterum observare hic est cum P. Mansi in suo tractaturi cGSib. reserv. P. a. q. r. n. 7. triplex distingui posse impedimentum. Primum est, si duret ad breve tempus. et tunc qui est innodatus censura reserva . a nemine potest absolvi. Quod si ad vitandam infamiani debeat celebrare, vel eueharistiam accipere . tunc in casu quo non Possit adire Superiorem. potest simplici Consessario confiteri etiam
I et Cala, quae reservata sunt ratiotae censurae . et ab eis indirecte absolutus remanebit. obtenta vero absolutione,imi erit ad eucharistiam accedere, seu celebraret excommunicatio etenim eum lege Ecclesiae inducta sit, non privat nos cum tarato incommodo usu passivo SaCramentorum . Λliud est impedimentum ad longum tempus , Puta ad sex . menses. vel ad annum; et cum in eo casu Praesumi non possit piam matrem Ecclesiam velle suum silium tanto tem-liore carere usu sacramentorum, et remedio consessionis: cum Dori iam facile sit remedium cor triti aliis, hinc est posse 'tunc episcopum . sive ipsius delegatum absolvere a censuris Papae reservatis. rum onere tamen comparendi coram Pontifice, cessante impedimento, ut supra dictum est. Ubi advertendum, quod cum detur obligatio praesentandi se Superiori seu Pontifici quam primum, si ori potest; cessante impedimento. Nou debet hoc nimis protrahi, alias absolutus reincideret in eamdem censuram. Dj0itir Cooste
320쪽
QUAESTIO I. CAPUT. VI. sar Demum aliud est impedimentum Perpetuum, quod scilicet nutiquam cessaturum existimatur, ut eSt Seu tus, Seu
impedinisti tum saltem ad quinquennium: cum etenim tali tempore mortis periculum facillime sit eventurum, reputatur impedimentum veluti non cessaturum. si eo temptare
adiri non possit Superior ad Obtinendam absolutionem . Tunc ergo impertiri potest absolutio absque eo. quod imponatur
poenitenti onus comparendi. Neque hic omittere volo posse episcopum, ejusque delegatum in praelatis casibus absolvere, etiamsi impeditus quaerere Posset absolutionem per Prmuratorem . seu adire Papae delegatum. aut seribere ad s. Poenitentiariam. Ratio est quia ius non obligat reum, nisi ut personaliter adeat Pontificem: unde si id praestare non potest, ad aliud ex jure non tenetur. Praeterea cum absolutionem obtinere fi delegato Papae
sit privilegium. et privilegia utpote favorabilia nullam in
ducant obligatiouum, sequitur reum non teneri delegatum adire. Hanc, meo videri, tutissimam sententiam docent quamplures theologi. Barbos. de ossc. et 'otest. Ῥisc. alleg.
tr. c. d. c. ρ. 7. g. 5. num. 7. Boss. νGr. moralium tu. c. num. 26. et allii passim. R. III. Facultas. quae competit episcopis in ordine ad absolvendos impeditos Papam adire, compelit cuicumque consessario, si poenitens non Possit episcopum adire. Ita eae cap. Aver a nobis a9. de sent. excomm. in I n. ubi videtur indifferenter conceisi facultas absolvendi episcopo, et proprio sacerdoti: unde hoc saltem verificari debet, si episcopum adire non possit. Henriq. I. 6. cv. s. n. 7. Dian. 5. ρ. Ir. 9. resol. 6. et alii apud ipsum. Q. V. An quae dicta sunt de impeditis adire s. Pontificem , valeant etiam quoad impeditos adire episcopum, ut absolvantur a censuris illi reservatis. R. Quae dicta sunt de reservatis s. Pontifici, ex paritate rationis exiendi possunt ad reservata episcopalia: et ita, diuturno stante impedimento . poterit Simili ex consessarius absolvere ab huiusmodi censuris. injuncta obligatione comparendi coram Superiore, cessante impedimento. Si vero impedimentum sit perpetuum, poterit absoluie absolvere sine tali obligatione. Huri ado sacri ρaenit. div. 31. dist. 13.
Q. VI. Quaenam in iure censeantur impellimenta adeundi Superiorem .