장음표시 사용
291쪽
tit. λ 6. Haec autem trina monitio non requiritur ad valorem excommunicationis; nam redditur sufficienter contu max . qui semel admonitus non emendatur. Et solum requiritur ad valorem excommunicationis, quam iudex im nunciaret contra participantra cum excommunicatis a seipso quia ita expresse in jure cavetur. cv. Constitutionem etc.
cap. statuimus de sent. ea Om. in s. Suar. d. 3. seci. xa.
n. c. Palaus d. r. p. s. n. 8. Alterius I. 3. d. 3. cap. 5. Ulterius pro trina monitione satis est una monilio, quae ires includat, ut si iudex moneat una monitione pre tribus vicibus i dum e. g. concedendo sex dies ad resipiscendum. primos duos assignat Pro Prima monitione. alios duos msecunda et ultimos Pm tertia: observando ex iure interce dere semper debere saltem duos dies inter unam et alteram
monitionem. cv. Constitutionem cit. Bonac. d. I. q. 1. ρ. 9.num. 7. vi tamen ejusdem capitis, si necessitas aut rationabilis causa cogat. Potest iudex reducere dictum tempus etiam ad tres horasi cum tunc sufficiat aliquod intervallum suisse inter unam aut alteram monitionem. Suar. div. 3. seci. s. n. c. Alterius cit. etc. Q. IV. An requiratur monitio, quando constat ali luem suturum contumacem; vel quando aliquis commisit delicium p ibitum sub censura sarendae sententiae. R. I. Quamvis aliquis se iactasset non Pariturum cuicumque monitioni. atque ita revera suturum credatur . nihil minus monendus est antequam in ipsum censura seratur . Et ratio est quia ille qui censura est innodandus , non solum in assectu, sed etiam in essectu debet esse contumax in so-m iudiciali Ecclesiae, quae contumacia non resultat, nisi postquam monitus non vult obedire. Gibal. disput. 6. q.
a. n. 19. Dian. P. 5. tr. 9. res. I9.
R. 11. Si iudex imposuit praeceptum sub poena serendae censurae, ipse iudex absque alia monitione potest punire transgressorem; quia monitus suit non solum a iure, sed susscienter intelligitur monitus ab eodem iudice per hoc .
quod imposuerit praeceptum . Sanch. l. a. de matrim. div. a . n. 28. Si vem censura serendae sententiae comminata
suerit non a judice . sed a jure . tunc contra alios bene sustinent multi theologi requiri monitionem ante prolationem
sententiae. Ratio est quia cum tunc sententia censurae debeat ah homine proferri. Videtur quod ille . qui ea est innodandus . debeat esse Contumax etiam adversus ipsum hominem seu iudicem; et haec cotitumacia non datur . nisi Diqiligod by Corale
292쪽
reus ab eodem ter moneatur . et nihilominus post monilionem non emendetur. Confirmatur ex ev. Rurehensibilis 26. de ameli. ubi universaliter praecipitur praemittendam esseranonicam monitionem, ni censura a iure impo ita sit latae sententiae. Suar. div. 3. seci. Io. n. ao. I urtado decens. d . 18. n. 7
Quamvis autem non sit necessaria monitio, quando jus ipsum monet sub poena latae sententiae . nihilominus etiam tunc, antequam iudex declaret aliquem, censuram incurri se , debet illum citare, ut inerre possit causam, si quam habeat . illum excusantem : alias declaratio iudicis nulla e set . quia impediretur defensio rei. Ita colligitur ex cap. I. de caus. possess. et ρmyrtet. cv. Personalis de amellat. cv. Cum secundum leges de haeres. atque ita docet I avar. cv. 27. n. 39. et alii. quos assert Leander tom. 4. div. s. q. M. Regulae in prami obseruandiae . I. Si Consessarius judicet satis tutam in praxi eam opinionem . de qua capite sequenti, qua dicitur non habere locum censuras, ubi adest opinio probabilis ad eas exeludendas . quaedam observare debet quoad dicta capite superiori . Primo posset judicare censura non innodatum suum poenitentem , quoties contra eum sub disjunctione lata esset nempe quod esset vel excommunicatus vel suspensus. Secundo idem dicendum, si pars, in cuius favorem lata est
censura contra reum intra determinatum tempus Non satisfacientem , proroget tempus ad satisfactionem , et adhuc intra tempus prorogatum reus non satisfaciat. Tertio tandem excusare posset a censura suum Poenitentem . qui commisisset delictum prohibitum a jure sub poena censurae serendae sententiae, si judex in illum Proserret censuram . absque eo quod praemitteret trinam monitionem. In tribus his casibus eum opinentur multi theologi non habere locum censuras , Poterit consessariu& iudicans eas non esse admittendas , dum adest opinio probabilis Pro eis excludendis, eximere saltem in foro conscientiae suum poenitentem a Cen
293쪽
De causis . Ob quas ferri possunt censurae: et quid agere debeat subditus , si causa a parte rei sit injusta, νel saltem dubitet, an sit iusta.
Q. I. Ob quale peccatum ferri possint censurae.
it. I. Si censurae sint minores, ferri possunt propter P catum veniale. Pro censuris minoribus hic non solum intelligo excommunicationem minorem, sed etiam suspensionem et interdictum ab usu alicuius rei, sed ad breve tempus. Has autem censuras ferri Posse pro solo Peccato veniali probatur ι quia cum reputentur leVes Poenae . possunt serri pro levi culpa. Et de facto communicans in civilibus cum excommunicato vitando, nisi hoc faciat in contemptum peccat solum venialiter, et nihilominus incurrit minorem excommunicationem . Suar. div. o. c. n. a. Ne r seri ex ommunicalionem minorem privare receptione sacramentorum . nam cum de se sit facile auferibilis, et a quocumque consessario. semper consideratur ut poena legis . Secus esset si ab homine imponeretur aliqua ex praelatis minoribus censuris. eam sibi reservando; nam semper cum non posset auferri sine gravi incommodo. m,n consideraretur ut poena levis . adeoque nec imponi posset ob leve peccatum . Huret ad . de cens. in comm. dist. Io. n. a. ll. ΙΙ. Censurae absolute sumptae, quales sunt excommunicatio major, suspensio et interdictum imponi non possunt nisi ob peccatum grave . Ratio est quia censurae istae sunt poenas gravissimae, adeoque ius naturae Postulat, ut solum imponi possint pro gravibus culpis , alias nulla esset Proportio inter eas . Ulterius cum jure divino imponenda sit censnra ad lucrandum fratrem deperditum . unde dicitur Matth. 18. Si te audierit. Iucratus es fratrem tuum . consequens est. nonnisi pro culpa gravi esse imponendam: solum etenim ex tali culpa frater deperditur. Favet etiam ius positivum: can. Asemo viscoρOrum, can. Nullus sacer dorum xx. q. 3. et asicit. Trid. sess. 26. cv. 3. de reform. Hinc omnes theologi communiter docent, quod si praelatus praecipiat sub censura, quod omni bim inspectis est leve . nec tenet praeceptum saltem quoad peccatum grave, ne proinde transgressor incurreret censuram a cum nec praeceptum divinum, aut naturale obligent sub gravi. si in materia levi frangantur. Sanch. l. I. decal. cv. c. n. 3. Pa- Diqitigoo by Go le
294쪽
xi quod omnibus invectis koe est; nam quod alias esset leve . potest esse grave ex pluribus circumstantiis, et maxime ex sine intento a legislatore, et tunc certe Posset Praecipi sub censura .
Sed difficultas est, an hoc ipso quod legislator praecipiat
sub censura . quod alias non esset peccatum mortale, intelligatur velle sub gravi obligare, cum aliunde, quod Praecipit . fieri possit grave ob aliquam circumstantiam, seu s-nem intentum a legislatore . Et primo certum est, quod si censura sit talae sententiae. ulique tale praeceptum sub gravi obligareti cum non possit velle legislator aliquem censura afficere, nisi eo quod graviter peccet in transgressione praecepti . Suar. div. c. secl. 6. n. II. Si vero sit censura serendae sententiae . tunc quando potest imponi sine praecedenti monitione, eerte praeceptum obligat sub gravi: nam alias censura non statim unponi posset transgressori. In quibus vero casibus statim imponi possit sine monitione, ductum est capite superiorii et ibidem dictis addi potest. imponi posse sine trina monitione censura serendae sententiae, quando continebat clausulam , ut absque ulla monitione possit a iudice applicarii nam tunc ipsum praeceptum supplet vices cujuscumque monitionis. Quod si censura serendae sententiae non possit imponi sinis Praecedenti trina monitione . tunc non satis constat obligare sub gravi praeceptum impositum sub poena serendae censurae: nam ut imponi possit, sufficit si trangressor intelligatur peccare graviter. quando postea non obediet monitionibus. Salinant. tom. I.
Daci. Io. de cens. cap. I. P. IO. n. 135.
n. III. Peccatum. ratione cujus imponi potest censura, debet esse externum. Ratio est, quia licet potestas Ecclesiae sit spiritualis . nihilominus cum exerceatur ab hominibus, qui modo sensibili debent operari. sequitur ordinatam esse ad sensibilia . Hinc habetur illud commune essalum de-
Sumptum ex can. consuluit a. q. 5. et ex ean. Cogitiatio de
Poenitent. q. I. Ecclesia non iudicat de internis. Et s. Th. . a. q. 9 I. G. c. docet. hominem posse legem ferre . de quibus potest judicare: mere autem interna non subiacent iudicio hominum. Videnda tamen quae dixi tr. 3. q. I. cv. s. ubi explicavi quando actus internus Praecipi possit ab Ecclesia: ex qua doctrina bene insertur. aclum internum P ut conjunctum cum externo, puniri. et praecipi posse sub censura. Ita taement. g. g. Veram de haeret. ex m-Disjtiam by Cooste
295쪽
municantur inquisitores, qui odio vel amore et spe lucri aliquid faciunt. seu omittunt, quam excommunieationem vere incurrunt. si aliquo signo externo pravum animum demonstrent. Ibi etiam innui subiacere potestati Ecclesiae actus externos, quamvis occultos et unde qui externe . nullo praesente . profert haeresim . quam in corde habet . incidit in excommunicationem . Suar. seci. a. n. 18.AEor. tom. I. I. a. c. 8. Diana p. 6. tr. 6. resol. 53.
Ultra quam quod Pecratum, ob quod iiDIUnitur censura
debeat esse externum, debet manifestare gravem maliliam actus prohibiti sub censura; nam censura Punitur actus externus graviter peccaminosus. Ita non iocurreret ex ommunicationem . qui corde credens Deum non esse . externe Proserret haec verba : ita rat; nam talia verba indisserenita sunt
ad illam haeresim . vel ad aliquid aliud signifiea durat. Idem dicendum de eo , qui comederet earnes die velit . quia
crederet ecclesiam non habere auctoritatem eas prohibendi. sed non ostenderet exierne susscienter hanc haeresim . Suar. div. o. a. u. ao. Gibal in. div. a. q. a. n. 16. Similiter non incurreret excommunicationem ille, qui quamvis pravum animum haberet contra clericum, nihilominus ita omnibus consideratis leviter Percuteret, ut actio externa non demonstraret gravem malitiam. Denique actus externus, qui prohibetur sub censura, debet esse completus et consummatus in ea specie, in qua prohibetur. nisi aliter exprimant verba legis. natio est quia cum odia et poenae sint restringendae . Non intelligendum Est leges imponere censuras Pro actibus non Persectis et consummatis . Ita si lata esset excommunicatio contra homicidas . non haberet locum contra leviter vulnerantem , quamvis ex animo occidendi. etsi aliunde mors sequatur. Ita dum sub censura prohiberetur incestus . non eam incurreret , qui copulam haheret cum consanguinea , sed non seminando intra vas . Suar. d. c. secl. 3. n. 5. Sanch. l. a. decal. cap. 8. F. 7. Pulctus diu. I. p. 7. n. 8. Denique eum censura lata contra praesumentes significet peccatum esse debere persecte voluntarium, illam non incurreret, quamvis graviter peccaret, qui actionem prohibitam saceret ex culpabili ignorantia etc. BonaC. div. I. q. I. P. 3. n. 8. Secus tamen dicendum , quando lex censura assceret
actum etiam non consummatum: et ita caρ. I. de homic. in s. excommunicantur mandantes occidere per assassinios. Cum tunc censura afficiat mandatum , incurrunt eam mandantes , etiam morte non Sequula.
296쪽
QUAESTIO I. CAPUT III. as Q. II. Quomodo se gerere debeat, qui iniuste fuit excommii nicatus.
R. I. Si causa, ratione cuius iudex seri censuram, quamvis sit salsa , altamen iuridice fuerit probata. ille. in quem lata est censura , ea ligatur in foro externo , non tamen in foro conscientiae . Ligatur . inquam . in soro extera o , quamvis censura sit nulla : ius etenim naturale dictat removendum esse omne scandalum, quod certe sequeretur, si aliquis secundum acta et Probata appareret excommunicatus . et pro tali nollet se gerere . Nullatenus autem ligatur pro foro conscientiae , cum etenim nullum commiserit peccatum
neque potest subjacere Poenae gravis rensurae. ulterius . cum sententia iudicis veritati non innitatur, non obligat in conscientia, quia non est actus justitiae. Ex quo bene insertur , quod iste non servans censuram in soro conscie tiae nullum incurreret ex his essectibuS, quos pariunt censurae, vel quibus subjacent violatores censurarum. Suar. div. c. seci. 7. n. a O. Palaus div. 1. ρ. 8. n. I9. Bonac.
R. II. Quando sententia censurae continet errorem inlo-lerabilem , tunc neque attendenda est in foro externo. Ratio est quia manifesta redditur iniustitia censurae. atque ita removetur scandalum , quod oriri posset ex non observantia illius . Ita se haberet censura lata ob causam manifeste injustam . seu ob rem minimam , vel indisserentem: cap. Per tuus de sent. excom. et cv. Verierabilis q. Potest ibid.
Idem dicendum , si censura lata sit post legitimam appellationem i si non praemissa nec unica monitione: si non cia ato reo ad sui defensionem.
Q. lil. Quomodo se gerere debeat ille, qui dubitat an
Superior habuerit iustam causam illum censura ligandi . n. Non nego quamplures velle, cum constet latam esse censuram . nec satis Constet de ejus injustitia, semper pra sumendum esse in favorem Saperioris, eique obediendum :ita pluribus relatis docet BOss. νiar. moral. P. a. tit. L. n. 13 c.
Ego nihilominus in praxi non excluderem contrariam opinionem. Vel enim dubitetur de iustitia censurae, quia non satis constet de auctoritate illam serentis, vel quia non salis appareat legem comprehendere illurn casum . semper habet locum dubitatio. an censura lata subsistati et dum non omnino constet poenam habere locum, est excludenda ex iuribus saepe citatis. quod benigniora amplectenda sunt in favorem rei, quod ia sunt restringenda ele. insuper, dum Disitigoo by Corale
297쪽
a98 TRACT. IV. DE CENSURUcerto quis possidet ius. exempli gratia. Percipiendi sacramenta. communicandi cum aliis, non videtur eo expoliandus. semper cum non Plene conStet PotuiSse Per censuram expoliari . Scio iura velle ad reum pertinere probare iniustitiam
in sententia lata. et donec probet subjiciendum esse sententiae: cv. Cum tu de test. et attest. at haec bene dici potest potius pro soro externo valere. Ex praefata doctrina inferri Potest cum pluribus, quos sequitur Antonius a Spir. S. G cem. div. 1. n. 11Ο. quod si iudex aliquem excommunicavit sequendo opinionem probabilem , et ex alia adsit etiam sententia probabilis in sa-vorem ex cammunicati . Potest hic se gerere tamquam non sit excommunicatus; cum etenim non satis constet de iustitia legis, seu sententiae . non videtur aliquis privandus suo jure certo percipiendi sacramenta, cum aliis communicandi est. Regulae in prarui obseroandae I. optime se, gerent praelati. si non imponant censuras ob materias per se leves, dum non clare constet graves seri ex circumstantiis, vel ex fine ab ipsis intento. Experientia constat huiusmodi leges seu censuras passim parvipendi cum duplici gravi praejudicio. Primum est. quia
quamvis multi sibi persuadeant eas non obligare, nihilominus ex earum transgressione conscientiae postea variis Per-.plexitatibus dubiisque inquietantur: atque ita similes leges
potius solent esse in destructionem. quam in aedificationem. Secundum est, quia ita assuescunt homines leges et censuras transgredi seu pro nihilo habere, et proinde valde I xatur ecclesiastica disciplina. Scio merito theologos docere praesumendum esse rem praeceptam valde conducere ad Anem, finemque legislat
ris gravem reputandum, dum contrarium non constet. Sancti. I. I. in decal. c. c. n. 3. Castropal. l. I. tr. a. disρ. a.
p. 7. n. c. At haec doctrina non satis impedit assignata
inconvenientia: dum etenim talis gravitas satis non innotescat , facile sibi persuadent contrarium constare; et maxime si lex seu censura sit a legislatore. qui vel indoeius vel nimis rigidus reputetur. Praeterea cum consulantur multi
solum in vulgi opinione theologi . hi qui solent temeritate
excellere, facile pronunciant tales leges. Seu censuras nullam inducere obligationem. II. Advertant Consessarii peccatum prohibitum sub censura non solum debere esse externum, sed Persectum et con-Disiliam by COOste
298쪽
QUAESTIO I. CAPUT III. 299 summatum in genere malitiae . in quo prohibetur: et ex
hoc capite multoties excusari poenitentes a censura. Ita non incurrit censuram latam. ut dixi, contra Percutientem elericum . qui tali actione externa illum Percutit, ut omnibus Pensatis non appareat continere culpam gravem , quidquid sit de pravo animo. quo facta est Percussio. Excusatur pariter ab excommunicatione, qui ita exierne haeresim proferret , ut apud circumstantes appareat Protulisse vel ex ignorantia . vel ex ioco. quamvis ex animo haeresi sauciato Protulisset. Ex his exemplis. aliisque supra relatis potest facile Gnsessarius plurima in praxi resolvere .
De his, qui ligari possunt censuriar et de censura lata contra facientes , mandantes,
Q. I. Qui geneualiter loquendo capaces sint, ut in ensferri possit censura. R. Primo ille in quem seriur censura, debet esse homo viator. nam censurae arma sunt Ecclesiae militantis, unde solum eis uti potest in homines viatores, qui intra illam sunt. Hinc censura non ligat mortuum, cum Ecclesia habuerit a Cirisio potestatem ligandi solum super terram. ut habetur Matth. I 8. illis verbis: quaecumque ID gaoerilis super terram, erunt ligata et in caelo. Dum igitur mortuus absolvitur a censura in vita contracta, nil aliud significatur. quam dari iacultatem fidelibus. ut possint euinin loco sacro sepelire, non vero absolvi a censura, qua adhuc ligetur. Ad eum modum quo, dum Ecclesia prohibet publicum peccatorem in loco sacro sepeliri, non intendit exercere directam iurisdictionem in illum . qui non amplius est in Ecclesia militante, sed solum prohibere vivis, ne pro illo orent, vel sepeliant in loco sacro. Ita cum communi Leand. de censur. div. 3. q. c. Secundo debet esse baptizatus : nam cum baptismus sit janua riclesiae, sequitur non baptigatum esse extra illam , et ita non potest in eum exercere iurisdictionem. iuxta illud Apostoli ad Cor. l,. Quid mihi de iis, qui foris sunt, judicarest Non possunt proinde excommunicari iudaei. infideles. vel etiam cathecumeni, bene tamen haeretici et schismatici. cum sint baptizati: arg. can. de Iudaeis 5. dist. 45. cap. M jorea 3. de baptismo. Disit iam by Gooste
299쪽
I erito debet esse doli capax et contumax contra Ecclesiae Praecepta: nam censura fertur ab ecclesia, ut delinquens
emendetur, et recedat a sua contumacia, ut dictum est cap. r.
Quamvis aulem hac ratione Pueri Post usum rationis possent ligari censuris latis a jure et ab homine , quia sunt capaces peccandi. de facto tamen communiter docent the logi ante pubertatem, quamVis peccent, censuris non ligari: Nam ex caρ. I. et a. de delictis puerorum ex benignitate Ecclesiae eximuntur a poena debita Peccato. quamvis . ut alias dixi. Don videantur exempti a censura lata ob clerici percussionem .
Quarto cum excommunicatio seratur Propter peccatum mortale, ac in civitatibus, collegiis, universitatibus semper adsint plures innocentes. hinc est in totam civitatem, conlegium etc. non posse ferri excommunicationem ti) . cap. Romana de sent. excom. in 6. Bene tamen potest civitas. collegium etc. interdici et suspendi fain: hae etenim censurae.
ut notat etiam s. Tli. in add. q. 2 a. a. s. ad a. non sunt tam graves, sicut excommunicatio. quae Privat ecclesiae sunfragiis i unde sufficit contumacia in capite. ut ferri possint rca . Si sententia g. In unioersitatem 16. dia M. in man. cap. 27. num. I 68. Candi d. div. a a G. 9. d. 7. Et quamvis tunc etiam innocentes illas poenas patiantur, non tamen infligitur in eorum Poenam . sed in poenam illorum, qui causa suerunt suspensionis, seu interdicti: ut nempe videndo etiam innoxios illorum culpis alitio . facilius recedant a sua comtumacia. Bonac. de cens. div. I. P. 3. n. 3. aliique relatia Diana p. 3. tr. 6. resol. 41. G ρ. 5. Ir. c. res. 8.Sententia ergo excoli inunicationis Pronunciari debet in per sonam determinatam, et si pronuntietur in personam indete minatam alicuius communitatis. v. g. in eum, qui tale fecit delictum , nulla est. Candid. disq. aa. a. s. d. a. Si tamen
Nisi sorino eo inrei omnes iu Gmmunitate deliquiisa, et nisi
exeommunicationis sententia inferretur a summo Pontifice ; eum enim ipse nitui iuris positivi prohibitioni subiaceat, nullum dubium , quin eius se ientia liget in taetem Melesiae omnes de Communitate etiam innoxios , dummodo doli sitit capaees . immo non desunt, qui putant valere in foro exteriori etiam in Universitatem totam ab inferioribus Papa innietam ;quia novi iuris dispositione C. eis. Bomana de Semen. excom. in s. prohi-iatur qaidem excommunicari Universitas, vel Collegium, sed iion irritatur . nee invalida declaratur huiusmodi ententia, si proferatur . Ita Rei ense. lib. s. Decretaι. Tit. 39. de Senten. Excom. 3. 3. n. 88.
2 Quoad Actus Capitulares ea . 5 h. t iu 6.
300쪽
excommunicatio seratur per modum Statuti. et praecepti contra eos de aliqua communitate . qui aliquid facerent . tunc excommunicatio esset valida et licita: quia non assiceret innocentes. sed solum transgressores. Valida item esset, etiam si Proserretur per modum sententiae contra totam communitatem, postquam innotuisset omnes suisse culpabiles, quamvis esset illicita, quia id jure prohibetur: cap. Romana cit. Et solum valide et licite ferri posset a Romano Pontifice. utpote qui est supra jus positivum. Alter. decens. l. 3. d . 1Ο. c. 6.
Denique solum subditus ligari potest censura: nam iurisdictio nonnisi in subditum potest exerceri. Hinc Papa nullum habens Superiorem. immo cum sit Superior ipso jure,
quo inductae sunt censu-e : can. cuncto Per mundum 9. q. I. cv. I. de constia. cv. Promsuit de concess. ρ Meridae.
Don potest censuris innodari s I . Cardinales. archiepiscopi. episcopi etc. quamvis Papam habeant Superiorem. et iuri coininuni sint subiecti, nou ligantur censuris, nisi specialiter exprimantur: cv. Quia periculosum da smI. e comm. in
6. Imperatores et reges, quamvis subiecti sint spirituali potestati episcoporum . nihilominus ligari non possunt censu ris sine auctoritate Papae ex privilegio . de quo non constat
ex iure, sed ex communi auctorum assertione. Henriq. lib. I3. caρ. IS. n. 5. Pal. d. a. ρ. 6. n. 3. Antonius aula. S. d. I. num. 3I.
Q. V. An non subditus sat subditus ratione delicti. ut Possit censura puniri. R. Ex iure ratione delicti delinquens sortitur forum illius in cujus territorio deliquit: coρ. sn. de Dr. co M. et quo- da nodo fit subditus : can. Placuit s. q. 6. Verum tamen est quod si delinquens non sit subditus ratione domicilii. et exeat extra territorium, ubi deliquit, antequam citatione praeveniatur, non potest censura Puniri. Hurtad. de cens. in gener. dist. 9. n. 36. Q. III. An censura obliget extra territorium episcopi. qui eam tulit. R. I. Sive censura lata sit per modum statuti prohibentis aliquid facere . seu Per Praemptum Vel Sententiam generalem . aut specialem pro suturis culpis vitandis, non asia ficit subditos existentes extra territorium, seu dioecesim ea
Nisi propter haeresini a Concilio iterneret re Can. s. d. 40. sed hoetu casu non ripa, sed qui fuit Papa, censuris subjiceretur.