장음표시 사용
301쪽
piscopi . Id conigitur ex caρ. ult. de constit. λ 6. ubi decernitur quod excommunicatio lata per statutum ab episcopo . non afficiat delinquentem extra suam dioecesim, addita hac ratione . quia ipsi non obediens. si existat extra te ritorium , nullam patitur poenam . Cum autem haec ratio subsistat. etiamsi Censura lata sit per modum sententiae vel praecepti, hinc est . neque in hoc casu asscere delinquentes extra territorium; Neque obstat sententiam et praeceptum Primo et per se respicere personas subjectas serenti censuras i nam cum Episcopus iurisdictionem exerceat in personas ratione territorii, hinc est, quod si delinquant, seu eidem non obedint, dum sunt extra territorium, non possint censuris puniri. Conich. disp. I 3. c. 26. Hurtad. da cens. incom. dist. 8. n. 3ι. Anton. a Spir. S. d. I. n. Iasi.
Quae dicta sunt de subdito delinquente extra territorium. valent etiam de subdito delinquente intra dioecesim sed in ικo exemplo: et ita se habent etiam monasteria regularium ex dictis tr. 3. q. 3. cv. r. q. 4. Caeterum haec applicari non possunt praelatis regularibus, nam ratione voti obmdientiae immediate exercent iurisdictionem in personas, et non sunt sicuti episcopi exercentes jurisdictionem ratione territorii. Hinc praelati regulares possunt subditos excommunicare ubicumque existant. Anton. a Spir. S. de cens.
n. II. Si delictum consummatum sit a subdito in territorio episcopi. poterit censura ligari etiamsi statim post patratum delictum mutaverit domicilium; quia ex supradictis ratione delicti remanet subditus, et sortitur forum illius:
unde si in ipsum seratur sententia excommunicationis. sie. g. intra determinatum tempus non restituat ablatum, in curret excommunicationem. Ita cum aliis Anton. a Spir. S. d. n. I 29. Cum autem tunc non possit Episcopus illum citare in territorio. quo aufugit, quia actus requirens
strepitum iudicialem non potest exereeri extra proprium territorium , satis erit si citetur in propria domo, aut alio loco publico intra territorium . Diana p. 5. tr. resol. M. Dixi si delictum consum malum sit intra dioecesim: nam
cum censuris soleat puniri delictum persectum et consummatum ex dictis capite superiori . consequens est non habere eas locum , si delictum inchoaretur intra, sed perficeretur extra dioecesim . Ita non incurreret excommunicationem
latam contra homicidas . qui aliquem intra dioecesim non lethaliter vulneraret sed leviter, et extra dioecesim occide Diuitigod by Cooste
302쪽
ret. Suar. div. 5. secl. c. n. 7. seci. 5. n. s. Candid. a. a6. -δ. 7. Quod si persona subdita sit extra dioecesimet nihilominus delicium intra illam consummet, bene potest censuris ligari ex dictis tr. 3. q. 3. cv. I. quaesit. 4.Pariter nec subjecti erunt censuris locorum non habentes ibi domicilium vel quasi domicilium, et id, sive latae sint per modum statuti primo et per se respicientis delictum et territorium, sive per modum sententiae . quae primo et per se seratur in personas: ratio est quia non habentes alicubi
domicilium, seu quasi domicilium, non sunt ibi incolae, adeoque nec subditi, et proinde non sunt subjecti jurisdictioni episeopi ex dictis Ioc. cit. q. 3. Q. IV. Utrum possit quis pluribus censuris ligari, et quando id eveniat . R. I. Non solum potest quis eodem tempore innodari pluribus censuris diversae speciei, ut excommunicatione , suspensione et interdicto, de quo non est dubium, semper cum aliquis committat delicta. quibus annexae sint taleseensurae. sed etiam pluribus censuris ejusdem speciei, v. g. Pluribus excommunicationibus . Annexa est e. g. excommunicatio haeresi et percussioni clericii si proinde aliquis committat ista duo crimina, utraque ligabitur excommunicatione . Quia tamen prima excommunicatione delinquens jam privatur communibus suffragiis ecclesiae , hinc est quod Qeunda excommunicatio nil aliud facit nisi asserre novum motivum. unde iisdem privetur. Sicuti qui secundo peccat . per secundum Peccatum non privatur gratia, qua jam
caret, sed ex novo titulo carere debet eadem gratia. Ex hoc sequitur bene posse aliquem absolvi ab una excommunicatione . et remanere ab altera ligatum: uam ablato uno impedimento alterum potest remanere . Clement. a. de sent. excom. cv. cum pro causa, cap. Iicium eod. titulo D. Th. in anit. q. 22. a. S. ad a. et ad 6. Suar. de cens.
d. 5. seci. a. n. 5. Bonae. q. I. P. 5. n. I.
n. II. Primo duplicem incurrit censuram eiusdem rationis. qui violaret praecepta formaliter diversa prohibentia aliquid sub eadem censura. Pro quo advertendum . quod dum inferior seri eamdem censuram . quam tulit Superior, vel quae lata sit a iure, nil aliud ordinarie loquendo solet sacere.
quam innovare censuram iam latam. unde est utia et eademeensura. Candi d. dis . a a. a. a. d. a. Bonac. de cens. q.
1. P. 5. n. II. Idem dicendum, si ab eodem Superiore pluries eadem censura seratur, sicuti quolibet anno repe- Duiliam by Cooste
303쪽
luntur excommunicationes in Bulla caenae . In his igitur casibus. Cum Semper intelligatur esse ea lem censura
et uitum Praeceptum , qui semel illud violat, unicam incurrit censuram. Si vero quod e. g. Prohibet ius sub censura. simul prohibeatur ab episcopo, et intendat hoc sacere Perlegem seu praeceptum sibi peculiare . adeoque inducere novam obligationem: tunc transgressor innodatur duplici censura i sicuti datur duplex inobedientia. una Contra Ius . ab tera contra Superiore , qui sua lege vel praecepto iti-tellexit inducere novam obligationem. Idem dicatur . si quod prohibuit Papa sub censura. sub eadem censura Protatbeatur ab episcopo praecepto sibi peculiari et Proprio. Suar:
Hρ. 5. seci. a. num. 13. Alter. l. 3. div. Io cv. 7. et alii. quamvis non desint, qui sentiant in contrarium .
Secundo ligatur pluribus censuris, qui tacit plures actus moraliter diversos censura prohibitos. Ita qui pluries pere
teret clericum, it aut una percussio ab alia esset moraliter diversa. pluries innodaretur excolninunicatione stabilita in canone Si quis suadente etc. Ralio est, quia censura lata est contra trangressores talis Praecepti, unde quoties tran greditur toties incurritur censura. suar. de cens. d. 5. s
Tertio ligatur pluribus censuris . qui committit unicumactum habentem duplicem malitiam specie diversam, si v iraque malitia prohibita sit sub censura. Demus e. g. in aliqua dioecesi prolii bitum esse sub excommunicatione homicidium . tunc qui clericum occideret. duplicem incurreret
excommunicationem, quia duplex violaret praeceptum eodem actu . nempe de non Percutiendo clericum. et de non Occidendo. Suiar. cie. n. 13. Bonac. q. I. P. 5. num. 8. Hic autem prae oculis habenda sunt . quae diximus tr. I. q. I. cv. a. de distinctione numerica et specifica peccatorum : dum etenim non sunt diversi moraliter actus, vel in
eodem actu diversa specie malilia . non habet locum multiplicitas censurarum. Immo salis erit, si probabile. sit non dari praesaiam diversitatem i nam in dubio poenae nec sunt inducendae. neque etiam multiplicandae . Q. V. An censura lata contra facientes aliquam actionem
comprehendat mandantes et consulentes.
n. Cum lex poenalis debeat intelligi secundum sensum
proprium et rigorosum, et non dicatur rigorose sacere . qui tantum consulit aut mandat; hinc est censuram Ialam comira facientes non extendi ad mandantes et consulentes. In Diuitiam by Gooste
304쪽
QUAESTIO I. CAPUT IV. 3o6mo ut non comprehendantur sub lege, sat est, si de hoc du-hium siti nam poenae semper sunt restringendae et in dubio benignior pars est amplectenda. IX ar. in man. c. 23. n. 5 r. Palaus de cens. div. I. p. 7. N. 12. Mnac. decens. q. 1. P. 6. n. 1. Secus dicendum, si excommunicetur quicumque fuerit causa talis delicti sive per se sive per alium, sive mediate sive immediate, sive directe sive indirecte inam tunc satis constat legem voluisse comprehendere etiam consulentes et mandantes . Q. V l. Quid requiratur , ut mandantes et consulentes innodentur censura lata etiam contra ipsos. R. I. Primo omnino necessarium est mandatum seu consilium influxisse in actum pravum; nam alias nullo pacto verificaretur secisse opus, ratione cuius lata est censura. I inc si qui fecit. certo et determinale asserat adhuc commissurum fuisse delictum. etsi nullus consuluisset vel maiidasset, consulens et mandans non ligantur censura. Idem dicendum, si dubium sit, an mandatum et consilium influxerint . cum poenae sint restringendae. Nauar. Ioc. cit.
Excusarem pariter . si mandatum et consilium influxerint solum ad cuius faciendum delictum; nam censura sertur Promer opus, non propter modum. Pro fit. Addendum. quod cum lis sit inter auctores. an tunc locum habeat censura . in tali dubio iuris non est inducenda. Anton. a Sp. S.
de cens. HV. 1. n. 52. Secundo non ligantur censura mandans et consulens. quoties revocarunt mandatum seu consilium, et revocatio
innotuit illi, qui fecit delictum. De eo, qui revocavit mandatum . non est dubium i nam mandatum in tantum dicitur innuere in delictum. in quaotum mandatarius operatur
in gratiam mandantis . revocato autem mandam. non amplius disi potest operari in gratiam mandantis sed ex Pr pria malitia. Idem meo videri dici potest. de eo qui revoe avit consilium i nam quamvis . qui deliquit, non voluerit recedere a rationibus sibi allatis a consulente, nihilominus quoties iste demonstravit eas non attendendas. dicendo e. g. nullatenus esse Deum offendendum. adeoque se Pessime consuluisse. videtur delinquens moveri potius a sua pravitate . quam a consilio sibi dato. Suar. dim. M. n. 11. et x3. Palaus d. 7. ρ. 7. n. IS. LRΥm. I. I. tr. 5. c. 5. n. 7. Addi potest . quod cum mandans et Consuletis, revorato mandato et consilio, non sint amplius Contumaces . Ecclesia non intendit eos censuris ligare. Oportet tamen
305쪽
quod consulens. si Potest, moneat Percutiendum . quoties non posset averiere a mala illum . Cui dedit pravum conia. filium . quoties enim posset sine gravi incommogo monere
et omitteret. demonstraret non curare , quin suum consilium in opus pravum influeret. R. II. Maior est difficultas in determinando. an consulens
et .iandans incurrant censuram . quoties ante tactum eos vere poenituit consili seu mandati . sed non potuerunt revocare mandatum aut consilium . In magno autem DD. con nictu ego adhaererem sententiae negativae a quamvis enim censurae serantur etiam ad absterrendos fideles a tali pravo opere . vel etiam ne ipse reus in laturum iterum deliti quat, nihilominus cum sint poenae medicinales, primo et e se ordinantur ad sanandum Peccatorem a peccato commisso, unde quoties Per veram Poenitentiam rediit lin v
tiam ante scelus Patratum. Cum non amplius necesse sis ut sanetur . neque habebit lacum censura.
Hinc observandum discrimen inter censuras in facto esse et in seri . Censurae ergo in laeto esse. bene possunt stare simul cum gratia i nam potest quis . postquam incurrit censuram. redire in gratiam Per Persectam contritionem. et nihilominus adhuc remanet censura ligatus a quia censura quam quis semel incurrit, solum per absolutionem removetur . At dum quis ligandus 'est censura, si rediit ingratiam . non est cur Censura sit innodandus; cum solum censura puniendus esset . ut emendaretur . et in gratiam rediret . Ρalaus disg. r. p. 17. n. Hu d. de cens. eis. 15. n. M. Gibal. di'. S. q. a. u. aa. Anton. a Spir. S. disp. I. num. 5έ.
Regulae in praxi Observandas I. Advertat Consessarius non esse imitandam illorum ignorantiam . qui censuras seu excommunicationem pronunciatit
in animalia irrationabilia. in xruchos e. g. Fustas etc. Ρ sunt nihilominus maledici. hoc est Postulari a Deo, ut in nihilum redigati sicut et possunt benedici. hoc est . postulari a Deo, ut nobis fructificent, incolumes servet eae. II. Cum impuberes bene dici possint immunes ab omni
censura, neutiquam Consessarius cogere debet. ut quaerant absolutionem a Superiore. qumvis gravem culpam commiserint . Item possunt impuberes ab eodem Consessario a solvi , etsi incidissent in aliquem casum ex reservatis etiam in bulla coenae, e. g. in haeresim. Cum etenim ipsi non Diuitiam by Gooste
306쪽
ligentur censuris . et casus bullae coenae nonnisi ob Censuram sint reservati, consequens est POMe a quocumque consessario absolvi.
III. Advertat Consessarius non subditum, nullum habentem domicilium, seu quasi domicilium in aliqua dioecesi, non assici legibus latis sub censura pro eadem dioecesi. Si Proinde aliquis e. g. de Pisana dioecesi contraxisset sponsalia cum muliere dioecesis Lucanae . pernoctando cum eadem sub eodem tecto. non incurreret, quartam excommunicationem tabellae. Si tamen ibi aliquod delictum committeret. posset, propter illud sub censura citari, et post citationem, nisi obediat, censura ligari: quia factus suisset subditus ratione delicii, quamvis Pisas rediisset. IV. Non .solent animadvertere Gnsessarii, quod si quis
actibus moraliter diversis percussit clericum, non satis est si petierit binlutionem ab excommunicatione . tamquam semel ea suisset ligatus. Non debet igitur illi ministrare sacramenta , nisi postquam admonitus Pluries excommunicationem incurrisse, ab omnibus absolvMur i quoa osque enim aliqua excommunicatione ligatur, non est capax recipiendi sacramenta . V. Cum in praxi benignora sint sequenda, dum agitur de poenis, non debet Consessamis habere e. g. Pro ex Ommunicato illum , quem senae 3 Vere probabilis excusat. Demus e. g. Consessarium ex otiOIIe directa credere mandantem et consulentem censuris ligari, etiamsi ipsos verei, niteat mandati et consilii. si revocatio non innotuit ei. qui commisit scelus sub censura prohibitum i Cum nihilominus contraria opinio sit vere Probabilis, et exinde consurgat ratio reflexa, quod, dum non constat censuram: locum habere, est excludenda, eo quod sit poena; inde est, non debere illos considerare ut excommunicatos. Hinc in prae- satis circumstantiis mandans homicidium neque incideret in
tertium casum ex reservatis . nostrae dioecesisi quatenus enim reservatio est poena cum censuris Parificatur.
De causis excusantibus ab incumrendis censuris, et a denunciando alia uem in censuram incidisse
Q. I. Quae ignorantia excuset ab incurrendis censuris. R. I. Suppositis hic iis . quae de ignorantia dixi tr. I. q. a. c. 3. dicendum est primo ignorantiam invincibilem i
307쪽
ris . hoc est trais ecclesiasticae aliquid Prohibentis . exeueare a censura . natio est, quia licet alias actio possit esse culpabilis contra jus divinum et humanum . nihilominus ad inducendam censuram debet adesse inobedientia et contu macia contra legem ecclesiasticam: ideo enim Ecclesia nil
tur censuris, ut contumaces contra Suas leges resipiscant.
Supposito igitur quod invincibiliter ignoretur lex ecclesiaastica . cum non detur adversus eam inolaedientia et contu macia . neque potest habere locum censura. Accedit ex di ctis supra. non dari censuram sine monitionei quicumque
autem ignorat legem sibi aliquid prohibentem, haud diei
potest monitus. Hinc cap. O animarum de constit. in G. dicuntur non ligari censuris. qui ignorant statuta ordinarioarum . nisi ipsorum ignorantia suerit crassa, vel supina. Si proinde adsit lex ecclesiastica Prohibens sub excommunicautione homicidium. occidens cum ignorantia talis juris . perearet quidem contra ius naturale et divinum: at quia cula pabilis non esset contra ius ecclesiasticum. non incurreret censuram. Suar. d. c. 8. n. 2 . Sanch. l. 9. de matrid. 32. num. 9. et a . Candid. dis'. 2 a. a. 3 s. d. 68. et . li Allata ratio demonstrat ad incurrendam censuram non solum necesse esse habere notitiam iuris sed etiam minitae seu censurae sub qua lex aliquid prohibet. Si igitur ignoiaretur censura. iam non eg ssiciens contumacia et inobe dientia adversus legem Ecclesiae ε nam ea non ignorata sa- esse quis obediret: ac proinde cum ex ignorantia poenae non intelligatur inducta sufficiens contumacia, non habet locum censura. Praeterea neque intelligitur susscienter admonitus qui invincibiliter ignorat censuram . nam ad incurrendam censuram taliter admonendus videtur. ut non obstante admonitione ipsam veluti parvi Pendat . quod certe non sequitur, dum licet non ignoretur lex Prohibens, attamen igno ratur censura, sub qua prohibetur. id e . g. eveniret, dum quis ingrederetiar monasterium monialium . sciendo id esse prohibitum. sed ignorando excommunicationem, sub qua prohibetur. Gnstat ex dictis discrimen inter censuras et alias poenas . Utique ut quis puniatur aliis poenis sufficit adverten
308쪽
ter erit neu comniisisse . nam supposita culpa. bene Potest infligi, et ita commune bonum exposcii. At censura talis
Poena est, quae supponit contumaciam contra potestatem ecclesiasticam coercitivam per censuras . sicuti et quod quis. de eadem censura aliquo parto moneatur: Cum ergo non intelligatur adesse talis contumacia et monitio, quoties ipsa censura ignoretur. Oportet dicere tunc censuram non incurri. Sancti. I. 9. de matrim. d. 32. n. I 3. Gninch. div. 13. n. 9 i. Candid. div. aa. ari. 3 i. dub. 6. et 3a.
R. II. Ignorantia invincibilis facti excusat a censura. Ita evidentur insertur ex praedictis i qui etenim ignorat se Per- Petrare factum, alias prohibitum a lege ecclesiastica . non Potest dici contumax esse in ipsam legem, siquidem ignorat eam violare . Ita qui ignorat invincibiliter se occiderς
clericum, nescit se violare legem prohibentem sub excommunicatiotie clericos percutere. Favent ss. Cauones exi u- Saules a censura ignorant eiu legem ecclesiasticam , vel Pec-eςt ex ignorantia juris seu facti: cap. Si Mero de sent. --
comm. cap. Apostolica de cleric. eacomm. minist.
Quae huc usque dicta sunt de ignorantia inculpabili juris . Menae . seu censurae et tacti, aptantur naturali oblivioni , seu inadvertentiae inculpabili, nam aequiparantur ignorantiae invincibili. cum pro omnibus eadem militet ratio . ut consideranti constabit . II. III. Ignorantia concouillans excusat a censura. Ratio est, quia ille dicitur operari ex ignorantia concomitante. qui ita est assectus. ut adhuc opus saceret . etsi Don ignoraret quamvis revera hic et nunc ignoret, quid faciat. Ille igitur e. g. occideret clericum ex ignorantia concomitante. qui hic et nunc re vera putaret laicum occidere, quamvisita esset assectus, ut clericum occideret, si cognovisset. Quod 3utem iste non incurrat censuram i probatur quia licet in corde suo peccet etiam peccato sacrilegii ex pravo animo clericum occidendi. nihilominus actio externa non est sacrilega . quia re vera ignorat se occidere clericum: ad incurrendam autem censuram necesse est ipsam actionem e ternam esse contra legem ecclesiasticam ex dictis supra. IIuriaddo cens. in com. dii ax. Candid. div. aa. ari. 33. dM.
R. IV. Ignorantia consequens crassa et supina. generaliter loquendo, non excusat a censuris. Ita habetur ex cap. Ut animarum de conatu. in 6. in quo dicitur ignorantiam excusare a censuris, dummodo non sit craadia, res avina. Diuitiam by Cooste
309쪽
3to TRA . IV. DE CENSURIS Ulterius quando omittitur diligentia, quam quis adhibere
debet ad investigandum . an adsit censura: vel id saciat ex taedio laboris, unde consurgit ignorantia suPina: vel ex negligentia et socordia, unde consurgit ign0rantia crassa , Certum est hunc peccare etiam adversus legem, quam potest non ignorare eo ipso autem quod ita peccat. bene potest subiacere poenae inflictae contra violantes legem, nempe
Dixi ignorantiam crassam et supinam, generaliter loquendo non excusare a censuris. C eterum si recisurae latae sint contra eos, qui scienter, ausu temerario, Seu Praesunμρserint aliquid facere, ah his excusatur, qui peccat ex ignorantia crassa vel supina. natio est, quia Praedictae particulae significant censuris puniri delictum formaliter et directe volitum : qui aulem Peccat ex ignorantia crassa, vel su-Pina, non amat ipsum delictum, sed solum delinquiti quia ex pigritia omittit inquirere, an adsit lex illud prolitians
sub censura. Suar. div. - ι. o. n. 2. Palaus tom. I tr. a. div. I. ρ. 13. n. I. et communiter.
Putant aliqui non habere locum censuras latas sormulis praefatis, maxime si lata sit in facientes aliquid scienter. etiamsi quis peccet ignorantia assectata; quia non verificatnrscienter Peccare. Haec opinio a multis rejicitur: qui enim laborat ignorantia assectata, ideo vult ignorare, ut liberius Percet, et a Peccato non retrahatur: ac Proinde vult ipsum delictum directe et per se: D. Th. I. a. 76. a. o. Hiri bene subjacere potest censuris punientibus delictum directe volitum, quales sunt illae . quae Puniunt praesumentes.
ausu temerario satientes etc. Praeterea ignorantia assectata aequiparatur scientiae: cap. eos qui de re . Ordin. ac Proinde qui ex tali ignorantia peccat, videtur dici posse scienter
peccare. Ita Gloss. in Clement. I. N. scienter de consang. Farinac. cv. a. n. c. const. In 6. et multi alii apud Leandr. div. 9. q. 21. Verum praelatae rationes apud me non satis habent roboris ad excludendam contrariam opini nem . Primo ergo puto ignorantiam assectatam excusare a
censuris latis contra operantes scienter; nam Poenae ex utro.
que iure semper sunt restringendae, salva proprietate verborum legis: bene autem dici potest in toto rigore nora operari scienter, qui operatur ex ignorantia assectata. Aliunde autem nod satis confiat in jure ignorantiam asseclalam sciemtiae aequiparari quoad esseelum poenae inducendae. Secundo illae formulae, quibus dicuntur subjacere censuris prae-Disiliam by Cooste
310쪽
sumentes , ausu temerario facientes. videntur significare ligari censuris. qui talem habent audaciam et temeritatem. ut peccent veluti ex contemptu legis: taliter autem non se habet, qui peccat ex ignorantia assectata: nam quamvis velit ignorare, ut sibi omnino indulgeat, seu liberius peccet. demonstrat nihilominus aliquam reverentiam erga IE-gem, dum curat ipsam ignorare ex timore, quod retraheretur a peccando, si ipsam sciret. Hurtad. de cens. in com .dist. II. n. 92. Sauc. I. a. in decal. cv. xo. n. 58. Bonac.
a. a. q. 5. P. c. num. s. Vidend. etiam quae dixi tr.
Q. II. Quando metus excuset a censura. R. Metus gravis cadens in virum constantem excusat a
censuris. Non inquiro de metu levi: nam Ecclesia nunquam voluit ex tali metu transgredi posse suas leges. Loquendo igitur de metu gravi prosatur. quia Ecclesia non intendit suas leges obligare cum gravi incommodo i ac proinde quamvis quis operans ex gravi metu peccare posset contra ius
naturale et divinum. occidendo e. g. ex gravi metu cleri- cum . non peccaret tamen contra jus ecclesiasticum, et ita
non incurreret censuras . Nauar. in man. cv. 27. num. M.
et I 3o. Suareχ div. c. secl. 3. num. II. Coninch. div. 23. Gl. I a. num. 27. etc. Limita praelatam doctrinam in casu. quo incuteretur metus gravis, puta mortis. mutilationis. infamiae . gravis iacturae bonorum etc. ut quis transgrederetur
legem Ecclesiae in ipsius contemptum, seu fidei: ut si herus metu gravi compelleret famulum ad legendum Iibrum .
continentem liaereses in conthmptum fidei, seu auctoritatis Ecclesiae. In tali casu non excusari transgressorem ab incudirenda censura patet ex cu. Sacris de his, quae Ni et meturnam ibi dicitur communicantem ex metu cum excommunicato excommunicationem incurrere. et haec adducitur ratio. quia scilicet ex nullo metu debet graviter peccare. Cum autem constet communicantem cum excommunicato ex gravi metu nullatenus peccare. et sine metu solummodo leviter. Consequens est. canonem loqui de eo, qui ex metu gravi communicaret cum excommunicato in contemptum: nam tunc adest culpa gravis. atque hunc vult subjacere excommunicationi. Ralio etiam suffragatur. quia bene potest Ecclesia velle. ut etiam cum periculo vitae observentur suae leges. quoties transgressio debeat in ipsius contemptum resultare iac proinde . cum tunc transgressor violet etiam legem Ec-Diuitiros by Corale