Universa moralis theologia ad usum confessariorum auctore P. Constantino Roncaglia Tomus 1

발행: 1833년

분량: 333페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

8a TRACT. IV. DE CENSURIS generalia. vel provincialia religionum; sed etiam omnes nerales . Provinciales, sicuti et omnes Superiores locales regularium: ut Priores, Guardiani. Rectores etc. Cv. Cum

Sicut tuis 33. de simon. juncta Gloss. ω. anathematis de si-mon. et communiter DD. Verum tamen est. haec omnia certa esse de jure communi: caeterum in praxi attendenda sunt specialia statuta et consuetudines religionum.

Secundo habent potestalem serendi censuras ii omnes. quibus a praelatis delegatur. rum etenim isti habeant potestalem ordinariam . quia compelit ipsis ratione suae dignitatis et officii, habent etiam posse delegare ex tot. tit. demsc. ordinarii. et cap. cum Discopus de O c. Ordinar. in s. Ieg. More st. do iurisd. Omn. Iudic. Quia vero Polestas delegata pendet a delegante. cessat Per istius mortem. Vel suspensionem: cap. Gratum de Hyc. Iudic. deIeg. Mev. Licet. I 6. Haec autem doctrina Patitur exceptionem. si delegatus incepit de causa cognoscere: cv. Gratum cit. Sicut etiam non cessat per mortem Papae Potestas delegata

officio S. Inquisitionis : cap. licet de osc. Iud. deleg. Item

delegatus non potest vices suas alteri ' subdelegare . nisi

hoc illi concessum fuerit a delegante . tot. tit. de offit. deleg. vel nisi hoc habeat ex particulari privilegio, aut

concessione. Vide etiam quae dixi tr. 3. q. 5. c. I. quaes. 5. Tertio acquiritur potestas serendi censuras Per consuetudinem: nam cum summus Pontifex voluerit habere vim legis . sicut per consuetudinem obligatio inducitur, ita et acquiritur iurisdictio: caρ. Dudum a. de elec . cap. Romana de sent. excomm. in s. Idem dicendum de praescriptionecv. Auditis. et cap. Cum olim de praescriρ . Quarto acquiritur iurisdictio serendi censuras per titulum Praesumptum . iuncto errore communi i his etenim stantibus ad vitanda multa incommoda, non voluit jus cessare iurisdietionem. Barbarius de cllic. Praetor. can. Infamis 3. q. 7. Q. V. Quae conditiones requirantur in eo. qui recipit potestalem serendi censuras, et ad hoc . ut ea potestate utatur. R. I. Ut quis habeat mi estalem serendi censuras, primo debet esse compos rationis . nam homines solum ligantur

per actus humarios: et cum actiones humanae efficaciam sumant ab intentione. cv. Cum Noluntate de sent. excomm. ad ligandum hominem maxime Per censuras. ne essaria

est intentio illum ligandi. Secundo debet esse baptietatus inam qui extra Ecclesiam est, ex quocumque jure videtur Diuitiam by Goosl

282쪽

incapax exercendi munera Ecclesiae. Suar. de cens. disρ. αἰ3μt. a. nume a. Τ io debet esse homo: nam potestas serendi censuras est potestas clavium . adeoque supponens γ- testatem ordinis . vel statum clericalem, cujus incapax est memina. S. Th. in c. d. I9. g. I. a. 1. q. c. admo videntur foeminae jure divino incapaces cujuscumque jurisdictionis spiritualis , utpote quae collata fuit Apostolis et ipsorum successoribus: taliter autem utique non se habere possunt Memine . utpote quibus interdicitur vel ipsum docere in Ecclesia r. ad Cor. rc. Quod si ex iure divino Proveniat talis incapacitas in Meminis . Deque etiam s. Pontifex poterit de plenitudine potestatis ipsis conferre iurisdictionem spiritualem , ut innuit s. Thomas loco citato: et ita Abbatissae. Priorissae etc. non possunt imponere Praecepta in virtute Spiritus f., sanctae obedientiae etc. Remanet proinde quod istae habeant solum iurisdictionem politicam aut domesticam, sicut pater aut mater respectu filiorum . quorum praecepta obligant iuxta quantitatem, qualitatem, aut

naturam rei, quam praecipiunt. Pellizzar. n. Io. cap. 4.secl. 3. n. Io9. Bonac. de cems. q. I. P. a. n. c.

Quarto in eo qui recipere debet potestatem serendi censuras requiritur. ut saltem initiatus sit prima tonsura: cum non conveniat exercere iurisdictionem spiritualem eum. qui non est in ordine ecclesiastico, sive clericali: can. Indicatum dist. 98. s. o. in c. d. ao. q. a. a. a. Ea tamen jurisdictione uti non potest clericus etiam in minoribus constitutus, si sit conjugatus . caρ. I. do cleric. conjug. Caeterum cum ad habendam talem iurisdictionem status elericalis videatur solum requiri de jure ecclesiastico positivo. dici potest Pontificem. qui solus valet dispensare in iure Communi. Posse concedere etiam simplici laico potestatem serendi censuras. Coninch. diutit. Id. n. 32. Candid . di .

22. a. 7. d. a.

R. ll. Ut quis exercere valeat potestatem serendi censuras . oportet ut non habeat impeditum usum illius. Hoc impedimentum multipliciter potest provenire . Primo a iure et ita prohibentur Inquisitores Episcopos excommunicare. cap. inquisitores de haeret. in s. sicut et Episcopi non m sunt censuris ligare Inquisitores, qui sunt officiales summi Pontistis. Dian. p. 5. tr. s. resol. 5 r. Secundo suspenditur usus iurisdictionis per antecedentem appellationem . cv. Si a judice de appell. in s. Tertio suspensus. ex Ommunicatus, haereticus, schismaticus censuram serre non possunt. Diuitiam by Gooste

283쪽

cv. exceptionem de excepi u. Unde nec Vicarius Episcopi excommunieatii sive ipsius delegatus interunt serre censuras , quia ipsorum potestas Pendet ab illius Potestate . am. cap. I. de olyic. Vicar. λ 6. Quia tamen in Extrav. Ad Gitanda scandala dicitur excommunicatum toleratum inliis quae ad publicum pertinent officium. non esse vitandum etiam ab iis, qui sciunt esse excommunicatum, hinc ut censura impediat usum iurisdictionis . non solum debet esse publica, sed etiam debet reddere Episcopum. Mu judicem vitandum; nam si tolerandus est in iis, quae pertinent ad suum officium , consequens est valide exercere eius suae iurisdictionis quamvis illicite. Λvi'a p. a. div

6. b. 3. Bonae. de censuri di'. a. a. P. S. num. 3.

Caeterum, ut videbimus, ille est vitandus, qui est nominatim excommunicatus . Vel Publicus clerici percussor. Item impeditur potestas serendi censuras, si Superior sit extra proprium territorium, easque ferre debeat cum strepitu iudiciali. Poterit quidem extra Proprium territorium. ferre censuras per modum statuti ad vitanda sutura delicia et idem dicendum, si serat censuram pro delicto judicialiter probato in Proprio territorio. vel praemissa monitione

pro notoria contumacia, quae non requirat Causae cogniti nem . cap. Eoidentia de iaccusat. et can. mnifesta a. a.

Ratio est, quia in praedictis casibus non requiritur strepitus iudicialis. Anton. a Spir. s. div. 1. num. 1ao. Dum vero requiritur citatio, et iudicialis cognitio causae, tunc se ri non possunt censurae in alieno territorio sine consensu ordinarii. quia per exercitium jurisdictionis contentiosae illi fieret injuria: Ieg. a. st. ει osso. Procons. cv. Moit. de Usc. Ieg. Clement. uni c. dosor. compet. Quamvis autem

multi asserant talem censuram esse nullam, contrarium suis

stinet Barbos. do potest. Disc. alleg. 6. Quod si Episcopus eiectus fuerit a propria dioecesi. poterit in loco viciniori suo episcopatui. Petita et etiam non obtenta licentia ab ordinario illius, serre censuras in suos subditos. Clement. uni c. de Dr. cO . Quidam volunt impediri valorem censurarum per lioc quod iudex cogatur ad eas serendas: sicut enim invalida est absolutio a censuris Per metum extoria. cv. unia. de his quae ωi et mei. caus. sunt in 6. ila et dicendum videtur de censura per metum lata r cum ius ligandi et solvendi pari scentur. can. Verbum de poenit. d. i. Adhaerendum nihilominus est contrariae sententiae; nam actus per metum facti. DisitiZmd by Corale

284쪽

QUAESTIO I. CAPUT I. 285 si aliud non obstet, validi sunt: et aliunde a jure non invalidantur ransurae per metum latae . Neque obstat invalidari absolutionem latam per metum : nam si ita jus non statuisset, enervaretur potestas e lesiastica, quae tamen Polius roboratur. Si, supposita causa, iudex ecclesiasticus rogatur ad serendam censuram . quamvis eum minitando. irreverenter cum eo agatur. Praeterea cum magis timendum sit. potentes cogere judices ecclesiasticos ad auserendas Censuras, quam ad serendas . bene Potuit jus quoad primum Providere, non quoad secundum i ac Proinde quoad haec non parificantur potestas serendi. et potestas auserendi censuras. Suar. de censuri divul. I. Sect. 5. n. 6. Bonae. ἀρο.

1. g. 1. P. 12. n. 1.

Regulae in ρraxi Obseroandae. I. Non statim G nsessarius Pronuntiet suum poenitentem excommunicatione innodatum, per hoc, quod aliquid copimiserit prohibitum sub poena excommunicationis . Lutra Plures alias causas, quae possunt illum excusare. de quibus in sequentibus, animadvertat, quod Semper, cum non est clarum in iure excommunicationem esse latae sententiae . debet in savorem poenitentis interpretari esse serendae sententiae; adeoque non habere obligationem se gerendi ut

Da forma et solemnitate, quibus ferendae sunt censurae r et de monitionibus, quae eas praecedere debent. J. I. Sub qua sorma serenda sit censura, et quando Suspendatur censura lata sub conditione. R. I. Cum nullo iure exigantur verba ad serendam reuinsnram , ad ipsius valorem satis erit, si scripto aut signo a- i tuo sufficie liter constet de voluntate superioris, quod scilicet velit e. g. aliqnem censura asseclum, et qua speciali Cerasura: ni si interrogatus an velit Petrum excommunicari. inclinando caput annuat. natio autem est . quia tunc signum ut vox accipitur, sicut docet D. I l . in L 27. q.

1. Gri. a. Suar. d. 3. seci. a. num. 3. et . Llltraquam- quod necesse sit, ut voce vel signo aliquo. salficienter conia

stet de voluntate Superioris, debet ulterius iuriolos ere tria partieulari censura velit aliquem afficere; nam inam senten. Diuitiam by Cooste

285쪽

ita. qua sertur censura. efficiat a parte rei id. quod praecipit . oportet per eam exPlicare Particularem censuram . qua aliquis ligaturi neque enim ligari potest aliquis censura g. iterice sumpta, sed solum ab aliqua ipsius specie . Bonac. q. I. ρ. 7. n. 3. etc. Hinc etiamsi aliquis suspendatur. o. primendum est, an a beneficio vel ab officio; quamvis si

excommunicetur. Non sit necesse exprimere majorem vel minorem excommunicationem . nam ex iure. si non ex Lmatur minor. major sit intelligenda: cv. Si quem de sent. excom. Item debet determinari persona, contra quam sertur censura; nam alias non constaret, ad quem reseraturitilentio Superioris, et ita nullym assiceret. sufficit autem si persona determinetur ratione delicti, ut si excommunicetur clericus deserens arma. Suari diu. 3. seci. a. n. 26. Bonae. disp. 1. q. 1. P. 7. n. 6. Sunt qui asserunt censuram latam sub disiunctione nullam esse, ut si dicatur: Sacerdos non celetrans cum Mesu aliari sit excommunicatus Nel suvensus. natio illorum est. tum quia ex iure sententia non prolata Cum certa quanti late uoti meretur nomen sententiae: I. 3. c. de sent. quae aine certa quantia. profertur; tum quia cum uulla censura iii ss,ecie determinetur, non est major ratio, Cur una et non altera incurratur. I avar. in man. cv. 27. nu. 161.

Ugolinus tabul. I. c. ao. g. 3. n. c. et alii. erum si a tendatur ratio directa. probabilior est opposita opinio; nam videtur bene posse judex proponere reo electionem Poenae. quam maluerit, quod videtur sacere, dum seri censuras sub disjunctione. Ita etiam potest iudex condemnare reum vel ad tot annos carceris. vel ad triremes. Quod si reus vel voce, vel facto ipso demonstraret nolle eligere excom nunt-calionem, intelligeretur statiin ex mente Superioris incuriarere suspensionem. Suar. d. 3. 3eci. a. n m. 12. Dian. ρ. 5. Ir. 9. res. 63.

n. II. Censura ferri potest sub conditione. vel ad emendationem peccati praeteritii ut si quis excommunicetur . si non restituat intra mensem, quae suratus est; vel ad pra cavendum peccatum suturum, ut si excommunicetur. qui furabitur in Ecclesia. M autem incurritur post advelitum conditionis, et tunc censetur a iudice proferri: cv. Lices

Haec autem censura potest multipliciter suspendi. Primo si ii iterponatur appellatio ante impletam conditionem: cap. Praeterea a. de ameli. impleta autem conditione, non am-Disiti rod by Cooste

286쪽

uΠΑERTIO I CAPUT II. 28 plius hal,el locum appellatio: cv. Pastoralis g. Verum de

amellat. et caρ. D. qui ult. de β t. excomm . in s. cum lue adimpleta conditione censura statim transeat in absoluatam et reum afficiat, quaerenda est ipsius absolutio. Suar. disp. 3. secl. 6. n. 6. Quod si iudex Pronunciat sententiam excommunicationis etiam Post interpositam tempore apto appellationem. quamvis censura nulla sit, nihilominus ad cautelam quaerenda est absolutio. donec nullam esse Ρmnu cietur: cv. Licet de Se t. excomm. cv. Ea Neriera-hil. δε excomm. in s.

Secundo suspenditur censura. si ille, in cuius favorem lata est, proroget tempus a iudice assignatum, ut illi satisfaciat i nam talem juste censetur esse mentem ipsius judicis: Suar. n. 8. Quaestio autem est. si habeat locum censura , quarido post tempus Prorogatum non adimpleatur id, quod imperatum ruit sub censura. Non desunt, qui dicant non habere locum censuram, cum ille, in cujus lavorem lata est, non habeat Posse prorogare sensuram ait aliud tempus, iudice inconsulto: quia id importat jurisdi

man. cap. 27. num. 1ι. et alii. Communior tamen est sententia contraria , cum non intelligatur judex praefigere tempus ad terminandam obligationem sui Praecepti, ac censurae illi annexae, sed solum ne ejus adimpletio disseratur: adeoque videtur ex mente ipsius iudicis. Prorogato tempOre . prorogari praeceptum et censuram. Suar. div. 3. sess. s. n. II. Hurtad. div. 13. dist. 5. num. 15. v Tertio suspenditur, seu non habet locum censura lata ad impediendum peccatum suturum, si delictum committatur. Postquam quis mutavit domicilium i nam tunc esse subditus cessavit. Suar. div. 3. secI. S. Secus, si censura lata sit in ordine ad iactum praereritum; ut si excommunicetur

qui furatus ruit, nisi exempli gratia intra quindecim dies

restituat . Si non expletis quindecim diebus sur mutet domicilium, adhuc remanet excommunicatust quia manet subditus ratione delicti patrati': cv. sin. de sor. comet. et multo magis id verum esset, si jam suisset citatus, et causa inchoata: cap. Proposuisti ibid.. Ultimo suspenditur censura lata per sententiam sub obligatione . aliquid iaciendi, vel omittendi pro eo tempore, quo judex, a quo lata fuit. suspenderetur. Pro quo advertendum, quod si delictum totaliter fuit commissum eo lenim. re, quo judex erat suspensus. Omnino excluditur censura.

287쪽

Ita si iudex PMubuisset sub excommunicatione surtum inlun o sacm, Et tu C committeretur tempore suspensionis iudicis . reus non incurreret exciainrtiuilicationem ; quia Pm eo tempore non vigent ipsius Praecepta . Suar. dis'. 3. secl. c. n. x5. Alterius I. 3. dis'. 9. rc. num. 7 a. Sivem delictum iam fuit patratum, et censura lata sit, ut reus satisfaciat, tunc suspenditur Pro toto tempore, quo iudex remanet suspensus: eo tamen restituto, censura recuperat suas vires. et afficit reum, si non satisfaciat.

Q. II. An censura proferri debeat in scriptis. R. I. Vel censura lata sit a iure, seu etiam ab hominei,er modum legis et statuti assicientis omnes: sive Per modum praecepti afficientis personam Particularem . dum tamen lata est ad sutura peccata praecavenda, nulla scriptura est necessaria. natio est. quia ideo jus requirit scripturam. ut a Superiore cognosci possit de ejus justitia: tumne iudices sint nimis faciles ad excommunicandum, quaecum non habeant locum in excommunicatione lata a jure vel ab homine per modum legis, semper iusta praesumitur:

can. Erit , autem Im dist. c. Praeterea cap. Cum medicinatis statim citando, sermo est de censura a judicibus lata: qu propter scriptura requiritur; dum agitur de censura. quae sertur Per modum sententiae ob Peccatum Praeteritum. e gnita causa et ritatione Praemissa. R. II. Ut licite seratur censura per modum sententiae de peccatis Praeteritis. observanda sunt sequentia. Debet inscriptis proferri et scribi a iudice vel ab alio, ita tamen uitu ac per testes pmbari Possit. Verum tamen est, quod non solum Episcopiis, sed neque quilibet alter judex lenetur eam legere per seipsum , sed susscit, si legat Per ministrum . Dei de dum censura sertur contra aliquam personam determinatam, exprimi debet causa particularis seu delictum pamticulare. ratione cuius censura ligatur. Tertio. reo exposcente. debet illi intra mensem tradi exemplar sententiae integrum .

et continens causam censurae de verbo ad verbum, adnotato die, mense annoque . Idem exemPlar tradendum est. si censura proferatur in generali contra qii cumque .

qui hoc vel illud secerint . si requiratur ab aliquo. qui ρο-

tuerit sub ea comprehendi. Ita cav. cum medicinalis de serit. exeom. in s. ibique Glossar Suar. div. 3. sece. I 3. Alterius I. 3. div. c. cv. a.

288쪽

QUAESTIO I. CAPUT H. a Quia autem Praeceptum . quin continetur in praelato tcv. Cum medicinalis etc. est de re gravi, saltem ob finem intentum a Pontifice . ideo violari lion potest sine peccato mortali. Ulterius ex eodem capite transgressores ipso jure Puniuntur Poena suspensionis ab ingressu Ecclesiae, et divinis ossiciis per mensemi et iudex non servans talem suspen. sionem . incurrit irregutaritalein a solo Papa dispensabilem . Has tamen censuras non incurreret Episcopus, quia ibi non fit specialis mentio Episcoporum, quod necessarium erat.

comm. Caeterum tam Episcopi, quam caeteri iudices excusarentur et a peccato et a censuris. quando non servarent

praesola ob vitandum periculum, ob ignorantiam inculpabilem , vel ob aliam iustam et urgentem causam: nam illae

P Pirae decernuntur contra eum, qui esset temerarius violator vorum . quae statuuntur caρ. Cum medicinalis . lalis au vim non est . qui ex aliqua justa causa ea omitteret. Alterius cit. cv. 3. Candid. disq. a a. a. 18. d. a.

Quae hucusque dicta sunt. Puto non esse exleiidei a ad Praelatos regulares. Quamvis igitur et ipsi teneantur obse vare ius commuiae: nam quando non Vult eos comprehendere. solet exprimere. ut Patet ex Clement. I. de prioil. nihilominus satis puto non comprehensos. Ratio est quia Bonifacius VIII. concessit Domitii canis Posse procedere contra suos subditos. non servatis apicibus juris, inter quos numeratur. quod censura seratur in scriptis. Item Leo X. apud Henriquex I. I 3. caρ. Isi. n. a. Concessit Praelatis s. Francisci exemptionem ab hac solemnitate: cum autem huiusmodi privilegiis per communicationem fruantur caeterae religiones, consequens est, non teneri Praelatos regulares ad observantiam eorum, quae statuuntur dicto capite Cum medicinalis . R. lII. Censura in scriptis non lata valida est. Ratio est. quia in eodem capite non declaratur nulla. immo supponitur valida, eum ibi dicatur. quod reus eae sura non scri-Pla digatus, recurrens ad Superiorem . est sine difficultate absolvendus. et judex condemnandus ad expensas et interesse ete. i .

Ad validitatem emisurae requiritur 4. juxta corian ut et u TΤ., et

Cara. Mist. sententiam ctilpa ex ema , et con utomata in eo esseelu, qtietri

Prae itis ita animo habilit prohibere . De internia enim , juxta ipsos, Ecclesia non judieat in forci ea μειωi; 2. iuris lictio legitima; 3. ut non seratur in Pi OPria caii a , nisi res GIet Plane noloria , et evidentissime ju-

289쪽

Q. III. An ante censuram praecedere debeat monitio, et quomodo sit satienda. R. I. Ut incurratur censura lata a jure, vel ab homine Per statum genarale pro suturis culpis impediendis, sive etiam per particulare Praeceptum in ordine . ad suturum delictum . ut si sub excommunicatione praecipiatur clerico, ne arma deserat, nulla requiritur specialis monilio . natio est. quia lex ipsa seu praeceptum hal ent sufficientem vim monitionis . Suar. div. 3. secl. 8. num. 3. Alter. l. 3. div. 3. c. I. Duo tamen .casus excipiuntur in iure. Primo vult praecedere monilionem, ut religiosi non solventes decimas. incumrant suspensionem contra eos latam: Clem. I. de decim. Secundo requiritur monitio, ut incurratur excommunicatiolata contra praesumentes impedire visitationem. Clem. unie. g. in. de Stat. monachor.

n. II. Ad incurrendam censuram latam ab homine pro culpis praeteritis. vel praesentibus respectum habentibus ad suturum requiritur monitio. Et quidem quod requiratur ad valorem censurae jure positivo Constat ex cu. Sacro c8.

ibid. cap. RUrehensibilis da appellat. Deinde videtor monitio exposci jure divino: nam Ecclesia non habet saeuitatem serendi censuram, nisi in eum, qui non vult ipsam

audire q. si Ecclesiam non audierit, sit tibi ut ethnicus, et ρυ-blicanus. Matth. 18. non verificatur autem nolle audire Ecclesiam, qui non fuit ab ea admonitus. Τandem videtur monitio requiri de iure naturae: tum quia ex vi talis juris

nemo inauditas est condemnandus: tum quia, Cum censura sit poena medicinalis ordinata ab Ecclesia ad tollendam contumaciam , haec videtur de sua natura exposcere monitionem : nam ille dicitur proprie contumax. qui admonitus non vult resipiscere. Ita cum communiori sententia Henriq. lib. I 3. num. 3. Conin h. div. II. num. 83. Anton. a Spir.

ducunt exempla, in quibus videntur latae censurae sine monitione. Sed primo respondendum est. non bene insem non praecessisse monitionem ex eo . quod ab auctoribus non narretur. Secundo advertendum . quod licet excommunicatio non seratur nisi sub ratione censurae, suspensio et interdicium possunt ferri praecise , ut Poenae Vindicativae, ut

sta ; et nisi id fieret non per modum judicii, sed per modum defensionis in eum , qui violentiam inseri , quia vim vi hepellere licet . S rea Di . 2. Secl. 4. n. 8.

290쪽

de suspensione habetur cv. Tam litur. 33. de testu. et at- restat, et cv. Ciam. in cunctis 7. de et t. sicut de interdicio

Cv. Sacro cit. et c. I. de sent. excomm. in s. Dum autem

seruntur ob punitionem culpae praeteritae, non est necessaria monitio . et ita s. Ambrosius interdixit Theodosio aditum Ecclesiae ob caedem factam Thessalonicae, quoadusque ageret poenitentiam. R. III. Ut monitio rite fiat, primo facienda est nomine iudicis: nam habet vim citationis. quae solum, iudicis auctoritate seri potest. Ulterius iudex debet eain sacere ad instantiam partis; nam quamvis iudex interponere possit motu Proprio suam auctoritatem, si agatur de bono communi, non potest procedere nisi ad instantiam partis. dum agitur de commodo alicujus privati. Secundo debet monere de peccato praeterito in ordine ad suturum, ut scilicet de eo emendetur . vel satisfaciat, si damnum intulit. Ratio est

quia nemo dicitur contumax propter peccatum commissum, sed solum vel quia non emendatur, ut si moneatur de Donamplius frangendo jejunium, vel quia non satisfacit. Tertio moneri debet praecepto continente Poenam censurae; nam reus debet esse contumax contra potestatem Ecclesiae coercitivam. adeoque contra praeceptum continens censuram: et de facto qui simplici praecepto non emendatur, fortasse emendaretur censurae timore. Suar. dis. 3. secl. I. num. 7. Gibal. HV. 6. q. a. num. 9. Palaus dis. 1. P. 7. n. 7. Quarto quamvis dum proceditur contra delinquentes incognitos vel contra plures. sussciat sacere monitiones in ecclesia. aut alibi coram Populo; nihilominus contra personam delerminatam et notam monitio facienda est personaliter et coram testibusui ut de

ea constare possit: cv. Sacro do sent. excomm. Fama autem prima personali monitione. reliquae seri possunt ad domum i seu per edictum, aut in ipso tribunali. Si vero dolose lateat aut impediat, ne personaliter conveniatur, Sus- scit monitiones sacere ad domum illius: et si caret domicilio. si sant in principali Ecclesia: Leander. t. ι. dis. 5. q. 6. 17. I 8. I9. pluribus citatis. Quod si ponendum sit interdictum contra commui ilalem. susscit monere illos, quorum culpa sertur; hi enim sunt emendandi. Gibal. disp.

s. q. a. n. 8.Demum ut non solum valida, sed etiam licita sit censura. requiritur trina monitio can. Omnes decimae I 7. q. 7. can. Praestrie rum 27. q. c. contingit a. de sent. eacomm. cv. Constitutionem, et cv. Romana eod. Disit iam by Gooste

SEARCH

MENU NAVIGATION