Aeliani De animalium natura : libri XVII = Ailianu peri zoon idiotetos biblia 17

발행: 1784년

분량: 898페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

Πτολεμαίω δε τω Φιλαδελφω Αἰθιοπα, καὶ ἐλινον - πολλῆ βιώσαντα, γενιο πραότατον καὶ ἡμεζότατον, τα μεν ἐκ τῆς προς τους ἁνΘζώπους σπιντροφίας, τα δὲ ἐκτῆ γώους πωλευ τα. Gλευκου τε του Nικάνορος κτημα-M 'Iνδον ἐλIφαντα, καὶ μέντοι καὶ διαβιῶναι τοῦτον μιχρι της των Ἀντιόχων ἐπικρατείας φησί

ὐδάτων εἰρήνη λοχείαν ὐποδέξαο Θα, καὶ φυλάξαι ά -

των δὲ ἄλλων ἁπάντων οι τua ἰχΘυς ἐν σκέπη εἰσί.

τον τtόπον ὐ τίκτουσιν, ἀλλα ἐκβάλλουσι τα τέκνα.

ἀλλὰ νένννωναι CL insta XP. I 6. partu mirabili Aristotelis sententiam Eadem Aristoteles H Α. Ul. 23. de comparavi cum recentiorum obse Generat. llI . ex quo sua etirm vatis in Speciminibus ichthyolosiae duxit Ptiuias IX. s I. Intelligitur Ueterum, unde in Excursum u

322쪽

δι ων εφωράθη το του Θανάτου αἰνιγμα' αλλως τε καὶ ἴχνη του της ά rari δος συρματος ἐφάνη, πρόδηλα τοῖς

Σουσι της τουτων κινησεως τῶν ζώων την ἱς οζίαν οντα.

παρην, καίτοι παρεσκευασμένον οἱ ἀνιτιτζαπ'ο δὲ ἐξ ἐπιsουλης το σκεῖος) οἷα μὴ εκκλυσας τον ἰον, μηδὲ ἀπο- ρυψάμενος, τον βίον κατές ριψε μετὰ ημιζαν, οἶμα , δευτεραν, ἡκ ἀλγῶν ὐδὲ - του μέντοι κακου ἡσυχηκατασηψαντος αὐτου τά ουλα καὶ το ς όμα.

323쪽

langia tanquam venenata, quae in- ro pro Cl. Oaδε men sint iii nocua. ad Thomam P. 738.4περυψώ-κJ Ita scripsi eum Gosen

C A P V T LXIII. 1 9 ῆρος ἐνακμάζοντος, καὶ της γης εξανΘίσης . okζου τι ἀφροδισα τα ζωα υποπίμπλαται, καὶ ἀμνημονευει γάμων, και ἀλληλοις συμπλέκεBM 'ἐγεται τα γε

κατόπιν νεοντες τα πολλα καταπίνουσιν. μέντοι

κ' οἰ αρρενες προηγοῦντα. καὶ του Θορῶ προσαπορραινου- συν ' αι δε Θηλειαι ἐπόμενα καὶ πάνυ γε ἁπλης ως πεζιχανουσα/ εμπίμπλαντ , - ηδε ἐςὶν ἡ μίξις αὐτων. πιτι δ ὲ ἰουων τινες καὶ συνοικῆσιν ώς γαμεταῖς, καὶ φυλάττουσιν αὐτὰς, καὶ ζηλοτυπία τις καὶ ἐν ιχλων γένεσιν ἐξάπτεται, ἀνωτέρω εἶπον.

- Haec mutuatus est ab rent. De generatione piscium vide Oniano I. 476. Cons. infra x. a. Baseri Upust. Subseciva l. p. I s . insoleur UiII. I 3 U. i. G. M. Stesieri observationes gen - ΟΙ -τιπιυ νέν-MI Fabulam tales universam historiam piscium hanc ab Hel o isto N. 93. proditam, concernentes in Commentariis Nov. et iam dudiim ab Assoreis de Ge- Petropol. IlI. p. 4'. et Blomi Deho meratione Ill. s. resutatam, miror nomisibe Natauincticoro aer HAM. tamen fuisse deinde, qui renova- T. l. P. I 3.

ἐξάψας ποΘεν ωςa άνιμ σα-- δύνασΘ , νυκτὸς δὲ διελθάσης καὶ ἡμέρας, ά:ύεται πεπλησμένον γλυκέος τε καὶ ποτίμου ὁδατος μεςον αυτό. Κή 'Εμπεδοκλης δὲ ὁ Ἀκραγαντῖνος λέγει τι εἶναι γλυκὰ ἐν τη Θαλάττη

324쪽

ματι τίκτει. οὐ τίκτειν δε αυτὸν ενιοι λεγουσιν. ἀλλαδεκταντά τι τῶν επι Sουλευοντων τα σκυλακια καταπινειν

ζεια' κω τάς γε αἰτίας ανω που εἰπων οἶδα.

παλ -DI Vulgo σολ-Meαν- translata, cuius locum posui supra far in Eleusin. c. 3r. emendabat ταδε ad Il. sa. Cf. Athe rus UlIl. c. 12. a. . sed cum 2εM generia commuis Antigonus e. zs. μυρο- 1 . II 1 is sit, non necesse erat Sor, mu- Simili errore Physica quidam Vet eam. Cererem et Proserpinam in- stiores tradiderant, mustelam ore telligi, notum est. parere: euius originem Arastote πασπιννεὶ ita ex Mediceo reposui de Generat. lil. 6. Inde repetit. 1. σπάσαι , quod Gesereus etiam quod mustela terrefacta saepe ore bene emendaverat. Quae de partu catulos parvos tranε cuin tutiorem salei sequuntur, sunt ex AristMeis locum.

--σ-Fabulam absur- piaηo Halieul. I. ss4. repetit ME dam. ex similitudine corporis mu- uas, ex Aeliano Phura Lamstaenae cum serpente Ortam, ex Or

325쪽

sis AELIANI DE NAT ANIMAL

Και νυ κεν εἰζυσσεν τε, καὶ ἄσπετον ηζατο κυδος

μεμοιχευμενης.

326쪽

LIB. X. CAP. II. IIL IR

εἰλῆχασι την ὀρμην τόνδε, συν τῆ ὀπώρα αλλοι , καὶ λα

διλ - κει-οe I Ita ex emen Ia- put ipsiani totum translatum est a tione Gronovit rescripsi pro vulgato Oniano Halleutie. Cf. Ars δικα. Gmerus δὴ καὶ corrigebat. telas H. A. U. 9. et Himasin. t. Similiter tia usu est 1L9 et as. Ca-

ἄem Hreo oti ita explicat Goner Η. Quad p. p. Iss. Ego, inquit, pes

genua articulos intelligo, per se- mora vero Ossa, quae inter articulos recta habentur. Haec autem tema esse in prioribus erutibus, imposterioribus quaterna, ipse dum haec scriberem, in dromade obserinvavi. Contra Anatomici Parisienses in minoires mar se is a taees Animaux Parte t. p. 74. genua interpretantur eallos, quibus sternum et flexurae pedum iii eamel.

obsitae sunt; sed quid tum femorisbus fiet

ις πηχυν αὐτάς.

327쪽

AELIANI DE NAT. ANIMAL

dieque in Asiae regionibus cultum etiam ad Herodoti l. c. describunt pleraque itineraria. Ue

ἐρωδιλιJ A soteles H. R. Ix 37. Obvestiunt et condunt, egredi qui in

aerii pro ardea nominat. Athenaeus dem possunt, tum lubet. sed haec ex Theophrasto Ix. p. 39or OI δ' D domus nullo modo reea v συμψMuΣMaavτννήσου --δικες κλι- . Iuri. dici potest. Forte tamen vetet thuaita vitum est, congenitam adba Ma ες Ita Codex alter Gemeri rere testam cancris, quo, in illa cum Mediceo. Uulgo μι-εe. In latentes, iterumqtie egredientes vi- universo cochlearum genere nullam derant; totum hoc genus mare in- plane novi speciem, quam nativo colit. Canerum igitur seminudum cortica egressam pabulari dicere pro cochlea acceperunt. et alienam licet. Illi vero cancri, qui parte illi testam tanquam nativam indue- corporis posteriore nudi alienis te- runt, quod et accuratissimo Sisam-stis ostracodermorum corpus suum me ammis accidit.

328쪽

--J Iea pro vulgato scribendum esse, recte quidem vidit Geonovius , allato Aristolatis Ioeo

sed is nuc non pertinet, sed alter, qui paulo praecedit: ν- δὲ πιλι- ώ - eis μὲν ν ου Πεντε. ἀκ ἐμβάλω - , D δὲ τε ne ποντιδι-- ιανι νουσι ' κειμαζουσι ἐν νώ se . ubi Gina etiam Aegeum vertit, ut et altero loco. Sed AIDMis legem. dum esse docet locus hie Aeliani. Deinde etiam transpositis vocibus legendum esse χιιμάζο - ἐν Σώσπιε, 3κκοντα M D 'Eκβατάνοιε censet Gr- novius, laudato Brissonis de Regno Persarum l. p. 43. Coliam esse aegenere scombrorum . qui Massiliae euaιοι vel comist audiat, communia

οταν βάλωνταs τιῶν τριγλαὸν τας κοιλίας ὀπτομένων μη ρηγνυο Θ , καταφιλεῖν αὐτων τα τόματα ' ουπερ ουσγιγενημενου, ολόκληροι διαμένου ν, ως φασι.

C A P V T VIII. διλφιο ὀ Θηλυς μαζοῦς ἔχει κατὰ τάς γυναῖκας, και Θηλάζει τα βρέφη πάνυ ἀφθόνω καὶ πολλω τῶ

τεκνον γάρ καὶ φιλο οζγον ὁ δελφὶς ζωον, - ὐπερ των λιφων ορρωδεῖ' καὶ φυλακης χάριν, ὼς ἐν φάλαγγι

speατιωτικη , οἱ μεν της πρώτης εἰσιν, οι δε της δευτέρας. οἱ δε της τρίτης ' κφ προνηχοντ' μεν οι νέοι, ἐπινηχον

τε καὶ παραφυλάττοντες την των ἐκγόνων τε καὶ των γαμετων νηξιν. Τί ποος ταυτα ό Nις ωρ , ω καλε πιμ ζε; ονπερ ἶν αδιις τακτικωτατον των ἡρωων των καθ' ἐαυτον γεγονέν .

329쪽

316 AELIANI DE NAT. ANIMAL γὰρ εἶναι τῆτο ζῶον, αλλοῖον δὲ ἐκεινο. Ἀκέω δε τινων

λιγόντων τὰς μεν υσυ τῆ ἔχεως δηχθέντας σπασΘ ,s μην τουζ ὐπο της ἐχίδνης. πτεροι δε φασι το μεν της εχίδνης δηγμα σιν λευκόν' το δὲ τῶ ἐχεως ου τοιμον, πιλ δνον δε. Nίκανδρος δε φη ν ἐκ μεν του δηγματος, ἔπερ in ὀ ἐκις ἐμφύει, δύο ὀδόντων ἴχνη φαίνεσΘ 'πλεόνων δὲ, εἰ δακοι ἡ εχιδνα.

et γειν τροφήν. Τους δε ὐπὴ τῆς χ:είας ἀναγκαζομἐνους λαμβάνειν. - μη κακουργεῖν, βλέπειν τε ήδη πραον τε κή κεκμηκός. οἱ δε ἄγαν αὐτων ἰσχυροὶ καὶ τελειοι απορρήξαντες τα δεσμὰ, κή τας άκμαἐς των κιζάτων

κ ταῖς προβοσκισι ἀνασπωντες τα δενδρα, τα δε καἰ κατεάξαντες ὐπο ρύμης, καὶ εμπεσόντες εἰς αὐτα, μο-

330쪽

LIB. X. CAP. X. XI. XIL

δα, και μελι χυδην, σχοίνου τε, - φοινικος, καs κι του φάκελοι, και παν οσον ἐδωδίμου υλης, καs ε ώοις συντρόοου, - εκ τουτου τοι καὶ φίλης.

SEARCH

MENU NAVIGATION