Aeliani De animalium natura : libri XVII = Ailianu peri zoon idiotetos biblia 17

발행: 1784년

분량: 898페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

ταὐτα εἰς πιμην το τοῦ ζωου κεκλησΘ καὶ τον ἐνιαυτον iλυκαβαντα εἰσὶν οὶ λυουσι. Xαιζειν δε αὐτω καὶ τον

Ἀπόλλωνα λογος, καὶ ἡ αἰτία ἐκείνη διαρρέουσα καὶ εἰς

-ὸ ἀφίκετο ' τον γάt τοι Θεον τῆτον τεχΘηναί φασι της τους μεταβαλουσης το εἶδος εώς λυκαιναν ' ταυτη τοι λέγει καὶ πιμηρος εἰπων, λυκηγενεῖ κλυτοτόξω ' ταύτyτοι κ ἐν Δελφοῖς ανακεῖθαι λυκον πέπυσμαs χαλκῆν, την της δεητους ώδΠινα αἰνιτΤομενον. οἱ-ἡ δια τῆτο φασιν αλλ' εοὶ κλαπεντα αναθηματα ἐκ τὼ νεω, καὶ κατορυχθεντα ὐπὸ των ἱεροσύλων, λύκος το ζωον κατε-

C A P U T XXVII. Ty ωμη Αἰγυπτία Xουσῶ το ἄνομα, τελεῖ δὲ εἰς τον 'Ερμουπολίτην νομόν, καἰ μικρα μεν δοκῶ, χαρίεσσα μην' εν ταύτη σεβουσιν Ἀφροδίτην, Οὐζανίαν αὐτην κα- λῶντες. Tιμωσι δὲ καὶ Θηλειαν βουν, κή την αιτίανεκείνην λεγουσιν, πεπιτεύκασιν αὐτάς προσηκειν τηδε τ'

342쪽

LIB. X. CAP. XXVIL XXVII Laas γοῦν τῆ μυκηματος εἰς την μίξιν Θερμότατα ἐξηνέμωτα , Mu εκπiφλεκτα ' καὶ οἱ ταὐτά γε συνιδῶν δεινοι καὶ

πρώτου την Θεοσυλιαν ταύτην τετολμηκότος. Mισοῦσι δὲ οἱ αὐτοὶ Θεραπευται τῶ Διος τοῦ προειρημενου κῶ τόν οζυγα ' το δε αἰτιον, άπο αφεις προς την ανατολην την

ἡ ράδιον μεμνητή τις λόγος.

visua. Ochi regia facinus in Apin aliud simile substituenduin esse tectata Dinone commemorat ibidem monet. Disitiroo by Coos e

343쪽

33o AELIANI DE NAT. ANIMAL

CAPUT XXIX. ε

μάξατο. Αλλως τε καὶ οτι ει ι τοῖς ἐπὶ λύμν καὶ αν- Θρώπων κ καζ τῶν ζωοις γεγεννημἐνοις , ηδν

παιδοποιῶνταs τον τρόπον τῆ τον. Aiγουσι δε ΑἰγύπΤιοι, και εμέ γε ἔχουσιν ου ραδίως πειθόμενον. Αεγουσι γῆν τλ ταῖς ταρασίαις τῶν ζωων εφις ωτας, και δεινὰς τηνδε την σοφιαν, ὀμολογῶν το της ἰγιδος ἔντερονεῖν πηχεων και ἐννενηκοντα ' διαβαίνειν κατα πηχυν αὐτην προσακηκοα βαδιζουσαν ' σεληνης ἐκλιπουσης καταμύει, ἐς τ' αν η Θεος αυΘις άναλάμψ'. Kαὶ τωφασι, τω πατρι των λόγων φιλεῖτα , ἐπιὶ ἔοικε το εἶδος τη φύσει τὴ λόγου ' τα μεν γαρ μελαναώκύπΤερα τω τε σιγωμενω καὶ ενδον ἐπις ea φομενω λόγω παραβάλλοιτο α ' τα λευκα τω πζοφιζομἐνω τε

ἡ ἱβις, πολυβορώτατον γῆν ον κα κακοsοζωτατον, ηγεοφεις σιτεῖται κῶ σκορπίους' ἀλλα τὰ μεν πετΤιι ραδίως, τά δε εὐκολώτατα ἀποκρίνει. 'Iδοι ἡ ' αν τις νοσήσανιβιν σπανιώτατα ' πανταχου δε καΘιεῖσα ροις το ράμφος,κ των ρυπαζων καταφρονῶσα, καf εμβαίνουσα αὐτοῖς ἡ περ τῖ κοή ἐκεῖθεν τι ἀνιχνεῖσαι, ομως ήν εἰς κοίτην Πεπομενη λύει τε πρότερον αὐτην, κή εκκαθαίζει. N τεύει δε ἐπι των φοινίκων τὰς αἰλάρους ἀποδιδζάσκουσα '

344쪽

LIB. X. CAP. XXIX: XXX. XX XL sar κατὰ τῶ φοίνικος, ἐκ των ἐξοχων των επὶ τῶ

πρέμνου πολλώις ἀντικρουόμενόν τε καs εκβαλλόμενον.

νων ὐποκρύψονται Etiam haee ex .libris mysticis Aegyptiorum repetita sunt, quemadmodum illa, quae II. et Il. 38. de Ibide tradita exstant. PDearebus de Iside p. 3gr.

περὶ ea 3 Maa -Mλ- καὶ μαμ ιμ- ωι σεληνην ἀμοί- . Recte Plu- earchas has similitudines γλισχρὸς vocat . quae nobis etiam ridiculae videntur , cum interpretationis varietatem spectamus.

μί- νται δὲI Recte hane sabulainretieit Arsoretis de Generatione II l. 6. ut ex eo mutus X. II. Ue

terem tamen errorem repetiunt Soli

nas 3 a. et Ammianas Mareessinas XXlI. I s. παριχείαις τῶν ζώω,J omnia scili-eet animalia saera ad ταριχ et e re- serrebantur, multaque hodiequaa peregrinatoribus artineto nobis ignoto condita et servata animalia visa sunt. Cons. Diodorus Siculua

Tom. l. p. y4. ibique u essetintias.

gentis. Reliqua huius capitis de nido ibidia hinc transtulit Prius XVI. 14.

νους, καs κάγα, εὐεγει τε καὶ καΘαρει, καὶ καταγνυς πρότιζον πάνυ συνετως ' κή οἶδεν, οτι ἄρα το μεν ενδον

γυναικος εἰ πζοσαγάγοις ετι νηπιον, σπάσει τὴ γάλακΤος, ως παιδίον.

ἐμαδάλ--Ge erus Φημὶ emendat. Praeterea in fine rapitis πιναικὸς legendum censeo.

διαδεματι βασιλείω. Λιγουσι δὲ αὐτην ἐπι δηλ σει

345쪽

τευοντα , φείδεσθαι μἐν αὐτην των αγαθῶν, τὰς δὲ άσιβοῦντας αποκὶ motis. Et δε ταυτα ουτως ἔχει, τοῦ παντος ἄν ἡ δικη τιμησαιτο τήνδε την ασπιδα, τιμωροῦσαν αυτη, κοὐ οζωσαν οξυτερον. οι δε επιλεγουσιν, , οτι η I ς τοῖς τὰ μεγιτα πλημμελήσασιν επιπεμπει αυτην. Λεγουσι δὲ αὐτην καὶ AιγυπΤιοι μόνον ἀσπiδωναΘάνατον εἰν , εκκαίδεκα γενη κώ διαφορότητας τουδι τῆ ζώου καταλάγοντες. 'Eν τε τοῖς ιεροῖς, ως αυτοί φα , κα9' εκάτην γωνίαν Θαλάμας τινάς και σηκω- διις ὐποδρομας εξοικοδομῶντες, εἷτα μεντοι Θεομουθιν εἰσωκιζον, ς ἐαζ μόσχειον βοζάν π α τιθεντες ἐκ διαιτημάτων.

σιν. Ἱερόν τε ειν- τον ἄκανΘον των δαιμόνων, των κατὰ την οδον πομπευόντων κή ἀγόντων τους ἀν'ωπους, φασί.

ου συμμίσγενσι ἀλληλεμ. et dein- vorantea, Aegithum vero anthus inde c. 17. vi δ' ἀπιε,3ιλι κακόβιοι καὶ tantum , ut sanguinem eorum cre--κόχροοε, μέντοι λιγυρὰν ἔχουσι; dant non coire, multisque ob id GC, ier. legendum n. l. a. λ ι veneficiis infament. AHiaκo tamen ab σσεν ceniebat, cuius e i ii dein leti suffragatur Plut irebus de invidia

346쪽

LIB. X. CAP. XXXIL XXXIII. XXXIV. gag

v M. -ρῶναι καὶ γλαύκεε, aIγδεαλ. auctoritas; qui nimis memoria sua ι- αι 1.3υλλίδα . zτε νάνων γε Φari cυnii lus multa temere essundehat. 3 1δὶ .has Mevασ2αι Differentiam spini, acanthi, anthi, ἀλλa καν ψεκe , Ius πάλιν ἀποινετ qui dii Hentet tradiderit et genera ari-ό--. ded Chaer neniis phi- certis argumentia distinxerit, non-losophi minor etiam debet esse dum reperi.

των ιτορίαν, καὶ λευκας τρυγονας φανην πολλακις,

λεγουσι δε αὐτοὶ litάς εἶναι 'Aῖροδί ης τε καὶ Δημητζος, και Mοιζων καὶ Ἐζιννύων αὐτάς. CAPUT XXXIV. to Θησάν ποτε καὶ χελιδόνες λευκαὶ , ως 'Aλέξα

Πυρρου παιδος σκηνη χελιδων νεοττευουσα , εΘα μεντοι

πάνυ νι ἔσκου- ossonus apud Atheuaeum XII. p. s in idem XIII. I 4. πανυ τει habet. De qua ibidem x. P 439. Pycihi expeditione loquatur Aelia- αἰτου τὸυ αὐτὸν λά- Rus, i8noro. τειν et cet. I. situ, sAAX, HI. O. Apostoliias ἀκ ἐκαυῆλθενJ Negationein ex Me- δέ. De re ipsa laudat Grotio viva diceo et Apostolio addidit Gron Iocum obsequentis c. 87. Antii, ho viiis . idem deinde Getaeti emen- regi Syriae ingent exercitu dimi- dationem viara ab Apostolo coiifir canti, hirundines in taberataculo matam edici it pria νεωσε. ln nn nidum fecerunt. - An tu clitia con- ωQue μυιυς et μυχίη legit, quaerea Arsacem pugnaturus exierat τ seriptura Gesneria magis Placebat. us lautitias refert Posidortas Apa- recte. De Venere μυχis constat m

347쪽

Ita lego pro vulgato Gellium XUI. I s. In fine vulgo μειωαζουσιν. Post ἀπεκρύπτουσαι Ge e- νινιο - ἄλλοι legehatur. sed rus τὰ ω addebat. e Mediceo correxit Gronov. Ca πειrauωInicael Aristoteles H. A. si in opinionis de dupliai perdicum IX. 8 ώ. ἐλάττω οῦ δικώ, πολλα- δὲ corde nulla suspicione assequi pos. ἔκκαίδεκα vlκνει. Cf. idem ill . I 6. sum. An forte eadem ratione in-Locus exstat apud telligitur eor duplex , qua supra Aoenaeam IX. c. IO. p. 3M. et apud δικολα πρό -

348쪽

ἐν τοῖς προ της τειχομαχίας.

νου sic lanum G0.eri emenda- gurum vanitas atque inconstantiartionem ab M stolio V. 4 . compro- ἡ χρους- ν--lta Me .hatam pro vulgato σπου ἡν ικομένου diceus pro ἡ κρης. μὶ ιρυφορίαν. recipere non dubitavi. Quod ad In praecedentibus idem νυκτωρ de-xem attinet, plurimi contra Grae- dit pro minις. corum olim victoriae auspici lim ex ἀκλεέeavat Saxo de muris ictus, volatia noctuae capiebant. Exempla ut ait Iustinus XXV. Locus pii collecta dabit ad Droaor. Il. Homeri ι quem respicit Aetiavus. p. x3. Sed haec est disciplinae au- exstat iliadis K. 27 . alter vero M. is.

.. -- Ex Aristotetis Η. A. VIII. a. unde etiam habet Ptinias VIII. g. 6 1.

CAPUT XXXIX. . μπιλον, ομωνυμον τω φυτω. πάρδαλίν τινα ουτω

H losa Legendum ει ex πέλε mentionem secerit, mihi non legibus grammaticis. Qui praeterea suecurrit; nec ex Puto, quam eo no Veterum pantherae seu me a ωι-- mine feram velit intenisi Aetianas.

349쪽

336 AELIANI DE NAT ANIMAL μενον της Στυγ- , τα δε αλλα αγγεῖα διακόπΤει πάν

τα, καν η σιδηρου πεποιημένα. Τουτουν τοι των κεράτων

διακοπτο 4 Laudat Gmnovitis Reris veccerum ad xl l . . 4. Pro vulgato recte Mediceus ἀνώ-ειλαι scriptum hal ,et. Sectilens epigramma paulo emendatius ea stat in Stobaer Eclogis Phylicis p I67. Grotii , ex qito bene iunatum tianliulit in Anaiacta Veter. P. Graecorum T. lli. P. I 8 a. meritorum fama illii-stris Branta. Pro vulgato σχῆμα τὸ

Ge erus malebat κτῆμα, sed ere pimiis cum Branchis emendationem huli ad V. H. I. 27. Pro Λουσι δεe codex Mediceus Au&ησίδες exhibet; Gefuerus Λουσιάδce emendabat. sed praestat Δου 1. quod cum B m. o edidimus, qui praeterea etiam ἐκ avr. habet. Pro Meato vulgo erat βασἄζεν.

τὸν το γένος ' κφ καλεῖ τῆτον ἡ Ευπολις ὀμωνύμως τωδωρησαμενω αυτόν ' Κολακευθεὶς ἴν ταις τροφαῖς, καὶεκ της συνηθειας ὐπαχθεὶς της μακροτέρας, ἐφίλει τον

350쪽

LIB x. CAP. XLI. XLII. XLIII. XLIV. g3

.mu tra Medieeus pro esse in mare redarguit Eratostheis anis. Historiani ex nostro repetit nes, adfert enim, qtias ille post id ι 3.Chiliad. IV. III. 24s. ., tempus sabulas docuerit. Num id eirco Duria Samius. homo in hi- Νι--resema Gereo ad storia diligens, quod cum multis Atticum Ul. I. quia enim non dixit erravit, irridetur. - Dainde iam, MΕύπολιν τῆν σης , ab Alcibia- est ex Mediceo, quod et G tas de navigante in diiciliam, deiectum legit pro

την ονομα ἔχειν τόνδε τον μύζμηκα τον πζοειζη-μινον κά σφηκας δε τινας ἐκάλουν Λαέρτας. δεγιι

ταυτα Πλιφος ο Κρὴς, ὀ ἐκ τῆ Mυσίου Περγάμου.

Probabiliter missius V. Io. λεφος ο Κριτικὸς emendat.

SEARCH

MENU NAVIGATION