장음표시 사용
351쪽
nomina non diversarum specierum γωs'. Cons. Eustari ias ad IIiad. r. teneris eicadarum, sed partim uni- λ 396. He ebius ι Θιγόπι- νων τε versi generia epitheta, partim sexum μοι- καὶ ι κιρ- Φ. Reliqua cicada- distinguunt. Μares enim soli in rum epitheta aut nomina, quae re cicadis canori ararai vocantur. Cf. peri, sunt καλπιιara, itaM MA, Thest Aristoteles Η. Α. IV. I. V. 3o. et erito X. IS. μεινκ - - dici-
Plinitis X l. 26. tur. quod doctissimus SeHeber in μέ ea I Pisciculus primum μεμ- editione Hartesiana de manti reli dicitur apud Arbenaeum Ull. giosa uel cratoria Linuari interpre p. ass. tibi Epicharmus is μεμβράσι latur. Cf. Sui as T. I. p. 33 . in
Ma καμμαρειε τὰς μίας κατat 3μειτἄν. Μουρατα μά-M. De cantus instru- ibidem p. asI. βι ρεδεο dicuntur, mentia diversa tradunt poetae. Am ab Epicharmo et Sophrone βιβρο- Ionides in Auatims Branchianis T. u. δόνει. Quos reliqui scriptores ρε- p. 338. 3άμνου πνν' ἁκρους ἀ-ὶ κλω ingeάδae . Attici 'μβράδας dieuut, ut ἔμενες τέττιξ πνι ea, Φλέγοντες Mistestatur thenaeus, iidemque inter- μέσου . νηδυν απιζ- δαέδωλ', aedonardum μιμβροδει scribuntur. Vide igi- μέλει ψώσ Mira eγῶνιζε τει ιρε Maec. Ineue an huc pertineat locus Auanti altero vero Bianoris epigrammate apud Arbocaeum Vll. P. 282. aras p. 3s . quod inde est expressum, sq. , --μα α σι. Idem uicitur διγλώσσιν μελπέμ- enim est verbum et βι- eόματι etiam Obscurius. Praeverea βμζ-. Be chius βαβραζε , κεκρα- Plura horum nominum veteres scri- νὰς σ-ότως. idem βεβeαξαντα, ν-- ptores cum genere locustarum, ἀκμ
καὶ ταυτα μεντοι κυνων ποοσακήκοα ' τοι σκυλάκια
352쪽
LIB. X. CAP. XLV. XLVI. XLVII.
mi ad insistam III. p. 43 a. ad didi quod semuens δὲ, et ipse
orationis elegantia postulat. Celeiarum eandem historiam tradit Dio- rus Siculus T. l. p. 97. uia N-nae hunc Aeliani locum eomparans vitium orationis aut scriptoris e
rorem suspicati ir, quod olitidem uidis stium facit.
C A P V T XLVI. 'Oξυρυγχος ἔτος ὀ ἰοῖς κέκλητα , καs εοικεν εκ τοῦ προσωπου λαβεῖν το ονομα, καὶ τῆ σχήματος τοῦ κατ' αυτό ' τρέφει δὲ ἄρα τον et οειζημένον ό Nειλος,
άλωσί ποτε ἰχθύες, ταὐτα ἀνιανεύουσι, κM μη παρα- θων ἐνεπεσεν ἐκεῖνος' καὶ πζοτιμωσιν ἀθηρίαν, ηάλοντος εκείνου την μάλις α εὐθηρι αν. δεέγουσι δε αυτὸν οἱ περίχωροι ἐκ των Dσιζιδος τζαυμάτων γεγονέν , νοουσιδε τον 'Oσιριν ἄρα τον αυτὸν τω Nειλω ειν .araa νεικεν - λαβι J Ita Mediceus pro Me νει- - λα- . Eandem rem narrat P sarchus de itide p. 3s3. In seqq. particulam καὶ a Moeibus νῆ παρα scis reUocandam Puto, et ναύτα ἀπικνεοουσι legendum. PM- ων ta l. c. Oxyrynchum marinum facit piscem et carnivorum . qui Nilum intret. Quem intelligendum putem , definire non ausimi Caspii a vero .icti γχος, quem infra X 'll. 3 a. memorat Aelianus, certa ad senus acipenserum pertinet.
ψ μυιλαῶς καὶ τῆσδε τῆς φύσεως καὶ τῆσδε, καὶ
353쪽
' d. ε σε νέωel Haec verba Aposto- monis sexu , ex superstitione Au fius IV. 6s. omittit ; nee intelligo ptiorum repetitam, alibi non rem vadem, quo pertineant Idem peri traditam. A boreastra Nicandri amen male μητέρας exhibet, et Pro ad Theriac. v. 'o ικνεύμων an 6βι- habet ἐκψέι. Fabulam in- ἀετῶ, ικὸς 'Hροκλέους, Δι A. ὐπνι M. aptam de alterno viverrae ichneu ubi torte su ea legendum est. .
λυ' οἱ νεβροὶ δε εἰς φάραγγα κοίλην τε κή βαθυτάτην εἰσδύντες, καὶ ἐαυτὰ σώσαντες, απο της οψεως si διώκοντος ήφανίσεισαν άκῆν ἁποπηδησας τῶ ι που s
355쪽
οἷα δηπου βεβακχευμεν , οσον μέντοι γυναικων ην χης αθε μην συνοιγῶσις τοῖς γεγαμηκόου, φζουζώμενα μπτω νόμω , τω κλέει δε του 'κάλλους τῆ κατα τον Πινδον. δεδουλωμέναι, πtίτίμων συνοικεῖν ἐπιίνω, η λ γεγονὼν ' κ ἐτεθηπε τάν γε αυτον οἱ πολλοι των ἀνδζων, καὶ ἐφίλουν ἐχΘροι δὲ οἱ ἁδελφοι μόνοι ησαν. Και ποτε Θηζωντα ελλοχωσι μόνον, κα ποταμῖ γε ην η Θηζαπλησίον, ειτα ἐζημω συμμάχων οἱ τρεις επιτάντες επαιον
is ιν) ουκουν πρόεισι της εαυτου κοίτης, κω τόις άνοσίοις πεζι πλακίς, ἀπέκτεινεν αὐτὰ ἐς πνίγμα αγχων αυ- τὸς δὲ ἡ κατελυσι την φυλακην, ἐς τ' αν οἱ προσηκοντες τω νεανία, ποθουντες αυτὸν, αφίκοντο και Dέτυχον κεμμένω ' καἰ ώλοφυροντο μὲν, προσελθειν δὲ επι κηδευσει
σει τινὶ άπορρητω, ἔτι ανατέλλει αὐτὰ, ωχετο ἀπιων κατα πολλην την σχολνν. ἀπολιπων εκεῖνον της τελευταίας εκ των ποοσηκόντων χάριτος τυχῶν. οὐκουν κήετάφη μεγαλοπρεπως, καὶ ἡ γείτων τω φόνω ποταμὸς ἐκληθη Πίνδος, ἐκ τῶ νικρου, κή τοῦ κατ' αυτὸν τάφου. διον μὲν δη των ζώων ἐκτίνειν χάριτας τοῖς εὐιζγέταις, οπερ ἶν κή ἄνω λέλεκτα , κῶ νυν δὲ α ηκιτα.
356쪽
Aλσεσιν ἐν ζώοις σκορπίος ἐν Κλαρίοις. Φοῖβος αὐλῶνα βα3υν πιλιαισι καλυψας - Ποv1ζον δαπεδον Θῆκεν ἐκας δακετων.
οwους , και δακὶυλίους μιγα τιμίους' ἄσυλα δε ιι καὶ ἄψαυςα ταὐτα. τω της Θεου δiti' κ- αιὶ τους ἄνω του πιόνου δἰ αἰδους αγειν Θαυματης την δαίμονα την προειρημένην, κή τὰ κειμήλια ἐκείνης. Ἀμίλκαν πυμΘάν-- τον δεβυν συλήσαντα αυτά. - ἐργασάμενον χρυσίον M. ἀργύριον, εἶτα μέντοι διοινων τῆ Πατιαπον ἀν νομην, καὶ ὐπὲρ τουτων αὐτον ἀλγεινότατα καὶ sαρύτατα αἰκισθεντα ἄμα κή κολασθέντα κριμασΘη- να παν-οσον αὐτω της πράξεως, κή της ἐκδίκου
Θεοσυλίαι ἐγινιτο μέτοχον βιαίοις τε κῶ δεινῶς χρή- σα- Θανάτοις ' ητε πατρὶς ώς εὐδαιμονιζομένη τἐως αὐτω Mi ζηλωτη δοκουσα ἐν ὀλοαις, των ιεζων Πηριῶτων εἰσκομισθέντων , εδε δουλη ην. ταῶτα μενη ζος την παζουσάν μοι χρείαν σεμνὰ οντα ολως ὀρῶτο δὲ τοῖς λόγοις συγγινα τουτο ε ἡ τ . Ἀνα
357쪽
sM AEL DE NAT ANIMAL LIB.' x. CAP. L.
αὐτα πρώτη μεν ἡ Θεος, εἶτα ἡ δυναμίς τι, καὶ ἡ Θύοντος βέλη ς. Eι γῆν εΘέλοις Θῶσα οῖν, ἰδου σοι
το ά:γύριον ἄλλως ' το δ ε ζωον ἀπερχεται, καὶ Θυσα ὐκ εις. 'Iδιον μεν δη κή ξρυκίνων ζώων οἰζησΘω κήειτο ἡμῖν ἐπι τοῖς ἄνω.
, 'Reύκ-J Supra etiam IU. a. reliquimus hanc scripturam pro e squod rectius etiam h. l. censet Gr novius Eeum. De divitiis et sanctitate templi Veneris Erycinae vide
Diodo, uis Siculum T. l. p. 3as. et Pan uiam VI ll. p. 646. δικῆνα ἐν ιλίγαμὶ ita recte distin mendum vidit He Drhinus ad M. clavum T. I. p. 4. Similiter Latini inter paucor memσνabuis et similia eicunt. Deinceps etiam ς - δώλου .
pro Wa 3εῖ. De Venere enim loquitur Aelianus. Deinceps μ' αὐτῶ maris milii placeret. δε πavi μιριεri Hane Gesneri eme dationem vulgatae lectioni 1 δῆ praetuli. Paulo post cum eodem εοῦσδὲ καὶ ὐπολ-πει scripsi., ubi vulgo sine sensu - δὲ καὶ legebatur. καὶ ὲἡ χ eri uel Hunc locum eo ruptum censeo, quem ita consti tuendum suspicor, dum libri scripti medelam afferunt: τυ, καὶ 'δἡ χέρ-ιν.
358쪽
πηχεις το μηκος. πιταν Κν ὐτοι τισὶν νενομισμένην ἱες - γίαν κατὰ τον συν Θη καιρον τον προειρημένον ἐπιτελῶσιν. ἐκ τῶν Pιπαίων, ουτω καλουμένων παρ αὐτῶ ς, ὀρῶν καταπιταντ κύκνων ἀμήχανα τω πλ Θει τα νέφη ' καὶ .περιελθοντες τον νεων, και οἱονεὶ κα3ἡζαντες αὐτον τyπΤόσει, εΛα μέντοι κατιασιν εἰς τον τῶ νεω et ρίβολον,μ6πόν τε μέγεΘος, καὶ τα κάλλος ωζαιοτατον οντα.
Οταν ὴν οὶτι άδοι τῆ σφετέρα μου τ' τω Θεω π:οσάδωσι. καὶ μέντοι κέ οἱ κιθαρις - συγκεκράγωσι τω χοζ'. παναρμόνιον μέλος ἐνταυΘά τοι καὶ οἱ κύκνοι συνανα- μἐλ που ν eμορροῶντες, κώ έδαμως άδαμη απηχες κή, απωδον ἐκεῖνοι μελωδῶντες ' ἀλλ' ώ σειρὰν ἐκ τοῦ χορο- λικ'κ το ἐνδόσγμον λαβόντες, κώ τῶς σοφιταῖς τωνὶ ζων μελων τοῖς ἐπιχωρίοις συνάθαντες. Elaα. τῶὐμνου τελεσθέντος, οἶδε ἀναχωροῦσι τii προς τον δαίμονα τιμη τα εἰθισμένα λατρεύσαντες, κ- άκύοντες των Θεων ἀνά πῶσαν την ἡμέραν οἰ προιιζημένοι, - εἰπεῖν, χο- νυτή πτηνοὶ τέρψαντές τε ἄμα κή ασαντες.
359쪽
εἰσὶ νε νυν σοῦδε emeit. x eial Ita ex Mediisceo Gronovius. Uulgo reor λουσι συγκεκράν σε τοῦ Seu mal in praeterea cum ,rinhro ad . os tam Hl. P. δης. συγκεράσωσι legere, et in fine capitis ἀκεσαντες cum Gemero. Ceterum Hecataei eommentarios de Hyperboreis commemorantras biculus T. l. p. fg. Scholiastes Ayollonii ad ll. 677. et Plinius VI. II. Operae pretium est hie ponere verha Diodori l. e. n
δρακεντ Apud Tristanum T. I. vias in Nova Sy lote Epistol. ab P. 2 o. exstat numus graecus ele- insio edita Vol. I. p. ss I. Cum gantissimus . in quo nuda virgo hoc sacrificio comparandus est omni serpenti cibum offert. Eum ex h. l. no locus infra e. I6. ubi de saero explicat et ad Epirotas refert Grae- Lanuvii dracone.
ς όν τε και ἀκοίμητον. Εἰσὶ δὲ κή κυνες περί τι το νεων καὶ το αλσος ἱεροὶ, καs τους μεν σωφρόνως, καὶ ως
ποεπει τε αμα καὶ χρη, παριόντας εἰς τον νεων καε το
αλσος οιδε σαίνουσι και αἰκάλλουσι, οἷα δη φιλοφσονη-
360쪽
LIR XI. CAP. IIL IRσομενοί τε και γνωρίζοντις-ἐἀν δέ τις ν χῆρας
εναγης, τοῦτον μεν κα δακνουσι καὶ ἀμυσσE ' τὰς αλλους, εκ τινας ομιλίας ηκοντας ἀκολάς ου, μόνον διώκουσου. ἡ
Φιλοφρονουσω-J Ita audacter reis Geseero Φιλοφρονιέμμοι emendabat. Posui duce Geshero pro vulgator Ineptissime vulgatam defendit Φιλωρεσιν ἔνἀμ-οι. Codex alter μεμ ad Aescistam III. p. 36s. Gesneti ἐ-ουμνει exhibebat. Ipse
osviri ita pro xsistas scribendum asse viderunt Mearses Graeciae Felliatae VI. p. 28o. et Gronovius, qui opportune affert locum Pa auiae Il. 3 s. ubi Cererem ipsam ra Iau, festum diem xNνια dici monet, et apsam saetificii pompam deseribit. Pauca istine decerpam, quae ad Aelianum per nenti ποτι Mλ-ται - ἐξ ἀγέλους μου ἄγοντες
τεμε τῆς βοιο με- D at 3ύεαι eskνοίχθησαν, ψὶ παρολαύνουσιν ali ἐπινέτακται. Sed inprimis hue pertinet Inscriptio doriea inter Donia as edita P. I 6. quam misere laceratam et male versam maxima ex parte restituere possem, si criticae operae in hae editiona vacare liceret. Ita Medieeus pro Versus Aristoclis ex h. l. in Ana kcta sua transtulit litterarum graecarim decus, Bru-ch, T. ll. p. IO8. qui et, δ' rτι Θαύμα edidit. Vulgo locus in lacuna iacet. Gefuerus et Mearsas νso addi volabant, Gr