Aeliani De animalium natura : libri XVII = Ailianu peri zoon idiotetos biblia 17

발행: 1784년

분량: 898페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

571쪽

ΑELIANI DE NAT ANIMAL

Matiae.τJ Gelaema eum Gyllio caudam λ .R-nese; idq- προσι η leate. longe similius veri est. Gronis. καὶ .eaιl Copulam additit Μediis ecti ἀMl λο κερασπι, κους proprie eeus. Simiam Uetulum, barbatam. dictos, de quibus vide Megat he- nigram, barba alba, huc refert Mamnem apud Strabonem U. qui Dbo in Systemate Animal. p. as.

vi τον 'Aςαβόραν ποταμον πτῶς καλουμένοις 'Pιζοφάγοις. Κατα τὴν τῶ Σειρὼ τοὐ, ἐπιτολην κωνώπω νέφη τινα ἐκπληκτικα, καὶ οἱά τινατον ἀέρα πολλα καταλαβεῖν επιφανέντα, εἶτα μέντοι ελυπησέ τινα παλιν. Κατὰ μέντοι την λίμνην την καλ- μένην 'Aροαταν Ἱνδων αζα καs αυτη πλησίον ἐς ι τοῦ προειρημένου ποταμου) καὶ τῆτο πιν το Θηρίον τον κώνωπα

πως μεν ἐγκαρτερῶν τους μεῖθι τλημόνως του κακου την προσβολην - φιλοπόνως ὐπομειναντας ' ἐπει δε ην παντιλως ἄμαχον, και διεφθείροντο ἡλικίαι πασα , alia μεντοι τελευτωντες ὐπ άποζίας του άμύνεσ3 την κατα- βολην της επιμελείας της πζοειρημένης, ἐξέλιπον την χώραν, καs εζημην ε -σαν την φιλην προτεζον κα πα

Ae-ἱeas I Uulgo 'veαμων legi mei Medieeur 'Ara ea. exhibet; sed nolitum repti suit Gron Ovilis auctoritate Agatharebime. Ptolemaisi et Serasonis. Apud Diodorum T. l.

bone X vl. p. III 6 reponendum cen set. Scilicet totum hoe caput ex Moartatae translatum est, ut conserenti Georrobos Minores T. I. p. 37 patebit; inde etiam narrationem uestorpiis et phalangiis duxit Diodorus l. p. l96. et Artemidorus, ex quo Srrabo XUI. p. III 8 B. et uitis YIll. a9. citra Cyi amolgos Aethiopes late deserta rosio est, a crepionibus et 1 Olipitilis gente su

lata.

572쪽

LIB. XVII. CAP. XL XLI.

litudinis non caret iaspicio Goreest in Appendice ad Historiam Aranea mim Useri p. aas Pbalangium araneoides hue reserentis, quod accuratissime deseriptum a Cel. Pallas in Spici legiis Zoolog. Fasci eui. IX. pag. 37 sive editionis germanicae P. 48-63 chelis oris eancri iam

κων ἀρουραίων ἐπιφοίτησις καὶ τόλος, εἰ μα τὰς θεὰ

τρώας γης, καὶ φυγάδας ἀπιφηναν λυμαινόμενοι καὶ

μειοῦν ἀρουροί-I Cosania hoe aecidisse refert Rarinus Itiner. v. 28s. Dieuntur cives, quondam migrare coactis muribus infestoa deseruisse lares.

ex Marbarebiae haec omnia res rena eodem modo demonstrat vocem rea οὶ inserendam eme; idque obsecutus etiam auctoritati musa- sinu feci. Aλ-ι ται Uulgo Ai νεριέναι. dex alter Gesneri praefertem. RMepi Rripturam, quam Dio--ri libri praeserunt, et Casa. o naad Strabisem VII. p. 3I7. h. i. restitui voluit ; sed praeterea idem Cain

Dubonus vocem 'a, ias aut mutandam aut eliciendam censer , cui assentitur inessotiui ad DioAorum l. c. Αutariatae, gens s ne dubio Illyrica, ad Indiam non pertinent. Constat etiam Autariatas ex illa rico ranarum incredibili multitudine divex tos exiisse. et alias quaelivisse sedem . Cons. Iustinus XU. a. et Hera es Lembus apud Athenaeum Ulli. p. 333. De tempore calamitatis liuius ditien

573쪽

Probabilia istiue est suspicio IVUP- Λιβυνι, . I lin Mediceus pro M.

παιδοποιον σωμα ἐς τίπίσω μετιτζαμμινον, αντίως τοῖς αλλοις καὶ ἔμπαλιν.

vius monet hos intelligendos esse de μυρο- λέουσι apud Troglodytas, de qui biis Agatharchides apud Photiam p. 136a τῶν δὲ καλου

λοις. Strabo libro XUl. Arabiam Troglodyticam abunda e refert λεσσι - κἀ μινεμ μύρμηξ v, direre. δε-M Hησι τὰ ωὲora , - χρυσοειδεῖς vis χρόαν, φιλότεροι M Taν καν νην 'At mas. sed ante Gronovium hoc idem monuit Boi hari Hieroa. lI. P. 8 s. qui ad hoc leonum genus recte etiam refert μυe ιη κ supra VII. 47. Romi natos. Nominis rationem exquirere hodie non licet i varia tamen tentavit Boc/areMs t e. nec constat, feta haec ad leonum genus an alio pertineat. Leones vulgares etiam Ari- potetis ικι σ3ουemineri animalibus annumerata eosque aversos coire ait.

πζοσεικας . Tαῖς πέτραις γε μην αὐτο παρατρίβων,

574쪽

LIB. XV M. CAP. XLIV. XLV.

τρόπον. 'Aν δι μη φθάση ό μνόκερως δράσας τῆτο,

κόνας ον, αλλ' η βία τοῦ εμπίπ7οντος μάλα καρτερά.

ισίω ν Ita Alediceus pro τἀσω v. idem deinde vulgatum 'νω- eorrediit. Etiam h e caput verbolentis ex Agarbareb, eexcerptum est, quem vide Ge gr. Μin. T. I. p so. vel apud PMιium p. I 36 a. Ex eodem Atarbarehiinrepetiit rhinocerotis dei criptionem Disaeorus T. I. p. mo. atque Artemidorus ain Strabouam XVI. P. II IO. f. ΘHa-s Cyneget. ll. ss I. Ii- .ius Ulli. m. Pa auitis lX. 2I. et U. La. taurυa Λethiopicos duplici in maribus eornu nominat, sed et vulgatum νινόπινες nomen adiungit. terreis αὐτῶ J Pronomen ex Medieeis accessit; post νηδυν in seqq. Gro novius inserit .v, quod non necesse est.

emendabat.

elephanto viti docti explosam hodie

rident.

575쪽

s6a AELIANI DE NAT. ANIMAL

λόγχαις καs βελει παντὶ, ὀ γάρ τοι σίδηρος ἡκ

τα. εαυτων ἀγελαις βουλόμενοι, τάφρους αὐτοῖς κρυπΤας

Φοῦ. . a πιχ l lea lego pro τοῖς p. transscriptum esse, monet .ata τιR. Deinde vocem ineptam etiam Isi elint ad Dioaoram T. l. Irως post λεοντας Getaerus in Fννωc P. zol ubi Agatharchidis destriptio

mutat. multo integrior , verbis auctoris ἰτal Ita vulgatum επ.I- iplius multis conservatis, exstat. Exe8atu emendavi cum messemigio ad eodem ai ctore eandem repetiit Ar-Dio. o-- lG. P. Io I. Sequens aed- ecini oras a P. Λtrabonem XU. P. I 2I. stis e Gemerus in αὐτὰ, Grono ius Plinitis V ll. ar. sed piabo in Aνroin ἀυτοῖς mutat. mi dors, et Miaanus in Agatharebi a ιτα ουν χενται Ita cum Gemero ἡμενερον Tabeam reperiisse videntur; scripsi pro . μακοωναι. Similiter evntra Dio rus , μόρων βοῶν, quos sit pracap. 3I erat ιιτα ον 3άνωσι an- Pisurus agrelles tauros vertit. Locine

tequam Mediceus ἀτα sug- in ilieroz. T. l. p. 2 si quaerit an se stillet. hi tauri situ iidem cum iis, quos ἐπαρκειν I Uulgatum ἀπροκεῖν ita ταυρελ σαωνας dictos deteribit Phi&emen clarunt Ineμiur ad Go o em stoetius L. ill . et ex eo MeephoνMT. I l. p. 6ol et omisnuom ad Tha - IX. I9. et cum iis, quos Iphicratesinam p 8 . Accessit delude aucto- apud Str.ιbonern XUll. vernaritas libri Medicet. cti Io Aethiopiae notiti ne appellat iaμηψ-xabeat Qui vulgatum Sed Phi orgii taure lephantem va-ΜεIrΨων auctoritate Medic ei corre vir, rieraretii bovis vulgat .s maximam debebat ea eodem libro δὲ post ἐώ- Abyssiliae indigenam esse censet inserere. laeterum etiam hoc Imme mauu Molos. Geograph. T. I. caput ab Agatharati se ap. Photium p. Is 6.

576쪽

LIB. XVII. CAP. XLIV.

legiti quae emendatio ni is relictum a Geonovio. ut etiam binia Violenta nec, qui Mnaseae -- locis 'Ioaαλέου pro Postvιαa laudet, novi. Gmnovius D ..e Medi. eus inseruir Dei n- t πηe legit. Ita vero ηρορ- de vulgo legebatur' naeus Al I. p. ιν νῆι δὲ παχ. qti .ie ex ut e laudat Mnaseam. cuin antea Mediceo sippleta et emendata sunt. Ull. p. 296 ἐου πω προν , .a, In τὸν 2.3s melius Icribit, dixisset Patrentia patria fuit. Abram ad Aefebrium ιII. p. 26s. CL Vossias de Hil oricis gr. l. e. II. καὶ varo δὲ - τουσδε τὴc .e,ul Haee εἰκac , steaταJ Copulam ira: Vulg mihi scabiosa et hiulea videntur. hie inter utramque vocem insertam Ptius νενε melius abessee. omittit Medἱceus.

577쪽

μεν δε σπουδη ἡ ἐμη φροντις, MM πόνος, καὶες το πλῶον μαθεῖν καs εν τοῖσδε ἡ γνωμη προ- χωζοῦσα, ανανευσέ τε καὶ ἀνεύρε , δοκίμων ἀνδρων καὶ φιλο φων ἀγωνισμα Θεμiνων τοῖς ἐπ' αὐτοῖς ἐμ- πειρίαν, κ- δη λέλεκτή μοι, ώς οἷόν τε ην εἰπέῖν, μηπαζαλιποντα απεζ ἔγνων, μητε βλακεύοντα , ώς ἀλόγου τι κα άφώνου αγελης ὐπεριδόντα, καὶ άτιμάσαντα, αλ-λα κάνταυθα ἔρως με σοφίας ο σύνοικός τε κ- ό συμ-φυης εξέκαυσεν. οὐκ αγνοῶ δε αρα, ora κφ των εις χρηματα ὀρώντων ορο, καὶ τεθηγμινων ἐς τιμάς τε κα δυνάμεις τινες, και παν τὸ φιλόδοξον, δἰ αιτίας εξουσιν, εἰ την ἐμαυτου σχολην κατεθέμην καὶ εις ταῖτα

ἐξον κα ὀφρυῆσΘ , καὶ εν ταὶς αὐλαῖς ἐξετάζεσθαs, και ἐπι μέγα προηκειν τῆ πλέαου. Eγὼ-ύπit τε ἁλωπέκων, καὶ σαυρῶν, καὶ κανθάρων, και οἴεων, καὶ λεόντων, καὶ τί δρα πάρδαλις. καὶ ο πως πελαργός φιλ ε οργον. καὶ τί ἀηδών εὐτομον, κα πῶς φιλόσοφον ελέφας, καs ι η ἰχβύων, καὶ γεράνων ἀποδημίας, καὶ δρακόντων φύσεις, κή τα λοιπά, οσα ηδε ἡ συγγραφηπεπονημένως ἔχει, καὶ φυλατΤει, περιερχομαι ἀλλ' ἔμοι φίλον συν τοῖσδε τοῖς πλουσίοις άριθμεῖσΘ , καὶ πρὸς ἐκείνους εξετάζεο . Ei δε ών καὶ ποιηταὶ σοφοι, καὶ ἄνδρες φύσεως ιδεῖν τε ἄμα και κατασκέψασθα

δεινοὶ, καὶ συγγραφεις εκ πείρας ες το μηκιτον Ποελ- Θόντες εαυτὴς ηξίωσαν, τάτων τοι καὶ Θαυτὸν ἁμωσγε- πως ενα πειρῶμα ἀριθμῶν καὶ ἐΘελω δηλον ώς άμείνωνεμαυτω σύμsουλός εἰμι της εξ εκείνων κρίσεως. Βουλοίμην γῆ αν μάΘημα εν γῆν πεπαιδευμiνον περιγενεσ3M μοι, ἡ τα άδ όμενα των πάνυ πλουσίων χοηματά τε ἄμα κ κΤηματ . Καὶ ὐπερ μεν τάτων ικανἀ νυν. οἶδα δε, . oτι κῶ εκεῖνα άκ επαινεσουσί τινες, εἰ μη καθ' εκα ντων ζώων ἀπεκρινά μοι τον λόγον, μηδε ἰδία τα ἐκάςω

578쪽

ΕΠΙΛΟΓΟΣ.

ύπον ἀθρόα ανεμιξα δε καὶ τα ποικίλων ποικίλα, κα ὐπερ πολλῶν διεξηλθον ' Mi πῆ, άπιλιπον τον πιρὶ τωνδε λόγον των ζωων, πη-ύπωρεψα ὐπὸζ της αὐ- των φύσεως ετερα σῆων. Ἐγω δὲ πρωτον μεν, το ἐμὸν πιον, εἰσι της ἄλλου κρίσεώς τε κα βουλησεως δοῦλος, ῶδε φημι δεῖν μεσί - ἐτερω, οπη μ' αν άπάγη. Δου- τερον δὲ τω ποικίλω της άναγνωσεως το ἐφολκὸν Θηρων.κμ την εκ των όμοίων βδελυγμίαν ά ποδιδράσκων, οἱονεὶ μωνά τινα η ς έφανον ώραῖον - της πολυχηοίας, ῶς ανΘοφόρων των ζωων των πολλων, ωηΘην δεῖν τόνδε

ὐφάναι τε καὶ διαπλέες την συγγραφήν. Εἰ δὲ τοῖς

Θηρατικοῖς καὶ ζῶον εὐρεῖν δοκεῖ πως εὐερμία ' ἄλλα τό γε των τοσάτων ἡ τα ἴχνη, ἡδὲ τα μελη συλλαβεῖν, εγώ Θημι γενναῖον. όπόσα δὲ ἡ φύσα εδωκέ τε αὐτάῖς, καὶ ο των ἡξίωρον, άνανευσα . Τί πρὸς ταυτα Κέφαλοί τε, κή 'Iππόλυτοι, κή εἴ τις ει ὀρείαις ἄγραις Θηρία μετελθεῖν δεινος ετερος ' η αὐ πάλιν των υδροΘηριωνοι διν, ὼς η Mητρόδωρος ό Βυζάντιος, η Λεωνιδης ὀτουτου παῖς, ἡ Δημος ζατος, η ἄλλοι τινες Θηραταὶ Θύων οἱ δεινοτατοι, πολλοὶ νή - Δια; Kψ γραφικόὶ δὲ ἄνδρες, μεγα αυτὰς φρονεῖν ἀνέπειθεν, η ῖππος γραφεις κάλλις α, ὼς Αγλαοφῶντα ' η νεβρός, ώς Λατελ- λην' η τὸ πλασθεν βοίδιον, ὼς Mυζωνα ' η αλλο τι. Εἰ δὲ εις τα των τοσάτων ἐκδεικνύοι, κή ὐπ' αὐγάς ἄγοι, κή ηθη, κῶ πλάσεις, καἰ σοφίαν, καἰ ἀγχίνοιαν, κή δικαιοσυνην, κή σωφροσύνην, και ανδζείαν, καὶ τοργην, κα εὐσεβειαν Θηράσας' πῶς ἡκ ἔδη κιὼ Θαυ- μάσα3 ἄξιος; 'Hκων δε ινταυθοῖ του λόγου καὶ πάνυ

ἄχθομα ι, εἰ ζώων μεν ευσεβειαν ἁλογων αδομεν, α - Θρώπων δὲ συσεβειαν ἐλεγχομεν. Και τουτο μεν δε εν- ταυΘα ἀπόδείξομεν εκεῖνο δε πeοσετι εἰπεῖν δικαιοτήν τον, ουπεζ ουν κάι εναρχόμενος τῶνδε των λόγων μνήμην εποιησάμην, εἰ ταὐτὰ ειπον, οσα παντες, ἡ οἴγε πλεῖτο

ου πω δίκαιον αἰτιῶμαι ζῶα γὰρ αυτὸς ἄλλα πλάσαι

579쪽

ὐκ ἐδυνάμην omi ἔγνων πολλά, ἐπιδειξάμην. 'Hδη

ειπον, και συν οσω πόνου, το , τε ευγενες της λέξεως

οποῖον, καὶ της συνθῆκης τῶν τε ὀνομάτω καὶ τῶν ρημα- των το κάλλος, όπόροις ἀν

vidit etiam Gro novius pro vulgatis τοῦ ιμ- . Sed tamen non via deo , qua ratione initium hoc Orationis cuin verbis δοκίμων ἀν-- ἔμπειρίαv c 'njungi posse. . Tacent hic interpretes, et veri latina longe a textu graeco diva ga

ως alis Te zm ειπε D, I Ita Medieeus pro Γν- v. quae Gemerus iam istic iter emendaverat . in seqq. seripsi cum Gro novi O παραλε πόντα pro et μένε βλακεύμνα pro-οῦ sed idem Getin οὐ ius post βλωMύοντα inserit: μ, νε τὰ ζῶα, ως ἄλογίου τε καὶ ἄφωvου ἀγέλουου et cet. Ille vero hos accusativos iungit clim sequenti 4λλὰ κ*vναύya , qui mihi pendere videntur a verbi ως ο νε με Iureis', quapropter punctum post εἰκ/js sublatu iii in comma mutavi; si quis vero dativum restituere malit, non obnit r. Φιλόσο*ον ιλMMI Gefuerus Θυμό- Φον mavult; quod sane scribere debebat Aemum, si castitaterra orationis agnovisset. ε 3ου αγίων est ex. Medi deo pro κάων. dira καὶ Φυλάττει l ita Mediceus. Vulgo καὶ Φυλάφω καὶ π/euex m. vox πεπεν, μειως mihi displicet, ut et multa alia huius Epilogi. Deinde

quae liber mediceus

correxit.

hum facile senties; interpretes la men tacent. Sic deinde ις τλ μέ τι. sine definitione rei mihi displicet. τὰ ἐπικειου εἶπε. Ita Medieeus pro Hέτω. Ex eodem deinceps vulga

Denique 3πr pro ἔπει eiusdem aucto

μόνα inserui cum Πὰν o . : selisus enim hinc particulam flagitabat. δεροθηριῶν αἴδεου Posteriorem vocem nihil ad rem hicere planum est. Ori εἰδότες non satisfecerit, meliorem asserat lectionent. νεβρὸή, k 'AνυλλῆψJ Codex alter Genieri inepte : Pro nomine . pictoris vulgo 'Aπτι re legitur, quod Gesneriis etiam absque libro Medi-

ceo correxerat.

ἐπιδει κυνοι - ἄγοι J ita Mediecus Pro ἐπιδεικνυει - άγει. Ex eodem verba καὶ accesserunt.

ευσέβει κου ἐλίγκομιῆ Geii erus, qui ἀσέβειαυ letit, sententiam ad universi generis humani mores depra-Varos atque impietatem refert; sed Aelianus indignatur in homine Pietatem rideri et reprehendi, cum in brutis laudetur tantopere. τῆσδa αυτ Ma, J Artieulum 1 ante αὐτὸς vulgo intersertum omittit Medicetis. quemadmodum copulam καὶ in fine ante ποπι es,s in trutam

580쪽

De rana piscatrice.

In historia ranae hu)us piscatricis primo statim loco diligenter

examinanda sunt, quae de corporis externa 1 pecie traditimir, et distinguen lae sunt nota c. quibus a n tura reliquorum cartilagineorum planorum pisci uin separatam es le annotavit Philosoplius Stagirita. Succcdet narratio de vita, moribus et ingenio piscis, quem ob miram piscandi solertiam mirati sunt Veteres; et deinde collectis omnibus corporis uotis et reliquis rerum argumentis docebo, quem riam hodie piscem viri docti ranam Uerorum piscatri cum et quam vere interpretentur. Ordinem igitur piscium. Qui prci spina cartilaginem habent, σιλάχη appellavit Arsoteos, Plotius latine cartilagineos interpretatus est; quos recentiores Ichillyologi plerosque depressos seu plagio plateos nominant. Linnaeus autem a reliquo piscium senore ne icto quam bene separatos amphibiis nantibus adscripsit. In horum numero censetur etiam rana cognomine piscatrix dicta, quae tamen in multis a consenerum natura diversa abit. Ita enim Arsoteos H. A. ll. i 3. cartilaginei, inquit, omnes branchias non tectas habent. Qui quidem tectas habent, Obliquas gerunt branchias. Cartilasin corum vero plani infra in supinis partibus positas habent, veluti torpeduet raja; oblongis contra ex transverso positae sunt in latere, veluti reneri multelino. Rana vero tametsi deductas in latera hranchias . habet. tamen non spineo intectas operimento, ut qui non cartilaginei sunt, sed cuticulari. Ubi Gazae versio male ratam pro rana ponit, quasi βατος non in graeco legister. Alter locus est de P. A. IV. II. planorum, iii quit, piscium quidam caudam longam et spinosam habunt; incrementum enim ejus partis ad piscis latitudinem transit, ut in trarpedinu et pastinaca, et si qui praeterea his sunt similes cartilaginei. Horum igitur caudas pinosa et longa est. Quorunda in vero carnosa quidem, sed brevis, ob eam rationem, quam in rata dixit nihil enim refert brevis carnosaque an longa ct rigidior sit. Contra vero accidit ra- ais; quod e Him anterior mus pars lata minus carnosa est, id conatura, quod partibus anterioribus subtraxerat ex carrae, Posteri ribus ot caudae adjut xit. - Pisces omnes, praeterlato S, VCluti ratam et pastinacam , quatcrnas pinnas habent, binas quidem in prona corporis parte, binas vero in supina: ncque est, qui plures habeat. - Qui autem binis tantummodo pinnis natanr, eas habent, quae parti prunae adhaerent, iii si latitudo prohibeat, Casque iuxta caput positas gerunt, qui habent; quoniam eo loco

Iorigitudine careot, qua vice pinnarum mea Vo. .atur. Corpus Enim

eius generis piscium in caudam ex pt,rrigit r. Raiae et si Diles pro pinnis extrema sui corpo iis latitudine natant. I Orpedo Ga za squarinam interpretatur) et rana pinnas pronae partis i e .pectorales 3 infra gerunt, propter ampli ratilinem partis superior S; innas vero supinae parti i i. e. vcntrales) juxta caput junci 3 habent: nihil enim latitudo impedit, quo milius m a cantur .is dquitenus supra i. e. ante pectoratus, in Iugulis in positae, m n a res sunt iis, quae pronae parti accommodatae sunt i. c. qua Dissiligos by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION