장음표시 사용
541쪽
μητροπόλει α κύω τη 'Eφεσία λίμνην εἶν , καὶ αὐτῆ σπηλαιον, ἔχει δὲ εια το αντζον οφεων πλη- Θος ἄμαχον, καὶ ειν' τάτους μεγωους φασι, καὶ δεινους
το δηγμα. Προῖἐν μὸν ῶν αὐτὰς τοῦ ἄντρου λόγος ἔχει,
δυνασλη' μέλλοντας γαρ ἐπιβαώειν της γης ἐλλοχαν καρκίνους μεγάλους, oisse ουν ἀνατείναντες τάς χηλασσυλλαμβάνουσιν ἐς πνίγμα αὐτους καὶ αναιρουσι. Δεδοικότες ουν οἰ οφεις τους ἐὐζους ἡσυχάζουσι, καὶ εἰς την γυαυτῶς αβατά ἐπι ' πιφρίκασι γαρ την ἐκ τῶν καρκίνω φρουραν. καὶ κόλα ν ' η πάντως αν απολωλασιν οἱ περὶ τον χῶζον εκ πολλου, εἰ μη φυσει τινὶ απορρητω περιεμληφότες οἱ προικημένοι καρκίνοι της λίμνης τα χείλη, καὶ ἀνείργοντες, εἶτα εχηναῖα ἀπέφαινον τα ἐν τωτόπω πάντα.
-e-ι ι -'---J Bene monet motiores conveniunt Caesarienses,VaD s Emend. U. non ipsam Μetropolitae, Cylbiani. Ut igitue Ephesiim intelligi, sed urbem Asiae ab altera Phrygiae metropoli distina, in procul ab Epheso sitam, de qua sueretur, Aelianas 'μεσίαν addidit. PGiκι V. 29. Ephesum, inquit, 2
'Aλεξάνδρου του παιδὸς Φιλίππου γενέσθαs δράκον- τας δυο, ους Απωσεισάρης ὀ Ἱνδός ἔτρεφεν, ών ὀ M, ἡ, πηχῶν μ κή e , ο δὲ π ' κφ φη ν ἐπιθυ-α δεινως 'Λλέξανδρον Θεασασθου αὐτάς. Aέγουσι δὲ ΑἰγυπΤίων λόγοι και ἐπὶ του Φιλαδιλφου ἐξ Αἰθιοπίας εἰς την 'Aλεξάνδρου πόλιν κομισΘην- δράκοντας δύο ζῶντας, κα
542쪽
LIB. XVI. CAP. XXXIX. XL sayτο ἰδιον των ζωων ἐπιξελθων, κέ εἰς οσον πιφυκε μηκος προὶ ἐν , βουληΘείς. Λέγουσι γουν καὶ οἰ τας υπεζτης Xίου συγγραψαντις ἰς ορίας γενέσθιμ ἐν τη νησω, πεζὶ
το ορος το καλήμενον Πελινναῖον, εν αυλωνί τινι δασῶ καλ
γιτον, ουπερ ουν κα- τον συριγμον imπεφρίκασιν οἱ την πον κατοικουντες. οὐκουν ουδὲ ετόλμων τινες η των γεως γέντων, η των νεμόντων, πλησίον γενόμενοι καταγνωνα το μιγεΘος, ἀλλα εκ μόνης της συριγγος πελωζιόν τεκμ εκπληέικὸν τὸ Θηρίον εἶν' ἐπίς ευον ' ἐγνωσθη ουν,
οσος ποτε τὸ μέγιΘος ην, δαιμονία τινὶ καὶ Θαυμας' μηχανη, νή μα Δία. Σφοδρου γαρ ἀνεμου καὶ σκληζου προσπεποντος, ἐτρίφθη πζὸς ἄλληλα τα is τω αὐλωνι δένδρα, κή οἱ κλάδοι βιαίως ἀρατ lόμενοι τίκ'ου πυρ, κή αῖζεται μεγίς η φλοξ, καὶ παραλαμβάνει τον πάντα
χωζον, καὶ κυκλουτ τον Θηραρ ἡ ἀποληφθεὶς, κή εξερπύσα μη δυνάμενος, καταπίμπρατα . Oυκῶν, γυμνοβέντος του τόπου, γίνεται κάτοπῖα πάντα ' κέ οι Xῖοι ελευθεζωθέντες του δέους ηκον Drὶ Θέαν, καἰ καταλαμβάνουσι τὰ ὀιτα μεγεθει μέγιιτα, καὶ κεφαλην ἐκ-
παιδὸς Φιλίππουὶ Recte monet Gela rara vocem ἀνάβασιν esse inserendam.
Ἀσκληπιal Ita recte Mediee cum Gallis pro 'Aroviruias; sed paulo post cum Gesneto etiam aes τὸν Pro ἀλὲς οἱ γύπτιε. legendum erat. Numerus cubitorum in serpentibus duobus sub Ptolemaeo Phi. adelpho ex Aethiopia allatis, an recte habeat, dubito i narrat enim Diodorus T. I. P. acia. de serpente
mita solertia venatorum captus et vivus Alexandriam regnante Philais delpho deporeatus fuerit; ubi miror ις 'etivium hune Aeliani locum praeteriisse. Πελιν- ν' De hoe monte vida Strahisem Xlv. p. 64s. Plinium V.3I. Ampelium c. a. et Salma tam Exerciti p. 6 7. Gr που. νειο ν Codex alter Gesneri male Deinceps malo cum AbN- Ahio ad Asbγιum lil. p. 26s περολαμβά re legere. Ante Mφαλὴν tau Medictus addidit .M.
543쪽
De hoe serpente vide, si rosque colorem terrae habere, q iubet, quae ad Meavari Theriaca oeculiantur . Quod in serpente Astiis versv x4s seqq. dixi in Periculo Cri- cano Lino conficinat Ghato itin et O p. Is I. - Uulgatum est, in- rarii p. IG.
δί. ωα. J Ari telas H. A. Ulli. historias laudae Athenaeus Xll. p.s3'. ag -κει ait esse. Aurigono c. I I dicitur ο - 'I... sum puto intellisi Larissaeum, cuius
γε της κεφαλῶς, ειν δὲ αὐτοῖς λευκην ταύτην ' προἰέν
544쪽
- . de serpentibus prum vide in Irba Museo I. rab. 3.hὲ pedibus narrat, non inepte ae- lig. g. et tab. 86. fig. 3. . commodaverim ad anguem Danael in Μuseo Ad. Fr. I. P. a . eab. 28. bipedem , Indiarum incolam . qui fieur. 3. T .eπise πτερωτουε coniicit sedibus duobus brevissimis didacty- etiam Cel. Merrem de Pano ae speia ad anum politis gaudet. Cete- cie. Idem listae suspicaeuemm in genere anguium Linnaeano- esse serpentes bipedes Linnaei. rum cal ut a reliquo corpore non Σ.--ψJ mixtus VI. p. 334 Sitta- distinctum est, sed trunma utrinque cene dividitur Archoo. An idem Pariret attenuatur et unde orta est Arehous eum Argade Aeliani Post tabula de gemino anguium horum ἀποει, μιν Medieeus inseruit, ut Pito. Anguem hipedem deisia antea φησι post verba ο κτιδικ.
545쪽
λεγει ουτα ς' οφεις ἐωζακ ἐν μ πηχων μηκος, πλάτος κῶ πάχος κατὰ το μηκος δηλονότι ' κφ γένος
dia. J Ita eum Dillero scripsi πρόχειρον ἔχει τὸ ι. . Mihi vero pro vulgato προκεα , quod etiam dum Codices succurrist commodius in Codice Augustano legi testatur videtur legi posse: eli τὸ μὲν ista smrns. ors ad Phile. p. 28s. Contra σὲ ἐπουρο, μιν ris-- -- Abros. ad Aef Ulum lil. p. 388. νι rini προεῖχεν' ἐπιβολιώισῖ- et cet. h. l. luit: εις - κουλαὶ - μένις
546쪽
C A P V T III. v ν τω των Περι Πτολεμαι ων λόγω λέγει Nυμφις ἐετη γη ωγλοδυτιδι γίνι-- ἐχεις αμαχόν τι μεγεθος, εἰ προς τὼς ἄλλους ἔχεις ἀντικζίνοιντο, εἶν'. γαζπηχων καὶ πεντεκαίδεκα ' τάς γε μην χελώνας ε&α τοσαύτας το χελώνειον, ὼς χωρεῖν μεδίμνους ἈτΤικῖς
περὶ Πολι-Is, Ita codex Medi- dat Arhemisus, tempore regis Ari ceus cum Gyllio pro eo quod vulso haretanis et Antioehi vixit, ut liquet Iegebatur Πτολε-τον. Nymphis, He- ex testimonio Memnonis apud racleotes, cuius Periplum Asiae lau- rium in Biblioth. p. 7a6.
μεν πρωτα νωΘῶς ἀπεζγάζεται, καὶ ηκι τα κινητι- κους' εἶτα μέντοι κατ' ολίγον ἁγνώτους, καὶ ιἀναπνῶν ἀδυνάτους καὶ μέντοι καὶ ληθην καταχῶ τη γνωμ' τοδηγμα, καὶ την κύον ἐπέχει, και λιαότριχας άπο- φαίνει, ειτα επεται πνιγμος, καs σπασθαι ποιῶ, κα το τέλος τῶ βιου ἀλγεινότατον.
πρους et Presterem serpentem alii stremorum verborum De κατέζει, eundem dipadi piita ut, ut supra dum, ne Dissocationem conseqiIatue dictum l. Is, alii diversum. Gefier. convulsio, quod experientiae me ἀγνώς ut Alter Codex Gelaeti dieorum adversari ait, hoc ordine λώτους. Ex eodem et Mediceo dein- ea collocat: ἀποφαινει, καὶ cepa κωιν Pro Miύσιν recepit Gro- πειar εIra σκεται πνιγμὸς, καὶ τὸ τέ- novius, qui strenue de ordine po- λος et cet.
547쪽
--κ νε νοῦς Ex Μei ieeo additum γε, et deinde vi ante ua1 taeodem recte ἡπὸ δι-ου scriput Gr Novius, quemadmodum etiam Gyllius in libro tuos riptum reperit. atque ita legendum censebat etiam Messia Bur ad Disaeorum I. P. III. ωσι κατ J Codex alter Ge eti φωσι. Idem cum Mediceo deinde δεήςἄσΘαι τε αὐτὰς pro ἄ-ετο habet. Pr. περιλιχμωνται vulgo scriptum erat , quod vitium Gesnerus etiam emendari iugerat. Ex eodem vero P saνebi Ioeo PIA .ias X. Act. 96 geminam narrati nem habet. De aspide, inqui miraculum Phylarcho reddaturr laenim auctor est, cum ad mensam cuiusdam veniens in Aegivio at retur assidue , enixam catulos, quo rum ab uno filium hospitis inte emptum t illam reversam ad consuetudinem cibi intellexisse culpam et necem intulisse catulo e nec postea in tectum id reversam.
548쪽
' LIB. XVII. CAP. VI. VII. s3sκ γ μωμητος δε φησιν εν τν Λιβυη πόλιν εἶνα τινα, ἐν ' τὰς ἰερέας ἔκ τινος λίμνης επαοιδαῖς κατα- γοητεύοντας ευ μάλα ελκτικαῖς ἐξαγιο κροκοδείλους πηχῶν ις . Θεοκλης δ' ἐν τν δ arao την Συρτιν λέγει γίνεσθ' κητη τζιηζων μείζονα. Περι δὲ την Γεδρωπίαν χοίζαν. ες ι δε μοῖρα της γης της Ἱνδικης - αδοξος, Uνησίκιτος Mγει καs UζΘαγόρας γίνεσΘ κητε ημισυ .aχοντα ς αδίς το μηκος, πλάτος δὲ κατα λόγον τοῦ μηκους τοῦτο δηλονότι ' τοσαύτην δέ φασιν ἔπειν δύναμιν
Φαω, ταε Φασγν Ila cum Getaeria dat φυμνῆρσι, quod omnino natu- pro φησὶ scripsi. Loeus Hone teus eae balaenarum atque usili fistula- existat lii ad. s. s8I. et Odyss. Δ. I. rum respiratoriarum melius conUe- ubi alii ,--άεσσαν legebant. nit. Uetum seri etiam potest, ut alii de eadem re diversum nomen. λ ιο ΘΓ- ιζ numerum usurpaverint. De seripturae varie- in Codice suo reperisse monuit late in nomine vide Gesnerua , qui pro μυκτῆροι emen- seu ad Diodorum T. Il. P. alla.
εἰ δε δοιης καὶ ζ , καὶ χιιλων φύλλα καὶ κλάδους
ἀπαλάς 'πίνειν δ' αὐτους, α αὐτος λεγει, μιιτζητ Λακεδαιμονικὰς ιδ , καὶ πάλιν της δείλης ἐπιπίνειν η Βιοῦν δ' ἐλεφαντας ἔτη σ φη , προῖέναι δε ἐς ιν ους κα εἰς τρεῖς ἐκατοντάδας. Διιιδὸς δ' ὁδωρ - άκραιφνὸς ἐλέφαντι πιεῖν ἐκ&ς όν ἐπι , τιθολωμένον δὲ καὶ ρυπαρὸν εδιτον πομάτων ἡγεῖται ' καὶ ροντοι καὶ ἐς ποταμὸν ἐαναφίκητα , η λίμνην, ου πζότερον ἐπικυπῖει πιεῖν, πζινη τῶς ποσιν ἐπιταζμξ' την ἰλὼν, και ἁφανων το καλ-λος τῶ ἴδατος. Σὰν δε ἄποτος μείνη, διακαρτερεῖ
549쪽
An potius κιλ ν legendum camelo traditi .isti- ι εώ Deinde Arisoratis μετevrae Μακι - - - ο ' ἀπὸ τῶν ποταμῶν προτερων κὲς eviam nominat , quos Aetianus visaι, .i ςὐ-aecli, ' δύναται δ' ἡποτεσLacedaemonios secit, nescio quo μαεσ3M καὶ νέφαρος εμέρμ' ubi iure. Denique pro numero u Co- videa iterum in numero dierum va dex Augustanus, teste M Wnsdos ad riari. Ceterum elephantum etiam Philon p. 27 . ponit aquam nisi pedibus conturbatam διειnι δ' υδωel Quae de elephanto non potare, testatur Des Itinerar. hie affuit Aeliamis, eadem Aristote- T. l. p. io'. sed sitia toletantiatis l. c. eap. s. quod proxime lo- diuturna an pariter in eum conu cum de elephante praecedit, de niat, dubito.
- - ζωόν τι γίνεmΘ χερσαῖον περὶ το πέλαγος ἐκεῖνο, το καλώμενον κηπον ' φεζωνυμον δε ε&αs, κή εἰκότως, ἔχει γαρ χρόας πολλάς ' καὶ μεγεΘος μεν εἰληχέναι τον τέλειον κατα τους κύνας τὰς 'Eρετρικάς. inιριελθεῖν δὲ αὐτῶ το ποικίλον εΘέλω, καἰ δεῖξαs τω λόγω, ως εκεινος γράφει. Tα μεν δη πεζὶ την κὲφαλην αὐτω, καὶ τον
νωτον, καs την ράχιν εἰς την ίζαν τελευτωντα, ἁκράτως
πυρσά εςι, θεάσαιο δ' αν και τρίχεας αυσοειδεῖς τινας δασπαζμἐνας ' λευκον δὲ τὸ πρόσωπόν οἱ μέχοι των
ς έρνων, καὶ οἱ πόδες δὲ οἱ πρόσειοι, λευκανΘίζει πάντα ' μαζοὶ δὲ χειροπληΘεῖς δύο κυανῶ, γας ηζ δὲ λευκη, πο- δις δε οἱ κατόπιν μελανές εἰσι ' προσώπου δὲ μορφην εκε
νου, κυνοκεφάλω παζαβαλων αυτην, ἀληθεύσεις ευ RG ι.
νε μνέsους, 3 παρισον ι δοeκαδι. NO- minis etymologiam ridet Salmasius Exercit. Plinian. p. 276 et Bochar Hiero E. T. l. Libro II l. c. 3l. Idem animal describit Strabo XV l. p. 77 I. Nomen πιε που cum figura oecurrit etiam in opere tessellato Praenestino, quod illustrarunt nobisissimi duumviti Galli , Colas et Partheia . orbaroram de mari rubro laudat etiam Athenaeus U. a I. et X lv. g. An iidem sint, quos ranius Vli I. Act. a 8 κεκουι Aethiopiae appellat, aut quos Aristor. Da H. A. Il. 9. κέβους generieo simiarum eau datatum nomine appellat, potest dubitari. σαυνενς δ τωJ Ita Medieeus. Uulgo ταυτηο δὲ τ τέe- μέχρι τῶν τω. Ad limiarum genus bestiam κῆπ- dictam pertinere, clarum est, Simiam Param . barbatum, ni perne rubrrim , subtus canum , intellio suspicatur Maeliaeu in Sistemat.
550쪽
η συλλαβιοῦν, καὶ σφίγξα , καi οι πόδες οι τεως, χεῖζες ἐγενοντο κῶ ου βαδίζει, κάθηταs δέ. Βαρυθυμον ἰσχυtως τὸ ζωόν ες ιν ' εὰν γῆν άλω, δουλείαν μη φι-
ειδεμ a Postrema vox ex eorruptam puto eum Pawιo ad Phnen Melliceo accessit, qui deinceps 'recte Carm. 94. qui istia eis ιεῶν legit. etiam πώντὸς pro ..,νὲι Bestiam ipsam, quae itidem ad se- vhahet. nus simiarum pertinet. Philas i. c.