Aeliani De animalium natura : libri XVII = Ailianu peri zoon idiotetos biblia 17

발행: 1784년

분량: 898페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

551쪽

sas AELIANI DE NAT. ANIMAL. .

ῶν την Vρχοὐμενίων γίνοντὸς καὶ πολλοί. Ἐν δε δε ιβών συῶν ἀγρι ων ἀπορία ἐςι, καὶ ἐλαφων. Ἐν δὲ τν Πόντω

μδια, I Idem tradunt . aristoteles N. A. VII. 28. adi ie ex eo Plinius IA 38 Antigonus e. Io. Alii idem de Coronico agro asseverant, ut Anctor-ἀaeeu. et Meoanus B, antinita in Κεμ ε .e, ιβίη l Cons. ristoteles VIII. 28. Hi ,.s Vli I. 38. Austi oras cap. I . Πον risi idem Aristor Dr i. e. Ad. polypum sol tim resti ingit Theophγ- . iactus Q Natur. c. 9.. Eadem ut videtur avis. quae He chio dicitur. Aethiopiae indigena. videtur ad genus Lonaea πι- Bucerotis pertinere.

υς τετράκκώκ J Uidetur Sus Ba byrussa Unuaea intelligi. quod suspieati video etiam WxDbeu P. I 88. qui locum Plinii VII l. sa. huc refert, et recte quidem. Is vero ἔn India,

inquit, cubitales dentium flexus ν mini ex rostro, totidem a frontoeeu vituli cornua exeunt. Pilusta ereo similis agrestibus, ceteris niager. At in Arabia suillum genus non vivit. Postiemum de Arabia effatum ad Aethiopiam trant ulit Porphyrius t D Ania νει ΦΛΩν ἡκου ζzis τμε. Solinus c. 33. Arabiam beatam n minat. Calpa uias apros cornutos Romae in Cire. viderat i ita enim ille Eclog. Ull. ss.

et niveos lepores et non sine co nibiis apros.

morata

και ανιχνευαμ, τοῖς ὐπο-των φαλαοίων δακνο- μενοις μη μόνον ταυτα ἁπανταν, ἴσα καὶ τοῖς ἀλλαχόθι δηχΘεἰσιν ' ἀλλα εκεινα πάντα πλώω. 'Oλα γάζ αὐτοῖς τα σώματα γινεται νάρκης ἀνάπλεα καὶ μες ὰ, καί

552쪽

LIB. XUII. CAP. XI. XIL

ἔντυχόντα πρωτον, στι νοσησαντα ειδεν ἄν3ζωπον ' μένει

τι ἡ ώχρότης ἡμερων ἡ πολλων, εἶτα ἀφανιζετ .

g-ae οι τώνωψJ Ita Mediceus prυ Calenum porrectura viro miseri Deinceps scripsi τουν pro sitiente rubetam. idem Ul. 6s9. at , e .. Gemerus vis 3ἡta malebat nunc res agitur teli iii Pulmone ru- sed vocabulum omni generi betae. Cont. insta c. x s. et ad Ni potest accommodari. De venui . canari Λlexipharm. v. 167

553쪽

sensu flagitante. De re ipsa vide Theopisti m Q N. e. 24. Mira.

Gbeam in Annalium Part. l. p. ε et loca collecta a G. ero in Hili. Avium p. 246. Charadrius hie an idem sit eum cognomine Aristorem ave. quam hodie Charadrium hiaticulam Lunaisi interpretantur Pl res, definire non audeo.

νεοέειαν επτα, καὶ ἐν ἐπτα μέντοι τίκτει, εν δὲ τολτοσαύταις καὶ εκτρέφει τα νεόττια. Τίμαιος δε κ' 'Hρακλειδης , καὶ Νεοκλης ἡ ἰατρος λέγου τι τας φζυνας δυο ηπατα εἶει καs το μεν ἀποκτείνειν , το δε εκείνου περυκεν ἀντίπαλὸν, σωζειν γάρ.

ἐγκύμο,al Vt ova subventanea pariatii. CL Aristoteus H. A. U. s. imi κατ' -μου legitur, quod habet aliam Athenaeus lx. I . Auticovus C. 37. et Pliuius IX. 33. Ita Arisor Lm etiam interpretatur et dein

fendit illustiis Butfon in historia Perdicis T. X. P. 99. ed. Lips. καὶ Nεσκλῆι Nomen Iieraclidis ex libro Mediceo adjeci, ubi tamen 'se. 4s scriptum exstat. Videtur Heraclides, Tare tinus, medicus intelligi. Ceterumhue pertinet etiam loeus Plinii XI. sea. 76. ubi de iecore animalium r

eanarum et betarum altera fibra a formicis non attingitur, propter enenum, ut arbitrantur. Idem

XXXI l. sect. t 8 iecur ranae gem num esse eleuat, obiicique formietaoporterer eam partem, quam appe tant, contra omnia venena esse pro antidoto.

554쪽

LIB. XVII. CAP. XUI

των κατεσπαζμένων συλῶσι πικροτατά γε ἐκῶνοι, συν- Θυμω καὶ οἰνορυττοντες καὶ ανιχνευοντες.

555쪽

42 AELIANI DE NAT. ANIMAL

kμα τοῦτο urχειν, κα τῶ διιαβαλλειν τον πόρον συν- δεσμόν σφισιν ἰσχυρότατον αποφανειν τόνδε. Ἐς τμάσύρας δὲ ἀπονηξάμενοι, φησὶ, και τα λόῖα ὀποκείρουσι,κμ διὰ τ- δινδρων ἀνέρπουσι, και τα ώζαῖα δεῖπνον

ἴσχουσι ' κ τους κλάδους δὲ διακοπτουσιν ο δε, εὐώους κατατζα γῶν άδυνατῶντες. οὐκῶν αμυνόμενοι ἡ Κάσπιοι την ἐκ των μυῶν ἐπιδζομην τε αμα καὶ λύμην, φείδονται τῶν γαμψωνυχων ' οἴπερ ὴν καὶ αὐτοὶ κατα νέφη πιτ μένοι, ε&α αὐτὰς ἀνασπωσι. καὶ ἰδία. τινι φύσει τοῖς Κασπίοις ἀνατέλλου τον λιμόν. 'Aλώπεκες δὲ μ' Κάσπια , το πληθος αὐτων τοσουτόν ἐς ιν, ὼς καὶ ἐπιφοιταν ὐ μόνον τῶς αὐλίοις τῶς κατα τὼς ἀγροῦς, ηδη γε μην καὶ ες τας πόλεις παριένα , καὶ ἐν οἰκια ἀλώπηξ φανεῖτα ' at μα Δία ἐπι λυμη, ἡδὲ ἀζπαγη, ἁλλα οἷατβασσος, κώ υποσαινουσί γε οἱ Κασπιοι καὶ υπαικά, G των παρ' ἡμῖν κυνιδίων. Οι δὲ μῶς οἱ τοῖς Κασπίοις επίδημοι ἔντες κακων. μεγεθος αύτων ἴσον κατά γε τους

Αἰγυπτίων ἰχνεύμονας ὀραμ . ἄγριοι δὲ και δεινοὶ , καὶ καρτεροι τῶς ὀδοντας, καὶ διακοψα τε καὶ διατραγεῖν οἰοί τι εἰσὶ κή σίδηρον τοιῆτοι δἐ αρα κή οἱ μυς οἱ ἐν τ' Tqηδονι της Βαβυλωνίας ει ν' ωνπερ ῶν καὶ τας δοράς ισασιν οἱ τάτων κάπηλοι, κέ ἐς Πιέσας αγουσιφόeτορο εἰσι δἐ απαλή κῶ ο νερραμμένα , χιτωνὰ τεμμα γίνοντα , καὶ ἁλεαίνουσιν αὐτάς ' καλῶντα δὲ ἄρα ἡ τοι καναυτανις, ώς ἐκείνοις φίλον. Θαυμάσα/ δὲ των

556쪽

LIB. XVII. CAP. XVII.

p. 4 I scripsi pro Φουσὶ, quod inutile

h. l. est. Deinde δαεὐίρουσι est ex Cod. altero Getaeri et Medic eo pro OMIt M. Ceterum cum Amyntas mures hos Caspios magnitudine cum Ichnemone aegyptiaco comparet,

planum est intelligi speciem aliquam

mustelae alit viverrae.

αἱ Κασπιαι J Articulus ex Medic eo ecessit. ln seqq. etiam malim le

ων δίκρο cum Bervarao ait Thomam P. s . quam cum ΘΚ νῖς Κασπίους. Videtur autem chacat intellisi, de quo visse ad i. 7. Xll. 23. διακόψαι τεJ Grono vilis γε mavult Iegere. Deincepst εἰσὶ est ex altero Gemeri Codice et Mediceo pro eIvas.

καταυτῶν Cod ex alter Geineri ἀμειες, Medicetis vulgatum hahel; Ges nerus καυνάκαε malet, at, quam emendationem probat etiam

stantermanu ad Pollueran VII. I 3. p. 7a7. D et Βαβυλω9. v leὲ, ἔκαυνάκης. Hoc Persici vestimenti nomen Occurrit etiam in Araso ba. xiis Iespis sub finem, ubi vide Sc no- Iiasten. Po Ies Carm. LX 'lit. καvα ivae tanquam Indorum dialecti vocem ponit.

quod a philosopni modestia longe abest. Mures hi Castii et eum et

amores connendant et fructibus earum victitent, videndum an ad genus seiuri pertineant. Hos enim Graeci etiam mures arboreos dixis eapparet ex fragmento . meo Boi A theniensis allata ab Orus o Aledicinal.

ἀπὸ τοῦ, δέ,δρων appellat. Hoc caput cum aliis graece nuper edidit amicissimus G nerus, aenae 782. Cel. Aferrem putabat patriam, migrationes . Victi m et noxam murea

Lemmos satis stipetque arguere, inprimis varietatem canensem, a Cel. Pallas descriptam in Novis Quadrum Specieb. p. l86. Flumina tran

natantes caudas mordicus tener

hos mures, ad fabulas refert facile explicandas, cum conserta eorum agmina speciem caudam tenentium facile praehere possint. Mihi cunt radiversa sedet sementia. Mus Lern-mus arcticis tantum regionibus a natura attributus est, nec in uiciniam maris Caspici convenit; deinde magnitudo ichneumonis nimia est, ut Puto, pro mure Lemm . nec denique uspiam reperio fructi is arborum ab iis comedi. Recte igitur pronunciare mihi videtur Cel. Pallas l. c. p. 23i ignorare nos mures, qtii in calidis Urientis, alitur libusque terris migrationibus inel

ruerunt, ut genus adeo murinum

multa sibi adhue expectet stippi menta. Exempla laudat ex Aeliari. Ul. 41. XVII. II et 4 l. de migrationibus Ponticorum, Aegyptiorum Calpieorum et Italicorum murium. Qiod ad mures Teredonios attinet, magis probab Ilis est ejusdem Atirrem sententia, qui mustelamermineam aut similem intelligi putabat. Muris enim nomen apud antiquos latissime patullis, atqu omne genus quadrupedum in inor limcomprehendisse, constare ex Iustius II. a. qui de Scythis, pellibus, inquit, selinis aut murinis utuntur et Seneca Ep. 9o. de iisdem Sc, thia et hodieque magna Scytharum par tergis vulpium induitur ac murium l Ontra Cel. Pallas i. c. P. Isto antiquitus muris Cit illi exu Uias in v sit mentis adhibitas sutile ex eodem Fusina loeo argute, idque paene irre Dasabili argumento cuni inuti ab

557쪽

s 4 AELIANI DE NAT ANIMAL

Ohnitar. - obiter monebo ad te.

cuius pelle. in vestibus adhibeban- nita mutinum aperte reserendoa effatur. Parthica lingua appellati mures subterraneos, lumine caren- scripserit, voce inim hodierno Ta- tes, quos eum talpis una comme rarorum Dinron et Calmuccorum morat Abnee.r uuaett. Natur. III. I6.

bymbifra , quo proprie Citillus Sed dubitari potest de muribus aris indicatur . evidentiἰlime analoga. boreis , μου οἱ ἀπὸ - δωρον, quos Immo, pergit Cel. I alliar, forsitan nominat AD 9labeas apud Uri . um et Aeliauus, quum de muribus P - in Collect. Medic. 1 . II. c. 61 grae eicis V . 41. loquitur, de Citillo ce nuper ab amicissimo Groer ediis est intelligendus. Scilicet putat Vir torum. domisimus murem Ponticum,su7 'κλώπε-at denique huius eapitis stetit l . A. Uli I. II. et IX. so. et me cuin de cane aureo seu Shalcat mala Ulli. 37. esse Citillum bueeis interpretatur Merrem, qui cap. 19 saccatis insignem. Quodsi igitur .ae, ναι de gryllo migratorio La quie mures Teredonios de Citillis stari intelligit. his interpretati malit, equidem non

προσαναπλεῖ. ό ρον τας ιυγγας τὰς προειζημένας ἐνεργότατός ἐς ιν, ε9ηκε σε το φερνιον τις ἔτερος, κή τονιχθυν άναγει κή τοῦτο δ που το καινότατον, κηλουμένη

ιἶτα ἐαυτὸν διαλάληθεν ἡρημένη.

με εἰ φανεῖταί τω πιτὼ , πιτευέτω ' εἰ δε - τῖον τοιαυ- τα, μὴ προσεχέτω. 'Oταν αυτων τῆ γη νέφη παρνόπων ἐπιφοιτήσαντα ειτα λυπήση τὼς καρπῶς, οι δε οἰ λάται εὐχάς τινας ευχοντα , καὶ ἱεζουργίας καταθύουσιν ὀρνί9ων ἐδεν ων κατακλητικας' οἱ δε ὐπα κύουσι. καὶ kχονταs ς όλω κοινω, και τὰς πάρνοπας ἀφανιζουσιν.

'Eαν δὲ τάτων τις εικάσηται Γαλάτης, τίμημά οἱ ἐκ

558쪽

LIB. XVII. CAP. XIX. XX. XXL s sνομων των ἐπιχωρί- Θάνατός ἐςιν. Σαν δὲ συγγνωμης τύχη τινος, καὶ ἀφεΘη, εἰς μηνιν ἐμβάλλει τὼς

Qv Is κατακλητι,. J Ita recte viil- defendit AHeseb ad A finditam III. satum ιnν - emendant Ouae om ad P. 43 . Ipsam Eudoxl narrationem. Domam in voce .e δωκ- et Vasthse quamvis mirabilem,confirmant, quam mair ad Hero tum p. 693. Contra de Arabibus narrat Abebub Descripta Abrem ad Aese iam III. p. 43s ιον Arabiae p. I74 et Forshaol in Deri legit. script. Animal. P. 6 Arabes enim ωιμωρο-ειJ IJane 'aeb. Icubvii hodieque magno ceremoniarum a emendationem in indice ad V. H. Paratu turdum Seleucidem ειυ ι uos in hae voce propoliram recepi pr contra locustas agros devastantes vulgato τιμῶ,vae, quod Getaerus in invocant. Cf. Uoyages de T iue iremis υνις mutabat. Inepta est ratio, IU. 3. et Michaelis Syntasma Con- qua vulgatam huius loci lectionem mentat. p. III seqq.

de hirundinum pullis teneratim hoc legendum censer. Sed eertius est, tradit, tibi etiam ι--1σν est, quod quod ex editionibus revocavi λι- h. l. restitui volebat V.isthmair ad λάμπρυνται, male a Gro novici aucto ripiata Fragm. p. I96. Sed suspi- ritate libri Medieei mutatum in a cor cum narratione Aristotetica er- λάμπροενα . Jucscio ι akke larii h. l. rore Aeliani coaluisse antiquam de scripserat Aedianas haud dubie ver- Samo fabulam. quam reperio in stim Aristopbanis Plui. v. 63s. Fragmentis Herae line de Politiis μάν-- , καὶ λελάμπeὐθαι κόροe. Dup. sis. ed. Lugd. B. I 6m ἔτι ἐν νεχ λελαμπρυνται consentit etiam abre Σ-δεμ QMη λευκὴ κελι- ἀκ ἐλά- ad Aescharum Ill. p. IO.

τελμάτων, καὶ καλιάς ὐποπλἐκειν , ενθα 'Heοδοτοι τείδουσι, καὶ ἄλλοι ' 'φιλουσι δε πως οἱ δε οἱ ορνιΘες τὰς ἐαυτων εὐνάς τι καὶ καταγωγας ὐφαίνειν. οὐκουν Οις

ταύτης

559쪽

s 6 AELIANI DE NAT. ANIMAL: ζφη, κου μέ τοι καὶ το αδψsνον κιννάμωμον

C A P V T XXII. Κλειτάρχω χωζον δωμεν. Αεγει δε Κλειταμος εν 'Iνδοις γενε Θαs ορνιν, καει εἶν- σφόδζα ἐζωτικον, κω το ς νομα αυτῆ λέγει ωζιωνα οἶμαι. Φέρε δε καὶ γράψωμεν αὐτον τω λογω, ώς ἐκῶνος διδάσκει ' τοῖς μὲν καλουμενοις ἐρωδιοῖς ὁμοιος το μεγιΘος οδε ωρίων ἐπιν ἔςι δὲ καὶ τα σκέλη, ώς εκεῖνοι, φοῖνιξε οφΘαμῶς δὲ κυανῆς ἔχει, τοῦτο μὲν ουχ ως εκεῖνοι ' μέλος μουσικον ὐπο της φυσεως πεπαιδευτ , οἷα δηπου μέλη ταυταωνεῖται γλυκέα, καὶ προς τὸν ἁδομενον ὐμέναιον βλέ- πιι, Θέλγων την ἁκοην υμνω τινὶ γαμικω, πζοσείοντι

Σειρηνας.

560쪽

LIB. XVII. CAP. XXIII. XXIV.

Θες εδοκουν, ποιηταί τι αδουσι, καὶ ζωγράφοι δεικνυουσου.

cae positie etiam mi ebrus. Noauus I. c. Caerea non arboribus insidentem , sed in vicinia cantare ait: πολλά- δ' ἐπεμόεν-

.ι Me t Areiculum adieci confisus etiam auctoritate abrefctu ad

τενάγη, καὶ αἐνναοι ποταμοι πράως κέ-ρεοντες. Εἰρηναῖοι δε ώσι, καὶ εἰς γ ζας πζοίασιν εαυτοῖς

SEARCH

MENU NAVIGATION