장음표시 사용
181쪽
L1BERTAS VENETA. i Istigma inustum vellet, apud quos, res ipse planum facit,
etiam duris adversisque rebus, neque declarandae gratitudini pronos affectus, neque generosam quoque Libertatem defuisse, qua cum vitiis, ipsam instuper vitiorum scelerum. que memoriam, gravem sibi esse exosamque testarentur.
cto ad ruere conatur. iuces ab Imperatore non creatia
luces Vmeti a quibus insituti. PrimaDucum inItalia origo. Longinus totius Italiae Exarchus nultam Venetis ducem praefecit. Non eadem Venetorum cum caeteris fata ducibus origo. Exarchi quot annos rexerint. Eorum sedes. Primus Dux Venetorum. Nudum ExarchinultamPontifici nultam Imperatoris factum in creando Duce intervenit. DIversam hic ab Io . viam Anonymus insistit , qui
cum ex facto jus oriri tradant, ipse contrario prorsus modo, quod ex jure probare non potest Imperatori compe-tijsse, in facto fundamentum locat, illiusque validitatem deducit, atque hac ratione subditos Imperatori Venetos asserit, quod Ducum Venetorum, ut vult origo, Ravennatibus Exarchis, ut delegatis ab Imperatore Vi cari js, adscribenda sit: Exarchis vero quum nec aliunde creandi Duccs potestas quam a delegata jurisdictione imperatis proficis ci potuerit, a delegatis facta ad ipsum delegantem reserenda statuit. Praetereo ea quae in hac hypothesi sunt juris, utpote talia , quae probationem non requirant : ipsam thesin
182쪽
probari ait posse, utriusque Iustiniani, Antonij, nimiruta
Petrique testimoni js, quorum prior fatetur nonnullos eXistimasse dignitatem ducalem ab Imperatore collatam,quamvis ipsi ea se minus probet opinio; aitque Italiam, qua ab Exarchis, qua a Longobardis, dignitate Ducum coeptam repleri. Posterior Legatos ad Pontificem missos ait, ut i stituendi Iegendique potestate in Pontifex aut horitate, perpetuo Venetis confirmaret.
Quod ex jure deducit argumentum petitione principii peccat: aliud nobis in quaestione hae nus non est quam id ipsum, quod pro fundamento ponit. Dicunt ex adverso Veneti, cum delegantem nunquam supra se agnoverint, nec gesta a dclegatis ad se pertincrc. Videas ergo illos de imaginariae illius delegationis vi atque cificacia plane idem pronuntiare posse, quod olim de condemnatis usurpatum Ulpiano in l. si sese non obtulit, q. ff. de R. I. f. condemnatum accipiendum nempe pro condemnato, cum qui rite condemnatus cst , ut sententia valeat ; caeterum si aliqua ratione sententia nullius monaciati sit, nec condemnationis verbum tenere. Nec male: eadem utrobique ratio negat, in rerum natura quod non est, accidens illius dari. Sed nec
alio laborat vitio, quod Iustinianus recenset volui ite quosdam dignitatem ducis ab Imperatore collatam: quicumque enim illi tandem fuerint quos mirum est ab Anonymo non
conquisitos, cum tam curiosus etiam minutula atque adcoremotissi ina quaeque pervestigaverit) non habuet unt illi sundamentum aliud opinionis suae , quam quod Imperatori obnoxios fuisse Venetos crediderint. Probanda ergo in antecessum illius potestas foret, quod quam diu non fit sane hucusque id non fecit adversarius supervacuum fuerit rationum momentis conjectiaras per se satis vanas & nulla veri authoritate sussultas, cludcre veste. Veniamus ergo ad illa quae s
183쪽
quae facti sunt, eaque male ac perperaim in Venetorum detorqueri praejudicium demonstremus. Ait ex Iustiniano ,
Italiam qua ab Exarrhis, qua a Longobandu carptam repleri ducibus.
Sed quid hoc Θ ergone de illo tempore urbi Venetorum praefectus dux P id si factum, a quo vero Θ num a Longobardis Θ nihil minus, id enim verum si esset, jam non Imperatoris, sed Longobardorum regum subditi fuissent Veneti. Anab Exarchis Θ quin cum nominat. Annales age considamus, qui de prima ducum in Italia origine i cripseruiar. Blondus, cujus potissimum authoritatem sequitur advel sarius,ac quacumque potest thesi suae aptat lib. 8. decad. r.
sic ait: C erunt autem urbs Roma θ Italia novam gubernationis formam, ex qua dignitatem, gloriam is apud orbem terrarum timorem magis amisierunt , quam omnibus ex illis calamitalitus, qui eos centum .se sexaginta annos attriverant, atque aliquando fecerant Romam reliqui feris se of arnis avibus habitandam Ionginus namque novum in Italiam adduxit Magistratum nomen Exarcharus Italia, qui interpretabatur Summus Italia e sagistratus, ct Ravenna se contianens , nunquam ivit ad urbem Romam vel qualis est inspiciendam. In administratione vero Italiae , se urbium, quae in lustini imperatoris pamii 3 cum Roma se Ravenna duraverant, hunc primus servavit morem, ut non Provinciae sive regioni praeesset Trinceps aliquius aut Magis alus,
sed singula urbes singula oppida a singulis custodirentur regerenturquem minatibu3, quos appellavit duces. . Sigonius, quem & ipse non uno loco commendat, a fide, lib. i. de regno Itali Blondo adstipillatur ac de Longino sic ait: f Narsetem &c. se quod summa cum potestate atque imperio
venerat, novam pro arbitrio Italiae adminictrationem induxit. Primum
Ravennae non Romae praefecturas sedem posuit, nec se ducem sed Exam chum Daliae quemadmodum Frauhus erat vocatis se provinciarum casularibus correctoribus, praesidibusue sublatis singulis civitatibus singulos duces imposuis, ac varios eis ad ne denda jura judices assignivit.
184쪽
Iustinianum,Sabellicum, SanZovinum, alios'; idem memoriae prodentevomitto, ne Veneti cum sint, Vcnetis addictiores csse objiciatur: quanquam in simplice rei gestae narratione , nec odiis, nec affectibus locus esse potest, ac citra mendacii notam scriptoribus a veritate deflectere non detur; &cx allegatis qua Blondi, qua Sigonii locis, longe diversum clicio. Esse nimirum evidens pro Venetis Libertatis argumentum , quod Longinus, qui totius Italiae Exarchus erat, qui lingulis Italiae urbibus duces suos assignabar, nec urbibus modo . sed & oppidis etiamnum munitis, nullum Venetis ducem praesecerit. Nemo eorum, qui modo cum adversario statuere volet Imperatoriam Iurisdictionem, ad omnia generatim ac nullo discrimine exporrectam ex istiusmodi creatione ducum a vicariis imperii facta, valide probari, in 'dubium id mihi, ut reor, erit revocaturus, non leviter ad-.strui Veiactorum Libertatem, ex hac ipsa ducis creatione
apud Venetos omiisa. Quinassensum hic mihi si quis negare sustinet, d versitatis assignet velim rationem, caussamque edisserat, cur qui per omnem Italiam priores magistratus antiquaverat, & ad novam regendi normam cuncta redegeiat apud Vcnetos pristino statu res manere voluerit, suisque eos potissimum, ac neque prae caeteris, verum & solos Ma gistratibus permiserit regendOS. Dicam amplius eo majore cum instantia diversitatis me rationem assignari velle, quod non modo vicini Ravennat.bus essent Veneti, ita ut nisi liberi, ut erant, issent verismile non sit Longinum qui & remotissimis Italiae locis deduce profipexerat) ipsbrum in eo praeficiendo rationem ha biturum non fuisse, sed quod ipsum Longinum Veneta in
urbe versatum ex annalibus constet, benigneque exceptum , ac Venetis insuper honoris ergo multis cum navigiis comitantibus deductum Constantinopolin, factum id anno. ab urbe
185쪽
ab urbe condita centesimo quinquagesimo octavo, id est toto quinquennio si Sigonio credimus antequam ab I m-peratore Mautitio, suffecto ejus in locum Smaragdo domum revocaretur. Nemini sane istorum temporum his oriam revolventi non videatur absurdum Anonymi dogma, ut velit Longinum in potentiae suae argumentum Venetis iacem si quem alias praeficere in animo habebat in praesecturum futue, qui non Venetorum modo indigebat auxiliis , eaque ut rebus sitis firmandis valida deposcere sustinuerat, sed Classensi oppido, quod quam paucissimis a Ravenna miliaribus aberat, quodque ejus velut in coinspectu obsidione premebatur, liberando par non erat; absurdum etiamnum , statuere si quis velit, factum id fuisse pru silmihi Imperii jure, cui reluctari Venetis tantundem fuisset ac strigosis equis To αρος Alia longe quam ut tale quid admittamus temporum erat ratio, alius rerum status, nec id sinat Longinus ipse, qui praeterquam quod tum temporis bellicis distineretur curis, ubi ad se redierat, elato alem eum annalium depingunt scriptores infrunitus prorsus ignavusque, ac ipsi quoque Pontifici Pelagio dispectus juxta ac invisiis. Eorum quae dicimus fidem adstruant illa ad Apocrisiarium suum, qui illi postmodum in Pontificatu succeinor suit, Pelagi j verba a Sigonio citata: t ite conse-
lite quo pactopossitis mature nostro periculis si evine, quia res publica Romana nempe in tantas est angustias deducta, ut nisi princeps magistrum militum ac ducem huc mittat , omnibus simus auxiliis desituti: Nam plerique uiris Romanae ditionis praesidiis vacant, atque artam scribis nultam se nobis duxilium ferre posse. Ne δε ad I verae quidem partes tuendi stis valere. Faxit Deus ut Imperator sero subito periculi, praeso sit, priusquam nefandissmae gratis exemcitus occupet quae a Repub. adhuc obtuentur H is de rebus Libjungit immediate Sigonius: Maurilim in praesens Longinum ut parum ad T a tantam
186쪽
tantam rerum molem si ineηdam idoneum revocavit, ac maragdum patricium virum impigrum atque imprimis militiae gnarum Exarrhum cum novo exercitu Ravennam , siregorium vero ducem se Casi orunc
magistrum militum destinavit. Quid quod Gregorius ipse alibi
scribit: Malitia Exarchi erga nos, gladios Longobardorum vicit, qui nos rapinis ac fallaciis perit. Sed pergamus. Evanidam esse omnino Anonymi conjecturam, Veneto rum originem ab Exarchis deducentis arobatur quoque . vel hoc ipse quod non eadem Venetorum ducum cum caeteris Italiae ducibus fuerit origo. Referunt caeteri omnes ad EXM-chum Longinum sta principia, Veneti ad Exarchorum nemincm. Annorum computum si inimus, tribuuntur Exa
chis anni centum & scptuaginta quinque. Primus sese Longinus EXarchum, non ut sex civitatibus praefectum qui quci undam est error sed id est cximium , sive princi-pti m principem dici voluit, anno a partu Dcipatae quingentesimo septuagesimo octavo, a Venetorum urbe contria, centesimo & octavo supra quinquagesimum , Longinum Smaragdus excepit, Smaragdum Romanus, Romanum Callinicus, Callinicum alter Smaragdus, illum Ihannes Lanugius, natione Thrax, Lanugium Eleutherius,
Eleutherium Isaacius, Isaacium Calliopa, Calliopam s cuius Iohannes Platina, Platinam Theophilacius, illum
Paulus Exarchorum penultimus, cui demum successit Euricus, qui anathemate percussus eundem & Impcrij & E archorum nominis habuit fincm. EXarcho demum Paulo, id est totis novemdecim, supra centcnos, annis primus Venet ijs Dux creatus Paolucius, sive Paullus Anasestus. Revolvantur omnes omnino Chronologi quotquot sun rudiante quot fuerunt si quis dicat ab ullo praedictorum Exarchorum, Venetorum ducem creatum, causa cadam. Quo
tamen malignas suspiciones, quas legentium animis callide
187쪽
adversarius insinuat, planissime configam, ac ne illarum vel umbra superesse pollit, ostendam mox suo loco ubi Anonymus agit de nonnullis, quae sub Pauli Exarchatu, sic loqui liceat9 obvenere, ad Exarchum illum Paullum, ducem eligendi institutum referri non posse, cive acceptum ferri. Quod ubi praestitero, neminem fore puto, qui ducis creandi morem receptum jam tum & approbatum ad Euricum E archorum novissimum retro trahendum existimaturus sit. Vt alia omnia praetcream,constat illum tanto odio laborasse adeoque despectui habitum ut non alia de causia Stephanus Romanus Episcopus Pipinum Gallum sibi in Italiam evocandum judicaverit. Vt vero conjecturis omissis r giam veritatis ingrediamur viam, mirum mihi videri profiteor quid Anonymum impulerit quam ob rem, si quidem allegatam a Iustiniano quorundam opinionem in medium adducere volebat, nullam prorsus eorum fecerit menti nem, quae illam et ipsa verba, quae citat, proXime antec dunt sequunturque. Vidit nimirum figmentis suis insignite pugnatura, nec fieri possς, quin eXimium pro parte adver- .sa ex illis ipsis assurgeret argumentum; quale sit hoc , quod non modo haud eadem creandi duces causa apud Venetos reperiatur fuisse, quae caeteris locis, sed usque adeo diverse, ut nihil in illis ant simile aut commune quis comprehendat. Primis per Italiam ducibus Exarchi lubido praepostera principium dedit. Venetis vero commune urbis jam prope ad- ' ultae bonum. Nempe Iuvenis ad instar aquilae, quam Poetae verbis loquar
Olim juventus patrius migor Nido laboris propulit inficium Vernique , jam nimbis remotu,
188쪽
Dfolitos docuere nisus. Venti paventem , mox in ovilia Dimisit hostem 'Dividus impetus, mox in reluctantes dracones Egit amor dapis atque pMπα.
Veneti jam tum vires, in quas succreverant exploratas habebant , illarum robur lacessendo sensierant, hinc Longobardi, Veneto nomini vel alias minus aequi, inde Turcae , nec non& pyratarum maleseriata colluvies, a vicinis prosperos urbis. mcccssus oculo sinistro torve spectantibus , submissa raccedebat ferale discordiae virus , & a secessionibus periculum. Ventilabant quaquaversum dissidiorum flabella Triabunt qui si quid delirarent, plectebantur cives, illorum sit inde conspitantibus studijs pressi, aut ubi dissiluerant distracti. Primus Christophorus Gradensis Antistes non aliud discordantis patriae remedium fuisse, quam si ab uno rege-
. retur, cum jam tum ut ad unum Oancta deducerentur pacis interesstet coi date demonstravit, additoque in omne aevuna
salubri temperamento libertatis, valere jussis missisque Tribunis, auctor fuitui Rectorem quidem Senatus crearent, sed regnantis tamen. Extat illius digna magno praesule, digna populo libero ad insulanos concio, traduce libertatis spiritu. oel isto culo decola. Nullum vero Exarchi, nullum Pontificis, nullum Imperatoris factum intervenisse reperio. Si quis intervenisse dicat, probationibus justis se paret. Me quidem,ut ut aliter rem se habere commonstranti cessurum ingenue profitear,non movet illud, quod ducis sui ab Adeo- dato Pontifice confirmationem Venetos peti jssc Anonymus a legat ex annalibus Petri Iustiniani, cum vel ipse totis viginti annis, antequam Duces Venetijs creari coeperint,
189쪽
Adeodanim inviu sesse desijsse notet. Pone tamen Venetos pet ijsse a Pontillac confirmationem Ducis sui, idne cos pontificum potestati subjecerit ξ nihil minus, utique longe
absit ego id ut statuere prasumam, cum ne quidem Anonymus Venetos sina pliciter subditos finxisse minime contentus, nisi ut vicarios insuper traducat, rem tam a vero dissonam efferre , nedum argumentis rationibusve ausit tueri. Summum ut largiamur potuit erroneo illo suo effatu, Iustinianus theoninis Anonymi dentibus lancinandum se praebere , potuit illi quid admorderet ostendere, sarta tamen manet, ac tecta Venetorum Libertas, nec ullum inde veritati luxamentum,quae rerum gestarum erroribus non vitiatur. F. I 6.
Fallitur Anonymus, dum inter terram contineutew a V netis incultam , in lacunas Hadriatici maris distinguendum non putat. Inepte etiam ex scripta a T. Gregorio ad Venetorum Ducem Epistola subjectionis infert argumentum.
ES T haec Marci Tullij Cistronis ad Quintum scatrem
sententia, Ea est hominum labes, ut simulatiose involucruregatur uniuscujusque natura. Vel tuta in adversario mihi suspecta sunt, nec tamen suspicionibus indulgere est animus :quod res est fatebor, non satis assequor quid sibi noster velit , cum hoc 3. Gregorium II. Marcello Venetorum Duci, ordine pariter secundo , scripsisse commemorat, cum inscriptione literitis filist, monato Patriarchae, se Episcopis atque Mamcelgo Duri, se plebi Venetiae se Vbia, cujus epistolae tale quoque sit exordium: I Ualvata communiti vestra, &c. Quantum
190쪽
conjicio, vult hoc, non esse distinguendum inter Venetos, qui terram contientem incolant, quive in lacunas dispersi legant, sed nullo eos habendos discrimine, Pontificis numirum exemplo, qui omnes ac singulos uno communitatis verbo si complexus, aut si non id ei est in animo, subjectionis inde aliquam notam conatur elicere. Utrumque
male, de priori, jan' non agam, ne retexendis iis quae jam ante adstructa fiunt, ac vel adversarij consessione stabilita, se-stidium legenti creem; illud addam, alterius illum cujus Epistolam jactat, atque ipsam quoque.Epistolam, ut ex imscriptione liquet, fori fuisse, ad filios spirituales directam, hos iplas arctis nimium fin bus, malignisque prorsum, circumscripserit Anonymus, si alios ipsis limites, quam quousque Beati Petri temporale fas sit ita dicere ) patrimonium cxporrigitur, assigna ut de Epistola ipsa nihil dicam. Quin ea pastoralem curam, quin ordinationeri d spirituale bonum iret, mihi non est dubium: quidquid sit, adversarius nequidem ex illius contextu adsert, quo libertati Venetae vel tantillum decedat. Sin ex hoc, ipse quod scripserit Venetorum duci. plebique eorundem subjectionem insert a spirituali divertam, putidus est, eademque ratione Na se-tem, Constantiam Augustam, Theodet indam Longobardorum, Brunichil dem Francorum reginas, & quos non deniqueὸ Gregorio primo subjectos dixerit, hoc nomine quod multotiens ad illos literas dedisse illum videamus. Filij s ne vox dilectionis nota est, non Imperij, patrem spirat, non dominum, affectum denique seribentis adversus illos, quibus scribit, propensissimum, ac verbo ut dicam istiusmodi, qualem a nullo stiperari ipsae adeoque sacratissimae leges
uni, sed non ero hic longior ne aut σκι Eo sis, aut Anda batarum more in tenebris decertare credar. .l7.