장음표시 사용
201쪽
uirriusque Imperii, omnino hospes non est, novit ille procul dubio, primos Pontifices vitae sanctimonia miraculisque
claros, ac lac exemplo magnos, praestringente oculos ad haec nova Euangelii luce, Imperatores multos ad sese pertraxisse, invitos etiam ac reluctantes: successit deinde temporum, culis haeresium sectarumque feracibus, cum tremenda in Ecclesiam Dei pedecutionum tempestas desiiper etiamnum incumberet,inultotiens parricidali,securi jugulum pia
bilis te, sub ictibus gemuisse, ac sacri cruoris stillicidio terram maculassi . Quoad usque tandem ab aliquot imperatoribus creeti promotique, in illas sese vires asserere carperunt, quibus impraesentiarum instructi sunt, sed pedetentim sera i timque, ac confugiendo semper ad illos, tanquam au Asylum, sicubi res eorum in arctum redigi, seque durius haberi animaduefiebant. Sic in hujus ipsius Giegorii tertii vita
memoriae tradit Platina: Confievisse Pontifices , ait, Romanos, quid mali ab externo hos, immineret auxilia ab Imperatore Confamianopolitano petere, quod, subjungit ibidem immediate, facere rarius substitit xju illi caussas, qua jam commemoravi, tum vel
maxime quod urbem regiam aegre Leo a Saracenis tutaretur, nedum alios defenderet. His itaque rationibus accidit, ut primum Ecclesiae tutela ab Imperatoribus Consantinopolitanti translatasit.
Atque hoc modo, qualiter & postmodum Ecclesiae tutelam , Gregorij ejusdem precibus motus suscepit Carolus Francorum rex, tunc remporis ad Venetos, ut ad tutores Ecclesiae scripta est Epistola Gresorij, non vero ut ad subditos, quos, ut sui quae essent ossic ἰperspectam sibi veritatem supprimere dolo mplo, nisi contra
mentem ire,suaeque mei conscientiae vim faccre voluisset Anonymus, vidisset apud eundem Iu stinianum, cujus auth ritatem pro se ad firmandam thesin allegat, orationem EX-ri si Dis placet) opus ipsi fuerit. X a
202쪽
archi Pauli, ejus quam asserimus Venetorum libertatis inconcussiim testimonium , notassetque quam non pro subditis eos Imperatores habuerint. Allegabo ego eorum nonnulla , ut nisi Chamaelion sit, erubescere discat adversarius. Illud tamen in antecessum Lectorem monitum volo, esse ea, quae citaturus sium non Iustiniani ipsius, verum Sabelliaci, qui ea sere semper verbolenus, quanquam non ea subinde, qua Iustinianus, emphas, expressit; Causam jam ante dixi, non est mihi nisi Italich loquens exemplar Iustinianeae Historiae, nec adeo sum arrogans, ut in exprimenda Iustiniani sententia aequare me posse confidam Sabellicum, hominem Italum ac tersissimae Latinitatis scriptorem Ait ergo Exarchus, Sese qui secundus ab Imperatore summo, summumque Magistratum gerebat, copias ductabat, cui populi, civitates, se insulae nobilissimaeparebant in quo auxialia cuncti implorabant, barbari or extem reges, mulem, e torrem , sine exercitu, sine dignitate supplicem cogi ahenum auxilium implorare. Si sabditi fuerant, Anonyme, cur supplicat Exarchus, Cur alienum corum auxilium vocat i r
Omnem equidem terram, sceptris quae libera nostrisii sidet, externam reor
Primaevae libertatis apud Venetos testimonium si desideras, audi Exarchum, Yprius, ait ille, quietura est aeva bambaries,quam totum libertatis nomen tot aualia extinxerisciquod cum abys molestum videri Zebet, tum vobis acerbusimum , Dux se viri Veneti, quorum maiores non tam mortis , quam servitutis metu olim in haec loca devenere , qui hoc domicilium libertatis med oluctibus constitutum vobis per manus tradid
runt , cui tanto sunt barbari infestores, quando stabilior eis his omni tempore Δbertas,quam alibi futura in fini dico, qui
203쪽
eam tueri velint, sed curvos isiorum progenies non omni tempore tueri velitis, quodprisci Veneti ne amitterent amaenis Manalia ora relicta in haec loca decreto migrarunt, in quibus nihil erat, quod posset quemquam ad sui cultum invitare praeter locorum fiduciam, quibus illifreti per tot besiorum motus, tot' pitus, tot rerum novitates, libertatem tutati, jam adultam essabilem vobis reliquere, sec. quam vero notanda sunt illa ejusdem Paulli Z ει nunc isiva persuadete viri Veneri non Italiae Exarchum ,sed Romanum Pontificem, CT Ionem Imperatorem, in conssecta vesro pare, vestrum axibum , vestram dem implorare, multis precιbus coutendere, ut urbem clarummam metitis vela opera ad imperium retrahi, in vestra igitur potestate eis velitis apud summos nominu Christiani principes summum beneficium collocare, de cujus hsimento dubitet quiadem nemo, nisi qui Imperatoriam majestatem dignitatemque
pontificiam ita prostigatam ex si mei, ut nulti pollit inde tia in futurum expecuri, quod tam esset impium, quam Lium credere. Ac paulo post. Etiam atque niam vos hortor aemoneo, ut ne talem promerendorumprincipum oportunitatem
elabi patiamini. Ac denique quo foederatos amicosque Imperatoribus semper fuisse Venetos constet ne Apelles quidem penicillo aeque graphice urbis situm faciemque cx
preserit, quam rerum Venetarum statum, exponunt illa Ursi Ducis: Iuum mea magis quam cui quam vesrum intersit videre ne quid in Republica peccetur, vel quia optimi sit Principis id cavere, vel quod major in me quam in alios reta daret invidia, nunquam paterer viri Veneti publicam dem eo foedere labefactari quod cum Lygrando id tam habemus. Nam id in dubium video venire utrum fide publica incolumi p. sint Veneti laborantibus Imperis rebus opitulari. Se meminio vos oportet in eo foedere, quod cum Longobardis regibus est publice ictum, disertepositum ut imperij er Romanorum Pontificum re- caveretur,atque ita foedus tenere diceretur, se Iongobardi ab
204쪽
ntririque in riam abstinerent. Vuod cum Ravenna de rebus imperu capta sit a Longobardis, sit se Italiae Exarum hostilia ter pulsus, quis non videt jam Venetos nulla foedere teneri. Caeterum quantum uorum injuria liberat publicam fidem ab omni pes iae crimine, tantum necessitaN cui nemo repugnat su iis nos etiam invitos Imperj rebus mature subvenire, qui sio Italia cadentibus, cadere Venetos necesse est. Ham quant eumque est haec rerum Venetarum fortuna, es enim Dei beniagnitate minime paenitenda, quibus alijs artibus aut quibuι --ribus crevit, quam perpetuo cultu es amicitia Imperi,' Et quae porro sequuntur. Et sic quidem ad hunc F ni fallor dictum fatis, probata quoque satis superque puto, quaeribus a me in commodiorem locum rejecta fuerunt:
I. Exarcho Paulo non ferendam csse acceditam Ducis apud Venetos creationem, ut ut
illa durante illius gubernatione principium
habuerit. II. Pontificum epistolas,quae ad Venetos datae sunt, nullam superioritatis quo ad ipsos Pontifices, aut subjectionis a Venetorum
partibus esse notam. III. Perperam ac contra Veri Rimmtaxatam Veneto peratorem, ejusqLiber ergo solutus
205쪽
.anonymus frustra ex militum Magistris, Magi Datu V neto, cottigit Venetos Imperatori subditos fuisse. 'usmodi Magistratus etiam apud alios fuere. De Trib nis Venetis gre Romanis.
Commonstravi jam ante, non infimum ex illo Venetae libertatis argumentum peti, quod pro libitu suo arbitratuque Tribunos, Militum Magistros, Duceis, ac quoscumque demum Magistratus sibi praesecerint, nedum ut inde aliquod omnino subjectionis indicium eruere liceat. AS versarius tamen quo probet Venetos Imperio fuisse subdi tos unum ait: ut Exarchos, ita de Magistros militum, o non tribunos , Magistratuum nomina fuisse aliis is M. haud nota, quam ubi summum habebat Imperatorrium, ac sic quidem Africae suum rImperatorem agnosceret, idem bunis statuit dicendum porroctasse Venetos ad Imperij ctera Imperij mcmbra istiuatques Ravenna
206쪽
nymum Rubeum: is vero sub principium libr. 3. Ravenna .
tis historiae riere se aliis in locis εxarrhi, ut in Africa Gennadim ad quem hoc titulo CD. Gregor scri t. t Hiberi sis quoque salv& hos Imperatori vendicas Monyme Θ ) Exarchum habuere ut Iuli Zoilux est authori Sicilia etiam Marchum praefuisse a Michaile Bagocate irique Bl an iocoseribi missum exsone curopalate se Thomataretio rerum Sicularum diligentissmo scriptore saris conseat. Fuodsi repenti vetu is Marmoribus habemus fidem Mediolani etiam fuit
Exarchus oram Merula tabulam ex marmore Mediolani inventam,
ibit qua haec continebantur. D. M. O relio Ianuario insigni Patimat. fert. ct Aurelio Valentiniano Exarcho pos it Aurelius parer D. . norim, vixis ramis XXXIII. M. II. Ad Tribunos ut v niamus, est hic omnino ineptus adversarius, neque est quiΩquum tam hospes in Historia qui ullos omnino tribunos, quales sub Imperatoribus fuere, Primanos puta, Latici vios , aut Augusti elavios, Rerum nitentium, Militum, Metuosos & Vacantes, Sacri stabuli, Notariorum , a praescicto praetorio institutos, & qui plures cius generis fuere,cum Tribunis Vcnetis compa randos putet. Quid Θ quod populare ab initio tribuni nomen vel hoc ipso placuisse potuit populis servitutis nomcn exhorrentibus. Quid i quod cum nomine munus eorum similiter suerit populare. Pone tamen tribunis apud Venetos largius alia quantisper imperium fuisse, ac regendi jus. Non minus id fuit sub populari regimine P. H. Appiano si credimus lib. 4'. belli civili Γλυι ειαν η νάπλύγ . -μ. -
Ac si quod res cst dicimus mutuati sunt tribuni iij nominis - velamentum ipsi Imperatores,sic ut sere semper Libertatem eversuri qui sunt, speciosum Libertatis nomen prae se ferunt. Introductae jam in Rempubl. Tyrannidis sator ac vindex Augustus , consulem ab initio se tulit authore Tacito & ad
207쪽
tuendam plebem tribunitio jure contentum. Ac ut neque Militum magistros relinquamus intactos, magistratus illi qui apud Lacones dicebantur Athenis ιπιταρχοι, ut apud Sigonium suo deAtheniens Rcpubl. tractatu videre est, ejusdem, si non omnino nominis , authoritatis saltem ejusdem fuere. Interim longe divella illorum potentia fuit dignitasque ab illa, quam habebant apud Venetos militum magistri. Quos cur illo nomine indigetare Venetis visumst, annales tacent, neque ego dixero. Si conjecturis so- cum facimus ut exemplum , ita & nomen a Constantino Magno sortasse desumpsere. ille narrante Zozymo, ut praesectorum praetorio qui a Maxentii partibus steterant vires infringeret,Magistros militum instituit, Venetis , quod Ducum potentiam res illorum temporum.minus serrent
magistros militum legi coeptos, quo minus dicatur nihil vetat. Putidus sum, si cum res ipsa discrepet similitudini
Frustra est Mnonymus, num negat ex eo, quod Longoba di nunquam Venetae urbis domini fuere , Venetorumst qui Libertatem. NVllum hoc 3 argumentum , directe atque in propatulo .
format Anonymus, sed cum jam ante fassius sit, Longobardos nunquam urbis Venetae fuisse dominos, atque etiamnum fatetur , quo tempore Longobardis Ravenna una cum locis smnibus ad Exarchatum spectantibus iterato cessit, haud enumerari tamen urbem Venetam inter illa r
208쪽
quae Longobardis cesserint; negat tamen ex illo recte qui inpiam inferri pro Venetorum Libertate, tacitaeque objectioni velut occursurus, novum quoque negat esse, ut summo
pluribus subalternis magistratibus hic aut ille cum imperio praesit, ac nihilo tamen minus caeteri illi distinctos habeant Iurisdictionum suarum territoriorumque fines. Vt exemplo res illustrior fiat. Neapoleos proregem Mediolanique pr fectum reseri, caeteris Hispadi regis per Italiam miniastris cum imperio praeesse, neque tamen ullatenus ob hoc mutatos regni Neapolitani terminos, finesve Mediolanensium confviss. Multis hic non agam, vereor enim ne opera me abuti eandidus lector credat; ad illa respondere si velim, quibus neque ipse quidem adversarius legitimae argumentationis r bur accommodat. Sciunt omnes quae inter alios fiunt, tertio, cujus quidem nullum interesse vertitur, nec obesse
posse nec prodesse, nihil id ipsum facit ad Venetorum Libertatem, qua lege ministros attineat Hispaniae Rex, aut quam late quamve large jurisdictionis suae limites extendat Mediolani Dux: Ac cum ex separatis nihil potenter inseratur, suiscit ex adverso pro Veneti sis illa adversiarii con- . fesso, cui elevandae, ac in te quantum soret exterminandae, syncera legentibus perstate judicia, quod haud patiatur mirum mihi non fit, quando neque ipsum fugere potest, quoties ex hujusmodi omissionibus authorum, scriptorumve, occasionem sibi arripuerit atque argumentum. Acqub' dem illius consessioni quanta sit cilicacia etiam i ostendia nobis posset, valideque in authorem Scrutinij contorqueri, non est tamen proprie id ipsum nostri institu h, utpote qui debitum veritati, nec non & illi quam defendendam adsumpsimus Libertati praestitisse patrocinium videbimur,
si coalutatis illius ob cctionibus, quid sentiendum sit de
209쪽
tota controversi ipsi porro rerum evidentiae commissum linquamuS. T. al.
Donatio Tipini imaginaria. Homines liberὶ in comme cis esse non possunt. Duces Venetorum apud Imper tores orentis marias dignitatibus seu A. Male exinde subjectio Venetorum infertur. Troiari, alari, om. classatarii, qui fuerint. Satari corporum aliquot DImp. Rom. custodes. Id honoris etiam Frisiis det tum. Sebasti dignitas. Dignitates in Duces Venetra contae amicitiae, non subjecitionis argumenta.
AC ne hoc quidem S directe argumentari noster audet .
quo ne tamen sui aliquo pacta dissimilis sit, quantumvis etiamnum ipse mei fateri cogatur, nullis h istoricorum 'monumentis sufficienter probari posse Venetos cadcin ip- sius haec fiunt verba in teimporalibus S. R. I. fuisse subdiatos, citat nihilominus textum ex Ostiense desumptum ac vesse judice, erroneum, cujus auctoramento fides legentibus ..fieri possit Pipini munificentia donoque patrimonio sedis Apostolicae venetos accessisso. Is vero textus tenuis murutum cum sit, ac cum propius inspexeris paucidus, ait porro, spectasse potius ad imperium Orientale res Vcnctorum : utpote quorum Duces Spatari j, Protos palatij, Ar- . chispata ij, Imperialis Hypati, Protollebasti, Protoedii, Patrici j denique imperiatu, dignitatibus functos constet. . Nisi omiuno fallor animi morbo indulger, cunctaque e qui- bus inferri aut in suspicionem influere possit Venetorum sub- Vi jectio
210쪽
jectio, coacervat argumenta ut ut evanida ac nec hilum profutura, nulli prorsus bono, nisi forte id agit, ut ex ipsi farragine praesidij quid suae thesi acquirat, ut quae. . .
Flectere non taleant, flectant simul omnia mentem.
Donationem Pipini quod attinet, imaginariam cui est revera dixisse contentus, operose adversus illam non insiurgam fatigavit multorum calamos i sinens a Constantini donatio, ne quidem iis ipsis credita, quorum maxime ne convelleretur intererat. Peti e3 illorum scriptis rationes possunt horsiam facturae. Ac nec tanti judicet id quispiam,obviae cum sint, tritae,ac nulli non cognitae. Clamat ipse naturalis ratio quemadmodum homines liberi, in commercio esse haud possunt aut alienari, perinde quoque non aliam esse donationum materiem quam res illas, quae in commercium cadunt, & sic quiadem eodem jure donari possunt,'uo illas alienare liberum' est. Spectarintne porro ad Orientalis Imperii sedem res V netorum , ac quatenus, commodius pleniusque suo mox loco exequemur, in praesens ergo quid sibi velit adversarius despiciamus, cum Duceis Venetorum iis apud Imperatores Orientis 'un modo enumeravi dignitatibus fiunctos est. Diacam quod IC 'A. Celsis, Domitio Labeoni rescripsit. l. Domitius. F. qui testam. syc. possunt, Aut ego non integra quid Mde quo quinu, aut valde susta es quin tio tua. Si enim simpliciter id allegat, ut constet verum esse quod dicit,perperam Qnanino facit ; cum quia plane nihil ad subjectam materiam tali commemoratione accedit, tum quod nec sit quispiam, qui factum neget, id ipsum quod diuit. Hoc Vero si agit ut ex ista imperatorum Orientis in Venetos Duceis dignitatum collatione subjectionem,quam sibi praescribit, adstruat, nae