Theodori GrasuuinckelI Delphensis, I.C. Libertas Veneta. Siue Venetorum in se ac suos imperandi ius. Assertum contra anonymum Scrutinii scriptorem

발행: 1634년

분량: 566페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

F. II.

Historia Leonis Daurici p. excussa.Varii propterea m

tus exorti. Tempora nonnibit turbata ostenduntur. V netorum duces m antiquati si r denuo restituti. Eri

archi quando esse desierint. Pontificatus Gregorij te iii , es, Leonis Isaurici coincidunt. IUbelgionis no

men aut crimem in Venetos non cadit. Rebelus quis sit. Argumentum ex EImologia infirmum Di eoni locus id ratus. ALtius hoc 3 adversarius assurgit, ac non vulgare propositae sibi subjectionis illius indicium putat quod Diaconus, exulceratis contra Leonem Isauricum animis, & rebus , ut videbatur , jam jam erupturis in nervum Ravenn tem exercitum cum Veneto confundat. Verba Diaconi sunt: Omnis quoque Ravennae exercitus vel Veresiarum talibus jussis uno animo restiterum 9 κisi eos prohibuisset Pontifex, Imperatorem super se consiluere fuissent aggressi. Hos ipsos animorum motus Blondo rebellionis voce laxari signarique notat. Illius item verbasunt: ut Ravennates primi, exinde Venetia populi atque militer apertam in imperatorem Exanchumque rebellionem praese tulerint. Tria

consideranda videntur ipsi in Diaconi loco : primo, quod pari gradu Venetus ac Ravennas exercitus constituatur, ideoque indubie & pari subjectionis gradu censendi sunt: secundo, quod Imperatores supra se constituere voluerint. Ac denique quod Biondus loquatur de populi, Venetiae quod omnino etiam authore Sabellico de terra Venetorum continenti non sit accipiendum, sed de Insulis maris Hadriatici. V CO

192쪽

Commode ad hoc argumentum responderi non poterit; nisi facem nobis praeluceat historica Veritas, quam nimio plus pat achronismis & enatis inde erroribus involutam , quo defensioni nostrae fides constet necesse ei it expediri. Loquar ergo verbis alienis quacumque potero, &jugi collatione facta, protraham h Democriti puteo temporis filiam, quaeque de Venetis ex Diacono, Blondoque allata sunt iis, de quibus nobis sermo est, Venet s aptari neutiquam posse dei nonstrabo. Celetum est Leonem Isauricum Imp. Rom. cui post modum Iconomachi sive Iconoctastae inditum nomen, Philippici cognomento Bardanis inhaerentem vestig is, οἰοπονδον omnibus omnino senetorum imaginibus bellum indixisse, utpote qui auctore Sigonio vano Hebraeorum vaticinio inductus, hostem eis se fore, si imporio potiretur, promiserat; quin eousque pr0gressus est, authore Diacono, cu in haec verba.sunt, ut comPelgeret omnes Co saxunopoli habitantes, tam vi quam blanditiis, ut deponerent ubicumque haberentur imagines, tam salvatoris, quam sancta eju3 genetricis vel omniumsanctortim, easque in medio civitatis incendio concremari

fecerit. Et qui lerique ex populis tale is eis 3 pediebant,eodem

reserente, aliquami ex eu capite imηcati, ali parte corpora mulctati sunt,cuses extari Venmanus Patriarcha non consentiens a propria si id δε-

pulso est, se ejus loco Ana a sui Esbier ordiratus est. Haec eadem Diaconi ciique sequiora excipiens Blondus allegato porro

loco sic continuat. Non cessavit mala intentione fuserinus imp rator , quin imo majora in dies exaggeram scelera apud Pontionem blanditiis primo ego, ut si in fiam vellet gratiam piomoveri nctorum imagines tibique in fabaoscus ipsi DFuo Orientali fecerat imperio a teri, deponi, incendique curanet. Cui subjungit) impietati tantum atriis αι consentiret Pontifex, quod ὶ contra per unive sura terrarum om

tam tune potesatem habuerunt Romani Pontificis iscreta, ut Rave

nates

193쪽

nates primi ,exinde Venetia populi apertam in Exarchum Imperatoremque rebellionem jure se tulerint, impulerimque Pontificem ut abrogata C stantinopolitani imperii mansate, ex Italia Romaet e Imperator H-ligeretur, eoque processis Exarchi rebelgio, ut deposito Exarchi magistrulibus, singulae ei civitates , si uti oppida, tunc primum pos uam Ι manum inclinavit imperium, proprios sibi magistratus quos appellarunt duces praeficere inchoaverint. Compsuit vero Stephanus Pontifex eam deligendi Imperatoris novi Italice sum voluntatem quod Donem speraveris. sanioriposlinodum consilio agitio temperaturum ; procedebat tamen se invalescebat indies Romanorum Italicorumque rebellior M rinus Spathartur qui Romanae urbo dux erat, ejusue filius Campania populos perrentarum. od cum rescissent Romani, par ne se filio iste finis. Ducem se ipsi quendam Petrum nomine crearunt. Et pariter Ravennates auditu hu quae per Italiam primo, se postea Romae facta

erant, post variatas inter cives interuandarum rerum novarum consultationes Paulum Exarchum interfecerunt. &c.

Quantum ergo ex Blondo colligere licet, opposuit sc e Leoni Isaurico Pontifex Stephanus, hunc authorem, hunc ducem, hunc denique moderatorem habuere illorum temporum motus rerumque transitus, sed metuo ne parum ex

vero id narretur. Vt enim vult Anonymus ac quidem ut nec inficior recte, gesta sunt haec anno circiter septingentesimo vicesimo quinto. Stephanus vero totis vigin i&septem annis ab illo demum tempore Pontificatum ad plus est , nempe anno septingentesimo & secundo supra

quinquagesimum, rerum iam tum abeXcessu Leonis, dccci nium integrum potiunte Constantino Copronymo. Tu

bat insuper sedis Apostolicae successionem Blondus. Vcrum quippe ille si diceret, eradet di essent ex albo Pontis- cum Gregorius III. Zachariasique, quorum uterque Stesphanum praecessit, annosque quisque sui Ponti aliis en merat plures decem. Sed neque res Venetae permiserint ut

V a haec

194쪽

liare in Stephani tempora dicamus incidisse, cum certum sit, etiam annuente adversiario, obvenisse illa Visi Hypatij

Venetorum ducis temporibus. Urso, dum turbantibus HGracleanis & Equiliensibus medium sese interponit in turba occiso, cessavit quantisper Venetijs ducum electio; quin ducibus antiquatis fasti numerant quinque equitum magistros annuo imperio uibi praefuisse, hic vero Magistratus cum denuo minus placeret, constat Theodatum Hypatum jam anno ante Constanti ni Copronymi imperium creatum suisse Venetorum Ducem. Similiter non ferat hoc Exar chorum Ravennatum Historia , nam si Blondo credimus, praecessit hoc Stephani factum Paulli Exarchi necem,quam sub Isaurico obvenisse certum est, quin imo aliquot annis ante ilius Isaurici mortem.Tradunt nimirum annales Isauricum Paullo interlaeto Eutychum constituisse Exarchum, in quo & Exarchorum ut dignitas, ita & nomen, idque illo etiamnum imperante esse desjt; licet non desint qui demum Copronymo imperante Exarchorum gubernationem de-sj sse memoriar prodant. Quid ξ quod & Lonuobardici regni series evincat contrarium. Siouidem enim illa obvenere, ut certe obvenere sub Luytprando, fieri non potest ut haec Stephano attribuantur, cujus, Sigonio si fidem habemu , ut Aistulphi regnum Pontificatus incidit, cum tamen Ai-st ilphum Hillebrandus praecesserit & Rachis, quorum prior paulo plus semestri, posterior toto quinquennio & quod excurrit Longobardini regni habenas moderatus es. His addamus Chronologos passim, ac nominatim qui de rebus Italicis Pontificumque scripsere, Platinam in vita Gregoiij, Sigoniumque lib. 3. de Regn Ital. diversum a Blondo si ruerc: quamquam nec dimicar, qui post illos scripsit, Sabellicum, ut ut illis propior accedat, a Blondo non omnino abicedere. Ut ergo in incertis certa constituamus, eaque tandem

195쪽

tandem nostro instituto applicemus, statuendum in eadem tempora incidisse Leonis Isaurici imperium & Pontificatum Gregori j tertij, tumultusque illos, de quibus nobis agi

jam coeptum ac deinceps agendum crit, praecessisse Pauli Exarchi necem, quorum posterius omnium consensu verum cum sit, probationem non requirit,prius etsi cnervata Bloi di contrarium statuentis authoritate probatum fatis videri possit, non gravabor tamen hic quos modo citavi Platinae,

Sigonij locos cum & insuper lucem illaturi sint ad ea quae nobis dicenda sunt hic transcribere: est ergo ille, Blic Pegorius, ncmpe statim ubi Pontificatum imjt, Cleri Romani compensa, Leonem tertium Imperatorem Constantinopolitanum imperio Amul se communione fidelium privatis, quod sancti imagines λώ- oris adibus abrasitari, se satum demolitus sist ,quodque etiam de H mousio male sentiret. Sigonius vero sic in fit. Romae autem Gregorius

Pontifex harum rerum certior factus saevire animo atque extrema mediatari remedia carpit. Itaque Tontificis Constantini exemplo decretum pr posuit, quo Leonem Imperatorem piorum communione removit, vi

qui non solum non Catholicus, sed etiam Catholicis isse spiram esset,

ac mox Italia populos , sacramenti quos illi obligaverant, religione absolvit θ ne ei aut tributum darem, aut alia ratione obedirem indixis. uo decreto accepto Romani, Campani, Ravennales θ Pentapolitania Leone subito defecerunt ac varist tumultibus excitatis, i os etiam viola e Magistratus non dubitarunt, quippe Ravennae Paul 3 Ξxamchus o risia est, Romae Petrus dux luminibus captus, in Campania Exhilaratus dux cum flis Adriano obtruncatus est. Fuin etiam odij fui vim adversus eum vehementer adeo intenderunt, His siles acerbitates provecti de imperio illi abrogando alioque Imperatore legendo retulerim. Q iaconsilium Pontifex is parum praesenti tempori apthm oportunumque

repudiavit. Hactenus ille. Quae cum nostram irrefragabiliter sententiam firment, constanter nego, rebellionis aut nomen,

196쪽

nyrmis in illos potuisse cadere.' Fundamentum mihi est cum Bartholo, non dici rebellem qui secit contra Princiapem vel statum Rei publicae, quando ei nunquam fuit subaditus. quia tunc dicitur hostis, non autem rebellis. ωra. qui sint re sies. dirisse. tenore in verbis. Sed quaero is quo meri. Vene

tos autem Imperatori subditos non suisse, ut alia jam dicta preteream testetur vel ipse ille Gregorius Pontifex, de quo sermo nunc est, qui literis etiam datis ad Ursum Venetorum Ducem, precibus egisse apud illum, Leoni & Constantino Imperatoribus, contra Longobardos suppetias serre ut vellet, legitur, ulmox ad sequentem , dicemus fusius, ac quam non cadat in subditos adductis rerum testimoniis ostende. mus. Rectius ergo in hostiles acerbitates erupi fle Sigonius ait.'Mihi quidem si adversarium hoc loco Detitis' ex jure rationibus confodere animus foret, non essent ea quaerenda longe. quid enim liud cuive bono , quod c imato rebellionis etymo tantum sibi placet ξ e si te vera aliud nihil etymon ipsum, quaeque inde Elymologia deducitur, quam vocis qualiscumque, notatio, aut rei quam designamus expressio, quae cum longe differat a,era certaque rei designandae ii titia, ne quidem adfirmative ut nostro calvi concludit; tantum abest ut argumentum inde deductum, ad effectum qualis nobis esset ex etymo iubellionis subjectionis illatio

clymo, aut ratione etymi causandum, procedat. Sed

enimvero id mihi hunc animi non est, corisulat qui volet s per hoc Praesidem Everardum in Topicis ubi late haec sin .gula subtiliterque pertexit. Illud ago, ut ipsa rei evidentia testatum faciam, quos pro se Anonymus adducit locos, eos

adduci perperam. Ac quidem comprimis ipsum illum Blondi locum ad uibis Venetae inre his applicari non posse, duo evincunt; primum est quod, ut ad sequentem S lati dicam, Leoni Exarchoque vixerint addictissimi, quorum

197쪽

gratia ipsos etiam Longobardos,nihil adversum ipsos hostile

designantes, ultro bello petierant. Alterum ex ipsius Blon dicontextu deducitur, ubi enim dicitur eo jue progressamr

bellionem ut voluerint ex Italia Romaetis , Linorem delat item compescui e Stephanum eam deligendi novi Imperatoris uaticensium volu tatem. Item invalescebat in in Italicorum Romanorumque relesiis.

Item Ravennates auditu qua per Italiam primo ac posea Romae facta essent, Euc. nisi quis lumen animi excaeca: e atque extinguere

sponte velit, latis indicant non quadrare in incolas urbis Venetae, sed iis adaptanda orae Venetae locis, quae jam antea, qua Gothis , qua Narieti, caeterisque Impp. belli ducibus , qua Francis, qua Longobardis, cessisse, ex Agathia Procopio, Diacono, Blondo caeterisque dixit author Scru linii. Quod porro ex Diacono notari jubet Ravennatum

Venetorumque exercitum componi, pro me facit plane, verbum enim vel quod Diaconus usurpat, ibi accipiendum est, aut ut copulet, aut ut exprimat, quodnovum nulli videbitur cui stilus auctoris etiam tantillum est notus. Quin imo codem hoc capite, cum Diaconis dicit voluiin Leonem deponi ubicumque haberentur imagines tam Samalom quam sancta eju3 genetricis vel omnium sanctorum facturos hic mecum Omnes credo, asserturosque particulam vel aliter , quam cum jungendi exprimendive potentia, nec posse accipi nec dc-bere. Hoc si evinco, per me licet Ravennatem exercitum componat cum Veneto. Evidens plus omnibus erit exercitum illum aut unum fuisse eundemque, aut saltem non

aliunde Veneti nomen sorti tum , quηm ab illis quos ilico dc- signari monstravi Venetis.

198쪽

Distola Gregorij Pontificis diligenter excussa. PGlit ilia

Libertati Venetae detrahit. Hortatur illa , non imp rat. Pontificum mires unde creverint. Ad Venetos

ut ad Tutores Ecclesiae scripta haec Epistola. Orationes Paulli Exarchi , Ursi ducis, Venetorum libertatis luculentum argumentum. PErsenam hic Anonymus ac scenam mutat, cumque viadeat ea, quae contra Lunprandum Longobardorum regem gesta sunt a Venetis precibus qua Exarchi, qua Pontificis Gregorijsuisse data, ipsasque illas preces cum annexis optimo jure in libertatis insigne argumentum Venetis deduci. tacite ei occurere conatur, ac, veritatem facti nesare cum nequeat, ne nihil dixisse videatur, negat pontincijs in literis ullum omnino libertatis vestigium deprehendi , simulque nec debere nos, ait, factum illud Pomtificis subditos ad praestandum, quod superioribus debeant, ossicium cohortantis, sic accipere, ut ex illo libertatem aliquam exemptionemque e jurisdictione veri legitimique domini inferri putemus. Verba ejus quam citat epistolae Pontificiar fatetur Ant nio Iustiniano sedebcre, cujus fidei tantum in hoc rerum id temporis gestarum articulo cum deferat, ut vel ipsam tiro se adducendam, ac contra libertatem Venetorum alia Uandam putet, in caeteris idem negotium spectantibus absque piaculo sane eam ipsam,quam usque adeo liberaliter ei se habere ostendit fidem, enervare tentet, aut denegare. Ac quidem ingenue candideque agere, si mens ei fuit aut id quod adstruit, nobis probare, debuerat utique totam nobis exhibere Pontificis Epistolam, ejusque E com

199쪽

textu si quid inferri valide possit, deducere, atque ob oculos ponere, aut id si nollet, saltim aequi lectoris judicio permittere. Ipse quod omisit, ego praestabo. Epistolae hali:

sunt verba.

Gregorius Episcopus strvus ferrorum iei dilicto filiis

Urso iuri Venetiarum. . uia peccato favente RaNe natum civitas, quae multarum caput extat ἱcclesiarum, a nefanda gente Longobardorum capta en, in filius no-ser eximius Dominus Exarchus apud Venetias ut cogno imus moratur, debeat nobilitas tua ei adhaerere, , cum eo nostra pariter mice decertare , ut ad pristinum statum sinctae Reipublicae imperiat mitis Dominor filiorumque nosiorum Leonis gre6onstantini Magnorum Imperatorum ipsi revocetur Ravennatum civitas, aeto r amo

re sanctae fidei nostrae. teus te lucolumem fervet dilectissime fili.

Judicet nunc aequus lector ecquod breve hoc Ponti cium in sese verbum contineat, quo Venetorum subjectio inseratur.Ex adverso multa simi Libertatem quae evincant, ac disertim illud, quod a subditis suis auxilium nemo implorat, suamque authoritatem ac fidem nemo interponit, ut stib- diti Dominis suis, quibus quin in laesie Majestatis, feloniati ac perduellionis crimen committant atque incidant deesse non possimi, laborantibus adesse velint. Nihil abhorret arque refugitque longius, potestas nulli obnoxia, quam precarium regnum. Hic si quidem, ut adveliarius vult, subditi erant Veneti, si ossicii siti non satagebant, si ad defectionem spectabant, agendum erat pro authoritate, imperiisque ut ut X blan-

200쪽

blandis, non segnibus tamen, aut in vanum lapsims . Sic apud Poetam, dum Phaetontarum post incendium suam gnatique vicem non sine indignatione miseratur Phoebus, verbisque non obscuris, si Poctam audimus, selitum currus moderamen detrectat, Talia dicentem circumgant caetera selem Numina, neve melit tenebras inducere terris Supplice et oce rogant. Ex adverso, - Qivum sator atque hominum rex , sic patrem sese gerit, ut simul regem memine it, sic regena ut patrem non deponat, subjungit ergo idem qui ante

Poeta,

- Missos quoque Iupiter ignes Excuset,preci sique minas regaliter addit.

Verum nihil hic tale. Ipse Pontifex non imperatorium in

do numen aut nomen, non barbarorum tetras gentes, non Ravennatum duntaxat urbem multarum Ecclesiarum caput,

permovendo duci allegat, verum semet ipsum, ut aereo nihil majus melis e terris,

ac secum comimunem Zelum amoremque sanctae fidei ob oculos ponit: sua pariter vice decertandum ingerit ac χelo& amore sanctae fidei revocandam urbem a Barbaris detemtam. Est in lipei si verum amamus) hoc ipsum quoque Libertatis ac potentiae Venetorum non leve argumentum, quod ab ipsis auxilium suppetiasque Pontifex deprecatus iit. Qui historiarum Italicarum a translatione praelei timuiri -

SEARCH

MENU NAVIGATION