장음표시 사용
151쪽
i hostium cessere. Venetorum urbs no occupata. Loca Procvj quaedam excussa. Commonui jam ante, mala fide ab Anonymo disinu
lari, etiam classicos authores, diversam terrae apud Venetos continentis, orae maritimae, ipsiusque adeo urbis V netae rationem habere, quotiesciamque generalis aliqua eorum mentio fit; ac proinde & recte facturos dixi, idem si observandum nobis ducamus. Quam meam hac in re opinionem luculenter adstruit, cum hic ipse quem nunc e m nibus deposui, tum alter ille ad quem progredior in Anonymi discursu paragraphus: estque hoc loco adversarius vel se. met judice in errore sequius ne quid dicam multum claro Quum enim dicit Venetos a Pado ad Istrum totam maris oram accolentes, subside imperii suisse, satis si quid iudico, fatetur non posse illud praedicari de terra continente. Ejus dem farinae est quod recenset ex Procopio Iohannis Vitaliani f. datum Narseti consilium, ut secundum mare iter faceret , cum suae ditionis essent homines, qui maritimam oram incolerent. Ex adveris quod dicit de oppido apud Venetos munitissimo, a Belisario una cum Tarvilio in diti nem redacto, continentem spectat. Sane Tarvilianorum montium, de quibus est apud Plinium lib. 3. c. 18. quir cordatur , facile concedet non fuisse id oppidum marit anum, sed in continenti situm. Similiter ubi ex eodem Procopio Monymus citat Francos concertatione partium usos, ex utrorumque bonis crevisse, eosque, cum Gothis pauca Venetorum oppida remansissent, nec non & maritima quaedam Romanis loca, caetera suae ditionis fecisse, cui non ap- 'pareat evidens tractus maritimi a continenti separatio. Vt tamen & hac in parte lectori sitisfiat, ore Diaconi loqui lubet. ait ille M. r. c. 1 . Venetia non silum in pancti in alis qua P nunc
152쪽
nc Veratim dicimu3, confiat, sed ni terminus a Panuria fessus duo amium protelatur. Probatur hoc annalibus libris, qui ιus Pergamus civili legitur esse Rex tiarum. Nam se de Benaco lacula Historiis ita legimus. Anacus lacus Venetiarum, de quo Mutius uvius egreditur He.
Hujus distinctionis accensa luce facilis quoque est responsio ad ea loca,quae hoc 3. Anonymus allegat, posse nimirum
illis adstrui fortassis, in terra continenti regionis Veia tar, nec non in ejusdem tractu maritimo Gothorum, Romanorum ac mox quoque Francorum direptionibus quaedam loca cessisse. Ipsum vero Venetorum urbem, quod hic probandum foret, occupatam, direptam , subjugatamve fuisse,
mihi sane ex illis haud probatur. Illud subjungam non satis
ingenue ab adversario citari Procopiana. ac perperam quoque corrigi. Quae ille e lib. 3 o. allegat sic habent φω's,
risimile hic lapsium interpretem, ac cum nudo labone ponere deberet, posuisse nulla Dre: neque enim quod quidcm ego didici Graecis D idem. sonat quod lasor. Alterum quod attinet locum, quem ille ex libro quarto ejusdem Procopii
nobis citat , in eo utique vertendo, plane nul Ium interpretis est erratum. Clara sunt quae de Theudiberto Francorum Rege ibi habentur verba, quibus ille τ βενε πων ταλιγαι ἐς ἀπαγωγίω φόρου χθα λῆ dicitur,. quo loco verba ista ..am λογω aeo ac parum interpretari liceat Eo labore atque altera i sta ουοινι πόνω vedis defectumjuris sigin cantibus explicata queritatur. Nullus ergo hic correctioni
locus, Neque pol ego quo pacto sese hic excusaturus sit Anonymus assequi possum. Demus voluisse, non potuit tamen non videre verba ista Δεῖ λόγω utpote quae immedi te praecederent, imo & pars essent illius, quam ipse ea pro-suldubio causa non totam allegat periodi. Maligni sit in Probi
153쪽
probique, cum sciamus aliena invadentibus, omnia eorum. qui valentiores sint,reputari ipsumque jus ab armis peti; hi- storici non justam invasionem damnantis epiphonemate suppresso, illiusmet verba, contra veri fidem ac significandi usum, in sequjorem sensum velle distorta; pejus evan nuriri si nulli id velis bono, nisi ut vel hoc saltim modo calumniae vela laxare liceat. Ast quid aio ξ quos impetere Anonymus satagit, Veneti sunt;
uias si non aliqua nocuisset, mortuus est.
Anonymi manae insultationes. Loca ex historia Iustiniam
discussa. Libertatem non imminuit striorum is strior imperium. Fides Veneta in seci . Narsetis historia
excussa. Omnia Libertatem Venetam spirant. 4Ab
exstructa Venetiis aede frustra deducitur subjectionis
R Em magnam se praes iturum Adversarius existima sicui persuaserit sese non externis modo, verum petitis quoque E scriptis eorum, quina et ipsi Venetijs nati sunt, a sumentis authoritatibusque, quam sibi convellendam sum sit, Venetorum Libertatem destruere atque cvertere posse. Hinc est quod ille hoc 3 in allegatis a se cx historia Iustinia ni locis tantum sibi praesidii ponat, tantumque placeat parum esse putet, quod turgidis planeque tragicis exclamationibus intumeseat; nisi Venetis insuper insultet atque illudat quoque. Erit tamen ut spero probatu facile, ipsum hoc loco, quod sic es per facit, triumphum canere ante victo
154쪽
tiam, sed enimvero in uno Iustiniani testimonio quandoqui dem ipsi visum est acquiescere, sicquar antecendentem, atque ut ut non desint aliunde, quibus apposite responderi ad objecta possit, aeque tamen ac Anonymus unum modo illius pro me testimonium citabo. Illud in antecessum prae fari liceat: Scripsisse Iustinianum Latinh ac a Ludovico Dominico versum in vcrnaculum, neque exemplar Latinum nancisci hactenus me potuisse. Hujus ne sit nescius, quicumque haec nostra lecturus est, velim : quo ne cando rem meum, ejus ignarus in dubium vocet,sicubi nec cadem, . nec eodem conteXtu posita deprchendet verba, quae ex illo sumus allegaturi. Id vero sancte quoque polliceor anni surum, ut quae nobis pro firmanda sententia nostra citari erit nec csse, ab auctoris instituto ac genuino verbolum signis iu
Primum ergo quod adfert est.. Vevisse ad miseriem si quentes Oratores ejud ora populorum, imperata facturos. Alterum deducit exilla,quam Patavini Venetis movebant lite. Nimia
uni hoc ipio quod de causa Narses cognosceret venetorum libjectionem valide probari putat, ac Venetos p terea, suo ad Patavinorum jecta responso non ob iure fassos, sese iis quae jam tam retro effluxerant temporibus, Gothis fuisse subditos, seseq: Gothis Italia pulsis,aut mox pellendis, ad Imperium Romanum, cujus sequela ac quasi quaedam pars sint, spectare. Quod si equentes adfuisse di it Oratores ejus orae populorum imperata facturos, quando non dicit illos qui aderant Venetos fuisse, non est quod nos moretur, illud vero nec ipse quidem dixerit. Constat utique ex Iusti niano Oratores illos missos Venetias istuc nimirum loci, dum ad sua retrogreditur paulisper subsistente Nar te.
Ast quil non ut apud populum sibi subditum ne cui id imponat sed videndae novae urbis studio, quam & suo in - illam
155쪽
allam introitu cohonestare volebat, cuique &insimul scie bat se pro fideli adversu in Barbaros opera ' navata gratias h hendi reum. Quod adfuisse est imperata facturos; id ve. ro mirum non est, erat enim belli inter ipses societas, &in hostem communem auxiliorum in vicem amica communio. Viderant jam ante Veneti sese nisi prius diversi esse de*s sint, diversos pugnare non posse, ac quo ne vincerentur universi, dum pugnarent singuli, opus esse belli duce. Cui vero novum turbatis & ad bellum spectantibus rebus unius ductu, auspiciis , imperio cuncta regi P Polibium modo I hucidi lenique qui legit, animadvertat satis, libertatem singularum Peloponnesi civitatum non minuisse quod pondera , mensuras, numos, magistratus, judices eosdem, ci-jam quod longe majus est , leges haberent easdem ita ut re vera si quando inter sese collisatae essent contra hostem communem quo minus unius urbis speciem prae se ferrent communia duntaxat abesse maenia viderentur. Quotiens Homero Rex regum Agamemnon est, ac quam saepe ille Pro limperio , planeque πανύα6λοιδε agit ξ At vero quis belli ocietatem si excipia s) Ulissem, Momedem Ajacem caeterosque regeis ejus imperiis obnoxios fuisse dicat Vliaque nemo. Sed M ingeminatum nobis jam ante, Liberi te salva, sociorum quoque in socios imperia seni. Vnde' quoque constat neutiquam id unum suificere, quod adsuerint imperata facturi, nisi etiam subditos illos Narseti fuisse probaverit, utique taleis', praesto ad imperium adsuisse. . Tantum vero abcst illud ut probet, ut ex i psa rei gestae veritate contrarium omnino manifesto deprehendas. Iustinianus sane quantumvis ait adsuille frequentes ejus orae populorum oratores nominatim nullos enumerat, neque ullam prorsus aliorum , quam qui Patavio missi fuerant,mentionem facit. Patavinos imperio Romano obnoxios haud
156쪽
suisse vivis ni fallor rationibus jam pridem demonstravi. IIA
nunc & Iustiniani accedat authoritas, quam tunc ut commodiori loco servandam, omisi consulto, quod in eo pro tando testimonium illius ut Veneti scriptoris defugerem rid ipsum ut inpresentiarum faciam neccilitas non est, cum ci in hoc ipse cum exemplo approbet Anonymus , semelque approbatum frustra siti reprobaturus. Ait ergo illos, pos quam ea quae facerent suae in Romanos fidei demonstrandaGessent ex quuti acriter de illata sibi a Venetis injuria questos. Fidem dicit non ob equium. Subditis, ut ait ille, obsequii gloria relicta est, sociorum propria est fides. Si quis id voluisse addubitet. Audiamus Patavinos. Semper unt illi
o Marsissummis Romanorum nomen honoribus Πρέου usu 3. T santur annales mstri, rebus ita fremita adversum Laco eqde quo Livius, Gallos, de quo Polybius, An:onium,ut
citavi jam ante ex Philipp. I a. centena se quod excurris miliatum m ilha a Tatavinis auxilio Romanis fiuisse siubmissa, ac metunsis is Remp. bea actas jure civitatis ac ferendi si se ij donatos maj es 11 Idios. &c. I tem, Haeccine amici Romani nominis experiamur, quae ne inimico ostratura sinit Item, Belgo accingenis, quae tibi, eadem nobis, ac communis omniso utrimque causa. Quid quod & sermonem situm non alio claudunt algumento, quam quod sese ut antiquissimos, ita & fidelissimos P. R. socios vocent Ex altera parte Venetos audiamus. Centum unt illi j ijoer plures noli hierasum a Zenoe, IGM, Justino , Durniano ad nos datae, judices Hae res que nestrae et exsus imperatoriam Majestatem Δαservantiae ac fidei, prolixae item forum erga nos h Labialis, nec nota se clementiae. Testantur ibidem Naucti arma se ilaei se me sic I tem tot isse animi viribus ad tuendum imperii decus propendere. Hu se inquiunt cui te paras bago fidelissimos ac constantissimos nos ex raturus es socios. Orationem illorum similiter plenum generos
spiritus effatum claudit, istic nimirum haud eo quod imperatoriar
157쪽
tito se majestati satisfacere teneantur, quod tu arsetis gloriae velificari velint, aut sibimet etiam ipsis deesse nolint haec offerre , fidem ne cum dolaxat inquiunt a parere volumus avi-- magnitudinem,quam non verbis modo ac facultatibus,verum comporibus quoque ac sanguine etiam nos, ancire atque antesiari panaeti
metus. Nemo sanae mentis verba istiusinodi ab iis prolata judicet, qui fi c nempe alienis obnoxios imperiis Tullius d scribit nihil imperami negare possint, nihil recusare audeant, queo Husit dandum sit, si ejicit abeundum, si vocat venire m. si denique
miratur extimesexuum. Prolata sunt tamen ac fi lcnter adserta, tanto duci, non bellicoso modo, sed victori imo & arm to ac in media urbe versanti. Notum Demctrii ad Athenienses monitum Leonem intra muros ne admitterent. Studio Praetereo, inter ancipitia rerum metuendos quoque fuisse
Patavinos, quos habebant jam tum sibi infenses Veneti, acs vel tantillum inclinasset Narses , hostes etiam manis stos, certo certius erant habituri. S pirant igitur haec cuncta Liberatem ut solido subnixam suique servandi constanter tenacem, ita S grata benefactorum recordatione ab in- inuria tutam stabilernque , & in maius indies provehendam. Ipsam illam tantis Venetorum pro salate imperii studiis; tanto illorum pro illius incolumitate affectu tanto ardore vel leviter libatam imminutamque velle, Narseti non tu pe modo fuisset ac probrosum, verum nefas quoque, imo &ncrilegium. Putida porro sunt illa quae in subjectionis argumentum trahit, quod coram Narsete ut Iudice, dicta superius caussa ventilata sit. Sane nec ordinariam ille jurisdictionem habe.hat in eos, neque quod sciam delegeram: Unde mirari quoque satis non possiim, cur tam operosus in eo enarrando sit Anonymus , cum sciat missum ab Imperatore Narsetem,
helli gerendi, non Iuris dicundi gratia. Non inficior utique
158쪽
coram ipso querelas suas instituisse Patavinos, & ad illas
spondiste Venetos, sed tamen ipsi pro eo,quo praeditus eran imperio,ex semetipsis nimirum ac quatenus unus erat Iusti nimi ducum, competiisse potestatem terminandae litis, &jus etiam in invitos dicendi facultatem, illud ego equidem
nego. Sed neque novum videatur cuiyiam, exsili gente ii ter vicinas liberasque civitates jurgio sibi-met ipsis ius dic re cum nequeant ac nec aliunde dependeant deferri ad arbitros cognitionem casissae, potius, quam ut eam dubii Ma tis arbitrio decidendam committant. Ne privati quidem extrema primo loco tentent, nedum illi, quorum ut caulla
publica est, ita& successus qualiscumque demum ille fuerit,
non potest non esse publicus. Praeciare ut omnia Grotius ijussicia is nunt bellam incipis lib. a. c. I. de belli ac pacis jure. In legendis arbitris, summam aut spectatae virtutis aut animi aequalitatis, aut denique gratiae rationem habeti videmus. Adeo fere senaper, disceptaturi cos sibi arbitros legunt, quos aut benefictis, aut aliqua ratione sibi aequiores fore praesumant, aut saltim non adversaturos. Qualis vere inter Venetos ac Patavinos Narses fuisse credendus est , apud quem e contextu rei gestae facile desumere est,utramque partem gratia potior ut esset pro virili annisam fuisse. Fuerit ergo Iude aut quiIudici aequatur inter parteis arbiter, Narses, non fecerit tamen adversia: ius ut ulterius quam ad illum ad quem prorogata est actum, sese jui iudictio exporri gat : finiti porro atque evanescere actu consummam jurisdi- ctionem istiusmodi nulli est dubium; ut & hoc notum ex ante dictis, actum ipsum non aliunde quam ab agentium utrimque voluntate dimetiendum. Abiit autem ut eam aliam dicamus suisse, quam ut medium sese Narses vellet interponere, ac litem motam componere. Neque enim credibile est, qua Venetos, qua Patavinos arbitrum legendo propi
159쪽
Lia ERTAS VENETA. mdiose a se Libertatem suam abdicare, & in inselitas sibi ad ea
tempora seruitutis leges convenire voluisse. Addo & ho repertum hactenus neminem, qui statueret, quaesitum etiam alias de semetipla Iura majestatis habenti, summae ex eo potestatis jus, quod consensu partium . in Iudicem electus fit rit, ac pro facta sibi a litigantibus potestate lites direm erit. Orta inter I usitanos Castellanosque super navigatione maris Indici controversia, Alexander ur pontis ex medium. sese certantibus interpositisse legitur. At vero hactenus Lusita aliae Castellaeque regibus hoc ipso nim facto ademptum jus aut in pontificem translatum; nemo doctorum asseruit, non magi utique quam senatui Patisino quaesitum jus in Castetitae Lusitaniaeque reges dixit quispiam, quum illi percussis inter se foederibus ea non prius rata voluere, quam a praedicto senatu sancita fuissent ac valvis apertis promulgata. Ne quidem A nonymus dubitet explosinimum futurum fuisse, qui summum in Imperatorem pontificcnaque impetandi jus eidem Parisino senatui hoc nomine vindicare atque asserere fuisset aggressus; quod ex annalibus doceamur Fredericum secundum controversias, quae ipsi cum Innocentio quatto super regno Neapoleos erant, ad eundem judicandas detulisse. Ast inquit Anonymus provoca: i a Patavinis Veneti judicium Narsetis non diffugiunt, incompetentiam judiacis non allegant, imo vero in judicem agno 'cunt, quin etiam ex ipsa Venetorum oratione colligas quod vixiste sese pridem Herulorum regi Odoacri ac post ipsum caetet is Gothorum regibus obnoxios plane non dissileamur. Allegat &haec e qu bus id colligi putat verba in iraesta unquam de hae
injuria apud usios ' Si nunquam, videte quo pacto vos explicetis, qui dia istis saepe quastor. Si quaesti aus apud Gothos aut, apud Herulos aut Imperatorem. Si apud illas, seretus ergo imperator antelatus Pthus, uod sit est cur nunc appellato imperium i Si apud imperatorem, quod
160쪽
s fecistis; exauditine u quam estis, an vero repulsi exauditos non diacetis. Hactenus Anonymo citante Iustinianus. Ad utrumque ordine ut respondeam , haud nego, incompetentiam a Venetis allegari debuissequod dicit, verum filia se futurum, si quid Narses inchoare volaisset, per quod iniqua Venetis inferri potuisset conditio, quodve in in minutionem praejudiciumve juris ipsis quaesti devergeret. At pihil hic tale, non ingessit se partibus pronuntiaturus se
competentem si declinare alterutra, aut judicem agnostere detrectasser, sed vacivas duntaxat cita Comicus loqui amas aurium aedes praebuit litigantibus, cum hinc ad caula notionem deferrent Patavini, Veneti ab altera parte tantum bonitati caussae suae fiderent, ut vel paratos sese testarentur illam judici etiam non suo terminandam permittere. Non obtendam ego hic in aliena a sorensibus velitationibus haec incidisse tempora, ac neque cuipiam temere persuasum iri Venetos, quos commune Italiae discrimen plus satis exagitabat habebatque exercitos, de quaerenda probandaque exceptione qua Patavinos repellerenta limine judicij multum fuisse laboraturos. Suffcerint quae de prorogata Iurisdictione notasse memini,nempe etiamsi praetori in prstoreiam consuli inconsulem nihil sit juris , solere tamen praetorem in eos qui sese Iurisdictioni subjecerint de Iure decernere, ψ recepto ut textus ait jure si major avi qualis alterius A e Iuri ι- tioni sui iuri , ei se ad sus eum jus disi. Absurdum plane &ab omni ratione dissentaneum cst quod ex allegato Iustiniani loco conatur elicere. Repetat si tanti estbenignus Lector, quae superius a me demonstrata sunt, nuda assertione illius,
qui se alteri obnoxium dicit, fatetur imo & pro tali gerit, , statum liberi hominis immutari non posse aut conditionem, quae primavae Libertati repugnet, probari; inveniet ut spero, . ex iis quae ibi dicuntur ut facile, ita & per allegatas a me a