장음표시 사용
261쪽
e' adversarius, . quod verba illa Fratris A inmidiam vexisse Tipse num in Riso altum e explicanda putat occasione dissidiorum inter fratres existentium: neque enim ista explicatio cum historica rerum gestarum veritate, ac neque cum ijsmet,
quos ipse superioribus f. 3 aduxit allegationibus conciliari valet , ipse quoque rerum evidentia in contrarium vergit. Vtique ad Pipinum si quod frigus animorum inter se tres erat exortum nihil attinebat , nec erat cur se rei alienae intromitteret immisceretve ; quae ergo hic dices invidia Θilla nempe, quam frater Beati obelerius patriae infestus ac sponte exul detractionibus sugillationibusque conflarat, dictitando ex asse a Nicephoro stare Venetos, illuc cuncta vergere, exosum ijs non minus quam ipsi Nicephoro cui M.
semper in ore erat. Francum amicum babeto, evicinum nequa Nam, Francum nomen, quaeque his similia apud Historicos colant. Fortunato interim Iadertano apud Reges cadentia verba obelei ij graviter tollente, ulceratumque plus sitis Imperantis in Venetos animum, acrius extimulante. Illa quae sequuntur verba, in moaltum venit, cur sic explicandae
ducat ut Rivoaltum aut ipsam, cujus Rivoaltus potior semper pars suit, urbem Venetam cepisse Pipinum statuat, equidem non video; verba illa in Rivoaltum latis indicanellifestis armis adversus illam venisse Pipinum, sed nec ultra exporrigi possunt, planeque parti cula in accipiendarro adversus aut contra: quo sensu eloquentiae parens cujus quoque in Q. Caecilium, in Verrem, in Catilinam, in Pisonem declamationes inscribuntur ubi Salustio respondet carere omni vitio debere ait eum qui in alium paratus est dicere.
Apud Poetam similiscasu Nilus ,
262쪽
L1BERTAs VENETA. ' et 2 Me me, adsum quiseres in me con vertite ferrum,
exclamat; cui consonent illa ovidit,
Juppiter in Trojam pro Trojastabat Apolgo.
Vt & illa Lucani primo Pharsalidos, - Populumque furentem In sua mictrici co esum et scera dextra. Manifestum sit ergo ex illis, Pipinum Venetam urbem bello
tentasse, in potestatem vero redegisse ex allegatis verbis, tantum abest ut liqueat, ut ex iis quae proxime sequuntur, nemin
pe. defendo patriam ' quod & statim notabam i contrarium
prorsus appareat. Longior in re satis superque explanata ut esse velim causa non est. Non mihi tempero tamen, quiriniantissae loco, allegatis a me authoribus, inconcussae authoritatis fideique unum etiamnum superaddam. Bemardum nempe Girardum Haillani dum viveret Dominum , ac quatuor Galliae regum historiographum. Ille postquam Ven tos Francosque scriptores inter se commisit, eorum dicta opinionesque velut in trutina suspendit, historiae Francicae Iib. q. tandem sic ait, Ecquanam demum modo exercitis EB Pi- pini nempe Venetorumque inter se concurrerim .sententiis varim tur, ex quo tamen apud omnes annalium scriptores constat pro cerro, d ictos fuisse Francos, Venetorique eximiam ab illis victoriam repo lasse. Haec sane quam non conveniant cum Anonymi nugamentis, quis non videat Θ Veniamus ad ultima in inscriptione verba.' Putriam defendos igratificatus. Ait haec parum Latina, nec ego diffiteor: vult ad Pipinum rcferenda; quod si verum est, verbum crgo istoloso bi tantum valebit quod Egi , ac neque ego hic ei adversabor, quanquam causa non
263쪽
st cur minus verbum sibi rcserendum sit ad patriam. autetiali, fratrem Beati ducis obelerium, quam ad Pipinum. Ut quod sem iam eloquar, equidem non video aut Histolicae veritati,aut ipsi textui,vim aliquam illatorum iri,quaquaversem illa referre libuerit; ac . quod caput rei est, utcumque praedicta verba accipere voluerimus , nullum inde, ut eae jam dicendis clarum fiet, Venetorum libertati praejudicium creabitur. Ad patriam si reserenda dicamus, saciet pro nobis textus ipse, in quo verbum patriae immediate praecedit, ut sic quidem gratificatio illa vix aliter quam cum relatione
ad patriam ponit attendi Faciet quoque dijunctio: post
enim illa verba , Fatim ob inmidiam Pipinus in Rivo allum verit,p
riodus ab luitur, poniturque quae periodos a luere s let9 puncti nota. Faciet ipsa quoque rei evidentia , quod enim gratum masis aceidere civitat motuit quam civis sui virtute se defendi servarique, contia vim insultumque istiuLmodi hostis, cujus paratissima ad nocendum promptissima que studia, omnino nihil erat quod destituerςt, omnia promoverent Θ Si reserenda ducamus ad ipsum Pipinum, ne sic quidem modo per dispunctionem liceat) peccaverimus, potuit patriam defendere Beatus, ac simul quoque gratificari Pipino. dum sic bello propulsando se accingit, ut pacem etiam deprecari sustineat, quod & fecisse id temporis an- nales tradunt, mi isosque qui pacem deposcerent ad illum Legatos ; idque etiamnum bello, supra votum eliciter finito. Nimirum non potuit non esse quam gratissima Pip po injecta ab hostium duce mentio pacis. Pacem reduci 'Dede, et ictori expedit,
264쪽
Si aeterna semper odia mortales gerant, Nec coeptus unquam cedat ex animis furor, i Sed arma fortis teneat , infortis paret
quodque incerta casuum pensitanda sint, nec aliud agendum, quam ut bello pax quaesita videatur: hoc sane illud tempus erat, quo maximo Reipubl. bono pacis agitata se re consilia. Quid i quod & a parte Pipini longe verosimm limum sit, ipsum praeter acceptam cladem alteram gravi rem etiamnum timuisse, nempe praelio victum etiam bello superari posse. Addamus, quoa & videbat spem omnem uam ex Obeleri j Fortunatique verbis defacilitate potiunae victoriae conceperat,turpiter decollasse: norat inniper, fama bella stare, eque primis successibus moria eis sutura dimetili, atque aestimare solitos. Pipini denique haud leviter intererat, ne in regni sui principioFrancici nominis terror, qui omnia longe lateque complevera ,consideretineu quoque quam posset contemni impune, caetera Italiae loca a Venetis edocerentur. Ut ut est, arreptam avide fuisse bellum cum pace mutandi occasionem, derivatamque in exules, Fortunatum nempe atque elerium culpam satis ostendunt illa, ex fimilio superius citata hic repetenda AM M Francus eo exorabilior paci Veneto reiden fuit,quod omnem culpam a Lepus. in ducessos averrerent, eos in patriam η saria consilia inmisse,quia voluntarium sibj consciverans rentium,er Venetismmi vixi videbantu anco mue sessum catem homrendum ipsi in bonum verterant .Si den q. adobe crium referenda
statuamus, memorata jam nobis subinde inscriptionis verba, nec id ipsum latione careat. Gratum proculd ibio fuit O leno, Beatam frat. em, acie ta sortiter patriae Libertate vel
265쪽
in tantum Francorum Regem demereri potuisse, ut jam pace stabilita, firmaque, preces suas pro ipsius in patriam re ditu , apud Venetos interponere non fuerit gravatus, ac nec exilii modo impetrare gratiam. ac praeteritorum oblivionem, sed&amissae dignitatis locum; quod ipsiim etsi mox a regressit Pipini, Obelerio ut jam ante dictum) cesserit in exitium, haud effecerit tamen, quo minus inscriptioni quatenus ea ad ipsum reserenda cuipiam videbitur,fides veritasque constet, Atque haec quidem ad hunc I plus satis. neque enim reor sani judicij quempiam ex ea quam discustamus inscriptione judicaturum, probari posse Venetosa Pupino domitos fuisse, aut subjugatos, quorum res citra Omnem disputationis aleam mansisse infractas, illibatasque nequidem ipsamet dissileatur invidia, re vera superiores fuisse,
non unus annalium scriptor asseverat.
tur. Vuae omissa sim omitti non potuissent: sed omissa
non instingunt aliorum scriptorum auctoritatem. BEatum Angelus Patriciacus sive Participatius, Bado rium hoc tempore dixeris excepit, hujus ait Anonymus ex Sansovino, imagini subscriptum fuisse,
Tecta palatina communis parvula fundo AEdisico sanctum, Zachariamque Hilariumque.
additque vera fuissent quae de exemptione sua Veneti commemorant, deque hac adversum Francos victoria, suturum procul dubio fuisse, ut ejus aliqua facta esset mentio:
266쪽
ciuae cum nulla fiat, totius rei gestae veritatem non obscure in dubium vocat. Quod quidem an candide satis, ipse viderit. San vinus utique unde haec habet quae ipse omissa cai satur, non Goisredi modo Viterbiensis testimonio, verum Hugonis quoque ac Pontij abunde probat. additis insuper decretis divisionem hanc inter Carolum & Nicephorum, qua medij inter utrumque imperium silique juris restisti simi Veneti, confirmantibus Hinc Ludovici II inde Oth nis I. Lothai ij IV. Frederici I. Henrici Vll. Othonis IV. ac Frederici demum II. quae sane talia sinat ut vel obstinati simo mortalium consessionem extorquere possint, liquido sibi ea, quae inibi de praedicta inter Orientis & Occiaentis Augustos inter se divisione facta commemorantur, esse probata. Consulat cui integrum erit Sarasovinum ,&judicet. Mihi alienos labores pro meis venditare non lubet. Est interim id ipsit in quod hic denuo refricat adversarius, a
me in notis ad 3.1 8. abunde tractatum: unum addam , po tuisse illa quae omissa sunt, non omitti, omissa vero cum unt; nihil eum agere si quae tot tantisque authoribus faeta traduntur, non alio nomine, pro insectis habenda pronuntiet, u
Pote quae talia sunt quae & adesse possunt & abesse. Addam
ct hoc, male cum Venetis atque inclementer agere Anon'mum , cui, si quidem ipsi ea quae dicuntur silentio praeteria
missa expressissent, non probaretur eorum expressio, utpote restium in causa propria ; nunc quia non expressere, tanto
pWjudicio vel silentium conseditur ut si quas illi in judicat HO partes relinquimus, quaecumque praestantissimi atquc annalium scriptores tradidere, longe tali silentio sint postponenda, multoque minus ad adstruendam verit tem roboris habitura.
267쪽
dari. Nisit Libertati Venetae commune in fxemptione Beneventana. Beneventani hostes Caroli a Pispino debellati. R Esert sese hic f. ad ea quae 3 vicesimo sexto jam ante ex
parte commemoraverat . ac per laus Beneventani Ducis , Venetam Libertatem sauciare contendit. Promissi me reum fateor, quodque id loci facturum suscepit una, eademque ad utrumque f. solutione, destingar. Recenset ergo priore f. Caiolum minore Beneventani ducis filio in obsidem accepto. malorem patii rem issse; accepisse insuper a populo obsides undecim ,misissequeLegatos,qui ipsiim Ducem & omnem Beneventanum populum per sacramenta obstringeret. Posteris re ex Fuldensibus annalibus citat, factam cum Grimoaldo Beneventanonina duce pacem &tributinomine xxv millia solidorum auri a Beneventanis accepta. Inscrt inde, ac utroque quidem loco cum Veneti ejusdem foederis quod inter Carolum Nicephorumque fas citum fuit beneficio , neutri sese Imperio obnoxios ferant, quemadmodum ejusdem cum Venetis conditionis sese, Beneventani id temporis ferebant, censendos id propter esse cadem lege cum Beneventanis Venetos, quos ex locis allegatis videre est ab Imperatore habitos, non ut liberos suique juris, verum ut subditos, utpote queis pleno Imperandi jure obside; nibutaque Carolus indixerit, speciatimque jure ju-1ando sibi devinxerit. laicam quod rcs cst, prope erat ut haec tanquam aliena. trans
268쪽
transmitterem,neque enim quid Venetorum Libertati commune esset cum cxemtione Beneventanorum satis vid
bam , attamen ut hominem sensi id agere; ut hanc illai que nullo discri inine sugillet, rideatque ac salsi insuper insimulet, mearum csse partium credidi, propalam testatum facere, aeque aliena haec esse a bona fide, quam sunt a vcritate dissentanea. Falsi crimen a Venetorum Libertate, foederis utrimque legibus stabilita, amolitus sum jam dudum , ut a Beneventanis amoliar causa nulla est, ut nec ullaesi ea quae jam a me superius allegata suo loco sunt, repetendi , quo tamen utrimque cumulate satis fiat, laudatum modo nobis Haillani Toparcham, si lubet, audiamus. Ait ille
codem quem mox citavimus loco. Graecomm imperio potitu3 xiae horis, m sit consistim legatos ad Carolum, sardus quod inter imum ac Irenen ictum fuerat renovaturos : Convenis ut ris Orientas Carolus Occidentis Dperatorem ferret , fratriaque in posterum diceremtur. Imperium de caetero ita divisere, ut quidquid a Neapoli Sipontoque si Masredonia ea nobi0 insuperum inferumque procurrit mare, una cum Sicilia istarique ad centibus sibi haberens Graeci, catera Pilis cederent. Vt Beneventanus dux, cuina erat in Longobardorum terris ditio, nec huic, nec illi imperio, esset obnoxius, quantumvis proniore semper
ad Graecos deflecteret ammo, idque hanc fere ob causiam, quod Veneti apud P rificem, cuina in duo is sorderi legibus Imperiantium uterque
opera utebatur, cavisse dice rasur ut m unquam necesse haberent occia dentalibus sese rebus intromittetur Conremum porro ut civitas Venelaum iussis Imperj cardo esset ac imes, exceptum e ne cui amborum subjecta foret, atque ut vi bella horrean inter illos exurgere contingeret,
Ea ipsi necessiri esses huic illive parti se ad uere, sed AK ue uigopra jus sejectionis obligationisse vinculo, secundum prisci quas habebat leges privilegiarue sic e pro arbitrio componeret. A. ictenus ille, quo siquid ait quorὶ tam luculento hominis Galli testimonio vel ipsemet adversarius comentum se neccise est ut
269쪽
Dicatur, nec ulteriorem subsannandi sugillandique locum superesse. Ad ea quae supersunt convertamur ; parem ait utrimque hinc Venetorum . inde Beneventanorum fuisse conditioncm, largior id quoque, verum eatenus, ut ne factae inter utrumque Imperatorem divisionis metas transcendat: Ast inquit imperati Beneventanis obsides, tributa annua, sacramento speciali adacti sunt, quo vero demum jure, nisi imperijὸ Largior,& hoc salva quaquaversum veritate . Cur ergo inquit non licuisset Imperatori in Venetos idem designare,quod in Beneventanos .eadem inter se lege censendos λVerbo dicam, facti erant hostes Carolo Beneventani, & a Pipino sub jugum missi, sui esse desierant. Annalibus hic si credimus, Sigonium audiamus, is i istoriae si aede Regno
Italiae lib. q. sirim um ait Trincep3 Boedieruom, qui gravi cum Pipino bello contenderat Inione usus consilio arma posis, atque Oris res de pace ad Carolum misit, eamque septem milBAus solidorum aure rum obtinuit quotannis tributi nomine perfletiendis. Aut hominis
Galli magis si probatur fides, Ioannes Serranus, in vita C roli Magni ficinfit. Grimoaldus deinceps Hementer habitus priuinaeque dignitati redditus, obsequentissimum sese exinde addictissis misgessis Carolo magno, quem presperae virtutis ergo, nec non se propter benignum victoriae exercitiis duplici nomine beatum depredicare liceat. Haec ille, ac ut quam paucissimis abistram, ipse adversarius f. ordine sextum a vicesimo sic inchoat. A nno septingentesimo octogesimo& sexto Carolus sibi Beneventum subjugat, ita ut omnino evidens sit interBeneventanos, Venetos.
que diversitatis ratio. Si missos sub jugum, si ob hostileis onfensas tributis attritos, si obsides dare coactos, si denique sacramentis adactos specialibus , probare Venetos potest, patiar locum esse argumento quod ab exemplo arcessi, sin minus ut certe nunquam poterit quid cauis subsit quin ipsi candori ingenuitatique bellum induxisse credamus eum, qui
270쪽
qui non modo bello victos a liberis non secemit , venimetiam amissae Libertatis ignominiam iis, qui eam amiserunt demere satagit,quo liberos homines praeter aequum bonumque similis infamiae adspergine collutulare, atque coinquina
Gradus Infula ab Eginiano in enarratione te ramenti Caroli imagni recensetur. Egivbarti fides elevatur. Donationabus jura Libertatis nec amittuntur , nec
AIt hoc 3 Gradum insulam ab Eginartho in vita, aut potius enarratione testamenti Caroli Magni, inter M tropolitanas civitates regni illius, Caroli scilicet) recenseri,& quidem quinto loco; argumentum porro lectori sol mandum relinquit. Mentem ejus si capio, hoc innuit, Gradum quae pars sit ipsa Venetae civitatis ad Italiae regnum spectasse, atque ex eo satis apparere quid de ipsa Venetorum urbe sit sentiendum. Nugae merae ac gerrae quod ajunt Siculae. Non jam dieam Eginarthi secerum fuisse Carolum Magnum, eaque occasione fidem elevabo testis minus integri, sciens praeteribo in re tanta non lassicere enumerationem unius authoris, nullis aliorum authoritatibus suffiittam, ut & hoc taceam , istiusmodi enumerationibus rerum dominia nec quaeri posse aut jura Libertatis amitti. Sed nec jam ante a me dicta, de respectu aut collatione totius ad partem, quaeque inde valide juris deducatur ana'ogia, operose repetam, unum suffecerit, quod ex irinitio, Sigonioque citasse memini, mutatam nimirum occasione