장음표시 사용
31쪽
MINIs TR REMONSTRO IN MOLLAND et sui opus est ut eorum scrutemur opuscula, qui prius quam haeresis ita oraretur , non habuerunt necessitatem in ista difficili ad soloendum ii , quaestione versaria quod proculdubio facerent , si resondere talibus dest sanct cogerentur. Vndefacitum est ut de Gratia Dei quidsentirent breoi ter quibusdam suorum scriptomm locis o transeunter hingerent,
immorarentur vero iss qua addemm alios veritatis hostes disputabant, O c. Idem Itaq; cum Remonstrantes nobis objjciant, cum veteribus Pelagianis ad haec scripta provocant, existii Damus nos coram omnibus, qui partium studio non ducuntur, accurata hac
insignis huius doctoris Gratiae divinae propugnatoris responsione posse consistere. Quod vero attinet ad Patres , qui scripserunt postquam per Pelagium, Calestium Iubanum, eorumq; sectatores disputationes mota sunt super articulis de radestinatione, de Gratia Dei, de Libero hominis arbitrio, de Perseverantia Sanctorum, de quibus etiam inter nos&Remonstrantes lis est, sic quibus proinde data fuit occasio veritatem istorum articulorum ex verbo DEi penititius scrutandi atque examinandi, quique eam ob causam clarius, prolixius, frudentius de hisce dogmatibus egerunt scripserunt,quales innumeri fuer(lt Orthodoxi patres, inter quos praecipui extiterunt Augustinvi Prosper, S Fulgentius tuos Ecclefia primitiva semper pro Orthodoxis scriptoribus agnovit contenti sumus, libenterque admittimus tametsi controversiae Ecclesiasticae de veritate alicuius dogmatis ex solo DE verbo decidi debeant it haec lis nostra de antiquitate hujus doctrinae ex ipsorum scriptis dirimatur Perspicue enim probare possumus doctrinam illam, quam Remonstrantes de hisce articulis docent ab hisce Patribus non tantum non fuisse traditam, sed etiam diserte condemnari&refutari, ita etiam, ut Remonstrantes ne ullum quidem possint producere argumentum ad doctrinae suae confirmationem, quod non solide in scriptis horum Patrum sit refutatum Notum quoque omnibus est, qui in Historijs Ecclesiasticis sunt versiati, doctrinam Remonstrantium, non tantum particularibus horum Patrum scriptis, sed etiam publicis Concilij dc Mandatis Imperatoriis, quasi ab universo Christiano orbe, in multis locis, d dive sis temporibus publice palam fuisse condemnatam ac rejectam. Mirandum ut sit magnopere, Remonstrantes tam audacter provocare ad judicium Orthodoxorum primitivae Ecclesiae Patrum, a quibus doctrum ipsorum tam unanimiter: solemniter refutaturi condemnaturi uti nos parati sumus,cum opus fuerit, solidis atq;evidentibus argumentis abunde demonstrare.
32쪽
Remon Ex quibus apparet haec Remonstrantium dogmata Antiqv ta te quam dici posse eo nomine, quod consentiant cum antiquis
antiqua est, Pelagianorum demi-Pelagianorum erroribus, quos illi nonihil q*i3 β interpolatos atq; exornatos iteru revocant& producunt: sed revera Peligis no in Metat Novitate appellari respectuDoctrinae primitivae Eccle.
3 m D iae quae ab Otthodoxis Patribas , in publicis conciliis traditur, ei otiso, rii. Multo minus cum veritetate congruit,ctam Remonstran- coasVi ix tes gloriantur, Doctrinam ipsorum pn esse novam rei'ectu doctrinane riuia informatarum Ecclesiarum tam exterarum quam haru Provinciaruiuoctrinam Belaicarum ,sed cum sententia primorum Reformatoru in consentire...ph,a.' Extra hasce Provincias provocant ad Reformatas Ecclesias Ecclesi xx Germania, Heloelia, O Anglia. Reformatas Gallia Ecclesias stu- . uti dio praetereunt,quia probe sciunt in illis Ecclesijs nullum unquam Reformatum doctorem toleratum fuisse , qui doctrinam Remon-NDn epe strantium docuerit,aut palam ei addictus fuerit. Quantum ad nos ruare ui attinet, parati sumus, si Remonstrantes idem etiam velint facere,
rum, totam controversiam nostram permittere judicio Ecclesiarum Re .
formatarum, quae sunt in illis Regnis Rebuspublicis. Quod si
igitur Remonstrantes existiment doctrinam ipsorum cum istarum Ecclesiarsi domina consentire, cur renuunt iussam suam istarum Ecclesiarum judicio subiicero ima enim tergiversatione reipse ostendunt, haec tantum eum in finem ab ipsis dici, ut coram simplicioribus caussam suam aliquo modo excusent, non ignorantes interim doctrinam pilarum ab omnibus illis Ecclesijs reiectam esse quod ipsum etiam rotunde agnoscunt, quando serio rogati, ut(quia se venditant pro Reformatis doctoribus judicio Ecclesiarum Reformatatum se velint subjicere, respondere solent, nollos hoc facere quia sciunt se ab omnibus illis Ecclesiis esse condemnandos Vnde apparet ipsos Doctrinam iactionem fovere adversus omnes Reformatas Ecclesias totius Christiani orbis. Audiuntur super haec re sententiae Ecclesiarum Reformatarum: Hat cenim via est longe tutissima, ut veritatem hujus rei cx illis ipsis intelligamus, ne quid ipsis impingatur, quod nollent agnoscere.
Remonstrantes videntur non diffiteri, doctrinam nostram in omnibus illis Reformatis Ecclesiis receptam esse , ac praevalere,ng . Ebh quod e iam ita se habet sed hoc est quod tueri volunt doctri
rio ersiae. nam illorum in initio Reformationis in illis Ecclesiis prius obtinuisse ac docstam fuisse: nostram vero doctrinam postmodum et Calvinum, d eram, alio Ique in Ecclesias Reformatas esse in limo- ductam Atque huc videntur facere omnia argumenta,quae prodam cunt, ut secundum iisdem probetur.
33쪽
Respondemus I. Dato hoc non concessae, tamen causiam primi, a id Remonstrantium nullo modo juvare posset Firmum enim ni rei mriores hilominus manet,quod nos dicimus, scilicet Remonstrantium do rhich. .etrinam pugnare cum sententia omnium Reformatarum Ecclesia Remon-rum.Nec fuisset mirum, si in initio Reformationis inventi fuissent ' - viti aliqui boni, qui ab ineunte aetate educati in Papatu, in quo Doctrina de Gratia Dei ia Libero hominis arbitrio per doctores scholasticos de corrupta atq; obscurata fuit, recenter eundem relinquentes, reliquias adhuc aliquas fermenti illius retinuissent, quas postea luce Evangeli magis magisque perrumpente, ab aliis praemclaris viris melius eruditi, paulatim cum caeteris Papatus erroribus reliquerint ac rejecerint. s. Falsum tamen hoc esse, si intelligatur de praecipuis Reformationis instrumetis. Constat enim universo orba Christiano, atque ita notum est, ut ipsi impudentia non ausit hoc negare, doctrinam nostram non primitus a Calaino Bera in Ecclesiis Reformatis fuisse traditam,sed etiamLutherum re inglium, qui duo primi ac precipui Reformatores fuerunt. hanc doctrinam nostram docuisse ,&contra Pontificios eandem solide admodum duculenter propugnasse. Si postea nonnulli alicubi fuerunt reperti,qui in hisce dogmatibus iteruid errores pontificio delapsi sint, illi hac in parte iterum desciverunt a docuina primorum Reformatorum. Quales hodie illi sunt qui in articulis de Coena de de Persona Christi adhuc errant, de vulgo utherani, vocantur,qui plerique omnes in hisce controversis articulis nostris a sententia praetceptoris sui Lutheri defecerunt di cum Remonstratibus lentiunt: tametsi multi inter illos,quales fuerunt banus Regius, Iohannes Eugenhagius, Brentim Spangenbergim Sic erus , Herbrandus, Hesbus u. aliique plures in sententia Lutheri raria morum Reformatorum in hisce articulis perstiterint. Conantur tamen Remonstrantes hoc probare quibusdam Con Ne,iue consionibus Maliquot Exemplis diversorum doctorum in illis c. i. ii de cleujs exteras, Ac principio ut probent lententiam Iplorum ab in tio Reformationis in Reformatis GermaniaEcclelis fuisse doctam, producunt aliquas Confessiones,atque Exempla nonnulla Reformatarum Ecclesiarum Germanicarum, d choruna earundem Aut eth. Inter Confessiones primo loco producitur ConfisisAugustana, honestet quam hic statuunt ut generalem Confessionem omnium Eccle coicissarum Reformatarum in Germania , quoniam uia nomine Hi Refot matr-'Augustana confisoni utuntur, ut secundum Imperib constitutio et uta sis
34쪽
ne possint subsistere. Verum quidem est multas Ecclesias Reforismatas in Germania nomine Confessionis Augustanae ob istam caussam uti, sed hoc non ita simpliciter ab is fit, sed sub adiuncta idonea declaratione Notum quoque est omnes illa Reformatas Ecclesias, praeter Augustanam, sua quoque particulares adiunxisse Confessiones,ut sententiam sidoctrinam suam in nonnullis articulis clarius ac plenius exprimere , in quibus illae etiam sententiam suam de hisce controversis articulis declararunt, plane
cum nostra consentientem uti inter eas praecipuae fuerunt Ecclesiae quatuor civitatum Imperialium Argentorati, Constantiae, Memmingae, clindaviae , Regni Bohemiae, Moraviae, Marchia Ladensis , Comitatus Em dani&Oost Frisiae. Quibus etiam adjunxerunt publicas suas de docti in declarationes Ecclesiae Principatus Elpontini, Lanigraviatus Hassae, aliorumque Comita- tuum Germanicorum, Reipublicae Bremensis, ac denique Electoratus Brande burgici in Confessione nuper ab Electore edita. Ac praecipue redericus su anno II 66. in comitiis Imperialibus Augustae habitis declaravit, se quidem stare in Confellione Augusta nata sed addidit etiam techesin Heydelbergensem , ut presstiorem ac pleniorem ejusdem declarationem. Aliae etiam Reformatae Ecclesiae extra Germaniam noluerunt eam alia, quam quae
jam dicta est , sub condasone agnoscere. Cum enim Reformatim Gallia in colloquio Polliaceno rogarentur , an vellent admittere Confessionem Angustanain aperte responderunt, non posset se eam in quibusdam articulis recipere , nisi adjungeretur clara perspicua deci aratio. Nostrae etiam Bolgicae Ecclesiae Reformatae a Personis lustribus, temporibus periculosissimis, propter considerationes Politicas rogatae , ut Consessioni Augustanae subscriberent, responderunt etiam, se sine laesione conscientiae idipsum in nonnullis articulis facere non posse Ipsa etiam Harmonice Confessionum non inserta est , nisi cum declaratione nonnullorum dictorum , quae adversus sanam doctrinam de Pra testinatione quam nos confitemur, detorqueri possent. Itaque ex hisce aliisque rationibus patet Ecclesias Reformatas non fuisse contentas Confessione Augustana , Ac propterea illam non Posse cel seri pro Consessione generali omnium Reformatarum Ecclesiarum In Germanias ac proinde etiam non pol Cet illa praejudicare
illis Ecclesiis, quae doctrinam suam particularibus Constitionibus plenius declararunt.
35쪽
eontradicitur Remonstrantium confirmatur Nullo modo mina sente-Neque id audent Remonstrantes asserere, quia nec possent pro uritatu dbare Tantum hoc licunt eam in hac materia sententiam Con eat confir-
tra-Remonstrantinm non ponere. Quod si res ita se haberet, qua V in re hoc caussam nostram gravare posset Agnoscimus enim ipsi Confessionem hanc in diversis articulis laborare defectu , uti ea de re etiam conqueruntur Ecclesiae Palatinae in Admonitione Neu stadiana, cum dicunt constare ex historia Confisspnis Areu P g. iis. stane ex multis ut heri est Melanchilonis epistolis,plures esse articulos , qui in Consessione exprimi deberent ,sed omisi os esse , quia essent odios, ct toti Religionis negotio possent impedimentum objicere inter quos tamen aliqui sint, de quibuu certe necessaria est Ecclesiae declaratio, ut de Providentia, de Libero arbitrios de politica
dominatione Disivorum de Electionis divina caussa in nobis,s c. Atque inde patere eam non esse perfictionem Confisionis Augustanae, quam illi tribuunt Theologi ac proinde in multis ravist-mis quaestionibu male pro stectum streEcclesia si ex istaseola tanquam regula omnis doctrina Ecclesastica pendendum sit. Irobari nihilominus potest sententiam nostram , licet illa propter adversariorum odium ibidem tam perspicue plene non declaretur , quam in alis Confessionibus Reformatis , in diversis tamen ejusdem Confessionis articulis breviter proponi ac doceti, sententiae Remonstrantium contradici. Huic adjungunt Confessionor Ecclesiarum Principatu An Ex Conse
haliami, quam dictitat plane cum ipsorum ententia con sentire ne starii in An . spondemus hanc Confessionem admodum recentem esse ac no holdibatum
vam , respectu primae ReformationiS, utpote quae demum anno ioci taliae
p. edita sit ac proinde et ii illa cum Remonstrantium en Remons is tentia hac in parte consentiret, non posistent tamen ex ea probare FUTAnta quitatem suae doctrinae respectu miti primae generalis Refoc potest. matronis , quae cepit annos VI p. Quinetiam Is haec Confessio recte perpendatur, non poterunt Remonstrantes clare demonstrare hanc plane cum ipsis consentire. Ecclesiae enim Antiatdine: in hisce nostris controversis articusis plane sequuntur declarationem Melanchthonis , qui, uti mox demonstrabimus, a Calvino non dissentit in sententia, sed tantum in modo hanc doctrinam
tradendi, quia eam semper tradit aposteriori, a fructibus Electionis asscendens ad caussam. Veritas hujus rei cognosci potest ex diversis hujus Confessionis locis, uti quoque ex Colloquio, quod anno Praecedente,antequamConfessio taec ederetur, habitum fuit Her in m
36쪽
Hertcberga inter Theologos Antiatdinos & quosdam Lutheranos super recusatione subscriptionis Formulae Concordie in quo colloquio Theologi illi, qui postea istam ediderunt Conseisionem, fatis aperte declarant se in atticulo de aeterna lectione a nobis
Remoustia Dicunt etiam in Ecclesiis Electoralis Palatinatus ipserum do- in p. linam fi qe receptam, aratequam nostra ibi radices egerit. Sed
latidatano ex nulla Confessione, aliove publico scripto id a ijs proba- - , quies tur. Et lammitas se haberet, non possiet tamen de probant coaxa, trinam ipsorum esse receptam Reformatarum Palatinatus Ecclesiarum doctrinam. Nam hoc modo idem concludi posset de Lutheran Consi antiationis errore, qui sublutheranismo ibi dem quoque antea fuerat receptus Nec tamen est credibile ipsoru in doctrinam ibidem prius fuisse receptam, quam nostram. Cum enim Elector Palatinus Fredericus secundus Ecclesias Palatinas primum reformare cepit, usus fuit opera Pauli Et, qui fuit, addictus sententiae nostrae. Postea sub Electore Othone primarius
ibidem Professor de Doctor fuit Tielmannus rishusius,qui licet in
articulo de Cama cum Lutheranis sentiret, tamen patet ex ipsius scriptis, eum in articulis de Praedestinatione te Libero arbitrio, adversus Remonstrantes sensisse S docuisse Estque extra omnem dubitationis aleam positum ibidem postea , cum Elector redericus tertius Ecclesias suas perfecte reformaret, in eo utens opera D steri ilebitir, ac uini, E mchi , Ursini aliorumque doctorum viro tum doctrinam nostram in Ecclesis Palatinis unania ter receptam, S Remonstrantium doctrinae semper ibidem fuisse contradictum. Inrex'. elax Confessionibus Ecclesiarum Remonstrantes adjungunt etiam eicii , Lees eximios aliquos Doctores in Ecclesiijs Germanicis, quos libensarum Ger ter doctrina suae sectatores facerent, ut inde nomen aliquod An-
nullo suis liquitatis illi conciliarent. Verum etiamsi daremus , quod tamen in sente non concedimus, omnes istos doctores fuisse ipsorum sententiaetitiis sues dictos, quid inde aliud possent pro caussa sua concludere, quam quod pauci quidam doctores alicubi aliquando fuerint inventi, inter innumeros alios nostrae sententiae, qui Remonstrantium sententiae fuerint addicti. Quid vero hoc ipsos iuvaret 8 Ano eo concludi poterit, doctrinam ipsorum ab initio Reformationis in Reformatis Ecclesiis Germanicis fuisse receptant Aut eam propterea antiquam efferetic trina, Neutiquam id sequitur. Caeterum hoc imprimis hic notandum est, quod Remonstrantes ex
37쪽
MINIs TR REFORM. IN MOLLAND. 23 omnibus illis doctissimis ac praestantissimis Doctoribus , qui ab initio Reformationis in Ecclesiis Germanicis tam multi, ac pene
innumeri, extiterunt, tam exiguum doctorum numerum reperire
potuerint, quos aliqua veri specie tanquam sententiae ipsorum addictos producere potuerint. Nos vero clare demonstrabiamus nullum ex illis omnibus sententiae Remonstrantium, ut eam nunc illi proponunt, fuisse addictum ac proinde illos hisco exemplis frustra conari Antiquitatem doctrinae suae compro
Primus omnium, quem producunt est praestantissimus ille ' Phi- Philippiu Melanchison, praeclarum Ecclesiarum Germanicarum lanch hi,
lumen, cujus nomine mirandum in modum in omnibus scriptis ueni. se venditant, ut illius fama doctrinae suae aliquam concilient cel britatem. Miramur sane haud parum Remonstrantes tansalire primo Reformationis antecessores litherum de Euingliam, eorumque coadsutores Ioannem Bugenhagium , Iustum Ionam, Oecolampadium, acerum , Capitonem, aliosque plures , ictum Melanchthonem producere, quasi ille praecipuus, immo foliis fuisset Reformationis author, Ac solus praestantibus illis doctoribus opponi posset. Verum quod ad ipsum Melanchthonem attinet, notistimum est illum prius sententiae Lutheri in hisce articulis fuisse addictum non tantum quod ad sententiam h loctrinam ipsam attinet, sed etiam quod attinet ad modum eandem tradendi uti abunde ex diversis ipsius scriptis atque epistolis demonstrari potest, imprimis ex priori editione commentanorum in Mattheum , hin Epistolam ad Romanos ex Locis itidem eius Communibus tu quoque ipse in Epistola quadam ad Erasmum declarat se doctrinam umeri de libero arbitrio,
quam Lutherus congruenter lententiae nostrae contra Erasmum sententiam Remonstrantium propugnantem , defendebat, oia conscientia non posse improbare. Hoc ita notum est ut nupcretram ipse Remonstrantiu coryphaeus agnoverit priores Melanchthoni considerationes cum sententia nostra contentire. Si postea sententiam mutaverit, non permansisset in antiquiori sententia, sed novam amplexus fuisset: quod sane ei non posset honori verti, si dicatur cum defecisse a doctrina Reformata, quae a primis Reformatibus conta Pontificios propugnata fuit. Hoc vero caussae Remonstrantium quid prodesset Infirmu certe argumenti est , cum quis antiquitate doctrinae suae conatur probare exeplo
alicujus qui ab antiqua Reforrnata Doctrina deficerit ad novam.
38쪽
Sed neque credibile est eum postea multum in sententia mutatum fuisse. Melanchthon pro singulari prudelia ac pietate sua,in id operam semper dedit, ut doctrina Christiana ad usum suum, nimirum
ad consolationem piorum, promotionem Pietatis applicari posses et: ac proinde animadvertes doctrinam de Praedestinatione, quando non satis prudenter proponitur, facile infirmis offensionem,&hostibus calumniandi occasionem praebere,dedit operam ut eadem quar prudentissime de mollissime proponeretur, uti eo melius aedificationi Sc consolationi servire queat. Quare ita eam tractavit ut nona priori processerit ad posterius, a primis luminis caussis descendendo ad inferiores,atque ad flecta,cuti doctrina haec vulgo in scholis tradi solet I sed aposteriori procedit ad prius, ab effectis Praedestinationis ascendendo ad causas ejusdem. Docuitque quomodo homines doctrina hac sine offensione ad aedificationem uti debeant, sic. no debere eos statim ascendere ad primam caussam quae est aeternum in I consilium, sed aposteriora debere incipere, ac proinde prius considerare et secta fuctus Electionis sitie, quae sunt Fides imitentia, atq; ex is judicare: statuere de sua Electione, quae Fidei de parultentiae causa est quemadmodum ex fructibus arboris de eius bonitate judicatur. Apparet hoc etiam ex ipsis ocis Comunibus quos postremum edidit,&quos Remostrantes praecipue spectare videntur. Hic modus docti inam de Praedestinatione tradendi non pugnat neque cum sententia nostra neque etiam Cum modo docendi, quem servamus quando eam in Ecclesiis coram populo ad aedificationem proponimus, sed plane sententiam nostram confirmat. Nam quando ita docetur, tum pra supponitur atque agnoscitur Fidem esse effectum de fructum Electionis aeternae, quod Remonstrantes negant, ios cum Philippo agnoscimus.
Illud quidem verum est Philippum saepius istos renrehendere, qui Fatium Stoicum , de Manichaeam quandam neces statem id binatur in Ecclesiam introducere, sed constat illum non designasse Lutherum aut Calυinum, aut eos qui ipsorum sententiae essent ad GM-i. . dicti, sed Flacianos, Enthusiastis, aliosque eiusdem salmae ho- si in nem mines. Quod autem Melanchthon doctrinam hanc ita proponens c si tibistia a sententia seu doctrina ipsi non sit mutatus , diversis osten sprobat ut di potest documentis Calaini librum suit m adversus Pighium. in quo doctrana atque etiam argumenta Demonstrantium solide refutantur, Melancthoni dedicavit, ut consensum suum in hac ldoctrina testaretur. Declarat etiam in Epia tota dedicat OIta propterea t
39쪽
gea librum hunc ei dedicasse, quia praecipuus effet vindex ejus do-etinae, quam in illo libro tractatIn ipso libro dicit etiam Melan .cthonem nonnulla, quae Lutherus scholastico scribendi modo aeminus plebi idoneo scripsisset,prudenter: singulari dexteritate in
molliorem flectentem modum, captu populi communi usui vitae accommodasse. Inter ipsum d Melancthonem nullam aliam esse dissensionem quam in modo loquendi, docendi, qui a Melancthone emollitus fuit, ne daret ullam offensionem. Hunc CaI- vini librum Melanchthon gratissime acceptavit, plenissime laudavit, utpote in quo doctrina haec admodum pie docte pei tractetur, atque ita quasi eidem subscripsit. Expresse etiam Calvino scripsit,doctrinam seu sententiam suam clam Calvini consentire, Factum his , sed ipsius esse simpliciora x Armora, atq; usui accommodata. 'μ' Cuti Boseem quidam Genevae turbas excitaret propter doctrinam de Praedestinationes Libero arbitrio,, ad Melanchthonis sententiam provocaret, Ministri Ecclesia Geneventis palam testati sunt, Calvinum atque ipsos cum Melanchthone in hac doctrina eundem habere scopum Caeterum cum diversa isthaec doctrinam hanc tradendi ratio a nonnullis aut indoctoribus, aut malevolis accipiretur, ac si Catainus de Me chthon in ipsa doctrinae substantia discreparent, Calvinus aliquoties apud Melanchthonem conquestus est, hanc diversitatem,quam Melanchthon sequebatur in modo tradendi hanc docstrinam,saepe ipsi obijci, nec parum pro
mere monuitq; eum saepiuscule, ut sententiam sua paulo rotundius explicaret, veritatem propter nonnullorum odia aut aversum favore non occuliaret, atq; imprimis ut operam dare vellet, ut de
gratuita piorum Electione paulo sinceriore cum ipso docendi modum servaret,qua antehac fecisset. Quam Calvini admoninitione Melanchthon etiam postea secutus fuit, sententiam sua de isto artiaculo rotundius declarans, ut in ipsius commentario in p. Cap. Epist ad Romanos edito anno i 336. apparet ut videre est eum in Doctrina ipsa a Calvino aliisque orthodoxis doctoribus Ecclesiarum Reformatarum non dissentire. Ex quibus dilucide apparer, Melanchthonem non fuisse mutatum, quod attinet ad doctrinae substantiam, sed tantum quod attinet ad modum hanc doctrinam cum aedificatione tradendi ac propterea Melanchthonem non fa-isse Remonstrantium sententiae, sed nostrae addictum .Quod ipsum etiam de ipso clare testantur, demonstrant Eanchim in Epia stola ad Peetelium, Aera contra Castalionem Ialduinum, nee
iau tu Loco de Praedest parte Philipp. Argum ultima Vr su-,de plures
40쪽
plures ali docti viri, quibus sententiam scripta Melanchthonis
melius fuerunt cognita,quam Remonstrantibus. Melanchthoni adjungunt alios quosdam viros doctos, quorum nonnulli docuerunt in Germania, alit in Helvetia dicuntque ex ipsorum scriptis constare , ipsos infindametofere cum Remonstratibus in hisce articulis consentire. Ex Germania producunt tres a sparos, scilicet Cruciferum,Hedionem,de Peucerum,ac postea etiam quendam Erasmum Sareerium. Quod attinet ad Cassarum ouesterum , qui mitebergae Me- .spim lanchthonas in Prosellione Collega fuit, ille omnino secutus fuit C;uci. m. sententiam Melanchthonis, quem cum jam demonstraverimus Remonstrantium sententiae non fuisse addictum , neque Cruciger eius sententiam sequens dici potest ei addictus fulge. Idem mania festius adhuc liquere potest ex ipsius scriptis, praesertim ex comentario ejus in priorem Epistolam ad Timotheum,ubi rotunde declarat, illa quae de Praedestinatione docentur convenienter sententiae nostrae, non pugnare cum ipsius explicatione, quam ponit aposteriori, more Melanchthonis , ab effectis electionis asseendendo ad caussam eorundem. Adeo ut huic quoque viro magna fiat injuria, cum ipsum contra sententiam suam Remonstrantem facere
N. Cispi Eodem etiam modo se res habet cum asparoHedione.qui unas imme cum Sipitone & Bucero, quorum uterq; sententiae nostrae fuit ad- 'f' - dictissimus, Ministerio verbi laudabiliter functus fuit A cratina . Nam cum notissimum sit illum una cum alus Articulos Marpurgensis consensus concepisse, iisque subscripsisse illum etiam uiocum aliis Confessionem quatuor Civitatum in Comitiis Imperialibus obtulisse, ac postea typis mandasse , cum adjuncta Apologia,in qua doctrina de Praedestinatione secundum nostram sententiam docetur defenditura illum etiam Confessioni Basileensi, Summae doctrinae Ministrorum Argentinensium subscCpsisse et illum Argentorati docuisse illam doctrinam quae ibidem per viginti octos annos docta fuit, atque m epito me a Bucero explicata atque edita fuit Illum denique articulos contra Hos annum Ana baptistam proposuisse ac defendissera in quibus omnibus scriptis sententia nostra clare exprimitur atque docetur, haud levis impudentiae est hunc virum qui tam manifeste sententiam nostram secutus fuit, inpaIte Remonstran-m, iam velle pertrahere.